| dbo:abstract
|
- USS Connecticut (BB-18) byl predreadnought námořnictva Spojených států amerických, která sloužil v letech 1906 až 1923. Jedná se o první jednotku třídy Connecticut. (cs)
- Die USS Connecticut (BB-18) war ein Schlachtschiff der United States Navy und Typschiff der , das nach dem fünften US-Bundesstaat benannt wurde. Die Kiellegung erfolgte am 10. März 1903 in auf dem Gelände der New York Navy Yard. Der Stapellauf erfolgte am 29. Dezember 1904, die Indienststellung am 29. September 1906. (de)
- El USS Connecticut (BB-18) fue un acorazado de la Cuarta flota de la Armada de los Estados Unidos, que recibía su nombre en honor al estado de Connecticut, siendo el primero de los seis de su clase. Su casco fue botado el 10 de marzo de 1903 y se terminó su construcción el 29 de septiembre de 1904. Recibió sus primeras órdenes el 29 de septiembre de 1906, siendo el buque de guerra más avanzado en ese momento hasta la entrada en servicio dos meses después del HMS Dreadnought (1906). El Connecticut sirvió como buque insignia en la a mediados de 1907, la cual conmemoraba el 300.º aniversario de la fundación de la colonia de Jamestown. Posteriormente navegó con la Gran Flota Blanca en un viaje de circunavegación para mostrar la vocación de la Armada de los Estados Unidos de convertirse en una «armada de aguas azules». Tras completar su servicio en la gran flota blanca, el Connecticut participó en varias operaciones navales para mostrar pabellón, incluida la protección de intereses de ciudadanos estadounidenses en el extranjero. También participó en el transporte de las tropas estadounidenses en su retorno a los Estados Unidos tras la finalización de la Primera Guerra Mundial. Durante el resto de su existencia, el Connecticut navegó prestando diferentes servicios, tanto en el Atlántico como en el Pacífico, y sirvió como buque escuela a los nuevos reclutas de la U.S. Navy. Sin embargo, a tenor de las disposiciones del Tratado naval de Washington de 1922 se establecía la desaparición de un número importante de buques capitales, y dada su obsolescencia, el Connecticut fue uno de ellos, por lo que fue dado de baja el 1 de marzo de 1922 y fue vendido como chatarra el 1 de noviembre de 1923. (es)
- L’USS Connecticut (BB-18) est un cuirassé pré-dreadnought de la Marine des États-Unis. Quatrième navire de cette force à être nommé d'après l'État du Connecticut, il est le navire de tête de la classe Connecticut. Lancé le 29 septembre 1904, il entre en service deux ans plus tard. En 1907, il participe à la circumnavigation de la Grande flotte blanche, véritable démonstration de force de la puissance navale américaine. Durant la Première Guerre mondiale, il participe à la bataille de l'Atlantique en 1917 durant laquelle il est déployé près de la côte Est des États-Unis et dans les Caraïbes. Après la fin du conflit, il rapatrie de nombreux soldats de l'American Expeditionary Force avant de croiser dans les Caraïbes ; le Connecticut est finalement retiré du service le 1er mars 1923 avant d'être vendu pour démolition six mois plus tard, en accord avec les termes du traité naval de Washington ratifié l'année précédente. (fr)
- USS Connecticut (BB-18), the fourth United States Navy ship to be named after the state of Connecticut, was the lead ship of her class of six pre-dreadnought battleships. Her keel was laid on 10 March 1903; launched on 29 September 1904, Connecticut was commissioned on 29 September 1906, as the most advanced ship in the US Navy. Connecticut served as the flagship for the Jamestown Exposition in mid-1907, which commemorated the 300th anniversary of the founding of the Jamestown colony. She later sailed with the Great White Fleet on a circumnavigation of the Earth to showcase the US Navy's growing fleet of blue-water-capable ships. After completing her service with the Great White Fleet, Connecticut participated in several flag-waving exercises intended to protect American citizens abroad until she was pressed into service as a troop transport at the end of World War I to expedite the return of American Expeditionary Forces from France. For the remainder of her career, Connecticut sailed to various places in both the Atlantic and Pacific while training newer recruits to the Navy. However, the provisions of the 1922 Washington Naval Treaty stipulated that many of the older battleships, Connecticut among them, would have to be disposed of, so she was decommissioned on 1 March 1923, and sold for scrap on 1 November 1923. (en)
- La USS Connecticut (BB-18) fu una nave da battaglia statunitense, capoclasse della classe omonima, varata il 29 settembre 1904 e, al momento dell'entrata in servizio, avvenuta esattamente due anni dopo il varo, fu la nave più avanzata della Marina americana del periodo. Fu la quarta nave americana ad essere chiamata in onore dello stato del Connecticut. Nel 1907 la Connecticut fu la nave ammiraglia durante l'esposizione che celebrava il trecentesimo anniversario della fondazione di Jamestown. Successivamente circumnavigò la Terra assieme alla Great White Fleet: questo evento servì agli Stati Uniti per mostrare le capacità della propria flotta d'alto mare. Durante la prima guerra mondiale, fu utilizzata come trasporto delle truppe per affrettare il ritorno delle American Expeditionary Forces dalla Francia. Per il resto della sua carriera, la Connecticut navigò sia nell'Oceano Atlantico che nel Pacifico per istruire le nuove reclute della Marina. Tuttavia, le disposizioni del Trattato navale di Washington stipularono che molte delle vecchie navi da battaglia, tra cui la Connecticut, dovevano essere demolite. Perciò la BB-18 fu venduta per la demolizione il 1º novembre 1923. (it)
- コネチカット(USS Connecticut, BB-18)は、アメリカ海軍の戦艦。コネチカット級戦艦の1番艦。艦名はコネチカット州にちなむ。その名を持つ艦としては4隻目。 (ja)
- «Коннектикут (BB-18)» (англ. USS Connecticut (BB-18)) — Головной эскадренный броненосец типа «Коннектикут». Эскадренный броненосец ВМС США «Коннектикут (BB-18)», был четвёртым кораблем названным в честь штата Коннектикут. Он стал 18-м броненосцем 1-го ранга в составе американского флота. «Коннектикут» был заложен 10 марта 1903 на Нью-Йоркской военно-морской верфи. Спущен на воду 29 сентября 1904. Введен в эксплуатацию с 29 сентября 1906, став самым современным кораблем в американском военно-морском флоте. «Коннектикут» в 1907 году стал флагманом американского флота, принял участие в праздновании 300-й годовщины основания Джеймстаунской колонии. Позднее в составе Великого Белого Флота отправился в кругосветное плавание, чтобы продемонстрировать рост военной мощи ВМС США и наличие у него океанского флота. После завершения кругосветного плавания Великого Белого Флота, Коннектикут участвовал в маневрах демонстрируя военную мощь США и защищая американских граждан за границей. В конце Первой мировой войны корабль выполнял функции военного транспорта, чтобы ускорить возвращение американских экспедиционных войск из Франции. В конце своей военной карьеры «Коннектикут», в качестве учебного корабля, совершил походы в Атлантику и в Тихом океане с гардемаринами военно-морских училищ на борту. По условиям подписанного в 1922 году Вашингтонского военно-морского соглашения старый броненосец подлежал списанию. Выполняя условия соглашения, «Коннектикут», в числе более старых линкоров, был исключен из списков флота 1 марта 1922 и 1 ноября 1923 продан слом. (ru)
- USS „Connecticut” (BB-18) – amerykański pancernik, okręt główny swojego typu, przedstawiciel ostatniego typu amerykańskich pancerników określanych mianem przeddrednotów. Stępkę okrętu położono 10 marca 1903, a chrzest okrętu odbył się 29 września 1904 roku. Matką chrzestną była pani A. Welles – wnuczka Gideona Wellesa, Sekretarza Marynarki podczas wojny secesyjnej. Okręt wszedł do służby 29 września 1906 roku z komandorem Wiliamem Swiftem jako dowódcą. Okręt w swoją pierwszą misję popłynął na Kubę w styczniu 1907, ale został natychmiast odwołany do Nowego Jorku po wybuchu wśród załogi epidemii duru brzusznego. Po ponownym wyjściu w rejs pancernik wszedł na mieliznę w pobliżu Culebry (Portoryko). Według gazety „The Washington Post”, kapitan wbrew radom nawigatora przeszedł ze złej strony boi nawigacyjnej co spowodowało wejście na mieliznę. Po dołączeniu do amerykańskiej Floty Atlantyckiej 16 kwietnia 1907 „Connecticut” został okrętem flagowym. Tego samego miesiąca uczestniczył w Prezydenckim Przeglądzie Floty i innych imprezach związanych z Ekspozycją Jamestown. 16 grudnia 1907, będąc stale okrętem flagowym, pancernik popłynął z Hampton Roads w rejs zespołowy dookoła świata (nazwany później rejsem Wielkiej Białej Floty). 8 maja 1908 Flota Atlantycka dołączyła do Floty Pacyficznej w Zatoce San Francisco i obie zostały poddane przeglądowi dokonanemu przez Sekretarza Marynarki. Następnie połączone floty razem popłynęły dalej (z pancernikiem „Connecticut” jako okrętem flagowym) dookoła świata pokazując światu siłę amerykańskiej marynarki. Flota wróciła do Hampton Roads 22 lutego 1909. Służąc dalej jako okręt flagowy Floty Atlantyckiej do 1912 pancernik podróżował w pobliżu wschodniego USA i po Morzu Karaibskim podejmując rejsy ćwiczebne i uczestnicząc w różnego rodzaju uroczystościach. Pomiędzy 2 listopada 1910 a 17 marca 1911 okręt odbył długą podróż po europejskich wodach. Pomiędzy 1913 a 1915 „Connecticut” służył w Czwartym Dywizjonie Floty Atlantyckiej, zwykle jako okręt flagowy. Poza krótkim rejsem na Morze Śródziemne w październiku i listopadzie 1913, pancernik służył na Karaibach chroniąc amerykańskich obywateli i interesów kraju w czasie niepokojów społecznych w Meksyku i na Haiti. Po naprawach i tymczasowej służbie jako okręt koszarowy dla młodych marynarzy w stoczni filadelfijskiej w 1916 „Connecticut” wrócił do normalnej służby 3 października 1916 jako okręt flagowy Piątej Dywizji Floty Pancerników Floty Atlantyckiej (Fifth Division, Battleship Force, Atlantic Fleet). Nadal operował na wodach położonych w pobliżu wschodniego wybrzeża USA i na Karaibach do momentu przystąpienia USA do I wojny światowej. W czasie tego konfliktu okręt bazował w York River w stanie Wirginia i odbywał ćwiczenia w Zatoce Chesapeake. Okręt służył do trenowania kadetów i obsady dział dla floty handlowej. Pod koniec wojny okręt służył jako transportowiec. Pomiędzy 6 stycznia a 22 czerwca 1919 odbył cztery podróże z żołnierzami wracającymi z Francji. 23 czerwca ponownie zmieniono przydział okrętu i pancernik ponownie stał się okrętem flagowym – tym razem 2 Dywizjonu Pancerników (Battleship Squadron 2) Floty Atlantyckiej. W lecie 1920 „Connecticut” popłynął na Karaiby i na Zachodnie Wybrzeże USA zabierając w rejs kadetów i uczestników rezerwy. Następne lato spędził na podobnym rejsie – tym razem na wodach europejskich. Po powrocie do Filadelfii 21 sierpnia 1921 okręt został przydzielony jako okręt flagowy do Floty Pacyfiku. Dotarł do San Pedro w Kalifornii 28 października, a podczas rejsu w czasie następnego roku wziął udział w ćwiczeniach. Pancernik wszedł do Puget Sound Navy Yard 16 grudnia 1922 i został tam wycofany ze służby 1 marca 1923. Okręt sprzedano na złom 1 listopada 1923 zgodnie z ustaleniami traktatu waszyngtońskiego. (pl)
- O USS Connecticut foi um couraçado pré-dreadnought operado pela Marinha dos Estados Unidos e a primeira embarcação da Classe Connecticut, seguido pelo USS Louisiana, USS Vermont, USS Kansas, USS Minnesota e USS New Hampshire. Sua construção começou em março de 1903 no Estaleiro Naval de Nova Iorque e foi lançado ao mar em setembro do ano seguinte, sendo comissionado em setembro de 1906. Era armado com uma bateria principal composta por quatro canhões de 305 milímetros montados em duas torres de artilharia duplas, tinha um deslocamento carregado de quase dezoito mil toneladas e conseguia alcançar uma velocidade máxima de dezoito nós. O Connecticut teve uma carreira relativamente tranquila que envolveu principalmente exercícios de rotina. Ele atuou como a capitânia norte-americana durante a Exposição de Jamestown em meados de 1907, enquanto no final do ano partiu para uma volta ao mundo como a capitânia da Grande Frota Branca, retornando para casa em 1909. Depois disso realizou viagens diplomáticas para portos estrangeiros e atuou em áreas de agitação para proteger interesses norte-americanos. Foi usado como navio-escola durante a Primeira Guerra Mundial e ao final conflito como transporte de tropas para repatriar soldados norte-americanos. Foi descomissionado em 1923 e desmontado pouco depois. (pt)
- 康涅狄格號戰艦（舷號BB-18）是一艘隸屬於美國海軍的戰艦，為的首艦。她是美軍第四艘以康涅狄格州為名的軍艦。 康涅狄格號在1903年於紐約布魯克林造船廠開始建造，並在1904年下水，最終在1906年服役。稍後康涅狄格號擔任美國大白艦隊（Great White Fleet）旗艦，進行環球航行；又曾支援美國在後。美國參與第一次世界大戰後，康涅狄格號主要用作訓練艦，並在戰後協助接載美軍從歐洲返國。1923年康涅狄格號退役，並在同年按照華盛頓海軍條約出售拆解。 (zh)
- «Коннектикут» (англ. USS Connecticut (BB-18) — американський пре-дредноут, головний у своєму класі та п'ятий корабель військово-морських сил США, названий на честь штату Коннектикут. «Коннектикут» був закладений 10 березня 1903 року на верфі компанії у Нью-Йорку. 29 вересня 1904 року він був спущений на воду, а 29 вересня 1906 року увійшов до складу ВМС США. На церемонії вводу корабля були лінкори «Техас», , «Айова», «Кірсардж», «Іллінойс», «Алабама», «Мен» і «Міссурі», а також бронепалубні крейсери і і допоміжний крейсер . (uk)
|
| rdfs:comment
|
- USS Connecticut (BB-18) byl predreadnought námořnictva Spojených států amerických, která sloužil v letech 1906 až 1923. Jedná se o první jednotku třídy Connecticut. (cs)
- Die USS Connecticut (BB-18) war ein Schlachtschiff der United States Navy und Typschiff der , das nach dem fünften US-Bundesstaat benannt wurde. Die Kiellegung erfolgte am 10. März 1903 in auf dem Gelände der New York Navy Yard. Der Stapellauf erfolgte am 29. Dezember 1904, die Indienststellung am 29. September 1906. (de)
- コネチカット(USS Connecticut, BB-18)は、アメリカ海軍の戦艦。コネチカット級戦艦の1番艦。艦名はコネチカット州にちなむ。その名を持つ艦としては4隻目。 (ja)
- 康涅狄格號戰艦（舷號BB-18）是一艘隸屬於美國海軍的戰艦，為的首艦。她是美軍第四艘以康涅狄格州為名的軍艦。 康涅狄格號在1903年於紐約布魯克林造船廠開始建造，並在1904年下水，最終在1906年服役。稍後康涅狄格號擔任美國大白艦隊（Great White Fleet）旗艦，進行環球航行；又曾支援美國在後。美國參與第一次世界大戰後，康涅狄格號主要用作訓練艦，並在戰後協助接載美軍從歐洲返國。1923年康涅狄格號退役，並在同年按照華盛頓海軍條約出售拆解。 (zh)
- «Коннектикут» (англ. USS Connecticut (BB-18) — американський пре-дредноут, головний у своєму класі та п'ятий корабель військово-морських сил США, названий на честь штату Коннектикут. «Коннектикут» був закладений 10 березня 1903 року на верфі компанії у Нью-Йорку. 29 вересня 1904 року він був спущений на воду, а 29 вересня 1906 року увійшов до складу ВМС США. На церемонії вводу корабля були лінкори «Техас», , «Айова», «Кірсардж», «Іллінойс», «Алабама», «Мен» і «Міссурі», а також бронепалубні крейсери і і допоміжний крейсер . (uk)
- El USS Connecticut (BB-18) fue un acorazado de la Cuarta flota de la Armada de los Estados Unidos, que recibía su nombre en honor al estado de Connecticut, siendo el primero de los seis de su clase. Su casco fue botado el 10 de marzo de 1903 y se terminó su construcción el 29 de septiembre de 1904. Recibió sus primeras órdenes el 29 de septiembre de 1906, siendo el buque de guerra más avanzado en ese momento hasta la entrada en servicio dos meses después del HMS Dreadnought (1906). (es)
- USS Connecticut (BB-18), the fourth United States Navy ship to be named after the state of Connecticut, was the lead ship of her class of six pre-dreadnought battleships. Her keel was laid on 10 March 1903; launched on 29 September 1904, Connecticut was commissioned on 29 September 1906, as the most advanced ship in the US Navy. (en)
- L’USS Connecticut (BB-18) est un cuirassé pré-dreadnought de la Marine des États-Unis. Quatrième navire de cette force à être nommé d'après l'État du Connecticut, il est le navire de tête de la classe Connecticut. Lancé le 29 septembre 1904, il entre en service deux ans plus tard. En 1907, il participe à la circumnavigation de la Grande flotte blanche, véritable démonstration de force de la puissance navale américaine. Durant la Première Guerre mondiale, il participe à la bataille de l'Atlantique en 1917 durant laquelle il est déployé près de la côte Est des États-Unis et dans les Caraïbes. Après la fin du conflit, il rapatrie de nombreux soldats de l'American Expeditionary Force avant de croiser dans les Caraïbes ; le Connecticut est finalement retiré du service le 1er mars 1923 avant d'ê (fr)
- La USS Connecticut (BB-18) fu una nave da battaglia statunitense, capoclasse della classe omonima, varata il 29 settembre 1904 e, al momento dell'entrata in servizio, avvenuta esattamente due anni dopo il varo, fu la nave più avanzata della Marina americana del periodo. Fu la quarta nave americana ad essere chiamata in onore dello stato del Connecticut. (it)
- O USS Connecticut foi um couraçado pré-dreadnought operado pela Marinha dos Estados Unidos e a primeira embarcação da Classe Connecticut, seguido pelo USS Louisiana, USS Vermont, USS Kansas, USS Minnesota e USS New Hampshire. Sua construção começou em março de 1903 no Estaleiro Naval de Nova Iorque e foi lançado ao mar em setembro do ano seguinte, sendo comissionado em setembro de 1906. Era armado com uma bateria principal composta por quatro canhões de 305 milímetros montados em duas torres de artilharia duplas, tinha um deslocamento carregado de quase dezoito mil toneladas e conseguia alcançar uma velocidade máxima de dezoito nós. (pt)
- USS „Connecticut” (BB-18) – amerykański pancernik, okręt główny swojego typu, przedstawiciel ostatniego typu amerykańskich pancerników określanych mianem przeddrednotów. Stępkę okrętu położono 10 marca 1903, a chrzest okrętu odbył się 29 września 1904 roku. Matką chrzestną była pani A. Welles – wnuczka Gideona Wellesa, Sekretarza Marynarki podczas wojny secesyjnej. Okręt wszedł do służby 29 września 1906 roku z komandorem Wiliamem Swiftem jako dowódcą. (pl)
- «Коннектикут (BB-18)» (англ. USS Connecticut (BB-18)) — Головной эскадренный броненосец типа «Коннектикут». Эскадренный броненосец ВМС США «Коннектикут (BB-18)», был четвёртым кораблем названным в честь штата Коннектикут. Он стал 18-м броненосцем 1-го ранга в составе американского флота. «Коннектикут» был заложен 10 марта 1903 на Нью-Йоркской военно-морской верфи. Спущен на воду 29 сентября 1904. Введен в эксплуатацию с 29 сентября 1906, став самым современным кораблем в американском военно-морском флоте. (ru)
|
_bell.JPG){kind=link}
_bell.jpg){kind=link}
