| dbo:abstract
|
- Antandros (en llatí Antandrus, en grec antic Ἄντανδρος) era una ciutat a la costa de la Tròade, prop del golf d'Adramitium, a la banda nord de la ciutat d'Edremit. Segons Aristòtil, en un passatge recollit per Esteve de Bizanci, la ciutat abans s'anomenava originàriament Edonis perquè l'habitava la tribu tràcia dels edons, i afegeix "o cimmèria", perquè els cimmeris hi van viure durant cent anys. Plini el Vell també ho diu, però sembla que còpia d'Aristòtil. Hi havia doncs la tradició de que els cimmeris, en les seves incursions de les que parla Heròdot, s'havien apoderat de la ciutat. Però Heròdot els anomena pelasgs. Estrabó diu que era una ciutat dels leleges. Per això se suposa que era molt antiga, i la seva posició a tocar de les serralades que baixaven del mont Ida molt abundants en fusta, la convertien en una ciutat ben situada. Virgili diu que Eneas va construir aquí la seva flota. Després va ser una colònia eòlia, diu Tucídides, i més endavant la va ocupar l'Imperi Persa en temps de Darios I el Gran. Durant la guerra del Peloponès, va canviar de mans entre Pèrsia i Atenes. L'any 411 aC el poble va expulsar a la guarnició persa de l'acròpoli ja que desconfiava d'Arsaces, que governava la ciutat en nom de Tissafernes, però els perses van mantenir la ciutat sota el seu poder, segons diu Xenofont. (ca)
- Η Άντανδρος ήταν ελληνική πόλη ευρισκόμενη επί του βορείου τμήματος του Κόλπου του Αδραμυττίου στην περιοχή της Τρωάδος. Η γύρω περιοχή ήταν γνωστή ως Ἀντανδρία και περιελάμβανε τις πόλεις στην ακτή και τα προς τα ανατολικά. Πάνω από την πόλη ήταν το όρος Ίδη της Φρυγίας. Τοποθετείται στον λόφο Ντεβρέν, μεταξύ του σημερινού χωριού και της πόλεως . Η πρώτη ένδειξη που οδήγησε στην εκ νέου ανακάλυψη της στη σύγχρονη εποχή έγινε από τον Γερμανό γεωγράφο και μελετητή της κλασικής ιστορίας το 1842. Βρήκε μια επιγραφή που αφορούσε την Άντανδρο στον τοίχο ενός τζαμιού στο Αβτσιλάρ. Επιστρέφοντας το 1888, βρήκε μια περαιτέρω επιγραφή στο ίδιο χωριό και, λόγω της ανακάλυψης από κατοίκους της περιοχής πολλών ελληνικών, ρωμαϊκών και βυζαντινών νομισμάτων της εποχής που βρίσκονταν σε ένα κοντινό λόφο που ονομάζεται Ντεβρέν, εντόπισε την ακρόπολη της πόλεως εκεί. Ο Βρετανός αρχαιολόγος Τζον Κουκ που ερεύνησε το χώρο το 1959 και το 1968 ανακάλυψε περαιτέρω στοιχεία ενός ελληνικού οικισμού. Ως προς τους οικιστές της πόλεως, οι αρχαίοι Έλληνες παρουσίαζαν διαφορετικές απόψεις: τόσο ο ποιητής Αλκαίος (7ος αι. π.Χ.), όσο και ο Ηρόδοτος (5ος αι. π.Χ.), υποστήριξαν ότι η Άντανδρος ιδρύθηκε από τα παλαιότατα πρωτοελληνικά φύλα των Πελασγών και Λελέγων στην προϊστορία. Λίγο αργότερα ο Θουκυδίδης (5ος αι. π.Χ.) και ο Στέφανος ο Βυζάντιος (6ος αι. π.Χ.) διατράνωσαν την άποψη ότι ήταν αποικία των Αιολέων . Από την άλλη, ο Αριστοτέλης προσθέτει ότι η πόλη λεγόταν αλλιώς Ἠδωνίς και Κιμμερίς, όπως διασώζει ο Στέφανος ο Βυζάντιος . Αντίθετα προς όλους, ο γραμματικός Δημήτριος από την Σκήψιν (205 -130 π.Χ.) τόνιζε ότι η Άντανδρος κατοικήθηκε από τους Κίλικες της πεδιάδας της Θήβης (βορείως του Αδραμυττίου). Τελικά ο μυθιστοριογράφος Κόνων -την εποχή του αυτοκράτορα Αυγούστου- έδωσε μιαν άλλη ερμηνεία για την προέλευση της πόλεως, ετυμολογώντας την από την πρόθεση ἀντί και Ἄνδρος, είτε από ίδιο πρώτο συνθετικό και την λέξη ἀνήρ. Βάσει της πρώτης εικασίας, η Άντανδρος μπορεί να ιδρύθηκε από εξόριστους από την Άνδρο, κτίζοντας έτσι μιαν αποικία στην θέση της Άνδρου (ἀντ 'Ἄνδρου). Με βάση την δεύτερη εκδοχή, ο υιός του Αινεία, Ασκάνιος, ήταν κυβερνήτης της πόλεως, μέχρι που αιχμαλωτίστηκε από τους γείτονες Πελασγούς. Τα λύτρα που απαίτησαν οι Πελασγοί για την ελευθέρωσή του, ήταν να τους παραδοθεί η πόλη. Έτσι ἀντί ἀνδρός (δηλ. του Ασκανίου), η πόλη δόθηκε στους Πελασγούς. Μέχρι προσφάτως δεν είχαν πραγματοποιηθεί ουσιαστικές ανασκαφές στον χώρο της Αντάνδρου. Ωστόσο από κάποιες ανασκαφές της τουρκικής αρχαιολογικής υπηρεσίας, ήλθαν στο φως κεραμικά του 8ου -7ου αι. π.Χ. και αποδεικνύουν τον υλικό πλούτο της ελληνικής αυτής πόλης, καθώς και το εμπόριο που ανέπτυξε με τις γύρω ελληνικές αποικίες. Κατά την αρχαϊκή περίοδο, οι Αιολείς κατείχαν τμήματα της Τρωάδος, γεγονός που έκανε τον Αλκαίο να υποθέσει ότι ήταν αποικία των συμπατριωτών του η Άντανδρος. Φαίνεται όμως ότι ο ιθαγενής μικρασιατικός (πελασγικός) πληθυσμός ήταν ανεξάρτητος από τους Μυτιληναίους αποίκους έως και τον 6ο αι. π.Χ. Το πρώτο γεγονός στο οποίο πληροφορούμαστε για την Άντανδρο, είναι όταν το 512 π.Χ. ο , ένας Πέρσης σατράπης της Ελλησποντικής Φρυγίας, κατέλαβε την πόλη, ενώ υπέτασσε την βορειοδυτική Μικρά Ασία. Η Άντανδρος είχε πρόσβαση σε μεγάλες ποσότητες ξυλείας που προέρχονταν από το όρος Ίδη, καθώς και πίσσα, γεγονός που την καθιστούσε ιδανική τοποθεσία για την κατασκευή μεγάλων στόλων, δίνοντας στην πόλη στρατηγική σημασία. Το 424 π.Χ. κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, όταν η πόλη είχε καταληφθεί από Μυτιληναίους εξόριστους, ο ιστορικός Θουκυδίδης αναφέρει ότι: Το σχέδιό τους ήταν να απελευθερώσουν τις άλλες πόλεις, επίσης, οι οποίες είναι γνωστές ως πόλεις Ακταίες, οι οποίες ήταν παλιά υπό την κατοχή της Μυτιλήνης, αλλά τώρα κατέχονται από την Αθήνα, και έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στην Άντανδρο. Από τη στιγμή που εγκαταστάθηκαν εκεί θα ήταν εύκολο γι' αυτούς να κατασκευάσουν πλοία, δεδομένου ότι υπήρχε ξυλεία σε εκείνο το μέρος, και η Ίδα ήταν τόσο κοντά. Άλλες προμήθειες θα είναι επίσης διαθέσιμες και με αυτή τη βάση στα χέρια τους, θα μπορούσαν εύκολα να κάνουν επιδρομές στη Λέσβο, η οποία δεν ήταν μακριά, και να υποτάξουν τις αιολικές πόλεις στην ηπειρωτική χώρα. Η σημασία της Αντάνδρου πιστοποιείται αργότερα από τον Ξενοφώντα στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, το 409 και το 405 π.Χ., και αναφέρεται στην Αινειάδα του Βιργίλιου, ως το μέρος όπου ο Αινείας χτίζει τον στόλο του πριν ξεκινήσει για την Ιταλία. Όντας μέλος της Δηλιακής Συμμαχίας το 425 π.Χ., η Άντανδρος εμφανίζεται για πρώτη φορά στις αθηναϊκές φορολογικές λίστες το 421 / 0 π.Χ., έχει μια αξιολόγηση των 8 ταλάντων, αναφέροντας εκ νέου την σχετική ευημερία της πόλης. Το 411/10 π.Χ. η πόλη απέλασε την περσική φρουρά της, με τη βοήθεια των Πελοποννησιακών στρατευμάτων που στάθμευαν στην Άβυδο. Έχοντας σύντομα κέρδισε την ελευθερία της, γρήγορα επανήλθε στον περσικό έλεγχο, και το 409 π.Χ. ο κατασκεύασε στόλο για τους Πελοποννήσιους χρησιμοποιώντας την άφθονη ξυλεία του όρους Ίδη. Την ίδια χρονιά οι Συρακούσιοι είχαν κερδίσει την φιλία των Αντανδρίων, συμβάλλοντας στην ανοικοδόμηση των οχυρώσεών τους, γεγονός που υποδηλώνει ότι μια πολιορκία είχε πραγματοποιηθεί κατά το προηγούμενο έτος. Το καλοκαίρι του 399 π.Χ. οι Μύριοι του Ξενοφώντος πέρασαν από εκεί στον δρόμο της επιστροφής τους. Ο Ξενοφών στα Ελληνικά του τόνισε την στρατηγική σημασία της πόλης κατά τη διάρκεια του Κορινθιακού πολέμου (395-387 π.Χ.). Μετά την κλασική περίοδο, οι αναφορές για την Άντανδρο σπανίζουν. Την συναντά κανείς στα 200 π.Χ. όταν ήταν στον δρόμο ταξιδιού των Δελφικών θεαροδοκών. Από μια επιγραφή του 2ου αι. π.Χ. μαθαίνουμε ότι η πόλη έστειλε δικαστές στις της Φρυγίας, για να διαιτητεύσουν σε μια διαφορά. Κατά την περίοδο 440-284 π.Χ., η Άντανδρος έκοβε δικό της νόμισμα, αυτό άρχισε και πάλι επί του αυτοκράτορος Τίτου (79-81 μ.Χ.) και συνεχίστηκε μέχρι τη βασιλεία του Ηλιογάβαλου (218 - 222 μ.Χ.). Κατά τη Βυζαντινή περίοδο, η Άντανδρος ήταν έδρα επισκοπής υπαγομένη στην μητρόπολη της Εφέσου. Τέλος στα τέλη του 14ου αιώνα μ.Χ. ένας Οθωμανός ναύαρχος χρησιμοποίησε την ξυλεία της Αντάνδρου για την κατασκευή μερικών εκατοντάδων πλοίων. (el)
- Antandrus or Antandros (Ancient Greek: Ἄντανδρος) was an ancient Greek city on the north side of the Gulf of Adramyttium in the Troad region of Anatolia. Its surrounding territory was known in Greek as Ἀντανδρία (Antandria), and included the towns of Aspaneus on the coast and Astyra to the east. It has been located on Devren hill between the modern village of Avcılar and the town of Altınoluk in the Edremit district of Balıkesir Province, Turkey. (en)
- Antandros (altgriechisch Ἄμτανδρος) war eine antike griechische Stadt in der kleinasiatischen Landschaft Troas in der heutigen Türkei. Die Stadt lag zwei Kilometer östlich der heutigen Stadt auf einer, wegen der Geländetopographie nur wenige Hektar umfassenden Siedlungsfläche an der Küste der Bucht von Adramyttion und wurde von Äoliern besiedelt. Antandros gehörte zu den Städten, die bereits in der Zeit des Trojanischen Krieges von Bedeutung waren. Unter Dareios I. gehörte Antandros zum Perserreich, später zeitweilig zum attischen Seebund. Während des Peloponnesischen Kriegs wechselte mehrmals die Herrschaft über Antandros. Zeitgenössische Quellen berichten von der hohen Blüte der Schiffsbaukunst in dieser Stadt, die Werft belieferte demnach alle griechischen Seestädte mit hochwertigen Schiffen und wahrte aus wirtschaftlichen Gründen eine strikte Neutralitätspolitik, oft lagen Schiffe verfeindeter griechischer Städte nebeneinander in der Werft auf Kiel. In römischer Zeit war die Stadt Teil der Provinz Asia und prägte vom späten ersten (Titus) bis zum frühen 3. Jahrhundert n. Chr. (Elagabal) – wie bereits im 4. Jahrhundert v. Chr. – eigene Münzen. Wahrscheinlich als Folge von Erdbeben wurde die Stadt in byzantinischer Zeit aufgegeben und von den Umlandgemeinden als Steinbruch genutzt, es blieben im Gelände keine sichtbaren Bauwerke erhalten. Das spätantike Bistum der Stadt besteht als Titularbistum Antandrus der römisch-katholischen Kirche fort. (de)
- Antandro o Antandros (griego antiguo Ἄμτανδρος) fue una antigua ciudad griega en la región de Tróade, en la costa de Anatolia, situada en la orilla septentrional del golfo Adramiteno, el actual golfo de Edremit. Anteriormente se denominada Edonis, porque fue habitada por la tribu tracia o cimeria de los edones. Ocupaba el emplazamiento de la actual ciudad turca de . Parece que fue cerca de esta ciudad donde Paris pronunció su juicio ante las tres diosas. Según Virgilio del puerto de Antandro partió Eneas, una vez que fue saqueada Troya. Heródoto la llama «localidad de los pelasgos», en su relato de la marcha de las tropas del rey persa Jerjes I por el noroeste de Anatolia. Según el geógrafo griego Estrabón, el poeta Alceo de Mitilene la llamaba ciudad de los léleges. Dice, además, este autor que Demetrio de Escepsis, la situaba entre las ciudades que bordeaban el territorio de los léleges, pero que quedaba en la región de los cilicios ya que éstos vivían a continuación de aquellos, quienes de alguna forma marcaban la frontera entre la vertiente sur del monte Ida y limitaban por más sitios que los léleges con la costa de Adramitio. Posteriormente fue una colonia eolia, que fue ocupada por el Imperio aqueménida en tiempos de Darío I. Durante la Guerra del Peloponeso, cambió de manos de los persas a los atenienses. En el año 411 a. C. los antandrios expulsaron a la guarnición persa con ayuda de los peloponesios, según refiere Tucídides al final del Libro VIII en su relato de la reactivación de la guerra en el mar Egeo en los últimos años de la Guerra de Decelia (última fase de la Guerra del Peloponeso.), sin embargo continuó en poder de los persas. (es)
- Antandros est une cité antique de Mysie, au pied de l'Ida et au fond du golfe d’Adramyttion. C'est aujourd’hui la ville d’Avcilar, près d’Edremit. Dans la mythologie grecque, c'est près d'Antandros que Pâris prononça son jugement entre les trois déesses. Selon Virgile, c'est du port d'Antandros que partit Énée après le sac de Troie. Dans Recherches sur les plantes, au Livre II, Théophraste revient sur la myrte et le laurier, dont une variété est noire, à différencier de la rouge. (fr)
- Antandro (in greco antico: Ἄντανδρος, Ántandros) era una città greca posta sulla parte nord del Golfo di Adramittio, nella regione della Troade, in Anatolia. Il suo territorio era conosciuto in greco come Ἀντανδρία (Antandrìa), e comprendeva le città di Aspaneo, sulla costa, e Astira, ad est. Si ritiene che la città fosse localizzata sulla collina di Devren, tra l'attuale villaggio di Avcılar e la città di , nel distretto di nella provincia di Balıkesir, in Turchia. (it)
- Antandrus (Oudgrieks: Ἂντανδρος, Ántandros, het huidige Antandro) was een stad aan de Adramyttische Golf in of Troas, aan de voet van de . De stad werd gezegd door Pelasgen of Leleges te zijn gesticht, en door Aetoliërs vergroot. Hier zou Aeneas zich hebben ingescheept. Hier werd ook na de Slag bij Cyzicus (410 v.Chr.) met Perzisch geld een nieuwe vloot voor Sparta gebouwd. (nl)
- Antandros – starożytne miasto, kolonia eolska na wybrzeżu Troady. Położone pomiędzy górą a zatoką . Stefan z Bizancjum przekazał, że według Arystotelesa pierwotnie nosiło nazwę Edonis i było zamieszkiwane przez trackie plemię Edonów. Miasto zostało zajęte przez Persów niedługo po wyprawie Dariusza przeciwko Scytom. Miało znaczenie militarne podczas wojny peloponeskiej i wojny korynckiej. (pl)
- Антандрос (Антандр, др.-греч. Ἄντανδρος) — древнегреческий город на северо-западе Малой Азии, на территории нынешней Турции, в провинции Балыкесир. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Antandrus or Antandros (Ancient Greek: Ἄντανδρος) was an ancient Greek city on the north side of the Gulf of Adramyttium in the Troad region of Anatolia. Its surrounding territory was known in Greek as Ἀντανδρία (Antandria), and included the towns of Aspaneus on the coast and Astyra to the east. It has been located on Devren hill between the modern village of Avcılar and the town of Altınoluk in the Edremit district of Balıkesir Province, Turkey. (en)
- Antandros est une cité antique de Mysie, au pied de l'Ida et au fond du golfe d’Adramyttion. C'est aujourd’hui la ville d’Avcilar, près d’Edremit. Dans la mythologie grecque, c'est près d'Antandros que Pâris prononça son jugement entre les trois déesses. Selon Virgile, c'est du port d'Antandros que partit Énée après le sac de Troie. Dans Recherches sur les plantes, au Livre II, Théophraste revient sur la myrte et le laurier, dont une variété est noire, à différencier de la rouge. (fr)
- Antandro (in greco antico: Ἄντανδρος, Ántandros) era una città greca posta sulla parte nord del Golfo di Adramittio, nella regione della Troade, in Anatolia. Il suo territorio era conosciuto in greco come Ἀντανδρία (Antandrìa), e comprendeva le città di Aspaneo, sulla costa, e Astira, ad est. Si ritiene che la città fosse localizzata sulla collina di Devren, tra l'attuale villaggio di Avcılar e la città di , nel distretto di nella provincia di Balıkesir, in Turchia. (it)
- Antandrus (Oudgrieks: Ἂντανδρος, Ántandros, het huidige Antandro) was een stad aan de Adramyttische Golf in of Troas, aan de voet van de . De stad werd gezegd door Pelasgen of Leleges te zijn gesticht, en door Aetoliërs vergroot. Hier zou Aeneas zich hebben ingescheept. Hier werd ook na de Slag bij Cyzicus (410 v.Chr.) met Perzisch geld een nieuwe vloot voor Sparta gebouwd. (nl)
- Antandros – starożytne miasto, kolonia eolska na wybrzeżu Troady. Położone pomiędzy górą a zatoką . Stefan z Bizancjum przekazał, że według Arystotelesa pierwotnie nosiło nazwę Edonis i było zamieszkiwane przez trackie plemię Edonów. Miasto zostało zajęte przez Persów niedługo po wyprawie Dariusza przeciwko Scytom. Miało znaczenie militarne podczas wojny peloponeskiej i wojny korynckiej. (pl)
- Антандрос (Антандр, др.-греч. Ἄντανδρος) — древнегреческий город на северо-западе Малой Азии, на территории нынешней Турции, в провинции Балыкесир. (ru)
- Antandros (en llatí Antandrus, en grec antic Ἄντανδρος) era una ciutat a la costa de la Tròade, prop del golf d'Adramitium, a la banda nord de la ciutat d'Edremit. Segons Aristòtil, en un passatge recollit per Esteve de Bizanci, la ciutat abans s'anomenava originàriament Edonis perquè l'habitava la tribu tràcia dels edons, i afegeix "o cimmèria", perquè els cimmeris hi van viure durant cent anys. Plini el Vell també ho diu, però sembla que còpia d'Aristòtil. Hi havia doncs la tradició de que els cimmeris, en les seves incursions de les que parla Heròdot, s'havien apoderat de la ciutat. Però Heròdot els anomena pelasgs. Estrabó diu que era una ciutat dels leleges. Per això se suposa que era molt antiga, i la seva posició a tocar de les serralades que baixaven del mont Ida molt abundants en (ca)
- Η Άντανδρος ήταν ελληνική πόλη ευρισκόμενη επί του βορείου τμήματος του Κόλπου του Αδραμυττίου στην περιοχή της Τρωάδος. Η γύρω περιοχή ήταν γνωστή ως Ἀντανδρία και περιελάμβανε τις πόλεις στην ακτή και τα προς τα ανατολικά. Πάνω από την πόλη ήταν το όρος Ίδη της Φρυγίας. Τοποθετείται στον λόφο Ντεβρέν, μεταξύ του σημερινού χωριού και της πόλεως . Το 424 π.Χ. κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, όταν η πόλη είχε καταληφθεί από Μυτιληναίους εξόριστους, ο ιστορικός Θουκυδίδης αναφέρει ότι: (el)
- Antandros (altgriechisch Ἄμτανδρος) war eine antike griechische Stadt in der kleinasiatischen Landschaft Troas in der heutigen Türkei. Die Stadt lag zwei Kilometer östlich der heutigen Stadt auf einer, wegen der Geländetopographie nur wenige Hektar umfassenden Siedlungsfläche an der Küste der Bucht von Adramyttion und wurde von Äoliern besiedelt. In römischer Zeit war die Stadt Teil der Provinz Asia und prägte vom späten ersten (Titus) bis zum frühen 3. Jahrhundert n. Chr. (Elagabal) – wie bereits im 4. Jahrhundert v. Chr. – eigene Münzen. (de)
- Antandro o Antandros (griego antiguo Ἄμτανδρος) fue una antigua ciudad griega en la región de Tróade, en la costa de Anatolia, situada en la orilla septentrional del golfo Adramiteno, el actual golfo de Edremit. Anteriormente se denominada Edonis, porque fue habitada por la tribu tracia o cimeria de los edones. Ocupaba el emplazamiento de la actual ciudad turca de . Parece que fue cerca de esta ciudad donde Paris pronunció su juicio ante las tres diosas. Según Virgilio del puerto de Antandro partió Eneas, una vez que fue saqueada Troya. (es)
|
