| dbo:abstract
|
- Tiridates II fou rei de Pàrtia del 32 aC al 29 aC i del 28 aC al 26 aC. El 32 aC Roma va donar suport a les reclamacions del tron de Pàrtia fetes per un membre de la família arsàcida de nom Tiridates (II), que va entrar al país i fou reconegut rei, però Fraates IV tenia el suport dels escites i es va mantenir a les regions orientals i altres i encara fou capaç d'enviar un exèrcit a Armènia el 30 aC; l'any següent (29 aC) Fraates IV va fer fugir a Tiridates II cap a territori romà (Síria), on l'emperador August no li va voler donar suport directe, però va rebre algun tipus d'ajuda, ja que va tornar a la zona de l'Eufrates i Tigris el 28 aC i va emetre monedes on s'anomena Filiromanos (Philiromaios). La politica d'August es va dirigir a obtenir un tractat amb els parts pel qual Roma va recuperar les insignies perdudes a la batalla de Carres, i els presoners foren alliberats (tot i que no van tornar a Roma perquè ja s'havien establert a Pàrtia). Això va permetre restablir la influència romana a Armènia i Tiridates en fou la victima, encara que l'emperador mai el va voler entregar a Fraates IV. (ca)
- Tiridates II. war ein parthischer Usurpator, der um 30 v. Chr. bis 25 v. Chr. Teile des Reiches beherrschte. Er schaffte es, den regierenden König Phraates IV. in die Flucht zu schlagen, doch wurde Tiridates II. von Phraates IV. schließlich besiegt und musste nach Syrien flüchten. Er konnte aber einen Sohn von Phraates IV. gefangen nehmen, den er den Römern übergab. Mit römischer Hilfe gelang es Tiridates II., im Jahr 26 v. Chr. Teile von Mesopotamien zu erobern. In Babylonien prägte er sogar eigene Münzen. Im folgenden Jahr ist er dann aber endgültig besiegt worden. (de)
- Tiridates II.a, K.a. 32tik K.a. 29ra eta K.a. 28tik K.a. 26 bitartean gobernatu zuen Partiako errege bat izan zen. K.a. 32an, Erromak, Tiridates II.a izeneko arsazidar familiako partaide batek eginiko Partiako tronurako aldarrikapenei babesa eman zien, herrialdera sartu eta errege bezala onartua izan zena, baina Praates IV.ak esziten laguntza zuen, eta ekialdeko lurraldeak eta beste batzuk mantendu zituen, eta, oraindik, K.a. 30ean Armeniara armada bat bidaltzeko gai izan zen. Hurrengo urtean, K.a. 29an, Praates IV.ak, Tiridates II.ak erromatar lurralde zen Siriara ihes egitea eragin zuen, non Augusto enperadoreak ez dion laguntza zuzenik eman, baina nolabaiteko laguntza jaso zuen, K.a. 28an Eufrates eta Tigris ingurura itzuli baitzen, eta bere izena daramaten txanponak egin baitzituen. Augustoren politika, Partiarekin hitzarmen bat lortzera zuzendu zen, hitzarmen honen bidez, Erromak, Carrhaeko guduan galdutako intsigniak berreskuratuz, baita partiarrek preso hartu zituzten erromatar guztiak askatu ere (jada Partian ezarri zirela eta, Erromara itzuli ez zirenak). Honek, Armenian erromatar eragina berrezartzea ahalbidetu zuen, eta Tiridates izan zen biktima, enperadoreak, Praates IV.ari sekula entregatzerik nahi izan ez zuen arren.
* Datuak: Q472430
* Multimedia: Tiridates II of Parthia (eu)
- Tirídates I (II tradicionalmente) o Arsaces XXII fue rey rival de Partia del 32 a. C. al 29 a. C. y del 28 a. C. al 26 a. C.. No se sabe muy bien que relación tenía Tirídates II con la familia real parta, aunque el hecho que tuviera apoyos suficientes para oponerse a Fraates IV podría significar que era miembro de la realeza parta, pudiendo ser hijo de Mitrídates IV destronado por su hermano Orodes II, padre de Fraates IV. (es)
- Tiridate II de Parthie est un roi arsacide des Parthes d'origine inconnue. Tiridate II devient roi des Parthes vers 30/31 av. J.-C. au détriment de Phraatès IV, mais il est destitué par ce dernier avec l'aide des Scythes. Tiridate II s'enfuit en Syrie, où l'empereur romain Auguste lui permet de rester, mais refuse de le soutenir. Il échoue à reconquérir le trône de Parthie lors d'une nouvelle tentative de s'emparer du pouvoir aux dépens de Phraatès IV, entre 27 et 25 av. J.-C. Il retourne auprès d'Auguste, alors en Espagne en lui livrant en otage un fils de Phraatès qu'il a enlevé. Auguste refuse de livrer Tiridate II à Phraatès IV mais informe le roi parthe qu'il ne donnera plus de secours à son rival et renvoie à Phraatès son fils sans rançon. (fr)
- Tiridates II of Parthia was set up by the Parthians against Phraates IV in about 32 BC, but was expelled when Phraates returned with the help of the Scythians. Tiridates fled to Syria, where Augustus allowed him to stay, but refused to support him. During the next years Tiridates invaded Parthia again; some coins dated from March and May, 26 BC, with the name of a king "Arsaces Philoromaios," belong to him; on the reverse, they show the king seated on the throne, with Tyche stretching out a palm branch towards him. He was soon expelled again and brought a son of Phraates into Spain to Augustus. Augustus gave the boy back to his father, but declined to surrender "the fugitive slave Tiridates." (en)
- Tiridate II di Partia (... – ...; fl. 30-26 a.C.) tentò due volte di ottenere il trono partico, nel 30 e nel 26 a.C., ai danni di Fraate IV, ma fu cacciato ed esiliato in Spagna. L'imperatore Augusto cercò di aiutare Tiridate rimandandolo indietro da suo padre, ma senza alcun successo. (it)
- Tiridates II was een tegenkoning die met tussenpozen heerste over een deel van het rijk van de Parthen van 30 v.Chr. tot 25 v.Chr.. Tiridates behoorde vermoedelijk niet tot de Parthische koningsdynastie van de Arsaciden. Mogelijk was hij een legeraanvoerder uit het Parthische leger. Rond 30 v.Chr. ontketende hij een opstand tegen Phraates IV en liet hij zich uitroepen als koning van de Parthen. Phraates IV werd in het nauw gedwongen en hield nog slechts een klein gebied in het noorden van Parthië over. Met hulp van de Skythen wist hij van daaruit Parthië weer te heroveren. Hij kon echter niet voorkomen dat Tiridates een van zijn zoons gevangennam. Tiridates vluchtte vervolgens naar Syrië, waar hij hulp zocht bij Octavianus. De zoon van Phraates leverde hij als gevangene aan Octavianus uit. Octavianus liet op Phraates' verzoek de jongen terugkeren naar Parthië. Hij weigerde echter Tiridates uit te leveren. In 26 v.Chr. slaagde Tiridates er met Romeinse hulp in opnieuw een deel van Parthië te veroveren, tot aan Babylonië aan toe. Daar liet hij in maart 26 v.Chr. munten slaan, waarop hij zichzelf als ΦΙΛΟΡΩΜΑΙΟΥ 'vriend van de Romeinen' aanduidde. Het jaar daarop rekende Phraates echter definitief met hem af. Of Tiridates daarbij werd gedood of dat hij Parthië opnieuw is ontvlucht is niet duidelijk. In ieder geval verdwijnt hij vanaf dat moment uit de geschiedschrijving. (nl)
- ティリダテス2世（Tiridates II、在位：紀元前31年頃 - 紀元前26年頃）は、アルサケス朝パルティアの王。フラーテス4世に対抗して反旗を翻し、一時王国の西半の支配権を握ったものの、最終的に敗れさった。 (ja)
- Tirídates II de Pártia foi xá parta no mesmo período de Fraates IV, contra quem lutou pelo poder absoluto do país. Assumiu o poder de algumas províncias do império em 30 a.C., Mas Fraates ofereceu resistência e com ajuda dos Citas, Fraates conseguiu expulsá-lo em 26 a.C. para a Síria, que nesse período estava sob dominação romana. Os Romanos permitiram que Tirídates permanecesse na Síria para organizar a retomada ao poder do Império Parta, mas se recusaram a apoiá-lo. Entre os anos de 26 e 25 a.C. Tirídates invadiu a Pártia novamente, mas não logrou êxito em suas investidas, na última delas, antes de ser expulso definitivamente das fronteiras do Império Parta, logrou êxito no sequestro do filho de Fraates IV e o levou para a província romana de Hispânia. Ao tomar ciência do ocorrido, Augusto de Roma ordenou que a criança fosse devolvida ao xá parta. (pt)
- Тірідат II — парфянский цар (узурпатор), що правив у 32/31-30 і 26-25 до н. е. (uk)
- Тиридат II — царь Парфии, правил в 32/31 — 30 и 26 — 25 годах до н. э. Узурпатор. Трудно сказать что-либо определённое по отношению его к династии Аршакидов. Судя по некоторому упоминанию у Вергилия, Тиридат II и Фраат IV могли быть братьями. Обстоятельства и последовательность событий, связанных с Тиридатом, не совсем ясны, так как письменные источники (Дион Кассий и Юстин) сообщают лишь об одной узурпации, но данные нумизматики позволяют предполагать две или даже три. Дополнительную неясность вносит то, что Дион Кассий не всегда излагает события в хронологическом порядке, предпочитая группировать их по сюжету, а для Юстина путаница и ошибки вообще характерны. Юстин рассказывает, что парфянский царь Фраат IV, после своей победы над Марком Антонием, одержанной в 36 году до н. э., «стал ещё высокомернее и в делах правления стал проявлять чрезмерную жестокость». Его жестокое правление вызвало возмущение как парфянской знати, так и простого населения. Во главе недовольных встал некий Тиридат. Предполагают, что он был одним из военачальников, видимо, заслужившим популярность в войне с Антонием. На это может указывать одна сильно разрушенная греческая надпись из Суз. Обе стороны искали помощи у Октавиана, но он был слишком занят войной с Антонием, чтобы заниматься этим вопросом. Клеопатра и Антоний потерпели поражение в сражении при Акциуме в 31 году до н. э. и оба покончили с собой, чтобы не участвовать в триумфе Октавиана. Даже после своей победы Октавиан не спешил оказывать помощь ни одной из сторон, «а только говорил, что подумает над этим вопросом. Его оправданием было то, что он был занят Египтом, но на самом деле он хотел, чтобы они тем временем истощили себя, сражаясь друг с другом». В конце концов Фраат IV бежал на северо-восточную окраину Парфии, где заручился поддержкой среднеазиатских кочевых племён, названных у Юстина скифами. Вероятно, это были саки. Бегство Фраата IV на восточные окраины страны косвенно подтверждается отсутствием тетрадрахм Фраата, датированных 30/29 годом до н. э. Видимо, к этому же времени можно отнести у поминание Тиридата в одной из од Горация. Из Египта Октавиан проследовал через Сирию в провинцию Азия, где провёл зиму 30/29 года до н. э. Примерно в это же время Фраат и его «скифские» союзники изгнали Тиридата из Парфии, и он бежал в Сирию. С собой Тиридад привёз младшего сына Фраата, которого охраняли так небрежно, что его удалось похитить. Возвративший себе престол Парфии Фраат, узнав об этом, немедленно отправил к Октавиану послов и потребовал выдачи раба своего Тиридата и своего сына. Октавиан, выслушав послов Фраата и ознакомившись с притязаниями Тиридата (а тот желал, чтобы его восстановили на царстве, обещая, что Парфия признает свою зависимость от Рима, если он, Тиридат, получит царство в дар от римлян), дал такой ответ: он ни Тиридата парфянам не выдаст, ни Тиридату не предоставит вспомогательных отрядов против парфян. Когда Октавиан отправился в Рим, сын Фраата и претендент Тиридат поехали вместе с ним. Они предстали перед Сенатом, который поручил Октавиану урегулировать это дело. Сын Фраата затем был отправлен к отцу при условии возвращения пленных и боевых знамён, взятых во время побед парфян над легионами Красса и Антония, но только в 20 году до н. э. римляне действительно получили их. Тиридату же было приказано выплачивать богатое содержание, пока он пожелает оставаться у римлян.. Весной 26 года до н. э., Тиридат, видимо, вновь сделал попытку овладеть престолом Парфии и двинулся от римской границы вниз по Евфрату, причём, если верить Исидору Харакскому, так быстро, что бежавший Фраат лишился своей казны, хранящейся на небольшом острове, расположенном недалеко к югу от Билеси Библада (Кал’ат Булак) и был вынужден убить своих наложниц, чтобы они не попали в руки Тиридата. Если в апреле 26 года до н. э. монеты чеканились от имени Фраата IV, то в мае этого же года чеканка монет производилась уже от имени Тиридата II. Возможно, именно тогда Тиридат выпустил монеты с необычной надписью ΦΙΛΟΡΩΜΑΙΟ («Друг римлян»), из чего можно сделать вывод, что какая-то римская помощь ему была предоставлена. По всей видимости, Тиридат правил очень недолго, так как в августе, сентябре и ноябре 26 года до н. э. монета уже чеканилась от имени Фраата. Видно, что Селевкия, а следовательно и её монетный двор неоднократно переходили из рук в руки борющихся претендентов. Тиридат же, если доверять сообщению Юстина, вновь сбежал со многими своими приверженцами к Октавиану, который находился тогда в Испании, где его войска в 27 или 26 годах до н. э. завершали покорение племён северо-западной части Пиренейского полуострова. В марте 25 года до н. э. Тиридат вновь чеканил монеты на монетном дворе в Селевкии. Однако к маю Фраат полностью овладел ситуацией и уже выпускал там же свои монеты, и с тех пор о Тиридате ничего более не известно. На основании текста надписи на могильном камне, найденного в Сполато: «Гай Юлий, Тиридата сын, декурион Парфянской алы, двадцати шести лет, римлянин, покоится здесь» предполагается, что у Тиридата был сын, который в конечном итоге стал римским гражданином под именем Гай Юлий и который погиб на войне в должности командующего парфянским ауксилиарным подразделением. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Tiridates II. war ein parthischer Usurpator, der um 30 v. Chr. bis 25 v. Chr. Teile des Reiches beherrschte. Er schaffte es, den regierenden König Phraates IV. in die Flucht zu schlagen, doch wurde Tiridates II. von Phraates IV. schließlich besiegt und musste nach Syrien flüchten. Er konnte aber einen Sohn von Phraates IV. gefangen nehmen, den er den Römern übergab. Mit römischer Hilfe gelang es Tiridates II., im Jahr 26 v. Chr. Teile von Mesopotamien zu erobern. In Babylonien prägte er sogar eigene Münzen. Im folgenden Jahr ist er dann aber endgültig besiegt worden. (de)
- Tirídates I (II tradicionalmente) o Arsaces XXII fue rey rival de Partia del 32 a. C. al 29 a. C. y del 28 a. C. al 26 a. C.. No se sabe muy bien que relación tenía Tirídates II con la familia real parta, aunque el hecho que tuviera apoyos suficientes para oponerse a Fraates IV podría significar que era miembro de la realeza parta, pudiendo ser hijo de Mitrídates IV destronado por su hermano Orodes II, padre de Fraates IV. (es)
- Tiridate II di Partia (... – ...; fl. 30-26 a.C.) tentò due volte di ottenere il trono partico, nel 30 e nel 26 a.C., ai danni di Fraate IV, ma fu cacciato ed esiliato in Spagna. L'imperatore Augusto cercò di aiutare Tiridate rimandandolo indietro da suo padre, ma senza alcun successo. (it)
- ティリダテス2世（Tiridates II、在位：紀元前31年頃 - 紀元前26年頃）は、アルサケス朝パルティアの王。フラーテス4世に対抗して反旗を翻し、一時王国の西半の支配権を握ったものの、最終的に敗れさった。 (ja)
- Тірідат II — парфянский цар (узурпатор), що правив у 32/31-30 і 26-25 до н. е. (uk)
- Tiridates II fou rei de Pàrtia del 32 aC al 29 aC i del 28 aC al 26 aC. El 32 aC Roma va donar suport a les reclamacions del tron de Pàrtia fetes per un membre de la família arsàcida de nom Tiridates (II), que va entrar al país i fou reconegut rei, però Fraates IV tenia el suport dels escites i es va mantenir a les regions orientals i altres i encara fou capaç d'enviar un exèrcit a Armènia el 30 aC; l'any següent (29 aC) Fraates IV va fer fugir a Tiridates II cap a territori romà (Síria), on l'emperador August no li va voler donar suport directe, però va rebre algun tipus d'ajuda, ja que va tornar a la zona de l'Eufrates i Tigris el 28 aC i va emetre monedes on s'anomena Filiromanos (Philiromaios). (ca)
- Tiridates II.a, K.a. 32tik K.a. 29ra eta K.a. 28tik K.a. 26 bitartean gobernatu zuen Partiako errege bat izan zen. K.a. 32an, Erromak, Tiridates II.a izeneko arsazidar familiako partaide batek eginiko Partiako tronurako aldarrikapenei babesa eman zien, herrialdera sartu eta errege bezala onartua izan zena, baina Praates IV.ak esziten laguntza zuen, eta ekialdeko lurraldeak eta beste batzuk mantendu zituen, eta, oraindik, K.a. 30ean Armeniara armada bat bidaltzeko gai izan zen. Hurrengo urtean, K.a. 29an, Praates IV.ak, Tiridates II.ak erromatar lurralde zen Siriara ihes egitea eragin zuen, non Augusto enperadoreak ez dion laguntza zuzenik eman, baina nolabaiteko laguntza jaso zuen, K.a. 28an Eufrates eta Tigris ingurura itzuli baitzen, eta bere izena daramaten txanponak egin baitzituen. (eu)
- Tiridate II de Parthie est un roi arsacide des Parthes d'origine inconnue. Tiridate II devient roi des Parthes vers 30/31 av. J.-C. au détriment de Phraatès IV, mais il est destitué par ce dernier avec l'aide des Scythes. Tiridate II s'enfuit en Syrie, où l'empereur romain Auguste lui permet de rester, mais refuse de le soutenir. Il échoue à reconquérir le trône de Parthie lors d'une nouvelle tentative de s'emparer du pouvoir aux dépens de Phraatès IV, entre 27 et 25 av. J.-C. Il retourne auprès d'Auguste, alors en Espagne en lui livrant en otage un fils de Phraatès qu'il a enlevé. (fr)
- Tiridates II of Parthia was set up by the Parthians against Phraates IV in about 32 BC, but was expelled when Phraates returned with the help of the Scythians. Tiridates fled to Syria, where Augustus allowed him to stay, but refused to support him. (en)
- Tiridates II was een tegenkoning die met tussenpozen heerste over een deel van het rijk van de Parthen van 30 v.Chr. tot 25 v.Chr.. Tiridates behoorde vermoedelijk niet tot de Parthische koningsdynastie van de Arsaciden. Mogelijk was hij een legeraanvoerder uit het Parthische leger. Rond 30 v.Chr. ontketende hij een opstand tegen Phraates IV en liet hij zich uitroepen als koning van de Parthen. Phraates IV werd in het nauw gedwongen en hield nog slechts een klein gebied in het noorden van Parthië over. Met hulp van de Skythen wist hij van daaruit Parthië weer te heroveren. Hij kon echter niet voorkomen dat Tiridates een van zijn zoons gevangennam. Tiridates vluchtte vervolgens naar Syrië, waar hij hulp zocht bij Octavianus. De zoon van Phraates leverde hij als gevangene aan Octavianus uit. (nl)
- Tirídates II de Pártia foi xá parta no mesmo período de Fraates IV, contra quem lutou pelo poder absoluto do país. Assumiu o poder de algumas províncias do império em 30 a.C., Mas Fraates ofereceu resistência e com ajuda dos Citas, Fraates conseguiu expulsá-lo em 26 a.C. para a Síria, que nesse período estava sob dominação romana. Os Romanos permitiram que Tirídates permanecesse na Síria para organizar a retomada ao poder do Império Parta, mas se recusaram a apoiá-lo. (pt)
- Тиридат II — царь Парфии, правил в 32/31 — 30 и 26 — 25 годах до н. э. Узурпатор. Трудно сказать что-либо определённое по отношению его к династии Аршакидов. Судя по некоторому упоминанию у Вергилия, Тиридат II и Фраат IV могли быть братьями. В марте 25 года до н. э. Тиридат вновь чеканил монеты на монетном дворе в Селевкии. Однако к маю Фраат полностью овладел ситуацией и уже выпускал там же свои монеты, и с тех пор о Тиридате ничего более не известно. (ru)
|
