| dbo:abstract
|
- Fan Ye (xinès tradicional: 范曄, xinès simplificat: 范晔, pinyin: Fàn Yè); romanització Wade-Giles: Fan Yeh) (398–445 EC), Weizong (蔚宗), va ser un historiador xinès i el compilador del Llibre del Han Tardà de Liu Song. Fan provenia d'una família de funcionàries, ell va nàixer en el que ara és Shaoxing (Zhejiang), els seus avantpassat eren de (Henan). El seu pare va ser (范泰). (ca)
- Fan Ye (chinesisch 范曄, W.-G. Fan Yeh; * 398; † 445) war ein chinesischer Historiker, der das Buch der Späteren Han zusammenstellte. Fan Ye gehörte zum mittleren Beamtenstand der Liu-Song-Dynastie. Sein Großvater war Chef eines Verwaltungsbezirkes gewesen, sein Vater ein Beamter am Kaiserhof. Fan Ye selbst brachte es bis zum Verwalter und General der Garde. Seine eigenen politischen Ambitionen wurden ihm schließlich zum Verhängnis: Er wurde 445 unter Kaiser Wen hingerichtet. Durch seinen Tod blieb sein Geschichtswerk, das er etwa 20 Jahre zuvor begonnen hatte, unvollendet: von den geplanten 100 Kapiteln waren erst 90 geschrieben. Sein Werk sollte ursprünglich 10 Kapitel Annalen der Kaiser und Kaiserinnen, 10 Kapitel Monographien und 80 biographische Kapitel umfassen. Zur Zusammenstellung der Monographien kam er nicht mehr. Später versuchte der Kommentator (um 550) die Lücken in Fan Yes Werk zu schließen, wobei er unter anderen die Geschichte der fortgesetzten Späteren Han-Dynastie von (240–305) zu Rate zog. Er kommentierte dieses Werk und band seine acht Monographien auf 30 Kapitel in das Buch der Späteren Han ein. Dank dieser Maßnahme umfassen die heutigen Ausgaben des Buchs der Späteren Han 120 Kapitel. (de)
- Fan Ye (398 – 23 January 446), courtesy name Weizong (蔚宗), was a Chinese historian and politician of the Liu Song dynasty during the Southern and Northern dynasties period. He was the compiler of the historical text Book of the Later Han. The fourth son of Fan Tai (范泰), Fan Ye was born in present-day Shaoxing, Zhejiang, but his ancestral home was in Nanyang, Henan. He was a noted atheist who heavily criticised Buddhism, Yin and Yang, and the concept of the Mandate of Heaven. To this end, he cited Zhang Heng's scientific studies as evidence. Fan has a biography in the Book of Song (volume 69). (en)
- Fan Ye (范曄) né en 398 et mort en 445, est un écrivain chinois, auteur du Livre des Han postérieurs. (fr)
- Fan Ye (398–445 atau 446 ), nama kehormatan Weizong (蔚宗), adalah seorang sejarawan dan politikus dinasti Liu Song pada periode . Ia merupakan pengkompilasi teks sejarah Buku Han Akhir. Sebagai putra dari (范泰), Fan Ye lahir di sebuah wilayah yang sekarang menjadi bagian dari Shaoxing, Zhejiang, tetapi tempat leluhurnya berada di Nanyang, Henan. (in)
- 范 曄（はん よう、398年 - 445年）は、南朝宋の政治家・文学者・歴史家にして『後漢書』の作者。字は蔚宗。先祖は南陽郡順陽県（現在の河南省南陽市淅川県）の出身であり、会稽郡山陰県（現在の浙江省紹興市柯橋区）にて出生。 (ja)
- 범엽(范曄, 398년 ~ 445년)은 중국 위진남북조(魏晋南北朝) 시대 남조(南朝) 송(宋)의 정치가이자 문장가, 역사가로서 《후한서(後漢書)》의 저자이다. 자(字)는 울종(蔚宗)이다. (ko)
- Fan Ye, imię publiczne Weizong, chiń. 蔚宗 (ur. 398, zm. 23 stycznia 446) – chiński historyk, autor „Księgi Późniejszych Hanów”. Rodowa siedziba Fan Ye znajdowała się w Shenyangu w komanderii Nanyang (współcześnie powiat w prowincji Henan). Był on czwartym synem (355 - 428), wyróżniającego się urzędnika i uczonego wschodniej dynastii Jin i Dynastii Liu Song. Około roku 418 Fan Ye został adiutantem przyszłego cesarza (420 - 422), by w roku 420 zostać przydzielonym do sztabu jego czwartego syna, . W roku 428 Fan Ye zrezygnował ze służby by odbyć żałobę po swoim ojcu i kiedy do niej powrócił w roku 430 znalazł się w sztabie generała . W grudniu 430 roku cesarz (424 - 453) nakazał Tan Daoji poprowadzić wyprawę przeciwko Północnemu Wei i zgodnie z biografią Fan Ye zawartą w „” czując strach przed wojną poprosił on o zwolnienie ze służby pod pretekstem dolegliwości nogi. Cesarz odrzucił jednak jego prośbę. Po powrocie z kampanii w roku 432 Fan Ye uzyskał wysokie stanowisko w ministerstwie personelu. W zimie 432 roku zmarła jednak matka Liu Yikanga, a Fan Ye wraz ze swoim bratem i kolegami w noc poprzedzającą jej pogrzeb upili się i z otwartego okna czynili żarty ze śpiewanych pieśni żałobnych. Za to zachowanie Liu Yikang zdegradował Fan Ye do stanowiska Wielkiego Administratora (tàishǒu, 太守) Xuanchengu. To podczas pięcioletniego pobytu w tym mieście Fan Ye zgromadził różne historie Późniejszej dynastii Han, których potem użył by skompilować swoje opus magnum, „Księgę Późniejszych Hanów”. W roku 437 Fan Ye został przydzielony do Liu Yuxina, który był wówczas regionalnym inspektorem Jiangzhou (w przybliżeniu dzisiejsza prowincja Jiangxi). Z kolei w roku 440 znalazł się przy innym synu cesarza, . Fan Ye objął wówczas namiestnictwo Nan Xiapi, ze stolicą na północny wschód od dzisiejszego w prowincji Jiangsu. W styczniu 441 roku został przeniesiony do , a ze względu na młodość Liu Juna wszystkie administracyjne obowiązki zostały przydzielone Fan Ye. W roku 444 Fan Ye został mianowany superintendentem domu następcy tronu (tàizǐ zhānshì, 太子詹事) i ze względu na piastowanie tego prestiżowego stanowiska w źródłach jest wymieniany często jako Fan zhanshi. W tym czasie część urzędników pod przywództwem zorganizowała spisek mający na celu osadzenie na tronie dawnego protektora Fan Ye, Liu Yikanga. Do grupy tej należał też siostrzeniec Fan Ye Xie Zong i pomimo pewnych oporów ten pierwszy ostatecznie przyłączył się do spiskowców, kierowany m.in. resentymentem w stosunku do cesarza Wena. W grudniu 445 roku wiadomość o spisku dotarła do cesarza, przy czym Fan Ye został przedstawiony jako jego przywódca i po trzech tygodniach przebywania w więzieniu stracony wraz ze swoimi trzema synami i innymi spiskowcami 23 stycznia 446 roku. Fan Ye jest najlepiej znany jako autor „Księgi Późniejszych Hanów”, jednakże monografia poświęcona bibliografii w „Księdze Song” wymienia wiele jego dzieł. Niemniej niemal wszystkie z nich były zaginione już za czasów Dynastii Tang. Słynny kolekcjoner dawnych ksiąg z okresu Qing, (1762 - 1843), zachował jedną petycję, dwa listy i dwa wstępy Fan Ye w swoim „Quan shanggu Sandai Qin Han Sanguo Liuchao Wen”. Spośród tych pism najważniejszy jest „List z więzienia do moich bratanków”, w którym Fan Ye dał wyraz swoim istotnym przekonaniom na temat pisarstwa. Zachowały się poza tym dwa wiersze Fan Ye, z których jeden został włączony do słynnej VI-wiecznej antologii „”. (pl)
- Фань Є (范晔, 398 — 445) — китайський державний діяч, історик часів династії Лю Сун. (uk)
- Фань Е (кит. трад. 范曄, упр. 范晔, пиньинь Fàn Yè; 398—445) — китайский историк, составитель хроники Хоу Ханьшу («История династии Поздняя Хань») — продолжение исторической хроники Ханьшу, охватывающее период с 25 по 200 гг. н. э. Вместе с Ханьшу, Ши цзи и Саньгочжи входит в состав исторического канона «Эршисы ши». Жил в царстве Восточная Цзинь, а после его падения — в возникшем вместо него Лю Сун. (ru)
- 范晔（yè）（398年－445年），字蔚宗，小字磚，南朝劉宋政治家，歷史學家，《後漢書》作者。順陽（現河南省淅川南部人），生父為范泰，後過繼予范弘之。范晔墓位于河南省淅川县老县城（今老城镇）南35千米埠口街的东侧（已被丹江口水库淹没），共有9座墓冢，世称为“范氏九冢”。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Fan Ye (xinès tradicional: 范曄, xinès simplificat: 范晔, pinyin: Fàn Yè); romanització Wade-Giles: Fan Yeh) (398–445 EC), Weizong (蔚宗), va ser un historiador xinès i el compilador del Llibre del Han Tardà de Liu Song. Fan provenia d'una família de funcionàries, ell va nàixer en el que ara és Shaoxing (Zhejiang), els seus avantpassat eren de (Henan). El seu pare va ser (范泰). (ca)
- Fan Ye (398 – 23 January 446), courtesy name Weizong (蔚宗), was a Chinese historian and politician of the Liu Song dynasty during the Southern and Northern dynasties period. He was the compiler of the historical text Book of the Later Han. The fourth son of Fan Tai (范泰), Fan Ye was born in present-day Shaoxing, Zhejiang, but his ancestral home was in Nanyang, Henan. He was a noted atheist who heavily criticised Buddhism, Yin and Yang, and the concept of the Mandate of Heaven. To this end, he cited Zhang Heng's scientific studies as evidence. Fan has a biography in the Book of Song (volume 69). (en)
- Fan Ye (范曄) né en 398 et mort en 445, est un écrivain chinois, auteur du Livre des Han postérieurs. (fr)
- Fan Ye (398–445 atau 446 ), nama kehormatan Weizong (蔚宗), adalah seorang sejarawan dan politikus dinasti Liu Song pada periode . Ia merupakan pengkompilasi teks sejarah Buku Han Akhir. Sebagai putra dari (范泰), Fan Ye lahir di sebuah wilayah yang sekarang menjadi bagian dari Shaoxing, Zhejiang, tetapi tempat leluhurnya berada di Nanyang, Henan. (in)
- 范 曄（はん よう、398年 - 445年）は、南朝宋の政治家・文学者・歴史家にして『後漢書』の作者。字は蔚宗。先祖は南陽郡順陽県（現在の河南省南陽市淅川県）の出身であり、会稽郡山陰県（現在の浙江省紹興市柯橋区）にて出生。 (ja)
- 범엽(范曄, 398년 ~ 445년)은 중국 위진남북조(魏晋南北朝) 시대 남조(南朝) 송(宋)의 정치가이자 문장가, 역사가로서 《후한서(後漢書)》의 저자이다. 자(字)는 울종(蔚宗)이다. (ko)
- Фань Є (范晔, 398 — 445) — китайський державний діяч, історик часів династії Лю Сун. (uk)
- Фань Е (кит. трад. 范曄, упр. 范晔, пиньинь Fàn Yè; 398—445) — китайский историк, составитель хроники Хоу Ханьшу («История династии Поздняя Хань») — продолжение исторической хроники Ханьшу, охватывающее период с 25 по 200 гг. н. э. Вместе с Ханьшу, Ши цзи и Саньгочжи входит в состав исторического канона «Эршисы ши». Жил в царстве Восточная Цзинь, а после его падения — в возникшем вместо него Лю Сун. (ru)
- 范晔（yè）（398年－445年），字蔚宗，小字磚，南朝劉宋政治家，歷史學家，《後漢書》作者。順陽（現河南省淅川南部人），生父為范泰，後過繼予范弘之。范晔墓位于河南省淅川县老县城（今老城镇）南35千米埠口街的东侧（已被丹江口水库淹没），共有9座墓冢，世称为“范氏九冢”。 (zh)
- Fan Ye (chinesisch 范曄, W.-G. Fan Yeh; * 398; † 445) war ein chinesischer Historiker, der das Buch der Späteren Han zusammenstellte. Fan Ye gehörte zum mittleren Beamtenstand der Liu-Song-Dynastie. Sein Großvater war Chef eines Verwaltungsbezirkes gewesen, sein Vater ein Beamter am Kaiserhof. Fan Ye selbst brachte es bis zum Verwalter und General der Garde. Seine eigenen politischen Ambitionen wurden ihm schließlich zum Verhängnis: Er wurde 445 unter Kaiser Wen hingerichtet. (de)
- Fan Ye, imię publiczne Weizong, chiń. 蔚宗 (ur. 398, zm. 23 stycznia 446) – chiński historyk, autor „Księgi Późniejszych Hanów”. Rodowa siedziba Fan Ye znajdowała się w Shenyangu w komanderii Nanyang (współcześnie powiat w prowincji Henan). Był on czwartym synem (355 - 428), wyróżniającego się urzędnika i uczonego wschodniej dynastii Jin i Dynastii Liu Song. Około roku 418 Fan Ye został adiutantem przyszłego cesarza (420 - 422), by w roku 420 zostać przydzielonym do sztabu jego czwartego syna, . W roku 428 Fan Ye zrezygnował ze służby by odbyć żałobę po swoim ojcu i kiedy do niej powrócił w roku 430 znalazł się w sztabie generała . W grudniu 430 roku cesarz (424 - 453) nakazał Tan Daoji poprowadzić wyprawę przeciwko Północnemu Wei i zgodnie z biografią Fan Ye zawartą w „” czując strach p (pl)
|
