| dbo:abstract
|
- Yasujirō Ozu (小津安二郎 , Ozu Yasujirō?, Fukagawa, Tòquio, el 12 de desembre de 1903 - 12 de desembre de 1963) va ser un influent director de cinema japonés. (ca)
- مخرج ياباني ولد في 12 ديسمبر 1903 في طوكيو، وتوفي 12 ديسمبر 1963. يعتبر اوزو من أهم المخرجين في اليابان والعالم، من أهم أفلامه قصة طوكيو . (ar)
- Jasudžiró Ozu (小津 安二郎, Ozu Yasujirō, 12. prosince 1903 Tokio – 12. prosince 1963 tamtéž) byl japonský filmový režisér. Od mládí byl filmový fanoušek, v roce 1923 získal na přímluvu strýce zaměstnání v tokijském studiu jako asistent kamery a režie, od roku 1927 točil vlastní filmy: zpočátku nenáročné němé grotesky, které se většinou nedochovaly, první úspěch mu přinesl v roce 1931 sociálně laděný film Tokijský sbor, o rok později získal za snímek Narodil jsem se, ale... cenu časopisu pro japonský film roku (toto ocenění získal celkem šestkrát). Svůj první zvukový film Jediný syn natočil až v roce 1936. Za druhé světové války sloužil v armádě, byl také v americkém zajetí. Jeho filmy, k nimž psal scénáře ve spolupráci s , se vyznačují pomalým tempem vyprávění, vizuální jednoduchostí a melancholickou náladou mono no aware, častým námětem je odcizení a neporozumění mezi lidmi, jako v jeho klasických dílech Pozdní jaro (1949), Sklizeň obilí (1951), Příběh z Tokia (1953), Krásný podzimní den (1960) a Chuť makrel (1962). Ozu byl vyznavačem tradiční japonské kultury a mapoval její postupné odumírání ve svých civilních psychologických příbězích z uzavřeného rodinného prostředí středních vrstev. Charakteristickým znakem Ozuova režijního rukopisu jsou statické záběry z podhledu, vycházející z japonského zvyku sedět při konverzaci a stolování na tatami. Typické pro něj bylo také spoléhání na stabilní herecký ansámbl, v němž vynikali a . V anketě, kterou roku 2012 uspořádal britský časopis Sight & Sound, zvolili světoví filmaři Příběh z Tokia nejlepším filmem historie. Wim Wenders věnoval svůj film Nebe nad Berlínem trojici andělů, kterými mínil své filmařské vzory: Jasudžiró Ozu, François Truffaut a Andrej Tarkovskij. Abbás Kiarostamí natočil ke stému výročí Ozuova narození dokumentární film Pět, který je poctou jeho specifickému přístupu k filmařské práci. (cs)
- Jasuĝiroo Ozu aŭ Yasujirō Ozu (小津 安二郎 Ozu Yasujirō?, 12a de Decembro 1903 – 12a de Decembro 1963) estis japana reĝisoro kaj scenaristo de filmoj. Li ekkarieris dum la epoko de mutaj filmoj, kaj liaj lastaj filmoj estis jam faritaj kolore en la komenco de la 1960-aj jaroj. Ozu unue faris nombrajn mallongajn komediojn, antaŭ turniĝi al pli seriozaj temoj en la 1930-aj jaroj. La plej elstaraj temoj de la verkoj de Ozu estas geedzoj kaj familio, speciale la rilatoj inter generacioj. Liaj plej amplekse laŭdataj filmoj estas Banshun (Fine de printempo, 1949), Tokia rakonto (Tōkyō monogatari, 1953), Ukikusa (Flosherboj, 1959), kaj Sanma no aji (Gusto de sanma (fiŝo), 1962). Lia reputacio plue kreskis ekde lia morto, kaj li estas amplekse konsiderata kiel unu el la plej influaj reĝisoroj de la mondo. En la sondenketo de 2012 de Sight & Sound, la filmo de Ozu Tokia rakonto estis voĉdonita la tria plej granda filmo el ĉiuj tempoj fare de kritikistoj tutmonde. En la sama enketo, Tokia rakonto estis voĉdonita la plej granda filmo el ĉiuj tempoj fare de 358 reĝisoroj kaj kinistoj tutmonde. Entute li reĝisoris 34 mutajn filmojn (el kiuj plej granda parto perdiĝis), 14 son-filmojn blankanigrajn kaj ses tutkolorajn. (eo)
- Ozu Yasujirō (jap. 小津 安二郎; * 12. Dezember 1903 in Fukagawa, Tokio (heute: Kōtō-ku); † 12. Dezember 1963 in Tokio) war ein japanischer Regisseur und Drehbuchautor. Im Zentrum seiner Filme standen oft die Themen Familie, Ehe und Generationenkonflikt, vielfach thematisierte er auch den Wandel der japanischen Gesellschaft und die damit verbundenen Auswirkungen. (de)
- Yasujirō Ozu (小津安二郎 'Ozu Yasujirō'?, Tokio, 12 de diciembre de 1903 - ibídem, 12 de diciembre de 1963) fue un influyente director de cine japonés. Su trayectoria se desarrolló desde los años 1920, en el cine mudo, hasta sus últimas películas en color en los años 1960. En sus primeros trabajos abordó géneros cinematográficos convencionales, como la comedia, pero sus obras más conocidas tratan de asuntos familiares y presentan los conflictos generacionales y culturales característicos del Japón de posguerra. Es ampliamente considerado uno de los mayores cineastas del siglo XX y gozó en vida de bastante éxito de crítica y público en su país. El reconocimiento de la crítica internacional a su filmografía le llegó con el paso de los años. Catalogado como un director original e influyente, su película Tōkyō monogatari (Cuentos de Tokio) fue votada como la tercera mejor película de todos los tiempos en la encuesta del año 2012 de la revista Sight & Sound. (es)
- Yasujirō Ozu (japonieraz: 小津 安二郎 Ozu Yasujirō) (1903ko abenduaren 12a - 1963ko abenduaren 12a) japoniar zinema zuzendaria izan zen.Haren filmetan familia eta ezkontzak gai nagusiak baziren ere, betiere gizon bakar eta umerik gabe bizi izan zen. 1963ko abenduaren 12a)an hil zen, 60 urte bete zituen egunean, minbiziaren ondorioz. (eu)
- Yasujirō Ozu (小津 安二郎, Ozu Yasujirō), né le 12 décembre 1903 à Tokyo et mort le 12 décembre 1963 dans la même ville, est un cinéaste japonais. (fr)
- Yasujirō Ozu (小津 安二郎 Ozu Yasujirō, 12 Desember 1903 - 12 Desember 1963) adalah sutradara film dari Jepang yang berpengaruh. Ia dilahirkan di Fukagawa, Tokyo. Pada usia 10, ia dan saudara-saudaranya dikirim ibunya untuk tinggal di Matsuzaka, di mana ia kemudian dibesarkan. Ia sempat bekerja sebentar sebagai guru, tetapi lantas kembali ke Tokyo pada 1923 untuk bergabung dengan Shochiku. Ozu mulanya adalah asisten kamerawan, kemudian menjadi asisten sutradara, dan kemudian menjadi sutradara dengan film pertama Zange no Yaiba pada 1927. Pada akhir hidupnya ia telah menyutradarai 53 film: 26 dalam 5 tahun pertamanya, dan hanya 3 yang bukan untuk Sochiku. Ozu pertama membuat film-film komedi, kemudian beralih ke drama pada tahun 1930-an. (in)
- Yasujirō Ozu (小津 安二郎 Ozu Yasujirō?; Tokyo, 12 dicembre 1903 – Tokyo, 12 dicembre 1963) è stato un regista e sceneggiatore giapponese.Esponente del , nei suoi film riassume la tradizione e la modernità del suo paese con una dialettica precisa. (it)
- 오즈 야스지로(일본어: 小津 安二郎, 1903년 12월 12일 ~ 1963년 12월 12일)는 일본의 영화 감독이자 각본가이다. 일본에서 무성 영화가 성행했던 1930년대에 활동을 시작했으며 가족과 결혼, 특히 세대간의 갈등을 영화의 주제로 많이 다뤘다. 대표작으로는 《》 (1949년)과 《》 (1951년), 《동경 이야기》 (1953년), 《부초》 (1959년) 등이 있다. (ko)
- Yasujirō Ozu (小津 安二郎, Ozu Yasujirō, 12 December 1903 – 12 December 1963) was a Japanese film director and screenwriter. He began his career during the era of silent films, and his last films were made in colour in the early 1960s. Ozu first made a number of short comedies, before turning to more serious themes in the 1930s.The most prominent themes of Ozu's work are marriage and family, especially the relationships between generations. His most widely beloved films include Late Spring (1949), Tokyo Story (1953), and An Autumn Afternoon (1962). Widely regarded as one of the world's greatest and most influential filmmakers, Ozu's work has continued to receive acclaim since his death. In the 2012 Sight & Sound poll, Ozu's Tokyo Story was voted the third-greatest film of all time by critics world-wide. In the same poll, Tokyo Story was voted the greatest film of all time by 358 directors and film-makers world-wide. (en)
- Yasujirō Ozu (jap. 小津安二郎 Ozu Yasujirō; ur. 12 grudnia 1903, zm. 12 grudnia 1963) – reżyser japoński. Nakręcił ponad 50 filmów, zaczynając twórczość w epoce kina niemego. Urodził się w Tokio. W wieku 20 lat porzucił studia, aby poświęcić się filmowi. Debiutował w 1927 filmem Miecz skruchy. W czasie wojny chińsko-japońskiej w latach 1937–1941 służył w armii cesarskiej. Tworzył głównie dzieła z gatunku melodramatu i komedii rodzinnej portretując japońską klasę średnią. Przeniósł na grunt japońskiej estetyki i obyczajowości dorobek amerykańskiej sztuki filmowej, jednocześnie wprowadzając wypracowane przez siebie samego formy, które miały zostać upowszechnione dopiero lata później. Łącznie nakręcił 54 filmy. Zmarł na raka. Od lat 50. XX wieku na fali zainteresowania kinem japońskim doceniony przez publiczność Zachodu. Nazwany najbardziej japońskim z japońskich twórców. (pl)
- 小津 安二郎（おづ やすじろう、1903年〈明治36年〉12月12日 - 1963年〈昭和38年〉12月12日）は、日本の映画監督、脚本家である。日本映画を代表する監督のひとりであり、サイレント映画時代から戦後までの約35年にわたるキャリアの中で、原節子主演の『晩春』（1949年）、『麦秋』（1951年）、『東京物語』（1953年）など54本の作品を監督した。ロー・ポジションによる撮影や厳密な構図などが特徴的な「」と呼ばれる独特の映像世界で、親子関係や家族の解体をテーマとする作品を撮り続けたことで知られ、黒澤明や溝口健二と並んで国際的に高く評価されている。1962年には映画人初の日本芸術院会員に選出された。 (ja)
- Yasujiro Ozu (小津 安二郎, Ozu Yasujirō) (Fukagawa (Tokio, nu: ), 12 december 1903 – Tokio, 12 december 1963) was een Japans filmregisseur. Zijn bekendste film is Tokyo monogatari ("Tokyo verhaal") uit 1953. Ozu werd geboren in het district Fukagawa in Tokio, als zoon van een handelaar in meststoffen. Hij werd naar een kostschool in Matsusaka gestuurd, maar spijbelde liever om naar Hollywood-films te kijken. Ozu werkte korte tijd als onderwijzer, en keerde in 1923 terug naar Tokio. Dankzij bemiddeling van een oom kon Ozu bij de werken; aanvankelijk als assistent-cameraman, maar binnen drie jaar was hij assistent-regisseur, en in 1927 regisseerde hij zijn eerste film: Zange no yaiba (Het zwaard van boete). Er zouden nog 53 films volgen, op drie na allemaal voor Shochiku. In zijn eerste vijf jaar als regisseur maakte Ozu 26 films. Zijn eerste grote succes kwam in 1932 met Umarete wa mita keredo ("Ik ben geboren, maar..."), een komedie. Aanvankelijk maakte hij veel komedies, maar later schakelde hij over op beschouwende familiedrama's van de lagere middenklasse (shomin-geki). Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende Ozu in het Japanse leger; in 1945 zat hij een half jaar in een Brits krijgsgevangenenkamp. Ozu werkte dikwijls samen met scenarioschrijver , cameraman , en de acteurs en . Tokyo monogatari (Tokyo Story) wordt beschouwd als Ozu's meesterwerk. Ook andere Ozu-films uit die periode - Ochazuke no aji ("De smaak van groene thee boven rijst") uit 1952, Soshun ("Vroege lente") uit 1956 en Akibiyori ("Late herfst") uit 1960 - waren een succes. Maar Banshun ("Late lente") uit 1949, waarin Chishu Ryu en Setsuko Hara voor het eerst samen spelen, was zijn persoonlijke favoriet. Zijn laatste film was Samma no aji ("Een herfstmiddag") uit 1962. Ozu stierf op zijn zestigste verjaardag aan kanker. Hij is begraven bij de Engaku-ji tempel in Kamakura. Als regisseur was Ozu excentriek en perfectionistisch. Voor de jaren zestig waren zijn films zelden in het westen te zien omdat de distributiemaatschappijen dachten dat westerse bioscoopbezoekers, die gewend waren aan films van Akira Kurosawa en Kenji Mizoguchi, wel niets van Ozu's ingetogen schoonheid zouden begrijpen. Ozu bekommerde zich niet om cinematografische conventies. Hij maakte pas in 1935 voor het eerst een geluidsfilm, en pas in 1958 zijn eerste kleurenfilm - Higanbana (Zonnewendebloem). Zijn handelsmerk was een shot met een 50mm lens vanuit een laag camerastandpunt, ongeveer 70 centimeter boven de vloer; vergelijkbaar met het gezichtspunt van een persoon die op een tatamimat zit. Hij gebruikte graag een statische camera, en zorgde er door een minutieus uitgevoerde kadrering voor dat geen enkele acteur een scène overheerste. Ook overvloeiers wees hij af, en als dat zo uitkwam ging hij 'over de as'; het verhaal was belangrijker dan visuele continuïteit.Tokyo monogatari is een uitstekend voorbeeld van zijn werkwijze; de camera staat vast, de filmset is voorzien van een plafond en is zo gebouwd dat de camera vlak boven de grond lijkt te staan, alle actie komt vanuit de personages, een ouder echtpaar dat op bezoek bij hun kinderen wordt geconfronteerd met de generatiekloof en mono no aware - weemoed om wat verdwenen is. Dit sluit goed aan bij Ozu's eerder observerende dan dirigerende wijze van filmen. Ozu was een inspiratiebron voor veel westerse regisseurs als Wim Wenders, Jim Jarmusch, en Martin Scorsese. Zijn landgenoot Shohei Imamura, die in de jaren vijftig enige tijd zijn assistent was, vond juist dat Ozu zich te veel bezighield met hoe Japan zichzelf graag zag en niet met hoe het werkelijk was. (nl)
- Yasujirō Ozu (小津 安二郎 Ozu Yasujirō?, Tóquio, 12 de dezembro de 1903 — Tóquio, 12 de dezembro de 1963) foi um diretor de cinema e roteirista japonês. Ele começou sua carreira durante a era do cinema mudo. Ozu fez cinquenta e três filmes: vinte e seis em seus primeiros cinco anos como diretor, e todos apenas três para o estúdio Shochiku. Ozu primeiro fez uma série de comédias curtas, antes de voltar a temas mais sérios na década de 1930. Casamento e família, especialmente as relações entre as gerações, estão entre os temas em sua obra. Suas obras pendentes incluem Banshun (1949), Bakushū (1951), Tōkyō Monogatari (1953), e Ukigusa (1959). Ele fez grande uso de reticências, onde muitos eventos não são representados visualmente, e também usou um estilo de cinema em que a câmera raramente se move e é geralmente posicionada abaixo do nível dos olhos dos atores. Sua reputação continuou a crescer desde a sua morte, e ele é amplamente considerado como um dos diretores mais influentes do mundo. (pt)
- Ozu Yasujirō (japanska: 小津安二郎?, Ozu Yasujirō), född 12 december 1903 i Fukagawa i stadsdelskommunen Kōtō i Tokyo, död 12 december 1963 i Tokyo, var en japansk filmregissör. (sv)
- Ясудзі́ро О́дзу (яп. 小津 安二郎 Одзу Ясудзіро:); нар. 12 грудня 1903, Токіо, Японія — пом. 12 грудня 1963, Токіо, Японія) — японський кінорежисер і сценарист, один із загальновизнаних класиків японської і світової кінорежисури. (uk)
- Ясудзи́ро О́дзу (яп. 小津 安二郎 Одзу Ясудзиро:, 12 декабря 1903 года, Токио — 12 декабря 1963 года, там же) — один из общепризнанных классиков японской и мировой кинорежиссуры. (ru)
- 小津安二郎（1903年12月12日－1963年12月12日），日本知名導演及編劇。1923年進入松竹映畫的蒲田攝影所當攝影助理，在1927年正式升格為導演。早期他廣泛的拍攝各類影片，其中又以青春喜劇類居多。戰後則主力於以一般平民日常生活為主的小市民電影，尤其以《晚春》、《東京物語》為他一生中的代表作。此外他以仰視拍攝方式獨樹一格，也成為後來導演的效法學習對象。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Yasujirō Ozu (小津安二郎 , Ozu Yasujirō?, Fukagawa, Tòquio, el 12 de desembre de 1903 - 12 de desembre de 1963) va ser un influent director de cinema japonés. (ca)
- مخرج ياباني ولد في 12 ديسمبر 1903 في طوكيو، وتوفي 12 ديسمبر 1963. يعتبر اوزو من أهم المخرجين في اليابان والعالم، من أهم أفلامه قصة طوكيو . (ar)
- Ozu Yasujirō (jap. 小津 安二郎; * 12. Dezember 1903 in Fukagawa, Tokio (heute: Kōtō-ku); † 12. Dezember 1963 in Tokio) war ein japanischer Regisseur und Drehbuchautor. Im Zentrum seiner Filme standen oft die Themen Familie, Ehe und Generationenkonflikt, vielfach thematisierte er auch den Wandel der japanischen Gesellschaft und die damit verbundenen Auswirkungen. (de)
- Yasujirō Ozu (japonieraz: 小津 安二郎 Ozu Yasujirō) (1903ko abenduaren 12a - 1963ko abenduaren 12a) japoniar zinema zuzendaria izan zen.Haren filmetan familia eta ezkontzak gai nagusiak baziren ere, betiere gizon bakar eta umerik gabe bizi izan zen. 1963ko abenduaren 12a)an hil zen, 60 urte bete zituen egunean, minbiziaren ondorioz. (eu)
- Yasujirō Ozu (小津 安二郎, Ozu Yasujirō), né le 12 décembre 1903 à Tokyo et mort le 12 décembre 1963 dans la même ville, est un cinéaste japonais. (fr)
- Yasujirō Ozu (小津 安二郎 Ozu Yasujirō?; Tokyo, 12 dicembre 1903 – Tokyo, 12 dicembre 1963) è stato un regista e sceneggiatore giapponese.Esponente del , nei suoi film riassume la tradizione e la modernità del suo paese con una dialettica precisa. (it)
- 오즈 야스지로(일본어: 小津 安二郎, 1903년 12월 12일 ~ 1963년 12월 12일)는 일본의 영화 감독이자 각본가이다. 일본에서 무성 영화가 성행했던 1930년대에 활동을 시작했으며 가족과 결혼, 특히 세대간의 갈등을 영화의 주제로 많이 다뤘다. 대표작으로는 《》 (1949년)과 《》 (1951년), 《동경 이야기》 (1953년), 《부초》 (1959년) 등이 있다. (ko)
- 小津 安二郎（おづ やすじろう、1903年〈明治36年〉12月12日 - 1963年〈昭和38年〉12月12日）は、日本の映画監督、脚本家である。日本映画を代表する監督のひとりであり、サイレント映画時代から戦後までの約35年にわたるキャリアの中で、原節子主演の『晩春』（1949年）、『麦秋』（1951年）、『東京物語』（1953年）など54本の作品を監督した。ロー・ポジションによる撮影や厳密な構図などが特徴的な「」と呼ばれる独特の映像世界で、親子関係や家族の解体をテーマとする作品を撮り続けたことで知られ、黒澤明や溝口健二と並んで国際的に高く評価されている。1962年には映画人初の日本芸術院会員に選出された。 (ja)
- Ozu Yasujirō (japanska: 小津安二郎?, Ozu Yasujirō), född 12 december 1903 i Fukagawa i stadsdelskommunen Kōtō i Tokyo, död 12 december 1963 i Tokyo, var en japansk filmregissör. (sv)
- Ясудзі́ро О́дзу (яп. 小津 安二郎 Одзу Ясудзіро:); нар. 12 грудня 1903, Токіо, Японія — пом. 12 грудня 1963, Токіо, Японія) — японський кінорежисер і сценарист, один із загальновизнаних класиків японської і світової кінорежисури. (uk)
- Ясудзи́ро О́дзу (яп. 小津 安二郎 Одзу Ясудзиро:, 12 декабря 1903 года, Токио — 12 декабря 1963 года, там же) — один из общепризнанных классиков японской и мировой кинорежиссуры. (ru)
- 小津安二郎（1903年12月12日－1963年12月12日），日本知名導演及編劇。1923年進入松竹映畫的蒲田攝影所當攝影助理，在1927年正式升格為導演。早期他廣泛的拍攝各類影片，其中又以青春喜劇類居多。戰後則主力於以一般平民日常生活為主的小市民電影，尤其以《晚春》、《東京物語》為他一生中的代表作。此外他以仰視拍攝方式獨樹一格，也成為後來導演的效法學習對象。 (zh)
- Jasudžiró Ozu (小津 安二郎, Ozu Yasujirō, 12. prosince 1903 Tokio – 12. prosince 1963 tamtéž) byl japonský filmový režisér. Od mládí byl filmový fanoušek, v roce 1923 získal na přímluvu strýce zaměstnání v tokijském studiu jako asistent kamery a režie, od roku 1927 točil vlastní filmy: zpočátku nenáročné němé grotesky, které se většinou nedochovaly, první úspěch mu přinesl v roce 1931 sociálně laděný film Tokijský sbor, o rok později získal za snímek Narodil jsem se, ale... cenu časopisu pro japonský film roku (toto ocenění získal celkem šestkrát). Svůj první zvukový film Jediný syn natočil až v roce 1936. Za druhé světové války sloužil v armádě, byl také v americkém zajetí. (cs)
- Jasuĝiroo Ozu aŭ Yasujirō Ozu (小津 安二郎 Ozu Yasujirō?, 12a de Decembro 1903 – 12a de Decembro 1963) estis japana reĝisoro kaj scenaristo de filmoj. Li ekkarieris dum la epoko de mutaj filmoj, kaj liaj lastaj filmoj estis jam faritaj kolore en la komenco de la 1960-aj jaroj. Ozu unue faris nombrajn mallongajn komediojn, antaŭ turniĝi al pli seriozaj temoj en la 1930-aj jaroj. Entute li reĝisoris 34 mutajn filmojn (el kiuj plej granda parto perdiĝis), 14 son-filmojn blankanigrajn kaj ses tutkolorajn. (eo)
- Yasujirō Ozu (小津安二郎 'Ozu Yasujirō'?, Tokio, 12 de diciembre de 1903 - ibídem, 12 de diciembre de 1963) fue un influyente director de cine japonés. Su trayectoria se desarrolló desde los años 1920, en el cine mudo, hasta sus últimas películas en color en los años 1960. En sus primeros trabajos abordó géneros cinematográficos convencionales, como la comedia, pero sus obras más conocidas tratan de asuntos familiares y presentan los conflictos generacionales y culturales característicos del Japón de posguerra. (es)
- Yasujirō Ozu (小津 安二郎 Ozu Yasujirō, 12 Desember 1903 - 12 Desember 1963) adalah sutradara film dari Jepang yang berpengaruh. Ia dilahirkan di Fukagawa, Tokyo. Pada usia 10, ia dan saudara-saudaranya dikirim ibunya untuk tinggal di Matsuzaka, di mana ia kemudian dibesarkan. Ia sempat bekerja sebentar sebagai guru, tetapi lantas kembali ke Tokyo pada 1923 untuk bergabung dengan Shochiku. (in)
- Yasujirō Ozu (小津 安二郎, Ozu Yasujirō, 12 December 1903 – 12 December 1963) was a Japanese film director and screenwriter. He began his career during the era of silent films, and his last films were made in colour in the early 1960s. Ozu first made a number of short comedies, before turning to more serious themes in the 1930s.The most prominent themes of Ozu's work are marriage and family, especially the relationships between generations. His most widely beloved films include Late Spring (1949), Tokyo Story (1953), and An Autumn Afternoon (1962). (en)
- Yasujiro Ozu (小津 安二郎, Ozu Yasujirō) (Fukagawa (Tokio, nu: ), 12 december 1903 – Tokio, 12 december 1963) was een Japans filmregisseur. Zijn bekendste film is Tokyo monogatari ("Tokyo verhaal") uit 1953. Als regisseur was Ozu excentriek en perfectionistisch. Voor de jaren zestig waren zijn films zelden in het westen te zien omdat de distributiemaatschappijen dachten dat westerse bioscoopbezoekers, die gewend waren aan films van Akira Kurosawa en Kenji Mizoguchi, wel niets van Ozu's ingetogen schoonheid zouden begrijpen. (nl)
- Yasujirō Ozu (jap. 小津安二郎 Ozu Yasujirō; ur. 12 grudnia 1903, zm. 12 grudnia 1963) – reżyser japoński. Nakręcił ponad 50 filmów, zaczynając twórczość w epoce kina niemego. Urodził się w Tokio. W wieku 20 lat porzucił studia, aby poświęcić się filmowi. Debiutował w 1927 filmem Miecz skruchy. W czasie wojny chińsko-japońskiej w latach 1937–1941 służył w armii cesarskiej. Od lat 50. XX wieku na fali zainteresowania kinem japońskim doceniony przez publiczność Zachodu. Nazwany najbardziej japońskim z japońskich twórców. (pl)
- Yasujirō Ozu (小津 安二郎 Ozu Yasujirō?, Tóquio, 12 de dezembro de 1903 — Tóquio, 12 de dezembro de 1963) foi um diretor de cinema e roteirista japonês. Ele começou sua carreira durante a era do cinema mudo. Ozu fez cinquenta e três filmes: vinte e seis em seus primeiros cinco anos como diretor, e todos apenas três para o estúdio Shochiku. Ozu primeiro fez uma série de comédias curtas, antes de voltar a temas mais sérios na década de 1930. Sua reputação continuou a crescer desde a sua morte, e ele é amplamente considerado como um dos diretores mais influentes do mundo. (pt)
|
