| dbo:abstract
|
- فولاذ البوتقة هو نوع من الفولاذ الذي يصنع بصهر الحديد مع مواد أخرى في بوتقة. كان أسلوب تصنيع الفولاذ بهذه الطريقة سائداً في آسيا الوسطى وجنوب آسيا خلال العصور الوسطى. قام الطرسوسي وأبو الريحان البيروني بوصف أسلوب صناعة فولاذ البوتقة في مدوناتهم. طوّر أسلوب صناعة فولاذ البوتقة لاحقاً في بريطانيا في القرن الثامن عشر من قبل Benjamin Huntsman وذلك بشكل مختلف عن طريقة بسمر. (ar)
- Gussstahl war ab 1740 eine Bezeichnung für Stahl, der während des Herstellungsprozesses zu Halbzeugen gegossen wurde und später durch Umformen (insbesondere Schmieden) und Spanen seine endgültige Form erhielt. Damit wurde Gussstahl vor allem als Abgrenzung gegenüber dem gießbaren, aber nicht umformbaren Gusseisen und dem im Puddelverfahren gewonnenen schmiedbaren, aber nicht gießbaren Schmiedeeisen verstanden. Schmiedeeisen wurde nicht gegossen, sondern entstand im festen Zustand durch Frischen von Roheisen. Da das Schmiedeeisen durch den modernen Stahl verdrängt wurde und seit etwa 1950 alle Stähle gegossen werden, ist die Bezeichnung Gussstahl überflüssig geworden. Der Begriff Stahlguss dagegen bezeichnete ursprünglich das Verfahren, flüssigen Stahl in Formen zu gießen, die schon die endgültige Form enthielten (allgemein Formgießen, bei Stahl auch als Stahlformguss bezeichnet). Heute versteht man unter Stahlguss spezielle Stahlsorten, die sich für dieses Verfahren besonders eignen. Benjamin Huntsman entwickelte 1740 in England ein Verfahren, den damaligen Zementstahl in einem Tiegelofen umzuschmelzen (Tiegelgussstahl) und ihn so von seinen Schlackeresten zu befreien. Das Produkt wurde cast steel (gegossener Stahl) genannt, woraus im deutschen Sprachraum das Wort Gussstahl wurde. Der Großteil seiner Produktion wurde nach Frankreich exportiert, wo es als acier fondu (geschmolzener Stahl) bezeichnet wurde und nicht als acier coulé (gegossener Stahl, die heutige Bezeichnung für Stahlguss). In Deutschland war es Jacob Mayer, technischer Direktor des Bochumer Vereins, dem es im Jahr 1841 zum ersten Mal gelang, komplizierte Werkstücke in einem Stück aus Stahl zu gießen. Seine so hergestellten Gussstahlglocken erhielten auf der Weltausstellung 1855 in Paris eine Goldmedaille. Das Verfahren fand insbesondere auch bei der Herstellung von Eisenbahnrädern Anwendung. Mit der Einführung des Bessemer-Verfahrens, dem darauf aufbauendem Thomas-Verfahren und dem Siemens-Martin-Verfahren zwischen 1860 und 1880, die die kostengünstige Herstellung von Gussstahl ermöglichten und das Puddelverfahren verdrängten, kam der Begriff Gussstahl außer Gebrauch. (de)
- Krisolŝtalo estas ŝtalo farita el krudfero (gisfero), fero, kaj foje ŝtalo, ofte kun sablo, vitro, cindroj, kaj aliaj flupurigiloj, en krisolo. En antikvaj tempoj ne eblis fandi ŝtalon kaj feron uzante karbon aŭ karbofajrojn, kiuj ne produktas temperaturojn sufiĉe altajn. Tamen, krudfero, havanta pli altan karboenhavon je pli malalta fandopunkto povis esti fandita, kaj trempante forĝitan feron aŭ ŝtalon en la likva krudfero dum longa tempo, la karboenhavo de la krudfero povus esti malpliigita ĉar ĝi malrapide difuziĝis en la feron. Krisolŝtalo de tiu tipo estis produktita en Suda kaj Centra Azio dum la mezepoko. Tio ĝenerale produktis tre fortan ŝtalon, sed ankaŭ komponitan ŝtalon kiu estas nehomogena, konsistanta el tre alt-karba ŝtalo (iam krudfero) kaj malalt-karba ŝtalo (iam forĝita fero). Tio ofte rezultis en komplika modelo kiam estis forĝita, plenigita aŭ polurita ŝtalo, el kiu eble la plej bone konataj ekzemploj estas la Damaska ŝtalo uzita en la glavoj de Damasko. Pro la uzado de flupurigiloj la ŝtalo estis ofte mul te pli grava laŭ kvalito (sen malpuraĵoj) kaj en karboenhavo komparita al aliaj metodoj de ŝtalproduktado de la epoko. Teknikoj por produktado de altkvalita ŝtalo estis disvolvigita de Benjamin Huntsman en Anglio en la 18a jarcento. Huntsman uzis koakson pli ol karbo, atingante temperaturojn sufiĉe altajn por fandi la ŝtalon kaj disolvi la feron. La procezo de Huntsman diferencis el kelkaj el la Damaskoŝtelaj procezoj en tio ke ĝi postulas pli longan tempon por fandi la ŝtalon kaj por malvarmi ĝin kaj havigi pli da tempo por la difuzado de karbo. La procezo de Huntsman uzis feron kaj ŝtalon kiel krudaj materialoj, en la formo de cementa ŝtalo, pli ol rektan konverton el gisfero kiel en pudelado aŭ en la posta procezo Bessemer. La kapablo plene fandi la ŝtalon forigis ajnan nehomogenecon en la ŝtalo, kio ebligis, ke la karbo dissolviĝu eĉ en la likva ŝtalo kaj superigante la neceson de etenda forĝado en klopodo atingi la saman rezulton. Simile, ĝi permesis, ke la ŝtalo simple estu verŝita en muldilojn aŭ estu fandita por la unua fojo. La homogena kristala strukturo de tiu fandoŝtalo plibonigis sian forton kompare kun la antaŭaj formoj de ŝtalo. La uzado de flupurigiloj ebligis preskaŭ kompletan elprenon de malpuraĵoj el la likvo, kiuj povus tiam simple flosadi al la pinto por esti forigita. Tio produktis la unuan ŝtalon de moderna kvalito, havigante rimedojn por efike ŝanĝi la troan forĝitan feron en utila ŝtalo. La procezo de Huntsman ege pliigis la produktadon en Eŭropo de kvalita ŝtalo taŭga por uzado en aĵoj kiel tranĉiloj, iloj kaj maŝinaro, kio helpis pavimi la vojon por la Industria revolucio. (eo)
- El acero de crisol o acero al crisol es un tipo de acero elaborado mediante diferentes técnicas fundamentadas en el lento proceso de calentamiento y enfriamiento del hierro puro en un crisol y siempre en presencia de carbono, tradicionalmente añadiendo una cierta cantidad de carbón en el crisol, carbón mineral o vegetal, aunque en la actualidad el carbono añadido puede obtenerse mediante otros procedimientos. (es)
- Crucible steel is steel made by melting pig iron (cast iron), iron, and sometimes steel, often along with sand, glass, ashes, and other fluxes, in a crucible. In ancient times steel and iron were impossible to melt using charcoal or coal fires, which could not produce temperatures high enough. However, pig iron, having a higher carbon content and thus a lower melting point, could be melted, and by soaking wrought iron or steel in the liquid pig-iron for a long time, the carbon content of the pig iron could be reduced as it slowly diffused into the steel. Crucible steel of this type was produced in South and Central Asia during the medieval era. This generally produced a very hard steel, but also a composite steel that was inhomogeneous, consisting of a very high-carbon steel (formerly the pig-iron) and a lower-carbon steel (formerly the wrought iron). This often resulted in an intricate pattern when the steel was forged, filed or polished, with possibly the most well-known examples coming from the wootz steel used in Damascus swords. The steel was often much higher in carbon content (typically ranging in the area of 1.5 to 2.0%) and in quality (lacking impurities) in comparison with other methods of steel production of the time because of the use of fluxes. The steel was usually worked very little and at relatively low temperatures to avoid any decarburization, hot short crumbling, or excess diffusion of carbon; just enough hammering to form the shape of a sword. With a carbon content close to that of cast iron, it usually required no heat treatment after shaping other than air cooling to achieve the correct hardness, relying on composition alone. The higher-carbon steel provided a very hard edge, but the lower-carbon steel helped to increase the toughness, helping to decrease the chance of chipping, cracking, or breaking. In Europe, crucible steel was developed by Benjamin Huntsman in England in the 18th century. Huntsman used coke rather than coal or charcoal, achieving temperatures high enough to melt steel and dissolve iron. Huntsman's process differed from some of the wootz processes in that it used a longer time to melt the steel and to cool it down and thus allowed more time for the diffusion of carbon. Huntsman's process used iron and steel as raw materials, in the form of blister steel, rather than direct conversion from cast iron as in puddling or the later Bessemer process. The ability to fully melt the steel removed any inhomogeneities in the steel, allowing the carbon to dissolve evenly into the liquid steel and negating the prior need for extensive blacksmithing in an attempt to achieve the same result. Similarly, it allowed steel to be cast by pouring into molds. The use of fluxes allowed nearly complete extraction of impurities from the liquid, which could then simply float to the top for removal. This produced the first steel of modern quality, providing a means of efficiently changing excess wrought iron into useful steel. Huntsman's process greatly increased the European output of quality steel suitable for use in items like knives, tools, and machinery, helping to pave the way for the Industrial Revolution. (en)
- L'acier au creuset désigne le métal issu d'un certain nombre de procédés historiques d'élaboration d'acier dans un creuset. Ces procédés consistent essentiellement à affiner ou refondre du fer ou de l'acier préalablement élaborés dans un four distinct. L'acier au creuset est souvent un acier de qualité supérieure, dont l'importance technique et culturelle est essentielle (wootz pour la fabrication d'armes, aciers d'Huntsman pour les ressorts d'horlogerie, etc). (fr)
- Onder gietstaal, kroezenstaal of smeltkroes staal verstaat men staal dat, evenals gietijzer, in vormen gegoten kan worden. Oorspronkelijk betrof het welstaal dat, na uit de puddeloven te zijn gekomen, werd omgesmolten tot smelt in een smeltkroes. Deze methode werd aanvankelijk toegepast om, in plaats van door te smeden, de slak te verwijderen. De omsmeltmethode werd omstreeks 1740 ontwikkeld door . Buiten Engeland vond ze ingang in Duitsland bij Krupp (1815) en (1836). De methode was met geheimzinnigheid omgeven, daar de juiste toeslagstoffen en de samenstelling van de vuurvaste bekleding van de kroezen, niet aan de concurrentie mocht worden prijsgegeven. Aanvankelijk werd het staal in coquilles gegoten en als blokken (ingots) verkocht. Deze werden in smederijen verwerkt tot gebruiksvoorwerpen, gereedschappen en machine-onderdelen. In 1851 lukte het Jacob Mayer om het staal ook rechtstreeks in gewone gietvormen te gieten. Aldus werd veel smeedwerk overbodig. Het staalgietwerk vond ingang voor de productie van wielbanden en -schijven voor de spoorwegen, scheepsonderdelen en machine-onderdelen. (nl)
- Degelstål eller degelgjutstål är gjutstål framställt genom smältning i degel. (sv)
- 坩堝鋼（英語：crucible steel）指在坩埚中融化製成的鋼。生鐵碳含量高，雖硬但容易斷裂；熟鐵碳含量低，雖有彈性但容易變形；鋼的碳含量介於兩者之間，兼具兩者優點，因此控制鋼的碳含量關乎其品質。坩埚钢由於隔離了原料與熱源，可以精準控制產品的碳含量，得以鑄造品質優良的機械或工具用鋼。在坩埚中添加助焊劑（如石灰石）則可以去除鐵漿中的硫、硅和其他杂质。 中世纪鍊坩埚鋼時，使用煤或木炭來加熱坩埚，很難升溫至可以融化熟鐵或鋼的溫度，但可以融化含碳量較高、較易融化的生鐵。因此，南亞和中亞的工匠會將熟鐵或鋼浸泡在融化的生鐵中，使生鐵中的碳擴散到熟鐵或鋼裡，以降低生鐵的含碳量。融化的生鐵和無法完全融化的熟鐵或鋼會組成一種高碳、不均勻的複合鋼，鍛造或拋光時鋼材上會自然出現複雜的圖案，著名的例子為用以鑄造大馬士革劍的烏茲鋼。坩堝鋼與當時以其他方法煉製的鋼相比，其碳含量與品質更高。 18世紀，英國的本傑明·亨茨曼（Benjamin Huntsman）改良了坩埚钢的煉製方法，去除更多雜質，並消除了中世紀複合鋼的不均勻性。亨茨曼使用焦炭來加熱，產生的溫度可以完全融化熟鐵和鋼，使不同含碳量的原料可以均勻混和；不再使用生鐵鍊鋼；花更長時間融化並冷卻鐵漿，讓碳可以更均勻的擴散；加入助焊劑使雜質可以浮到鐵漿表層以方便去除。亨茨曼開啟了現代化的煉鋼工藝，優質鋼材製造的零件、機械有助於工業革命的發展。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- فولاذ البوتقة هو نوع من الفولاذ الذي يصنع بصهر الحديد مع مواد أخرى في بوتقة. كان أسلوب تصنيع الفولاذ بهذه الطريقة سائداً في آسيا الوسطى وجنوب آسيا خلال العصور الوسطى. قام الطرسوسي وأبو الريحان البيروني بوصف أسلوب صناعة فولاذ البوتقة في مدوناتهم. طوّر أسلوب صناعة فولاذ البوتقة لاحقاً في بريطانيا في القرن الثامن عشر من قبل Benjamin Huntsman وذلك بشكل مختلف عن طريقة بسمر. (ar)
- El acero de crisol o acero al crisol es un tipo de acero elaborado mediante diferentes técnicas fundamentadas en el lento proceso de calentamiento y enfriamiento del hierro puro en un crisol y siempre en presencia de carbono, tradicionalmente añadiendo una cierta cantidad de carbón en el crisol, carbón mineral o vegetal, aunque en la actualidad el carbono añadido puede obtenerse mediante otros procedimientos. (es)
- L'acier au creuset désigne le métal issu d'un certain nombre de procédés historiques d'élaboration d'acier dans un creuset. Ces procédés consistent essentiellement à affiner ou refondre du fer ou de l'acier préalablement élaborés dans un four distinct. L'acier au creuset est souvent un acier de qualité supérieure, dont l'importance technique et culturelle est essentielle (wootz pour la fabrication d'armes, aciers d'Huntsman pour les ressorts d'horlogerie, etc). (fr)
- Degelstål eller degelgjutstål är gjutstål framställt genom smältning i degel. (sv)
- 坩堝鋼（英語：crucible steel）指在坩埚中融化製成的鋼。生鐵碳含量高，雖硬但容易斷裂；熟鐵碳含量低，雖有彈性但容易變形；鋼的碳含量介於兩者之間，兼具兩者優點，因此控制鋼的碳含量關乎其品質。坩埚钢由於隔離了原料與熱源，可以精準控制產品的碳含量，得以鑄造品質優良的機械或工具用鋼。在坩埚中添加助焊劑（如石灰石）則可以去除鐵漿中的硫、硅和其他杂质。 中世纪鍊坩埚鋼時，使用煤或木炭來加熱坩埚，很難升溫至可以融化熟鐵或鋼的溫度，但可以融化含碳量較高、較易融化的生鐵。因此，南亞和中亞的工匠會將熟鐵或鋼浸泡在融化的生鐵中，使生鐵中的碳擴散到熟鐵或鋼裡，以降低生鐵的含碳量。融化的生鐵和無法完全融化的熟鐵或鋼會組成一種高碳、不均勻的複合鋼，鍛造或拋光時鋼材上會自然出現複雜的圖案，著名的例子為用以鑄造大馬士革劍的烏茲鋼。坩堝鋼與當時以其他方法煉製的鋼相比，其碳含量與品質更高。 18世紀，英國的本傑明·亨茨曼（Benjamin Huntsman）改良了坩埚钢的煉製方法，去除更多雜質，並消除了中世紀複合鋼的不均勻性。亨茨曼使用焦炭來加熱，產生的溫度可以完全融化熟鐵和鋼，使不同含碳量的原料可以均勻混和；不再使用生鐵鍊鋼；花更長時間融化並冷卻鐵漿，讓碳可以更均勻的擴散；加入助焊劑使雜質可以浮到鐵漿表層以方便去除。亨茨曼開啟了現代化的煉鋼工藝，優質鋼材製造的零件、機械有助於工業革命的發展。 (zh)
- Gussstahl war ab 1740 eine Bezeichnung für Stahl, der während des Herstellungsprozesses zu Halbzeugen gegossen wurde und später durch Umformen (insbesondere Schmieden) und Spanen seine endgültige Form erhielt. Damit wurde Gussstahl vor allem als Abgrenzung gegenüber dem gießbaren, aber nicht umformbaren Gusseisen und dem im Puddelverfahren gewonnenen schmiedbaren, aber nicht gießbaren Schmiedeeisen verstanden. Schmiedeeisen wurde nicht gegossen, sondern entstand im festen Zustand durch Frischen von Roheisen. Da das Schmiedeeisen durch den modernen Stahl verdrängt wurde und seit etwa 1950 alle Stähle gegossen werden, ist die Bezeichnung Gussstahl überflüssig geworden. Der Begriff Stahlguss dagegen bezeichnete ursprünglich das Verfahren, flüssigen Stahl in Formen zu gießen, die schon die end (de)
- Krisolŝtalo estas ŝtalo farita el krudfero (gisfero), fero, kaj foje ŝtalo, ofte kun sablo, vitro, cindroj, kaj aliaj flupurigiloj, en krisolo. En antikvaj tempoj ne eblis fandi ŝtalon kaj feron uzante karbon aŭ karbofajrojn, kiuj ne produktas temperaturojn sufiĉe altajn. Tamen, krudfero, havanta pli altan karboenhavon je pli malalta fandopunkto povis esti fandita, kaj trempante forĝitan feron aŭ ŝtalon en la likva krudfero dum longa tempo, la karboenhavo de la krudfero povus esti malpliigita ĉar ĝi malrapide difuziĝis en la feron. Krisolŝtalo de tiu tipo estis produktita en Suda kaj Centra Azio dum la mezepoko. Tio ĝenerale produktis tre fortan ŝtalon, sed ankaŭ komponitan ŝtalon kiu estas nehomogena, konsistanta el tre alt-karba ŝtalo (iam krudfero) kaj malalt-karba ŝtalo (iam forĝita fe (eo)
- Crucible steel is steel made by melting pig iron (cast iron), iron, and sometimes steel, often along with sand, glass, ashes, and other fluxes, in a crucible. In ancient times steel and iron were impossible to melt using charcoal or coal fires, which could not produce temperatures high enough. However, pig iron, having a higher carbon content and thus a lower melting point, could be melted, and by soaking wrought iron or steel in the liquid pig-iron for a long time, the carbon content of the pig iron could be reduced as it slowly diffused into the steel. Crucible steel of this type was produced in South and Central Asia during the medieval era. This generally produced a very hard steel, but also a composite steel that was inhomogeneous, consisting of a very high-carbon steel (formerly the (en)
- Onder gietstaal, kroezenstaal of smeltkroes staal verstaat men staal dat, evenals gietijzer, in vormen gegoten kan worden. Oorspronkelijk betrof het welstaal dat, na uit de puddeloven te zijn gekomen, werd omgesmolten tot smelt in een smeltkroes. Deze methode werd aanvankelijk toegepast om, in plaats van door te smeden, de slak te verwijderen. Het staalgietwerk vond ingang voor de productie van wielbanden en -schijven voor de spoorwegen, scheepsonderdelen en machine-onderdelen. (nl)
|
