| dbo:abstract
|
- El protoeslau és l'antic idioma comú de tots els pobles eslaus, derivat al seu torn de l'idioma indoeuropeu. Es va parlar abans del segle vii. Del protoeslau van sorgir l'antic eslau eclesiàstic i altres llengües eslaves. No s'han trobat testimonis escrits del protoeslau, per la qual cosa s'ha reconstruït mitjançant la comparació entre les llengües eslaves més antigues i altres llengües indoeuropees. (ca)
- Praslovanština je vymřelý jazyk z rodiny indoevropských jazyků, společný prajazyk dávných Slovanů, z něhož se později vyvinuly všechny ostatní slovanské jazyky. Tento jazyk se používal ještě v dobách slovanského stěhování z pravlasti, pro rostoucí vzdálenost mezi jednotlivými slovanskými kmeny však v něm začaly růst nářeční rozdíly. Přesto se slovanská jazyková jednota udržovala ještě několik dalších století. Konec praslovanštiny lze klást na přelom 9. a 10. století, kdy proběhly poslední jazykové změny společné pro celé Slovanstvo. Praslovanština není přímo zaznamenána písemnými památkami, je zrekonstruována metodami historické (srovnávací) lingvistiky – studiem hláskových, morfologických a lexikálních změn jazyků z něj vzešlých a jazyků, jež na něj mohly mít vliv (germánských, keltských, íránských aj.). Za písemné zachycení pozdního stádia praslovanštiny lze však považovat staroslověnštinu, která má mnoho rysů ve všech oblastech jazyka shodných nebo velice blízkých rysům praslovanštiny získaným lingvistickou rekonstrukcí. Jedinou větší výjimkou je skladba staroslověnštiny, která byla utvořena do značné míry uměle nápodobou vyspělejších jazyků (především řečtiny) a vymyká se tak soudobému stavu skladby v praslovanštině. Praslovanština patří k satemové skupině indoevropských jazyků spolu s jazyky indoíránskými, s arménštinou, albánštinou a jazyky baltskými. S poslední skupinou jazyků má praslovanština nejužší vazby, proto se většinou v jazykovědě uvažuje o baltoslovanské jednotě, jejímž rozpadem měla vzniknout jazyková skupina baltská a skupina slovanská. Počátky samostatného vývoje praslovanštiny se kladou do širokého rozmezí v 1. tisíciletí př. n. l. (mezi roky 700–200 př. n. l.), i když bývá někdy umísťován již do poloviny 2. tisíciletí př. n. l. (cs)
- La praslava lingvo estas la pralingvo de la slava lingvaro. Supozeble ĝi estis parolata ĝis la 6-a jarcento p.K. Ekzistas nenia skribaĵo en tiu lingvo, oni ĝin rekonstruas per komparo kun la fidinde atestitaj faktoj pri la postaj slavaj kaj pli fruaj aliaj lingvoj hindeŭropaj. (eo)
- Urslawisch (auch Protoslawisch) ist der hypothetische gemeinsame Vorfahre (die Ursprache) der modernen slawischen Sprachen. Diese „Ursprache“ ist nicht direkt überliefert. Aus diesem Grund müssen ihre Laute und Wörter durch Methoden der Vergleichenden Sprachwissenschaft erschlossen werden. Nicht belegte Formen werden in der Historischen Linguistik mit einem Sternchen markiert (bspw. *golva für Kopf oder *rǫka für Hand). Viele der Wörter in den modernen slawischen Sprachen stammen durch Lautverschiebungen von diesen „Urwörtern“ ab. (de)
- El protoeslavo es el antiguo idioma común de todos los pueblos eslavos, derivado a su vez del idioma protoindoeuropeo. Se habló antes del siglo VII. Del protoeslavo surgieron el antiguo eslavo eclesiástico y otras lenguas eslavas. No se han encontrado testimonios escritos del protoeslavo, por lo que se ha reconstruido mediante la comparación entre las lenguas eslavas más antiguas y otras lenguas indoeuropeas. (es)
- Le proto-slave ou slave commun est l'ancêtre du vieux slave et des langues slaves. Issu de la branche satem de l'indo-européen commun, il est classé dans le groupe des langues balto-slaves. Le processus de séparation des gens parlant le proto-slave et le proto-balte s'est effectué vers le IXe siècle av. J.-C.. Vers le Ve siècle av. J.-C., les peuples slaves ont entrepris une migration vers le sud-est, vers le nord et vers l'ouest de la Biélorussie, leur territoire d'origine, se divisant en trois branches linguistiques[réf. souhaitée]. Aucun document écrit antérieur à 860 ne peut nous renseigner. À cette époque, le prince Rastislav de Grande Moravie demanda aux futurs saints Cyrille et Méthode de créer un alphabet pour traduire des ouvrages religieux dans sa langue. Ainsi naquit l'alphabet glagolitique, utilisé pour écrire le vieux slave. (fr)
- Proto-Slavic (abbreviated PSl., PS.; also called Common Slavic or Common Slavonic) is the unattested, reconstructed proto-language of all Slavic languages. It represents Slavic speech approximately from the 2nd millennium B.C. through the 6th century A.D. As with most other proto-languages, no attested writings have been found; scholars have reconstructed the language by applying the comparative method to all the attested Slavic languages and by taking into account other Indo-European languages. Rapid development of Slavic speech occurred during the Proto-Slavic period, coinciding with the massive expansion of the Slavic-speaking area. Dialectal differentiation occurred early on during this period, but overall linguistic unity and mutual intelligibility continued for several centuries, into the 10th century or later. During this period, many sound changes diffused across the entire area, often uniformly. This makes it inconvenient to maintain the traditional definition of a proto-language as the latest reconstructable common ancestor of a language group, with no dialectal differentiation. (This would necessitate treating all pan-Slavic changes after the 6th century or so as part of the separate histories of the various daughter languages.) Instead, Slavicists typically handle the entire period of dialectally differentiated linguistic unity as Common Slavic. One can divide the Proto-Slavic/Common Slavic time of linguistic unity roughly into three periods:
* an early period with little or no dialectal variation
* a middle period of slight-to-moderate dialectal variation
* a late period of significant variation Authorities differ as to which periods should be included in Proto-Slavic and in Common Slavic. The language described in this article generally reflects the middle period, usually termed Late Proto-Slavic (sometimes Middle Common Slavic) and often dated to around the 7th to 8th centuries. This language remains largely unattested, but a late-period variant, representing the late 9th-century dialect spoken around Thessaloniki (Solun) in Macedonia, is attested in Old Church Slavonic manuscripts. (en)
- Bahasa Proto-Slavia atau Bahasa Slavia Purba adalah bahasa purba yang merupakan cikal bakal dari bahasa Slavia. Bahasa ini digunakan sebelum abad ketujuh. Seperti bahasa purba lainnya, tidak ada sumber tulisan yang ditemukan mengenai bahasa ini. Bahasa ini sudah dicoba direkonstruksi lagi dengan cara membandingkannya dengan bahasa Slavia dan beberapa bahasa Indo-Eropa lainnya. (in)
- 슬라브조어(Proto-Slavic language)는 인도유럽어족 슬라브어파에 속하는 언어들의 문증되지 않는 공통 조상 언어를 재구한 것이다. 슬라브조어는 기원전 2천년경에서 기원후 6세기 사이에 쓰이던 슬라브어의 모습을 보여준다. 다른 조어들과 마찬가지로 슬라브조어를 기록한 자료는 발견된 바 없으며, 학자들은 문증되는 모든 슬라브어파 언어들에 비교 방법론을 적용하고 다른 인도유럽어족 언어들을 참고함으로써 슬라브조어를 재구했다. 슬라브어는 슬라브조어 시기에 빠르게 발달했는데, 이 시기는 슬라브어권의 대규모 확장과 맞물린다. 일찍이 방언차가 생겨났으나, 10세기 무렵에 이르기까지 수 세기 동안 언어의 전반적 통일성과 상호 의사 소통성이 유지되었다. 슬라브조어 시기에는 말소리의 여러 변화가 슬라브어권 전역으로 퍼져나갔다. 따라서 조어를 한 언어군에서 방언차 없이 '재구 가능한 가장 최근의 공통 조상 언어'로 정의하는 전통적 관점은 슬라브조어에 잘 맞지 않는다. (이렇게 본다면 6세기경 이후의 모든 범슬라브어적 변화를 다양한 자손 언어들 각자의 역사로 분리해서 생각해야 하는 문제가 있다.) 통상적으로 슬라브어학자들은 방언차가 생겨났지만 언어적 통일성이 유지된 이 시기 전체를 '공통 슬라브어(Common Slavic)'로 취급한다. 슬라브조어/공통슬라브어 시기는 크게 세 단계로 구분할 수 있다.
* 방언차가 아예 또는 거의 없던 초기
* 방언차가 약간 내지는 적당히 있던 중기
* 변이가 상당해진 후기 권위자들 간에도 슬라브조어와 공통 슬라브어를 가르는 시점에 대해 이견이 있다. 이 문서에서 기술하는 대상은 흔히 '후기 슬라브조어'(때로 '중기 공통 슬라브어')라고 부르는 중기의 언어가 기준이며, 7~8세기경에 사용되었을 것으로 추정된다. 이 언어는 거의 문증되지 않지만, 그리스 마케도니아 지방의 테살로니키 근방에서 사용되었던 9세기 말의 후기 방언형이 고대 교회 슬라브어 필사본에 남아 있다. (ko)
- Het Oerslavisch of Protoslavisch is de veronderstelde gemeenschappelijke prototaal van de oorspronkelijke Slaven, van waaruit zich in de loop van de zesde eeuw de individuele Slavische talen hebben ontwikkeld. Het Oerslavisch is een zuiver hypothetische taal, en niemand kan met zekerheid zeggen hoe zij eruitgezien heeft. Taalhistorici hebben het Oerslavisch dan ook vooral gereconstrueerd op basis van gemeenschappelijke elementen van de bestaande Slavische talen, al vertoont het veel overeenkomsten met het Oudkerkslavisch. Het wordt vooral gebruikt in etymologische vergelijkingen met andere Indo-Europese talen. (nl)
- スラヴ祖語（スラヴそご、Proto-Slavic）はスラヴ語派に属する言語の元になった祖語。印欧祖語から発展した。文献はなく言語の比較によって再構した体系による。 (ja)
- Język prasłowiański – wspólny prajęzyk dawnych Słowian, z którego później wykształciły się poszczególne języki słowiańskie. Należał do grupy satem w ramach rodziny indoeuropejskiej. Prasłowiańszczyzna w dziejach to okres trwający około 2000 lat, od początków rozpadu prawdopodobnej wspólnoty bałto-słowiańskiej (ok. 1500–1300 r. p.n.e.) do rozpadu wspólnoty językowej prasłowiańskiej (VI–VII wiek n.e.). Ostateczny rozpad prasłowiańszczyzny niektórzy autorzy przesuwają na wieki IX–X przyjmując, że język staro-cerkiewno-słowiański jest pisaną postacią jednego z dialektów prasłowiańskich obszaru bułgarsko-macedońskiego okolic Sołunia IX wieku. Nie istnieją żadne zabytki pisane w nim sporządzone. Historycy języka odtwarzają jego formy metodami lingwistyki historycznej, na przykład metodą porównawczą, tj. zestawiając słowa z różnych języków słowiańskich. (pl)
- Con protoslavo o proto-slavo si intende l'ipotetica lingua comune appartenente alla famiglia indoeuropea che ha dato origine successivamente alle moderne lingue slave. (it)
- Urslaviska (eller protoslaviska) är den rekonstruerade, ej textuellt belagda, gemensamma föregångaren till de slaviska språken. Detta språk är ej historiskt belagt, men har rekonstruerats baserat på de existerande språkens fonologi och ordförråd. Rekonstruerade, ej belagda former, markeras i historisk lingvistik med en stjärna: *golva (huvud), *rǫka (hand) etc. Stora delar av de moderna slaviska språkens ordförråd kan härledas från dessa "urord" med hjälp av regelmässiga ljudförändringar. (sv)
- O protoeslavo é uma protolíngua falada pelos eslavos que se supõe tenha começado a fragmentar-se nas atuais línguas eslavas no século V ou VI d.C.. Não existem textos escritos nessa protolíngua, uma vez que os eslavos não possuíam escrita nessa época. A língua foi reconstruída através da aplicação do método comparativo a todas as línguas eslavas atestadas, assim como a outras línguas indo-europeias. (pt)
- Праславя́нский язы́к (общеславянский язык) — праязык, от которого произошли другие славянские языки. Никаких письменных памятников праславянского языка не найдено, поэтому язык был восстановлен на основании сравнения достоверно засвидетельствованных славянских и других индоевропейских языков. Праславянский язык не являлся чем-то статичным, он изменялся во времени и его формы можно реконструировать по-разному, в зависимости от выбранного хронологического среза. Праславянский язык являлся потомком праиндоевропейского. На самом начальном этапе своего существования праславянский язык был диалектом индоевропейского праязыка. Существует гипотеза, согласно которой прабалты и праславяне пережили период общности, и реконструируется прабалтославянский язык, который позднее распался на праславянский и прабалтийский. (ru)
- Праслов'янська мова — термін, вживаний щодо гіпотетичної прамови, від якої походять слов'янські мови. Існувала в період від ІІ–І ст. до н. е. — VII ст. н. е. Жодних письмових пам'яток праслов'янської мови не збереглося, тому мова була реконструйована на підставі порівняння достовірно засвідчених слов'янських та інших індоєвропейських мов. Праслов'янська мова не була чимось статичним, вона змінювалася в часі і її форми можна реконструювати по-різному, в залежності від обраного хронологічного зрізу. (uk)
- 原始斯拉夫语是一门未经语言学家证实的重新被人为构建的原始语种，是后来所有斯拉夫语言的原型语言。在公元5-9世纪被用来作为演说语言。和其他未经验证的原始语言一样，原始斯拉夫语没有手写的语言资料被发现；学者们根据对比其他斯拉夫语言和印欧语系语言重建了原始斯拉夫语。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- El protoeslau és l'antic idioma comú de tots els pobles eslaus, derivat al seu torn de l'idioma indoeuropeu. Es va parlar abans del segle vii. Del protoeslau van sorgir l'antic eslau eclesiàstic i altres llengües eslaves. No s'han trobat testimonis escrits del protoeslau, per la qual cosa s'ha reconstruït mitjançant la comparació entre les llengües eslaves més antigues i altres llengües indoeuropees. (ca)
- La praslava lingvo estas la pralingvo de la slava lingvaro. Supozeble ĝi estis parolata ĝis la 6-a jarcento p.K. Ekzistas nenia skribaĵo en tiu lingvo, oni ĝin rekonstruas per komparo kun la fidinde atestitaj faktoj pri la postaj slavaj kaj pli fruaj aliaj lingvoj hindeŭropaj. (eo)
- Urslawisch (auch Protoslawisch) ist der hypothetische gemeinsame Vorfahre (die Ursprache) der modernen slawischen Sprachen. Diese „Ursprache“ ist nicht direkt überliefert. Aus diesem Grund müssen ihre Laute und Wörter durch Methoden der Vergleichenden Sprachwissenschaft erschlossen werden. Nicht belegte Formen werden in der Historischen Linguistik mit einem Sternchen markiert (bspw. *golva für Kopf oder *rǫka für Hand). Viele der Wörter in den modernen slawischen Sprachen stammen durch Lautverschiebungen von diesen „Urwörtern“ ab. (de)
- El protoeslavo es el antiguo idioma común de todos los pueblos eslavos, derivado a su vez del idioma protoindoeuropeo. Se habló antes del siglo VII. Del protoeslavo surgieron el antiguo eslavo eclesiástico y otras lenguas eslavas. No se han encontrado testimonios escritos del protoeslavo, por lo que se ha reconstruido mediante la comparación entre las lenguas eslavas más antiguas y otras lenguas indoeuropeas. (es)
- Bahasa Proto-Slavia atau Bahasa Slavia Purba adalah bahasa purba yang merupakan cikal bakal dari bahasa Slavia. Bahasa ini digunakan sebelum abad ketujuh. Seperti bahasa purba lainnya, tidak ada sumber tulisan yang ditemukan mengenai bahasa ini. Bahasa ini sudah dicoba direkonstruksi lagi dengan cara membandingkannya dengan bahasa Slavia dan beberapa bahasa Indo-Eropa lainnya. (in)
- スラヴ祖語（スラヴそご、Proto-Slavic）はスラヴ語派に属する言語の元になった祖語。印欧祖語から発展した。文献はなく言語の比較によって再構した体系による。 (ja)
- Con protoslavo o proto-slavo si intende l'ipotetica lingua comune appartenente alla famiglia indoeuropea che ha dato origine successivamente alle moderne lingue slave. (it)
- Urslaviska (eller protoslaviska) är den rekonstruerade, ej textuellt belagda, gemensamma föregångaren till de slaviska språken. Detta språk är ej historiskt belagt, men har rekonstruerats baserat på de existerande språkens fonologi och ordförråd. Rekonstruerade, ej belagda former, markeras i historisk lingvistik med en stjärna: *golva (huvud), *rǫka (hand) etc. Stora delar av de moderna slaviska språkens ordförråd kan härledas från dessa "urord" med hjälp av regelmässiga ljudförändringar. (sv)
- O protoeslavo é uma protolíngua falada pelos eslavos que se supõe tenha começado a fragmentar-se nas atuais línguas eslavas no século V ou VI d.C.. Não existem textos escritos nessa protolíngua, uma vez que os eslavos não possuíam escrita nessa época. A língua foi reconstruída através da aplicação do método comparativo a todas as línguas eslavas atestadas, assim como a outras línguas indo-europeias. (pt)
- Праслов'янська мова — термін, вживаний щодо гіпотетичної прамови, від якої походять слов'янські мови. Існувала в період від ІІ–І ст. до н. е. — VII ст. н. е. Жодних письмових пам'яток праслов'янської мови не збереглося, тому мова була реконструйована на підставі порівняння достовірно засвідчених слов'янських та інших індоєвропейських мов. Праслов'янська мова не була чимось статичним, вона змінювалася в часі і її форми можна реконструювати по-різному, в залежності від обраного хронологічного зрізу. (uk)
- 原始斯拉夫语是一门未经语言学家证实的重新被人为构建的原始语种，是后来所有斯拉夫语言的原型语言。在公元5-9世纪被用来作为演说语言。和其他未经验证的原始语言一样，原始斯拉夫语没有手写的语言资料被发现；学者们根据对比其他斯拉夫语言和印欧语系语言重建了原始斯拉夫语。 (zh)
- Praslovanština je vymřelý jazyk z rodiny indoevropských jazyků, společný prajazyk dávných Slovanů, z něhož se později vyvinuly všechny ostatní slovanské jazyky. Tento jazyk se používal ještě v dobách slovanského stěhování z pravlasti, pro rostoucí vzdálenost mezi jednotlivými slovanskými kmeny však v něm začaly růst nářeční rozdíly. Přesto se slovanská jazyková jednota udržovala ještě několik dalších století. Konec praslovanštiny lze klást na přelom 9. a 10. století, kdy proběhly poslední jazykové změny společné pro celé Slovanstvo. (cs)
- Le proto-slave ou slave commun est l'ancêtre du vieux slave et des langues slaves. Issu de la branche satem de l'indo-européen commun, il est classé dans le groupe des langues balto-slaves. Le processus de séparation des gens parlant le proto-slave et le proto-balte s'est effectué vers le IXe siècle av. J.-C.. Vers le Ve siècle av. J.-C., les peuples slaves ont entrepris une migration vers le sud-est, vers le nord et vers l'ouest de la Biélorussie, leur territoire d'origine, se divisant en trois branches linguistiques[réf. souhaitée]. Aucun document écrit antérieur à 860 ne peut nous renseigner. À cette époque, le prince Rastislav de Grande Moravie demanda aux futurs saints Cyrille et Méthode de créer un alphabet pour traduire des ouvrages religieux dans sa langue. Ainsi naquit l'alphabet (fr)
- Proto-Slavic (abbreviated PSl., PS.; also called Common Slavic or Common Slavonic) is the unattested, reconstructed proto-language of all Slavic languages. It represents Slavic speech approximately from the 2nd millennium B.C. through the 6th century A.D. As with most other proto-languages, no attested writings have been found; scholars have reconstructed the language by applying the comparative method to all the attested Slavic languages and by taking into account other Indo-European languages. One can divide the Proto-Slavic/Common Slavic time of linguistic unity roughly into three periods: (en)
- 슬라브조어(Proto-Slavic language)는 인도유럽어족 슬라브어파에 속하는 언어들의 문증되지 않는 공통 조상 언어를 재구한 것이다. 슬라브조어는 기원전 2천년경에서 기원후 6세기 사이에 쓰이던 슬라브어의 모습을 보여준다. 다른 조어들과 마찬가지로 슬라브조어를 기록한 자료는 발견된 바 없으며, 학자들은 문증되는 모든 슬라브어파 언어들에 비교 방법론을 적용하고 다른 인도유럽어족 언어들을 참고함으로써 슬라브조어를 재구했다. 슬라브조어/공통슬라브어 시기는 크게 세 단계로 구분할 수 있다.
* 방언차가 아예 또는 거의 없던 초기
* 방언차가 약간 내지는 적당히 있던 중기
* 변이가 상당해진 후기 권위자들 간에도 슬라브조어와 공통 슬라브어를 가르는 시점에 대해 이견이 있다. 이 문서에서 기술하는 대상은 흔히 '후기 슬라브조어'(때로 '중기 공통 슬라브어')라고 부르는 중기의 언어가 기준이며, 7~8세기경에 사용되었을 것으로 추정된다. 이 언어는 거의 문증되지 않지만, 그리스 마케도니아 지방의 테살로니키 근방에서 사용되었던 9세기 말의 후기 방언형이 고대 교회 슬라브어 필사본에 남아 있다. (ko)
- Het Oerslavisch of Protoslavisch is de veronderstelde gemeenschappelijke prototaal van de oorspronkelijke Slaven, van waaruit zich in de loop van de zesde eeuw de individuele Slavische talen hebben ontwikkeld. (nl)
- Język prasłowiański – wspólny prajęzyk dawnych Słowian, z którego później wykształciły się poszczególne języki słowiańskie. Należał do grupy satem w ramach rodziny indoeuropejskiej. Prasłowiańszczyzna w dziejach to okres trwający około 2000 lat, od początków rozpadu prawdopodobnej wspólnoty bałto-słowiańskiej (ok. 1500–1300 r. p.n.e.) do rozpadu wspólnoty językowej prasłowiańskiej (VI–VII wiek n.e.). Ostateczny rozpad prasłowiańszczyzny niektórzy autorzy przesuwają na wieki IX–X przyjmując, że język staro-cerkiewno-słowiański jest pisaną postacią jednego z dialektów prasłowiańskich obszaru bułgarsko-macedońskiego okolic Sołunia IX wieku. (pl)
- Праславя́нский язы́к (общеславянский язык) — праязык, от которого произошли другие славянские языки. Никаких письменных памятников праславянского языка не найдено, поэтому язык был восстановлен на основании сравнения достоверно засвидетельствованных славянских и других индоевропейских языков. Праславянский язык не являлся чем-то статичным, он изменялся во времени и его формы можно реконструировать по-разному, в зависимости от выбранного хронологического среза. (ru)
|
