An Entity of Type: WikicatBuildingsAndStructuresInMadagascar, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The architecture of Madagascar is unique in Africa, bearing strong resemblance to the construction norms and methods of Southern Borneo from which the earliest inhabitants of Madagascar are believed to have immigrated. Throughout Madagascar and the Kalimantan region of Borneo, most traditional houses follow a rectangular rather than round form, and feature a steeply sloped, peaked roof supported by a central pillar.

Property Value
dbo:abstract
  • L'arquitectura de Madagascar és única a l'Àfrica i presenta una gran semblança amb les tradicions i mètodes de construcció de la zona sud de Borneo d'on es creu que havien emigrat els primers habitants de Madagascar. A l'illa, així com a la regió de Kalimantan Meridional de Borneo, la majoria de les cases tradicionals presenten una forma rectangular i no rodona amb sostres inclinats i punxeguts recolzats en un pilar central. Les diferències en els materials predominants de construcció tradicionals serveixen de base per a gran part de la diversitat dins l'arquitectura malgaixa. Els materials vegetals disponibles localment van ser els primers en ser utilitzats i segueixen sent els més freqüents entre les comunitats tradicionals. En les zones intermediàries entre les Terres altes centrals i les zones costaneres humides es van desenvolupar variacions híbrides que utilitzen cob i pals. La construcció amb fusta va disminuir a mesura que la població humana en creixement va destruir grans franges de selva verge tallant i cremant arbres en benefici de l'agricultura i la pastura dels zebús i, amb el pas del temps, les cases d'aquest material van esdevenir un privilegi de la classe noble en certes comunitats tal com s'exemplifica en les cases de la noblesa merina del segle xix del Regne de Madagascar. Les comunitats zafimaniry dels boscos de les muntanyes centrals són l'únic grup ètnic malgaix que ha conservat les tradicions arquitectòniques originals de l'illa; la seva cultura en el treball de la fusta va ser incorporada a la llista de Patrimoni Cultural Immaterial de la UNESCO l'any 2003. L'ús de la pedra com a material de construcció estava tradicionalment limitat a la construcció de tombes, característica important del paisatge cultural a Madagascar a causa de la posició prominent ocupada pels ancestres en la cosmologia malgaix. A l'illa van aparèixer diverses tradicions dins l'arquitectura funerària: entre els mahafaly de la costa sud-oest a la part de dalt de les tombes es troben apilats cranis de zebús sacrificats i aloalos molt treballats, mentre que entre els merines els aristòcrates construïen una petita casa de fusta a la part de dalt de la tomba per simbolitzar la seva posició social i proporcionar un espai terrenal per allotjar els esperits dels seus avantpassats. Els estils tradicionals d'arquitectura de Madagascar s'han vist afectats els darrers dos-cents anys per la creixent influència dels estils europeus. Durant el regnat de la reina Ranavalona II (1868-1883) va començar a introduir-se la construcció amb maó principalment a partir de models dels missioners de la Societat Missionera de Londres. La influència estrangera es va estendre encara més després del col·lapse de la monarquia i la colonització francesa de l'illa el 1896. La modernització durant les últimes dècades del segle xx i principis del xxi ha portat especialment a les Terres altes a l'abandonament de certes normes relacionades amb l'orientació externa, el disseny intern de les cases i l'ús de determinats materials de construcció habituals, i entre la població amb cert nivell econòmic han anat guanyant en popularitat els materials i les tècniques de construcció estrangeres com la utilització del formigó, vidre o ferro forjat, en detriment de les pràctiques tradicionals. (ca)
  • العمارة في مدغشقر تعتبر الهندسة المعمارية لمدغشقر فريدة من نوعها في إفريقيا وتحمل تشابهًا قويًا مع معايير وأساليب البناء في جنوب بورنيو التي يُعتقد أن السكان الأوائل لمدغشقر قد هاجروا منها، في جميع أنحاء مدغشقر ومنطقة كليمنتان في بورنيو تتبع معظم المنازل التقليدية شكلًا مستطيلًا وتتميز بسقف منحدر شديد الانحدار مدعوم بعمود مركزي. كانت المواد النباتية المتاحة محليًا هي أقدم المواد المستخدمة ولا تزال الأكثر شيوعًا بين المجتمعات التقليدية، انخفض البناء الخشبي الذي كان شائعًا في جميع أنحاء الجزيرة حيث أدى تزايد عدد السكان إلى تدمير مساحات أكبر من الغابات المطيرة البكر. مع ندرة الأخشاب بمرور الوقت أصبحت البيوت الخشبية امتيازًا للطبقة النبيلة في مجتمعات معينة كما يتضح من منازل نبلاء ميرينا في مملكة مدغشقر في القرن التاسع عشر، كان استخدام الحجر كمواد بناء مقصورًا تقليديًا على بناء المقابر وهي سمة مهمة للمشهد الثقافي في مدغشقر. تأثرت الأنماط التقليدية للهندسة المعمارية في مدغشقر على مدى المائتي عام الماضية بالتأثير المتزايد للأنماط الأوروبية، بدأ التحول نحو البناء بالطوب في المرتفعات في عهد الملكة رانافالونا الثانية (1868-1883). أدى التحديث على مدى العقود العديدة الماضية بشكل متزايد إلى التخلي عن بعض المعايير التقليدية، اكتسبت مواد وتقنيات البناء الأجنبية - خاصة الخرسانة المستوردة والزجاج والحديد المطاوع - شعبية على حساب الممارسات التقليدية. (ar)
  • The architecture of Madagascar is unique in Africa, bearing strong resemblance to the construction norms and methods of Southern Borneo from which the earliest inhabitants of Madagascar are believed to have immigrated. Throughout Madagascar and the Kalimantan region of Borneo, most traditional houses follow a rectangular rather than round form, and feature a steeply sloped, peaked roof supported by a central pillar. Differences in the predominant traditional construction materials used serve as the basis for much of the diversity in Malagasy architecture. Locally available plant materials were the earliest materials used and remain the most common among traditional communities. In intermediary zones between the central highlands and humid coastal areas, hybrid variations have developed that use cob and sticks. Wood construction, once common across the island, declined as a growing human population destroyed greater swaths of virgin rainforest for slash and burn agriculture and zebu cattle pasture. The Zafimaniry communities of the central highland montane forests are the only Malagasy ethnic group who have preserved the island's original wooden architectural traditions; their craft was added to the UNESCO list of Intangible Cultural Heritage in 2003. As wood became scarce over time, wooden houses became the privilege of the noble class in certain communities, as exemplified by the homes of the Merina nobility in the 19th century Kingdom of Madagascar. The use of stone as a building material was traditionally limited to the construction of tombs, a significant feature of the cultural landscape in Madagascar due to the prominent position occupied by ancestors in Malagasy cosmology. The island has produced several distinct traditions in tomb architecture: among the Mahafaly of the southwest coast, the top of tombs may be stacked with the skulls of sacrificed zebu and spiked with aloalo, decoratively carved tomb posts, while among the Merina, aristocrats historically constructed a small wooden house on top of the tomb to symbolize their andriana status and provide an earthly space to house their ancestors' spirits. Traditional styles of architecture in Madagascar have been impacted over the past two hundred years by the increasing influence of European styles. A shift toward brick construction in the Highlands began during the reign of Queen Ranavalona II (1868–1883) based on models introduced by missionaries of the London Missionary Society and contacts with other foreigners. Foreign influence further expanded following the collapse of the monarchy and French colonization of the island in 1896. Modernization over the past several decades has increasingly led to the abandonment of certain traditional norms related to the external orientation and internal layout of houses and the use of certain customary building materials, particularly in the Highlands. Among those with means, foreign construction materials and techniques – namely imported concrete, glass and wrought iron features – have gained in popularity, to the detriment of traditional practices. (en)
  • La arquitectura de Madagascar es una de las más subdesarrolladas de África. Mantiene un fuerte parecido a las normas de construcción y los métodos utilizados al sur de Borneo, de donde se cree que los primeros habitantes de Madagascar emigraron. A lo largo de Madagascar y la región Kalimantan de Borneo, las casas más tradicionales siguen una forma rectangular más que una circular, y tienen como característica un techo abruptamente inclinado y puntiagudo apoyado por un pilar central. Al sur de Kalimantan, las casas tradicionales son generalmente levantadas sobre pilotes y se caracterizan por tener "cuernos" formados por el cruce de las vigas que soportan el techo al final de cada cerramiento. Las casas tradicionales malgaches también son construidas sobre pilares, y la tradición de los "cuernos" en las casas puede ser vista en algunas comunidades al sureste y en las tradiciones arquitectónicas de la madera de las clases nobles andrianicas de la gente Merina de las tierras altas. Las diferencias predominantes en los materiales de construcción tradicionales usados sirven como las bases para la mayor parte de la diversidad en la arquitectura Malgache. Los materiales vegetales que están disponibles en la localidad fueron los primeros que se usaron y permanecen como los más comunes en las comunidades tradicionales. En las zonas intermedias entre las tierras altas centrales y las áreas húmedas costeras, se han desarrollado variaciones híbridas que usan el cob y palos. La construcción con madera, una vez que se hizo común en la isla, disminuyó debido a que una población creciente destruyó grandes franjas de selva virgen al cortar y quemar los campos dedicados a la agricultura y pasto para ganado cebú. Las comunidades Zafimaniry de los bosques de las tierras altas montunas, los grupos étnicos Malgaches, son los únicos que han preservado la arquitectura tradicional de la isla basada en madera; su artesanía fue añadida a la lista de Patrimonio Cultural Intangible de la UNESCO en 2003. Así como la madera se volvió escasa a través del tempo, las casas de madera se convirtieron en el privilegio de la clase noble en ciertas comunidades, como se ejemplifica en los hogares de la nobleza Merina en el siglo XIX del Reinado de Madagascar. El uso de la piedra como material de construcción estaba tradicionalmente limitado a la construcción de tumbas, una característica significativa del paisaje cultural en Madagascar debido a la posición prominente ocupada por los ancestros de la cosmología malgache. La isla ha producido muchas tradiciones distintas en la arquitectura de tumbas: entre la costa suroeste de Mahafaly, en la parte de arriba de las tumbas se pueden ver cráneos apilados de cebús que eran sacrificados y clavados con aloalo, mensajes tallados en las tumbas como decoración, mientras que en las Merina, los aristócratas históricamente construyeron una pequeña casa de madera en la parte de arriba de la tumba para simbolizar su posición social de andriana y proveer un espacio terrenal para albergar los espíritus de sus ancestros. Los estilos arquitectónicos tradicionales de Madagascar han sido impactados en los últimos 200 años por el aumento de la influencia de estilos Europeos. Un cambio hacia la construcción con ladrillo en las Tierras altas empezó durante el mandato de la Reina Ranavalona II (1868-1883) basado en los modelos introducidos por misioneros de la Sociedad de Misioneros de Londres y con el contacto con otros extranjeros. La influencia extranjera se amplió aún más tras el colapso de la monarquía y la Colonización Francesa de la isla en 1896. La modernización durante las últimas décadas ha llevado cada vez más al abandono de ciertas normas tradicionales relacionadas al diseño y orientación externa e interna de las casas y el uso de ciertos materiales de construcción habituales particularmente en las tierras altas. Entre los que tienen medios, los materiales de construcción extranjeros y sus técnicas - concreto importado, cristal, además de hierro forjado - han ganado popularidad, en detrimento de las prácticas tradicionales. (es)
  • Arsitektur Madagaskar memiliki kekhasan di Afrika, karena sangat mengingatkan pada norma dan metode pembangunan Kalimantan Selatan di mana para penduduk terawal dari Madagaskar diyakini berimigrasi. Di seluruh Madagaskar dan Kalimantan Selatan, kebanyakan rumah tradisional mengikuti bentuk segitiga ketimbang bundar (in)
  • A arquitetura de Madagáscar (português europeu) ou Madagascar (português brasileiro) é única na África, tendo forte semelhança com as normas e métodos construtivos do sul de Bornéu, do qual se acredita que os primeiros habitantes de Madagascar tenham imigrado. Ao longo de Madagascar e da região de Calimantã, em Bornéu, a maioria das casas tradicionais segue uma forma retangular em vez de redonda, e apresenta um telhado pontiagudo inclinado, apoiado por um pilar central. As diferenças nos materiais de construção tradicionais predominantes utilizados servem de base para muito da diversidade na arquitetura malgaxe. Os vegetais disponíveis na ilha foram os materiais mais antigos utilizados e continuam sendo os mais comuns entre as comunidades tradicionais. Em zonas intermediárias entre o Planalto Central e áreas costeiras úmidas, desenvolveram-se variações mistas que usam cob. A construção de madeira, outrora comum em toda a ilha, diminuiu à medida que uma população humana em crescimento destruía as maiores áreas de floresta tropical virgem para a agricultura e pastagem de gado. As comunidades Zafimaniry das florestas montanhosas do Planalto Central são o único grupo étnico malgaxe que preservou as tradições arquitetônicas de madeira originais da ilha; seu ofício foi adicionado à lista do patrimônio cultural imaterial da UNESCO em 2003. Como a madeira tornou-se escassa ao longo do tempo, as casas de madeira tornaram-se privilégio da classe nobre em certas comunidades, como exemplificado pelas casas da aristrocacia Merina, realeza do então Reino de Madagascar. O uso da pedra como material de construção era tradicionalmente limitado à construção de túmulos, uma característica significativa da paisagem cultural em Madagascar, devido à posição proeminente ocupada pelos ancestrais nas tradições malgaxes. A ilha produziu várias tradições distintas na arquitetura funerária: entre os Mahafaly da costa sudoeste, o topo dos túmulos pode ser empilhado com os crânios de zebu sacrificado e cravado com aloalo, com túmulos esculpidos com mensagens e desenhos, enquanto os Merina constroem uma pequena casa de madeira em cima da tumba para simbolizar seu status de andriana e fornecer um espaço terrestre para abrigar os espíritos de seus ancestrais. Os estilos tradicionais de arquitetura em Madagascar foram impactados nos últimos duzentos anos pela crescente influência dos estilos europeus. Uma mudança para a construção de tijolos no Planalto Central começou durante o reinado da Rainha Ranavalona II (1868–1883) com base em modelos introduzidos por missionários da Sociedade Missionária de Londres e contatos com outros estrangeiros. A influência estrangeira expandiu-se após o colapso da monarquia e da colonização francesa da ilha em 1896. A modernização ao longo das últimas décadas levou cada vez mais ao abandono de certas normas tradicionais relacionadas à orientação externa e ao layout interno das casas e ao uso de certas materiais de construção mais comuns no resto do mundo, particularmente no Planalto Central. Entre os mais ricos, materiais e técnicas de construção estrangeiros - ou seja, concreto importado, vidro e ferro forjado - ganharam popularidade, em detrimento das práticas tradicionais. (pt)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 28924150 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 46249 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1124709737 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:align
  • left (en)
  • right (en)
dbp:alt
  • Large white concrete tomb in a grassy field in Madagascar (en)
  • Half a dozen upright rough hewn stones about four feet high, some topped with stone crosses (en)
  • Mouth of a cave, largely sealed off by stacked stones (en)
  • Low stone tomb with a miniature wooden house constructed on top (en)
dbp:colwidth
  • 30 (xsd:integer)
dbp:footer
  • Pre-Christian and 19th century Betsileo standing stone grave markers and a traditional Bara cave tomb in Isalo National Park . (en)
  • A historic Merina andriana tomb with trano manara and a modern Merina tomb . (en)
dbp:image
  • Tombeau Bara.jpg (en)
  • Tombeaux antimerina.jpg (en)
  • Ancient_Malagasy_upright_stone_graves_Madagascar.jpg (en)
  • Modern Merina tomb near Antananarivo Madagascar.JPG (en)
dbp:width
  • 200 (xsd:integer)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
rdf:type
rdfs:comment
  • Arsitektur Madagaskar memiliki kekhasan di Afrika, karena sangat mengingatkan pada norma dan metode pembangunan Kalimantan Selatan di mana para penduduk terawal dari Madagaskar diyakini berimigrasi. Di seluruh Madagaskar dan Kalimantan Selatan, kebanyakan rumah tradisional mengikuti bentuk segitiga ketimbang bundar (in)
  • العمارة في مدغشقر تعتبر الهندسة المعمارية لمدغشقر فريدة من نوعها في إفريقيا وتحمل تشابهًا قويًا مع معايير وأساليب البناء في جنوب بورنيو التي يُعتقد أن السكان الأوائل لمدغشقر قد هاجروا منها، في جميع أنحاء مدغشقر ومنطقة كليمنتان في بورنيو تتبع معظم المنازل التقليدية شكلًا مستطيلًا وتتميز بسقف منحدر شديد الانحدار مدعوم بعمود مركزي. كانت المواد النباتية المتاحة محليًا هي أقدم المواد المستخدمة ولا تزال الأكثر شيوعًا بين المجتمعات التقليدية، انخفض البناء الخشبي الذي كان شائعًا في جميع أنحاء الجزيرة حيث أدى تزايد عدد السكان إلى تدمير مساحات أكبر من الغابات المطيرة البكر. (ar)
  • L'arquitectura de Madagascar és única a l'Àfrica i presenta una gran semblança amb les tradicions i mètodes de construcció de la zona sud de Borneo d'on es creu que havien emigrat els primers habitants de Madagascar. A l'illa, així com a la regió de Kalimantan Meridional de Borneo, la majoria de les cases tradicionals presenten una forma rectangular i no rodona amb sostres inclinats i punxeguts recolzats en un pilar central. (ca)
  • The architecture of Madagascar is unique in Africa, bearing strong resemblance to the construction norms and methods of Southern Borneo from which the earliest inhabitants of Madagascar are believed to have immigrated. Throughout Madagascar and the Kalimantan region of Borneo, most traditional houses follow a rectangular rather than round form, and feature a steeply sloped, peaked roof supported by a central pillar. (en)
  • La arquitectura de Madagascar es una de las más subdesarrolladas de África. Mantiene un fuerte parecido a las normas de construcción y los métodos utilizados al sur de Borneo, de donde se cree que los primeros habitantes de Madagascar emigraron. A lo largo de Madagascar y la región Kalimantan de Borneo, las casas más tradicionales siguen una forma rectangular más que una circular, y tienen como característica un techo abruptamente inclinado y puntiagudo apoyado por un pilar central. Al sur de Kalimantan, las casas tradicionales son generalmente levantadas sobre pilotes y se caracterizan por tener "cuernos" formados por el cruce de las vigas que soportan el techo al final de cada cerramiento. Las casas tradicionales malgaches también son construidas sobre pilares, y la tradición de los "cue (es)
  • A arquitetura de Madagáscar (português europeu) ou Madagascar (português brasileiro) é única na África, tendo forte semelhança com as normas e métodos construtivos do sul de Bornéu, do qual se acredita que os primeiros habitantes de Madagascar tenham imigrado. Ao longo de Madagascar e da região de Calimantã, em Bornéu, a maioria das casas tradicionais segue uma forma retangular em vez de redonda, e apresenta um telhado pontiagudo inclinado, apoiado por um pilar central. (pt)
rdfs:label
  • Architecture of Madagascar (en)
  • العمارة في مدغشقر (ar)
  • Arquitectura de Madagascar (ca)
  • Arquitectura de Madagascar (es)
  • Arsitektur Madagaskar (in)
  • Arquitetura de Madagáscar (pt)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License