| dbo:abstract
|
- Jean-Mathieu-Philibert Sérurier [žán maťjé filibér seryrjé] (8. prosinec 1742 Laon – 21. prosinec 1819 Paříž) byl francouzský generál, Napoleonův maršál Francie (čestný titul), guvernér pařížské Invalidovny a hrabě. (cs)
- Jean Mathieu Philibert Sérurier (* 8. Dezember 1742 in Laon, Frankreich; † 21. Dezember 1819 in Paris, Frankreich) war ein französischer Revolutionsgeneral, Comte de l'Empire, Marschall des Empire und Pair von Frankreich. (de)
- Jean-Mathieu-Sérurier (Laon, 8 de diciembre de 1742-París, 21 de diciembre de 1819), I conde de Sérurier, fue comandante de división durante la guerra de la Primera Coalición y Mariscal de Francia durante el reinado de Napoleón Bonaparte. Miembro de la baja nobleza, se enroló en las milicias de Laon en 1755 y combatió en la Guerra de los Siete Años. Pasó al ejército regular como alférez, siendo herido en la batalla de Warburg (31 de julio de 1760). Combatió en la Guerra Fantástica en 1762. En 1779 ascendió a capitán y a mayor diez años después. Tras la Revolución francesa llegó a coronel de regimiento en 1792. Comandante del Ejército de Italia, en 1793 fue nombrado brigadier y en 1794, general de división. Dirigió una división del ejército de Napoleón durante la campaña italiana, excepto por episodios de enfermedad. Destacó en la batalla de Mondovi (21 de abril de 1796) y el (4 de julio de 1796-2 de febrero de 1797). Volvió a luchar en Italia contra la Segunda Coalición en Verona (26 de marzo de 1799), Magnano (5 de abril) y Cassano (27 de abril). Fue capturado en esta última acción y puesto en libertad poco después, apoyando el golpe de Estado del 18 de brumario (9 de noviembre). El 19 de mayo de 1804 fue nombrado mariscal del Imperio, sirviendo luego en el Senado francés y fue ennoblecido por Napoleón. En 1814, cuando el Primer Imperio Francés se derrumbaba, quemó muchas de las banderas de países vencidos que habían capturado los franceses. Fue llamado por sus tropas «Virgen de Italia» por las altas normas de disciplina y moralidad que impuso para impedir a sus tropas y él mismo enriquecerse con el botín del saqueo. Su nombre está escrito en el Arco del Triunfo de París. (es)
- Jean-Mathieu-Philibert Sérurier, 1st Count Sérurier (French pronunciation: [ʒɑ̃ matjø filibɛʁ seʁyʁje], 8 December 1742 – 21 December 1819) led a division in the War of the First Coalition and became a Marshal of the Empire under Emperor Napoleon. He was born into the minor nobility and in 1755 joined the Laon militia which was soon sent to fight in the Seven Years' War. After transferring into the regular army as an ensign, he was wounded at Warburg in 1760. He fought in the Spanish-Portuguese War in 1762. He married in 1779 after a promotion to captain. A newly minted major in 1789, the French Revolution sped up promotion so that he was colonel of the regiment in 1792. After leading Army of Italy troops in a number of actions, he became a general of brigade in 1793 and a general of division the following year. Sérurier led a division in Napoleon Bonaparte's Italian campaign of 1796, except during bouts of illness. He especially distinguished himself at the Battle of Mondovì and the Siege of Mantua. In 1799, he again fought in Italy during the War of the Second Coalition at Verona, Magnano and Cassano, being captured in the latter action. After being paroled, he supported Napoleon's rise to political power in the Coup of 18 Brumaire in late 1799. The apex of his career occurred on 19 May 1804 when Napoleon appointed him a Marshal of the Empire. His active military career over, Sérurier served in the French Senate and was ennobled by Napoleon. In 1814 as the First French Empire was crumbling, he burned all the many flags captured by the French armies. His troops called him the "Virgin of Italy" for his rigorous standards of discipline and honesty in an army known for generals who enriched themselves by plundering the conquered territories. His surname is one of the names inscribed under the Arc de Triomphe, listed first on Column 24 before Murat. (en)
- Jean Mathieu Philibert Sérurier, né le 8 décembre 1742 à Laon dans la province d'Île-de-France et mort le 21 décembre 1819 à Paris, est un officier général français, maréchal d'Empire. Ayant commencé sa carrière sous l'Ancien Régime, il participe à la guerre de Sept Ans. Sa carrière est très lente, et il n'est que lieutenant-colonel lorsqu’éclate la Révolution française. Il est alors nommé général de brigade, puis général de division à l'armée d'Italie. Sous les ordres de Bonaparte, il se distingue à la bataille de Mondovi et assiège victorieusement Mantoue lors de la première campagne d'Italie. Apprécié du général en chef pour son intégrité et sa droiture morale, il ne participe pas à la campagne d'Égypte et est fait prisonnier par les Autrichiens à Verderio en 1799. Napoléon, de retour, ne lui en tient pas rancune, et Sérurier assiste passivement au coup d'État du 18 Brumaire. Le Premier consul, puis l'Empereur le récompense en le nommant gouverneur des Invalides en 1803 et maréchal d'Empire honoraire l'année suivante. Trop âgé pour faire campagne, Sérurier ne participe à aucune des campagnes de l'Empire et continue d'administrer l'hôtel des Invalides jusqu'à la chute de Napoléon. Le 30 mars 1814, lors de la bataille de Paris, il ordonne la destruction des drapeaux conquis par la France dans la cour des Invalides. Le maréchal, déjà nommé comte de l'Empire par l'Empereur, devient pair de France à la Restauration. Il meurt discrètement rue Duphot, à Paris, en 1819. Dans ses Mémoires, le maréchal Marmont le décrit comme « aimant bien, probe, désintéressé, homme de devoir et de conscience ». Bon divisionnaire, les performances de Sérurier sur le champ de bataille font l'objet d'évaluations mitigées, mais il est surnommé « la Vierge d'Italie » pour ses vertus morales et sa répugnance à participer au pillage des territoires conquis. (fr)
- ジャン＝マチュー・フィリベール・セリュリエ （Jean-Mathieu-Philibert Sérurier，1742年12月8日 - 1819年12月21日）は、フランス革命戦争・ナポレオン戦争期の軍人。帝国元帥、帝国伯爵、王政復古時の貴族院議員。ナポレオン指揮下にあって、セリュリエは七年戦争でプロイセンと戦った経験を持つ数少ない将軍の一人である。 (ja)
- Jean Mathieu Philibert Sérurier (Laon, 8 dicembre 1742 – Parigi, 21 dicembre 1819) è stato un militare e politico francese elevato da Napoleone Bonaparte al rango di Maresciallo dell'Impero. Fu soprannominato la "Vergine d'Italia". (it)
- Jean-Mathieu-Philibert Sérurier, 1e graaf Sérurier (Laon, 8 december 1742 - Parijs, 21 december 1819) was een Frans militair, politicus en maarschalk van Frankrijk. (nl)
- Jean Mathieu Philibert Sérurier (ur. 8 grudnia 1742, zm. 21 grudnia 1819) – marszałek armii francuskiej, hrabia . Urodził się w Laon, departamencie Aisne w ubogiej rodzinie szlacheckiej. Służbę wojskową rozpoczął w wieku lat 13, dochodząc wcześnie do stopnia porucznika milicji Laon.Brał udział w kampaniach wojny siedmioletniej m.in. w Hanowerze (1759), Portugalii (1762),a także brał udział w tłumieniu powstania Pasquale Paoli'ego na Korsyce w 1771 roku.Jednak awanse go omijały i po 34 latach służby doszedł jedynie do stopnia majora. Po wybuchu rewolucji francuskiej pozostał w armii.W 1792 roku został oskarżony o sprzyjanie Burbonom i w efekcie szybkiego procesu został zdegradowany i aresztowany.Jednak już w tym samym roku na wniosek Barrasa został zrehabilitowany i przywrócono mu stopień majora, i 25 VI 1792 został mianowany generałem brygady w Armii Italii i wreszcie dowódcą dywizji.W 1795 roku walczył pod rozkazami Kellermanna oraz w latach następnych pod rozkazami Napoleona Bonaparte w bitwach pod Mondovi, , Castiglione oraz oblężeniu Mantui, której poddanie się 2 II 1797 roku przyjął. Po zawarciu pokoju w Campo Formio został wyznaczony do ewakuacji dobytku z Wenecji włącznie z dziełami sztuki, a następnie zajął samozwańczą Republikę Lukki. Pozostał w Armii Italii, gdzie w wyniku ofensywy armii rosyjskiej pod dowództwem Suworowa w 1799 roku dostał się do niewoli, skąd został wypuszczony na słowo.W zamachu 18 brumaire’a brał czynny udział dowodząc oddziałem osłaniającym Saint-Cloud od strony Paryża.19 maja 1804 roku został awansowany przez Napoleona na stopień marszałka Francji.Pełnił też rolę gubernatora Pałacu Inwalidów. 30 marca 1814 roku, tuż przed wkroczeniem wojsk sprzymierzonych do Paryża, nakazał spalenie wszystkich tj. 1417 sztandarów oddziałów nieprzyjacielskich, jakie zdobyli Francuzi od czasów wojen Ludwika XIV.W dniu następnym przeszedł na stronę Burbonów.Podczas 100 dni Napoleona pozostał wierny Napoleonowi, a po powrocie Burbonów został pozbawiony godności gubernatora. Zmarł w Paryżu, pochowany na cmentarzu cmentarzu Père-Lachaise skąd w 1847 roku przeniesiono jego prochy do Pałacu Inwalidów.Był dowódcą odważnym, jednak nie potrafił utrzymać w ryzach dowodzonych przez siebie oddziałów.W Laon znajduje się jego pomnik. (pl)
- Jean Mathieu Philibert Sérurier (Laon, 8 de Dezembro de 1742 – Paris, 21 de Dezembro de 1819) foi um militar francês. Participou nas Guerras revolucionárias francesas e nas Guerras Napoleónicas. Recebeu o título de Marechal do Império em 1804. (pt)
- Jean Mathieu Philibert Sérurier, född 8 december 1742 i Laon, död 21 december 1819 i Paris, var en fransk militär, utnämnd till greve 1808 och marskalk av Frankrike 1804. Sérurier kom från en medelklassfamilj i Laon. Efter att ha varit löjtnant i milisen i Laon gick han in vid kungliga armén och deltog i fälttågen i Hannover 1759, Portugal 1762 och Korsika 1771. Vid franska revolutionens utbrott hade han uppnått majors grad, och under dess lopp blev han överste, brigadgeneral och slutligen divisionsgeneral. Han tjänstgjorde under François Christophe Kellermann och Barthélemy Schérer i 1795, och under Napoleon Bonaparte i Italien vid Vico, Mondovi, Castiglione och Mantova. Förutom sin militära begåvning visade han stora administrativa talanger då han styrde Venedig 1797 och Lucca 1798. Han bistod Bonaparte i brumairekuppen och hade en lysande karriär under konsulatet och kejsardömet, då han utnämndes till senator, greve, marskalk och guvernör för Hôtel des Invalides. 1814 röstade han emellertid för avsättandet av Napoleon, och under bourbonska restaurationen blev han pär av Frankrike. Han avskedades från sina befattningar efter att ha anslutit sig till Napoleon under de hundra dagarna. En staty har rests till hans minne i Laon. (sv)
- Жан-Матьє-Філібер Серюр'є (фр. Jean-Mathieu-Philibert Sérurier, *8 грудня 1742, —†21 грудня 1819, Париж) — французький військовий діяч часів Першої республіки та Першої імперії, граф Імперії (з 3 червня 1808), маршал (з 19 травня 1804) і пер (з 1814) Франції. (uk)
- 让-马蒂厄-菲利贝尔·塞律里埃，第一代塞律里埃伯爵（法語：Jean-Mathieu-Philibert Sérurier, 1st Comte Sérurier，法语发音：[ʒɑ̃ matjø filibɛʁ seʁyʁje]；1742年12月8日－1819年12月21日），简称让·塞律里埃，是法蘭西第一共和國及法蘭西第一帝國军人和政治人物，法国元帅。 (zh)
- Граф (03.06.1808) Жан Матье Филибер Серюрье (фр. Jean Mathieu Philibert Sérurier; 8 декабря 1742, Лаон, Иль-де-Франс — 21 декабря 1819, Париж) — французский военачальник, почётный маршал Франции (19.05.1804). (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Jean-Mathieu-Philibert Sérurier [žán maťjé filibér seryrjé] (8. prosinec 1742 Laon – 21. prosinec 1819 Paříž) byl francouzský generál, Napoleonův maršál Francie (čestný titul), guvernér pařížské Invalidovny a hrabě. (cs)
- Jean Mathieu Philibert Sérurier (* 8. Dezember 1742 in Laon, Frankreich; † 21. Dezember 1819 in Paris, Frankreich) war ein französischer Revolutionsgeneral, Comte de l'Empire, Marschall des Empire und Pair von Frankreich. (de)
- ジャン＝マチュー・フィリベール・セリュリエ （Jean-Mathieu-Philibert Sérurier，1742年12月8日 - 1819年12月21日）は、フランス革命戦争・ナポレオン戦争期の軍人。帝国元帥、帝国伯爵、王政復古時の貴族院議員。ナポレオン指揮下にあって、セリュリエは七年戦争でプロイセンと戦った経験を持つ数少ない将軍の一人である。 (ja)
- Jean Mathieu Philibert Sérurier (Laon, 8 dicembre 1742 – Parigi, 21 dicembre 1819) è stato un militare e politico francese elevato da Napoleone Bonaparte al rango di Maresciallo dell'Impero. Fu soprannominato la "Vergine d'Italia". (it)
- Jean-Mathieu-Philibert Sérurier, 1e graaf Sérurier (Laon, 8 december 1742 - Parijs, 21 december 1819) was een Frans militair, politicus en maarschalk van Frankrijk. (nl)
- Jean Mathieu Philibert Sérurier (Laon, 8 de Dezembro de 1742 – Paris, 21 de Dezembro de 1819) foi um militar francês. Participou nas Guerras revolucionárias francesas e nas Guerras Napoleónicas. Recebeu o título de Marechal do Império em 1804. (pt)
- Жан-Матьє-Філібер Серюр'є (фр. Jean-Mathieu-Philibert Sérurier, *8 грудня 1742, —†21 грудня 1819, Париж) — французький військовий діяч часів Першої республіки та Першої імперії, граф Імперії (з 3 червня 1808), маршал (з 19 травня 1804) і пер (з 1814) Франції. (uk)
- 让-马蒂厄-菲利贝尔·塞律里埃，第一代塞律里埃伯爵（法語：Jean-Mathieu-Philibert Sérurier, 1st Comte Sérurier，法语发音：[ʒɑ̃ matjø filibɛʁ seʁyʁje]；1742年12月8日－1819年12月21日），简称让·塞律里埃，是法蘭西第一共和國及法蘭西第一帝國军人和政治人物，法国元帅。 (zh)
- Граф (03.06.1808) Жан Матье Филибер Серюрье (фр. Jean Mathieu Philibert Sérurier; 8 декабря 1742, Лаон, Иль-де-Франс — 21 декабря 1819, Париж) — французский военачальник, почётный маршал Франции (19.05.1804). (ru)
- Jean-Mathieu-Sérurier (Laon, 8 de diciembre de 1742-París, 21 de diciembre de 1819), I conde de Sérurier, fue comandante de división durante la guerra de la Primera Coalición y Mariscal de Francia durante el reinado de Napoleón Bonaparte. (es)
- Jean-Mathieu-Philibert Sérurier, 1st Count Sérurier (French pronunciation: [ʒɑ̃ matjø filibɛʁ seʁyʁje], 8 December 1742 – 21 December 1819) led a division in the War of the First Coalition and became a Marshal of the Empire under Emperor Napoleon. He was born into the minor nobility and in 1755 joined the Laon militia which was soon sent to fight in the Seven Years' War. After transferring into the regular army as an ensign, he was wounded at Warburg in 1760. He fought in the Spanish-Portuguese War in 1762. He married in 1779 after a promotion to captain. A newly minted major in 1789, the French Revolution sped up promotion so that he was colonel of the regiment in 1792. After leading Army of Italy troops in a number of actions, he became a general of brigade in 1793 and a general of divi (en)
- Jean Mathieu Philibert Sérurier, né le 8 décembre 1742 à Laon dans la province d'Île-de-France et mort le 21 décembre 1819 à Paris, est un officier général français, maréchal d'Empire. Ayant commencé sa carrière sous l'Ancien Régime, il participe à la guerre de Sept Ans. Sa carrière est très lente, et il n'est que lieutenant-colonel lorsqu’éclate la Révolution française. Il est alors nommé général de brigade, puis général de division à l'armée d'Italie. Sous les ordres de Bonaparte, il se distingue à la bataille de Mondovi et assiège victorieusement Mantoue lors de la première campagne d'Italie. Apprécié du général en chef pour son intégrité et sa droiture morale, il ne participe pas à la campagne d'Égypte et est fait prisonnier par les Autrichiens à Verderio en 1799. Napoléon, de retour, (fr)
- Jean Mathieu Philibert Sérurier (ur. 8 grudnia 1742, zm. 21 grudnia 1819) – marszałek armii francuskiej, hrabia . Urodził się w Laon, departamencie Aisne w ubogiej rodzinie szlacheckiej. Służbę wojskową rozpoczął w wieku lat 13, dochodząc wcześnie do stopnia porucznika milicji Laon.Brał udział w kampaniach wojny siedmioletniej m.in. w Hanowerze (1759), Portugalii (1762),a także brał udział w tłumieniu powstania Pasquale Paoli'ego na Korsyce w 1771 roku.Jednak awanse go omijały i po 34 latach służby doszedł jedynie do stopnia majora. (pl)
- Jean Mathieu Philibert Sérurier, född 8 december 1742 i Laon, död 21 december 1819 i Paris, var en fransk militär, utnämnd till greve 1808 och marskalk av Frankrike 1804. Sérurier kom från en medelklassfamilj i Laon. Efter att ha varit löjtnant i milisen i Laon gick han in vid kungliga armén och deltog i fälttågen i Hannover 1759, Portugal 1762 och Korsika 1771. Vid franska revolutionens utbrott hade han uppnått majors grad, och under dess lopp blev han överste, brigadgeneral och slutligen divisionsgeneral. Han tjänstgjorde under François Christophe Kellermann och Barthélemy Schérer i 1795, och under Napoleon Bonaparte i Italien vid Vico, Mondovi, Castiglione och Mantova. Förutom sin militära begåvning visade han stora administrativa talanger då han styrde Venedig 1797 och Lucca 1798. (sv)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
