| dbo:abstract
|
- Abidos (grec antic: Ἄβυδος; llatí: Ăbȳdus i Ăbȳdos ) era una ciutat de Mísia a l'Hel·lespont, al lloc de la punta Negara, a la part asiàtica, a l'altre costat de l'antiga ciutat de Sestos. Homer la menciona al "Catàleg dels troians" a la Ilíada com una de les ciutats aliades amb Troia. Estava situada al punt més estret de l'Hel·lespont, on el canal no té més de 7 estadis d'amplada amb un petit port. Era probablement una ciutat de població tràcia que va esdevenir colònia de Milet potser cap a l'any 700 aC, segons Tucídides. Darios I el Gran la va incendiar durant la seva expedició a Tràcia perquè no fos ocupada pels escites (512 aC), però després es va recuperar i va ser reconstruïda. El 499 aC es va unir a la revolta de Jònia però va ser ocupada pel general persa Daurises el 498 aC. Xerxes II de Pèrsia el 480 aC hi va construir, una mica al nord, un pont de vaixells perquè les seves tropes poguessin passar l'estret fins a l'altre costat, prop de Sestos, entre aquesta ciutat i Maditos, segons diu Heròdot. Aliada d'Atenes, després del desastre de Sicília la ciutat es va revoltar el 411 aC i es va declarar a favor d'Esparta sotmetent-se al general espartà Dercílides. Després, com les ciutats gregues d'Àsia Menor, va passar a Pèrsia el 386 aC. El 334 aC es va sotmetre amb joia a Alexandre el Gran i va romandre una ciutat aliada de Macedònia; va passar a mans d'Antígon el borni que el 305 aC es va proclamar rei de Sardes, i després de ser derrotat i mort a Issos el 301 aC, va passar a mans de Lisímac de Tràcia, fins que Seleuc I Nicàtor el va derrotar l'any 281 aC, que es va apoderar de les seves possessions asiàtiques i va passar a Europa on va morir assassinat, però els selèucides van conservar la costa asiàtica incloent Abidos. El 200 aC Filip V de Macedònia la va atacar, i es va defensar aferrissadament però es va haver de rendir. Després de la primera guerra entre Macedònia i Roma el 196 aC, Roma la va declarar ciutat lliure junt amb altres ciutat asiàtiques i des de llavors va estar sota influència romana. La ciutat tenia algunes mines d'or que en temps d'Estrabó ja s'havien exhaurit. La ciutat va existir fins després de la caiguda de Constantinoble al segle xv, però va gairebé desaparèixer sota els otomans. Un llogaret anomenat Aidos o Avido seria l'antiga Abidos. Al segle xx, després de la I Guerra Mundial, era una zona restringida, ja que era l'únic punt dels Dardanels on es permetia l'estacionament d'un contingent militar, justament al lloc on l'estret tenia menys amplada. (ca)
- Η Άβυδος είναι αρχαία πόλη της Τρωάδας της Μυσίας στη Μικρά Ασία, ευρισκόμενη στο σημείο Ναγαρά (Nagara Point, σημερινό Μπογάζ Χισάρ) στον Ελλήσποντο απέναντι της Σηστού, την ανατολική ακτή της εισόδου του από Αιγαίο, στο σημείο όπου το πλάτος του είναι μόλις ένα μίλι. Αρχικά ήταν πιθανόν Θρακική πόλη, αλλά αποικίστηκε από Μιλησίους. Οι Αβυδινοί οι αρχαίοι κάτοικοί της ήταν πεπεισμένοι ότι ιδρυτής της πόλης χώρας τους ήταν ο μυθικός ήρωας Άβυδος που όμως είναι ανύπαρκτος στην Ελληνική μυθολογία. Είναι όμως προφανές ότι η ονομασία προέρχεται από το στερητικό α και το ρήμα "βύζω" εξ ου και λεγόταν Άβυζος ή Άβυσσος. Το ρήμα βύζω = κάνω θόρυβο ή ανεμοζάλη (σκοτούρα). Συνεπώς η Άβυδος ήταν πόλη αθόρυβη, της ξεκούρασης, της ξεγνοιασιάς και της καλοπέρασης. Πολλά δε τα στοιχεία που μπορούν να εξαχθούν από την εξέταση του βίου των κατοίκων. Η πόλη έγινε γνωστή από θρύλο της αρχαιότητας που περιγράφει τον έρωτα της ιέρειας της Αφροδίτης την Ηρώ εκ της Σηστού και του εξ Αβύδου Λέανδρου (Ηρώ και Λέανδρος). (el)
- Abydos (Ancient Greek: Ἄβυδος, Latin: Abydus) was an ancient city and bishopric in Mysia. It was located at the Nara Burnu promontory on the Asian coast of the Hellespont (the straits of Dardanelles), opposite the ancient city of Sestos, and near the city of Çanakkale in Turkey. Abydos was founded in c. 670 BC at the most narrow point in the straits, and thus was one of the main crossing points between Europe and Asia, until its replacement by the crossing between Lampsacus and Kallipolis in the 13th century, and the abandonment of Abydos in the early 14th century. In Greek mythology, Abydos is presented in the myth of Hero and Leander as the home of Leander. The city is also mentioned in Rodanthe and Dosikles, a novel written by Theodore Prodromos, a 12th-century writer, in which Dosikles kidnaps Rodanthe at Abydos. (en)
- Abidos aŭ Abidoso (en greka: Άβυδος), estis antikva urbo en Misio, en Malgrandazio. Ĝi estis tre probable urbo de trakoj kiu iĝis kolonio de Mileto ĉirkaŭ la jaro 700 a.K. Poste ĝi estis detruita de Dario la 1-a kaj poste estis rekonstruita. La historio de Hero kaj Leandro okazas ĉe . (eo)
- Abydos (Ἄβυδος) war in der Antike eine bedeutende Hafenstadt in Kleinasien an der engsten Stelle der Dardanellen auf der asiatischen Seite, heute 5 km nördlich von Çanakkale auf der Landzunge Kap Nağara oder Nara in militärischem Sperrgebiet gelegen. Aufgrund seiner strategischen Lage, seines sicheren Hafens sowie der Einnahmen aus Zöllen, Fischfang und Bodenschätzen war Abydos die wichtigste griechische Stadt am Hellespont. Sie wurde als Kolonie der Milesier zusammen mit den Städten Priapos und Prokonnesos in der ersten Hälfte des 7. Jahrhunderts v. Chr. gegründet. Abydos wird in der Ilias als Verbündeter Trojas erwähnt, laut Strabon wurde es nach dem Trojanischen Krieg von den Thrakern besetzt. Strabon erzählt, dass Gyges, der König von Lydien, sein Einverständnis zur Stadtgründung gab. Abydos wurde in den 520er Jahren von Daphnis, einem persophilen Tyrannen, beherrscht und 514 oder 496 v. Chr. von den Persern besetzt. Der Achämenidenherrscher Dareios I. zerstörte die Stadt in seinem Skythienfeldzug 512 v. Chr. 480 machte Xerxes I. mit seiner Armee in Abydos Halt, als er den Zweiten Perserkrieg begann. Hierfür ließ er hier zwei Schiffbrücken über den Hellespont von Asien nach Europa schlagen. 334 v. Chr. nahm Alexander der Große den umgekehrten Weg von Sestos nach Abydos. Die Stadt war seit 480/79 v. Chr. Mitglied des attischen Seebunds, bis sie 411 v. Chr. rebellierte und ein Bündnis mit Sparta einging. Mit dem Königsfrieden 387/6 v. Chr. kam sie unter persische Herrschaft. Nach 281 v. Chr. gehörte die Stadt zum Seleukidenreich. 200 v. Chr. wurde sie nach vergeblichem Widerstand von Philipp V. zerstört. Nach 188 v. Chr. war Abydos pergamenischer Besitz; mit dem Übergang des pergamenischen Reiches an Rom 133 v. Chr. wurde die Stadt römisch. In byzantinischer Zeit ist sie als Zollstation und Bischofssitz belegt. Im Mittelalter wurde Abydos von den Türken aufgegeben, die unweit davon die Stadt Çanakkale mit einer Festung zum Schutz der Dardanellen errichteten.In der Nähe der Stadt wurde ein Hügel aus der Bronzezeit entdeckt. In der griechischen Mythologie sind Hero und Leander in Sestos und Abydos beheimatet. Heute sind nur noch unbedeutende Reste erhalten, der Ort liegt in militärischem Sperrgebiet. (de)
- Abidos (antzinako grezieraz: Άβυδος, Abydos; latinez: Abydum), Misiako hiri bat izan zen, Helesponton, Negara punta izeneko tokian, asiar zatian, Sestos izeneko antzinako hiriaren beste aldean. Ziuraski, traziar biztanleriadun hiri bat izan zen, Miletoren kolonia K.a. 700. urtean bihurtu zena. Dario I.a persiar enperadoreak su eman zion Traziara egin zuen bere espedizioan, eszitek okupa ez zezaten (K.a. 512. urtea), baina, ondoren, indarberritu egin zen eta berreraikia izan zen. K.a. 499. urtean, ioniar matxinadara batu zen baina Dario I.a Handia jeneral persiarrak okupatu zuen K.a. 498. urtean. Pertsiako Xerxes II.ak K.a. 480. urtean, han, txalupa zubi bat eraiki zuen, bere tropek itsasartea beste aldera pasa ahal zezaten (Sestosetik gertu, hiri hau eta artean). Atenasen aliatua, ondoren, K.a. 411. urtean matxinatu zen, eta Espartaren alde agertu zen, espartar jeneralaren mende geratuz. Ondoren, Anatoliako gainontzeko greziar hiriekin batera, persiara pasa zen K.a. 386. urtean. K.a. 334. urtean Alexandro Handiaren mende geratu zen, eta Mazedoniaren hiri aliatu bezala jarraitu zuen, Antigono I.a Monoftalmosen eskuetara pasa zen, K.a. 305. urtean, bere burua Sardeseko errege izendatu zuena, eta, Issosen K.a. 301ean garaitua eta hila izan ondoren, Lisimako Traziakoaren eskuetara pasa zen, hau, K.a. 281ean, Seleuko I.a Nikatorrek garaitu zuen arte. Seleuko, asiar ondasunetaz jabetu eta Europara pasa zen, non hila izan zen. Hala ere, seleuzidek asiar kostaldea mantendu zuten, Abidos barne. K.a. 200. urtean Mazedoniako Filipo V.ak eraso zuen, eta gogor defendatu zen, baina, azkenik, amore ematea beste erremediorik ez zitzaion geratu. K.a. 196. urtean gertatu zen Erroma eta Mazedoniaren arteko lehen gerraren ondoren, Erromak hiri aske bezala adierazi zuen, Asiako beste hainbat hirirekin batera, eta, ordutik aurrera, Erromaren eraginpean geratu zen. Hiriak, bere lurraldean, urre meatze batzuk zituen, erromatar garaian agortuak zeudenak. Hiria, XV. mendean Konstantinoplaren erorketa gertatu eta beranduxeago arte existitu zen, baina, otomandarren agintepean, ia desagertu egin zen. Aidos edo Avido izeneko toki bat izango litzateke antzinako Abidos. XX. mendean Lehen Mundu Gerraren ondoren, toki mugatua izan zen, armada tropak izatea baimentzen zen Dardanelos itsasarteko toki bakarra baitzen, hain zuzen ere, itsasartea estuena zen tokian. Abidos eta Sestos, istorioa gertatzen den tokiak dira, izeneko K.a. VI. mendeko olerkari greziarrak azaltzen duen bezala. Leandro Abidosen bizi zen, eta Hero Sestosen; Afroditaren jaialdi batean elkar ezagutu eta maitemindu egin ziren. Bisita egiteko, Leandrok, gauero, itsasartea igerian igarotzen zuen, eta Herok dorre batean jartzen zion argia gidatzeko, baina, gau batean, dorreko sua ekaitz baten ondorioz itzali zen, eta Leandro ito egin zen. Bere gorpua hurrengo egunean aurkitu zutenean, Hero itsasora bota zen, bere maitearekin heriotzan batzeko. (eu)
- Abido (griego, ἡ Ἄβυδος; latín, Abydus y Abydum) fue una ciudad de Misia en el Helesponto, en el lugar de la punta Negara, en la parte asiática, al otro lado de la antigua ciudad de Sesto. La menciona Homero en el Catálogo de los troyanos de la Ilíada. Fue probablemente una ciudad de población tracia que se convirtió en colonia de Mileto hacia los años 680-652 a. C., en época de Giges de Lidia. Darío I la incendió durante su expedición a Tracia, para que no fuera ocupada por los escitas (512 a. C.), pero después se recuperó y fue reconstruida. En el 499 a. C. se unió a la revuelta jónica, pero fue ocupada por el general persa en el 498 a. C. Jerjes I de Persia en el 480 a. C. construyó allí un puente de barcas para que sus tropas pudieran pasar el estrecho hasta el otro lado (cerca de Sesto, entre esta ciudad y Mádito). Aliada de Atenas durante la Guerra del Peloponeso, después del desastre de la expedición a Sicilia, se rebeló en el 411 a. C. y se declaró a favor de Esparta sometiéndose al general espartano Dercílidas. Después, con el resto de las ciudades griegas de Asia Menor, se pasó a Persia en el 386 a. C. En el 334 a. C. se sometió a Alejandro Magno y permaneció como ciudad aliada de Macedonia; pasó a manos de Antígono I Monoftalmos quien en el 305 a. C. se proclamó rey de Sardes, y después de ser derrotado y muerto en Issos en el 301 a. C., pasó a manos de Lisímaco de Tracia, hasta que este fue derrotado en el 281 a. C. por Seleuco I Nicátor, que se apoderó de sus posesiones asiáticas y pasó a Europa donde fue asesinado, pero los seléucidas conservaron la costa asiática incluida Abidos. En el 200 a. C. fue atacada por Filipo V de Macedonia, y se defendió enconadamente, pero se hubo de rendir. Después de la primera guerra entre Macedonia y Roma en el 196 a. C., Roma la declaró ciudad libre junto con otras ciudades asiáticas y desde entonces estuvo bajo influencia romana. La ciudad tenía en su territorio algunas minas de oro de las que algunas perduraban en época romana. La ciudad existió hasta después de la caída de Constantinopla en el siglo XV, pero casi desapareció bajo los otomanos. Un lugar llamado Aidos o Ávido sería la antigua Abido. En el siglo XX, después de la Primera Guerra Mundial, fue una zona restringida, ya que era el único punto de los Dardanelos donde se permitía el estacionamiento de un contingente militar, justamente en el lugar donde el estrecho tenía menos anchura. (es)
- Abydos (en grec : Ἄβυδος; Ábydos) était une ancienne ville et diocèse de Mysie, située sur la rive asiatique de l’Hellespont (Dardanelles), dans la région du cap Nara Burnu, près de l’actuelle Çanakkale (Turquie) et faisant face à l’ancienne cité de Sestos. Sa situation géographique entre deux continents (Asie et Europe) sur un détroit qui relie la Méditerranée et la mer Noire lui donna une importance géopolitique et économique considérable faisant de la cité un objet de convoitise pour plusieurs empires. Son histoire s’étendit sur près de deux mille ans (vers 670 av. J.-C. – début du XIVe siècle) . Elle perdit cette importance au XIIIe siècle lorsqu’elle fut remplacée comme point de transit par celui situé à l’entrée opposée des Dardanelles entre Lampsacus (rive sud, en Troade) et Kallipolis (aujourd’hui Gallipoli, sur la rive nord). Au début du XIVe siècle, la ville fut abandonnée . Elle était bien connue dans le monde méditerranéen grâce à la légende de Héro et Léandre reproduite sur des pièces de monnaie durant la période romaine. De nos jours, le site a pratiquement complètement disparu. Les ruines de ses édifices furent réutilisées au cours de la longue occupation ottomane (XIVe siècle – XIXe siècle) pour d’autres constructions. L’élargissement du détroit (Stenon tes Abydou) où la ville était située a submergé l’ancien port de la cité. Dans les derniers siècles, les environs d’Abydos furent utilisés comme base militaire et navale par la Turquie et sont par conséquent interdits d’accès . (fr)
- Abydos (bahasa Yunani: Άβυδος) adalah kota kuno di Mysia, Asia Kecil. Kota ini terletak di Nara Burnu atau di pesisir Eropa Hellespontos. Di seberangnya terdapat kota , menandai salah satu titik tersempit di Dardanelles. Kisah dalam mitologi Yunani bertempat di Abydos. (in)
- Abido (o Abydos, secondo l'originale greco-latino in uso presso altre lingue) è un'antica città della Misia, in Asia Minore, situata a Nara Burnu sul miglior approdo presente sul lato asiatico dell'Ellesponto. Di fronte, sul lato europeo, dall'altra parte dello stretto, si trova Sesto, nel Chersoneso Tracico. Queste due città segnano gli estremi del passaggio più breve tra le due sponde dei Dardanelli, che in questo punto si restringono a poco più di un miglio. (it)
- Abydos (Oudgrieks: Ἄβυδος) was in de klassieke oudheid een belangrijke havenstad, een polis, aan de Hellespont, de tegenwoordige Dardanellen. Het lag op de Aziatische oever in Anatolië tegenover Sestus, dus tegenover het schiereiland Thracische Chersonesos, dat nu Gallipoli heet. Abydos is in de Griekse mythologie beroemd door de liefde van Leander voor Hero. Als gevolg van haar strategische ligging, haar veilige haven alsook het heffen van tol, visvangst en bodemschatten was het de belangrijkste Griekse stad aan de Hellespont. Abydos wordt voor het eerst vermeld bij Homeros als bondgenoot van Troje. Het was waarschijnlijk een Thracische stad, zoals Strabo vermeldt, maar werd nadien als kolonie van de Milesiërs hersticht in de eerste helft van de 7e eeuw v.Chr., met de instemming van Gyges, koning van Lydië. Het was sinds 514 of 496 v.Chr. Perzisch. Koning Darius zou het in 512 in brand gestoken hebben. Xerxes I liet er in 480 v.Chr. een brug van Azië naar Europa slaan. De stad was sinds 480/79 v.Chr. lid van de Attischer Zeebond, totdat het in 411 v.Chr. rebelleerde en een bondgenootschap met Sparta aanging, dat tot 394 v.Chr. duurde. Koning Agesilaüs II van Sparta kwam toen hij naar Griekenland terugkeerde langs Abydos. Met de Koningsvrede van 387/6 v.Chr. kwam ze weer onder Perzische heerschappij tot 334 v.Chr. Toen Alexander de Grote de Hellespont passeerde gooide hij een speer naar Abydos en eiste daarmee Azië op. Na 281 v.Chr. behoorde de stad aan het Seleucidische Rijk toe. Het werd in 200 v.Chr. na een onsuccesvolle doch roemrijke opstand tegen Philippos V verwoest. Abydos viel na 188 v.Chr. onder de heerschappij van Pergamon, met de annexatie door Rome van het rijk van Pergamon in 133 v.Chr. werd de Abydos Romeins. Er werden vanaf het begin van de 5e eeuw v.Chr. tot het midden van de 3e eeuw n.Chr munten geslagen. In de tijd van het Byzantijnse Rijk stond ze als tolpost en bisschopszetel bekend. In de middeleeuwen werd Abydos door de Turken verlaten, die aan de overkant van de Dardanellen onder sultan Mehmet II, in ongeveer 1456, de stad Çanakkale stichtten. Zij bouwden daar een vesting om de Dardanellen te beschermen. De plaats waar Abydos lag is militair terrein en verboden gebied. (nl)
- Abydos (gr. Ἄβυδος) – starożytne miasto w Troadzie, położone w Myzji, w Azji Mniejszej, koło obecnego nad cieśniną Hellespont. Naprzeciwko Abydos po europejskiej stronie cieśniny leżało miasto Sestos. Dzieliło je mniej niż 2 kilometry. Abydos jest wymienione w Iliadzie [II 836] w katalogu sprzymierzeńców trojańskich. Prawdopodobnie, jak utrzymuje Strabon [II 4.8], było miastem trackim. Następnie około 700 p.n.e. stało się w ramach wielkiej kolonizacji kolonią Milezyjczyków, za przyzwoleniem władcy Lidii Gygesa. Miasto zostało spalone przez Dariusza I w 512 p.n.e. W 480 p.n.e. Kserkses I zbudował w tym miejscu dwa mosty nad Hellespontem podczas jego inwazji na Grecję. Miasto należało do Ateńskiego Związku Morskiego, po wojnie peloponeskiej stacjonował tam garnizon spartański. W czasie wojny korynckiej niedaleko Abydos miała miejsce bitwa pod Kremaste. W późniejszych wiekach miasto znów było pod władzą Achemenidów. Abydos istniało do czasów późnego Bizancjum, będąc punktem poboru cła, jego znaczenie zmalało po przejęciu tej funkcji przez twierdzę wzniesioną przez Mehmeda II Zdobywcę nad cieśniną Dardanele (ok. 1456). Z miastem związany jest mit o Helle, córce , od której pochodzi nazwa Hellespontu, cieśniny w której utonęła, i o Hero i Leandrze – parze kochanków rozdzielonych cieśniną. (pl)
- Abydos var en antik stad i Mysien i Mindre Asien vid Hellespontens (dagens Dardanellerna) smalaste passage, omkring 2 kilometer från dagens Çanakkale i Turkiet. På sundets europeiska sida, på Gallipolihalvön, låg staden Sestos. (sv)
- Abidos ou Abido (em grego clássico: Ἄβῡδος), uma antiga cidade da Mísia, na Anatólia, situada em Nara Burnu ou Ponto Nagara, no melhor porto da costa asiática do Helesponto. No lado oposto de Abidos fica Sesto, no lado europeu, marcando um dos pontos mais estreitos do Dardanelos, quase dois quilômetros de largura (o ponto mais estreito fica em Çanakkale). O ponto estratégico foi uma área proibida no século XX. A história de Hero e Leandro se passou perto de Abidos. Abidos foi mencionada pela primeira vez no catálogo dos aliados de Troia (Ilíada ii.836). Provavelmente foi uma cidade dos trácios, como mencionado por Estrabão, mas depois foi colonizada pelos milésios, com o consentimento de Giges, rei da Lídia, por volta de 700 a.C. Foi ocupada pelos persas em 514 a.C., e Dario I incendiou-a em 512 a.C. Em Abidos Xerxes I construiu duas pontes de barcos e atravessou o estreito em 480 a.C., quando invadiu a Grécia. Abidos posteriormente tornou-se um membro da Liga de Delos, até que se rebelou contra o governo de Atenas em 411 a.C. Aliou-se a Esparta até 394 a.C.; o rei Agesilau de Esparta cruzou por ela ao retornar para a Grécia. Abidos, em seguida, passou para o domínio do Império Aquemênida, até 334 a.C. Alexandre, o Grande atirou uma lança em direção a Abidos durante a travessia do estreito e anunciou que a Ásia agora lhe pertencia. Abidos é celebrada por sua vigorosa resistência contra Filipe V da Macedônia em 200 a.C., e é famosa na Mitologia como o lar de Leandro. Na literatura, Byron adotou o seu nome em A Noiva de Abidos. Ela cunhou moedas do início do século V a.C. até meados do século III. A cidade existiu até o final do período bizantino como um importante ponto de pedágio e estação aduaneira do Helesponto, a partir daí sua importância foi sendo transferida para o Dardanelos, devido a construção dos "Velhos Castelos" pelo sultão otomano Maomé II, o Conquistador (c. 1456). (pt)
- 阿卑多斯（希腊语：Άβυδος），是一座古老的城市，位于小亚细亚的，现在的土耳其恰纳卡莱省，距首府恰纳卡莱（Canakkale）约2公里，称为Nagara Point，或Nara Burnu，是达达尼尔海峡（即赫勒斯滂）亚洲一端最优良的港口，从此处到对面欧洲部分的塞斯特是整个达达尼尔海峡的最短处，只有一英里不到。此地因其战略地位从20世纪起就被划为禁区。 阿卑多斯这个名字首次在文献中被提到是在荷马史诗《伊利亚特》的《舰船目录》中（伊利亚特 ii. 836）。那时它可能是色雷斯人的城镇，但是之后在大约公元前700年左右利底亚国王吉基斯（Gyges）同意将其变成米利都人的殖民地。公元前514年波斯人占领了阿卑多斯，大流士于512年将其焚毁。公元前480年当澤克西斯一世入侵希腊时他在这里修建了两座浮桥，从而渡过了海峡。 阿卑多斯后来加入了雅典领导下的提洛同盟，直到公元前411年从其中反叛出来。它随之于斯巴达结盟，直到公元前394年。斯巴达国王阿格西莱二世在返回希腊的途中曾路过此地。阿卑多斯在随后的年代一直在波斯阿契美尼德帝国的统治之下，直至公元前334年。亚历山大大帝东征时曾向阿卑多斯掷出一支投枪，宣布亚洲属于了他自己。 阿卑多斯曾在公元前200年激烈的抵抗马其顿国王腓力五世，因之闻名于世。阿卑多斯同时还拥有着利安德神话：古希腊传说中利安德（Leander）是居住在阿卑多斯的一个青年，他和居住在对岸的女祭司赫罗（Hero）相爱。每晚赫罗都在对岸点起火把，指引利安德泅渡过海来和自己相会。但是一个夜晚海上起了风暴，林安德不幸溺毙海中。闻此消息赫罗也跳海自尽。阿卑多斯从公元前五世纪的早期就开始铸造钱币，直到三世纪中叶。 阿卑多斯一直到拜占庭时期还是赫勒斯滂重要的收税站和海关。但是其重要性在奥斯曼帝国苏丹穆罕默德二世于1456年开始在海峡两岸兴建要塞之后就转移到了达达尼尔（恰纳卡莱）。 (zh)
- А́бидос (др.-греч. Ἄβῡδος, лат. Abydus) — древнегреческий город, предшественник Константинополя в качестве торгового моста между Европой и Азией. Был расположен в Мизии, на азиатском берегу Геллеспонта, где берега его сближаются до 2 километров, напротив города Сест. По легенде, Леандр жил в Абидосе и плавал через Геллеспонт к Геро. Упоминание об Абидосе встречается в «Илиаде». Греческое поселение на месте фракийского было основано милетцами с ведома лидийского царя Гига приблизительно за 670 лет до н. э. Во время греко-персидских войн Абидос прославился строительством моста через Геллеспонт, который навёл от Абидоса к Сесту царь Ксеркс для переправы своих несметных полчищ. В это время известен тиран Дафнис, правивший как ставленник персов. В 411—394 годах до н. э. абидосцы состояли в союзе со Спартой против Афин, причём в 411 году до н. э. при Абидосе афиняне разбили спартанцев, затем город перешёл под руку Ахеменидов. Около 360 года до н. э. известен тиран Ифиад. В 334 году до н. э. Александр Македонский переправился из Сеста в Абидос, предварительно бросив в сторону города своё копьё — как знак грядущего завоевания Азии. В 200 году до н. э. абидосцы прославили себя геройским сопротивлением Филиппу V Македонскому. Последние сведения о городе встречаются в византийские времена, когда здесь собирали пошлину с проплывавших по Геллеспонту судов. 13 апреля 989 года в сражении у Абидоса византийский император Василий II разбил мятежные войска Варды Фоки Младшего. В этой битве на стороне Василия II принимал участие шеститысячный корпус русов, посланный на помощь императору киевским князем Владимиром Святославичем. В 1024 году у Абидоса с греками воевал русский княжич Хрисохир. Именно здесь из Европы в Азию переправлялись крестоносцы. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Abidos aŭ Abidoso (en greka: Άβυδος), estis antikva urbo en Misio, en Malgrandazio. Ĝi estis tre probable urbo de trakoj kiu iĝis kolonio de Mileto ĉirkaŭ la jaro 700 a.K. Poste ĝi estis detruita de Dario la 1-a kaj poste estis rekonstruita. La historio de Hero kaj Leandro okazas ĉe . (eo)
- Abydos (bahasa Yunani: Άβυδος) adalah kota kuno di Mysia, Asia Kecil. Kota ini terletak di Nara Burnu atau di pesisir Eropa Hellespontos. Di seberangnya terdapat kota , menandai salah satu titik tersempit di Dardanelles. Kisah dalam mitologi Yunani bertempat di Abydos. (in)
- Abido (o Abydos, secondo l'originale greco-latino in uso presso altre lingue) è un'antica città della Misia, in Asia Minore, situata a Nara Burnu sul miglior approdo presente sul lato asiatico dell'Ellesponto. Di fronte, sul lato europeo, dall'altra parte dello stretto, si trova Sesto, nel Chersoneso Tracico. Queste due città segnano gli estremi del passaggio più breve tra le due sponde dei Dardanelli, che in questo punto si restringono a poco più di un miglio. (it)
- Abydos var en antik stad i Mysien i Mindre Asien vid Hellespontens (dagens Dardanellerna) smalaste passage, omkring 2 kilometer från dagens Çanakkale i Turkiet. På sundets europeiska sida, på Gallipolihalvön, låg staden Sestos. (sv)
- Abidos (grec antic: Ἄβυδος; llatí: Ăbȳdus i Ăbȳdos ) era una ciutat de Mísia a l'Hel·lespont, al lloc de la punta Negara, a la part asiàtica, a l'altre costat de l'antiga ciutat de Sestos. Homer la menciona al "Catàleg dels troians" a la Ilíada com una de les ciutats aliades amb Troia. Aliada d'Atenes, després del desastre de Sicília la ciutat es va revoltar el 411 aC i es va declarar a favor d'Esparta sotmetent-se al general espartà Dercílides. Després, com les ciutats gregues d'Àsia Menor, va passar a Pèrsia el 386 aC. (ca)
- Abydos (Ancient Greek: Ἄβυδος, Latin: Abydus) was an ancient city and bishopric in Mysia. It was located at the Nara Burnu promontory on the Asian coast of the Hellespont (the straits of Dardanelles), opposite the ancient city of Sestos, and near the city of Çanakkale in Turkey. Abydos was founded in c. 670 BC at the most narrow point in the straits, and thus was one of the main crossing points between Europe and Asia, until its replacement by the crossing between Lampsacus and Kallipolis in the 13th century, and the abandonment of Abydos in the early 14th century. (en)
- Η Άβυδος είναι αρχαία πόλη της Τρωάδας της Μυσίας στη Μικρά Ασία, ευρισκόμενη στο σημείο Ναγαρά (Nagara Point, σημερινό Μπογάζ Χισάρ) στον Ελλήσποντο απέναντι της Σηστού, την ανατολική ακτή της εισόδου του από Αιγαίο, στο σημείο όπου το πλάτος του είναι μόλις ένα μίλι. Η πόλη έγινε γνωστή από θρύλο της αρχαιότητας που περιγράφει τον έρωτα της ιέρειας της Αφροδίτης την Ηρώ εκ της Σηστού και του εξ Αβύδου Λέανδρου (Ηρώ και Λέανδρος). (el)
- Abydos (Ἄβυδος) war in der Antike eine bedeutende Hafenstadt in Kleinasien an der engsten Stelle der Dardanellen auf der asiatischen Seite, heute 5 km nördlich von Çanakkale auf der Landzunge Kap Nağara oder Nara in militärischem Sperrgebiet gelegen. Aufgrund seiner strategischen Lage, seines sicheren Hafens sowie der Einnahmen aus Zöllen, Fischfang und Bodenschätzen war Abydos die wichtigste griechische Stadt am Hellespont. In der griechischen Mythologie sind Hero und Leander in Sestos und Abydos beheimatet. (de)
- Abido (griego, ἡ Ἄβυδος; latín, Abydus y Abydum) fue una ciudad de Misia en el Helesponto, en el lugar de la punta Negara, en la parte asiática, al otro lado de la antigua ciudad de Sesto. La menciona Homero en el Catálogo de los troyanos de la Ilíada. Fue probablemente una ciudad de población tracia que se convirtió en colonia de Mileto hacia los años 680-652 a. C., en época de Giges de Lidia. Darío I la incendió durante su expedición a Tracia, para que no fuera ocupada por los escitas (512 a. C.), pero después se recuperó y fue reconstruida. (es)
- Abidos (antzinako grezieraz: Άβυδος, Abydos; latinez: Abydum), Misiako hiri bat izan zen, Helesponton, Negara punta izeneko tokian, asiar zatian, Sestos izeneko antzinako hiriaren beste aldean. Ziuraski, traziar biztanleriadun hiri bat izan zen, Miletoren kolonia K.a. 700. urtean bihurtu zena. Dario I.a persiar enperadoreak su eman zion Traziara egin zuen bere espedizioan, eszitek okupa ez zezaten (K.a. 512. urtea), baina, ondoren, indarberritu egin zen eta berreraikia izan zen. (eu)
- Abydos (en grec : Ἄβυδος; Ábydos) était une ancienne ville et diocèse de Mysie, située sur la rive asiatique de l’Hellespont (Dardanelles), dans la région du cap Nara Burnu, près de l’actuelle Çanakkale (Turquie) et faisant face à l’ancienne cité de Sestos. Sa situation géographique entre deux continents (Asie et Europe) sur un détroit qui relie la Méditerranée et la mer Noire lui donna une importance géopolitique et économique considérable faisant de la cité un objet de convoitise pour plusieurs empires. Son histoire s’étendit sur près de deux mille ans (vers 670 av. J.-C. – début du XIVe siècle) . Elle perdit cette importance au XIIIe siècle lorsqu’elle fut remplacée comme point de transit par celui situé à l’entrée opposée des Dardanelles entre Lampsacus (rive sud, en Troade) et Kallipo (fr)
- Abydos (Oudgrieks: Ἄβυδος) was in de klassieke oudheid een belangrijke havenstad, een polis, aan de Hellespont, de tegenwoordige Dardanellen. Het lag op de Aziatische oever in Anatolië tegenover Sestus, dus tegenover het schiereiland Thracische Chersonesos, dat nu Gallipoli heet. Abydos is in de Griekse mythologie beroemd door de liefde van Leander voor Hero. Als gevolg van haar strategische ligging, haar veilige haven alsook het heffen van tol, visvangst en bodemschatten was het de belangrijkste Griekse stad aan de Hellespont. De plaats waar Abydos lag is militair terrein en verboden gebied. (nl)
- Abydos (gr. Ἄβυδος) – starożytne miasto w Troadzie, położone w Myzji, w Azji Mniejszej, koło obecnego nad cieśniną Hellespont. Naprzeciwko Abydos po europejskiej stronie cieśniny leżało miasto Sestos. Dzieliło je mniej niż 2 kilometry. Abydos jest wymienione w Iliadzie [II 836] w katalogu sprzymierzeńców trojańskich. Prawdopodobnie, jak utrzymuje Strabon [II 4.8], było miastem trackim. Następnie około 700 p.n.e. stało się w ramach wielkiej kolonizacji kolonią Milezyjczyków, za przyzwoleniem władcy Lidii Gygesa. (pl)
- А́бидос (др.-греч. Ἄβῡδος, лат. Abydus) — древнегреческий город, предшественник Константинополя в качестве торгового моста между Европой и Азией. Был расположен в Мизии, на азиатском берегу Геллеспонта, где берега его сближаются до 2 километров, напротив города Сест. По легенде, Леандр жил в Абидосе и плавал через Геллеспонт к Геро. Именно здесь из Европы в Азию переправлялись крестоносцы. (ru)
- Abidos ou Abido (em grego clássico: Ἄβῡδος), uma antiga cidade da Mísia, na Anatólia, situada em Nara Burnu ou Ponto Nagara, no melhor porto da costa asiática do Helesponto. No lado oposto de Abidos fica Sesto, no lado europeu, marcando um dos pontos mais estreitos do Dardanelos, quase dois quilômetros de largura (o ponto mais estreito fica em Çanakkale). O ponto estratégico foi uma área proibida no século XX. A história de Hero e Leandro se passou perto de Abidos. (pt)
- 阿卑多斯（希腊语：Άβυδος），是一座古老的城市，位于小亚细亚的，现在的土耳其恰纳卡莱省，距首府恰纳卡莱（Canakkale）约2公里，称为Nagara Point，或Nara Burnu，是达达尼尔海峡（即赫勒斯滂）亚洲一端最优良的港口，从此处到对面欧洲部分的塞斯特是整个达达尼尔海峡的最短处，只有一英里不到。此地因其战略地位从20世纪起就被划为禁区。 阿卑多斯这个名字首次在文献中被提到是在荷马史诗《伊利亚特》的《舰船目录》中（伊利亚特 ii. 836）。那时它可能是色雷斯人的城镇，但是之后在大约公元前700年左右利底亚国王吉基斯（Gyges）同意将其变成米利都人的殖民地。公元前514年波斯人占领了阿卑多斯，大流士于512年将其焚毁。公元前480年当澤克西斯一世入侵希腊时他在这里修建了两座浮桥，从而渡过了海峡。 阿卑多斯后来加入了雅典领导下的提洛同盟，直到公元前411年从其中反叛出来。它随之于斯巴达结盟，直到公元前394年。斯巴达国王阿格西莱二世在返回希腊的途中曾路过此地。阿卑多斯在随后的年代一直在波斯阿契美尼德帝国的统治之下，直至公元前334年。亚历山大大帝东征时曾向阿卑多斯掷出一支投枪，宣布亚洲属于了他自己。 阿卑多斯一直到拜占庭时期还是赫勒斯滂重要的收税站和海关。但是其重要性在奥斯曼帝国苏丹穆罕默德二世于1456年开始在海峡两岸兴建要塞之后就转移到了达达尼尔（恰纳卡莱）。 (zh)
|
