| dbo:abstract
|
- بدأت رئاسة جون آدامز في 4 مارس 1797 وذلك عندما نُصب ثاني رئيسٍ للولايات المتحدة، وانتهت فترة رئاسته في 4 مارس 1801. تولى آدامز، الذي شغل منصب نائب الرئيس في عهد جورج واشنطن، مهامه رئيسًا بعد فوزه في الانتخابات الرئاسية عام 1796. يُعد العضو الوحيد من الحزب الفدرالي الذي شغل منصب الرئيس، انتهت رئاسته بعد فترة ولاية واحدة إثر هزيمته في الانتخابات الرئاسية لعام 1800. خلفه توماس جيفرسون من الحزب الديمقراطي الجمهوري. عندما تولى آدامز منصبه، كانت الحرب الجارية بين فرنسا وبريطانيا العظمى تتسبب بصعوبات كبيرة للتجار الأمريكيين في عرض البحار وأثارت على الصعيد الوطني تعصبًا حزبيًا شديدًا بين الفصائل السياسية المتنافسة. أسفرت محاولات التفاوض مع الفرنسيين عن قضية إكس واي زد، التي طالب فيها المسؤولون الفرنسيون برشاوى قبل الموافقة على بدء المفاوضات. أغضبت قضية إكس واي زد الرأي العام الأمريكي، وانخرطت الولايات المتحدة مع فرنسا في نزاع بحري غير معلن عُرف باسم شبه الحرب، سيطر على الفترة المتبقية من رئاسة آدامز. توسع نطاق الجيش والبحرية تحت إشراف آدامز، وحققت البحرية العديد من النجاحات في شبه الحرب. تطلبت النفقات المتزايدة المقترنة بهذه الإجراءات إيرادات فيدرالية أكبر، وأقر الكونغرس الضريبة المباشرة لعام 1798. أثارت الحرب والضرائب المصاحبة لها اضطرابات محلية، مما أسفر عن وقوع حوادث مثل تمرد فريز. في مواجهة هذه الاضطرابات، الخارجية والمحلية على حد سواء، أقر الكونغرس الخامس أربعة مشاريع قوانين، عُرفت مجتمعة باسم قوانين الأجانب والتحريض. جعلت هذه القوانين، التي وقعها الرئيس، من الصعب على المهاجرين أخذ الجنسية الأمريكية، وسمحت للرئيس بسجن وترحيل الأجانب ممن اعتُبر خطِرًا أو من دولة معادية، وجرمت الإدلاء بتصريحات كاذبة تنتقد الحكومة الفيدرالية. رأت الأغلبية الفيدرالية بأن مشاريع القوانين هذه عززت الأمن القومي في وقت النزاع، في حين انتقد الجمهوريون الديمقراطيون القوانين بشدة. ساهمت معارضة شبه الحرب وقوانين الأجانب والتحريض، بالإضافة إلى المنافسة الدائرة داخل الحزب بين آدامز وألكسندر هاملتون، في خسارة آدامز أمام جيفرسون في انتخابات عام 1800. يجد المؤرخون صعوبة في تقييم رئاسة آدامز. كتب صمويل إليوت موريسون بأن آدامز «لم يكن منسجمًا بطبيعته مع الرئاسة. لقد عرف عن العلوم السياسية أكثر من أي أمريكي آخر، حتى أكثر من جيمس ماديسون؛ ولكنه كان مضطربًا كحاكمٍ». ومع ذلك، تمكن آدامز من تجنب الحرب مع فرنسا، بحجة أن الحرب يجب أن تكون الملاذ الأخير بعد المساعي الدبلوماسية. بهذه الحجة، أكسب الأمة احترام أقوى خصومها. رغم تعرض آدامز لانتقادات شديدة بسبب توقيعه على قوانين الأجانب والتحريض، إلا أنه لم ينادي بإقرارها أبدًا ولم يطبقها شخصيًا، وقد أصدر عفوًا عن المحرضين على تمرد فريز. يرى المؤرخ سي. جيمس تايلور أن «إرث آدامز، في ضوء ذلك، هو إرث الحكمة والقيادة الأخلاقية وسيادة القانون والرحمة والسياسة الخارجية الحذرة لكن الفعالة التي تهدف إلى تحقيق المصلحة الوطنية وإحلال سلامٍ مشرف». (ar)
- John Adams folgte als Präsident der Vereinigten Staaten auf den ersten Amtsinhaber George Washington. Er war der erste Präsident, der als Kandidat einer Partei gewählt wurde: Adams war Föderalist, sein Gegenkandidat bei der Wahl im Jahr 1796, Thomas Jefferson, gehörte der Demokratisch-Republikanischen Partei an. Jefferson unterlag Adams nur knapp, wurde aber aufgrund des damaligen Wahlsystems dessen Vizepräsident. Vier Jahre darauf trat Adams erneut gegen Jefferson an, verlor jedoch und wurde somit als erster US-Präsident aus dem Amt gewählt. Obwohl in den folgenden Jahren noch mehrere föderalistische Kandidaten antraten, blieb er der einzige Präsident, den diese Partei jemals stellte. Gegenüber dem Kabinett von George Washington nahm Adams praktisch keine Änderungen vor; er berief alle fünf amtierenden Minister erneut, von denen Charles Lee (Justiz) und Joseph Habersham (Post) auch bis zum Ende von Adams' Präsidentschaft ihre Posten behielten. John Adams schuf zudem 1798 das Marineministerium, dessen Leitung Benjamin Stoddert übernahm. (de)
- La présidence de John Adams débuta le 4 mars 1797, date de l'investiture de John Adams en tant que 2e président des États-Unis, et prit fin le 4 mars 1801. Adams, qui avait servi au poste de vice-président sous le mandat de George Washington, entra en fonction après avoir remporté l'élection présidentielle de 1796, faisant de lui le seul membre du Parti fédéraliste à avoir accédé à la fonction suprême. Sa présidence ne dura que quatre ans car il fut battu à l'élection présidentielle de 1800 par le républicain-démocrate Thomas Jefferson, qui lui succéda à la Maison-Blanche. Lorsque Adams arriva au pouvoir, la guerre qui se déroulait entre la France et la Grande-Bretagne causait des difficultés importantes aux marchands américains en haute mer et divisait profondément les factions politiques du pays. Les tentatives de négociations avec les Français aboutirent à l'affaire XYZ dans laquelle plusieurs responsables français exigèrent le versement de pots-de-vin avant de consentir à l'ouverture des négociations. À la suite de cette affaire qui scandalisa l'opinion publique américaine, un conflit naval non déclaré, connu sous le nom de « quasi-guerre », éclata entre la France et les États-Unis et domina le reste de la présidence d'Adams. Sous son mandat, l'armée de terre et la marine furent renforcées et cette dernière obtint plusieurs succès lors de la quasi-guerre. La hausse des dépenses consécutive à ces événements rendit nécessaire une augmentation des recettes fédérales et le Congrès vota la Direct Tax de 1798. La guerre et le poids des impôts furent à l'origine de troubles internes illustrés par la rébellion de Fries en 1799. En réponse à cette agitation, tant sur le plan intérieur qu'à l'échelle internationale, le 5e Congrès adopta une série de textes connus sous le nom de « lois sur les étrangers et la sédition » qui rendaient plus difficile l'obtention de la nationalité américaine pour les immigrants, permettaient au président d'emprisonner ou d'expulser des non-citoyens considérés comme dangereux ou originaires d'une nation hostile aux États-Unis et condamnaient l'usage de fausses déclarations visant à critiquer l'action du gouvernement fédéral. Alors que la majorité fédéraliste soutenait que cette législation permettrait de renforcer la sécurité nationale dans une période de conflit, les démocrates-républicains s'opposèrent vivement à cette mesure. L'opposition à la quasi-guerre et aux lois sur les étrangers et la sédition, ainsi que la rivalité entre Adams et Alexander Hamilton au sein-même du Parti fédéraliste, contribuèrent à la défaite d'Adams contre Jefferson lors de l'élection présidentielle de 1800. Les historiens ont des difficultés à évaluer la présidence d'Adams. Samuel Eliot Morison écrivit qu'« il était par tempérament inadapté à la présidence. Il en savait plus que n'importe quel Américain en matière de science politique, y compris James Madison, mais il était mal à l'aise en tant qu'administrateur ». Adams sut néanmoins éviter la guerre avec la France, estimant qu'un conflit armé ne devait être que l'ultime recours de l'action diplomatique, un positionnement qui lui valut d'être respecté y compris parmi ses adversaires politiques. Bien qu'abondamment critiqué pour la ratification des lois sur les étrangers et la sédition, il n'encouragea ni leur adoption ni leur mise en œuvre et il accorda sa grâce aux instigateurs de la rébellion de Fries. Pour l'historien C. James Taylor, « vu sous cet angle, l'héritage d'Adams est un héritage de raison, de gouvernance morale, de primauté du droit, de compassion et d'une politique étrangère prudente mais active visant à garantir l'intérêt de la nation et une paix honorable ». (fr)
- The presidency of John Adams, began on March 4, 1797, when John Adams was inaugurated as the second president of the United States, and ended on March 4, 1801. Adams, who had served as vice president under George Washington, took office as president after winning the 1796 presidential election. The only member of the Federalist Party to ever serve as president, his presidency ended after a single term following his defeat in the 1800 presidential election. He was succeeded by Thomas Jefferson of the Democratic-Republican Party. When Adams entered office, the ongoing major European war between France and Great Britain was causing great difficulties for American merchants on the high seas and arousing intense partisanship among contending political parties nationwide. Attempts to negotiate with the French led to the XYZ Affair, in which French officials demanded bribes before they would assent to the beginning of negotiations. The XYZ Affair outraged the American public, and the United States and France engaged in an undeclared naval conflict known as the Quasi-War, which dominated the remainder of Adams's presidency. Adams presided over an expansion of the army and the navy, and the navy won several successes in the Quasi-War. The increased expenditures associated with these actions required greater federal revenue, and Congress passed the Direct Tax of 1798. The war and its associated taxation provoked domestic unrest, resulting in incidents such as Fries's Rebellion. In response to the unrest, both foreign and domestic, the 5th Congress passed four bills, collectively known as the Alien and Sedition Acts. Signed into law by the president, these acts made it more difficult for immigrants to become U.S. citizens, allowed the president to imprison and deport non-citizens who were deemed dangerous or who were from a hostile nation, and criminalized making false statements that were critical of the federal government. The Federalist majority argued that the bills strengthened national security during a time of conflict, while the Democratic-Republicans harshly criticized the laws. Opposition to the Quasi-War and the Alien and the Sedition Acts, as well as the intra-party rivalry between Adams and Alexander Hamilton, all contributed to Adams's loss to Jefferson in the 1800 election. Historians have difficulty assessing Adams's presidency. Samuel Eliot Morison has written that "he was by temperament unsuited for the presidency. He did know more than any other American, even James Madison, about political science; but as an administrator he was uneasy." Nonetheless, Adams was able to avoid war with France, arguing that war should be a last resort to diplomacy. In this argument, he won the nation the respect of its most powerful adversaries. Although Adams was fiercely criticized for signing the Alien and Sedition Acts, he never advocated their passage nor personally implemented them, and he pardoned the instigators of Fries's Rebellion. "Seen in this light," observed historian C. James Taylor, "Adams's legacy is one of reason, moral leadership, the rule of law, compassion, and a cautious but active foreign policy that aimed both at securing the national interest and achieving an honorable peace." (en)
- La presidenza di John Adams ebbe inizio il 4 marzo del 1797 con la cerimonia d'inaugurazione e relativo insediamento del presidente degli Stati Uniti d'America e si concluse il 4 marzo del 1801. Adams, che aveva servito in qualità di Vicepresidente nel corso della presidenza di George Washington, assunse l'incarico di 2º presidente degli Stati Uniti d'America dopo avere vinto le elezioni presidenziali del 1796. Unico membro del Partito Federalista ad avere assunto l'alto incarico, la sua amministrazione si concluderà dopo un solo mandato a causa della sconfitta subita alle successive elezioni presidenziali del 1800. Gli succederà il vice Thomas Jefferson, esponente di punta del Partito Democratico-Repubblicano. Quando Adams entrò in carica le guerre rivoluzionarie francesi stavano causando gravi difficoltà ai mercanti americani in alto mare suscitando al contempo un'intensa partecipazione partigiana tra i contendenti delle diverse correnti politiche a livello nazionale. Il suo mandato fu caratterizzato da uno stato di "quasi-guerra", una belligeranza non dichiarata contro la Prima Repubblica francese combattuta principalmente nel teatro costituito dall'arcipelago dei Caraibi. Il conflitto nascerà principalmente dal cosiddetto "affare XYZ", una vicenda politico-diplomatica scaturita durante il primo anno dell'Amministrazione che avrà le sue radici nello stato turbolento delle relazioni franco-americane dopo lo scoppio della rivoluzione francese nel 1789. Nel 1798, a seguito delle ripetute aggressioni compiute contro le spedizioni mercantili navali statunitensi la possibilità di un'entrata in guerra degli Stati Uniti d'America contro i rivoluzionari francesi crebbe proporzionalmente. Adams diresse personalmente un'espansione della United States Navy e la creazione susseguente del Dipartimento della Marina per potere gestirla. Le sempre più crescenti spese connesse con queste azioni richiesero un aumento del gettito federale e il Congresso approverà in tal senso la Direct Tax of 1798, la 1ª forma di tassazione correlata al Governo federale. Tali misure contribuiranno a provocare il malcontento economico del ceto medio e l'esplosione di disordini interni, quali gli incidenti denominati "" avvenuti nella Pennsylvania. Come risposta ai disordini il 5º Congresso approvò quattro progetti legislativi, noti collettivamente come Alien and Sedition Acts; essi resero più difficile agli immigrati diventare cittadini statunitensi, permisero al presidente di fare imprigionare e deportare persone ritenuti pericolose o provenienti da una nazione ostile, e infine hanno criminalizzato la falsa testimonianza oltre che le critiche nei confronti dell'Amministrazione. La maggioranza Federalista sostenne che rafforzavano la sicurezza nazionale durante un periodo di conflitto, mentre i Repubblicani-Democratici li criticarono aspramente. La firma autografa del presidente. L'opposizione alla "Quasi-Guerra" e agli "Atti", così come la rivalità interpartitica tra lo stesso Adams e Alexander Hamilton, contribuirono in maniera significativa alla vittoria dei "jeffersoniani" nel 1800. Gli storici hanno difficoltà a valutare la presidenza di Adams; Samuel Eliot Morison ha scritto che "era per temperamento inadeguato per la presidenza, conosceva più di ogni altro americano, persino di James Madison, la materia delle scienze politiche, ma come amministratore pubblico si trovava a disagio". Fu tuttavia in grado di evitare un conflitto aperto con i francesi, sostenendo che la guerra dovrebbe essere l'ultima risorsa per la diplomazia; in questa discussione ottene il rispetto dell'intera nazione nonché dei suoi più potenti avversari. Anche se fu duramente criticato per avere firmato gli "Atti" non sostenne mai il loro passaggio né li implementò personalmente, anzi perdonò gli istigatori della "Fries's Rebellion". "Visto in questa luce", osservò lo storico C. James Taylor, "l'eredità di Adams è una delle migliori, la leadership morale, lo Stato di diritto, la compassione e una cauta ma attiva politica estera che mirava sia a garantire l'interesse nazionale sia a raggiungere una pace onorevole". (it)
- Het kabinet-John Adams was de uitvoerende macht van de Amerikaanse overheid van 4 maart 1797 tot 4 maart 1801. Vicepresident John Adams, een "Founding Father" uit Massachusetts van de Federalistische Partij werd gekozen als de 2e president van de Verenigde Staten na het winnen van de presidentsverkiezingen van 1796 over de kandidaat van de Democratisch-Republikeinse Partij voormalig minister van Buitenlandse Zaken Thomas Jefferson, een mede "Founding Father" uit Virginia. Adams werd verslagen voor een tweede termijn in 1800 na dat hij verloor van de Democratisch-Republikeinse kandidaat zijn rivaal van de vorige verkiezing en zijn eigen vicepresident Thomas Jefferson. Adams oudste zoon John Quincy Adams werd in 1824 ook tot president gekozen. (nl)
- Gabinet Johna Adamsa – został powołany i zaprzysiężony w 1797. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Het kabinet-John Adams was de uitvoerende macht van de Amerikaanse overheid van 4 maart 1797 tot 4 maart 1801. Vicepresident John Adams, een "Founding Father" uit Massachusetts van de Federalistische Partij werd gekozen als de 2e president van de Verenigde Staten na het winnen van de presidentsverkiezingen van 1796 over de kandidaat van de Democratisch-Republikeinse Partij voormalig minister van Buitenlandse Zaken Thomas Jefferson, een mede "Founding Father" uit Virginia. Adams werd verslagen voor een tweede termijn in 1800 na dat hij verloor van de Democratisch-Republikeinse kandidaat zijn rivaal van de vorige verkiezing en zijn eigen vicepresident Thomas Jefferson. Adams oudste zoon John Quincy Adams werd in 1824 ook tot president gekozen. (nl)
- Gabinet Johna Adamsa – został powołany i zaprzysiężony w 1797. (pl)
- بدأت رئاسة جون آدامز في 4 مارس 1797 وذلك عندما نُصب ثاني رئيسٍ للولايات المتحدة، وانتهت فترة رئاسته في 4 مارس 1801. تولى آدامز، الذي شغل منصب نائب الرئيس في عهد جورج واشنطن، مهامه رئيسًا بعد فوزه في الانتخابات الرئاسية عام 1796. يُعد العضو الوحيد من الحزب الفدرالي الذي شغل منصب الرئيس، انتهت رئاسته بعد فترة ولاية واحدة إثر هزيمته في الانتخابات الرئاسية لعام 1800. خلفه توماس جيفرسون من الحزب الديمقراطي الجمهوري. (ar)
- John Adams folgte als Präsident der Vereinigten Staaten auf den ersten Amtsinhaber George Washington. Er war der erste Präsident, der als Kandidat einer Partei gewählt wurde: Adams war Föderalist, sein Gegenkandidat bei der Wahl im Jahr 1796, Thomas Jefferson, gehörte der Demokratisch-Republikanischen Partei an. Jefferson unterlag Adams nur knapp, wurde aber aufgrund des damaligen Wahlsystems dessen Vizepräsident. Vier Jahre darauf trat Adams erneut gegen Jefferson an, verlor jedoch und wurde somit als erster US-Präsident aus dem Amt gewählt. Obwohl in den folgenden Jahren noch mehrere föderalistische Kandidaten antraten, blieb er der einzige Präsident, den diese Partei jemals stellte. (de)
- La présidence de John Adams débuta le 4 mars 1797, date de l'investiture de John Adams en tant que 2e président des États-Unis, et prit fin le 4 mars 1801. Adams, qui avait servi au poste de vice-président sous le mandat de George Washington, entra en fonction après avoir remporté l'élection présidentielle de 1796, faisant de lui le seul membre du Parti fédéraliste à avoir accédé à la fonction suprême. Sa présidence ne dura que quatre ans car il fut battu à l'élection présidentielle de 1800 par le républicain-démocrate Thomas Jefferson, qui lui succéda à la Maison-Blanche. (fr)
- The presidency of John Adams, began on March 4, 1797, when John Adams was inaugurated as the second president of the United States, and ended on March 4, 1801. Adams, who had served as vice president under George Washington, took office as president after winning the 1796 presidential election. The only member of the Federalist Party to ever serve as president, his presidency ended after a single term following his defeat in the 1800 presidential election. He was succeeded by Thomas Jefferson of the Democratic-Republican Party. (en)
- La presidenza di John Adams ebbe inizio il 4 marzo del 1797 con la cerimonia d'inaugurazione e relativo insediamento del presidente degli Stati Uniti d'America e si concluse il 4 marzo del 1801. Adams, che aveva servito in qualità di Vicepresidente nel corso della presidenza di George Washington, assunse l'incarico di 2º presidente degli Stati Uniti d'America dopo avere vinto le elezioni presidenziali del 1796. La firma autografa del presidente. (it)
|
.jpg?width=300)
.jpg){kind=link}
.png){kind=link}
.jpg){kind=link}