| dbo:abstract
|
- فَتْوَى وَهْرَانْ هِيَ جَوَابٌ شَرْعِيٌّ، أَوْ فَتْوًى شَرْعِيَّةٍ، كَتَبَهَا عَالَمُ اَلْعَقِيدَةِ اَلْجَزَائِرِيِّ أَبُو اَلْعَبَّاسْ أَحْمَدْ بْنْ أَبِي جُمْعَة اَلْمِغْرَاوِي اَلْوَهْرَانِيَّ فِي غرة رجب 910 هـ/8 ديسمبر 1504م لِتَثْبِيتِ أَهْلٍ مَمْلَكَةِ غَرْنَاطَة وَمُسْلِمِي تَاجِ قَشْتَالَة اَلَّذِينَ حُوِّلُوا قَسْرًا إِلَى اَلْمَسِيحِيَّةِ فِي اَلْفَتْرَةِ اَلْمُمْتَدَّةِ بَيْن 1500م – 1502م. تَنُصَّ اَلْفَتْوَى عَلَى رَفْعِ اَلْحَرَجِ وَالتَّيْسِيرِ عَلَى اَلْمُسْلِمِينَ فِيمَا جَاءَ مِنْ أَحْكَامٍ فِي اَلشَّرِيعَةِ اَلْإِسْلَامِيَّةِ، مِمَّا يُعْطِيهِمْ رُخْصَةَ اَلِالْتِزَامِ بِالْمَسِيحِيَّةِ ظَاهِرِيًّا وَالْقِيَامُ بِالْأَعْمَالِ اَلْمَحْظُورَةِ فِي اَلشَّرِيعَةِ اَلْإِسْلَامِيَّةِ، مِنْ أَجْلِ حِمَايَةِ أَنْفُسِهِمْ وَالْبَقَاءِ عَلَى قَيْدِ اَلْحَيَاةِ. حظيت الفتوى باهتمام واسع بين المسلمين والموريسكيين (المسلمون الذين تحولوا اسميًا إلى المسيحية وأحفادهم) في إسبانيا، وقد تم تأريخ إحدى ترجمات الجاميادو الباقية في عام 1564، 60 بعد مرور سنوات على الفتوى الأصلية. وُصفت الفتوى بأنها «الوثيقة اللاهوتية الرئيسية» لفهم ممارسة المسلمين الإسبان بعد الاسترداد حتى طرد الموريسكيين. صاحب الفتوى هو أحمد بن أبي جمعة، عالم العقيدة السني المالكي. أطلق العلماء المعاصرون على الفتوى اسم «فتوى وهران» نسبة إلى مسقط رأسه. اقتصر تأثير الفتوى على إسبانيا. خارج شبه الجزيرة الأيبيرية، أيد الرأي السائد متطلبات الشريعة الإسلامية وطالب المسلمين بالهجرة، أو حتى اختيار الشهادة، عندما أصبح التقيد الأرثوذكسي بالدين مستحيلاً. (ar)
- La fatwa d’Oran est une fatwa (avis juridique en jurisprudence islamique) rendu en 1504 pour répondre à la situation des musulmans de la couronne de Castille (Espagne) contraints de se convertir au christianisme en 1500-1502. Elle atténue certaines des exigences de la charia, autorisant les musulmans, lorsque leur survie l'exige, à se conformer en apparence au christianisme et à accomplir des actes généralement interdits par la loi islamique. Elle porte notamment sur les prières et les ablutions rituelles, l'aumône, et la façon dont il est possible, sous la contrainte, de participer au culte chrétien, de blasphémer, ou de consommer de la viande de porc et du vin. Cette fatwa connaît un grand succès parmi les musulmans et Morisques (musulmans convertis au christianisme, du moins en apparence) d'Espagne au cours du XVIe siècle ; une des copies subsistantes en aljamiado date de 1564. Elle a été décrite comme le « document théologique essentiel » pour comprendre les pratiques des musulmans d'Espagne de la fin de la Reconquista à l'expulsion des Morisques. L'auteur de la fatwa est Ahmad ibn Abi Jum'ah, un juriste nord-africain de l'école malikite, dit « al-wahrani » (« d'Oran »), d'où le nom de la fatwa. L'influence de la fatwa d'Oran ne s'étend pas en dehors de la péninsule ibérique, qui reste une exception dans la jurisprudence islamique : l'opinion dominante étant que s'il n'est pas possible de pratiquer l'islam dans un pays, il est préférable d'émigrer, voire de choisir le martyre. Quatre copies subsistent aujourd'hui : une en arabe, conservée à la Bibliothèque apostolique vaticane, et trois en aljamiado (espagnol écrit en caractères arabes), l'une à Aix-en-Provence, l'autre à Madrid, et une troisième dont la localisation est inconnue. (fr)
- La fetua de Orán fue una fetua efectuada como responsa, u opinión legal islámica, emitida en 1504 para hacer frente a la crisis que se produjo cuando los musulmanes de la Corona de Castilla (en la actual España) se vieron obligados a convertirse al cristianismo en 1500-1502. La fetua establece relajaciones detalladas de los requisitos de la sharia (ley islámica), lo que permite a los musulmanes conformarse exteriormente con el cristianismo y llevar a cabo actos que normalmente están prohibidos en la ley islámica, cuando es necesario para sobrevivir. Incluye instrucciones laxas para cumplir con las oraciones rituales, la caridad ritual y la ablución ritual, y recomendaciones para situaciones en las que el fiel se vea obligado a violar la ley islámica, tales como adorar como cristianos, cometer y consumir carne de cerdo y vino. La fetua gozaba de amplia vigencia entre musulmanes y moriscos (musulmanes convertidos nominalmente al cristianismo y sus descendientes) en España, y una de las traducciones aljamiadas que sobrevivieron fue fechada en 1564, 60 años después de la fetua original. La fetua ha sido descrita como el "documento teológico clave" para entender la práctica de los musulmanes españoles desde el final de la Reconquista hasta la expulsión de los moriscos. El autor de la fetua (muftí) fue Ahmad ibn Abi Yum'ah, un erudito morisco de la ley islámica de la escuela Malikí natural de Almagro (Ciudad Real) asentado en el Magreb. La fetua fue denominada "fetua de Orán" por los estudiosos modernos, debido a la palabra "Al-Wahrani" ("de Orán") que aparece en el texto como parte del nombre del autor. La influencia de la fetua no fue más allá de España. Fuera de la península ibérica, la opinión predominante mantenía los requisitos de la ley islámica y exigía a los musulmanes emigrar, o incluso elegir el martirio, cuando la observancia ortodoxa de la religión se hacía imposible. (es)
- The Oran fatwa was a responsum fatwa, or an Islamic legal opinion, issued in 1504 to address the crisis that occurred when Muslims in the Crown of Castile (in Spain) were forced to convert to Christianity in 1500–1502. The fatwa sets out detailed relaxations of the sharia (Islamic law) requirements, allowing the Muslims to conform outwardly to Christianity and perform acts that are ordinarily forbidden in Islamic law, when necessary to survive. It includes relaxed instructions for fulfilling the ritual prayers, the ritual charity, and the ritual ablution, and recommendations when obliged to violate Islamic law, such as worshipping as Christians, committing blasphemy, and consuming pork and wine. The fatwa enjoyed wide currency among Muslims and Moriscos (Muslims nominally converted to Christianity and their descendants) in Spain, and one of the surviving aljamiado translations was dated at 1564, 60 years after the original fatwa. The fatwa has been described as the "key theological document" to understand the practice of Spanish Muslims following the Reconquista up to the expulsion of the Moriscos. The author of the fatwa (mufti) was Ahmad ibn Abi Jum'ah, a North African scholar of Islamic law of the Maliki school. The fatwa was termed the "Oran fatwa" by modern scholars, due to the word "Al-Wahrani" ("of Oran") that appears in the text as part of the author's name. The influence of the fatwa was limited to Spain. Outside the Iberian Peninsula, the predominant opinion upheld the requirements of Islamic law and required Muslims to emigrate, or even choose martyrdom, when the orthodox observance of the religion became impossible. (en)
- Fatwa Oran adalah sebuah fatwa (pendapat dalam hukum Islam) yang dikeluarkan pada tahun 1504 (910 H) untuk para Muslim di wilayah Takhta Kastilia (sekarang bagian dari Spanyol) sebagai tanggapan atas krisis di kalangan umat Islam setelah mereka dipaksa untuk berpindah ke agama Katolik sejak kebijakan pemaksaan agama sejak 1500 – 1502. Fatwa ini memberikan kelonggaran bagi mereka yang terpaksa untuk berpura-pura mengikuti agama Katolik, melanggar larangan-larangan dalam agama Islam, dan tidak menyempurnakan kewajiban seperti salat, wudu, dan zakat. Menurut fatwa ini, hal tersebut dibolehkan dalam keadaan terpaksa dan terancam hidupnya dan selama mereka masih menentang dalam hati. Fatwa ini beredar luas di kalangan Muslim dan para Morisco (sebutan untuk penduduk Muslim yang secara formalitas berpindah ke Katolik, beserta keturunan mereka) di Spanyol, dan salah satu terjemahan dalam tulisan aljamiado yang selamat berasal dari tahun 1564, yaitu 60 tahun setelah fatwa ini diterbitkan. Fatwa ini dianggap sebagai "dokumen teologikal yang penting" untuk mendalami bagaimana kehidupan umat muslim di Spanyol setelah Reconquista pada abad ke-15 sampai pada pengusiran Morisco (1609 – 1614). Mufti atau penulis dari fatwa ini adalah Ahmad ibn Abi Jum'ah, seorang ulama Afrika Utara di bidang hukum Islam bermazhab Maliki. Fatwa ini dinamakan "Fatwa Oran" oleh sejarawan modern, dikarenakan kata "Al-Wahrani" (dari Oran) yang terdapat pada teks ini sebagai bagian dari nama si penulis. Pengaruh fatwa tersebut terbatas di Spanyol. Di luar Semenanjung Iberia, pendapat ulama cenderung menekankan wajibnya hukum Islam dan menyarankan umat Muslim untuk berhijrah, atau bahkan memilih mati syahid, saat pengamalan agama menjadi hal yang tidak mungkin. (in)
- De fatwa van Oran is een fatwa (juridisch advies in islamitische jurisprudentie) die is uitgegeven in 1504 als reactie op de crisis die ontstond toen moslims in de Kroon van Castilië (Spanje) zich in de jaren 1500-1502 tot het christendom moesten bekeren. Het verlicht sommige van de vereisten van de islamitische wetgeving; daardoor wordt het voor moslims mogelijk om, wanneer hun overleven daarvan afhangt, ogenschijnlijk het christendom te belijden en handelingen te verrichten die normaliter verboden zijn door de islamitische wet. Het heeft met name betrekking op de ritueel voorgeschreven gebeden en wassingen, het geven van aalmoezen, en de manier waarop het mogelijk is om onder dwang deel te nemen aan de christelijke eredienst of godslastering, of varkensvlees en wijn te consumeren. Deze fatwa was wijd verbreid onder moslims en Moriscos (moslims die op het oog waren bekeerd tot het christendom en hun nakomelingen) uit Spanje in de 16e eeuw; een van de nog bestaande versies (Spaans geschreven in Arabische karakters) dateert uit 1564, zestig jaar na de oorspronkelijke fatwa. Het is beschreven als het "essentiële theologische document" voor het begrijpen van de praktijken van moslims in Spanje vanaf het einde van de Reconquista tot de verdrijving van de Moriscos. De auteur van de fatwa is , een Maghrebijnse jurist van de Malikitische school, bekend als "al-wahrani" ("uit Oran"), vandaar de naam van de fatwa. De invloed van de fatwa van Oran beperkt zich tot het Iberisch Schiereiland. De heersende mening in de islamitische jurisprudentie is dat als het niet mogelijk is om in een land de islam te praktiseren, het de voorkeur heeft om te emigreren of zelfs om martelaarschap te kiezen. Er zijn nog vier exemplaren over: één in het Arabisch, bewaard in de Vaticaanse Apostolische Bibliotheek en drie in Aljamiado, waarvan één in Aix-en-Provence, de andere in Madrid en een derde waarvan de locatie onbekend is. (nl)
- Оранская фетва — была принята в 1504 году и являлась реакцией на принудительную христианизацию испанских мусульман. Фетвой были установлены значительные послабления законов шариата, которые позволили мусульманам формально перейти в христианство и совершать прочие действия, неприемлемые в обычной ситуации. Оранская фетва получила широкое распространение среди испанских мусульман, один из сохранившихся переводов фетвы датируется 1564 годом — 60 лет после издания оригинальной. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Оранская фетва — была принята в 1504 году и являлась реакцией на принудительную христианизацию испанских мусульман. Фетвой были установлены значительные послабления законов шариата, которые позволили мусульманам формально перейти в христианство и совершать прочие действия, неприемлемые в обычной ситуации. Оранская фетва получила широкое распространение среди испанских мусульман, один из сохранившихся переводов фетвы датируется 1564 годом — 60 лет после издания оригинальной. (ru)
- فَتْوَى وَهْرَانْ هِيَ جَوَابٌ شَرْعِيٌّ، أَوْ فَتْوًى شَرْعِيَّةٍ، كَتَبَهَا عَالَمُ اَلْعَقِيدَةِ اَلْجَزَائِرِيِّ أَبُو اَلْعَبَّاسْ أَحْمَدْ بْنْ أَبِي جُمْعَة اَلْمِغْرَاوِي اَلْوَهْرَانِيَّ فِي غرة رجب 910 هـ/8 ديسمبر 1504م لِتَثْبِيتِ أَهْلٍ مَمْلَكَةِ غَرْنَاطَة وَمُسْلِمِي تَاجِ قَشْتَالَة اَلَّذِينَ حُوِّلُوا قَسْرًا إِلَى اَلْمَسِيحِيَّةِ فِي اَلْفَتْرَةِ اَلْمُمْتَدَّةِ بَيْن 1500م – 1502م. تَنُصَّ اَلْفَتْوَى عَلَى رَفْعِ اَلْحَرَجِ وَالتَّيْسِيرِ عَلَى اَلْمُسْلِمِينَ فِيمَا جَاءَ مِنْ أَحْكَامٍ فِي اَلشَّرِيعَةِ اَلْإِسْلَامِيَّةِ، مِمَّا يُعْطِيهِمْ رُخْصَةَ اَلِالْتِزَامِ بِالْمَسِيحِيَّةِ ظَاهِرِيًّا وَالْقِيَامُ بِالْأَعْمَالِ اَلْمَحْظُورَةِ فِي اَلشَّرِيعَةِ اَلْإِسْلَامِيَّةِ، مِنْ أَجْلِ حِمَايَةِ أَنْفُسِهِمْ وَالْبَقَاءِ عَلَى قَيْدِ اَلْحَيَاةِ. (ar)
- La fetua de Orán fue una fetua efectuada como responsa, u opinión legal islámica, emitida en 1504 para hacer frente a la crisis que se produjo cuando los musulmanes de la Corona de Castilla (en la actual España) se vieron obligados a convertirse al cristianismo en 1500-1502. La fetua establece relajaciones detalladas de los requisitos de la sharia (ley islámica), lo que permite a los musulmanes conformarse exteriormente con el cristianismo y llevar a cabo actos que normalmente están prohibidos en la ley islámica, cuando es necesario para sobrevivir. Incluye instrucciones laxas para cumplir con las oraciones rituales, la caridad ritual y la ablución ritual, y recomendaciones para situaciones en las que el fiel se vea obligado a violar la ley islámica, tales como adorar como cristianos, co (es)
- The Oran fatwa was a responsum fatwa, or an Islamic legal opinion, issued in 1504 to address the crisis that occurred when Muslims in the Crown of Castile (in Spain) were forced to convert to Christianity in 1500–1502. The fatwa sets out detailed relaxations of the sharia (Islamic law) requirements, allowing the Muslims to conform outwardly to Christianity and perform acts that are ordinarily forbidden in Islamic law, when necessary to survive. It includes relaxed instructions for fulfilling the ritual prayers, the ritual charity, and the ritual ablution, and recommendations when obliged to violate Islamic law, such as worshipping as Christians, committing blasphemy, and consuming pork and wine. (en)
- Fatwa Oran adalah sebuah fatwa (pendapat dalam hukum Islam) yang dikeluarkan pada tahun 1504 (910 H) untuk para Muslim di wilayah Takhta Kastilia (sekarang bagian dari Spanyol) sebagai tanggapan atas krisis di kalangan umat Islam setelah mereka dipaksa untuk berpindah ke agama Katolik sejak kebijakan pemaksaan agama sejak 1500 – 1502. Fatwa ini memberikan kelonggaran bagi mereka yang terpaksa untuk berpura-pura mengikuti agama Katolik, melanggar larangan-larangan dalam agama Islam, dan tidak menyempurnakan kewajiban seperti salat, wudu, dan zakat. Menurut fatwa ini, hal tersebut dibolehkan dalam keadaan terpaksa dan terancam hidupnya dan selama mereka masih menentang dalam hati. (in)
- La fatwa d’Oran est une fatwa (avis juridique en jurisprudence islamique) rendu en 1504 pour répondre à la situation des musulmans de la couronne de Castille (Espagne) contraints de se convertir au christianisme en 1500-1502. Elle atténue certaines des exigences de la charia, autorisant les musulmans, lorsque leur survie l'exige, à se conformer en apparence au christianisme et à accomplir des actes généralement interdits par la loi islamique. Elle porte notamment sur les prières et les ablutions rituelles, l'aumône, et la façon dont il est possible, sous la contrainte, de participer au culte chrétien, de blasphémer, ou de consommer de la viande de porc et du vin. (fr)
- De fatwa van Oran is een fatwa (juridisch advies in islamitische jurisprudentie) die is uitgegeven in 1504 als reactie op de crisis die ontstond toen moslims in de Kroon van Castilië (Spanje) zich in de jaren 1500-1502 tot het christendom moesten bekeren. Het verlicht sommige van de vereisten van de islamitische wetgeving; daardoor wordt het voor moslims mogelijk om, wanneer hun overleven daarvan afhangt, ogenschijnlijk het christendom te belijden en handelingen te verrichten die normaliter verboden zijn door de islamitische wet. Het heeft met name betrekking op de ritueel voorgeschreven gebeden en wassingen, het geven van aalmoezen, en de manier waarop het mogelijk is om onder dwang deel te nemen aan de christelijke eredienst of godslastering, of varkensvlees en wijn te consumeren. (nl)
|
