| dbo:abstract
|
- L'Armeni clàssic (armeni: գրաբար, grabar; krapar en armeni occidental, amb el significat de «llengua literària». també armeni antic o armeni litúrgic) és la forma més antiga de la qual es té coneixement de l'armeni. Va començar a ser escrita al principi del segle v, i tota la literatura armènia des d'aquest moment fins al segle xviii utilitza la llengua armènia grabar. Molts manuscrits en grec, persa, hebreu, siri i llatí sobreviuen únicament en la seva traducció a l'armeni clàssic. L'armeni clàssic continua sent la llengua litúrgica de l'Església Apostòlica Armènia i els acadèmics bíblics, intertestamentaris i patrístics dedicats als estudis textuals sovint l'aprenen. L'armeni clàssic també és important per a la reconstrucció del protoindoeuropeu, ja que conserva moltes característiques arcaiques. (ca)
- Altarmenisch (armenisch գրաբար Grabar in der ostarmenischen bzw. Krapar in der westarmenischen Transliteration, Bedeutung: "literarische [Sprache]"; auch klassisches Armenisch oder liturgisches Armenisch) ist die älteste schriftlich bezeugte Form der armenischen Sprache. Es wurde Anfang des 5. Jahrhunderts das erste Mal niedergeschrieben und war von da an bis ins 18. Jahrhundert die Schriftsprache der armenischen Literatur. Darüber hinaus fungiert Grabar bis heute als Sakralsprache und ist die offizielle Sprache der armenisch-apostolischen Kirche sowie der armenisch-katholischen Kirche. Allerlei antike Manuskripte, welche ursprünglich auf Altgriechisch, Persisch, Hebräisch, Syrisch bzw. Latein verfasst worden sind, sind heute ausschließlich in altarmenischer Sprache erhalten. Altarmenisch ist außerdem von großer Bedeutung für die Rekonstruktion der indogermanischen Ursprache. (de)
- La klasika armena lingvo (armene գրաբար [grabar] - literatura) estas mortinta lingvo, kiu apartenas al la hindeŭropa familio. Ĝi estis la skribita lingvo de la armenoj ekde la kreado de la armena alfabeto fare de Mesrop Maŝtoc ĉ. la jaro 405 p.K. ĝis periodo ne bone difinita, kiu eble situas en la perdo de la sendependeco de la armenaj reĝlandoj ĝis la unua duono de la 11-a jarcento. Ĉi tiu lingvo restis vivanta inter la plej edukitaj kaj kleraj armenoj kaj tiel konserviĝis ĝis la 19-a jarcento. Kvankam ĝi ne plu estas uzata kiel ĉiutaga lingvo kaj anstataŭ ĝi estas uzataj du gravaj branĉoj (orient-armena lingvo kaj okcident-armena lingvo), ĝi daŭre restas kiel la liturgia lingvo de la Armena Apostola Eklezio, kaj vaste studata de la lingvistoj pro la gravaj hindeŭropaj arkaikaj vortoj kiujn ĝi havas, kaj ankaŭ studata de la historiistoj pro la riĉeco de la antikvaj armenaj manskribaĵoj. Multaj antikvaj verkaĵoj en aliaj samtempaj lingvoj kiel la malnova greka aŭ la siria ne plu konservas la originalaĵojn kaj ili ekzistas komplete en la klasika armena, ĉefe en Matenadarano. (eo)
- Classical Armenian (Armenian: գրաբար, in Eastern Armenian pronunciation: Grabar, Western Armenian: Krapar; meaning "literary [language]"; also Old Armenian or Liturgical Armenian) is the oldest attested form of the Armenian language. It was first written down at the beginning of the 5th century, and all Armenian literature from then through the 18th century is in Classical Armenian. Many ancient manuscripts originally written in Ancient Greek, Persian, Hebrew, Syriac and Latin survive only in Armenian translation. Classical Armenian continues to be the liturgical language of the Armenian Apostolic Church and the Armenian Catholic Church and is often learned by Biblical, Intertestamental, and Patristic scholars dedicated to textual studies. Classical Armenian is also important for the reconstruction of the Proto-Indo-European language. (en)
- L'arménien classique ou ancien, encore appelé grabar ou krapar (գրաբար, « littéraire ») est une langue morte appartenant à la famille des langues indo-européennes. Elle fut la langue écrite des Arméniens à partir de la création de l'alphabet arménien par Mesrop Machtots vers l'an 405 jusqu'à une période assez mal définie, que l'on situe à la perte d'indépendance des royaumes arméniens, au cours de la première moitié du XIe siècle. Cette langue demeura dans les milieux les plus lettrés et les plus traditionalistes la langue littéraire jusqu'au XIXe siècle. Bien qu'elle ne soit guère utilisée, elle est cependant encore la langue liturgique de l'Église apostolique arménienne et est très étudiée par les linguistes, en raison des importants archaïsmes indo-européens qu'elle comprend et par les historiens, du fait de la richesse des manuscrits arméniens (outre la valeur des textes issus d'auteurs arméniens, beaucoup d'écrits originellement en grec ou en syriaque n'ont été conservés que par l'intermédiaire de l'arménien). (fr)
- Bahasa Armenia Kuno atau bahasa Armenia Klasik (bahasa Armenia: գրաբար, pengucapan Armenia Timur: Grabar, Armenia Barat: Krapar; berarti "[bahasa] sastra"), juga disebut sebagai bahasa Armenia Liturgi, adalah bentuk-bentuk tertulis tertua dari bahasa Armenia. Bahasa ini pertama kali ditulis pada awal abad ke-5, dan semua sastra Armenia sejak saat itu hingga abad ke-12 ditulis menggunakan bahasa Armenia Kuno. Banyak manuskrip kuno yang aslinya ditulis dalam bahasa Yunani Kuno, Persia, Ibrani, Suryani, dan Latin hanya bertahan dalam terjemahan Armenia. Bahasa Armenia Kuno terus menjadi bahasa liturgi Gereja Apostolik Armenia dan Gereja Katolik Armenia dan sering dipelajari oleh para sarjana Alkitab, Intertestamental, dan Patristik yang didedikasikan untuk studi tekstual. Bahasa Armenia Kuno juga penting untuk merekonstruksi bahasa Proto-Indo-Eropa. (in)
- 고전 아르메니아어(Armenian: գրաբար, grabar)는 가장 오래된 형태의 아르메니아어이다. 5세기 초반의 기록부터 시작하여 18세기까지 사용되었다. 고대 그리스어, 페르시아어, 히브리어, 시리아어, 라틴어와 같은 많은 고대 언어 중에서 명맥을 이어 나갔다. 고대 아르메니아어는 아르메니아 사도교회에서 사용되는 전례언어이며 성경 교부(敎父) 학자들의 연구에도 널리 사용된다. 또한 인도유럽조어를 복원하는 데에 가장 중요한 언어로 여겨진다. (ko)
- Oudarmeens, ook wel Grabar (armeens : գրաբար), is bekend vanaf de 5e eeuw door vertalingenliteratuur (Bijbel, profane werken, bijvoorbeeld spraakkunst van ). Het heeft een eigen alfabet, ontwikkeld door St. Mesrop Masjtots. Het is als literatuurtaal blijven bestaan tot in de 19e eeuw. Het Indo-Europese karakter van het Oudarmeens is niet erg zuiver bewaard. Er was invloed van talen uit de Kaukasus en het Perzische Rijk. H. Hubschmann toonde aan dat het een zelfstandige Indo-Europese taal was. (nl)
- 古典アルメニア語（こてんあるめにあご）は、5世紀から18世紀まで用いられたアルメニアの文語である。古代ギリシア語、ペルシャ語、ヘブライ語、シリア語、ラテン語などの手稿で失われたものも、古典アルメニア語で残っているものからは推察できるなどでも重要である。 現在（21世紀初頭）でも、アルメニア人にとって主要なアルメニア使徒正教会やアルメニア・カトリック教会 (Armenian Catholic Church)の典礼では、古典アルメニア語が使われている。 (ja)
- La lingua armena classica, detta anche armeno antico, grabar, o krapar (in armeno occidentale), è la più antica forma scritta di lingua armena, in cui fu redatta tutta la letteratura armena dal V all'XI secolo, e la sua maggior parte dal XII alla metà del XIX secolo. Molti testi greci, persiani, ebraici, siriaci e anche latini ci sono rimasti soltanto nella traduzione in questa lingua. È tuttora la lingua della liturgia armena. Viene molto studiato dai filologi biblisti e patristici. È importante anche per gli studi comparativi indo-europei, perché conserva molte caratteristiche arcaiche. (it)
- Grabar (orm. գրաբար), ormiański klasyczny lub liturgiczny – starożytna forma języka ormiańskiego, używana w liturgii Kościoła ormiańskiego. Pierwsze zapiski w tym języku datowane są na około V wiek naszej ery. Niektóre z nich są tłumaczeniami jeszcze starszych dokumentów sporządzonych pierwotnie po grecku, hebrajsku, persku, syriacku lub po łacinie, których oryginalne wersje nie zachowały się do naszych czasów. Grabar przekształcił się w średniowieczu (około XII wieku) w . (pl)
- Граба́р (арм. Գրաբար, буквально «письменный»), или классический армянский язык, или древнеармянский язык — наиболее древняя из сохранившихся в письменных источниках форма армянского языка. (ru)
- O armênio clássico (em armênio/arménio: գրաբար, grabar, significando "[língua] literária") é a variedade mais antiga registrada da língua armênia. Seus primeiros registros datam do século V. Sabe-se que São Mesrobes Mastósio escreveu extensamente nesta língua, incluindo uma cópia da Peshitta, mas só sobrevivem cópias mais tardias. Desta forma, a inscrição mais antiga sobrevivente em armênio se encontra nas da Basílica de , no oriente da província de Cars, perto da fronteira entre a Turquia e a Armênia. Algumas fontes consideram que o armênio clássico transicinou para o no século XIII ou XIX, este por sua vez transicionou para o armênio moderno no século XVIII. Fontes armênias, no entanto, estendem o uso do vocábulo grabar para falar de sua língua também no estágio "médio", apenas então se desenvolvendo a variedade moderna, chamada ashkharhabar (em armênio/arménio: աշխարհաբար, literalmente "mundano"). A língua armênia clássica ainda é utilizada como língua litúrgica pela Igreja Apostólica Armênia, e é frequentemente aprendida por estudiosos bíblicos e patrólogos. Também é importante para os estudos da língua proto-indo-europeia, e são preservados nesta língua traduções de muitos textos do latim, grego antigo, siríaco, persa e hebraico cujos originais foram perdidos. (pt)
- Грабар (буквально «письмовий»), або класична вірменська мова — найстаріша письмова форма вірменської мови. Перші пам'ятники відносяться до 5 ст. нашої ери, коли вірменський просвітитель Месроп Маштоц створив вірменський алфавіт. Грабар використовувався як літературна мова до поч. XIX ст., коли Хачатур Абовян почав використовувати в літературі сучасну йому розмовну мову. Немало творів античних і середньовічних авторів збереглися тільки в перекладі на грабар, оскільки в Європі і в ісламських країнах вони знищувалися як єретичні або язичницькі. (uk)
- 古典亚美尼亚语(亞美尼亞語：գրաբար，东亚美尼亚语：Grabar，西亚美尼亚语：Krapar；意为“书面/文学[语言]”；其他名称有古亚美尼亚语和礼拜亚美尼亚语)是亚美尼亚语最早有书面记录的形式。自5世纪初到18世纪所有的亚美尼亚语文獻均以古典亚美尼亚语写就。许多古手稿常写作亚美尼亚字母转写的古希腊语、波斯语、希伯来语、叙利亚语和拉丁语。 古典亚美尼亚语仍是亚美尼亚使徒教会和亚美尼亚礼天主教会的圣言，常由圣经、两约时期和教父学学者学习，以进行文献研究。古典亚美尼亚语对于原始印欧语构拟来说也很有价值。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- 고전 아르메니아어(Armenian: գրաբար, grabar)는 가장 오래된 형태의 아르메니아어이다. 5세기 초반의 기록부터 시작하여 18세기까지 사용되었다. 고대 그리스어, 페르시아어, 히브리어, 시리아어, 라틴어와 같은 많은 고대 언어 중에서 명맥을 이어 나갔다. 고대 아르메니아어는 아르메니아 사도교회에서 사용되는 전례언어이며 성경 교부(敎父) 학자들의 연구에도 널리 사용된다. 또한 인도유럽조어를 복원하는 데에 가장 중요한 언어로 여겨진다. (ko)
- Oudarmeens, ook wel Grabar (armeens : գրաբար), is bekend vanaf de 5e eeuw door vertalingenliteratuur (Bijbel, profane werken, bijvoorbeeld spraakkunst van ). Het heeft een eigen alfabet, ontwikkeld door St. Mesrop Masjtots. Het is als literatuurtaal blijven bestaan tot in de 19e eeuw. Het Indo-Europese karakter van het Oudarmeens is niet erg zuiver bewaard. Er was invloed van talen uit de Kaukasus en het Perzische Rijk. H. Hubschmann toonde aan dat het een zelfstandige Indo-Europese taal was. (nl)
- 古典アルメニア語（こてんあるめにあご）は、5世紀から18世紀まで用いられたアルメニアの文語である。古代ギリシア語、ペルシャ語、ヘブライ語、シリア語、ラテン語などの手稿で失われたものも、古典アルメニア語で残っているものからは推察できるなどでも重要である。 現在（21世紀初頭）でも、アルメニア人にとって主要なアルメニア使徒正教会やアルメニア・カトリック教会 (Armenian Catholic Church)の典礼では、古典アルメニア語が使われている。 (ja)
- La lingua armena classica, detta anche armeno antico, grabar, o krapar (in armeno occidentale), è la più antica forma scritta di lingua armena, in cui fu redatta tutta la letteratura armena dal V all'XI secolo, e la sua maggior parte dal XII alla metà del XIX secolo. Molti testi greci, persiani, ebraici, siriaci e anche latini ci sono rimasti soltanto nella traduzione in questa lingua. È tuttora la lingua della liturgia armena. Viene molto studiato dai filologi biblisti e patristici. È importante anche per gli studi comparativi indo-europei, perché conserva molte caratteristiche arcaiche. (it)
- Grabar (orm. գրաբար), ormiański klasyczny lub liturgiczny – starożytna forma języka ormiańskiego, używana w liturgii Kościoła ormiańskiego. Pierwsze zapiski w tym języku datowane są na około V wiek naszej ery. Niektóre z nich są tłumaczeniami jeszcze starszych dokumentów sporządzonych pierwotnie po grecku, hebrajsku, persku, syriacku lub po łacinie, których oryginalne wersje nie zachowały się do naszych czasów. Grabar przekształcił się w średniowieczu (około XII wieku) w . (pl)
- Граба́р (арм. Գրաբար, буквально «письменный»), или классический армянский язык, или древнеармянский язык — наиболее древняя из сохранившихся в письменных источниках форма армянского языка. (ru)
- Грабар (буквально «письмовий»), або класична вірменська мова — найстаріша письмова форма вірменської мови. Перші пам'ятники відносяться до 5 ст. нашої ери, коли вірменський просвітитель Месроп Маштоц створив вірменський алфавіт. Грабар використовувався як літературна мова до поч. XIX ст., коли Хачатур Абовян почав використовувати в літературі сучасну йому розмовну мову. Немало творів античних і середньовічних авторів збереглися тільки в перекладі на грабар, оскільки в Європі і в ісламських країнах вони знищувалися як єретичні або язичницькі. (uk)
- 古典亚美尼亚语(亞美尼亞語：գրաբար，东亚美尼亚语：Grabar，西亚美尼亚语：Krapar；意为“书面/文学[语言]”；其他名称有古亚美尼亚语和礼拜亚美尼亚语)是亚美尼亚语最早有书面记录的形式。自5世纪初到18世纪所有的亚美尼亚语文獻均以古典亚美尼亚语写就。许多古手稿常写作亚美尼亚字母转写的古希腊语、波斯语、希伯来语、叙利亚语和拉丁语。 古典亚美尼亚语仍是亚美尼亚使徒教会和亚美尼亚礼天主教会的圣言，常由圣经、两约时期和教父学学者学习，以进行文献研究。古典亚美尼亚语对于原始印欧语构拟来说也很有价值。 (zh)
- L'Armeni clàssic (armeni: գրաբար, grabar; krapar en armeni occidental, amb el significat de «llengua literària». també armeni antic o armeni litúrgic) és la forma més antiga de la qual es té coneixement de l'armeni. Va començar a ser escrita al principi del segle v, i tota la literatura armènia des d'aquest moment fins al segle xviii utilitza la llengua armènia grabar. Molts manuscrits en grec, persa, hebreu, siri i llatí sobreviuen únicament en la seva traducció a l'armeni clàssic. L'armeni clàssic continua sent la llengua litúrgica de l'Església Apostòlica Armènia i els acadèmics bíblics, intertestamentaris i patrístics dedicats als estudis textuals sovint l'aprenen. L'armeni clàssic també és important per a la reconstrucció del protoindoeuropeu, ja que conserva moltes característiques a (ca)
- La klasika armena lingvo (armene գրաբար [grabar] - literatura) estas mortinta lingvo, kiu apartenas al la hindeŭropa familio. Ĝi estis la skribita lingvo de la armenoj ekde la kreado de la armena alfabeto fare de Mesrop Maŝtoc ĉ. la jaro 405 p.K. ĝis periodo ne bone difinita, kiu eble situas en la perdo de la sendependeco de la armenaj reĝlandoj ĝis la unua duono de la 11-a jarcento. Ĉi tiu lingvo restis vivanta inter la plej edukitaj kaj kleraj armenoj kaj tiel konserviĝis ĝis la 19-a jarcento. Kvankam ĝi ne plu estas uzata kiel ĉiutaga lingvo kaj anstataŭ ĝi estas uzataj du gravaj branĉoj (orient-armena lingvo kaj okcident-armena lingvo), ĝi daŭre restas kiel la liturgia lingvo de la Armena Apostola Eklezio, kaj vaste studata de la lingvistoj pro la gravaj hindeŭropaj arkaikaj vortoj kiu (eo)
- Classical Armenian (Armenian: գրաբար, in Eastern Armenian pronunciation: Grabar, Western Armenian: Krapar; meaning "literary [language]"; also Old Armenian or Liturgical Armenian) is the oldest attested form of the Armenian language. It was first written down at the beginning of the 5th century, and all Armenian literature from then through the 18th century is in Classical Armenian. Many ancient manuscripts originally written in Ancient Greek, Persian, Hebrew, Syriac and Latin survive only in Armenian translation. (en)
- Altarmenisch (armenisch գրաբար Grabar in der ostarmenischen bzw. Krapar in der westarmenischen Transliteration, Bedeutung: "literarische [Sprache]"; auch klassisches Armenisch oder liturgisches Armenisch) ist die älteste schriftlich bezeugte Form der armenischen Sprache. Es wurde Anfang des 5. Jahrhunderts das erste Mal niedergeschrieben und war von da an bis ins 18. Jahrhundert die Schriftsprache der armenischen Literatur. Darüber hinaus fungiert Grabar bis heute als Sakralsprache und ist die offizielle Sprache der armenisch-apostolischen Kirche sowie der armenisch-katholischen Kirche. Allerlei antike Manuskripte, welche ursprünglich auf Altgriechisch, Persisch, Hebräisch, Syrisch bzw. Latein verfasst worden sind, sind heute ausschließlich in altarmenischer Sprache erhalten. Altarmenisch (de)
- Bahasa Armenia Kuno atau bahasa Armenia Klasik (bahasa Armenia: գրաբար, pengucapan Armenia Timur: Grabar, Armenia Barat: Krapar; berarti "[bahasa] sastra"), juga disebut sebagai bahasa Armenia Liturgi, adalah bentuk-bentuk tertulis tertua dari bahasa Armenia. Bahasa ini pertama kali ditulis pada awal abad ke-5, dan semua sastra Armenia sejak saat itu hingga abad ke-12 ditulis menggunakan bahasa Armenia Kuno. Banyak manuskrip kuno yang aslinya ditulis dalam bahasa Yunani Kuno, Persia, Ibrani, Suryani, dan Latin hanya bertahan dalam terjemahan Armenia. (in)
- L'arménien classique ou ancien, encore appelé grabar ou krapar (գրաբար, « littéraire ») est une langue morte appartenant à la famille des langues indo-européennes. Elle fut la langue écrite des Arméniens à partir de la création de l'alphabet arménien par Mesrop Machtots vers l'an 405 jusqu'à une période assez mal définie, que l'on situe à la perte d'indépendance des royaumes arméniens, au cours de la première moitié du XIe siècle. Cette langue demeura dans les milieux les plus lettrés et les plus traditionalistes la langue littéraire jusqu'au XIXe siècle. Bien qu'elle ne soit guère utilisée, elle est cependant encore la langue liturgique de l'Église apostolique arménienne et est très étudiée par les linguistes, en raison des importants archaïsmes indo-européens qu'elle comprend et par les (fr)
- O armênio clássico (em armênio/arménio: գրաբար, grabar, significando "[língua] literária") é a variedade mais antiga registrada da língua armênia. Seus primeiros registros datam do século V. Sabe-se que São Mesrobes Mastósio escreveu extensamente nesta língua, incluindo uma cópia da Peshitta, mas só sobrevivem cópias mais tardias. Desta forma, a inscrição mais antiga sobrevivente em armênio se encontra nas da Basílica de , no oriente da província de Cars, perto da fronteira entre a Turquia e a Armênia. Algumas fontes consideram que o armênio clássico transicinou para o no século XIII ou XIX, este por sua vez transicionou para o armênio moderno no século XVIII. Fontes armênias, no entanto, estendem o uso do vocábulo grabar para falar de sua língua também no estágio "médio", apenas então (pt)
|
