About: Jewish humor

An Entity of Type: Thing, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The tradition of humor in Judaism dates back to the Torah and the Midrash from the ancient Middle East, but generally refers to the more recent stream of verbal and often anecdotal humor of Ashkenazi Jews which took root in the United States over the last hundred years, including in secular Jewish culture. European Jewish humor in its early form developed in the Jewish community of the Holy Roman Empire, with theological satire becoming a traditional way of clandestinely opposing Christianization.

Property Value
dbo:abstract
  • Židovský humor je druh humoru, který je zakořeněný v tradici judaismu a datuje se již od dob Tóry a Midraše. Současné variace (nejčastěji zmapované ve Spojených státech) jsou spíše definovány jako humor, který obsahuje prvky sebeshazování, drsného humoru a anekdotického humoru Východní Evropy. Je zajímavé, že veliké procento amerických a ruských komiků od dob vaudeville a stand-up bylo židovského původu. (cs)
  • الدعابة اليهودية هي تقليد طويل من الفكاهة في اليهودية والتي يعود تاريخها إلى التوراة والمدراش من العصور القديمة في منطقة الشرق الأوسط، ويشير المصطلح عمومًا إلى تيار الفكاهة اللفظية، الإستنكار الذاتي، النكتة القصصية والتي ناشئت في أوروبا الشرقية، وتجذّرت في الولايات المتحدة على مدى مئات السنين الماضية. بدءًا من الإستعراض المسرحي، ستاند أب كوميدي، الأفلام، التلفزيون ونسبة عالية بشكل غير متناسب من الكوميديين اليهوديين الأمريكيين خصوصًا ذووي الخلفية الروسية. تعتبر الدعابة اليهودية الأولى الغير مضحكة "unfunny" بعد الدعابة النسائية، لأن النساء مكانهم المطبخ و اليهود مكانهم هو الفرن. (ar)
  • Der jüdische Witz thematisiert das Leben und die Geschichte der Juden. Oft bezieht er sich auf tatsächliche oder vermeintliche jüdische Eigenschaften wie zum Beispiel Chuzpe und Geschäftssinn. Im Gegensatz dazu steht der böse Judenwitz, der, von Nichtjuden erzählt, Juden diffamiert oder verächtlich macht. Es gibt auch mit dem Titel Der jüdische Witz, unter anderem von der Schweizer Schriftstellerin Salcia Landmann, von Burkhard Meyer-Sickendiek und vom Österreicher Hermann Hakel. (de)
  • The tradition of humor in Judaism dates back to the Torah and the Midrash from the ancient Middle East, but generally refers to the more recent stream of verbal and often anecdotal humor of Ashkenazi Jews which took root in the United States over the last hundred years, including in secular Jewish culture. European Jewish humor in its early form developed in the Jewish community of the Holy Roman Empire, with theological satire becoming a traditional way of clandestinely opposing Christianization. Modern Jewish humor emerged during the nineteenth century among German-speaking Jews of the Haskalah (Jewish Enlightenment), matured in the shtetls of the Russian Empire, and then flourished in twentieth-century America, arriving with the millions of Jews who emigrated from Eastern Europe between the 1880s and the early 1920s. Beginning with vaudeville and continuing through radio, stand-up, film, and television, a disproportionately high percentage of American, British, German, and Russian comedians have been Jewish. Time estimated in 1978 that 80 percent of professional American comics were Jewish. Jewish humor is diverse, though it most often favors wordplay, irony, and satire, while its themes are highly anti-authoritarian, mocking religious and secular life alike. Sigmund Freud considered Jewish humor unique in that its humor is primarily derived from mocking of the in-group (Jews) rather than the "other". However, rather than simply being self-deprecating, it also contains an element of self-praise. (en)
  • L’humour juif est l’humour porté par les Juifs sur le monde et sur eux-mêmes. Remontant à la Torah, aux Talmuds et au Midrash, il s’est diversifié selon les époques, les conditions socio-politiques, et les lieux dans lesquels se sont retrouvées les diverses communautés juives. Actuellement, l’« humour juif » fait généralement référence à une forme plus récente, dont le centre était situé en Europe centrale et de l’Est, et s’est particulièrement développé aux États-Unis : les Juifs y sont fortement représentés, que ce soit dans le vaudeville, la stand-up comedy, les films, et la télévision. Ce dernier humour, à base d’autodérision, est fréquemment empreint des stéréotypes des Juifs sur eux-mêmes ou des autres sur eux. Mais il peut prendre une forme plus universelle, et mettre en lumière l’absurdité de la condition humaine, de son rapport au divin, comme on le voit chez Franz Kafka. (fr)
  • 유대인 유머(Jewish humour)는 세계의 유대인과 자신의 유머이다. (ko)
  • Joodse humor is de lange traditie van humor in het jodendom die teruggaat op de Torah en Midrash van het oude Midden-Oosten, maar duidt in het algemeen op de meer recente stroom van woordelijke en vaak anekdotische humor van Asjkenazische Joden met zijn wortels in de Verenigde Staten over laatste honderd jaar. In Nederland was Max Tailleur in de tweede helft van de 20e eeuw een exponent van dit genre humor. Hoewel Joodse humor zeer divers is, wordt er veel gebruik gemaakt van woordspelingen, ironie en satire. Ook is de humor vaak van aard en wordt de spot gedreven met zowel het religieuze als seculiere leven. Sigmund Freud zag Joodse humor als uniek doordat het voornamelijk spot met leden van de eigen groep (de joden) en niet de 'ander'. Men kan Joodse humor onderscheiden in enkele soorten: * religieuze humor * Oost-Europees Joodse humor * humor over antisemitisme * Amerikaans Joodse humor * Joodse humor in de Sovjet-Unie * Israëlisch Joodse humor (nl)
  • La storiella ebraica, spesso detta jüdischer Witz o, semplicemente, Witz ("barzelletta" in tedesco e yiddish) per antonomasia, è la tipica espressione del cosiddetto umorismo ebraico. Nella molteplicità di argomenti e situazioni delle storielle ebraiche, un dato che spicca è la loro natura fortemente autoironica. Freud, che dedicò un ben noto studio all'indagine de Il motto di spirito (1905), rilevò come non esistesse, in altre culture, una forma letteraria analoga a quella della storiella ebraica, proprio perché è raro trovare altrove un uso altrettanto sistematico dell'autoironia. La storiella ebraica è raccontata dall'ebreo e tratta degli stereotipi che l'antisemita medio ha creato nel corso dei secoli. La storiella ebraica è anche un insegnamento, ma non vuole rivelare nulla: parte dal nonsense e ivi finisce, solo per suggerire, evocare, far pensare. La storiella ebraica è anche un lamento: l'ebreo litiga con Dio, lo rimprovera, ma capita anche che lo consoli, e che lo canzoni. (it)
  • Humor żydowski – pojęcie odnoszące się do humoru w lub do humoru, w którym Żydzi występują jako główni bohaterowie dowcipów, anegdot lub skeczy kabaretowych. Według J. Telushkina, dowcip żydowski "musi się odnosić do Żydów, ale, co ważniejsze, musi wyrażać żydowską wrażliwość", czyli tematy i wartości, "które u Żydów cieszą się przesadnie wielkim zainteresowaniem". Popularne tematy humoru żydowskiego to m.in. asymilacja, sukces zawodowy, spryt i chciwość, judaizm i rabini oraz antysemityzm. Jednym z elementów charakterystycznych jest miasto Chełm, którego żydowscy mieszkańcy z nieznanych przyczyn byli uważani przez innych Żydów za głupców. Popularna seria humoru żydowskiego w Polsce nosi nazwę Przy szabasowych świecach. (pl)
  • O humor judaico é a longa tradição de humor no judaísmo, que remonta à Torá e ao Midrash do antigo Oriente Médio, mas geralmente se refere à corrente mais recente de humor verbal e muitas vezes anedótico dos judeus asquenazes que se enraizou nos Estados Unidos durante os últimos cem anos, inclusive na cultura judaica secular. O humor judaico europeu em sua forma primitiva se desenvolveu na comunidade judaica do Sacro Império Romano, com a sátira teológica tornando-se uma forma tradicional de se defender clandestinamente da cristianização. (pt)
  • Еврейский юмор — давняя традиция юмора в еврействе, восходящая к Торе и Мидрашу времен древнего Ближнего Востока, но в целом относится к более недавнему юмору евреев-ашкенази. Европейский еврейский юмор в своей ранней форме развился в еврейской общине Священной Римской империи, а религиозная сатира стала традиционным способом тайного противодействия христианизации. Современный еврейский юмор появился в XIX веке среди немецкоязычных евреев — представителей движения Хаскалы (еврейского просвещения), вырос в местечках Российской империи, а затем процветал в Америке двадцатого века, прибыв вместе с миллионами евреев, эмигрировавших из Восточной Европы, между 1880-ми и началом 1920-х годов. Во всех жанрах, от водевиля до радио, стендап-комедий, фильмов и телевидения. Непропорционально высокий процент американских, немецких и русских комиков были евреями . По оценкам Time в 1978 году, 80 процентов профессиональных американских комиков были евреями. Еврейский юмор, хотя и разнообразен, предпочитает игру слов, иронию и сатиру, а его темы являются крайне антиавторитарными, высмеивают как религиозную, так и светскую жизнь. Зигмунд Фрейд считал еврейский юмор уникальным в том смысле, что его юмор основан на насмешках над «своими» (евреями), а не над «другими». Однако вместо того, чтобы быть самоуничижительным, он также содержит диалектический элемент самовосхваления, который работает в противоположном направлении. (ru)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 546314 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 48502 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1117132947 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
rdf:type
rdfs:comment
  • Židovský humor je druh humoru, který je zakořeněný v tradici judaismu a datuje se již od dob Tóry a Midraše. Současné variace (nejčastěji zmapované ve Spojených státech) jsou spíše definovány jako humor, který obsahuje prvky sebeshazování, drsného humoru a anekdotického humoru Východní Evropy. Je zajímavé, že veliké procento amerických a ruských komiků od dob vaudeville a stand-up bylo židovského původu. (cs)
  • الدعابة اليهودية هي تقليد طويل من الفكاهة في اليهودية والتي يعود تاريخها إلى التوراة والمدراش من العصور القديمة في منطقة الشرق الأوسط، ويشير المصطلح عمومًا إلى تيار الفكاهة اللفظية، الإستنكار الذاتي، النكتة القصصية والتي ناشئت في أوروبا الشرقية، وتجذّرت في الولايات المتحدة على مدى مئات السنين الماضية. بدءًا من الإستعراض المسرحي، ستاند أب كوميدي، الأفلام، التلفزيون ونسبة عالية بشكل غير متناسب من الكوميديين اليهوديين الأمريكيين خصوصًا ذووي الخلفية الروسية. تعتبر الدعابة اليهودية الأولى الغير مضحكة "unfunny" بعد الدعابة النسائية، لأن النساء مكانهم المطبخ و اليهود مكانهم هو الفرن. (ar)
  • Der jüdische Witz thematisiert das Leben und die Geschichte der Juden. Oft bezieht er sich auf tatsächliche oder vermeintliche jüdische Eigenschaften wie zum Beispiel Chuzpe und Geschäftssinn. Im Gegensatz dazu steht der böse Judenwitz, der, von Nichtjuden erzählt, Juden diffamiert oder verächtlich macht. Es gibt auch mit dem Titel Der jüdische Witz, unter anderem von der Schweizer Schriftstellerin Salcia Landmann, von Burkhard Meyer-Sickendiek und vom Österreicher Hermann Hakel. (de)
  • 유대인 유머(Jewish humour)는 세계의 유대인과 자신의 유머이다. (ko)
  • O humor judaico é a longa tradição de humor no judaísmo, que remonta à Torá e ao Midrash do antigo Oriente Médio, mas geralmente se refere à corrente mais recente de humor verbal e muitas vezes anedótico dos judeus asquenazes que se enraizou nos Estados Unidos durante os últimos cem anos, inclusive na cultura judaica secular. O humor judaico europeu em sua forma primitiva se desenvolveu na comunidade judaica do Sacro Império Romano, com a sátira teológica tornando-se uma forma tradicional de se defender clandestinamente da cristianização. (pt)
  • The tradition of humor in Judaism dates back to the Torah and the Midrash from the ancient Middle East, but generally refers to the more recent stream of verbal and often anecdotal humor of Ashkenazi Jews which took root in the United States over the last hundred years, including in secular Jewish culture. European Jewish humor in its early form developed in the Jewish community of the Holy Roman Empire, with theological satire becoming a traditional way of clandestinely opposing Christianization. (en)
  • L’humour juif est l’humour porté par les Juifs sur le monde et sur eux-mêmes. Remontant à la Torah, aux Talmuds et au Midrash, il s’est diversifié selon les époques, les conditions socio-politiques, et les lieux dans lesquels se sont retrouvées les diverses communautés juives. Actuellement, l’« humour juif » fait généralement référence à une forme plus récente, dont le centre était situé en Europe centrale et de l’Est, et s’est particulièrement développé aux États-Unis : les Juifs y sont fortement représentés, que ce soit dans le vaudeville, la stand-up comedy, les films, et la télévision. (fr)
  • La storiella ebraica, spesso detta jüdischer Witz o, semplicemente, Witz ("barzelletta" in tedesco e yiddish) per antonomasia, è la tipica espressione del cosiddetto umorismo ebraico. Nella molteplicità di argomenti e situazioni delle storielle ebraiche, un dato che spicca è la loro natura fortemente autoironica. Freud, che dedicò un ben noto studio all'indagine de Il motto di spirito (1905), rilevò come non esistesse, in altre culture, una forma letteraria analoga a quella della storiella ebraica, proprio perché è raro trovare altrove un uso altrettanto sistematico dell'autoironia. (it)
  • Joodse humor is de lange traditie van humor in het jodendom die teruggaat op de Torah en Midrash van het oude Midden-Oosten, maar duidt in het algemeen op de meer recente stroom van woordelijke en vaak anekdotische humor van Asjkenazische Joden met zijn wortels in de Verenigde Staten over laatste honderd jaar. In Nederland was Max Tailleur in de tweede helft van de 20e eeuw een exponent van dit genre humor. Men kan Joodse humor onderscheiden in enkele soorten: (nl)
  • Humor żydowski – pojęcie odnoszące się do humoru w lub do humoru, w którym Żydzi występują jako główni bohaterowie dowcipów, anegdot lub skeczy kabaretowych. Według J. Telushkina, dowcip żydowski "musi się odnosić do Żydów, ale, co ważniejsze, musi wyrażać żydowską wrażliwość", czyli tematy i wartości, "które u Żydów cieszą się przesadnie wielkim zainteresowaniem". Popularne tematy humoru żydowskiego to m.in. asymilacja, sukces zawodowy, spryt i chciwość, judaizm i rabini oraz antysemityzm. Popularna seria humoru żydowskiego w Polsce nosi nazwę Przy szabasowych świecach. (pl)
  • Еврейский юмор — давняя традиция юмора в еврействе, восходящая к Торе и Мидрашу времен древнего Ближнего Востока, но в целом относится к более недавнему юмору евреев-ашкенази. Европейский еврейский юмор в своей ранней форме развился в еврейской общине Священной Римской империи, а религиозная сатира стала традиционным способом тайного противодействия христианизации. (ru)
rdfs:label
  • دعابة يهودية (ar)
  • Židovský humor (cs)
  • Jüdischer Witz (de)
  • Humour juif (fr)
  • Jewish humor (en)
  • Storiella ebraica (it)
  • 유대인 유머 (ko)
  • Joodse humor (nl)
  • Humor żydowski (pl)
  • Humor judaico (pt)
  • Еврейский юмор (ru)
rdfs:seeAlso
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is rdfs:seeAlso of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License