| dbo:abstract
|
- Rugiové byli germánský kmen z doby Římské říše. (cs)
- Els rugis (en llatí: rugii o rugh, en grec antic Ῥοῦγοι o Ῥόγοι)) eren un poble germànic que habitava les ribes de la mar Bàltica, entre el Vístula i l'Oder, a l'oest dels escirs (probablement sàrmates), al nord dels helvecons i a l'est dels sidens. Estrabó no en parla i Claudi Ptolemeu menciona una tribu, els Ῥουτίκλειοι (Ruticleioi), però probablement parla dels rugis. Després que Tàcit els va mencionar van desaparèixer de la història, potser empesos pels sueus, i es van desplaçar cap al sud-est i van acabar integrant la confederació dels gots. Cap al 375 es van aliar als huns, on van tenir un paper important en les seves lluites d'expansió, però es van independitzar a la mort d'Àtila sota el rei Flacciteu (Flacciteus), i en la seva època es va introduir el cristianisme. Després de la mort d'Àtila se'ls troba al nord del Danubi, a Àustria i l'alta Hongria, i van formar un regne independent anomenat Rúgia. Uns anys després van quedar sotmesos als ostrogots, conservant la seva autonomia fins al 541 quan el seu rei Eroric va ser assassinat, i van desaparèixer com a poble. Van llegar el seu nom a l'illa de Rügen a la mar Bàltica, i a la ciutat de Rugenwalde, i probablement a Rega i Regenwalde. (ca)
- Die Rugier (auch Rygir oder Routiklioi) waren ein zwischen Weichsel und Oder ansässiger ostgermanischer („Weichselgermanen“) Stamm. Während der „Völkerwanderung“ schlossen sich Teile der Rugier den Hunnen an. Rugische Krieger errichteten anschließend ein Reich im heutigen Niederösterreich und zogen schließlich 489 mit den Ostgoten nach Italien. (de)
- La Rugoj (latine: Rugii) estis ĝermana popolo setlanta ĉe la norda marbordo de Ĝermanio inter Odro kaj Vistulo. (eo)
- Les Ruges (ou Rygir, en grec Routiklioï) sont un peuple germanique originaire des rives de la mer Baltique. Émigrés aux marches de l'Empire romain vers le IVe siècle apr. J.-C., ils remontent l'Oder et passent en Silésie, puis, après avoir chassé les Quades en 406, en Moravie. Après l'effondrement de l'empire d'Attila, ils se séparent en deux groupes :
* un premier groupe s'établit en Thrace et entre au service de l'Empire d'Orient (Jordanès, Getica, 266).
* un second groupe, plus important, s'installe dans un territoire difficile à délimiter au nord du Danube entre la Basse-Autriche et la Moravie. Après l'effondrement de l'empire d'Attila en 453, les Ruges vivent sous la pression du royaume ostrogoth de Pannonie. Le roi des Ruges, Flaccithe, se joint alors à la coalition de peuples germaniques dirigée contre les Ostrogoths (Eugippe, Vita sancti Severini, 5,2). La coalition subit une défaite sur la Bolia en 469. Il faut attendre le retrait volontaire des Ostrogoths en 472 pour voir la situation des Ruges s'améliorer. Ils peuvent alors étendre leur influence dans cette région danubienne de la Norique, notamment sous le règne du roi Feva (ou Fewa). (fr)
- Los rugios era una tribu germánica cuyo origen se remonta a la región de Rogaland en el sur de Noruega, significando literalmente "tierra arrugada", debido al relieve accidentado de los fiordos nórdicos. Del siglo III a. C. hasta fines del siglo I a. C., la población de esta área migra hacia el sur en búsqueda de zonas más calientes, a causa del descenso de las temperaturas de Europa en este periodo. Se establecen en la isla de Rügen, en el mar Báltico, dando su nombre a esta isla. La tribu es mencionada por el escritor romano Tácito en el siglo I, en su libro Germania. Según Tácito, los Rugii habitaban la costa del mar Báltico entre los ríos Vístula y Oder, eran vecinos de los godos y utilizaban escudos redondos y espadas cortas. Existe un gran intervalo de registro histórico, con los rugios siendo citados después de Tácito solamente en el siglo V. Sin embargo, se pueden suponer indirectamente algunos acontecimientos. Presionados por las guerras contra los godos a finales del siglo I, los rugios son encontrados desplazándose hacia el sur, hacia la región del Danubio y los Cárpatos entre los años 200 y 300. En 390 se hacen un pueblo vasallo de los hunos invasores, junto a otras naciones germánicas, como los ostrogodos. Se convierten al cristianismo arriano. Las relaciones con el Imperio no son fáciles y entre los años 430 y 441, Valips, un caudillo rugio, se rebeló y tras reunir bajo su mando un número desconocido de descontentos, conquistaron la ciudad de Noviodunum en el Danubio y forzó al gobierno a firmar un tratado. En el año 451 participan, al lado de Átila, en la invasión de la Galia y en la Batalla de los Campos Cataláunicos (batalla de Chalôns) (fuente Sidonio Apolinar). Después de la muerte de Átila, se da la Batalla de Nedao en 454, donde una federación de pueblos germánicos derrota a los hunos y alcanza la independencia. (es)
- The Rugii, Rogi or Rugians (Ancient Greek: Ρογοί, romanized: Rogoi), were a Roman-era Germanic people. They were first clearly recorded by Tacitus, in his Germania who called them the Rugii, and located them near the south shore of the Baltic Sea. Some centuries later, they were considered one of the "Gothic" or "Scythian" peoples who were located in the Middle Danube region. Like several other Gothic peoples there, they possibly arrived in the area as allies of Attila until his death in 453. They settled in what is now Lower Austria after the defeat of the Huns at Nedao in 454. The Baltic Rugii mentioned by Tacitus are possibly related to the people known as the Rutikleioi, and the place known as Rougion, both mentioned in the second century by Ptolemy. Both these names are associated with the coastal island known today as Rügen. They have also been associated with the Ulmerugi mentioned in the sixth century by Jordanes, as people who had lived on the Baltic coast near the Vistula long before him. In a passage that is difficult to interpret Jordanes mentioned that the Rugii also lived in Scandinavia in his own time, near the Danes and Suedes. It has been speculated, based on their name, and the Gothic origin stories published by Jordanes, that the Rugii originally migrated from southwest Norway to Pomerania around 100 AD, and from there to the Danube River valley. The name of the Ulmerugi has been interpreted as Holmrygir known from much later Old Norse texts. The Rugii have also been associated with the Rygir of Rogaland in Norway. All these names apparently share their etymological origins. The name of the Rugii continued to be used after the sixth century to refer to Slavic speaking peoples including even Russians. (en)
- Suku Rugier, dikenal juga sebagai Rugii, Rugia, Rygir, Ulmerugi, atau Holmrygir (bahasa Norwegia: Rugiere, bahasa Jerman: Rugier) adalah suku Jerman Timur, yang pada abad ke-2 menghuni pesisir selatan Laut Baltik di daerah yang kini disebut Pomerania, dan pada abad ke-5 menghuni kerajaan yang kini disebut Austria, yang ketika itu merupakan klien Kekaisaran Hun. Suku Rugier juga mendiami daerah Rogalandia di Norwegia, tetapi hubungan dengan suku Rugier kontinental tidak diketahui. Suku Rugier bergabung dengan bangsa Ostrogoth pada akhir abad ke-5. (in)
- De Rugiërs (Engels: Rugii) waren een Oost-Germaans volk dat oorspronkelijk in Noorwegen, en later in een gebied tussen de Oder en de Wisła woonde. Vandaar werden zij verdreven toen de Goten verschenen vanuit Scandinavië. Ze waren een oud en wijs volk, ze hielden niet erg van geweld maar hadden wel de technologie om de beste zwaarden en wapens te vervaardigen. De schilden van de Rugiërs werden van staal gemaakt en met leer bekleed. Slaven hielden ze niet en ze handelden in gouderts en hun mooiste voorwerpen. De Rugiërs verbleven een tijdlang in Pommeren, waar de naam van het eiland Rügen nog aan hun verblijf doet herinneren. In het begin van de 4e eeuw trokken zij zuidwaarts en vestigden zich aan de bovenloop van de Tisza in wat nu modern Hongarije is. Zij werden later vazallen van de Hunnen en namen deel aan Attila's campagnes in 451, maar na diens dood kwamen zij in opstand en zagen kans tussen 480 en 482 zich meester te maken van Vindelicia en het gedeelte van Noricum (nu Oostenrijk) dat aan de Donau lag. Onder leiding van vestigden zij hier een eigen koninkrijk. De koning van Italië Odoaker liet twee strafexpedities tegen de Rugiërs houden en behaalde beide keren een overwinning. In 488 werd hun rijk door Odoaker vernietigd. De Rugiërs sloten zich daarop aan bij de Ostrogoten. Zij steunden de Ostrogotische koning Theodorik de Grote toen deze Italië in 489 binnenviel. In Italië vormden zij een eigen legeronderdeel. Ze verdwenen tezamen met de Ostrogoten uit de geschiedenis in de tweede helft van de 6e eeuw. (nl)
- Rugiowie – plemiona germańskie w starożytności zamieszkujące m.in. wyspę Rugię, swe najdawniejsze siedziby mające prawdopodobnie w zachodniej Norwegii (Rōgiland). (pl)
- I Rugi (in lingua latina Rugii) o Rygir, Ulmerugi, Holmrygir (in norvegese: Rugiere; in tedesco: Rugier) furono una popolazione germanica, che nel VI secolo riuscì a fondare un regno nel Noricum, rinominando quale terra Rugiland. Sconfitti da Odoacre, essi si unirono agli Ostrogoti nella conquista d'Italia pochi decenni dopo, venendo stanziati dal re ostrogoto Teodorico, assieme ad altre etnie, tra Venezia e l'Istria. (it)
- Rugierna var en östgermansk folkstam som ska ha utvandrat norrifrån till området mellan Oder och Wisła, och tvingats därifrån när goterna senare anlände. Därefter skall de en period ha levt i Pommern och möjligen ha givit namn till den nordtyska ön Rügen. Omkring 200 e.Kr. hade de flyttat till södra Wisla. Vid 300-talets början flyttade de åter söderut och kom till övre Tisza i nuvarande Ungern. De kuvades av hunnerna och deltog i deras fälttåg men efter slaget vid Katalauniska fälten gjorde de uppror och slog sig istället ner i Pannonien där de skapade ett rike. Omkring år 480 e.Kr. invaderade de norra Italien, men besegrades av Odovakar , men för detta behövde han hela sin romersk-germanska här. Ändå lyckades han bara upplösa rugiernas här, varefter en del av dessa återvände till Pannonien. Mellan 451 och 487 är några av de rugiska kungarnas namn kända ur ' liv av Severinus av Noricum:
* Flaccitheus (regerade till 475)
* Feletheus, Flaccitheus son (regerade 475 - 487, tillfångatagen av Odovakar)
* Fredericus, Feletheus son (tvangs fly till Theoderik 488) Odovakar krossade det rugiska riket 487 och många rugier kom att förena sig med ostrogoterna under Theoderik den store då denne invaderade Italien 489. De försvann från Italien samtidigt som ostrogoterna krossades. På 900 – 1100-talet kallades ruserna för rugier i Västeuropa. (sv)
- Os rúgios eram uma tribo germânica cuja origem remonta à região de Rogalândia no sul da Noruega, significando literalmente 'terra enrugada', devido ao relevo acidentado dos fiordes noruegueses. Do século III a.C. até fins do século I a.C., a população desta área migra para o sul em busca de áreas mais quentes, devido ao abaixamento das temperaturas da Europa deste período. Estabelecem-se na ilha de úgia, no mar Báltico, dando seu nome ao lugar. Fixam-se também na costa do mar Báltico, hoje Polônia. A tribo é primeiramente mencionada pelo escritor romano Tácito no século I, em seu livro Germânia. Segundo Tácito, os rúgios habitavam a costa do mar Báltico entre os rios Vístula e Oder, eram vizinhos a leste dos godos e utilizavam escudos redondos e espadas curtas. Existe um grande intervalo de registro histórico, com os rúgios citados após Tácito somente no século V a.C.. No entanto, podem-se supor indiretamente alguns eventos. Pressionado por guerras contra os godos no fim do século I, os rúgios deslocaram-se para o sul, para a região do Danúbio e dos Cárpatos entre os anos 200 e 300. Em 390, tornaram-se vassalos dos hunos invasores, junto a outros povos germânicos, como os ostrogodos. Convertem-se ao cristianismo ariano. Em 451, participaram, ao lado de Átila, na invasão à Gália e na Batalha dos Campos Cataláunicos (fonte Sidônio). Após a morte de Átila, em 454, ocorre a Batalha do Rio Nedao, onde uma federação de povos germânicos derrotou os hunos e alcançou a independência. (pt)
- Руги (ругии, роги; лат. Rugii) — древнегерманское племя эпохи Великого переселения народов. Версия о славянском происхождении ругов считается спорной, и утверждается, что этноним «руги» начал применяться в Европе по отношению к русам и Киевской Руси только в X—XI веках. (ru)
- Руги, ругії, ругіани (Rugii, Rugians, Rygir, Ulmerugi, Holmrygir, Rugier) — збірна назва племен локалізованих в піденній Прибалтиці, середньому Подунав'ї та Русі. Вперше згадуються у працях Тацита, в ІІ ст. н.е., де мова йде про балтійських ругів, а пізніше Клавдія Птолемея, Йордана, з X-го ст. ругами називали в Європі русів і Київську Русь.Питання походження ругів на сьогоднійшній час є дискусійним і не з'ясованим остаточно, академічна наука відносить їх до давньогерманських племен, однак надто багато джерел суперечать цій версії. Не менш ймовірною є версія про слов'янську природу ругів. На острові Ругія, до 1168 року існував найзнаменитіший храм Світовида, Бога Життя, Аркона, уособлення Дерева Життя та був знаменитий оракул. Сюди сходилися люди з Слов'янщини почути віще слово жерців. Над морем вивищувалось місто Аркона. Данські хрестоносці папи римського знищили храм і місто. Тепер острів Рюген на Балтиці — це Німеччина, на місці міста село Альтенкірхен — «стара церква», у католицькому храмі якого в стіні ще у 18 ст. зберігалася гранітна плита, як вказують польські дослідники, виготовлена у Х -му ст., розмірами 1,19*1,68 метра із зображенням бога ругіян Світовида і з підписом Santus Vitus oder Svantevit — святий Вит або Свантевит. Тепер напис, вірогідно, стертий. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Rugiové byli germánský kmen z doby Římské říše. (cs)
- Die Rugier (auch Rygir oder Routiklioi) waren ein zwischen Weichsel und Oder ansässiger ostgermanischer („Weichselgermanen“) Stamm. Während der „Völkerwanderung“ schlossen sich Teile der Rugier den Hunnen an. Rugische Krieger errichteten anschließend ein Reich im heutigen Niederösterreich und zogen schließlich 489 mit den Ostgoten nach Italien. (de)
- La Rugoj (latine: Rugii) estis ĝermana popolo setlanta ĉe la norda marbordo de Ĝermanio inter Odro kaj Vistulo. (eo)
- Suku Rugier, dikenal juga sebagai Rugii, Rugia, Rygir, Ulmerugi, atau Holmrygir (bahasa Norwegia: Rugiere, bahasa Jerman: Rugier) adalah suku Jerman Timur, yang pada abad ke-2 menghuni pesisir selatan Laut Baltik di daerah yang kini disebut Pomerania, dan pada abad ke-5 menghuni kerajaan yang kini disebut Austria, yang ketika itu merupakan klien Kekaisaran Hun. Suku Rugier juga mendiami daerah Rogalandia di Norwegia, tetapi hubungan dengan suku Rugier kontinental tidak diketahui. Suku Rugier bergabung dengan bangsa Ostrogoth pada akhir abad ke-5. (in)
- Rugiowie – plemiona germańskie w starożytności zamieszkujące m.in. wyspę Rugię, swe najdawniejsze siedziby mające prawdopodobnie w zachodniej Norwegii (Rōgiland). (pl)
- I Rugi (in lingua latina Rugii) o Rygir, Ulmerugi, Holmrygir (in norvegese: Rugiere; in tedesco: Rugier) furono una popolazione germanica, che nel VI secolo riuscì a fondare un regno nel Noricum, rinominando quale terra Rugiland. Sconfitti da Odoacre, essi si unirono agli Ostrogoti nella conquista d'Italia pochi decenni dopo, venendo stanziati dal re ostrogoto Teodorico, assieme ad altre etnie, tra Venezia e l'Istria. (it)
- Руги (ругии, роги; лат. Rugii) — древнегерманское племя эпохи Великого переселения народов. Версия о славянском происхождении ругов считается спорной, и утверждается, что этноним «руги» начал применяться в Европе по отношению к русам и Киевской Руси только в X—XI веках. (ru)
- Els rugis (en llatí: rugii o rugh, en grec antic Ῥοῦγοι o Ῥόγοι)) eren un poble germànic que habitava les ribes de la mar Bàltica, entre el Vístula i l'Oder, a l'oest dels escirs (probablement sàrmates), al nord dels helvecons i a l'est dels sidens. Després de la mort d'Àtila se'ls troba al nord del Danubi, a Àustria i l'alta Hongria, i van formar un regne independent anomenat Rúgia. Uns anys després van quedar sotmesos als ostrogots, conservant la seva autonomia fins al 541 quan el seu rei Eroric va ser assassinat, i van desaparèixer com a poble. (ca)
- Los rugios era una tribu germánica cuyo origen se remonta a la región de Rogaland en el sur de Noruega, significando literalmente "tierra arrugada", debido al relieve accidentado de los fiordos nórdicos. Del siglo III a. C. hasta fines del siglo I a. C., la población de esta área migra hacia el sur en búsqueda de zonas más calientes, a causa del descenso de las temperaturas de Europa en este periodo. Se establecen en la isla de Rügen, en el mar Báltico, dando su nombre a esta isla. (es)
- Les Ruges (ou Rygir, en grec Routiklioï) sont un peuple germanique originaire des rives de la mer Baltique. Émigrés aux marches de l'Empire romain vers le IVe siècle apr. J.-C., ils remontent l'Oder et passent en Silésie, puis, après avoir chassé les Quades en 406, en Moravie. Après l'effondrement de l'empire d'Attila, ils se séparent en deux groupes : Il faut attendre le retrait volontaire des Ostrogoths en 472 pour voir la situation des Ruges s'améliorer. Ils peuvent alors étendre leur influence dans cette région danubienne de la Norique, notamment sous le règne du roi Feva (ou Fewa). (fr)
- The Rugii, Rogi or Rugians (Ancient Greek: Ρογοί, romanized: Rogoi), were a Roman-era Germanic people. They were first clearly recorded by Tacitus, in his Germania who called them the Rugii, and located them near the south shore of the Baltic Sea. Some centuries later, they were considered one of the "Gothic" or "Scythian" peoples who were located in the Middle Danube region. Like several other Gothic peoples there, they possibly arrived in the area as allies of Attila until his death in 453. They settled in what is now Lower Austria after the defeat of the Huns at Nedao in 454. (en)
- De Rugiërs (Engels: Rugii) waren een Oost-Germaans volk dat oorspronkelijk in Noorwegen, en later in een gebied tussen de Oder en de Wisła woonde. Vandaar werden zij verdreven toen de Goten verschenen vanuit Scandinavië. Ze waren een oud en wijs volk, ze hielden niet erg van geweld maar hadden wel de technologie om de beste zwaarden en wapens te vervaardigen. De schilden van de Rugiërs werden van staal gemaakt en met leer bekleed. Slaven hielden ze niet en ze handelden in gouderts en hun mooiste voorwerpen. (nl)
- Os rúgios eram uma tribo germânica cuja origem remonta à região de Rogalândia no sul da Noruega, significando literalmente 'terra enrugada', devido ao relevo acidentado dos fiordes noruegueses. Do século III a.C. até fins do século I a.C., a população desta área migra para o sul em busca de áreas mais quentes, devido ao abaixamento das temperaturas da Europa deste período. Estabelecem-se na ilha de úgia, no mar Báltico, dando seu nome ao lugar. Fixam-se também na costa do mar Báltico, hoje Polônia. (pt)
- Rugierna var en östgermansk folkstam som ska ha utvandrat norrifrån till området mellan Oder och Wisła, och tvingats därifrån när goterna senare anlände. Därefter skall de en period ha levt i Pommern och möjligen ha givit namn till den nordtyska ön Rügen. Omkring 200 e.Kr. hade de flyttat till södra Wisla. Vid 300-talets början flyttade de åter söderut och kom till övre Tisza i nuvarande Ungern. De kuvades av hunnerna och deltog i deras fälttåg men efter slaget vid Katalauniska fälten gjorde de uppror och slog sig istället ner i Pannonien där de skapade ett rike. Omkring år 480 e.Kr. invaderade de norra Italien, men besegrades av Odovakar , men för detta behövde han hela sin romersk-germanska här. Ändå lyckades han bara upplösa rugiernas här, varefter en del av dessa återvände till Pannoni (sv)
- Руги, ругії, ругіани (Rugii, Rugians, Rygir, Ulmerugi, Holmrygir, Rugier) — збірна назва племен локалізованих в піденній Прибалтиці, середньому Подунав'ї та Русі. Вперше згадуються у працях Тацита, в ІІ ст. н.е., де мова йде про балтійських ругів, а пізніше Клавдія Птолемея, Йордана, з X-го ст. ругами називали в Європі русів і Київську Русь.Питання походження ругів на сьогоднійшній час є дискусійним і не з'ясованим остаточно, академічна наука відносить їх до давньогерманських племен, однак надто багато джерел суперечать цій версії. Не менш ймовірною є версія про слов'янську природу ругів. На острові Ругія, до 1168 року існував найзнаменитіший храм Світовида, Бога Життя, Аркона, уособлення Дерева Життя та був знаменитий оракул. Сюди сходилися люди з Слов'янщини почути віще слово жерців. Над (uk)
|
