| dbo:abstract
|
- المنزل الكئيب (بالإنجليزية: Bleak House) هي رواية للكاتب تشارلز ديكنز، ونشرت لأول مرة كمسلسل بين مارس 1852 وسبتمبر 1853، واعتبرت إحدى أفضل روايات ديكنز، واحتوت على مجموعة واسعة ومتنوعة ومعقدة وجذابة من الشخصيات والقصص الفرعية. تنتقل عملية رواية القصة بين البطلة إستر سومرسون، وبين الراوي الكلي. وتشمل شخصيات السيدة المتعجرفة هونوريا ديدلوك، المحامي الشرير تولكينغهام والرجل الواقعي جون جارندايس، والصبياني والمخادع هارولد سكيمبول، فضلا عن الحكيم ريتشارد كارستون. في منتصف الرواية تظهر قضية طويلة هي جارندايس ضد جارندايس، والتي تؤثر على جميع الشخصيات. وتدور القضية حول موصي ترك العديد من الوصايا. ويستند ديكنز في سخريته من النظام القضائي الإنجليزي على خبرته الخاصة ككاتب قانوني، وكذلك على خبرته كطرف في نزاع لفرض حقوق النشر على مؤلفاته السابقة. رغم أن المحامين والقضاة انتقدوا تصوير ديكنز للنظام القانوني الإنجليزي ووصفوه بالمبالغ فيه، فقد ساعدت روايته على تحفيز الحركات التي سعت لإصلاح القانون والقضاء والتي حققت هدفها في سبعينات القرن التاسع عشر. في الواقع، فقد كتب ديكنز رواياته في الوقت الذي كان النظام القانوني يصلح فيه نفسه، وكان النقاش دائرا حول الحاجة لمزيد من الإصلاح على نطاق واسع. هناك جدل بشأن الزمن الذي جرت فيه أحداث رواية المنزل الكئيب. ويرى المؤرخ القانوني الإنجليزي السير وليام هولدسوورث أن الأحداث تدور في عام 1827، إلا أن الإشارة إلى التحضير لبناء السكك الحديدية في الفصل الخامس والخمسين توحي بأنها تدور في ثلاثينات القرن التاسع عشر على الأقل. (ar)
- El casalot (originalment en anglès, Bleak House) és la novena novel·la de Charles Dickens, publicada en vint lliuraments entre març de 1852 i setembre de 1853. (ca)
- Ponurý dům (orig. Bleak House, 1852-1853) je v pořadí devátý román anglického spisovatele Charlese Dickense. Vyšel postupně ve dvaceti měsíčních pokračováních mezi březnem 1852 a zářím 1853. Toto dílo je považováno za jeden z nejlepších Dickensových románů, neboť obsahuje velmi podrobné a mistrně propracované příběhy hlavních i vedlejších postav. Děj vypráví o dědickém řízení u jedné soudní kanceláře, které postupně ničí životy všech zainteresovaných osob. Byl to poslední Dickensův román, který byl vydán nakladatelstvím Bradbury and Evans na základě smlouvy z roku 1844. Věnování knihy znělo:„Jako vzpomínka na naši přátelskou unii mým společníkům v cechu literatury a umění.“ Ilustrace nakreslil . Při prvním vydání se každý měsíc prodalo kolem 34 000 výtisků. Autorův zisk byl 11 000 liber. (cs)
- Ο Ζοφερός Οίκος είναι μυθιστόρημα του Κάρολου Ντίκενς που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά σε 20 συνέχειες μεταξύ Μαρτίου 1852 και Σεπτεμβρίου 1853. Το μυθιστόρημα έχει πολλούς χαρακτήρες και αρκετές δευτερεύουσες πλοκές. Αφηγήτρια είναι εν μέρει η ηρωίδα του μυθιστορήματος Έστερ Σάμερσον και εν μέρει ένας παντογνώστης αφηγητής. Στο κέντρο του Ζοφερού Οίκου βρίσκεται η Τζάρνταϊς και Τζάρνταϊς, μια μακροχρόνια δικαστική υπόθεση στο Δικαστήριο του Τσάνσερι, η οποία προκύπτει εξαιτίας της σύνταξης πολλών διαθηκών από έναν κληροδότη. Στον πρόλογο της πρώτης έκδοσης του 1853, ο Dickens ανέφερε ότι η φανταστική αυτή δικαστική διαμάχη βασίστηκε σε πολλές πραγματικές υποθέσεις. Σε μια τέτοια υπόθεση που πιθανώς βασίστηκε το βιβλίο, μια διαθήκη που αναγνώστηκε το 1797 αμφισβητήθηκε και δεν επικυρώθηκε παρά μόνο το 1859. Αν και οι εκπρόσωποι του νομικού επαγγέλματος επέκριναν τη σάτιρα του Ντίκενς ως υπερβολική, το μυθιστόρημα συνέβαλε σε ένα κίνημα μεταρρύθμισης του δικαστικού συστήματος της Αγγλίας. Αυτό το κίνημα οδήγησε στη θέσπιση μιας σειράς σχετικών μεταρρυθμίσεων στη δεκαετία του 1870. Οι μελετητές του Ντίκενς διαφωνούν ως προς τη χρονική περίοδο κατά την οποία διαδραματίζονται τα περιστατικά του Ζοφερού Οίκου. Ένας ιστορικός του Αγγλικού δικαίου υποστηρίζει ότι η δράση εξελίσσεται το 1827. Η αναφορά όμως στις προετοιμασίες για την κατασκευή μιας σιδηροδρομικής γραμμής στο 55ο κεφάλαιο αποτελεί ένδειξη ότι η δράση του μυθιστορήματος πρέπει να τοποθετηθεί στη δεκαετία του 1830. (el)
- Bleak House ist der neunte Roman von Charles Dickens. Der Roman, der in den 1820er Jahren spielt, erschien von März 1852 bis September 1853 in 20 Fortsetzungen. Jede Folge enthielt zwei Illustrationen von Phiz und kostete einen Shilling, die beiden letzten Folgen wurden zusammen veröffentlicht und kosteten zwei Shilling. Die Rahmenhandlung bildet ein viele Jahre anhaltender Erbschaftsstreit Jarndyce gegen Jarndyce. Dickens erzählt hierbei die Geschichte vieler Menschen, die direkt und indirekt mit dem Fall verbunden sind. Dabei werden in den vielen Erzählsträngen die Personen und Geschichten immer mehr miteinander verwoben. Neben einem omnipräsenten Erzähler erzählt auch Esther Summerson, eine der Hauptfiguren im Roman, Teile des Romans aus ihrer Sicht der Ich-Erzählung. Bleak House ist einerseits ein Gesellschaftsroman, der das Leben vor allem der englischen Oberschicht sowie ihrer Beziehungen zur Mittel- und Unterschicht im 19. Jahrhundert charakterisiert, andererseits eine satirische Abrechnung mit dem englischen Rechtssystem, insbesondere dem Court of Chancery, der unter anderem Erbschaftsstreitigkeiten regelte. In den letzten Kapiteln enthält das Buch auch Elemente eines Kriminalromans. Vladimir Nabokov widmete dem Roman eine seiner Lectures on literature. 2015 wählten 82 internationale Literaturkritiker und -wissenschaftler den Roman zu einem der bedeutendsten britischen Romane. (de)
- Bleak House estas romano de Charles Dickens, unuafoje publikigita kiel 20-epizoda serio inter marto 1852 kaj septembro 1853. Tiu romano havas multajn rolulojn kaj kelkajn sub-intrigojn, kaj ĝi estas rakontata parte de la heroino de la romano, nome Esther Summerson, kaj parte de ĉioscia rakontanto. Centre de "Bleak House" estas longdaŭra jura kazo en la tribunalo Court of Chancery, Jarndyce and Jarndyce, kiu okazis ĉar atestanto verkis kelkajn konfliktajn testamentojn. En prefaco al la unua eldono de 1853, Dickens argumentas, ke estas multaj veraj antaŭaĵoj por lia fikcia kazo. Unu tia estis probable la kazo "Thellusson kaj Woodford" en kiu testamento legata en 1797 estis kontestata kaj ne determinita ĝis 1859. Kvankam la kritiko de la jura profesio fare de la satiro de Dickens estas troigita, tiu romano helpis subteni movadon por jura reformo kiu finis en la aprobo de jura reformo en la 1870-aj jaroj. (eo)
- Bleak House is a novel by Charles Dickens, first published as a 20-episode serial between March 1852 and September 1853. The novel has many characters and several sub-plots, and is told partly by the novel's heroine, Esther Summerson, and partly by an omniscient narrator. At the centre of Bleak House is a long-running legal case in the Court of Chancery, Jarndyce and Jarndyce, which comes about because a testator has written several conflicting wills. In a preface to the 1853 first edition, Dickens claimed there were many actual precedents for his fictional case. One such was probably the Thellusson v Woodford case in which a will read in 1797 was contested and not determined until 1859. Though many in the legal profession criticised Dickens's satire as exaggerated, this novel helped support a judicial reform movement which culminated in the enactment of legal reform in the 1870s. There is some debate among scholars as to when Bleak House is set. The English legal historian Sir William Holdsworth sets the action in 1827; however, reference to preparation for the building of a railway in Chapter LV suggests the 1830s. (en)
- Casa desolada (Bleak House) es la novena novela de Charles Dickens, publicada en veinte entregas entre marzo de 1852 y septiembre de 1853. (es)
- La Maison d'Âpre-Vent, en anglais Bleak House, est le neuvième roman publié par Charles Dickens, d'abord en vingt feuilletons entre mars 1852 et septembre 1853, puis en un volume en 1853. Bleak House, premier des grands romans panoramiques de Dickens, décrit l'Angleterre comme une bleak house, c'est-à-dire une « demeure de désolation », que ravage un système judiciaire irresponsable et vénal, incarné par le Chancelier (Chancellor), engoncé dans sa gloire « embrumée » de la Chancellerie (Court of Chancery). L'histoire décrit une succession contestée devant le tribunal, l'affaire « Jarndyce contre Jarndyce », qui affecte de près ou de loin tous les personnages et concerne un testament obscur et de grosses sommes d'argent. Les attaques dirigées par l'auteur contre l'appareil judiciaire s'appuient sur l'expérience que Dickens en avait acquise en tant que clerc. Sa mise en scène sans complaisance des lenteurs, du caractère byzantin de la loi et de la cour de justice reflète l'exaspération montante de son époque vis-à-vis du système, et il a parfois été jugé que le roman avait préparé les esprits aux réformes des années 1870. Mais Dickens écrit à un moment où le système est déjà en train de changer : si les « six clercs et maîtres » cités dans le premier chapitre ont été respectivement supprimés en 1842 et en 1852, la question d'une réforme encore plus radicale est à l'ordre du jour. Ce contexte pose le problème de la période dans laquelle l'action de La Maison d'Âpre-Vent est supposée se dérouler ; à s'en tenir aux seuls faits historiques, celle-ci se situerait avant 1842, ce dont un certain nombre de lecteurs auraient eu conscience, mais cette datation bute sur d'autres aspects, si bien que le débat reste ouvert. L'une des grandes originalités de ce roman est qu'il utilise deux narrateurs, l'un, à la troisième personne, rendant compte des démêlés de la loi et du beau monde, l'autre, à la première personne, incarné par Esther Summerson qui raconte son histoire personnelle. Par le stratagème de la double narration, procédé que Paul Schlicke juge « audacieux », Dickens lie, tout en les opposant, l'expérience domestique d'Esther aux grands problèmes sociaux. Le récit d'Esther culmine en la découverte de ses origines : enfant illégitime d'une aristocrate, Lady Dedlock, abandonnée à sa naissance et élevée par une tante malveillante, cette jeune femme reste peu sûre d'elle-même, accueillant avec gratitude la petite considération qu'elle reçoit de la société patriarcale qui l'entoure. Sa situation reflète celle de la communauté tout entière, que minent des privilèges ancestraux faisant fi de ses aspirations et besoins, avec des institutions sclérosées vouant les enfants à l'orphelinat et les habitants aux taudis, tandis qu'une prétendue philanthropie asservit plus qu'elle ne libère ses récipiendaires. La Maison d'Âpre-Vent fait écho à de nombreux événements marquants de la vie de Dickens et reflète la plupart de ses préoccupations personnelles, politiques et sociales. C'est aussi un livre novateur par sa conception, son organisation et certains aspects de son style. À ce titre, il constitue un jalon dans l'évolution de son œuvre, ce que l'anglais appelle un watershed novel (un « roman charnière »), souvent caractérisé comme le premier d'une série appartenant à sa dernière manière. De plus, les critiques s'accordent sur ce point, c'est l'une de ses œuvres les plus remarquablement achevées. (fr)
- 『荒涼館』（こうりょうかん、Bleak House）は、チャールズ・ディケンズの長編小説。1852年3月から1853年9月にかけて、月々20回に分けて分冊のかたちで刊行されたものである。物語の大筋は、ヴィクトリア朝の腐敗した訴訟制度や倒錯した慈善事業、ひいては社会全体を批判的に描いたものである。探偵小説の一面もある。 (ja)
- Casa Desolata (Bleak House) è il nono romanzo di Charles Dickens, pubblicato per la prima volta mensilmente fra il marzo 1852 ed il settembre 1853. (it)
- 《황폐한 집》(Bleak House)은 찰스 디킨스의 소설로, 1852년 3월부터 1853년 9월까지 총 20편으로 연재되었다. 본 소설은 많은 등장 인물과 여러 서브 플롯으로 구성되어 있으며, 일부분은 소설의 히로인, 을 화자로 놓았고, 다른 일부분에는 전지적 화자를 두었다. 소설 《황폐한 집》의 중심에는, 상반되는 여러 유언들로 인해 에서 벌어지는 라는 법정 사건이 자리하고 있다. 1853년 초판 서문에서 디킨스는 자신이 지어낸 이 사건이 실제 여러 판례를 모티브로 했음을 밝히고 있다. 그 중 하나는 1797년 해석된 유언이 논쟁을 불러와 끝내 1859년까지 해결되지 않았던 판례이다. 많은 법조인들이 디킨스의 풍자가 과장되었다고 비판했지만, 본 소설은 법정 개혁의 입법화로 그 전성기를 맞이한 1870년대의 운동에 도움을 주었다. 황폐한 집의 배경이 언제인지에 대해서는 학자들 간의 논쟁이 있다. 영국의 법사학자 경은 본 소설의 배경을 1827년으로 잡고 있으나, 55장에서 철도 건물이 세워졌다는 언급은 소설의 배경이 1830년대임을 암시한다. (ko)
- Bleak House is de negende roman van de Engelse schrijver Charles Dickens. Het boek werd voor het eerst gepubliceerd in maandelijkse afleveringen in de periode maart 1852-september 1853 en in 1853 in één deel van 624 pagina's bij de uitgeverij Bradbury & Evans. De eerste editie was geïllustreerd door Phiz (het pseudoniem van ). (nl)
- Bleak House är en roman från 1853. Den skrevs av Charles Dickens. Berättelserna om Bleak House publicerades av Dickens månatligen från mars 1852 till september 1853 och de trycktes i bokform 1853. (sv)
- Bleak House (Brasil: A Casa Soturna / Portugal: A Casa Abandonada) é um romance de Charles Dickens escrito em 1853, considerado um de seus romances mais sombrios e solidamente construídos. (pt)
- «Холо́дный дом» (англ. Bleak House) — девятый роман Чарльза Диккенса (1853), который открывает период художественной зрелости писателя. В этой книге дан срез всех слоёв британского общества викторианской эпохи, от высшей аристократии до мира городских подворотен, и вскрыты тайные связи меж ними. Начала и концовки многих глав отмечены всплесками высокой карлейлевской риторики. Картина судебного делопроизводства в Канцлерском суде, исполненная Диккенсом в тональности кошмарного гротеска, вызвала восхищение таких авторов, как Ф. Кафка, А. Белый, В. В. Набоков. Последний посвятил разбору романа лекцию из цикла о величайших романах XIX века. (ru)
- «Холодний дім» (англ. Bleak House) — дев'ятий роман англійського письменника Чарлза Дікенса; виходив у вигляді фейлетонів із березня 1852 року по вересень 1853. Окремим виданням був опублікований 1853 року. Ілюстрації до цього видання робив . «Холодним домом» називається будинок головного героя Джарндиса, персоніфікація якого «робить його одним із головних персонажів роману». (uk)
- 《荒涼山莊》（英語：Bleak House），或譯為《蕭齋》，英國作家狄更斯所著小說，發表於1852年至1853年之間，是狄更斯最長的作品之一。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- El casalot (originalment en anglès, Bleak House) és la novena novel·la de Charles Dickens, publicada en vint lliuraments entre març de 1852 i setembre de 1853. (ca)
- Casa desolada (Bleak House) es la novena novela de Charles Dickens, publicada en veinte entregas entre marzo de 1852 y septiembre de 1853. (es)
- 『荒涼館』（こうりょうかん、Bleak House）は、チャールズ・ディケンズの長編小説。1852年3月から1853年9月にかけて、月々20回に分けて分冊のかたちで刊行されたものである。物語の大筋は、ヴィクトリア朝の腐敗した訴訟制度や倒錯した慈善事業、ひいては社会全体を批判的に描いたものである。探偵小説の一面もある。 (ja)
- Casa Desolata (Bleak House) è il nono romanzo di Charles Dickens, pubblicato per la prima volta mensilmente fra il marzo 1852 ed il settembre 1853. (it)
- 《황폐한 집》(Bleak House)은 찰스 디킨스의 소설로, 1852년 3월부터 1853년 9월까지 총 20편으로 연재되었다. 본 소설은 많은 등장 인물과 여러 서브 플롯으로 구성되어 있으며, 일부분은 소설의 히로인, 을 화자로 놓았고, 다른 일부분에는 전지적 화자를 두었다. 소설 《황폐한 집》의 중심에는, 상반되는 여러 유언들로 인해 에서 벌어지는 라는 법정 사건이 자리하고 있다. 1853년 초판 서문에서 디킨스는 자신이 지어낸 이 사건이 실제 여러 판례를 모티브로 했음을 밝히고 있다. 그 중 하나는 1797년 해석된 유언이 논쟁을 불러와 끝내 1859년까지 해결되지 않았던 판례이다. 많은 법조인들이 디킨스의 풍자가 과장되었다고 비판했지만, 본 소설은 법정 개혁의 입법화로 그 전성기를 맞이한 1870년대의 운동에 도움을 주었다. 황폐한 집의 배경이 언제인지에 대해서는 학자들 간의 논쟁이 있다. 영국의 법사학자 경은 본 소설의 배경을 1827년으로 잡고 있으나, 55장에서 철도 건물이 세워졌다는 언급은 소설의 배경이 1830년대임을 암시한다. (ko)
- Bleak House is de negende roman van de Engelse schrijver Charles Dickens. Het boek werd voor het eerst gepubliceerd in maandelijkse afleveringen in de periode maart 1852-september 1853 en in 1853 in één deel van 624 pagina's bij de uitgeverij Bradbury & Evans. De eerste editie was geïllustreerd door Phiz (het pseudoniem van ). (nl)
- Bleak House är en roman från 1853. Den skrevs av Charles Dickens. Berättelserna om Bleak House publicerades av Dickens månatligen från mars 1852 till september 1853 och de trycktes i bokform 1853. (sv)
- Bleak House (Brasil: A Casa Soturna / Portugal: A Casa Abandonada) é um romance de Charles Dickens escrito em 1853, considerado um de seus romances mais sombrios e solidamente construídos. (pt)
- «Холо́дный дом» (англ. Bleak House) — девятый роман Чарльза Диккенса (1853), который открывает период художественной зрелости писателя. В этой книге дан срез всех слоёв британского общества викторианской эпохи, от высшей аристократии до мира городских подворотен, и вскрыты тайные связи меж ними. Начала и концовки многих глав отмечены всплесками высокой карлейлевской риторики. Картина судебного делопроизводства в Канцлерском суде, исполненная Диккенсом в тональности кошмарного гротеска, вызвала восхищение таких авторов, как Ф. Кафка, А. Белый, В. В. Набоков. Последний посвятил разбору романа лекцию из цикла о величайших романах XIX века. (ru)
- «Холодний дім» (англ. Bleak House) — дев'ятий роман англійського письменника Чарлза Дікенса; виходив у вигляді фейлетонів із березня 1852 року по вересень 1853. Окремим виданням був опублікований 1853 року. Ілюстрації до цього видання робив . «Холодним домом» називається будинок головного героя Джарндиса, персоніфікація якого «робить його одним із головних персонажів роману». (uk)
- 《荒涼山莊》（英語：Bleak House），或譯為《蕭齋》，英國作家狄更斯所著小說，發表於1852年至1853年之間，是狄更斯最長的作品之一。 (zh)
- المنزل الكئيب (بالإنجليزية: Bleak House) هي رواية للكاتب تشارلز ديكنز، ونشرت لأول مرة كمسلسل بين مارس 1852 وسبتمبر 1853، واعتبرت إحدى أفضل روايات ديكنز، واحتوت على مجموعة واسعة ومتنوعة ومعقدة وجذابة من الشخصيات والقصص الفرعية. تنتقل عملية رواية القصة بين البطلة إستر سومرسون، وبين الراوي الكلي. وتشمل شخصيات السيدة المتعجرفة هونوريا ديدلوك، المحامي الشرير تولكينغهام والرجل الواقعي جون جارندايس، والصبياني والمخادع هارولد سكيمبول، فضلا عن الحكيم ريتشارد كارستون. (ar)
- Ponurý dům (orig. Bleak House, 1852-1853) je v pořadí devátý román anglického spisovatele Charlese Dickense. Vyšel postupně ve dvaceti měsíčních pokračováních mezi březnem 1852 a zářím 1853. Toto dílo je považováno za jeden z nejlepších Dickensových románů, neboť obsahuje velmi podrobné a mistrně propracované příběhy hlavních i vedlejších postav. Děj vypráví o dědickém řízení u jedné soudní kanceláře, které postupně ničí životy všech zainteresovaných osob. (cs)
- Ο Ζοφερός Οίκος είναι μυθιστόρημα του Κάρολου Ντίκενς που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά σε 20 συνέχειες μεταξύ Μαρτίου 1852 και Σεπτεμβρίου 1853. Το μυθιστόρημα έχει πολλούς χαρακτήρες και αρκετές δευτερεύουσες πλοκές. Αφηγήτρια είναι εν μέρει η ηρωίδα του μυθιστορήματος Έστερ Σάμερσον και εν μέρει ένας παντογνώστης αφηγητής. Στο κέντρο του Ζοφερού Οίκου βρίσκεται η Τζάρνταϊς και Τζάρνταϊς, μια μακροχρόνια δικαστική υπόθεση στο Δικαστήριο του Τσάνσερι, η οποία προκύπτει εξαιτίας της σύνταξης πολλών διαθηκών από έναν κληροδότη. Στον πρόλογο της πρώτης έκδοσης του 1853, ο Dickens ανέφερε ότι η φανταστική αυτή δικαστική διαμάχη βασίστηκε σε πολλές πραγματικές υποθέσεις. Σε μια τέτοια υπόθεση που πιθανώς βασίστηκε το βιβλίο, μια διαθήκη που αναγνώστηκε το 1797 αμφισβητήθηκε και δεν επικυρώθηκε π (el)
- Bleak House is a novel by Charles Dickens, first published as a 20-episode serial between March 1852 and September 1853. The novel has many characters and several sub-plots, and is told partly by the novel's heroine, Esther Summerson, and partly by an omniscient narrator. At the centre of Bleak House is a long-running legal case in the Court of Chancery, Jarndyce and Jarndyce, which comes about because a testator has written several conflicting wills. In a preface to the 1853 first edition, Dickens claimed there were many actual precedents for his fictional case. One such was probably the Thellusson v Woodford case in which a will read in 1797 was contested and not determined until 1859. Though many in the legal profession criticised Dickens's satire as exaggerated, this novel helped suppo (en)
- Bleak House estas romano de Charles Dickens, unuafoje publikigita kiel 20-epizoda serio inter marto 1852 kaj septembro 1853. Tiu romano havas multajn rolulojn kaj kelkajn sub-intrigojn, kaj ĝi estas rakontata parte de la heroino de la romano, nome Esther Summerson, kaj parte de ĉioscia rakontanto. Centre de "Bleak House" estas longdaŭra jura kazo en la tribunalo Court of Chancery, Jarndyce and Jarndyce, kiu okazis ĉar atestanto verkis kelkajn konfliktajn testamentojn. En prefaco al la unua eldono de 1853, Dickens argumentas, ke estas multaj veraj antaŭaĵoj por lia fikcia kazo. Unu tia estis probable la kazo "Thellusson kaj Woodford" en kiu testamento legata en 1797 estis kontestata kaj ne determinita ĝis 1859. Kvankam la kritiko de la jura profesio fare de la satiro de Dickens estas troigi (eo)
- Bleak House ist der neunte Roman von Charles Dickens. Der Roman, der in den 1820er Jahren spielt, erschien von März 1852 bis September 1853 in 20 Fortsetzungen. Jede Folge enthielt zwei Illustrationen von Phiz und kostete einen Shilling, die beiden letzten Folgen wurden zusammen veröffentlicht und kosteten zwei Shilling. Vladimir Nabokov widmete dem Roman eine seiner Lectures on literature. 2015 wählten 82 internationale Literaturkritiker und -wissenschaftler den Roman zu einem der bedeutendsten britischen Romane. (de)
- La Maison d'Âpre-Vent, en anglais Bleak House, est le neuvième roman publié par Charles Dickens, d'abord en vingt feuilletons entre mars 1852 et septembre 1853, puis en un volume en 1853. Bleak House, premier des grands romans panoramiques de Dickens, décrit l'Angleterre comme une bleak house, c'est-à-dire une « demeure de désolation », que ravage un système judiciaire irresponsable et vénal, incarné par le Chancelier (Chancellor), engoncé dans sa gloire « embrumée » de la Chancellerie (Court of Chancery). L'histoire décrit une succession contestée devant le tribunal, l'affaire « Jarndyce contre Jarndyce », qui affecte de près ou de loin tous les personnages et concerne un testament obscur et de grosses sommes d'argent. Les attaques dirigées par l'auteur contre l'appareil judiciaire s'appu (fr)
|
.png?width=300)
_plate.png){kind=link}
,_Bleak_House_(1852-3)_plate.png){kind=link}
_plate.png){kind=link}
_plate.png){kind=link}
_plate.png){kind=link}
_plate.png){kind=link}
_plate.png){kind=link}
,_Bleak_House_(1852-3)_plate.png){kind=link}
_plate.png){kind=link}
.png){kind=link}
_plate.png){kind=link}