| dbo:abstract
|
- La Rebel·lió dels Turbants Grocs, de vegades també traduïda com La Rebel·lió dels Mocadors Grocs, (xinès tradicional: 黃巾之亂; xinès simplificat: 黄巾之乱; pinyin: Huáng Jīn Zhī Luàn) fou una rebel·lió camperola de l'any 184 contra l'Emperador Ling de la dinastia Han de la Xina. És anomenada així pel color dels mocadors que els rebels usaven al voltant dels seus caps. Els rebels es van associar en secret amb les societats Taoistes de Taiping; la rebel·lió marcà un punt important en la història del Taoisme. Esta rebel·lió és l'acte d'obertura en el clàssic xinès literari del Romanç dels Tres Regnes. (ca)
- تمرد العمامات الصفراء ثورة العمامات الصفراء أو ثورة الأوشحة الصفراء, بالإنجليزية:(yellow turban rebellion) وبالصينية البسيطة:هوانج جين زيهو تمرد في الصين وقع في أواخر عصر مملكة هان الصينية و في عهد الإمبراطور لينغ والد الإمبراطور شاو و أخوه الإمبراطور الإخير في مملكة هان و هو الإمبراطور شيانبدأ فعليا في سنة 24 مارس 184 م. (ar)
- Der Aufstand der Gelben Turbane (chinesisch 黄巾之乱 / 黃巾之亂, Pinyin Huáng Jīn Zhī Luàn) war ein religiös-sozialer Bauernaufstand der Taiping-Bewegung (chinesisch 太平道, Pinyin Tàipíng dào) in der Spätzeit der Han-Dynastie am Ende des 2. Jahrhunderts. Ihre Anhänger waren an ihren gelben Kopftüchern (daher Turbane) erkennbar. Die Ursache des Aufstands war die Agrarkrise jener Zeit. Viele entwurzelte Bauern und ehemalige militärische Siedler waren auf Landsuche, vermehrten die Arbeitskräfte im Süden und wurden von den reichen Großgrundbesitzern abhängig, die riesige Vermögen anhäuften und eigene Milizen aufstellten. Heimatlose Bauern bildeten umherirrende Banden (ca. 170). Die Situation verschärfte sich durch kleinere Überschwemmungen am Unterlauf des Gelben Flusses. Die übermäßige Macht der Großgrundbesitzer existierte schon zu Beginn der späten Han-Dynastie (vgl. Wang Mang) und verschärfte sich im 2. Jahrhundert. Die Minister und Eunuchen jener Zeit hinterließen riesige Vermögen und kämpften bei Hofe um Einfluss auf die schwache Regierung. Das Beamtentum wurde als „demoralisiert und ausgehöhlt“ betrachtet, was die Sekten begünstigte. Der Aufstand wurde von Zhang Jiao und seinen zwei Brüdern Zhang Bao und in Shandong organisiert. Zhang Jiao war der erste Patriarch einer daoistischen Sekte des „Großen Friedens“ (Taiping Dao), welche die Gleichheit aller und die Gemeinsamkeit aller Güter propagierte. Der Gott dieser Sekte war Huanglao, eine Mischung aus dem Herren der gelben Erde (Huangdi) und Laozi. Kennzeichnend waren auch mehrere Tage dauernde Feste und Zeremonien, mit Sünden-Bekennung, gemeinsamer Trance, Magie und Zauberei und manchmal sexuellen Riten. Diese daoistische Sekte verfügte über eine ganze Hierarchie von Anführern, die gleichzeitig militärische, administrative und religiöse Funktionen hatten, und das seit 175 in acht Provinzen. Diese Leute waren auch verheiratet und hatten soziale Verpflichtungen. Die Zhang-Brüder nannten sich „Generale Herren des Himmels, der Erde und der Menschen“. Ihr Aufstand brach zum zweiten Mond des Jahres 184 in Shandong und Henan aus. Die Truppen der Gelben Turbane zählten bereits zu Beginn des Aufstandes 360.000 Mann. Der Halbbruder der Kaiserin, He Jin erhielt das Oberkommando und siegte im Februar 185, aber nach zwei Monaten brach der Aufstand erneut aus. Die Zhang-Brüder wurden schon zu Beginn des Aufstandes getötet. 185 erfasste die Bewegung das Gebiet des Taihangshan (ein Gebirge in Hebei), und dehnte sich 186 nach Shaanxi, Hebei und Liaoning aus, 188 auch nach Shanxi. 188 gab es einen zweiten Aufstand in Sichuan. Dessen Führer bekannte sich zu den Gelben Turbanen, stellte aber keine Zusammenarbeit her und nannte sich selbst Himmelssohn. Durch den Aufstand der Gelben Turbane kamen die Generäle an die höchste Macht, die mit der Unterdrückung dieses Aufstandes betraut waren. Dezember 188/Anfang 189 bedrohten die Aufständischen die Hauptstadt Luoyang, woraufhin die kaiserlichen Garden nach Westen und Süden ins Feld geschickt wurden. Die Südarmee erzielte einen Erfolg, trotzdem wurde ihr Befehlshaber eingesperrt. Als Kaiser Ling kurz danach starb (189), kam es zum Streit um die Thronfolge, der zwischen He Jin und den Eunuchen – den bisherigen Machthabern im Staat – ausgetragen wurde. Die Eunuchen ermordeten He Jin und versuchten danach dessen Unterbefehlshaber Yuan Shao abzusetzen. Der handelte prompt, setzte den Kaiserpalast in Brand und richtete ein Massaker unter den Eunuchen an. Den Erfolg trug jedoch ein anderer davon: Dong Zhuo, ein Kriegsherr, bemächtigte sich der minderjährigen Prinzen und besetzte mit dieser Legitimation und wenigen Truppen die Hauptstadt Luoyang, die furchtbar ausgeplündert wurde. 192 wurde er wegen seiner Grausamkeit ermordet, Cao Caos Aufstieg begann. So gesehen leitete der Aufstand den Sturz der Han-Dynastie ein. 192 siegte Cao Cao über angeblich 300.000 Mann der Gelben Turbane und gliederte sie großteils in seine eigene Armee ein. Aber auch danach gab es noch Aktivitäten der Gelben Turbane, die den einen oder anderen Kriegsherren unterstützten und schließlich ca. 207 verschwanden. Selbst der jugendliche Kaiser Xiandi war zwischen 192 und 196 wiederholt in ihrer Hand und obwohl sie nichts von den Han hielten, wagten sie es nicht, den machtlosen Kaiser umzubringen. (de)
- La Ribelo de la Flavaj Turbanoj (黃巾之亂 - Huáng Jīn Zhī Luàn) estis ribelo de kamparanoj kiu eksplodis en 184 en Ĉinio en tempo de la imperiestro Ling de la dinastio Han. La ribelo ekhavis nomon el la flavaj tukoj kiujn la ribeluloj vestis sur siaj kapoj. Tiu okazaĵo ludis gravan rolon en la historio de taoismo pro la asocio de la ribeluloj kun sekretaj societoj taoistaj. Ĝi okazis en la ebenaĵoj de la nordo de Ĉinio, nome la precipa agrikultura areo de la lando. Tiu ribelo estis estrita de Zhang Jiao kaj liaj du fratoj, kiuj defendis la doktrinoj de taoismo de egaleco de rajtoj kaj egaleco en la distribuado de teroj, doktrinoj kiuj estis ankaŭ en la sekto de la Tajpinga ribelo. Spite la morton de la tri fratoj, la ribeloj pluis. La ribelo estas ankaŭ la bazo por la historia romano Romanco de la Tri Regnoj de Luo Guanzhong. (eo)
- La rébellion des Turbans jaunes (caractères traditionnels : 黃巾之亂/黃巾起義 ; caractères simplifiés : 黄巾之乱/黄巾起义 ; pinyin : Huáng jīn zhī luàn,Huáng jīn qǐ yì) est une révolte paysanne majeure en Chine, à la fin du IIe siècle. Le soulèvement éclate en 184 sous le règne de l’empereur Han Lingdi lorsque Zhang Jiao, fondateur de la secte taoïste Taiping (« grande paix »), soulève une partie de la population chinoise contre la dynastie Han, jugée décadente et corrompue. Assiégés, les Han lancent un appel à l'aide et ordonnent une campagne contre les Turbans jaunes qui se comptent par centaines de milliers. De puissants et célèbres généraux, tels que Yuan Shao, Cao Cao, Sun Jian et Ma Teng répondent à cet appel. De son côté, le général Lu Zhi recrute des volontaires. Parmi eux, Liu Bei, Guan Yu et Zhang Fei qui, selon l'Histoire des Trois royaumes, se jurent fraternité et s'en vont combattre les Turbans jaunes. Ils viennent en aide au général Dong Zhuo. Les frères de Zhang Jiao, Bao et Liang, sont battus par Cao Cao et Sun Jian. Bien que la rébellion principale ait été défaite en 185, des poches de résistances restent invaincues et des soulèvements de plus petites ampleurs émergent sporadiquement. Ce n’est qu’en 205, après 21 années de révoltes, que les Turbans jaunes sont définitivement vaincus. La rébellion, qui tire son nom de la couleur dans laquelle les rebelles se drapaient, a été particulièrement importante dans l’histoire de la Chine comme dans celle du taoïsme, à cause des collusions nombreuses entre rebelles et sociétés taoïstes secrètes. La révolte sert de cadre d’ouverture au grand classique de la littérature chinoise Les Trois Royaumes. Ce soulèvement est un des facteurs de la chute des Han. (fr)
- Pemberontakan Serban Kuning (Hanzi: 黃巾起義;黃巾之亂, hanyu pinyin: huangjin qiyi, bahasa Inggris: Yellow Turban Rebellion) adalah sebuah pemberontakan besar yang pecah di penghujung Dinasti Han tepatnya pada tahun 184. Peristiwa ini juga menjadi cerita pembuka dari roman sejarah terkenal Kisah Tiga Negara. Pemberontakan ini dipimpin oleh tiga bersaudara, Zhang Jiao (張角), (張梁) dan Zhang Bao (張寶). Sebelumnya, Zhang Jiao hanya seorang pemimpin aliran keagamaan (太平道), seiring dengan bertambahnya pengikut aliran sampai ratusan ribu umat, ia kemudian menyusun rencana pemberontakan terhadap kekaisaran yang memang telah lemah itu. Dalam pemberontakan itu, ia memerintahkan pengikutnya untuk mengikatkan serban kuning di kepala mereka dan dari sinilah pemberontakan itu mendapat namanya. Namun, pemberontakan ini ditumpas oleh jenderal-jenderal dan penguasa daerah yang masih setia terhadap Dinasti Han. Setelah pemberontakan berhasil dipadamkan, penguasa daerah dan jenderal tadi menyusun kekuatan sendiri dan dimulailah sebuah rivalitas antar raja-raja perang yang menandai berakhirnya Dinasti Han. (in)
- 황건적의 난(黃巾賊- 亂)은 중국 후한 말기 호족 지주에 의한 토지겸병의 위기에 끊임없이 직면해 있던 농민이 황건적(黃巾賊)이 되어 일으킨 반란이다. 이후 중국은 군웅이 할거하며 결과적으로 은 삼국시대의 개막의 큰 원인이 되었으며 앞으로 300년간의 긴 분열기인 위진남북조의 배경으로 작용한다. (ko)
- The Yellow Turban Rebellion, alternatively translated as the Yellow Scarves Rebellion, was a peasant revolt in China against the Eastern Han dynasty. The uprising broke out in 184 CE during the reign of Emperor Ling. Although the main rebellion was suppressed by 185 CE, it took 21 years for full suppression of resistant areas and emerging rebellions by 205 CE. The rebellion, which got its name from the color of the rebel headwear, marked an important point in the history of Taoism due to the rebels' association with secret Taoist societies. The revolt was also used as the opening event in the 14th-century historical novel Romance of the Three Kingdoms. (en)
- De Gele Tulbandenopstand was een opstand die in 184 op verschillende plaatsen in China tegelijk uitbrak tegen de gevestigde Oostelijke Han-dynastie. Aanvoerder van de opstand was Zhang Jue (張角), een taoïstische spirituele leider. De opstand werd in hetzelfde jaar goeddeels onderdrukt, met name door toedoen van de Han-generaals en , maar zou nog zeker twee decennia blijven naweeën met kleinere opstanden en gevechten. (nl)
- 黄巾の乱（こうきんのらん、簡体字: 黄巾之乱; 繁体字: 黃巾之亂; 拼音: Huángjīn zhī luàn）は、後漢末期の184年（中平元年）に中国において、太平道の信者が教祖の張角を指導者として起こした組織的な農民反乱である。 目印として黄巾と呼ばれる黄色い頭巾を頭に巻いたことからこの名がついた。現代中国では黄巾起義ともいい、小説『三国志演義』では反乱軍を黄巾賊と呼んでいる。 この反乱は後漢の衰退を招き、劉備の蜀、曹操の魏、孫権の呉が鼎立した三国時代に移る一つの契機となった。 (ja)
- La rivolta dei Turbanti Gialli, anche nota come rivolta delle Sciarpe Gialle (黃巾之亂T, 黄巾之乱S, Huángjīn zhī luànP) fu una rivolta contadina che segnò il definitivo declino in Cina della dinastia Han, segnando poi l'inizio dell'epoca dei Tre Regni. (it)
- Powstanie Żółtych Turbanów (nazywane też powstaniem Żółtych Zawojów) to nazwa powstania w latach 184–189 wymierzonego w cesarza z chińskiej dynastii Han. Jego nazwa pochodzi od barwy materiału, jakim powstańcy obwiązywali sobie głowy. (pl)
- A Revolta dos Turbantes Amarelos foi uma revolta camponesa na China contra a dinastia Han Oriental. Ela eclodiu no ano 184, no reinado do imperador Lingdi. A revolta só foi totalmente controlada 21 anos depois, no ano 205. A rebelião, que adquiriu seu nome da cor dos tecidos usados pelos rebeldes em suas cabeças, marcou um importante ponto na história do taoismo devido à associação dos rebeldes com sociedades secretas taoistas. No século XIV, a revolta viria a ser usada como evento inicial do romance histórico Romance dos Três Reinos. (pt)
- Повстання жовтих пов'язок — повстання за часів династії Хань, яке призвело до ще більшого послаблення імператорської влади. (uk)
- De gula turbanerna (黃巾之亂) var namnet på ett stort kinesiskt bondeuppror. Det varade mellan 184 och 205 under östra Handynastin och riktades i första hand mot godsägare. Ledare var daoistiska präster och schamaner som var missnöjda med de härskande gruppernas konfucianism även om konflikten i grund och botten handlade om dåliga sociala förhållanden som hade orsakats av torka och översvämningar. Stora utgifter för att bygga fort längs sidenvägen hade orsakat höga skatter på bönderna vilket förvärrade situationen. Ledare för upproret var och hans två yngre bröder och . De grundade en taoistisk sekt och försökte som helare hjälpa bönder med diverse krämpor. De fick på nära håll se böndernas fattigdom och de trakasserier som de styrande utövade mot de fattiga. När rebellerna i slutet av 188 och början av 189 hotade Luoyang som var handynastins huvudstad så sändes generalerna och Cao Cao ut mot rebellerna och besegrade dem 192. (sv)
- 黄巾之亂，又稱黄巾起义、黃巾民變，是中国歷史上東漢灵帝時的大规模民變，也是中國歷史上大規模的以宗教形式（太平道）組織的起義之一，開始於汉灵帝光和七年（184年），由張角、张宝、张梁等人領導，对东汉朝廷的统治产生了巨大的冲击。漢末三國時期一干著名諸侯群雄幾乎全部都有直接、間接參與討伐黃巾軍。同時，此戰亦造成各地諸侯擁兵自重，割據一方，間接促成漢朝滅亡與三國時代的開始。 (zh)
- Восстание «Жёлтых повязок» (184—204 годы) — народное восстание в Китае, которое привело к дестабилизации положения в стране и послужило одной из причин падения ханьской династии. Инициатором восстания была секта Тайпиндао (Путь Великого Мира-Благоденствия), которая предсказывала появление Лао-цзюня (Лао-цзы) как мессии-избавителя, который принесёт мир и благоденствие. Руководили восстанием три брата — Чжан Цзяо, Чжан Бао и Чжан Лян. Чжан Цзяо призывал к свержению династии Хань, которую он называл эпохой Синего неба, и к установлению эпохи Жёлтого неба, в которой наступило бы «великое благоденствие» и равенство. Пропагандируя в течение десяти лет свои идеи среди крестьянского населения, Чжан Цзяо и его сторонники создали разветвлённую, построенную по военному принципу организацию. В восьми округах империи была создана армия из 36 отрядов — больших (численностью до 10 тысяч человек) и малых (до 6 — 7 тысяч бойцов). Восстание началось в год Цзяцзы (184 год) — первый год нового 60-летнего цикла, и в короткий срок охватило значительную часть империи. Отдельные очаги восстания подавлялись правительственными войсками. Чжан Цзяо и его братья погибли в бою. Главным итогом восстания было окончание периода придворных интриг на закате поздней Хань и начало открытой борьбы между активными силами в Поднебесной. Это привело династию Хань к крушению и распаду в результате борьбы феодальных группировок («сильных домов»). Оставшиеся после 184 года отряды «Жёлтых повязок» объединились с отрядами «Чёрных гор» и продолжали борьбу. Всего в восстании участвовали около двух миллионов человек. Крестьянская война длилась 20 лет — до 204 года. Восстание было окончательно подавлено лишь к 204 году правительственными войсками под руководством полководцев Синего неба. Подавившие восстание ханьские полководцы, такие как Дун Чжо и Цао Цао, отказались распускать свои отряды и вступили друг с другом в затяжную и кровопролитную борьбу за гегемонию в Поднебесной. Это привело к распаду единого китайского государства на несколько государств и длительному периоду междоусобных войн в Китае. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- La Rebel·lió dels Turbants Grocs, de vegades també traduïda com La Rebel·lió dels Mocadors Grocs, (xinès tradicional: 黃巾之亂; xinès simplificat: 黄巾之乱; pinyin: Huáng Jīn Zhī Luàn) fou una rebel·lió camperola de l'any 184 contra l'Emperador Ling de la dinastia Han de la Xina. És anomenada així pel color dels mocadors que els rebels usaven al voltant dels seus caps. Els rebels es van associar en secret amb les societats Taoistes de Taiping; la rebel·lió marcà un punt important en la història del Taoisme. Esta rebel·lió és l'acte d'obertura en el clàssic xinès literari del Romanç dels Tres Regnes. (ca)
- تمرد العمامات الصفراء ثورة العمامات الصفراء أو ثورة الأوشحة الصفراء, بالإنجليزية:(yellow turban rebellion) وبالصينية البسيطة:هوانج جين زيهو تمرد في الصين وقع في أواخر عصر مملكة هان الصينية و في عهد الإمبراطور لينغ والد الإمبراطور شاو و أخوه الإمبراطور الإخير في مملكة هان و هو الإمبراطور شيانبدأ فعليا في سنة 24 مارس 184 م. (ar)
- 황건적의 난(黃巾賊- 亂)은 중국 후한 말기 호족 지주에 의한 토지겸병의 위기에 끊임없이 직면해 있던 농민이 황건적(黃巾賊)이 되어 일으킨 반란이다. 이후 중국은 군웅이 할거하며 결과적으로 은 삼국시대의 개막의 큰 원인이 되었으며 앞으로 300년간의 긴 분열기인 위진남북조의 배경으로 작용한다. (ko)
- The Yellow Turban Rebellion, alternatively translated as the Yellow Scarves Rebellion, was a peasant revolt in China against the Eastern Han dynasty. The uprising broke out in 184 CE during the reign of Emperor Ling. Although the main rebellion was suppressed by 185 CE, it took 21 years for full suppression of resistant areas and emerging rebellions by 205 CE. The rebellion, which got its name from the color of the rebel headwear, marked an important point in the history of Taoism due to the rebels' association with secret Taoist societies. The revolt was also used as the opening event in the 14th-century historical novel Romance of the Three Kingdoms. (en)
- De Gele Tulbandenopstand was een opstand die in 184 op verschillende plaatsen in China tegelijk uitbrak tegen de gevestigde Oostelijke Han-dynastie. Aanvoerder van de opstand was Zhang Jue (張角), een taoïstische spirituele leider. De opstand werd in hetzelfde jaar goeddeels onderdrukt, met name door toedoen van de Han-generaals en , maar zou nog zeker twee decennia blijven naweeën met kleinere opstanden en gevechten. (nl)
- 黄巾の乱（こうきんのらん、簡体字: 黄巾之乱; 繁体字: 黃巾之亂; 拼音: Huángjīn zhī luàn）は、後漢末期の184年（中平元年）に中国において、太平道の信者が教祖の張角を指導者として起こした組織的な農民反乱である。 目印として黄巾と呼ばれる黄色い頭巾を頭に巻いたことからこの名がついた。現代中国では黄巾起義ともいい、小説『三国志演義』では反乱軍を黄巾賊と呼んでいる。 この反乱は後漢の衰退を招き、劉備の蜀、曹操の魏、孫権の呉が鼎立した三国時代に移る一つの契機となった。 (ja)
- La rivolta dei Turbanti Gialli, anche nota come rivolta delle Sciarpe Gialle (黃巾之亂T, 黄巾之乱S, Huángjīn zhī luànP) fu una rivolta contadina che segnò il definitivo declino in Cina della dinastia Han, segnando poi l'inizio dell'epoca dei Tre Regni. (it)
- Powstanie Żółtych Turbanów (nazywane też powstaniem Żółtych Zawojów) to nazwa powstania w latach 184–189 wymierzonego w cesarza z chińskiej dynastii Han. Jego nazwa pochodzi od barwy materiału, jakim powstańcy obwiązywali sobie głowy. (pl)
- A Revolta dos Turbantes Amarelos foi uma revolta camponesa na China contra a dinastia Han Oriental. Ela eclodiu no ano 184, no reinado do imperador Lingdi. A revolta só foi totalmente controlada 21 anos depois, no ano 205. A rebelião, que adquiriu seu nome da cor dos tecidos usados pelos rebeldes em suas cabeças, marcou um importante ponto na história do taoismo devido à associação dos rebeldes com sociedades secretas taoistas. No século XIV, a revolta viria a ser usada como evento inicial do romance histórico Romance dos Três Reinos. (pt)
- Повстання жовтих пов'язок — повстання за часів династії Хань, яке призвело до ще більшого послаблення імператорської влади. (uk)
- 黄巾之亂，又稱黄巾起义、黃巾民變，是中国歷史上東漢灵帝時的大规模民變，也是中國歷史上大規模的以宗教形式（太平道）組織的起義之一，開始於汉灵帝光和七年（184年），由張角、张宝、张梁等人領導，对东汉朝廷的统治产生了巨大的冲击。漢末三國時期一干著名諸侯群雄幾乎全部都有直接、間接參與討伐黃巾軍。同時，此戰亦造成各地諸侯擁兵自重，割據一方，間接促成漢朝滅亡與三國時代的開始。 (zh)
- La Ribelo de la Flavaj Turbanoj (黃巾之亂 - Huáng Jīn Zhī Luàn) estis ribelo de kamparanoj kiu eksplodis en 184 en Ĉinio en tempo de la imperiestro Ling de la dinastio Han. La ribelo ekhavis nomon el la flavaj tukoj kiujn la ribeluloj vestis sur siaj kapoj. Tiu okazaĵo ludis gravan rolon en la historio de taoismo pro la asocio de la ribeluloj kun sekretaj societoj taoistaj. Ĝi okazis en la ebenaĵoj de la nordo de Ĉinio, nome la precipa agrikultura areo de la lando. Tiu ribelo estis estrita de Zhang Jiao kaj liaj du fratoj, kiuj defendis la doktrinoj de taoismo de egaleco de rajtoj kaj egaleco en la distribuado de teroj, doktrinoj kiuj estis ankaŭ en la sekto de la Tajpinga ribelo. Spite la morton de la tri fratoj, la ribeloj pluis. (eo)
- Der Aufstand der Gelben Turbane (chinesisch 黄巾之乱 / 黃巾之亂, Pinyin Huáng Jīn Zhī Luàn) war ein religiös-sozialer Bauernaufstand der Taiping-Bewegung (chinesisch 太平道, Pinyin Tàipíng dào) in der Spätzeit der Han-Dynastie am Ende des 2. Jahrhunderts. Ihre Anhänger waren an ihren gelben Kopftüchern (daher Turbane) erkennbar. Diese daoistische Sekte verfügte über eine ganze Hierarchie von Anführern, die gleichzeitig militärische, administrative und religiöse Funktionen hatten, und das seit 175 in acht Provinzen. Diese Leute waren auch verheiratet und hatten soziale Verpflichtungen. (de)
- La rébellion des Turbans jaunes (caractères traditionnels : 黃巾之亂/黃巾起義 ; caractères simplifiés : 黄巾之乱/黄巾起义 ; pinyin : Huáng jīn zhī luàn,Huáng jīn qǐ yì) est une révolte paysanne majeure en Chine, à la fin du IIe siècle. Le soulèvement éclate en 184 sous le règne de l’empereur Han Lingdi lorsque Zhang Jiao, fondateur de la secte taoïste Taiping (« grande paix »), soulève une partie de la population chinoise contre la dynastie Han, jugée décadente et corrompue. Ce soulèvement est un des facteurs de la chute des Han. (fr)
- Pemberontakan Serban Kuning (Hanzi: 黃巾起義;黃巾之亂, hanyu pinyin: huangjin qiyi, bahasa Inggris: Yellow Turban Rebellion) adalah sebuah pemberontakan besar yang pecah di penghujung Dinasti Han tepatnya pada tahun 184. Peristiwa ini juga menjadi cerita pembuka dari roman sejarah terkenal Kisah Tiga Negara. (in)
- Восстание «Жёлтых повязок» (184—204 годы) — народное восстание в Китае, которое привело к дестабилизации положения в стране и послужило одной из причин падения ханьской династии. Инициатором восстания была секта Тайпиндао (Путь Великого Мира-Благоденствия), которая предсказывала появление Лао-цзюня (Лао-цзы) как мессии-избавителя, который принесёт мир и благоденствие. Руководили восстанием три брата — Чжан Цзяо, Чжан Бао и Чжан Лян. (ru)
- De gula turbanerna (黃巾之亂) var namnet på ett stort kinesiskt bondeuppror. Det varade mellan 184 och 205 under östra Handynastin och riktades i första hand mot godsägare. Ledare var daoistiska präster och schamaner som var missnöjda med de härskande gruppernas konfucianism även om konflikten i grund och botten handlade om dåliga sociala förhållanden som hade orsakats av torka och översvämningar. Stora utgifter för att bygga fort längs sidenvägen hade orsakat höga skatter på bönderna vilket förvärrade situationen. (sv)
|
