| dbo:abstract
|
- Týché (řecky Τύχη, latinsky Fortuna) je v řecké mytologii dcerou Titána Ókeana a jeho manželky a sestry Téthys. Je bohyní šťastné náhody. Žije na Olympu v blízkosti nejvyššího boha Dia, je líčena jako mladá krásná žena, povahou vrtkavá a nestálá jako štěstí. V její pravomoci je rozhodovat, kolik štěstí který smrtelník bude mít. Některé zasypává dary, jiným sebere všechno, co mají, prostě někdo je dole a jiný nahoře. Běda však, jakmile se některý její oblíbenec vychloubá svým bohatstvím, nerozdává ze svého majetku bohům ani chudým, projeví se Týché jako Nemesis, bohyně spravedlivé odplaty. Pečovala o mladého boha bohatství Plúta, byla opatrovnicí malého Dia. Jako atributy nosí roh hojnosti, z něhož sype úrodu, šperky či mince. Na hlavě může mít věnec uvitý ze zemědělských plodin, doprovází ji kozičky Amaltheie. Nosí dárky pro své oblíbence. V tom případě bývá okřídlená.Může být ztotožněná s Fortunou.Milují ji bohové i lidé. Byla oblíbená v provinciích Antiochie, Sýrie a Horní Egypt. (cs)
- تيكه (بالإنجليزية: Tyche) وتكتب باليونانيه "Τυχη" والتي تعني «الحظ» وباللاتينية "Tyche": هي معبودة الحظ عند اليونانيين، وهي ابنه كبير المعبودات اليونانية زيوس وكانت ترمز إلى «روح» الحظ، الفرص، العناية الإلهية، والمصير. تم تكريمها عادة في ضوء أكثر إيجابية باسم ايوتيكهيا "Eutykhia"، إلهة الحظ الجيد والنجاح والازدهار. موقع ثيو (ar)
- Tique (Τύχη) fou una nimfa de la mitologia grega, filla d'Oceà i de Tetis o filla de Zeus, segons una versió posterior. Fou venerada com a deessa de la fortuna. (ca)
- Η Τύχη είναι θεότητα της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, προσωποποίηση της ευμάρειας και του πλούτου μιας πόλης. Παριστάνονταν ως γυναίκα που κρατούσε συνήθως ένα μικρό παιδί, ένα στάχυ ή το κέρας της Αμαλθείας ως ένδειξη του πλούτου. Θεωρείται είτε κόρη του Ερμή και της Αφροδίτης, είτε μια από τις Ωκεανίδες, κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος, ενώ ο Πίνδαρος την αναφέρει ως κόρη του Δία. Ιδιαίτερα στην Ελληνιστική εποχή, οι πόλεις είχαν ως προστάτιδα τη δική τους Τύχη, η οποία απεικονιζόταν συχνά σε νομίσματα, με κορώνα τα τείχη της πόλης. Η αντίστοιχη Ρωμαϊκή θεότητα ήταν η Φορτούνα. Στην ελληνοβουδιστική τέχνη της Γκαντχάρα, η Βουδιστική θεότητα Χάριτι σχετίζεται με την Τύχη και παρουσιάζεται να κρατά το κέρας της Αμάλθειας και να φορά ελληνικές ενδυμασίες. (el)
- En malnovgrekaj religiaj grupoj, Tikeo (Τύχη , signifis "bonŝancon" en la greka, romia ekvivalento: "Fortuno") estis la patrona diino de la riĉeco kaj prospero de la urbo kaj de ĝia sorto. Ĉiufoje pli kaj pli dum la helena civilizo, urboj honoris sian propran specifan ikonecan version de Tikeo, uzante muran kronon (krono kiel la muroj de la urbo). En literaturo, ŝi eble ricevis diversajn genealogiojn, kiel filino de Hermeso kaj Afrodito, aŭ pripensita kiel unu el la Oceanidinoj, filinoj de Okeano kaj Tetiso aŭ Zeŭso. Ŝi estis ligita kun Nemezo kaj ("bona spirito"). Ŝi estis unike honorita ĉe Itanos en Kreto, kiel Tikeo Unuanaskito, ligita kun la atena ("unuanaskito"), filino de Ereĥteo, kies oferado savis la urbon. En Aleksandrio la templo de Tikeo estis priskribita de Libanius kiel unu el la plej grandiozaj el la konstruaĵoj de la tuta helenisma mondo. Tikeo ekaperas sur multaj moneroj de la helena civilizo en la tri jarcentoj antaŭ la kristana epoko, precipe de urboj. Ŝi havis templojn ĉe , Antioĥio, Aleksandrio kaj Bizanco. En mezepoka arto, ŝi estis prezentita kiel portado de superabundo, la rudro de emblema ŝipo, kaj la ŝancrado, aŭ ŝi povas stari sur la rado, prezidante la tutan cirklon de sorto. En la Grek-budhana arto de Gandhara, Tikeo iĝis seninterspace rilata al la budisma diino . La konstelacio Virgo foje estas identigita kiel la ĉiela figuro de Tikeo, same kiel aliaj diinoj kiel ekzemple Demetro kaj Astreo. (eo)
- Tyche (altgriechisch Τύχη Týchē) ist in der griechischen Mythologie die Göttin des Schicksals, der glücklichen (oder unglücklichen) Fügung und des Zufalls. Die römische Entsprechung ist die Göttin Fortuna, die germanische Entsprechung ist das abstraktere Heil. Tyche erhöht und erniedrigt und führt launenhaft den Wechsel der Geschichte herbei. Ihre Attribute sind Füllhorn, Ruder, Flügel und ein Steuerruder auf einer Kugel oder einem Rad. Gelegentlich hält sie auch den als Knaben dargestellten Plutos, den Gott des Reichtums, im Arm. (de)
- En la mitología griega, Tique (a veces también Tiqué, por influencia del francés; en latín, Tyche, forma también usada en algunas fuentes especializadas en español; en griego Τύχη Týkhē) era la personificación del destino y de la fortuna en cuanto diosa que regía la suerte o la prosperidad de una comunidad. Muchas ciudades de la Grecia antigua tenían su propia representación de la diosa coronada con los muros de la ciudad. Dependiendo de los autores se le atribuían distintas genealogías. Así, algunos la consideraban una de las oceánides, hija de Océano y Tetis, mientras que otros la hacían hija de Zeus, o de (la previsión) —y , en este caso, era hermana de Eunomía (el Buen Gobierno) y (la Persuasión)— o de Afrodita y Hermes.[cita requerida] Tique podía decidir cuál era la suerte de cualquier mortal, y lo hacía de una forma aleatoria, junto con su ayudante, el dios Pluto. Se le representaba jugando con una pelota, a veces arriba, a veces abajo, como símbolo de la inseguridad de sus decisiones. Por eso nadie debía vanagloriarse de sus riquezas ni dejar de agradecérselo a los dioses, pues esto podía provocar que interviniera la diosa Némesis para ponerle en su sitio. De hecho, Tique estaba muy relacionada, por sus atributos, con Némesis, y con Agathos Daimon (el espíritu del bien). Su equivalente en la mitología romana era la diosa Fortuna. No tenía una historia propia, ni se le rendía culto alguno. De hecho, su figura como personaje fue desapareciendo y pasó a ser meramente una abstracción del destino. Aparecía en muchas monedas acuñadas en la época helenística en los tres siglos anteriores a Cristo, sobre todo en las ciudades ribereñas del Egeo, así como esculpida (Corinto). Dentro de la iconografía hispanorromana un bello ejemplo es la Tique o Fortuna de Itálica. En la Edad Media se la representaba como una ciega que portaba la cornucopia o un timón simbólico. También solía llevar la llamada rueda de la fortuna, o bien se la situaba encima de la misma, presidiendo el ciclo del destino. En el arte grecobudista de Gandhara se la homologaba con la deidad budista llamada Hariti. (es)
- Dans la mythologie grecque, Tyché (en grec ancien Τύχη / Túkhē, « Fortune, Hasard ») est la divinité de la Fortune, de la Prospérité et de la Destinée d'une cité ou d'un État. Son équivalent romain est Fortuna. (fr)
- Dalam mitologi Yunani, Tikhe (Bahasa Yunani: Τύχη) adalah dewi keberuntungan. Tikhe adalah dewi yang mengatur kekayaan dan kemakmuran suatu kota. Dalam mitologi Romawi dia dikenal sebagai Fortuna. Ada banyak pendapat mengenai asal-usulnya. Salah pendapat mengatakan dia adalah anak dari Hermes dan Afrodit. Dia juga dianggap sebagai salah satu Okeanid. Dia dikaitkan dengan Nemesis dan . Tikhe muncul pada berbagai koin dari periode Helenistik tiga abad sebelum era kristiani, terutama di kota-kota di Laut Aegea. Sejarawan Yunani percaya bahwa jika suatu kejadian seperti banjir, kekeringan dan bencana alam tidak bisa ditemukan sebabnya maka penyebabnya adalah Tikhe. (in)
- テュケー（古希: Τύχη, Tȳchē）は、ギリシア神話における都市の財産と繁栄、そしてその運命を司る中心的な女神であった。その名は「運」を意味するギリシャ語で、ローマ神話のフォルトゥーナに対応する。 (ja)
- Tyche (/ˈtaɪki/; Ancient Greek: Τύχη Túkhē, 'Luck', Ancient Greek: [tý.kʰɛː], Modern Greek: [ˈti.çi]; Roman equivalent: Fortuna) was the presiding tutelary deity who governed the fortune and prosperity of a city, its destiny. In Classical Greek mythology, she is the daughter of Aphrodite and Zeus or Hermes, and at this time served to bring positive messages to people, relating to external events outside their control. During the Hellenistic period, with dramatic socio-political changes starting with Alexander the Great, Tyche increasingly embodied the whims of fate (both negative and positive), eclipsing the role of the Olympic gods. The Greek historian Polybius believed that when no cause can be discovered to events such as floods, droughts, frosts, or even in politics, then the cause of these events may be fairly attributed to Tyche. Other ancient Greek sources corroborate Polybius, such as Pindar who claims Tyche could hand victory to a lesser athlete. This "Hellenistic Tyche" is often featured on coins such as those minted by Demetrius I Soter. Further, Tyche comes to represent not only personal fate, but the fate of communities. Cities venerated their own Tychai, specific iconic versions of the original Tyche. This practice was continued in the iconography of Roman art, even into the Christian period, often as sets of the greatest cities of the empire. Tyche was further absorbed into the Parthian Empire, who frequently depicted Tyche in their coins, as well as in imagery bestowing legitimacy to Parthian kings. (en)
- ( 다른 뜻에 대해서는 티케 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 티케(고대 그리스어: Τύχη ‘행운’[*])는 고대 그리스 신화에 나오는 여신이다. 한 도시의 번영과 운명을 지키는 수호신이었다. 로마의 포르투나와 대응된다. (ko)
- Tyche (Grieks: lot) is in de Griekse mythologie de tegenhangster van de Romeinse Fortuna, de godin van het geluk, ongeluk en het lot. Veel steden in het oude Griekenland beschouwden Tyche als hun beschermgodin. In die hoedanigheid droeg ze een kroon gemaakt van stadsmuren. In sommige mythen is ze een Oceanide, dochter van Tethys en Oceanus, volgens andere schrijvers was ze het kind van Zeus of Hermes en Aphrodite. (nl)
- Nella mitologia greca Tiche o Tyche (in greco antico: Τύχη, Týchē) era la personificazione della fortuna, la divinità che garantiva la floridezza di una città e il suo destino. La sua equivalente romana è la dea Fortuna. (it)
- Tique (em grego: Τύχη, transl. Tykhe, "sorte"), nos antigos cultos gregos, era a divindade tutelar responsável pela fortuna e prosperidade de uma cidade, seu destino e sorte — fosse ela boa ou ruim. Sua equivalente na mitologia romana era Fortuna. O historiador grego Stylianos Spyridakis expressou de maneira concisa a atração de Tique para o mundo helenístico, repleto de violência arbitrária e reveses desprovidos de significado: "Nos anos turbulentos dos epígonos de Alexandre, uma percepção da instabilidade dos assuntos humanos levou as pessoas a acreditarem que Tique, a amante cega da Fortuna, governava a humanidade com uma inconstância que explicava as vicissitudes da época." Durante o período helenístico era comum que cada cidade venerasse sua própria versão icônica específica de Tique, vestindo uma coroa mural (uma coroa com o formato das muralhas da cidade). Na literatura estas versões recebiam diversas genealogias diferentes, por vezes como filha de Hermes e Afrodite, ou consideradas uma das Oceânides, filhas de Oceano e Tétis, ou Zeus Píndaro. Era associada a Nêmesis e ("bom espírito"), e venerada em Itanos, na ilha de Creta, como Tyche Protogeneia, associada à ("primogênita") ateniense, filha de Erecteu, cujo auto-sacrifício salvou a cidade. Em Alexandria, o Tiqueão (Tykhaeon), templo de Tique, foi descrito por Libânio como um dos mais magníficos de todo o mundo helenístico. Tique aparece em diversas moedas nos três séculos que antecedem o nascimento de Cristo, especialmente nas cidades ao redor do mar Egeu. Mudanças imprevisíveis da fortuna são a força-motriz nas complicadas tramas dos romances helenísticos, como ou Dáfnis e Cloé. Seu culto experimentou um ressurgimento durante outro período de mudanças turbulentas, os últimos dias do paganismo sancionado pelas autoridades, no fim do século IV, entre o reinado dos imperadores romanos Juliano e Teodósio I, que fechou definitivamente os templos. A eficácia de seu caprichoso poder alcançou respeitabilidade até mesmo nos círculos filosóficos da época, embora entre os poetas fosse um lugar-comum insultá-la como uma meretriz inconstante. Existiam templos dedicados a ela em Cesareia Marítima, Antioquia, Alexandria e Constantinopla. Na arte medieval era representada portando uma cornucópia, um timão emblemático e a Roda da Fortuna; por vezes é representada sobre esta roda, presidindo sobre todo o círculo do destino. Na arte de Gandara, Tique tornou-se intimamente associada à deusa budista [en]. O historiador grego Políbio acreditava que, sempre que não se descobrisse as causas de determinados eventos, tais como enchentes, secas ou geadas, estas causas podiam ser atribuídas com justiça a Tique. A constelação de Virgem por vezes é identificada como a figura celestial de Tique, bem como outras deusas como Deméter e Astreia. Na peça de Sófocles sobre Édipo, quando perguntam em qual deidade ele acredita, Édipo responde que Tique, naquela época sinônimo de acaso, ou acaso divino. (pt)
- Tyche (także Przypadek; gr. Τύχη Týchē ‘ślepy przypadek’, ‘ślepy los’, łac. Tyche, Fortuna od fors ‘los’, ‘traf’) – w mitologii greckiej bogini i uosobienie przypadku, „ślepego” losu, szczęścia (pomyślności, powodzenia) i nieszczęścia; opiekunka miast; utożsamiana z rzymską Fortuną. Uchodziła za córkę boga Zeusa (lub Prometeusza) albo tytana Okeanosa i tytanidy Tetydy lub za siostrę Nereid. W sztuce przedstawiana jest zwykle z zawiązanymi oczami oraz rogiem obfitości i sterem. Na głowie często ma koronę w kształcie murów obronnych (lub wież), jako bóstwo opiekuńcze miast. Wiele miast miało swoją własną Tyche. Imieniem bogini została nazwana jedna z planetoid – (258) Tyche. (pl)
- Tyche (grekiska Tyʹchē) är i den grekiska mytologin slumpens och i huvudsak den goda lyckans gudinna. Till sin natur är hon närbesläktad med moirerna, ödets gudinnor. Hon var också sammanflätad med den goda anden Agathos Daimon och med Nemesis. Hos den grekiske skalden Hesiodos nämns hon bland Okeanos och Tethys många döttrar och enligt andra är hon dotter till Zeus. Av den bildande konsten brukar Tyche framställas ofta bevingad, med en krona på huvudet och i handen hållande ett ymnighetshorn och en spira, men även med ögonbindel och symboler för risk och lyckans ostäkerhet. Hon motsvaras i den romerska mytologin av Fortuna. I Argos finns ett tempel till Tyche där sagohjälten Palamedes sägs ha tillägnat henne tärningsspelet som han uppfunnit. Under hellenistisk tid betraktades Tyche som skyddsgestalt för staden Antiochia vid Orontes, och avbildades därfer med flodguden Orontes vid sina fötter och stadsmuren som krona. (sv)
- Тю́хе (Тихе, Тихэ, Тиха, Тихея, др.-греч. Τύχη, «случайность», то, что выпало по жребию) — в древнегреческой мифологии божество случая, богиня удачи и судьбы. В древнеримской мифологии ей соответствует Фортуна. Тюхе не встречалась в классической мифологии, а, как отмечает А. А. Тахо-Годи, появилась только в эпоху эллинизма как сознательное противопоставление древнему представлению о неизменной судьбе. Она символизирует изменчивость мира, его неустойчивость и случайность. Впоследствии Тюхе становится не столько богиней удачи, сколько божеством, олицетворяющим счастливый случай. Имя Тюхе, океаниды и спутницы Персефоны, впервые встречается в гомеровском гимне к Деметре, но там она не имеет ничего общего с богиней Тюхе. Гесиод также причисляет её к дочерям Океана и Тефиды (theog. 360). У Архилоха Тюхе находится рядом с Мойрой; у Пиндара она — дочь Зевса и тоже близка мойрам. Павсаний соглашается со словами Пиндара, что Тюхе — одна из Мойр и она сильнее своих сестёр. У орфиков Тюхе ассоциируется с Артемидой. Атрибутом Тюхе являлось колесо, вращение которого, — «то, что было вверху, будет внизу», — символизировало переменчивость удачи. Отсюда, с соответствием Тюхе в римской мифологии Фортуны — выражение, ставшее крылатым: «колесо Фортуны». Также её атрибутом является Рог изобилия. Ей стали поклоняться в Афинах в V веке до н. э., и её культ особенно распространился в эпоху эллинизма. Ряд городов, в частности Антиохия и Александрия считали её своей богиней-покровительницей. Тюхе персонифицируется в драмах Еврипида и выступает важной движущей силой в эллинистической драме. Действующее лицо комедии Менандра «Щит». Её статуя работы Праксителя в Мегарах. Статуя в Коринфе. Некоторые считают её созвездием Девы. В честь Тюхе назван астероид (258) Тихея, открытый в 1886 году. (ru)
- Ті́хе, рідко Тіха, Тіхі (грец. Τύχη) — богиня випадку, дочка Океана (варіанти: Прометея, Зевса) й Тетії. В історичні часи — богиня долі, щастя, відповідає давньоримській Фортуні. (Зображення: Тіхе Антиохійська, мармурова римська копія бронзової статуї ). Тіхе прославляли поети, до неї зверталися з палкими молитвами осиротілі люди. Піндар склав гімн на її честь, а в одах вихваляв її як одну з мойр, як захисницю міст, як дочку Зевса Визволителя. Тіхе вшановували в багатьох містах. Культ Тіхе існував зокрема в Аргосі, де в її храмі зберігалися гральні кості . У Сікіоні її шанували як Тіхе Гірську; в їй віддавали шану разом з божеством — покровителем міста; у Фівах Тіхе була зображена з юним Плутосом на руках. Крім індивідуальної богині Тіхе, були ще божества жіночої статі — , які відповідали чоловічим демонам (геніям). Їх вважали опікунами окремих осіб, міст, місцевостей. В Афінах існував культ так званої доброї Тіхе — покровительки міста, яку шанували разом з Добрим Генієм міста. Добра Тіхе згадувалась у вступній формулі кожного народного рішення, на пам'ятниках, відповідних написах, а також на початку будь-якої справи. Особливо поширеним був культ Доброї Тіхе в елліністичний та римський періоди. У Римі Тіхе ототожнювали з Фортуною й зображували жінкою з кулею, кермом та рогом достатку в руках. (uk)
- 堤喀（希臘語：Τύχη）也称堤刻、梯刻、泰姬或太姬，是希腊神话中的机缘/幸运女神（原为丰饶女神，掌管生育女性等等，但后来被当成幸运的象征来祭拜）。相当于罗马神话的福尔图娜。一般被认为是提坦神俄刻阿诺斯和忒堤斯的女儿，有时也认为是宙斯及阿芙蘿黛蒂的女儿。她常常以一位头戴壁形金冠的少女形象出现。圣物为丰饶鹿角及车轮。常与涅墨西斯和一起行动。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- تيكه (بالإنجليزية: Tyche) وتكتب باليونانيه "Τυχη" والتي تعني «الحظ» وباللاتينية "Tyche": هي معبودة الحظ عند اليونانيين، وهي ابنه كبير المعبودات اليونانية زيوس وكانت ترمز إلى «روح» الحظ، الفرص، العناية الإلهية، والمصير. تم تكريمها عادة في ضوء أكثر إيجابية باسم ايوتيكهيا "Eutykhia"، إلهة الحظ الجيد والنجاح والازدهار. موقع ثيو (ar)
- Tique (Τύχη) fou una nimfa de la mitologia grega, filla d'Oceà i de Tetis o filla de Zeus, segons una versió posterior. Fou venerada com a deessa de la fortuna. (ca)
- Tyche (altgriechisch Τύχη Týchē) ist in der griechischen Mythologie die Göttin des Schicksals, der glücklichen (oder unglücklichen) Fügung und des Zufalls. Die römische Entsprechung ist die Göttin Fortuna, die germanische Entsprechung ist das abstraktere Heil. Tyche erhöht und erniedrigt und führt launenhaft den Wechsel der Geschichte herbei. Ihre Attribute sind Füllhorn, Ruder, Flügel und ein Steuerruder auf einer Kugel oder einem Rad. Gelegentlich hält sie auch den als Knaben dargestellten Plutos, den Gott des Reichtums, im Arm. (de)
- Dans la mythologie grecque, Tyché (en grec ancien Τύχη / Túkhē, « Fortune, Hasard ») est la divinité de la Fortune, de la Prospérité et de la Destinée d'une cité ou d'un État. Son équivalent romain est Fortuna. (fr)
- テュケー（古希: Τύχη, Tȳchē）は、ギリシア神話における都市の財産と繁栄、そしてその運命を司る中心的な女神であった。その名は「運」を意味するギリシャ語で、ローマ神話のフォルトゥーナに対応する。 (ja)
- ( 다른 뜻에 대해서는 티케 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 티케(고대 그리스어: Τύχη ‘행운’[*])는 고대 그리스 신화에 나오는 여신이다. 한 도시의 번영과 운명을 지키는 수호신이었다. 로마의 포르투나와 대응된다. (ko)
- Tyche (Grieks: lot) is in de Griekse mythologie de tegenhangster van de Romeinse Fortuna, de godin van het geluk, ongeluk en het lot. Veel steden in het oude Griekenland beschouwden Tyche als hun beschermgodin. In die hoedanigheid droeg ze een kroon gemaakt van stadsmuren. In sommige mythen is ze een Oceanide, dochter van Tethys en Oceanus, volgens andere schrijvers was ze het kind van Zeus of Hermes en Aphrodite. (nl)
- Nella mitologia greca Tiche o Tyche (in greco antico: Τύχη, Týchē) era la personificazione della fortuna, la divinità che garantiva la floridezza di una città e il suo destino. La sua equivalente romana è la dea Fortuna. (it)
- 堤喀（希臘語：Τύχη）也称堤刻、梯刻、泰姬或太姬，是希腊神话中的机缘/幸运女神（原为丰饶女神，掌管生育女性等等，但后来被当成幸运的象征来祭拜）。相当于罗马神话的福尔图娜。一般被认为是提坦神俄刻阿诺斯和忒堤斯的女儿，有时也认为是宙斯及阿芙蘿黛蒂的女儿。她常常以一位头戴壁形金冠的少女形象出现。圣物为丰饶鹿角及车轮。常与涅墨西斯和一起行动。 (zh)
- Týché (řecky Τύχη, latinsky Fortuna) je v řecké mytologii dcerou Titána Ókeana a jeho manželky a sestry Téthys. Je bohyní šťastné náhody. Žije na Olympu v blízkosti nejvyššího boha Dia, je líčena jako mladá krásná žena, povahou vrtkavá a nestálá jako štěstí. V její pravomoci je rozhodovat, kolik štěstí který smrtelník bude mít. Některé zasypává dary, jiným sebere všechno, co mají, prostě někdo je dole a jiný nahoře. Běda však, jakmile se některý její oblíbenec vychloubá svým bohatstvím, nerozdává ze svého majetku bohům ani chudým, projeví se Týché jako Nemesis, bohyně spravedlivé odplaty. (cs)
- Η Τύχη είναι θεότητα της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, προσωποποίηση της ευμάρειας και του πλούτου μιας πόλης. Παριστάνονταν ως γυναίκα που κρατούσε συνήθως ένα μικρό παιδί, ένα στάχυ ή το κέρας της Αμαλθείας ως ένδειξη του πλούτου. Θεωρείται είτε κόρη του Ερμή και της Αφροδίτης, είτε μια από τις Ωκεανίδες, κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος, ενώ ο Πίνδαρος την αναφέρει ως κόρη του Δία. Ιδιαίτερα στην Ελληνιστική εποχή, οι πόλεις είχαν ως προστάτιδα τη δική τους Τύχη, η οποία απεικονιζόταν συχνά σε νομίσματα, με κορώνα τα τείχη της πόλης. (el)
- En malnovgrekaj religiaj grupoj, Tikeo (Τύχη , signifis "bonŝancon" en la greka, romia ekvivalento: "Fortuno") estis la patrona diino de la riĉeco kaj prospero de la urbo kaj de ĝia sorto. Ĉiufoje pli kaj pli dum la helena civilizo, urboj honoris sian propran specifan ikonecan version de Tikeo, uzante muran kronon (krono kiel la muroj de la urbo). En literaturo, ŝi eble ricevis diversajn genealogiojn, kiel filino de Hermeso kaj Afrodito, aŭ pripensita kiel unu el la Oceanidinoj, filinoj de Okeano kaj Tetiso aŭ Zeŭso. Ŝi estis ligita kun Nemezo kaj ("bona spirito"). Ŝi estis unike honorita ĉe Itanos en Kreto, kiel Tikeo Unuanaskito, ligita kun la atena ("unuanaskito"), filino de Ereĥteo, kies oferado savis la urbon. (eo)
- En la mitología griega, Tique (a veces también Tiqué, por influencia del francés; en latín, Tyche, forma también usada en algunas fuentes especializadas en español; en griego Τύχη Týkhē) era la personificación del destino y de la fortuna en cuanto diosa que regía la suerte o la prosperidad de una comunidad. Muchas ciudades de la Grecia antigua tenían su propia representación de la diosa coronada con los muros de la ciudad. No tenía una historia propia, ni se le rendía culto alguno. De hecho, su figura como personaje fue desapareciendo y pasó a ser meramente una abstracción del destino. (es)
- Dalam mitologi Yunani, Tikhe (Bahasa Yunani: Τύχη) adalah dewi keberuntungan. Tikhe adalah dewi yang mengatur kekayaan dan kemakmuran suatu kota. Dalam mitologi Romawi dia dikenal sebagai Fortuna. Ada banyak pendapat mengenai asal-usulnya. Salah pendapat mengatakan dia adalah anak dari Hermes dan Afrodit. Dia juga dianggap sebagai salah satu Okeanid. Dia dikaitkan dengan Nemesis dan . Tikhe muncul pada berbagai koin dari periode Helenistik tiga abad sebelum era kristiani, terutama di kota-kota di Laut Aegea. (in)
- Tyche (/ˈtaɪki/; Ancient Greek: Τύχη Túkhē, 'Luck', Ancient Greek: [tý.kʰɛː], Modern Greek: [ˈti.çi]; Roman equivalent: Fortuna) was the presiding tutelary deity who governed the fortune and prosperity of a city, its destiny. In Classical Greek mythology, she is the daughter of Aphrodite and Zeus or Hermes, and at this time served to bring positive messages to people, relating to external events outside their control. Tyche was further absorbed into the Parthian Empire, who frequently depicted Tyche in their coins, as well as in imagery bestowing legitimacy to Parthian kings. (en)
- Tique (em grego: Τύχη, transl. Tykhe, "sorte"), nos antigos cultos gregos, era a divindade tutelar responsável pela fortuna e prosperidade de uma cidade, seu destino e sorte — fosse ela boa ou ruim. Sua equivalente na mitologia romana era Fortuna. Em Alexandria, o Tiqueão (Tykhaeon), templo de Tique, foi descrito por Libânio como um dos mais magníficos de todo o mundo helenístico. O historiador grego Políbio acreditava que, sempre que não se descobrisse as causas de determinados eventos, tais como enchentes, secas ou geadas, estas causas podiam ser atribuídas com justiça a Tique. (pt)
- Tyche (także Przypadek; gr. Τύχη Týchē ‘ślepy przypadek’, ‘ślepy los’, łac. Tyche, Fortuna od fors ‘los’, ‘traf’) – w mitologii greckiej bogini i uosobienie przypadku, „ślepego” losu, szczęścia (pomyślności, powodzenia) i nieszczęścia; opiekunka miast; utożsamiana z rzymską Fortuną. Uchodziła za córkę boga Zeusa (lub Prometeusza) albo tytana Okeanosa i tytanidy Tetydy lub za siostrę Nereid. W sztuce przedstawiana jest zwykle z zawiązanymi oczami oraz rogiem obfitości i sterem. Na głowie często ma koronę w kształcie murów obronnych (lub wież), jako bóstwo opiekuńcze miast. (pl)
- Tyche (grekiska Tyʹchē) är i den grekiska mytologin slumpens och i huvudsak den goda lyckans gudinna. Till sin natur är hon närbesläktad med moirerna, ödets gudinnor. Hon var också sammanflätad med den goda anden Agathos Daimon och med Nemesis. Hos den grekiske skalden Hesiodos nämns hon bland Okeanos och Tethys många döttrar och enligt andra är hon dotter till Zeus. Av den bildande konsten brukar Tyche framställas ofta bevingad, med en krona på huvudet och i handen hållande ett ymnighetshorn och en spira, men även med ögonbindel och symboler för risk och lyckans ostäkerhet. Hon motsvaras i den romerska mytologin av Fortuna. I Argos finns ett tempel till Tyche där sagohjälten Palamedes sägs ha tillägnat henne tärningsspelet som han uppfunnit. (sv)
- Тю́хе (Тихе, Тихэ, Тиха, Тихея, др.-греч. Τύχη, «случайность», то, что выпало по жребию) — в древнегреческой мифологии божество случая, богиня удачи и судьбы. В древнеримской мифологии ей соответствует Фортуна. Тюхе не встречалась в классической мифологии, а, как отмечает А. А. Тахо-Годи, появилась только в эпоху эллинизма как сознательное противопоставление древнему представлению о неизменной судьбе. Она символизирует изменчивость мира, его неустойчивость и случайность. Впоследствии Тюхе становится не столько богиней удачи, сколько божеством, олицетворяющим счастливый случай. (ru)
- Ті́хе, рідко Тіха, Тіхі (грец. Τύχη) — богиня випадку, дочка Океана (варіанти: Прометея, Зевса) й Тетії. В історичні часи — богиня долі, щастя, відповідає давньоримській Фортуні. (Зображення: Тіхе Антиохійська, мармурова римська копія бронзової статуї ). Тіхе прославляли поети, до неї зверталися з палкими молитвами осиротілі люди. Піндар склав гімн на її честь, а в одах вихваляв її як одну з мойр, як захисницю міст, як дочку Зевса Визволителя. У Римі Тіхе ототожнювали з Фортуною й зображували жінкою з кулею, кермом та рогом достатку в руках. (uk)
|
.jpg){kind=link}
