| dbo:abstract
|
- Alessandro Blasetti (Roma 3 de juliol de 1900 - 1 de febrer de 1987) va ser un guionista i director cinematogràfic italià que va influir en el amb la pel·lícula Quattro passi fra le nuvole. Blasetti va ser una de les principals figures del cinema italià durant l'era feixista, i a vegades és conegut com «el pare del cinema italià» pel seu paper a reviure la indústria aa finals dels anys vint. (ca)
- Alessandro Blasetti (* 3. Juli 1900 in Rom; † 1. Februar 1987 ebenda) war ein italienischer Filmregisseur, der den italienischen Neorealismus beeinflusste. (de)
- Alessandro Blasetti (3 July 1900 – 1 February 1987) was an Italian film director and screenwriter who influenced Italian neorealism with the film Quattro passi fra le nuvole. Blasetti was one of the leading figures in Italian cinema during the Fascist era. He is sometimes known as the "father of Italian cinema" because of his role in reviving the struggling industry in the late 1920s. (en)
- Alessandro Blasetti (Roma 3 de julio de 1900 - 1 de febrero de 1987) fue un director cinematográfico italiano. Considerado como uno de los autores más interesantes del cine fascista, tuvo como colaborador habitual a Mario Camerini, fundador de la Escuela Técnica de Cinematografía. (es)
- Alessandro Blasetti (3 Juli 1900 – 1 Februari 1987) adalah seorang sutradara dan penulis naskah asal Italia yang mempengaruhi dengan film . Blasetti adalah salah satu figur utama dalam sinema Italia pada . Ia terkadang dikenal sebagai "bapak sinema Italia" karena perannya dalam membangkitkan industri tersebut pada akhir 1920an. (in)
- Alessandro Blasetti, né le 3 juillet 1900 à Rome et mort le 1er février 1987 dans la même ville, est un réalisateur de cinéma italien. (fr)
- アレッサンドロ・ブラゼッティ（Alessandro Blasetti,1900年7月3日- 1987年2月1日）は、イタリアの映画監督。 ネオリアリズモの監督でファシスト時代を代表する映画人。1920年代後半に苦境の映画業界を復活させたので、たまに「イタリア映画の父」と呼ばれる。 (ja)
- Alessandro Blasetti (Rome, 3 juli 1900 – aldaar, 1 februari 1987) was een Italiaans filmregisseur en scenarist. Hij draaide 35 langspeelfilms, aanvankelijk hoofdzakelijk drama's, later meer en meer komedies. Hij wordt beschouwd als de enige belangrijke cineast, samen met , uit het Mussolinitijdperk. Hij beïnvloedde mede het Italiaans neorealisme. Hij bracht ook het filmkoppel Sophia Loren - Marcello Mastroianni voor het eerst samen. In enkele films heeft hij zichzelf gespeeld, onder meer in Bellissima van Luchino Visconti. Hierin verscheen hij in de scène waar de dochter van hoofdrolspeelster Anna Magnani een auditie ging doen in Cinecittà. (nl)
- Alessandro Blasetti (Roma, 3 luglio 1900 – Roma, 1º febbraio 1987) è stato un regista, sceneggiatore, montatore e critico cinematografico italiano, fra i più celebri e significativi del suo tempo, tanto da poter essere definito «padre fondatore del moderno cinema italiano». Viene considerato, insieme a Mario Camerini, il massimo regista italiano del cinema di propaganda fascista, del quale fu anche, in qualche caso, apologeta: Sole (1929), il suo film d'esordio, è un'epica esaltazione delle bonifiche del regime e piacque molto a Benito Mussolini; Vecchia guardia (1935) è un'apologia della marcia su Roma. Nei cinque decenni della sua attività, si è misurato con successo nei generi più diversi, dall'epopea storica alla commedia sentimentale, inventandone letteralmente di nuovi come il fantasy con La corona di ferro (1941), il film a episodi con Altri tempi - Zibaldone n. 1 (1952), il reportage-sexy con Europa di notte (1958), ed è stato tra i primi registi cinematografici a cimentarsi con il mezzo televisivo. È stato un grande innovatore, ha sperimentato per primo in Italia il sonoro con Resurrectio (1930) e il colore con Caccia alla volpe nella campagna romana (1938), ha forzato i limiti di quanto fosse lecito mostrare su grande schermo, proponendo le prime nudità del cinema italiano in La corona di ferro (1941) e La cena delle beffe (1942), ha lanciato nuovi autori come Pietro Germi e la coppia divistica Sophia Loren-Marcello Mastroianni in Peccato che sia una canaglia (1954), e rilanciato come attore brillante Vittorio De Sica in Altri tempi (1951), dopo il suo successo neorealistico. Blasetti durante e le riprese del film Prima comunione (1951) (it)
- 알레산드로 블라세티(Alessandro Blasetti, 1990년 7월 3일 ~ 1987년 2월 1일)는 이탈리아의 영화 감독, 영화 각본가, 작가이다. 네오레알리스모 주요 감독 중 한 명이다. (ko)
- Alessandro Blasetti (ur. 3 lipca 1900 w Rzymie; zm. 1 lutego 1987 tamże) – włoski reżyser i scenarzysta filmowy, którego twórczość zapowiadała nadejście neorealizmu. Był jedną z czołowych postaci włoskiej kinematografii okresu faszystowskiego. Zwany często "ojcem włoskiego kina" w uznaniu jego zasług od końca lat 20. XX w., gdy dzięki jego staraniom włoskiemu kinu udało się szczęśliwie wyjść z długotrwałego kryzysu. (pl)
- Alessandro Blasetti (Roma, 3 de julho de 1900 — Roma, 1 de fevereiro de 1987) foi um cineasta italiano, que colaborou longamente com Mario Camerini. (pt)
- Alessandro Blasetti, född 3 juli 1900 i Rom, död 1 februari 1987, var en italiensk filmregissör. Alessandro Blasetti långfilmsdebuterade 1929. Redan hans första film var en föregångare till det som skulle bli den italienska neorealismen. Hans påverkan på rörelsen kulminerade med (1942), som ofta har kallats för den första regelrätt neorealistiska filmen. Han anslöt sig aldrig helt till rörelsen, utan föredrog en mer lättsam och lyrisk stil. Blasetti var även en förgrundsgestalt i utvecklingen av den italienska komedifilmen samt av den så kallade episodfilmen. Han var mycket produktiv fram till slutet av 1960-talet och gjorde bland annat flera historiska kostymfilmer. Alessandro Blasetti var övertygad fascist fram till Italiens intåg i Etiopien 1936, som fick hans sympati för Benito Mussolini att svalna, och han slutade aktivt stödja ideologin. Han påpekade dock i senare intervjuer att han aldrig blev en direkt motståndare till fascismen. Han var juryordförande vid filmfestivalen i Cannes 1967. (sv)
- Алесса́ндро Блазе́тти (итал. Alessandro Blasetti; 3 июля 1900, Рим — 1 февраля 1987, там же) — итальянский режиссёр, сценарист, актёр и монтажёр, «отец-основатель современного итальянского кино». Вместе с Марио Камерини он считается величайшим итальянским режиссером фашистского пропагандистского кино, в частности таких фильмов как: «Солнце» (1929) – дебютный фильм Блазетти, который восхвалял фашистский режим и очень нравился Бенито Муссолини; «Старая Гвардия» (1935) – апология похода итальянских фашистов на Рим в октябре 1922 года. За пятьдесят лет своей творческой деятельности он успешно проявил себя во многих жанрах: от исторической эпопеи до сентиментальной комедии, и даже буквально изобрел новые – «Железная корона» (1941) в жанре фэнтези, многосерийный фильм «Другие времена» (1952) и «Ночь над Европой» (1959) с элементами эротики. Блазетти также был одним из режиссёров, первыми попробовавших себя на телевидении. Он был большим новатором на своем поприще: первым попробовал звук в кино в Италии («Воскресение» 1931 года) и цвет («La caccia alla volpe nella campagna romana» 1938 года). Pежиссёр расширил границы того, что в принципе могло быть показано на большом экране, показал первую наготу в итальянском кино («Железная корона» 1941 года и «Ужин шутов» 1942 года). Алессандро Блазетти явил миру таких звезд экрана как, например, Пьетро Джерми, Софи Лорен и Марчелло Мастроянни («Жаль, что ты каналья» 1954 года), и вновь снял блестящего актера Витторио Де Сика («Другие времена» 1951 года) после его неореалистического успеха. (ru)
- Алесса́ндро Блазе́тті (італ. Alessandro Blasetti; нар. 3 липня 1900, Рим, Італія — пом. 1 лютого 1987, та же) — італійський кінорежисер, сценарист, актор і монтажер, «батько-засновник сучасного італійського кіно». (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Alessandro Blasetti (Roma 3 de juliol de 1900 - 1 de febrer de 1987) va ser un guionista i director cinematogràfic italià que va influir en el amb la pel·lícula Quattro passi fra le nuvole. Blasetti va ser una de les principals figures del cinema italià durant l'era feixista, i a vegades és conegut com «el pare del cinema italià» pel seu paper a reviure la indústria aa finals dels anys vint. (ca)
- Alessandro Blasetti (* 3. Juli 1900 in Rom; † 1. Februar 1987 ebenda) war ein italienischer Filmregisseur, der den italienischen Neorealismus beeinflusste. (de)
- Alessandro Blasetti (3 July 1900 – 1 February 1987) was an Italian film director and screenwriter who influenced Italian neorealism with the film Quattro passi fra le nuvole. Blasetti was one of the leading figures in Italian cinema during the Fascist era. He is sometimes known as the "father of Italian cinema" because of his role in reviving the struggling industry in the late 1920s. (en)
- Alessandro Blasetti (Roma 3 de julio de 1900 - 1 de febrero de 1987) fue un director cinematográfico italiano. Considerado como uno de los autores más interesantes del cine fascista, tuvo como colaborador habitual a Mario Camerini, fundador de la Escuela Técnica de Cinematografía. (es)
- Alessandro Blasetti (3 Juli 1900 – 1 Februari 1987) adalah seorang sutradara dan penulis naskah asal Italia yang mempengaruhi dengan film . Blasetti adalah salah satu figur utama dalam sinema Italia pada . Ia terkadang dikenal sebagai "bapak sinema Italia" karena perannya dalam membangkitkan industri tersebut pada akhir 1920an. (in)
- Alessandro Blasetti, né le 3 juillet 1900 à Rome et mort le 1er février 1987 dans la même ville, est un réalisateur de cinéma italien. (fr)
- アレッサンドロ・ブラゼッティ（Alessandro Blasetti,1900年7月3日- 1987年2月1日）は、イタリアの映画監督。 ネオリアリズモの監督でファシスト時代を代表する映画人。1920年代後半に苦境の映画業界を復活させたので、たまに「イタリア映画の父」と呼ばれる。 (ja)
- Alessandro Blasetti (Rome, 3 juli 1900 – aldaar, 1 februari 1987) was een Italiaans filmregisseur en scenarist. Hij draaide 35 langspeelfilms, aanvankelijk hoofdzakelijk drama's, later meer en meer komedies. Hij wordt beschouwd als de enige belangrijke cineast, samen met , uit het Mussolinitijdperk. Hij beïnvloedde mede het Italiaans neorealisme. Hij bracht ook het filmkoppel Sophia Loren - Marcello Mastroianni voor het eerst samen. In enkele films heeft hij zichzelf gespeeld, onder meer in Bellissima van Luchino Visconti. Hierin verscheen hij in de scène waar de dochter van hoofdrolspeelster Anna Magnani een auditie ging doen in Cinecittà. (nl)
- 알레산드로 블라세티(Alessandro Blasetti, 1990년 7월 3일 ~ 1987년 2월 1일)는 이탈리아의 영화 감독, 영화 각본가, 작가이다. 네오레알리스모 주요 감독 중 한 명이다. (ko)
- Alessandro Blasetti (ur. 3 lipca 1900 w Rzymie; zm. 1 lutego 1987 tamże) – włoski reżyser i scenarzysta filmowy, którego twórczość zapowiadała nadejście neorealizmu. Był jedną z czołowych postaci włoskiej kinematografii okresu faszystowskiego. Zwany często "ojcem włoskiego kina" w uznaniu jego zasług od końca lat 20. XX w., gdy dzięki jego staraniom włoskiemu kinu udało się szczęśliwie wyjść z długotrwałego kryzysu. (pl)
- Alessandro Blasetti (Roma, 3 de julho de 1900 — Roma, 1 de fevereiro de 1987) foi um cineasta italiano, que colaborou longamente com Mario Camerini. (pt)
- Алесса́ндро Блазе́тті (італ. Alessandro Blasetti; нар. 3 липня 1900, Рим, Італія — пом. 1 лютого 1987, та же) — італійський кінорежисер, сценарист, актор і монтажер, «батько-засновник сучасного італійського кіно». (uk)
- Alessandro Blasetti (Roma, 3 luglio 1900 – Roma, 1º febbraio 1987) è stato un regista, sceneggiatore, montatore e critico cinematografico italiano, fra i più celebri e significativi del suo tempo, tanto da poter essere definito «padre fondatore del moderno cinema italiano». Blasetti durante e le riprese del film Prima comunione (1951) (it)
- Alessandro Blasetti, född 3 juli 1900 i Rom, död 1 februari 1987, var en italiensk filmregissör. Alessandro Blasetti långfilmsdebuterade 1929. Redan hans första film var en föregångare till det som skulle bli den italienska neorealismen. Hans påverkan på rörelsen kulminerade med (1942), som ofta har kallats för den första regelrätt neorealistiska filmen. Han anslöt sig aldrig helt till rörelsen, utan föredrog en mer lättsam och lyrisk stil. Blasetti var även en förgrundsgestalt i utvecklingen av den italienska komedifilmen samt av den så kallade episodfilmen. Han var mycket produktiv fram till slutet av 1960-talet och gjorde bland annat flera historiska kostymfilmer. (sv)
- Алесса́ндро Блазе́тти (итал. Alessandro Blasetti; 3 июля 1900, Рим — 1 февраля 1987, там же) — итальянский режиссёр, сценарист, актёр и монтажёр, «отец-основатель современного итальянского кино». Вместе с Марио Камерини он считается величайшим итальянским режиссером фашистского пропагандистского кино, в частности таких фильмов как: «Солнце» (1929) – дебютный фильм Блазетти, который восхвалял фашистский режим и очень нравился Бенито Муссолини; «Старая Гвардия» (1935) – апология похода итальянских фашистов на Рим в октябре 1922 года. (ru)
|
