| dbo:abstract
|
- آنَا (بالإنجليزية: Anna) هو اسم علم شخصي مؤنث أصله من اللغة العبرية ومن اسم الذي يعني الإحسان أو المجد في اللغة العبرية ويعتبر من الأسماء المقدسة في المسيحية نسباً للقديسة حنة والدة مريم العذراء حسب ما ورد في الإنجيل، ويعتبر من أجمَل وأكثر أسماء الإناث المنتشرة في الغرب وله أشكال أخرى أيضاً مثل . (ar)
- Anna és un prenom femení català que prové del prenom llatí Anna, el qual deriva de l'hebreu Hānnah, el prenom de la mare de Maria, mare de Jesús. És un prenom tradicional en català que també es troba en altres llengües. A partir del prenom compost Maria Anna (i Maria Aina), aglutinat amb «Maria», ha donat lloc al prenom Marianna (i Mariaina) i la seva variant Aina aglutinada amb Francina a partir del prenom Francina Aina ha originat Francinaina. A més, també es pot trobar en català en el prenom compost Anna-Maria o Anna Maria. Variant: Aina (d'origen mallorquí). (ca)
- Anna ženské rodné jméno hebrejského původu (hebrejsky חַנָּה, Chana či Channa) znamená „milostiplná“ či „milá“. Ze stejného hebrejského jména pochází také jméno Hannah. V Bibli se vyskytují dvě ženy s tímto jménem, matka Samuelova z 1. knihy Samuelovy 1. kapitoly, a v Novém zákoně prorokyně Anna, dcera Fanuelova z kmene Ašer (Lukáš 2, 36), která žila v Jeruzalémském Chrámu a očekávala příchod Mesiáše a rozpoznala ho v Ježíši. Podle českého kalendáře má svátek 26. července a v církevním se slaví Anna společně s Jáchymem, neboť celý život spolu prožili a jsou známí coby rodiče Panny Marie. Druhý vatikánský koncil stanovil památku Jáchyma a Anny na společný den 26. července, do té doby se oba slavili po celém světě v různé dny. Roku 1481 ji papež Sixtus IV. včlenil do římského kalendáře. Rokem 1584 a z nařízení papeže Řehoře XIII. se slaví svátek sv. Anny. Anna je patronkou Innsbrucku, Florencie a Neapole a lidé ji prosí za šťastný sňatek a manželství, za požehnání dětí, za šťastný porod a za svou si ji berou vdovy, hospodyně, matky, dělnice, horníci, tkalci, soustružníci, umělečtí truhláři, mlynáři, kramáři, provazníci, krejčí, krajkáři, čeledíni aj. (cs)
- Anna ist ein weiblicher Vorname. Selten ist er auch ein männlicher Vorname und wird als solcher, ähnlich wie Maria, aus religiösen Gründen vergeben. (de)
- Το Άννα είναι ένα συνηθισμένο γυναικείο όνομα (18ο πιο συνηθισμένο και εμφανίζεται στο 1,73% των ελληνικών ονομάτων) και στην Ελληνική γλώσσα αλλά και σε πολλές άλλες γλώσσες. Συχνά χαϊδευτικά του ονόματος που χρησιμοποιούνται στα Ελληνικά είναι τα Αννούλα, Αννάκι, Αννιώ, Αννέτα, Αννίτα, Άννυ. Κοινό χαϊδευτικό στα ρωσικά είναι το Άνυα. (el)
- Anna est un prénom féminin qui vient de l’hébreu Hannah. En français, Anna est une variante d’Anne, et en anglais, d’Ann. (fr)
- アンナ （Anna、Αννα、Анна）は、西洋の広い範囲に見られる女性名。 フリジア語においては、男性名としても用いられるが、こちらは「鷲」を意味するゲルマン語系の語幹 arn に由来するものである。7世紀半ばのイースト・アングリアの王も、こうした男性名の一例である。現代における同系の男性名の例としては、が挙げられる。 (ja)
- Anna is een voornaam of persoonsnaam. Anna is de Griekse vorm van het Hebreeuwse Hanna wat "lieflijke, genadige" betekent. De naam Anne komt in Nederland en met name in het Friese taalgebied ook als jongensnaam voor. Deze naam kan uitgesproken worden als Anne en als Oane. Als jongensnaam is het een variant van Ane en mogelijk een verkorting van Germaanse arn-namen met de betekenis "adelaar". (nl)
- Anna è un nome proprio di persona italiano femminile. (it)
- Anna, Hanna (hebr. חַנָּה hannāh – „łaska”) – imię żeńskie pochodzenia hebrajskiego, które tłumaczy się jako „pełna wdzięku, łaski”. W Polsce imię Anna notowane jest od 1229 roku, zaś w formie Hanna – od 1311 roku, ze staropolskimi zdrobnieniami: Annusza, Hannula, Hannusza, Anica, Anka, Anuchna, Anula, Anulka, Anusza, Hanc(z)ka, Hania, Haniła(?), Hanka, Hanszka, Hanuchna, Hanula, Hanulka, Hanusza, Hanuszka, Hańka, Janka, Nuchna, Nutka. Nagłosowe h- można wyjaśnić jako przydech przed samogłoską znajdującą się na początku imienia lub jako wyraz wpływów niemieckich. Forma Hanna, jakkolwiek stała się imieniem nadawanym samodzielnie, w dalszym ciągu wraz z pochodnymi formami – również w czasach współczesnych – występuje jako spieszczenie imienia Anna. Inne formy pochodne: Anita, Aneta, Anika. Anna jest najpopularniejszym imieniem w Polsce. Według stanu na styczeń 2017 r. imię to nosi 1 070 289 kobiet w Polsce, czyli 5,4% (ponad ) populacji żeńskiej kraju i jest ono o ponad 50% częstsze, niż drugie co do popularności imię w Polsce – Piotr (700 645 nadań). Ponadto Hanna w całej populacji Polek zajmowała w 2017 r. 46. miejsce (151 291 nadań). Natomiast wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, w 2017 r. Anna zajmowała 19., a Hanna 6. – miejsce w grupie imion żeńskich. (pl)
- Anna eller Anne och Ann är ett kvinnonamn som antas ha sitt ursprung i den grekiska formen av det hebreiska namnet Hanna eller Channa med betydelsen 'nåd' eller 'den benådade'. Enligt Jakobs protevangelium var Anna Jungfru Marias mor och namnet spreds med katolicismen och dess starka Mariakult under medeltiden. Det äldsta belägget i Sverige är från 1291. Efter erkännandet av kulten av Sankta Anna på ett kyrkomöte under 1400-talet fick namnet en stor spridning i hela Norden. Under 1800-talet var Anna det allra vanligaste namnet bland svenska kvinnor. År 2020 fanns det totalt 100 259 kvinnor med namnet Anna som tilltalsnamn, vilket gör det till Sveriges vanligaste tilltalsnamn bland kvinnor. Motsvarande siffror för Ann var 14 812 och för Anne 9 132. Namnsdagen för Anne i Finland och Anna i Sverige är 9 december, den så kallade Annadagen. (sv)
- 安娜（Anna）是希伯来语名字“汉娜”（希伯來語：חַנָּה，羅馬化：Channah）的拉丁版本，意为“优雅”、“恩惠”。“安娜”在英语国家的使用已有数百年的历史，最初的原始英文拼写是“Ann”（安）。而在世界范围内，一个更加流行的拼写版本是来自法语的拼法“Anne”。“安娜”一名的最早使用是在天主教中聖母瑪利亞的母亲“圣安娜”。这位圣人的名字使得“安娜”一名在基督徒中开始被广泛使用。在西方历史中，有几位圣人或女王亦取名“安娜”。在荷兰语中，“安纳”也可作为男性的名字，如。 (zh)
- آنَا (بالإنجليزية: Anna) هو اسم علم شخصي مؤنث أصله من اللغة العبرية ومن اسم الذي يعني الإحسان أو المجد في اللغة العبرية ويعتبر من الأسماء المقدسة في المسيحية نسباً للقديسة حنة والدة مريم العذراء حسب ما ورد في الإنجيل، ويعتبر من أجمَل وأكثر أسماء الإناث المنتشرة في الغرب وله أشكال أخرى أيضاً مثل . (ar)
- Anna és un prenom femení català que prové del prenom llatí Anna, el qual deriva de l'hebreu Hānnah, el prenom de la mare de Maria, mare de Jesús. És un prenom tradicional en català que també es troba en altres llengües. A partir del prenom compost Maria Anna (i Maria Aina), aglutinat amb «Maria», ha donat lloc al prenom Marianna (i Mariaina) i la seva variant Aina aglutinada amb Francina a partir del prenom Francina Aina ha originat Francinaina. A més, també es pot trobar en català en el prenom compost Anna-Maria o Anna Maria. Variant: Aina (d'origen mallorquí). (ca)
- Anna ženské rodné jméno hebrejského původu (hebrejsky חַנָּה, Chana či Channa) znamená „milostiplná“ či „milá“. Ze stejného hebrejského jména pochází také jméno Hannah. V Bibli se vyskytují dvě ženy s tímto jménem, matka Samuelova z 1. knihy Samuelovy 1. kapitoly, a v Novém zákoně prorokyně Anna, dcera Fanuelova z kmene Ašer (Lukáš 2, 36), která žila v Jeruzalémském Chrámu a očekávala příchod Mesiáše a rozpoznala ho v Ježíši. Podle českého kalendáře má svátek 26. července a v církevním se slaví Anna společně s Jáchymem, neboť celý život spolu prožili a jsou známí coby rodiče Panny Marie. Druhý vatikánský koncil stanovil památku Jáchyma a Anny na společný den 26. července, do té doby se oba slavili po celém světě v různé dny. Roku 1481 ji papež Sixtus IV. včlenil do římského kalendáře. Rokem 1584 a z nařízení papeže Řehoře XIII. se slaví svátek sv. Anny. Anna je patronkou Innsbrucku, Florencie a Neapole a lidé ji prosí za šťastný sňatek a manželství, za požehnání dětí, za šťastný porod a za svou si ji berou vdovy, hospodyně, matky, dělnice, horníci, tkalci, soustružníci, umělečtí truhláři, mlynáři, kramáři, provazníci, krejčí, krajkáři, čeledíni aj. (cs)
- Anna ist ein weiblicher Vorname. Selten ist er auch ein männlicher Vorname und wird als solcher, ähnlich wie Maria, aus religiösen Gründen vergeben. (de)
- Το Άννα είναι ένα συνηθισμένο γυναικείο όνομα (18ο πιο συνηθισμένο και εμφανίζεται στο 1,73% των ελληνικών ονομάτων) και στην Ελληνική γλώσσα αλλά και σε πολλές άλλες γλώσσες. Συχνά χαϊδευτικά του ονόματος που χρησιμοποιούνται στα Ελληνικά είναι τα Αννούλα, Αννάκι, Αννιώ, Αννέτα, Αννίτα, Άννυ. Κοινό χαϊδευτικό στα ρωσικά είναι το Άνυα. (el)
- Anna est un prénom féminin qui vient de l’hébreu Hannah. En français, Anna est une variante d’Anne, et en anglais, d’Ann. (fr)
- アンナ （Anna、Αννα、Анна）は、西洋の広い範囲に見られる女性名。 フリジア語においては、男性名としても用いられるが、こちらは「鷲」を意味するゲルマン語系の語幹 arn に由来するものである。7世紀半ばのイースト・アングリアの王も、こうした男性名の一例である。現代における同系の男性名の例としては、が挙げられる。 (ja)
- Anna is een voornaam of persoonsnaam. Anna is de Griekse vorm van het Hebreeuwse Hanna wat "lieflijke, genadige" betekent. De naam Anne komt in Nederland en met name in het Friese taalgebied ook als jongensnaam voor. Deze naam kan uitgesproken worden als Anne en als Oane. Als jongensnaam is het een variant van Ane en mogelijk een verkorting van Germaanse arn-namen met de betekenis "adelaar". (nl)
- Anna è un nome proprio di persona italiano femminile. (it)
- Anna, Hanna (hebr. חַנָּה hannāh – „łaska”) – imię żeńskie pochodzenia hebrajskiego, które tłumaczy się jako „pełna wdzięku, łaski”. W Polsce imię Anna notowane jest od 1229 roku, zaś w formie Hanna – od 1311 roku, ze staropolskimi zdrobnieniami: Annusza, Hannula, Hannusza, Anica, Anka, Anuchna, Anula, Anulka, Anusza, Hanc(z)ka, Hania, Haniła(?), Hanka, Hanszka, Hanuchna, Hanula, Hanulka, Hanusza, Hanuszka, Hańka, Janka, Nuchna, Nutka. Nagłosowe h- można wyjaśnić jako przydech przed samogłoską znajdującą się na początku imienia lub jako wyraz wpływów niemieckich. Forma Hanna, jakkolwiek stała się imieniem nadawanym samodzielnie, w dalszym ciągu wraz z pochodnymi formami – również w czasach współczesnych – występuje jako spieszczenie imienia Anna. Inne formy pochodne: Anita, Aneta, Anika. Anna jest najpopularniejszym imieniem w Polsce. Według stanu na styczeń 2017 r. imię to nosi 1 070 289 kobiet w Polsce, czyli 5,4% (ponad ) populacji żeńskiej kraju i jest ono o ponad 50% częstsze, niż drugie co do popularności imię w Polsce – Piotr (700 645 nadań). Ponadto Hanna w całej populacji Polek zajmowała w 2017 r. 46. miejsce (151 291 nadań). Natomiast wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, w 2017 r. Anna zajmowała 19., a Hanna 6. – miejsce w grupie imion żeńskich. (pl)
- Anna eller Anne och Ann är ett kvinnonamn som antas ha sitt ursprung i den grekiska formen av det hebreiska namnet Hanna eller Channa med betydelsen 'nåd' eller 'den benådade'. Enligt Jakobs protevangelium var Anna Jungfru Marias mor och namnet spreds med katolicismen och dess starka Mariakult under medeltiden. Det äldsta belägget i Sverige är från 1291. Efter erkännandet av kulten av Sankta Anna på ett kyrkomöte under 1400-talet fick namnet en stor spridning i hela Norden. Under 1800-talet var Anna det allra vanligaste namnet bland svenska kvinnor. År 2020 fanns det totalt 100 259 kvinnor med namnet Anna som tilltalsnamn, vilket gör det till Sveriges vanligaste tilltalsnamn bland kvinnor. Motsvarande siffror för Ann var 14 812 och för Anne 9 132. Namnsdagen för Anne i Finland och Anna i Sverige är 9 december, den så kallade Annadagen. (sv)
- 安娜（Anna）是希伯来语名字“汉娜”（希伯來語：חַנָּה，羅馬化：Channah）的拉丁版本，意为“优雅”、“恩惠”。“安娜”在英语国家的使用已有数百年的历史，最初的原始英文拼写是“Ann”（安）。而在世界范围内，一个更加流行的拼写版本是来自法语的拼法“Anne”。“安娜”一名的最早使用是在天主教中聖母瑪利亞的母亲“圣安娜”。这位圣人的名字使得“安娜”一名在基督徒中开始被广泛使用。在西方历史中，有几位圣人或女王亦取名“安娜”。在荷兰语中，“安纳”也可作为男性的名字，如。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- آنَا (بالإنجليزية: Anna) هو اسم علم شخصي مؤنث أصله من اللغة العبرية ومن اسم الذي يعني الإحسان أو المجد في اللغة العبرية ويعتبر من الأسماء المقدسة في المسيحية نسباً للقديسة حنة والدة مريم العذراء حسب ما ورد في الإنجيل، ويعتبر من أجمَل وأكثر أسماء الإناث المنتشرة في الغرب وله أشكال أخرى أيضاً مثل . (ar)
- Anna és un prenom femení català que prové del prenom llatí Anna, el qual deriva de l'hebreu Hānnah, el prenom de la mare de Maria, mare de Jesús. És un prenom tradicional en català que també es troba en altres llengües. A partir del prenom compost Maria Anna (i Maria Aina), aglutinat amb «Maria», ha donat lloc al prenom Marianna (i Mariaina) i la seva variant Aina aglutinada amb Francina a partir del prenom Francina Aina ha originat Francinaina. A més, també es pot trobar en català en el prenom compost Anna-Maria o Anna Maria. Variant: Aina (d'origen mallorquí). (ca)
- Anna ist ein weiblicher Vorname. Selten ist er auch ein männlicher Vorname und wird als solcher, ähnlich wie Maria, aus religiösen Gründen vergeben. (de)
- Το Άννα είναι ένα συνηθισμένο γυναικείο όνομα (18ο πιο συνηθισμένο και εμφανίζεται στο 1,73% των ελληνικών ονομάτων) και στην Ελληνική γλώσσα αλλά και σε πολλές άλλες γλώσσες. Συχνά χαϊδευτικά του ονόματος που χρησιμοποιούνται στα Ελληνικά είναι τα Αννούλα, Αννάκι, Αννιώ, Αννέτα, Αννίτα, Άννυ. Κοινό χαϊδευτικό στα ρωσικά είναι το Άνυα. (el)
- Anna est un prénom féminin qui vient de l’hébreu Hannah. En français, Anna est une variante d’Anne, et en anglais, d’Ann. (fr)
- アンナ （Anna、Αννα、Анна）は、西洋の広い範囲に見られる女性名。 フリジア語においては、男性名としても用いられるが、こちらは「鷲」を意味するゲルマン語系の語幹 arn に由来するものである。7世紀半ばのイースト・アングリアの王も、こうした男性名の一例である。現代における同系の男性名の例としては、が挙げられる。 (ja)
- Anna is een voornaam of persoonsnaam. Anna is de Griekse vorm van het Hebreeuwse Hanna wat "lieflijke, genadige" betekent. De naam Anne komt in Nederland en met name in het Friese taalgebied ook als jongensnaam voor. Deze naam kan uitgesproken worden als Anne en als Oane. Als jongensnaam is het een variant van Ane en mogelijk een verkorting van Germaanse arn-namen met de betekenis "adelaar". (nl)
- Anna è un nome proprio di persona italiano femminile. (it)
- 安娜（Anna）是希伯来语名字“汉娜”（希伯來語：חַנָּה，羅馬化：Channah）的拉丁版本，意为“优雅”、“恩惠”。“安娜”在英语国家的使用已有数百年的历史，最初的原始英文拼写是“Ann”（安）。而在世界范围内，一个更加流行的拼写版本是来自法语的拼法“Anne”。“安娜”一名的最早使用是在天主教中聖母瑪利亞的母亲“圣安娜”。这位圣人的名字使得“安娜”一名在基督徒中开始被广泛使用。在西方历史中，有几位圣人或女王亦取名“安娜”。在荷兰语中，“安纳”也可作为男性的名字，如。 (zh)
- Anna ženské rodné jméno hebrejského původu (hebrejsky חַנָּה, Chana či Channa) znamená „milostiplná“ či „milá“. Ze stejného hebrejského jména pochází také jméno Hannah. V Bibli se vyskytují dvě ženy s tímto jménem, matka Samuelova z 1. knihy Samuelovy 1. kapitoly, a v Novém zákoně prorokyně Anna, dcera Fanuelova z kmene Ašer (Lukáš 2, 36), která žila v Jeruzalémském Chrámu a očekávala příchod Mesiáše a rozpoznala ho v Ježíši. Roku 1481 ji papež Sixtus IV. včlenil do římského kalendáře. Rokem 1584 a z nařízení papeže Řehoře XIII. se slaví svátek sv. Anny. (cs)
- Anna, Hanna (hebr. חַנָּה hannāh – „łaska”) – imię żeńskie pochodzenia hebrajskiego, które tłumaczy się jako „pełna wdzięku, łaski”. W Polsce imię Anna notowane jest od 1229 roku, zaś w formie Hanna – od 1311 roku, ze staropolskimi zdrobnieniami: Annusza, Hannula, Hannusza, Anica, Anka, Anuchna, Anula, Anulka, Anusza, Hanc(z)ka, Hania, Haniła(?), Hanka, Hanszka, Hanuchna, Hanula, Hanulka, Hanusza, Hanuszka, Hańka, Janka, Nuchna, Nutka. Nagłosowe h- można wyjaśnić jako przydech przed samogłoską znajdującą się na początku imienia lub jako wyraz wpływów niemieckich. Forma Hanna, jakkolwiek stała się imieniem nadawanym samodzielnie, w dalszym ciągu wraz z pochodnymi formami – również w czasach współczesnych – występuje jako spieszczenie imienia Anna. Inne formy pochodne: Anita, Aneta, Anika. (pl)
- Anna eller Anne och Ann är ett kvinnonamn som antas ha sitt ursprung i den grekiska formen av det hebreiska namnet Hanna eller Channa med betydelsen 'nåd' eller 'den benådade'. Enligt Jakobs protevangelium var Anna Jungfru Marias mor och namnet spreds med katolicismen och dess starka Mariakult under medeltiden. Det äldsta belägget i Sverige är från 1291. Efter erkännandet av kulten av Sankta Anna på ett kyrkomöte under 1400-talet fick namnet en stor spridning i hela Norden. Under 1800-talet var Anna det allra vanligaste namnet bland svenska kvinnor. (sv)
- آنَا (بالإنجليزية: Anna) هو اسم علم شخصي مؤنث أصله من اللغة العبرية ومن اسم الذي يعني الإحسان أو المجد في اللغة العبرية ويعتبر من الأسماء المقدسة في المسيحية نسباً للقديسة حنة والدة مريم العذراء حسب ما ورد في الإنجيل، ويعتبر من أجمَل وأكثر أسماء الإناث المنتشرة في الغرب وله أشكال أخرى أيضاً مثل . (ar)
- Anna és un prenom femení català que prové del prenom llatí Anna, el qual deriva de l'hebreu Hānnah, el prenom de la mare de Maria, mare de Jesús. És un prenom tradicional en català que també es troba en altres llengües. A partir del prenom compost Maria Anna (i Maria Aina), aglutinat amb «Maria», ha donat lloc al prenom Marianna (i Mariaina) i la seva variant Aina aglutinada amb Francina a partir del prenom Francina Aina ha originat Francinaina. A més, també es pot trobar en català en el prenom compost Anna-Maria o Anna Maria. Variant: Aina (d'origen mallorquí). (ca)
- Anna ist ein weiblicher Vorname. Selten ist er auch ein männlicher Vorname und wird als solcher, ähnlich wie Maria, aus religiösen Gründen vergeben. (de)
- Το Άννα είναι ένα συνηθισμένο γυναικείο όνομα (18ο πιο συνηθισμένο και εμφανίζεται στο 1,73% των ελληνικών ονομάτων) και στην Ελληνική γλώσσα αλλά και σε πολλές άλλες γλώσσες. Συχνά χαϊδευτικά του ονόματος που χρησιμοποιούνται στα Ελληνικά είναι τα Αννούλα, Αννάκι, Αννιώ, Αννέτα, Αννίτα, Άννυ. Κοινό χαϊδευτικό στα ρωσικά είναι το Άνυα. (el)
- Anna est un prénom féminin qui vient de l’hébreu Hannah. En français, Anna est une variante d’Anne, et en anglais, d’Ann. (fr)
- アンナ （Anna、Αννα、Анна）は、西洋の広い範囲に見られる女性名。 フリジア語においては、男性名としても用いられるが、こちらは「鷲」を意味するゲルマン語系の語幹 arn に由来するものである。7世紀半ばのイースト・アングリアの王も、こうした男性名の一例である。現代における同系の男性名の例としては、が挙げられる。 (ja)
- Anna is een voornaam of persoonsnaam. Anna is de Griekse vorm van het Hebreeuwse Hanna wat "lieflijke, genadige" betekent. De naam Anne komt in Nederland en met name in het Friese taalgebied ook als jongensnaam voor. Deze naam kan uitgesproken worden als Anne en als Oane. Als jongensnaam is het een variant van Ane en mogelijk een verkorting van Germaanse arn-namen met de betekenis "adelaar". (nl)
- Anna è un nome proprio di persona italiano femminile. (it)
- 安娜（Anna）是希伯来语名字“汉娜”（希伯來語：חַנָּה，羅馬化：Channah）的拉丁版本，意为“优雅”、“恩惠”。“安娜”在英语国家的使用已有数百年的历史，最初的原始英文拼写是“Ann”（安）。而在世界范围内，一个更加流行的拼写版本是来自法语的拼法“Anne”。“安娜”一名的最早使用是在天主教中聖母瑪利亞的母亲“圣安娜”。这位圣人的名字使得“安娜”一名在基督徒中开始被广泛使用。在西方历史中，有几位圣人或女王亦取名“安娜”。在荷兰语中，“安纳”也可作为男性的名字，如。 (zh)
- Anna ženské rodné jméno hebrejského původu (hebrejsky חַנָּה, Chana či Channa) znamená „milostiplná“ či „milá“. Ze stejného hebrejského jména pochází také jméno Hannah. V Bibli se vyskytují dvě ženy s tímto jménem, matka Samuelova z 1. knihy Samuelovy 1. kapitoly, a v Novém zákoně prorokyně Anna, dcera Fanuelova z kmene Ašer (Lukáš 2, 36), která žila v Jeruzalémském Chrámu a očekávala příchod Mesiáše a rozpoznala ho v Ježíši. Roku 1481 ji papež Sixtus IV. včlenil do římského kalendáře. Rokem 1584 a z nařízení papeže Řehoře XIII. se slaví svátek sv. Anny. (cs)
- Anna, Hanna (hebr. חַנָּה hannāh – „łaska”) – imię żeńskie pochodzenia hebrajskiego, które tłumaczy się jako „pełna wdzięku, łaski”. W Polsce imię Anna notowane jest od 1229 roku, zaś w formie Hanna – od 1311 roku, ze staropolskimi zdrobnieniami: Annusza, Hannula, Hannusza, Anica, Anka, Anuchna, Anula, Anulka, Anusza, Hanc(z)ka, Hania, Haniła(?), Hanka, Hanszka, Hanuchna, Hanula, Hanulka, Hanusza, Hanuszka, Hańka, Janka, Nuchna, Nutka. Nagłosowe h- można wyjaśnić jako przydech przed samogłoską znajdującą się na początku imienia lub jako wyraz wpływów niemieckich. Forma Hanna, jakkolwiek stała się imieniem nadawanym samodzielnie, w dalszym ciągu wraz z pochodnymi formami – również w czasach współczesnych – występuje jako spieszczenie imienia Anna. Inne formy pochodne: Anita, Aneta, Anika. (pl)
- Anna eller Anne och Ann är ett kvinnonamn som antas ha sitt ursprung i den grekiska formen av det hebreiska namnet Hanna eller Channa med betydelsen 'nåd' eller 'den benådade'. Enligt Jakobs protevangelium var Anna Jungfru Marias mor och namnet spreds med katolicismen och dess starka Mariakult under medeltiden. Det äldsta belägget i Sverige är från 1291. Efter erkännandet av kulten av Sankta Anna på ett kyrkomöte under 1400-talet fick namnet en stor spridning i hela Norden. Under 1800-talet var Anna det allra vanligaste namnet bland svenska kvinnor. (sv)
|
