| dbo:abstract
|
- En antropologia i sociologia s'anomena amb el terme aculturació al procés de canvi cultural per contacte o imposició d'una altra cultura. Generalment el procés d'aculturació implica una pèrdua dels trets propis i una assimilació a la nova cultura, que ocupa respecte a l'anterior una posició dominant. Es considera que hi ha un procés d'aculturació des de "l'adopció relativament aïllada d'un terme tècnic estranger, en un llenguatge que manca de la seva equivalència, fins al canvi gairebé total dels sistemes socials sota la influència política «externa» o l'aprofitament de models preferibles, quant a la producció econòmica i l'organització social". Un exemple d'aculturació varen ser les implantacions de cultura, idioma i religió, entre d'altres, que van realitzar els europeus a Àfrica a principis del segle xx. (ca)
- اكتساب الثقافة أو التثاقف (بالإنجليزية: Acculturation)، هو مُصطلح يرتبط بمصطلح الثقافة، ويعني أنه عند انتقال أعـضاء الجماعة من جماعتهم للعيش في جمـاعة أو مـجتمع آخر، فإنهم يواجهون عـملية (بالإنجليزية: Cultural Change)، لأنهم يواجهون ثقافة تختلف عن ثقافتهم. ومن خلال الاحتكاك والاتصال المباشر يكتسب الأعضاء الجدد في هذا المجتمع ثقافته، وتُسمى هذه العملية اكتساب الثقافة. وهي عملية دينامية مستمرة قد تتم بوعي الأفراد بها أو من دون وعيهم. فنجدهم يكتسبون أنماطاً سلوكية مغايرة للأنماط السلوكية الخاصة بجماعتهم، وقد يشعرون بذلك عند عودتهم إلى جماعتهم الأصلية. يوضح هذا أن إحدى خصائص التثاقف المهمة أنه ليس موروثاً بل مكتسباً، وأن الإنسان يكتسبه في كل يوم من حياته. إذن، فالتثاقف هو العملية التي يكتسب الفرد أو الجماعة من طريقها خصائص ثقافة أخرى، من خلال التفاعل والاتصال المباشر، أو هي اكتساب الثقافة بالمشاركة والاتصال، أو هي عملية الذي ينجم عن الاتصال المستمر بين جماعتين متمايزتين ثقافياً. وقد شاع استخدام هذا المصطلح في الأنثروبولوجيا في أواخر القرن التاسع عشر، خصوصاً في الولايات المتحدة الأمريكية. وقد اهتمت الأنثروبولوجيا الثقافية بالدراسات الثقافية؛ فضلاً عن الاهتمام بدراسة انتقال التراث الثقافي زمنياً داخل الثقافة الواحدة، أو عبر ثقافات متعددة. تشبه عملية التثاقف من وجهة نظر الفرد التعلم الاجتماعي أو التنشئة الاجتماعية، التي يؤدي فيها الاتصال اللفظي دوراً أساسياً. ويعني التثاقف من المنظور الاجتماعي انتشار القيم والأساليب والنظم، وما يطرأ عليها من تعديلات في ضوء ظروف معينة، ما يؤدي في بعض الأحيان إلى ظهور ما يُسمى بـالصراع الثقافي. (ar)
- Akulturace je psychosociální proces, který probíhá v situacích, kdy se dostávají do dlouhodobého kontaktu příslušníci dvou nebo více kulturních společenství. Jde o případy soužití etnických menšin s majoritní populací v jedné zemi, adaptaci imigrantů po příchodu do hostitelské země, řízení nadnárodních firem prostřednictvím managementu složeného z pracovníků s odlišným kulturním zázemím aj. Akulturace hraje také závažnou roli ve vzdělávání dětí a dospělých z rodin etnicky odlišných imigrantů (například dětí Ukrajinců, Vietnamců a jiných cizinců v českých školách). Podle teorie interkulturní psychologie může mít proces akulturace tyto hlavní strategie:
* Integrace příslušníků etnické menšiny či imigrantů, kteří přejímají kulturu většinové společnosti, respektive hostitelské země, ale uchovávají si i svou původní.
* Asimilace, kdy cizinci nebo příslušníci menšin splynou s novou kulturou a opouštějí svou původní.
* Separace, při níž žijí jedinci v izolaci od nové kultury, pouze se svou starou kulturou.
* Marginalizace, při níž identita jedinců není opřena ani o původní, ani o novou kulturu, nýbrž jen o subkulturu své skupiny. Akulturace představuje proces sociálních a kulturních změn, které vznikají v důsledku interakce různých kultur. Proces akulturace je výsledkem trvalého a dlouhodobého kontaktu s odlišnou kulturou. Jedná se o vzájemné přejímání a splývání prvků rozdílných kultur jednotlivci, skupinami, popřípadě celými sociálními vrstvami. Z hlediska jedince mluvíme o akulturaci jako o integraci jedince do kulturního společenství, popřípadě přizpůsobením se novému kulturnímu prostředí. U skupin obyvatelstva mluvíme o akulturaci jakožto o jevech, které jsou výsledkem styku mezi skupinami jedinců z různých kultur, výsledkem kterého je změna v původní kultuře nebo změna obou kultur. Mezi přejímané prvky mimo jiné řadíme ideje, pojmy, hodnotové představy, formy vlády, instituce, techniky, výrobky, jídlo a odívání. Z tohoto hlediska je akulturace spojená především s difúzí kulturních prvků, kulturních komplexů a migrací etnických skupin v prostoru. Přizpůsobení jedince cizí kultuře může být částečné či úplné. Vliv odlišné kultury může v některých případech posilovat tendence ke zdůrazňování vlastní odlišnosti. Od roku 1880 označoval Powell anglickým výrazem akulturace jako "výpůjčka z jiné kultury". Pojem akulturace byl ale poprvé definován Robertem Redfieldem, Ralphem Lintonem a Melvillem J. Herskovitsem v roce 1935 takto: "Akulturace zahrnuje jevy, které jsou výsledkem přímého a nepřerušeného styku mezi skupinami jedinců z různých kultur, z čehož následně vyplývají změny v původních kulturních typech jedné nebo obou skupin." Podle této definice je akulturace třeba odlišovat od kulturní změny, pod kterou je zahrnována jen jako jedna z jejich forem a od asimilace, která je někdy považovaná za jeden aspektů akulturace. Brzy po začátku 19. století vystoupilo do popředí slovo difuze a výraz akulturace byl používán zřídka, ne-li vůbec. Spolu s tím, jak se učenci pokoušeli rekonstruovat skutečnost výpůjčky, studie o difuzi se vlastně staly analýzami rozložení rysů a „komplexů“ jednotlivých kultur. Postupně si badatelé povšimli toho, že tyto práce mohou být účinné jen v jednom bodě a ti, kteří usilovali o pochopení dynamických stránek procesů, se obrátili k analýze kultur, v nichž bylo skutečně možné pozorovat změnu. Pro tato zkoumání se začalo používat označení „studium akulturace“ (nebo výrazu “kulturní kontakt”, užívaného v Anglii).Pro současné výzkumy je však typická snaha studovat akulturaci jako bilaterální proces, při kterém dochází k modifikaci, transformaci nebo změně obou kultur, které jsou spolu ve vzájemném kontaktu. Příkladem akulturace může být přizpůsobování naší kultury kultuře americké, tzv. amerikanizace, např. ve stylu rychlého občerstvení. V mnoha případech, i při nenásilném kontaktu dvou kultur, dochází k tomu, že jedna kultura se asimiluje, podléhá kultuře vyspělejší. Podle Kutnohorské lze akulturaci definovat jako:
* Typ endogenní kulturní změny, k níž dochází při vzájemném kontaktu různých kultur
* Proces sociálního učení, jímž jedinec nebo skupina získává a osvojuje si přímou a dlouhodobě trvající interakcí s jinou (cizí) kulturou charakteristické znaky (cizí) kultury
* Předávání kultury z generace na generaci,
* Adaptace člena/ů cizí skupiny (out-group) na chování vlastní skupiny (in-group),
* Vrůstání jedince do kulturního společenství, které má šest fází: 1.
* . Rané dětství se vztahem k matce, 2.
* . Dětství se vztahem k hračkám, 3.
* . Dětství se vztahem ke skupině, 4.
* . Preadolescence s egocentrismem a přelétavým přátelstvím, 5.
* . Adolescence s trvalejším přátelstvím, 6.
* . Zralost s plným zařazením do společnosti. V tomto významu je synonymem socializace. Akulturační proces probíhá ve dvou fázích. V první fázi dochází k výběru určitých prvků jiné kultury a zamítnutí jiných. Ve druhé fázi dochází k postupnému osvojování vybraných prvků, přičemž velmi často jsou přijímané prvky modifikovány a přizpůsobovány vlastní, socializačním procesem osvojené, kultuře. V některých případech dochází i dezintegraci a konfliktům mezi oběma kulturami, po nichž nastane integrace v novém útvaru, který se zcela nebo částečně liší od obou starých. Akulturace však není pouze jednosměrným procesem. Problematika akulturace je v mezikulturní psychologii v současnosti jednou z nejfrekventovanějších. Nárůst studií a disertací o akulturaci v posledních desetiletích je více než geometrický. Je to zřejmě dáno velkým pohybem lidí mezi státy i kontinenty, procesem globalizace. Rudmin to např. dává do vztahu s rostoucím počtem výzkumníků z menšinových skupin. Mnozí z mezikulturních psychologů skutečně mají takový původ, nebo mají osobní mezikulturní zkušenost. Je nesporné, že tematika mezikulturní interakce je z hlediska praktické aplikace vysoce produktivní. A je také vysoce aktuální – nejenom v souvislosti s diskutovanými i reálně se projevujícími nedorozuměními mezi západní a islámskou kulturou. (cs)
- Akkulturation (von lateinisch ad und cultura: „Hinzuführung zu einer Kultur“) bezieht sich als weit gefasster Oberbegriff auf alle Anpassungsprozesse von Personen oder sozialen Gruppen an eine Kultur in Hinsicht auf Wertvorstellungen, Sitten, Brauchtum, Sprache, Religion, Technologie und anderes. Der Begriff wird je nach Fachgebiet unterschiedlich definiert, eine verbindliche Definition gibt es nicht. Im Wesentlichen werden zwei unterschiedliche Begriffsbestimmungen in den Sozialwissenschaften und demgegenüber in Psychologie und Pädagogik verwendet. (de)
- Acculturation is a process of social, psychological, and cultural change that stems from the balancing of two cultures while adapting to the prevailing culture of the society. Acculturation is a process in which an individual adopts, acquires and adjusts to a new cultural environment as a result of being placed into a new culture, or when another culture is brought to someone. Individuals of a differing culture try to incorporate themselves into the new more prevalent culture by participating in aspects of the more prevalent culture, such as their traditions, but still hold onto their original cultural values and traditions. The effects of acculturation can be seen at multiple levels in both the devotee of the prevailing culture and those who are assimilating into the culture. At this group level, acculturation often results in changes to culture, religious practices, health care, and other social institutions. There are also significant ramifications on the food, clothing, and language of those becoming introduced to the overarching culture. At the individual level, the process of acculturation refers to the socialization process by which foreign-born individuals blend the values, customs, norms, cultural attitudes, and behaviors of the overarching host culture. This process has been linked to changes in daily behaviour, as well as numerous changes in psychological and physical well-being. As enculturation is used to describe the process of first-culture learning, acculturation can be thought of as second-culture learning. Under normal circumstances that are seen commonly in today's society, the process of acculturation normally occurs over a large span of time throughout a few generations. Physical force can be seen in some instances of acculturation, which can cause it to occur more rapidly, but it is not a main component of the process. More commonly, the process occurs through social pressure or constant exposure to the more prevalent host culture. Scholars in different disciplines have developed more than 100 different theories of acculturation, but the concept of acculturation has only been studied scientifically since 1918. As it has been approached at different times from the fields of psychology, anthropology, and sociology, numerous theories and definitions have emerged to describe elements of the acculturative process. Despite definitions and evidence that acculturation entails a two-way process of change, research and theory have primarily focused on the adjustments and adaptations made by minorities such as immigrants, refugees, and indigenous people in response to their contact with the dominant majority. Contemporary research has primarily focused on different strategies of acculturation, how variations in acculturation affect individuals, and interventions to make this process easier. (en)
- Ne konfuzenda kun enkulturado kaj kultura asimilado. Alkulturigo (de latina ad kaj cultura aŭ "aldono al kulturo"), alkulturiĝo (germane: Akkulturation; pole: akulturacja, ruse: Akkelturacoja; angle kaj angle: acculturation) estas procezo, en kiu popolo parte aŭ plene akceptas la normojn, valorojn kaj tradiciojn de la kulturo de alia popolo, sen perdo de sia identeco. Alkulturiĝo povas konduki al kultura asimilado. Akkulturigo estas procezo de socia, psikologia, kaj kultura ŝanĝo kiu devenas de la ekvilibro de du kulturoj dum adaptado al la domina kulturo de la socio. Akkulturado estas procezo en kiu individuo adoptas, akiras kaj adaptiĝas al nova kultura medio kiel rezulto de esti metita en novan kulturon, aŭ kiam alia kulturo estas alportita al vi.[1] Kiel ombrela termino alkulturigo rilatas al ĉiuj procezoj de adaptado de individuoj aŭ sociaj grupoj al kulturo koncerne valoroj, moroj, kutimoj, lingvo, religio, teknologio kaj aliaj aferoj. La termino ricevas malsimilan difinon depende la scienca fako. Esence ĝi klarigas la procezon de kultura kaj psikologia ŝanĝoj kiuj rezultas el rektaj kaj daŭraj reciprokaj interagoj inter homoj de malsimilaj kulturoj. Gin pristudas ĉefe la antropologio kaj etnologio. (eo)
- Aculturación se refiere al resultado de un proceso en el cual una persona o un grupo de ellas adquieren una nueva cultura (o aspectos de la misma). Los individuos se adaptan, es decir se aculturan, incorporando elementos de otra cultura. Una de las causas externas tradicionales ha sido la colonización. En la aculturación intervienen diferentes niveles de destrucción, supervivencia, dominación, resistencia, soporte, modificación y adaptación de las culturas nativas tras el contacto culturalmente. La definición tradicional diferencia a veces entre aculturación por un individuo (transfiguración) y por un grupo, generalmente grande. Las definiciones viejas y nuevas tienen una frontera borrosa en las sociedades multilaterales modernas, en las que los hijos de familias inmigrantes pueden ser motivados a adquirir la cultura dominante, pero también la familiar, considerando a cualquiera de las dos como la extranjera, cuando ambas son parte del desarrollo infantil. (es)
- Akulturazioa pertsona batek edo talde batek beste kultura bat (edo beste kultura baten alderdi batzuk) eskuratzeko prozesua da, gehienetan kultura propioaren kaltetan eta nahi gabe egiten dena. Kultura bat mendean dago eta hartzailea da. Kultura nagusia, berriz, kultura trukearen zati handiena transferitzen duena da (eta batzuetan ezarri ere egiten du zati hori). Baina kultura hartzaileak jasotzen duena hautespenez jasotzen duela ere esan nahi duː alderdi batzuk onartu edo moldatu egiten dira, baina beste batzuk bazter uzten dira. Normalean herri boteretsuago batek besteengan du eragina, adibidez Erromako Inperioa eta erromanizazioan gertatu zen moduan. (eu)
- Akulturasi adalah suatu proses sosial yang timbul manakala suatu kelompok manusia dengan kebudayaan tertentu dihadapkan dengan unsur dari suatu kebudayaan asing. Kebudayaan asing itu lambat laun diterima dan diolah ke dalam kebudayaannya sendiri tanpa menyebabkan hilangnya unsur kebudayaan kelompok itu sendiri. Umumnya, unsur-unsur kebudayaan asing yang digabungkan dengan kebudayaan setempat dapat mudah disesuaikan dengan kondisi setempat, sehingga mudah dipakai dan memberikan manfaat. Penolakan penggabungan kebudayaan hanya diterapkan terhadap sistem kepercayaan, ideologi, dan falsafah hidup. (in)
- En sociologie, l'acculturation, ou transport d'idées, désigne les phénomènes qui résultent du contact continu et direct entre groupes d'individus ayant des cultures différentes, ainsi que les changements dans les cultures originelles des deux groupes ou de l'un d’entre eux. Les processus en jeu dans ces rencontres sont principalement : le décalage culturel, la résistance et l'intégration. Ce concept fait l'objet de recherches en anthropologie, en histoire, en sociologie, en sociolinguistique (diglossie) et en psychologie. Sa définition classique, proposée par Redfield, Melville Herskovits et Linton, et adoptée lors du mémorandum du Social Science Research Council de 1936, est : l'ensemble des phénomènes qui résultent d’un contact continu et direct entre des groupes d’individus de cultures différentes et qui entraînent des changements dans les modèles culturels originaux de l'un ou des autres groupes. Les chercheurs en sciences humaines et sociales s'intéressent aux problématiques portant sur les contacts interculturels et plus particulièrement à leurs effets sur les groupes et les individus, en privilégiant les difficultés d'adaptation et d'intégration des migrants. Dans les années 1980, plusieurs chercheurs français (Mbodj, Vasquez ou encore Clanet) soulignent les limites de ce concept. Dans le champ de la psychologie en particulier, Clanet insiste sur la nécessité de repenser la question de la rencontre interculturelle, plus particulièrement celle du changement psychoculturel, en tenant compte de son caractère complexe, ambivalent et paradoxal. Il est ainsi à l'origine, avec d'autres chercheurs en psychologie interculturelle, d'un nouveau concept, celui d'« interculturation ». (fr)
- Acculturazione (o trasmissione orizzontale) è un concetto che si riferisce al processo di cambiamento culturale e psicologico dovuto al contatto duraturo con persone appartenenti a culture differenti. Una definizione più formale è stata avanzata da Redfield, Linton e Herskovits nel 1936. L'acculturazione era definita come "quei fenomeni che si verificano quando gruppi di individui aventi culture diverse vengono in contatto continuo e diretto, con conseguenti cambiamenti nella configurazione culturale originaria di uno o entrambi i gruppi". (it)
- 문화 변용(文化變容) 또는 문화 접변(文化接變)은 이질적인 문화를 가진 두 사회가 지속적이고 직접적인 접촉을 통해 서로가 갖고 있는 문화에 변화를 일으키는 현상이다. 문화변동의 일부지만, 이질적인 문화 사이의 직접 접촉을 전제로 하고 있는 점에서 단순히 한 사람이 문화를 도입한 와는 다르다. 서구화가 이러한 문화변용의 대표적인 예이며, 미국 도시에 거주하는 아메리카 토착민들의 문화나, 아프리카 토착 민족과 서구인들간의 접촉에 의한 변동 현상 등이 일어나고 있다. 문화변용은 서로 이질적인 두 문화에 변화를 일으켜 양쪽 문화권에 있는 집단 사이의 소통을 원활하게 한다. 특히 다민족국가의 경우 혼인과 같은 문화권 사이의 교류가 일으키는 문화변용이 민족 사이의 알력을 피하고 민족간의 협조를 이룩하는 데 중요한 역할을 하기도 한다. 서로 접촉하여 교류하는 두 문화 사이의 관계에 의해 문화변용은 균형형과 불균형형의 두 가지 형태로 나눌 수 있다. 균형형 문화변용은 이질적인 문화를 갖는 집단이 군사적으로나 정치적으로 지배관계를 갖지 않고 서로 교류하는 과정에서 일어나며, 불균형형 문화변용은 한쪽의 문화권이 다른 한쪽의 문화권을 정치적이나 군사적으로 압도·지배한 상태에서 일어나는 강제적이고 일방적인 문화변화이다. (ko)
- アカルチュレーション（英語: acculturation）または文化変容（ぶんかへんよう）は、「異なった文化をもった人びとの集団どうしが互いに持続的な直接的接触をした結果、その一方または両方の集団のもともとの文化型に変化を起こす現象」のこと。 1935年、アメリカ合衆国の社会科学調査会議において、、ラルフ・リントン、ロバート・レッドフィールドの3人の人類学者によって定義された言葉・概念。日本語では「文化の接触変化」「文化触変」「文化変容」などと訳される。 アカルチュレーションには、反作用の「コントラアカルチュレーション（contra-acculturaton）」がある。「反文化変容運動」と訳され、「土着運動（nativistic movement）」「千年王国運動（millenarian movement）」などとも呼ぶ。 アカルチュレーションの例
* 日本の神仏習合
* インディアンの異なる部族の間に、鳥の羽毛を頭に着ける習慣の広まり
* コロンブスの新世界発見による影響（コロンブス交換）
* 1636年に満州族が明を滅ぼし清を起こして漢民族を支配した際の辮髪の強制
* 1820年以降、アメリカの宣教師が持ち込んだ洋服が定着し、ハワイにムームーが生まれたこと
* 重さの単位や時刻の数え方など、度量衡の世界標準化
* 地方・「僻地」への道路・ライフラインの浸透
* 無文字文化への文明の浸透コントラアカルチュレーションの例
* インディアンの（幽霊踊り）－ バッドランズ国立公園参照
* メラネシアのカーゴカルト（積荷崇拝） この他、19世紀の市場経済化による欧米の変化を、インドの村落共同体の破壊やインディアン居留地など欧米以外の地域におけるアカルチュレーションと同質であるとする指摘もある。 (ja)
- Acculturatie is een proces waarbij een groep individuen culturele of sociale kenmerken van een andere groep individuen overneemt. Over het algemeen zullen beide groepen elementen van elkaar overnemen, maar zal het vooral de niet-dominante groep zijn die het meest verandert. Het is een socialisatieproces waarbij elementen van een andere cultuur (outgroup) dan die waarin men is geboren worden overgenomen. Dit in tegenstelling tot enculturatie, waarbij juist elementen van de cultuur van de eigen groep (ingroup) worden overgenomen. Hoewel antropologen als Malinowski eerder wel stelden dat acculturatie een proces is waarbij alleen de eenvoudigere cultuur elementen overneemt van de complexere, blijkt dat er vrijwel altijd sprake is van een uitwisseling door beide culturen. maakte daarbij onderscheid tussen en aanpassing. Acculturatie kan vrijwillig plaatsvinden, maar ook onder dwang. Soms is dit fysieke dwang, maar als het niet overnemen van elementen het einde van een beschaving betekent, kan er ook sprake zijn van een economische noodzaak. Buiten de in het schema genoemde mogelijkheden kunnen er ook nieuwe elementen ontstaan door de contacten. Deze vorm van of wordt wel aangeduid als innovatie, omdat de cultuur zich hierbij vernieuwt. Een andere vorm buiten het schema is , waarbij er wel sprake is van participatie, maar zonder daarbij te kijken naar de groep waartoe de ander behoort. maakte onderscheid tussen acculturatie van de groep en psychologische acculturatie. De mate van acculturatie van een individu kan namelijk sterk afwijken van die van de groep waartoe hij of zij behoort. (nl)
- Akulturacja – termin stosowany w naukach społecznych (m.in. antropologia, etnologia, pedagogika, psychologia, socjologia) oraz naukach o zarządzaniu (m.in. zarządzanie międzykulturowe, kultura organizacji) na określenie zjawisk zachodzących na styku kultur pomiędzy ludźmi (jednostkami i grupami). (pl)
- Ackulturation (av ad- och kultur) kallas en typ av kulturell förändring, närmare bestämt processer och händelser som har sitt upphov i kontakt mellan två kulturer som tidigare var separata och självständiga. Genom tät och ihållande kontakt får man en ömsesidig utväxling och omtolkning av kulturelement som språk, klädedräkt, ritualer, social organisation, osv. Begreppet används ofta synonymt med . Långvarig ackulturation kan resultera i att två kulturer smälter samman till ett helt nytt kulturellt system, men man känner också till tillfällen då de består som distinkta enheter även efter århundraden av ömsesidiga relationer. Ackulturation kan också leda till assimilering, men dessa begrepp är inte synonyma. (sv)
- Аккультура́ция (лат. acculturare от ad «к; приближение» + cultura «образование, развитие») — процесс взаимовлияния культур (обмен культурными особенностями), восприятия одним народом полностью или частично культуры другого народа. При этом оригинальные культурные модели одной или обеих групп могут быть изменены, но и группы по-прежнему различны. Следует различать аккультурацию и ассимиляцию, при которой происходит полная утрата одним народом своего языка и культуры в контакте с другим, более доминантным. При этом, несомненно, аккультурация может быть первой ступенью на пути к полной ассимиляции. Однако антрополог Франц Боас утверждал, что культура прививается всем людям, а не только «дикарям» и меньшинствам: «Не будет преувеличением сказать, что нет людей, чьё культурное развитие обошлось без влияния иностранной культуры». Впоследствии антропологи Р. Билз, Р. Линтон, Р. Редфилд и М. Херсковиц разработали часто цитируемое определение: «Аккультурация проявляется тогда, когда группы лиц, имеющие разные культуры, приходят в непрерывное общение с последующими изменениями в оригинальной модели культуры одной или обеих групп». (ru)
- 涵化（英語：acculturation），是指因多种不同文化相互接触，从而导致的以及心理变化的过程。在此過程中，有兩種或兩種以上的文化，持續地互相接觸著，而導致一種文化同化其他文化的元素。两个文化之间的涵化既可以是单向的，也可以是交互影响的。涵化也可稱為文化適應、。 逆向涵化（英語：reverse acculturation）：主流團體要如何去適應弱勢團體文化的現象，或者是當人們回到自己的地方時，對自己文化的文化衝擊。 (zh)
- Акультурація (acculturare — від лат. ad — до і cultura — утворення, розвиток) — процес взаємовпливу культур, сприйняття одним народом повністю чи частково культури іншого народу. Слід розрізняти акультурацію та асиміляцію, за якої відбувається повна втрата одним народом своєї мови та культури за контакту з іншим, більш домінантним. При цьому, без сумніву, акультурація може бути першим кроком на шляху до повної асиміляції. Термін було запроваджено в тридцяті роки XX століття соціологами та етнографами США у зв’язку з вивченням сучасної їм культури індіанців. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Akkulturation (von lateinisch ad und cultura: „Hinzuführung zu einer Kultur“) bezieht sich als weit gefasster Oberbegriff auf alle Anpassungsprozesse von Personen oder sozialen Gruppen an eine Kultur in Hinsicht auf Wertvorstellungen, Sitten, Brauchtum, Sprache, Religion, Technologie und anderes. Der Begriff wird je nach Fachgebiet unterschiedlich definiert, eine verbindliche Definition gibt es nicht. Im Wesentlichen werden zwei unterschiedliche Begriffsbestimmungen in den Sozialwissenschaften und demgegenüber in Psychologie und Pädagogik verwendet. (de)
- Akulturasi adalah suatu proses sosial yang timbul manakala suatu kelompok manusia dengan kebudayaan tertentu dihadapkan dengan unsur dari suatu kebudayaan asing. Kebudayaan asing itu lambat laun diterima dan diolah ke dalam kebudayaannya sendiri tanpa menyebabkan hilangnya unsur kebudayaan kelompok itu sendiri. Umumnya, unsur-unsur kebudayaan asing yang digabungkan dengan kebudayaan setempat dapat mudah disesuaikan dengan kondisi setempat, sehingga mudah dipakai dan memberikan manfaat. Penolakan penggabungan kebudayaan hanya diterapkan terhadap sistem kepercayaan, ideologi, dan falsafah hidup. (in)
- Acculturazione (o trasmissione orizzontale) è un concetto che si riferisce al processo di cambiamento culturale e psicologico dovuto al contatto duraturo con persone appartenenti a culture differenti. Una definizione più formale è stata avanzata da Redfield, Linton e Herskovits nel 1936. L'acculturazione era definita come "quei fenomeni che si verificano quando gruppi di individui aventi culture diverse vengono in contatto continuo e diretto, con conseguenti cambiamenti nella configurazione culturale originaria di uno o entrambi i gruppi". (it)
- Akulturacja – termin stosowany w naukach społecznych (m.in. antropologia, etnologia, pedagogika, psychologia, socjologia) oraz naukach o zarządzaniu (m.in. zarządzanie międzykulturowe, kultura organizacji) na określenie zjawisk zachodzących na styku kultur pomiędzy ludźmi (jednostkami i grupami). (pl)
- 涵化（英語：acculturation），是指因多种不同文化相互接触，从而导致的以及心理变化的过程。在此過程中，有兩種或兩種以上的文化，持續地互相接觸著，而導致一種文化同化其他文化的元素。两个文化之间的涵化既可以是单向的，也可以是交互影响的。涵化也可稱為文化適應、。 逆向涵化（英語：reverse acculturation）：主流團體要如何去適應弱勢團體文化的現象，或者是當人們回到自己的地方時，對自己文化的文化衝擊。 (zh)
- Акультурація (acculturare — від лат. ad — до і cultura — утворення, розвиток) — процес взаємовпливу культур, сприйняття одним народом повністю чи частково культури іншого народу. Слід розрізняти акультурацію та асиміляцію, за якої відбувається повна втрата одним народом своєї мови та культури за контакту з іншим, більш домінантним. При цьому, без сумніву, акультурація може бути першим кроком на шляху до повної асиміляції. Термін було запроваджено в тридцяті роки XX століття соціологами та етнографами США у зв’язку з вивченням сучасної їм культури індіанців. (uk)
- اكتساب الثقافة أو التثاقف (بالإنجليزية: Acculturation)، هو مُصطلح يرتبط بمصطلح الثقافة، ويعني أنه عند انتقال أعـضاء الجماعة من جماعتهم للعيش في جمـاعة أو مـجتمع آخر، فإنهم يواجهون عـملية (بالإنجليزية: Cultural Change)، لأنهم يواجهون ثقافة تختلف عن ثقافتهم. ومن خلال الاحتكاك والاتصال المباشر يكتسب الأعضاء الجدد في هذا المجتمع ثقافته، وتُسمى هذه العملية اكتساب الثقافة. وهي عملية دينامية مستمرة قد تتم بوعي الأفراد بها أو من دون وعيهم. فنجدهم يكتسبون أنماطاً سلوكية مغايرة للأنماط السلوكية الخاصة بجماعتهم، وقد يشعرون بذلك عند عودتهم إلى جماعتهم الأصلية. (ar)
- En antropologia i sociologia s'anomena amb el terme aculturació al procés de canvi cultural per contacte o imposició d'una altra cultura. Generalment el procés d'aculturació implica una pèrdua dels trets propis i una assimilació a la nova cultura, que ocupa respecte a l'anterior una posició dominant. Es considera que hi ha un procés d'aculturació des de "l'adopció relativament aïllada d'un terme tècnic estranger, en un llenguatge que manca de la seva equivalència, fins al canvi gairebé total dels sistemes socials sota la influència política «externa» o l'aprofitament de models preferibles, quant a la producció econòmica i l'organització social". (ca)
- Akulturace je psychosociální proces, který probíhá v situacích, kdy se dostávají do dlouhodobého kontaktu příslušníci dvou nebo více kulturních společenství. Jde o případy soužití etnických menšin s majoritní populací v jedné zemi, adaptaci imigrantů po příchodu do hostitelské země, řízení nadnárodních firem prostřednictvím managementu složeného z pracovníků s odlišným kulturním zázemím aj. Akulturace hraje také závažnou roli ve vzdělávání dětí a dospělých z rodin etnicky odlišných imigrantů (například dětí Ukrajinců, Vietnamců a jiných cizinců v českých školách). (cs)
- Acculturation is a process of social, psychological, and cultural change that stems from the balancing of two cultures while adapting to the prevailing culture of the society. Acculturation is a process in which an individual adopts, acquires and adjusts to a new cultural environment as a result of being placed into a new culture, or when another culture is brought to someone. Individuals of a differing culture try to incorporate themselves into the new more prevalent culture by participating in aspects of the more prevalent culture, such as their traditions, but still hold onto their original cultural values and traditions. The effects of acculturation can be seen at multiple levels in both the devotee of the prevailing culture and those who are assimilating into the culture. (en)
- Ne konfuzenda kun enkulturado kaj kultura asimilado. Alkulturigo (de latina ad kaj cultura aŭ "aldono al kulturo"), alkulturiĝo (germane: Akkulturation; pole: akulturacja, ruse: Akkelturacoja; angle kaj angle: acculturation) estas procezo, en kiu popolo parte aŭ plene akceptas la normojn, valorojn kaj tradiciojn de la kulturo de alia popolo, sen perdo de sia identeco. Alkulturiĝo povas konduki al kultura asimilado. (eo)
- Aculturación se refiere al resultado de un proceso en el cual una persona o un grupo de ellas adquieren una nueva cultura (o aspectos de la misma). Los individuos se adaptan, es decir se aculturan, incorporando elementos de otra cultura. Una de las causas externas tradicionales ha sido la colonización. En la aculturación intervienen diferentes niveles de destrucción, supervivencia, dominación, resistencia, soporte, modificación y adaptación de las culturas nativas tras el contacto culturalmente. (es)
- Akulturazioa pertsona batek edo talde batek beste kultura bat (edo beste kultura baten alderdi batzuk) eskuratzeko prozesua da, gehienetan kultura propioaren kaltetan eta nahi gabe egiten dena. Kultura bat mendean dago eta hartzailea da. Kultura nagusia, berriz, kultura trukearen zati handiena transferitzen duena da (eta batzuetan ezarri ere egiten du zati hori). Baina kultura hartzaileak jasotzen duena hautespenez jasotzen duela ere esan nahi duː alderdi batzuk onartu edo moldatu egiten dira, baina beste batzuk bazter uzten dira. (eu)
- En sociologie, l'acculturation, ou transport d'idées, désigne les phénomènes qui résultent du contact continu et direct entre groupes d'individus ayant des cultures différentes, ainsi que les changements dans les cultures originelles des deux groupes ou de l'un d’entre eux. Les processus en jeu dans ces rencontres sont principalement : le décalage culturel, la résistance et l'intégration. Ce concept fait l'objet de recherches en anthropologie, en histoire, en sociologie, en sociolinguistique (diglossie) et en psychologie. (fr)
- 문화 변용(文化變容) 또는 문화 접변(文化接變)은 이질적인 문화를 가진 두 사회가 지속적이고 직접적인 접촉을 통해 서로가 갖고 있는 문화에 변화를 일으키는 현상이다. 문화변동의 일부지만, 이질적인 문화 사이의 직접 접촉을 전제로 하고 있는 점에서 단순히 한 사람이 문화를 도입한 와는 다르다. 서구화가 이러한 문화변용의 대표적인 예이며, 미국 도시에 거주하는 아메리카 토착민들의 문화나, 아프리카 토착 민족과 서구인들간의 접촉에 의한 변동 현상 등이 일어나고 있다. 문화변용은 서로 이질적인 두 문화에 변화를 일으켜 양쪽 문화권에 있는 집단 사이의 소통을 원활하게 한다. 특히 다민족국가의 경우 혼인과 같은 문화권 사이의 교류가 일으키는 문화변용이 민족 사이의 알력을 피하고 민족간의 협조를 이룩하는 데 중요한 역할을 하기도 한다. (ko)
- アカルチュレーション（英語: acculturation）または文化変容（ぶんかへんよう）は、「異なった文化をもった人びとの集団どうしが互いに持続的な直接的接触をした結果、その一方または両方の集団のもともとの文化型に変化を起こす現象」のこと。 1935年、アメリカ合衆国の社会科学調査会議において、、ラルフ・リントン、ロバート・レッドフィールドの3人の人類学者によって定義された言葉・概念。日本語では「文化の接触変化」「文化触変」「文化変容」などと訳される。 アカルチュレーションには、反作用の「コントラアカルチュレーション（contra-acculturaton）」がある。「反文化変容運動」と訳され、「土着運動（nativistic movement）」「千年王国運動（millenarian movement）」などとも呼ぶ。 この他、19世紀の市場経済化による欧米の変化を、インドの村落共同体の破壊やインディアン居留地など欧米以外の地域におけるアカルチュレーションと同質であるとする指摘もある。 (ja)
- Acculturatie is een proces waarbij een groep individuen culturele of sociale kenmerken van een andere groep individuen overneemt. Over het algemeen zullen beide groepen elementen van elkaar overnemen, maar zal het vooral de niet-dominante groep zijn die het meest verandert. Het is een socialisatieproces waarbij elementen van een andere cultuur (outgroup) dan die waarin men is geboren worden overgenomen. Dit in tegenstelling tot enculturatie, waarbij juist elementen van de cultuur van de eigen groep (ingroup) worden overgenomen. (nl)
- Ackulturation (av ad- och kultur) kallas en typ av kulturell förändring, närmare bestämt processer och händelser som har sitt upphov i kontakt mellan två kulturer som tidigare var separata och självständiga. Genom tät och ihållande kontakt får man en ömsesidig utväxling och omtolkning av kulturelement som språk, klädedräkt, ritualer, social organisation, osv. Begreppet används ofta synonymt med . (sv)
- Аккультура́ция (лат. acculturare от ad «к; приближение» + cultura «образование, развитие») — процесс взаимовлияния культур (обмен культурными особенностями), восприятия одним народом полностью или частично культуры другого народа. При этом оригинальные культурные модели одной или обеих групп могут быть изменены, но и группы по-прежнему различны. (ru)
|
