| dbo:abstract
|
- Els megateris (Megatherium) són un gènere de mamífer xenartre extint de la família dels megatèrids. Se n'han trobat fòssils a Sud-amèrica, d'on n'eren endèmics. Van viure des del Pliocè superior fins al Plistocè. Les seves dimensions només eren superades per uns pocs mamífers terrestres, incloent els mamuts i el paracerateri. (ca)
- البَهضَم أو الميغاتير أو الميغاثيريم (الاسم العلمي:Megatherium) هو جنس من الحيوانات يتبع الفصيلة البهضمية المنقرضة من رتبة الشعرانيات. الاسم العلمي Megatherium مشتق من اليونانية ميغا [μέγας]، وتعني «عظيم»، وtherion [θηρίον]، وتعني «الوحش» أي الوحش الكبير أو الوحش العملاق. كان جنس من الكسلان الأرضي بحجم الفيل. أستوطن في أمريكا الوسطى والجنوبية في وقت متأخر من العصر الحديث حتى نهاية العصر الجليدي. وهو من أكبر الحيوانات الثديية البرية، ويأتي بالحجم بعد الماموث والباراسيراثيريم مباشرة. (ar)
- Megatherium (z řečtiny Mega-velký a Therion-zvíře) je vyhynulý rod obrovského pozemního lenochoda. Žil od období pliocénu do konce pleistocénu v Jižní Americe a Střední Americe, než byl zcela vyhuben. Dosahoval zhruba rozměrů (hmotnosti) dnešního slona, jeho hmotnost se pohybovala v rozmezí 4 až 6 tun. (cs)
- Megatherium ist eine Gattung aus der ausgestorbenen Familie der Megatheriidae, einer Gruppe von teils riesigen Faultieren. Vor allem das elefantengroße M. americanum gehört zu den bekanntesten und am besten untersuchten Formen und stellt neben Eremotherium den größten bekannten Vertreter der großen Bodenfaultiere dar. Die Gattung trat vom frühen Pliozän vor rund 5 Millionen Jahren bis zum Übergang vom Oberen Pleistozän zum Unteren Holozän vor etwa 8.000, eventuell auch nur bis vor etwa 11.000 Jahren auf. Dabei sind innerhalb der Gattung zwei Entwicklungslinien zu unterscheiden. Die eine bildet die Tieflandform M. americanum, die die zentralen bis teils südlichen, unter temperiertem Klimaeinfluss stehenden Gebiete von Südamerika bewohnte, vornehmlich die Pamparegion im heutigen Argentinien, die andere trat überwiegend in den Hochgebirgslagen der Anden auf und schloss mehrere Arten ein. Beide Entwicklungslinien lassen sich anhand von Merkmalen am Skelett unterscheiden. Als weitgehender Pflanzenfresser ernährte sich Megatherium von hauptsächlich weicher Pflanzenkost. Zur Nahrungsaufnahme vermochte es sich auf die Hinterbeine aufzurichten, wobei der kräftige Schwanz als Stütze am Boden diente. Die massigen Arme wurden zum Heranziehen von Ästen und Zweigen eingesetzt. Teilweise wird aber auch eine deutlich fleischhaltigere Ernährungsweise diskutiert. Ebenfalls im Zentrum einer wissenschaftlichen Debatte steht die Frage, ob Megatherium sich nicht nur zu Nahrungszwecken aufrichtete, sondern auch dauerhaft zu einer zweibeinigen Fortbewegung (Bipedie) imstande war, wobei es dann das größte bekannte Säugetier mit einer derartigen Bewegungsweise wäre. Sowohl die Ansicht einer räuberischen Lebensweise als auch eines dauerhaften zweibeinigen Ganges ist sehr umstritten. Die Entdeckung von Fossilresten von Megatherium geht bis in das ausgehende 18. Jahrhundert zurück. Ein Skelett aus Luján im heutigen Argentinien führte 1796 zur wissenschaftlichen Erstbeschreibung der Gattung durch Georges Cuvier. Weitere bedeutende Funde wurden 1832 von Charles Darwin auf seiner historischen Reise mit der HMS Beagle um Südamerika in den Pampagebieten gesammelt. Megatherium spielte eine bedeutende Rolle in der Entwicklung und Etablierung der Paläontologie als Wissenschaftszweig im Verlauf des 19. Jahrhunderts. Die frühe Forschungsgeschichte der Gattung ist dabei nicht nur geprägt von zahlreichen neuen Erkenntnissen, sondern auch von einzelnen entscheidenden Irrtümern. (de)
- Μεγαθήριο (από τις λέξεις «μέγας» και «θηρίο») ονομάζεται ένα γένος γιγαντιαίων εδαφόβιων βραδυπόδων, που κατοικούσε στην νότια Αμερική, και έζησε από τον Πλειόκαινο έως Πλειστόκαινο. Ελάχιστα είδη χερσαίων ζώων ξεπερνούσαν σε μέγεθος τα ζώα αυτό. Το γένος ανακαλύφθηκε το 1788 στην Αργεντινή. Ο Ζωρζ Κυβιέ μελέτησε τα μεγαθήρια και απέδειξε ότι επρόκειτο για βραδύποδες. (el)
- Megatherium (el la greka mega [μέγας], signife "granda", kaj therion [θηρίον], "besto", el kio en Esperanto megaterio) estis genro de elefant-grandaj sugrundaj bradipuloj endemiaj de Sudameriko, foje nomitaj la giganta grundobradipo, kiu vivis el komenca Plioceno tra la fino de la Pleistoceno. Nur kelkaj malmultaj aliaj termamuloj egalis aŭ superis la megaterion laŭgrande, kiel ekzemple la grandaj Rostruloj (ekz., elefantoj) kaj la giganta rinocero Paraceratherium. La Megatherium estis por la unua fojo malkovrita en 1788 sur bordo de la rivero Luján en Argentino, la holotipa specimeno estis poste enŝipigita al Hispanio la venontan jaron kie ĝi altiris la atenton de la fama paleontologo Georges Cuvier, kiu estis la unua kiu determinis, ke la megaterio estas bradipulo. Tiu specimeno estas konservita en la Muzeo de Naturaj Sciencoj de Madrido. Ĝi estis remuntita de la muzea laboristo Juan Bautista Bru, kiu ankaŭ desegnis la skeleton kaj kelkajn unuopajn ostojn. Post la origina malkovro, nombraj aliaj fosilioj de Megatherium estis malkovrita tra Sudameriko, en Argentino, Bolivio, Brazilo, Ĉilio, Kolombio (Quipile, Kundinamarko), Gujano, Paragvajo, Peruo kaj Urugvajo. Novaj specioj en la genro Megatherium, M. urbinai kaj M. celendinense, estis priskribitaj en 2004 kaj 2006 respektive. M. celedinense estis nomita laŭ Celendin, Departemento Kaĥamarkio en la Peruaj Andoj. (eo)
- Megaterioa (Megatherium) Pleistozeno epokako ugaztun handia, horzgabea eta belarjalea, 6 metro inguru luzea. Gaurko hartzaren antz handia zuen; buruhandia, iletsua eta atzaparluzea zen. Nahiz eta elefante baten neurritsukoa izan, gai zen isatsaren laguntzarekin atzeko hanken gainean tente egoteko. (eu)
- Megatherium (en griego, "gran bestia") es un género extinto de mamíferos placentarios del orden Pilosa, conocidos vulgarmente como megaterios. Eran perezosos terrestres de gran tamaño, parientes de los actuales perezosos, que habitaron en América del Sur desde comienzos del Pleistoceno hasta hace 8000 años, ya en el Holoceno. En términos de tamaño solo fue sobrepasado por algunos grupos de mamíferos terrestres, como los mayores proboscídeos y perisodáctilos como Paraceratherium. (es)
- Megatherium est un genre de mammifères placentaires terrestres disparus ayant vécu au Pléistocène. Il fait partie du super-ordre des xénarthres (anciennement appelé ordre des édentés), comme les paresseux actuels. Megatherium Jeffersonii est l'ancien nom du paresseux terrestre de Jefferson. (fr)
- Megatherium (/mɛɡəˈθɪəriəm/ meg-ə-THEER-ee-əm; from Greek méga (μέγα) 'great' + theríon (θηρίον) 'beast') is an extinct genus of ground sloths endemic to South America that lived from the Early Pliocene through the end of the Pleistocene. It is best known for the elephant-sized type species M. americanum, sometimes called the giant ground sloth, or the megathere, native to the Pampas through southern Bolivia during the Pleistocene. Various other smaller species belonging to the subgenus Pseudomegatherium are known from the Andes. Megatherium is part of the sloth family Megatheriidae, which also includes the similarly giant Eremotherium, comparable in size to M. americanum, which was native to tropical South America, Central America and North America as far north as the southern United States. Only a few other land mammals equaled or exceeded M. americanum in size, such as large proboscideans (e.g., elephants) and the giant rhinoceros Paraceratherium. Megatherium was first discovered in 1788 on the bank of the Luján River in Argentina. The holotype specimen was then shipped to Spain the following year wherein it caught the attention of the paleontologist Georges Cuvier, who was the first to determine, by means of comparative anatomy, that Megatherium was a sloth. Megatherium became extinct around 12,000 years ago during the Quaternary extinction event, which also claimed most other large mammals in the New World. The extinction coincides with the settlement of the Americas, and a kill site where a M. americanum was slaughtered and butchered is known, suggesting that hunting could have caused its extinction. (en)
- 메가테리움(Megatherium)은 신생대 제4기 플라이스토세(164만 ~ 1만년 전)경 남아메리카에 서식하고 있던 거대한 땅늘보의 한 속이다. 모식종은 메가테리움 아메리카눔(Megatherium americanum)이다. (ko)
- Megatherium is een geslacht uit de uitgestorven familie van Megatheriidae, een groep soms gigantische luiaards. Met name het olifantformaat M. americanum is een van de bekendste en best bestudeerde vormen en is samen met Eremotherium de grootste bekende vertegenwoordiger van de grote grondluiaard. Het geslacht verscheen ongeveer 5 miljoen jaar geleden uit het Onder-Plioceen naar de overgang van het Boven-Pleistoceen naar het Onder-Holoceen ongeveer 8.000, mogelijk tot slechts ongeveer 11.000 jaar geleden. Er zijn twee ontwikkelingslijnen binnen het geslacht. De ene vormt de laaglandvorm M. americanum, die de centrale tot gedeeltelijk zuidelijke, gematigde regio's van Zuid-Amerika bewoonde, voornamelijk de Pampa-regio in wat nu Argentinië is, de andere kwam voornamelijk voor in de hoge bergen van de Andes en omvatte verschillende soorten. Beide ontwikkelingslijnen kunnen worden onderscheiden door kenmerken op het skelet. Als een belangrijke herbivoor at Megatherium voornamelijk zacht plantaardig voedsel. Het was in staat om op zijn achterpoten te staan voor voedsel, de sterke staart diende als een ondersteuning op de grond. De enorme armen werden gebruikt om takken en twijgen te trekken. Soms wordt echter een aanzienlijk meer op vlees gebaseerd dieet besproken. Ook in het middelpunt van een wetenschappelijk debat staat de vraag of Megatherium niet alleen rechtop ging voor voedsel, maar ook in staat was om tweevoetig voortbewegen op lange termijn, waardoor het het grootste bekende zoogdier met dit soort beweging zou worden. Zowel het beeld van een roofzuchtige manier van leven als een permanente tweebenige wandeling zijn erg controversieel. De ontdekking van fossiele overblijfselen van Megatherium dateert uit de late 18e eeuw. Een skelet uit Luján in het huidige Argentinië leidde in 1796 tot de wetenschappelijke beschrijving van het geslacht door Georges Cuvier. Andere belangrijke vondsten werden verzameld in 1832 door Charles Darwin op zijn historische reis met de HMS Beagle rond Zuid-Amerika in de Pampa-gebieden. Megatherium speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling en oprichting van paleontologie als een tak van wetenschap in de loop van de 19e eeuw. De vroege onderzoeksgeschiedenis van het geslacht wordt niet alleen gevormd door tal van nieuwe bevindingen, maar ook door individuele beslissende fouten. (nl)
- Il megaterio (Megatherium Cuvier, 1796) noto anche come bradipo gigante è un genere estinto di mammiferi che comprendeva varie specie di bradipi terricoli giganti vissuti durante il Pliocene e il Pleistocene nelle Americhe. Il nome scientifico deriva dal greco e significa grande bestia. Difatti, questi mammiferi raggiungevano delle dimensioni ragguardevoli, come nel caso del Megatherium americanum dall'aspetto simile ad un orso ma grande quanto un elefante: lungo fino a 6 m dalla testa alla coda per un peso di 4 tonnellate. Sarebbe stato superato per dimensioni a quei tempi solo da alcune specie di mammuth. Le varie specie di Megatherium facevano parte della megafauna del Pleistocene, mammiferi giganti vissuti durante il Pleistocene. (it)
- メガテリウム (Megatherium) は、新生代新第三紀前期鮮新世 ~ 第四紀更新世（約5百万～1万年前）ごろ、南アメリカ大陸に生息していた巨大なナマケモノの近縁属である。和名は大懶獣（だいらんじゅう、だいらいじゅう）またはオオナマケモノ。 (ja)
- Megatherium är ett förhistoriskt släkte av jättesengångare. De levde i Sydamerika för 1 miljon - 30 000 år sedan. De var växtätare. Megatherium var 6 meter från nos till svanstipp och var klädd med päls. Under skinnet hade den små benknölar som bildade ett naturligt harnesk, ett möjligt skydd mot rovdjur. Megatherium hade också stora klor för att dra ner trädgrenar och försvara sig mot rovdjur. (sv)
- O megatherium (ou em português, megatério), cujo nome significa "Besta gigante", era uma preguiça gigantesca que viveu do Plioceno até o Pleistoceno, há aproximadamente 20 mil anos, nas Américas do Sul e do Norte. Era do tamanho de um elefante de porte médio e comia folhas como tal, em enormes quantidades. Passava o dia todo comendo folhas de árvores e arbustos, utilizando sua língua comprida para obtê-las e manejando os galhos com suas garras que eram grandes e fortes. Apesar de enormes os Megatérios eram criaturas pacíficas e muitos predadores pleistocênicos deviam atacá-los pela enorme quantidade de carne que elas podiam fornecer e por não serem velozes evitando desperdício de energia na perseguição. No entanto, podiam se defender muito bem no combate corpo a corpo, pois eram muito fortes e uma patada de um Megatherium deveria fazer um bom estrago no adversário. Entre esses predadores estavam os tigres-dentes-de-sabre, os ursos das cavernas, grandes felinos pleistocênicos, lobos, enormes marsupiais carnívoros e aquele que acredita-se ter extinguido essa espécie, o Homo sapiens. (pt)
- Мегатерии (лат. Megatherium, от др.-греч. μέγας θηρίον «огромный зверь») — вымерший род гигантских ленивцев, существовавший в плиоцене и плейстоцене от 2 млн до 12 тыс. лет назад на территории Южной и, отчасти, Северной Америки. Согласно последним исследованиям с помощью современных методов радиоуглеродного датирования, датировки в голоцене (менее 12 000 лет назад) не подтверждены. Вероятнее всего, главной причиной их исчезновения стала охота первобытных людей, заселивших Америку около 15 000 лет назад. Из-за своей медлительности в передвижениях, гигантские наземные ленивцы оказались бессильны против людей с их «дальнобойным» оружием — метательными копьями. (ru)
- Megaterium (Megatherium, „wielka bestia”) – rodzaj leniwca naziemnego osiągającego rozmiary współczesnego słonia. Zamieszkiwał Amerykę Południową i Środkową od późnego pliocenu do późnego plejstocenu, dokładniej od 5,3 miliona do 11 tysięcy lat temu. Jego przodkiem prawdopodobnie było osiągające rozmiary dzisiejszego nosorożca. (pl)
- Мегате́рій (Megatherium) — вимерлий рід велетенських лінивців, який існував протягом пліоцену і плейстоцену (від 2 млн до 8 тис. років тому) на території Південної та частині Північної Америки. Мегатерії вимерли незабаром після зміни клімату та заселення Південної Америки людиною. (uk)
- 大地懒属（學名：Megatherium）是一種巨大的動物，屬於異關節總目披毛目樹懒亞目下的大地懒屬的物種。見於上新世早期至更新世晚期的中美洲和南美洲。在所有其他陸生哺乳動物當中，只有少數生物體形可以超越大地懶，包括猛犸象以及更古老的巨犀。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Els megateris (Megatherium) són un gènere de mamífer xenartre extint de la família dels megatèrids. Se n'han trobat fòssils a Sud-amèrica, d'on n'eren endèmics. Van viure des del Pliocè superior fins al Plistocè. Les seves dimensions només eren superades per uns pocs mamífers terrestres, incloent els mamuts i el paracerateri. (ca)
- البَهضَم أو الميغاتير أو الميغاثيريم (الاسم العلمي:Megatherium) هو جنس من الحيوانات يتبع الفصيلة البهضمية المنقرضة من رتبة الشعرانيات. الاسم العلمي Megatherium مشتق من اليونانية ميغا [μέγας]، وتعني «عظيم»، وtherion [θηρίον]، وتعني «الوحش» أي الوحش الكبير أو الوحش العملاق. كان جنس من الكسلان الأرضي بحجم الفيل. أستوطن في أمريكا الوسطى والجنوبية في وقت متأخر من العصر الحديث حتى نهاية العصر الجليدي. وهو من أكبر الحيوانات الثديية البرية، ويأتي بالحجم بعد الماموث والباراسيراثيريم مباشرة. (ar)
- Megatherium (z řečtiny Mega-velký a Therion-zvíře) je vyhynulý rod obrovského pozemního lenochoda. Žil od období pliocénu do konce pleistocénu v Jižní Americe a Střední Americe, než byl zcela vyhuben. Dosahoval zhruba rozměrů (hmotnosti) dnešního slona, jeho hmotnost se pohybovala v rozmezí 4 až 6 tun. (cs)
- Μεγαθήριο (από τις λέξεις «μέγας» και «θηρίο») ονομάζεται ένα γένος γιγαντιαίων εδαφόβιων βραδυπόδων, που κατοικούσε στην νότια Αμερική, και έζησε από τον Πλειόκαινο έως Πλειστόκαινο. Ελάχιστα είδη χερσαίων ζώων ξεπερνούσαν σε μέγεθος τα ζώα αυτό. Το γένος ανακαλύφθηκε το 1788 στην Αργεντινή. Ο Ζωρζ Κυβιέ μελέτησε τα μεγαθήρια και απέδειξε ότι επρόκειτο για βραδύποδες. (el)
- Megaterioa (Megatherium) Pleistozeno epokako ugaztun handia, horzgabea eta belarjalea, 6 metro inguru luzea. Gaurko hartzaren antz handia zuen; buruhandia, iletsua eta atzaparluzea zen. Nahiz eta elefante baten neurritsukoa izan, gai zen isatsaren laguntzarekin atzeko hanken gainean tente egoteko. (eu)
- Megatherium (en griego, "gran bestia") es un género extinto de mamíferos placentarios del orden Pilosa, conocidos vulgarmente como megaterios. Eran perezosos terrestres de gran tamaño, parientes de los actuales perezosos, que habitaron en América del Sur desde comienzos del Pleistoceno hasta hace 8000 años, ya en el Holoceno. En términos de tamaño solo fue sobrepasado por algunos grupos de mamíferos terrestres, como los mayores proboscídeos y perisodáctilos como Paraceratherium. (es)
- Megatherium est un genre de mammifères placentaires terrestres disparus ayant vécu au Pléistocène. Il fait partie du super-ordre des xénarthres (anciennement appelé ordre des édentés), comme les paresseux actuels. Megatherium Jeffersonii est l'ancien nom du paresseux terrestre de Jefferson. (fr)
- 메가테리움(Megatherium)은 신생대 제4기 플라이스토세(164만 ~ 1만년 전)경 남아메리카에 서식하고 있던 거대한 땅늘보의 한 속이다. 모식종은 메가테리움 아메리카눔(Megatherium americanum)이다. (ko)
- Il megaterio (Megatherium Cuvier, 1796) noto anche come bradipo gigante è un genere estinto di mammiferi che comprendeva varie specie di bradipi terricoli giganti vissuti durante il Pliocene e il Pleistocene nelle Americhe. Il nome scientifico deriva dal greco e significa grande bestia. Difatti, questi mammiferi raggiungevano delle dimensioni ragguardevoli, come nel caso del Megatherium americanum dall'aspetto simile ad un orso ma grande quanto un elefante: lungo fino a 6 m dalla testa alla coda per un peso di 4 tonnellate. Sarebbe stato superato per dimensioni a quei tempi solo da alcune specie di mammuth. Le varie specie di Megatherium facevano parte della megafauna del Pleistocene, mammiferi giganti vissuti durante il Pleistocene. (it)
- メガテリウム (Megatherium) は、新生代新第三紀前期鮮新世 ~ 第四紀更新世（約5百万～1万年前）ごろ、南アメリカ大陸に生息していた巨大なナマケモノの近縁属である。和名は大懶獣（だいらんじゅう、だいらいじゅう）またはオオナマケモノ。 (ja)
- Megatherium är ett förhistoriskt släkte av jättesengångare. De levde i Sydamerika för 1 miljon - 30 000 år sedan. De var växtätare. Megatherium var 6 meter från nos till svanstipp och var klädd med päls. Under skinnet hade den små benknölar som bildade ett naturligt harnesk, ett möjligt skydd mot rovdjur. Megatherium hade också stora klor för att dra ner trädgrenar och försvara sig mot rovdjur. (sv)
- Мегатерии (лат. Megatherium, от др.-греч. μέγας θηρίον «огромный зверь») — вымерший род гигантских ленивцев, существовавший в плиоцене и плейстоцене от 2 млн до 12 тыс. лет назад на территории Южной и, отчасти, Северной Америки. Согласно последним исследованиям с помощью современных методов радиоуглеродного датирования, датировки в голоцене (менее 12 000 лет назад) не подтверждены. Вероятнее всего, главной причиной их исчезновения стала охота первобытных людей, заселивших Америку около 15 000 лет назад. Из-за своей медлительности в передвижениях, гигантские наземные ленивцы оказались бессильны против людей с их «дальнобойным» оружием — метательными копьями. (ru)
- Megaterium (Megatherium, „wielka bestia”) – rodzaj leniwca naziemnego osiągającego rozmiary współczesnego słonia. Zamieszkiwał Amerykę Południową i Środkową od późnego pliocenu do późnego plejstocenu, dokładniej od 5,3 miliona do 11 tysięcy lat temu. Jego przodkiem prawdopodobnie było osiągające rozmiary dzisiejszego nosorożca. (pl)
- Мегате́рій (Megatherium) — вимерлий рід велетенських лінивців, який існував протягом пліоцену і плейстоцену (від 2 млн до 8 тис. років тому) на території Південної та частині Північної Америки. Мегатерії вимерли незабаром після зміни клімату та заселення Південної Америки людиною. (uk)
- 大地懒属（學名：Megatherium）是一種巨大的動物，屬於異關節總目披毛目樹懒亞目下的大地懒屬的物種。見於上新世早期至更新世晚期的中美洲和南美洲。在所有其他陸生哺乳動物當中，只有少數生物體形可以超越大地懶，包括猛犸象以及更古老的巨犀。 (zh)
- Megatherium (el la greka mega [μέγας], signife "granda", kaj therion [θηρίον], "besto", el kio en Esperanto megaterio) estis genro de elefant-grandaj sugrundaj bradipuloj endemiaj de Sudameriko, foje nomitaj la giganta grundobradipo, kiu vivis el komenca Plioceno tra la fino de la Pleistoceno. Nur kelkaj malmultaj aliaj termamuloj egalis aŭ superis la megaterion laŭgrande, kiel ekzemple la grandaj Rostruloj (ekz., elefantoj) kaj la giganta rinocero Paraceratherium. La Megatherium estis por la unua fojo malkovrita en 1788 sur bordo de la rivero Luján en Argentino, la holotipa specimeno estis poste enŝipigita al Hispanio la venontan jaron kie ĝi altiris la atenton de la fama paleontologo Georges Cuvier, kiu estis la unua kiu determinis, ke la megaterio estas bradipulo. Tiu specimeno estas ko (eo)
- Megatherium ist eine Gattung aus der ausgestorbenen Familie der Megatheriidae, einer Gruppe von teils riesigen Faultieren. Vor allem das elefantengroße M. americanum gehört zu den bekanntesten und am besten untersuchten Formen und stellt neben Eremotherium den größten bekannten Vertreter der großen Bodenfaultiere dar. Die Gattung trat vom frühen Pliozän vor rund 5 Millionen Jahren bis zum Übergang vom Oberen Pleistozän zum Unteren Holozän vor etwa 8.000, eventuell auch nur bis vor etwa 11.000 Jahren auf. Dabei sind innerhalb der Gattung zwei Entwicklungslinien zu unterscheiden. Die eine bildet die Tieflandform M. americanum, die die zentralen bis teils südlichen, unter temperiertem Klimaeinfluss stehenden Gebiete von Südamerika bewohnte, vornehmlich die Pamparegion im heutigen Argentinien, (de)
- Megatherium (/mɛɡəˈθɪəriəm/ meg-ə-THEER-ee-əm; from Greek méga (μέγα) 'great' + theríon (θηρίον) 'beast') is an extinct genus of ground sloths endemic to South America that lived from the Early Pliocene through the end of the Pleistocene. It is best known for the elephant-sized type species M. americanum, sometimes called the giant ground sloth, or the megathere, native to the Pampas through southern Bolivia during the Pleistocene. Various other smaller species belonging to the subgenus Pseudomegatherium are known from the Andes. (en)
- Megatherium is een geslacht uit de uitgestorven familie van Megatheriidae, een groep soms gigantische luiaards. Met name het olifantformaat M. americanum is een van de bekendste en best bestudeerde vormen en is samen met Eremotherium de grootste bekende vertegenwoordiger van de grote grondluiaard. Het geslacht verscheen ongeveer 5 miljoen jaar geleden uit het Onder-Plioceen naar de overgang van het Boven-Pleistoceen naar het Onder-Holoceen ongeveer 8.000, mogelijk tot slechts ongeveer 11.000 jaar geleden. Er zijn twee ontwikkelingslijnen binnen het geslacht. De ene vormt de laaglandvorm M. americanum, die de centrale tot gedeeltelijk zuidelijke, gematigde regio's van Zuid-Amerika bewoonde, voornamelijk de Pampa-regio in wat nu Argentinië is, de andere kwam voornamelijk voor in de hoge berg (nl)
- O megatherium (ou em português, megatério), cujo nome significa "Besta gigante", era uma preguiça gigantesca que viveu do Plioceno até o Pleistoceno, há aproximadamente 20 mil anos, nas Américas do Sul e do Norte. Era do tamanho de um elefante de porte médio e comia folhas como tal, em enormes quantidades. Passava o dia todo comendo folhas de árvores e arbustos, utilizando sua língua comprida para obtê-las e manejando os galhos com suas garras que eram grandes e fortes. (pt)
|
