About: Afrocentrism

An Entity of Type: organisation, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Afrocentrism is an approach to the study of world history that focuses on the history of people of recent African descent. It is in some respects a response to Eurocentric attitudes about African people and their historical contributions. It seeks to counter what it sees as mistakes and ideas perpetuated by the racist philosophical underpinnings of Western academic disciplines as they developed during and since Europe's Early Renaissance as justifying rationales for the enslavement of other peoples, in order to enable more accurate accounts of not only African but all people's contributions to world history. Afrocentricity deals primarily with self-determination and African agency and is a Pan-African point of view for the study of culture, philosophy, and history.

Property Value
dbo:abstract
  • L'afrocentrisme és la ideologia que vol reivindicar l'aportació específica de les cultures africanes al cànon universal, al marge de les influències occidentals fruit de la colonització i l'imperialisme. Començà a desenvolupar-se a principis del segle xx, tot i que el terme va aparèixer per primer cop en 1962 dins una entrada homònima a l'Encyclopedia Africana. (ca)
  • Afrocentrismus je ideologie rasové sebeidentifikace černochů, která se z velké části vyskytuje pouze ve Spojených státech. Vychází z přesvědčení, že Afrika je pramatkou vší civilizace, že původ veškeré kultury světa je africký. To se snaží v dvoudílné knize Black Athena potvrdit běloch . Podle Bernala byl Egypt černošská civilizace, odkud cestou přes antické Řecko Evropané převzali jejich kulturu a vzdělanost. Vychází z principu, že jakýkoli běloch, o jehož kořenech by se dalo pochybovat, je vlastně černoch. Podle Bernala jsou tedy černoši i osobnosti jako Sokrates, Ježíš, Puškin a Beethoven. Afrocentristé se také snaží dokázat, že zotročení afrických černochů bylo vynálezem evropských bělochů či Židů. (cs)
  • المركزية الأفريقية أو الأفروسنتريك (بالإنجليزية: Afrocentrism)‏ هو نموذج فكري يسعى إلى تسليط الضوء على الهوية والمساهمات الخاصة للثقافات الأفريقية في تاريخ العالم. يجادل الأفروسنتريك بأن المجتمع العلمي الغربي يستهين بالحضارات الأفريقية، ويشارك -بوعي أو بدون وعي- في مؤامرة لإخفاء المساهمات الأفريقية في التاريخ. بدأت بالظهور منذ عشرينات وثلاثينات القرن العشرين، وتتمركز خاصة في الولايات المتحدة الأمريكية عند الأفارقة الأمريكيون، وأصبح لها انتشار واسع بين الجاليات الأفريقية جنوب الصحراء في أوروبا، وبين الأفارقة جنوب الصحراء وعند الأقليات الزنجية في شمال أفريقيا والشرق الأوسط. من أشهر مُنظريها موليفي كيتي أسانتي والسنغالي أنتا ديوب. (ar)
  • Afrocentrism is an approach to the study of world history that focuses on the history of people of recent African descent. It is in some respects a response to Eurocentric attitudes about African people and their historical contributions. It seeks to counter what it sees as mistakes and ideas perpetuated by the racist philosophical underpinnings of Western academic disciplines as they developed during and since Europe's Early Renaissance as justifying rationales for the enslavement of other peoples, in order to enable more accurate accounts of not only African but all people's contributions to world history. Afrocentricity deals primarily with self-determination and African agency and is a Pan-African point of view for the study of culture, philosophy, and history. Afrocentrism is a scholarly movement that seeks to conduct research and education on global history subjects, from the perspective of historical African peoples and polities. It takes a critical stance on Eurocentric assumptions and myths about world history, in order to pursue methodological studies of the latter. Some of the critics of the movement believe that it often denies or minimizes European, Near Eastern, and Asian cultural influences while exaggerating certain aspects of historical African civilizations that independently accomplished a significant level of cultural and technological development. In general, Afrocentrism is usually manifested in a focus on the history of Africa and its role in contemporary African-American culture among others. What is today broadly called Afrocentrism evolved out of the work of African-American intellectuals in the late nineteenth and early twentieth centuries, but flowered into its modern form due to the activism of African-American intellectuals in the U.S. civil rights movement and in the development of African-American Studies programs in universities. However, following the development of universities in African colonies in the 1950s, African scholars became major contributors to African historiography. A notable pioneer is the professor Kenneth Dike, who became chairman of the Committee on African Studies at Harvard in the 1970s. In strict terms Afrocentrism, as a distinct historiography, reached its peak in the 1980s and 1990s. Today it is primarily associated with Cheikh Anta Diop, John Henrik Clarke, Ivan van Sertima and Molefi Kete Asante. Asante, however, describes his theories as Afrocentricity. Proponents of Afrocentrism support the claim that the contributions of various Black African people have been downplayed or discredited as part of the legacy of colonialism and slavery's pathology of "writing Africans out of history". Major critics of Afrocentrism include Mary Lefkowitz, who dismiss it as pseudohistory, reactive, and obstinately therapeutic. Others, such as Kwame Anthony Appiah, believe that Afrocentrism defeats its purpose of dismantling unipolar studies of world history by seeking to replace Eurocentricity with an equally ethnocentric and hierarchical curriculum, and negatively essentializes European culture and people of European descent. Clarence E. Walker claims it to be "Eurocentrism in blackface". (en)
  • Afrikcentrismo (ankaŭ Afrikcentreco) estas alproksimiĝo al la studo de la historio de la mondo kiu fokusas al la historio de la popoloj de ĵusa deveno el Afriko. Ĝi estas en kelkaj aspektoj ia reago al la tutmondaj (eŭropcentrismaj) sintenoj pri la afrikaj popoloj kaj iliaj historiaj kontribuoj; ĝi klopodas korekti tion kion ĝi konsideras eraroj kaj ideoj daŭrigitaj pere de la rasismaj filozofiaj subtenoj de la okcidentaj akademiaj sciencoj kiel disvolvigitaj dum kaj ekde la frua Renesanco de Eŭropo justigantaj tialojn por la sklavigo de aliaj popoloj, por ebligi pli akuratajn rakontojn ne nur pri afrikanoj sed pri la kontribuoj de ĉiuj popoloj al la historio de la mondo. Afrikcentreco temas ĉefe pri la memdetermino kaj la afrika agado kaj estas tutafrikisma vidpunkto por la studo de kulturo, filozofio kaj historio. Afrikcentrismo estas akademia movado kiu intencas rekonduki la esploradon kaj la edukadon al temoj de la tutmonda historio, el la perspektivo de la historiaj afrikaj popoloj kaj regosistemoj. Ĝi adoptas kritikan sintenon pri eŭropcentrismaj principoj kaj mitoj pri la historio de la mondo, por atingi metodologiajn studojn de tiu lasta. Kelkaj el la kritikantoj de la movado kredas, ke ĝi ofte neas aŭ minimumigas la kulturajn influojn el Eŭropo, Proksima Oriento kaj Azio, troigante kelkajn aspektojn de la historiaj afrikaj civilizaoj kiuj sendepende plenumis gravan nivelon de kultura kaj teknika disvolvigo. Ĝenerale, Afrikcentrismo estas kutime montrata kun fokuso al la historio de Afriko kaj ties rolo en la nuntempa afrik-amerika (respektive afrik-usona) kulturo inter aliaj. (eo)
  • Unter Afrozentrismus versteht man die ideologische Beurteilung inner- und außer(schwarz)afrikanischer Gesellschaften nach schwarzafrikanischen Vorstellungen; demnach auf der Grundlage der von sub-saharanischen Afrikanern entwickelten Werte und Normen. Diese Wertvorstellungen, Kategorienbildungen und Überzeugungen nehmen im Afrozentrismus als Maßstab das alleinige Zentrum des Denkens und Handelns ein. (de)
  • El afrocentrismo (también afrocentricidad y, ocasionalmente, africentrismo) es una visión de la historia del mundo que enfatiza la importancia de los africanos, tomándolos como un solo grupo y a menudo transformándose en sinónimo de personas de raza negra, en la cultura, la filosofía y la historia.​​ Se puede remontar a la labor de los intelectuales negros en los siglos XIX y XX, pero floreció en su forma actual debido al activismo de los intelectuales negros en el movimiento de derechos civiles de los Estados Unidos y en el desarrollo de programas de estudios afroamericanos en las universidades. El afrocentrismo mantiene que el eurocentrismo comporta el olvido o la negación de las contribuciones de la gente originaria de África y se centra, por el contrario, en un modelo de civilización e historia mundial generalmente basado en África. De ahí que el afrocentrismo pretenda desplazar el foco de una historia centrada en Europa a una historia centrada en África. De manera más general, el afrocentrismo aspira a distinguir la influencia de los pueblos europeos y orientales de los logros indígenas africanos. Muchos afrocentristas de Estados Unidos consideran que su identidad afroamericana es más importante que su nacionalidad norteamericana. El afrocentrismo es también una aproximación académica e histórica al estudio de la historia mundial con conexiones a los movimientos civiles de los afroamericanos y las ideologías antiimperialistas en los Estados Unidos y el Caribe. Los afrocentristas generalmente se concentran en las contribuciones del África negra e indígena y postulan un origen nilótico de la civilización occidental. (es)
  • L'afrocentrisme est une forme d'ethnocentrisme qui consiste à attribuer une place centrale aux cultures et valeurs subsaharienne aux dépens des autres cultures. L'afrocentrisme considère comme supérieures les cultures originaires d'Afrique subsaharienne, parfois au sens étroit, se limitant au continent, parfois au sens large, englobant les diverses branches des cultures africaines. L'afrocentrisme vire à la théorie du complot quand ses partisans soutiennent que la communauté scientifique occidentale sous-estime les « civilisations » africaines, voire serait partie prenante, consciemment ou non, d'un complot visant à masquer les apports africains à l'histoire. Parmi les scientifiques, les travaux et écrits des auteurs se réclamant de l'afrocentrisme sont généralement considérés comme relevant d'un discours militant et d'une « réécriture engagée de l'histoire », proche du protochronisme. (fr)
  • L'afrocentrismo, un esempio di etnocentrismo, si propone di distinguere i contributi di Europa ed Oriente da quelli africani nella storia e nella cultura e, più in particolare, di mettere al centro il contributo apportato dell'Africa in opposizione alla visione eurocentrica.Per alcuni gruppi suprematisti neri, come le Pantere Nere, gli (Black Israelites, che si considerano i veri discendenti degli ebrei originari emigrati poi in America), e la Nation of Islam, il termine assume connotati razzisti verso le altre culture ed etnie. (it)
  • Afrocentrisme (ook wel afrocentriciteit) is een culturele ideologie of wereldbeeld waarbij Afrika, zwarte Afrikanen en hun afstammelingen centraal worden geplaatst. Het is een reactie op globale (eurocentrische/oriëntalistische) houdingen over Afrikaanse mensen en hun historische bijdragen en herdefinieert hun geschiedenis met een Afrikaanse culturele en ideologische focus. Afrocentriciteit behandelt vooral zelfbeschikking en African agency en is een panafrikaanse ideologie in cultuur, filosofie en geschiedenis. Afrocentrisme kan gezien worden als een Afrikaans-Amerikaans geïnspireerde ideologie die een bevestiging van zichzelf manifesteert in een eurocentrisch gedomineerde maatschappij, vaak door het conceptualiseren van een verheerlijkt erfgoed in termen van distinct Afrikaanse, vreemde afkomst (waar vreemd alles behalve inheems aan het Afrikaans continent betekent). Het ontkent of minimaliseert vaak de Europese culturele invloeden, terwijl het een accent legt op historische Afrikaanse beschavingen die onafhankelijk een significant niveau van culturele en technologische ontwikkeling hebben bereikt. In het algemeen is afrocentrisme vaak gemanifesteerd in een focus op Afrikaans-Amerikaanse cultuur en de geschiedenis van Afrika, en bevat dit vaak een Afrikaanse diaspora-versie van een rond Afrika gecentreerde kijk op de geschiedenis en cultuur om de prestaties en ontwikkelingen van gemarginaliseerde Afrikanen te portretteren. Wat tegenwoordig breed wordt aangeduid met afrocentrisme, is ontstaan uit het werk van Afrikaans-Amerikaanse intellectuelen in de late negentiende en vroege twintigste eeuw, maar is ontpopt tot zijn moderne vorm door het activisme van Afrikaans-Amerikaanse intellectuelen in de burgerrechtenbeweging in de Verenigde Staten en in de ontwikkeling van Afrikaans-Amerikaanse studieprogramma's in universiteiten. In strikte termen heeft afrocentrisme als een onderscheiden academische ideologie zijn top bereikt in de jaren 1980 en 1990 . Tegenwoordig is het vooral geassocieerd met Molefi Kete Asante. Voorstanders van afrocentrisme steunen de claim dat de bijdragen van verschillende Afrikaanse mensen zijn afgezwakt of verkeerd toegeschreven als deel van de nalatenschap van Europees kolonialisme en slavernij van "Afrikanen uit de geschiedenis schrijven". Critici van afrocentriciteit beschuldigen het van pseudogeschiedenis, reactief en therapeutisch zijn. Afrocentrisme is vooral in zwang in de academische wereld, afrocentristische onderzoekers menen dat Afrikanen een veel grotere rol in de wereldgeschiedenis hebben gespeeld dan lange tijd werd aangenomen. (nl)
  • Afrocentrismo é uma ideologia dedicada ao estudo da história africana. Sua principal finalidade é buscar a autodeterminação e uma ideologia pan-africana na cultura, filosofia e história.de divulgar e incentivar o nacionalismo e o orgulho étnico entre os afro-americanos como uma arma de efeito psicológico contra o racismo global. Integrado por norte-americanos afrodescendentes da região do Caribe, especialmente os rastafáris da Jamaica, sustenta que os afro-americanos deveriam retornar ao continente de origem de seus antepassados, para viver livres da influência da cultura ocidental, judaico-cristã, de seus antigos opressores. A maior parte desses conceitos encontra-se expressa na obra de , "" ("Legado roubado"), publicada em 1954. Nela o autor afirma, entre outros pontos, que a filosofia grega e os cultos dos Mistérios, quer na Grécia, quer em Roma, foram furtados do Egito; que os antigos gregos não possuiam habilidade inata para desenvolver a filosofia; e que os egípcios, de quem os gregos furtaram a filosofia, eram africanos negros. Muitas dessas ideias foram tiradas de um autor mais antigo, Marcus Garvey (1887-1940), que compreendia que o sucesso dos brancos era devido ao sistema de ensino das crianças brancas, que defendia serem elas superiores. Desse modo, para que os negros também tivessem sucesso, difundia que eles também tinham que ensinar aos próprios filhos que eles eram superiores. James também recorreu a fontes maçônicas, como a obra do Reverendo , "" (Os antigos Mistérios e a moderna Maçonaria), publicada em 1909. Por sua vez, as fontes maçônicas foram influenciadas por ideias equivocadas sobre os Mistérios e os rituais de iniciação egípcios, expressos numa obra de ficção do século XVIII, do professor de grego, o Abade , denominada "" ("Sethos, uma história ou biografia, baseada em memórias não publicadas do Egito Antigo"), de 1731. Embora este último não tivesse acesso a fontes egípcias, vindo a falecer muito antes da decifração dos hieróglifos egípcios, por dever de ofício conhecia bem os autores gregos e latinos, aos quais recorreu para idealizar antigos rituais egípcios. A história de James serve como base para outras histórias afrocêntricas, tais como "" ("África, mãe da Civilização Ocidental"), de , um de seus alunos, e "" ("Civilização ou barbarismo"), de Cheikh Anta Diop, do Senegal. Contemporaneamente, entre os mais ativos nomes na sustentação do afrocentrismo encontram-se o Professor Molefi Kete Asante, da , o Professor , da e Martin Bernal, autor da obra "Black Athena". O afrocentrismo é ensinado em várias universidades estadunidenses, e é base curricular para o Ensino Fundamental em duas escolas na cidade de Milwaukee. Críticos do Afrocentrismo acusam a ideologia de ser pseudo-história, reativa, e terapêutica. (pt)
  • Афроцентризм — идеология самоутверждения людей негроидной расы, направленная ​​на подчеркивание самобытности африканских культур и их вклада во всемирную историю, а также борьбу с европоцентризмом. Возник в начале 1980-х годов в среде афроамериканской интеллигенции. Главным теоретиком афроцентизма считается учёный афроамериканского происхождения Молефи Кете Асанте (при рождении — Артур Ли Смит), профессор Темпльского университета. Афроцентризм нацелен на самоопределение негроидной расы и ценностное возвышение африканских культур и является панафриканской точкой зрения для изучения культуры, философии и истории. Представители этого движения стремятся проводить исследования предметов мировой истории, рассматривая их с точки зрения народов Африки и африканских государств. В своих методологических исследованиях они занимают критическую позицию по отношению к европоцентристским представлениям о мировой истории. (ru)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 194624 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 63802 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1123442304 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:date
  • August 2022 (en)
dbp:reason
  • This is a section on Afrocentrism's reception. Not Lefkowitz's works. (en)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • L'afrocentrisme és la ideologia que vol reivindicar l'aportació específica de les cultures africanes al cànon universal, al marge de les influències occidentals fruit de la colonització i l'imperialisme. Començà a desenvolupar-se a principis del segle xx, tot i que el terme va aparèixer per primer cop en 1962 dins una entrada homònima a l'Encyclopedia Africana. (ca)
  • Afrocentrismus je ideologie rasové sebeidentifikace černochů, která se z velké části vyskytuje pouze ve Spojených státech. Vychází z přesvědčení, že Afrika je pramatkou vší civilizace, že původ veškeré kultury světa je africký. To se snaží v dvoudílné knize Black Athena potvrdit běloch . Podle Bernala byl Egypt černošská civilizace, odkud cestou přes antické Řecko Evropané převzali jejich kulturu a vzdělanost. Vychází z principu, že jakýkoli běloch, o jehož kořenech by se dalo pochybovat, je vlastně černoch. Podle Bernala jsou tedy černoši i osobnosti jako Sokrates, Ježíš, Puškin a Beethoven. Afrocentristé se také snaží dokázat, že zotročení afrických černochů bylo vynálezem evropských bělochů či Židů. (cs)
  • Unter Afrozentrismus versteht man die ideologische Beurteilung inner- und außer(schwarz)afrikanischer Gesellschaften nach schwarzafrikanischen Vorstellungen; demnach auf der Grundlage der von sub-saharanischen Afrikanern entwickelten Werte und Normen. Diese Wertvorstellungen, Kategorienbildungen und Überzeugungen nehmen im Afrozentrismus als Maßstab das alleinige Zentrum des Denkens und Handelns ein. (de)
  • L'afrocentrismo, un esempio di etnocentrismo, si propone di distinguere i contributi di Europa ed Oriente da quelli africani nella storia e nella cultura e, più in particolare, di mettere al centro il contributo apportato dell'Africa in opposizione alla visione eurocentrica.Per alcuni gruppi suprematisti neri, come le Pantere Nere, gli (Black Israelites, che si considerano i veri discendenti degli ebrei originari emigrati poi in America), e la Nation of Islam, il termine assume connotati razzisti verso le altre culture ed etnie. (it)
  • المركزية الأفريقية أو الأفروسنتريك (بالإنجليزية: Afrocentrism)‏ هو نموذج فكري يسعى إلى تسليط الضوء على الهوية والمساهمات الخاصة للثقافات الأفريقية في تاريخ العالم. يجادل الأفروسنتريك بأن المجتمع العلمي الغربي يستهين بالحضارات الأفريقية، ويشارك -بوعي أو بدون وعي- في مؤامرة لإخفاء المساهمات الأفريقية في التاريخ. بدأت بالظهور منذ عشرينات وثلاثينات القرن العشرين، وتتمركز خاصة في الولايات المتحدة الأمريكية عند الأفارقة الأمريكيون، وأصبح لها انتشار واسع بين الجاليات الأفريقية جنوب الصحراء في أوروبا، وبين الأفارقة جنوب الصحراء وعند الأقليات الزنجية في شمال أفريقيا والشرق الأوسط. (ar)
  • Afrocentrism is an approach to the study of world history that focuses on the history of people of recent African descent. It is in some respects a response to Eurocentric attitudes about African people and their historical contributions. It seeks to counter what it sees as mistakes and ideas perpetuated by the racist philosophical underpinnings of Western academic disciplines as they developed during and since Europe's Early Renaissance as justifying rationales for the enslavement of other peoples, in order to enable more accurate accounts of not only African but all people's contributions to world history. Afrocentricity deals primarily with self-determination and African agency and is a Pan-African point of view for the study of culture, philosophy, and history. (en)
  • Afrikcentrismo (ankaŭ Afrikcentreco) estas alproksimiĝo al la studo de la historio de la mondo kiu fokusas al la historio de la popoloj de ĵusa deveno el Afriko. Ĝi estas en kelkaj aspektoj ia reago al la tutmondaj (eŭropcentrismaj) sintenoj pri la afrikaj popoloj kaj iliaj historiaj kontribuoj; ĝi klopodas korekti tion kion ĝi konsideras eraroj kaj ideoj daŭrigitaj pere de la rasismaj filozofiaj subtenoj de la okcidentaj akademiaj sciencoj kiel disvolvigitaj dum kaj ekde la frua Renesanco de Eŭropo justigantaj tialojn por la sklavigo de aliaj popoloj, por ebligi pli akuratajn rakontojn ne nur pri afrikanoj sed pri la kontribuoj de ĉiuj popoloj al la historio de la mondo. Afrikcentreco temas ĉefe pri la memdetermino kaj la afrika agado kaj estas tutafrikisma vidpunkto por la studo de kultu (eo)
  • El afrocentrismo (también afrocentricidad y, ocasionalmente, africentrismo) es una visión de la historia del mundo que enfatiza la importancia de los africanos, tomándolos como un solo grupo y a menudo transformándose en sinónimo de personas de raza negra, en la cultura, la filosofía y la historia.​​ Se puede remontar a la labor de los intelectuales negros en los siglos XIX y XX, pero floreció en su forma actual debido al activismo de los intelectuales negros en el movimiento de derechos civiles de los Estados Unidos y en el desarrollo de programas de estudios afroamericanos en las universidades. (es)
  • L'afrocentrisme est une forme d'ethnocentrisme qui consiste à attribuer une place centrale aux cultures et valeurs subsaharienne aux dépens des autres cultures. L'afrocentrisme considère comme supérieures les cultures originaires d'Afrique subsaharienne, parfois au sens étroit, se limitant au continent, parfois au sens large, englobant les diverses branches des cultures africaines. L'afrocentrisme vire à la théorie du complot quand ses partisans soutiennent que la communauté scientifique occidentale sous-estime les « civilisations » africaines, voire serait partie prenante, consciemment ou non, d'un complot visant à masquer les apports africains à l'histoire. Parmi les scientifiques, les travaux et écrits des auteurs se réclamant de l'afrocentrisme sont généralement considérés comme releva (fr)
  • Afrocentrisme (ook wel afrocentriciteit) is een culturele ideologie of wereldbeeld waarbij Afrika, zwarte Afrikanen en hun afstammelingen centraal worden geplaatst. Het is een reactie op globale (eurocentrische/oriëntalistische) houdingen over Afrikaanse mensen en hun historische bijdragen en herdefinieert hun geschiedenis met een Afrikaanse culturele en ideologische focus. Afrocentriciteit behandelt vooral zelfbeschikking en African agency en is een panafrikaanse ideologie in cultuur, filosofie en geschiedenis. (nl)
  • Afrocentrismo é uma ideologia dedicada ao estudo da história africana. Sua principal finalidade é buscar a autodeterminação e uma ideologia pan-africana na cultura, filosofia e história.de divulgar e incentivar o nacionalismo e o orgulho étnico entre os afro-americanos como uma arma de efeito psicológico contra o racismo global. A história de James serve como base para outras histórias afrocêntricas, tais como "" ("África, mãe da Civilização Ocidental"), de , um de seus alunos, e "" ("Civilização ou barbarismo"), de Cheikh Anta Diop, do Senegal. (pt)
  • Афроцентризм — идеология самоутверждения людей негроидной расы, направленная ​​на подчеркивание самобытности африканских культур и их вклада во всемирную историю, а также борьбу с европоцентризмом. Возник в начале 1980-х годов в среде афроамериканской интеллигенции. Главным теоретиком афроцентизма считается учёный афроамериканского происхождения Молефи Кете Асанте (при рождении — Артур Ли Смит), профессор Темпльского университета. Афроцентризм нацелен на самоопределение негроидной расы и ценностное возвышение африканских культур и является панафриканской точкой зрения для изучения культуры, философии и истории. Представители этого движения стремятся проводить исследования предметов мировой истории, рассматривая их с точки зрения народов Африки и африканских государств. В своих методологиче (ru)
rdfs:label
  • Afrocentrism (en)
  • مركزية أفريقية (ar)
  • Afrocentrisme (ca)
  • Afrocentrismus (cs)
  • Afrozentrismus (de)
  • Afrikcentrismo (eo)
  • Afrocentrismo (es)
  • Afrocentrismo (it)
  • Afrocentrisme (fr)
  • Afrocentrisme (nl)
  • Afrocentrismo (pt)
  • Афроцентризм (ru)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:ideology of
is dbo:movement of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:ideology of
is dbp:movement of
is owl:differentFrom of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License