| dbo:abstract
|
- Vladimir Vasiljevič Stasov, rusky Владимир Васильевич Стасов, (14. ledna 1824, Petrohrad, Ruské impérium – 23. října 1906 tamtéž) byl ruský hudební a umělecký kritik, historik umění, archivář a veřejný činitel. Byl synem architekta Vasilije Petroviče Stasova. Jeho starší sestra Naděžda Vasiljevna Stasovová (1822–1895) byla veřejně činnou osobou, mladší bratr Dmitrij Vasiljevič Stasov (1828–1918) vynikajícím advokátem. (cs)
- Wladimir Wassiljewitsch Stassow (russisch Владимир Васильевич Стасов, wiss. Transliteration Vladimir Vasil'evič Stasov; * 2.jul. / 14. Januar 1824greg. in Sankt Petersburg; † 10.jul. / 23. Oktober 1906greg. in Sankt Petersburg), Sohn des russischen Architekten Wassili Petrowitsch Stassow (1769–1848), war der vermutlich einflussreichste russische Kunstkritiker seiner Epoche. (de)
- Vladimir Vassilievitch Stassov (en russe : Владимир Васильевич Стасов; ISO 9 : Vladimir Vasil'evič Stasov), né le 14 janvier 1824 à Saint-Pétersbourg et mort le 23 octobre 1906 dans la même ville, est un critique d'art et journaliste russe. Il est le fils de l'architecte Vassili Stassov (1769-1848), le frère de la féministe Nadejda Stassova (1822-1895) et l'oncle de la dirigeante bolchévique Elena Stassova (1873-1966). Stassov a notamment aidé Modeste Moussorgski dans le choix de ses textes d'opéras ainsi que ses recherches historiques. (fr)
- Vladimir Vasilievich Stasov (also Stassov; Russian: Влади́мир Васи́льевич Ста́сов; 14 January [O.S. 2 January] 1824 – 23 October [O.S. 10 October] 1906), was a Russian critic of music and art. Born into a wealthy, noble family Stasov became a prominent figure in mid-19th-century Russian culture. He discovered a large number of its greatest talents, inspired many of their works and fought their battles in numerous articles and letters to the press. As such, he carried on a lifelong debate with Russian novelist and playwright Ivan Turgenev, who considered Stasov "our great all-Russian critic." He wanted Russian art to liberate itself from what he saw as Europe's hold. By copying the west, he felt, Russian artists could be, at best, second-rate. However, by borrowing from their own native traditions, they might create a truly national art that could match Europe's with its high artistic standards and originality. By "national" Stasov meant an art that would not only portray people's lives but also be meaningful to them and show them how to live. (en)
- ウラディーミル・ヴァシーリエヴィチ・スターソフ（ロシア語: Влади́мир Васи́льевич Ста́сов, Vladimir Vasilievich Stasov, 1824年1月14日 – 1906年10月24日）は、ロシアの芸術評論家。存命中は、おそらくロシアで最も尊敬される批評家であった。スターソフとロシア芸術界の指導者たちとの文通は非常に貴重である。 (ja)
- Vladimir Vasiljevitsj Stasov (Russisch: Владимир Васильевич Стасов) (Sint-Petersburg, 14 januari 1824 - aldaar, 23 oktober 1906) was een Russische kunstcriticus, recensent en journalist. Hij was de zoon van de architect (1769–1848), die bouwde volgens de neoclassicistische architectuur. (nl)
- Vladimir Vasil'evič Stasov (in russo: Владимир Васильевич Стасов?; San Pietroburgo, 14 gennaio 1824, 2 gennaio del calendario giuliano – San Pietroburgo, 23 ottobre 1906, 10 ottobre del calendario giuliano) è stato un critico d'arte e critico musicale russo, figlio dell'architetto Vasilij Petrovič Stasov. (it)
- Władimir Stasow (ros. Влади́мир Васи́льевич Ста́сов) (ur. 2 stycznia?/ 14 stycznia 1824 w Petersburgu, zm. 10 października?/ 23 października 1906 tamże) – rosyjski krytyk sztuk plastycznych i muzyki, publicysta, historyk sztuki. Był synem architekta Wasilija Stasowa i bratem adwokata Dimitrija Stasowa (1828-1918). W roku 1836 rozpoczął studia w Cesarskiej Uczelni Prawniczej. W okresie studiów zainteresował się muzyką, ale uważając, że brak mu talentu kompozytorskiego, zajął się krytyką muzyczną. Po ukończeniu studiów w roku 1843 Stasow rozpoczął pracę jako prawnik w różnych departamentach Senatu. W roku 1847 opublikował pierwsze artykuły krytyczne w „Otieczestwiennych Zapiskach” i został stałym współpracownikiem działu literatury zagranicznej tego pisma. Pomogła mu w tym biegła znajomość sześciu języków. Publikował też artykuły krytyczne o muzyce, malarstwie, rzeźbie i architekturze. W roku 1848 w związku z uczestnictwem w Kole Pietraszewskiego został uwięziony w twierdzy Pietropawłowskiej. W roku 1851 został sekretarzem uralskiego przemysłowca, miłośnika sztuki Anatolija Diemidowa i wyjechał za granicę. Z polecenia Diemidowa został bibliotekarzem w jego willi San Donato we Florencji. We Włoszech spotykał się z przebywającymi tam artystami rosyjskimi: architektem Aleksandrem Briułłowem, rzeźbiarzem Siergiejem Iwanowem i malarzem Iwanem Ajwazowskim. W maju 1854 Stasow powrócił do Petersburga. Przyczynił się do powstania grupy kompozytorów, znanych pod nazwą „Potężna Gromadka” oraz grupy malarzy, członków „Towarzystwa Przenośnych Wystaw Artystycznych” zwanych Pieriedwiżnikami.W latach 1856–1872 Stasow pracował w bibliotece publicznej, zajmując stałe miejsce w dziale artystycznym. Zorganizował kilka wystaw rękopisów staroruskich. W roku 1872 został zatrudniony na etacie bibliotekarza i do końca życia kierował działem artystycznym. Był krytykiem wymagającym i bezkompromisowym. Zerwał długoletnią przyjaźń z kompozytorem Aleksandrem Sierowem wskutek sporu o opery Michaiła Glinki. W roku 1900 został wybrany członkiem honorowym Rosyjskiej Akademii Nauk. (pl)
- Vladimir Vasilievitch Stasov (por vezes transliterado como Stassov; em russo: Влади́мир Васи́льевич Ста́сов; 14 de janeiro [calendário gregoriano 2 de janeiro] 1824, São Petersburgo; 23 de outubro [calendário gregoriano 10 de outubro] 1906), foi provavelmente o mais respeitado crítico musical russo durante sua vida. Formado na Escola de Jurisprudência de São Petersburgo em 1843, ele foi admitido na Academia Imperial de Artes em 1859, e tornou-se membro honorário da Academia Russa de Ciências em 1900, juntamente com seu amigo Leo Tolstoi. Stasov tornou-se uma figura proeminente na cultura russa de meados do século XIX. Ele descobriu um grande número de músicos promissores, inspirou muitas de suas obras e defendeu seus pontos-de-vista em numerosos artigos e cartas para a imprensa. Dessa maneira, ele participou de um debate ao longo com o romancista e dramaturgo russo Ivan Turgenev, que considerava Stasov "nosso grande crítico de toda a Rússia". Ele queria que a arte russa se libertasse do que ele via como o domínio da Europa. Copiando o oeste, ele achava que os artistas russos poderiam ser, na melhor das hipóteses, de segunda categoria. No entanto, tomando emprestado de suas próprias tradições nativas, eles acreditava que esses músicos podiam criar uma arte verdadeiramente nacional, que poderia se igualar à da Europa com seus altos padrões artísticos e originalidade. Por "nacional", Stasov entendia uma arte que não só retrataria a vida das pessoas, mas também seria significativa para elas e mostraria a elas como viver. (pt)
- Влади́мир Васи́льевич Ста́сов (2 [14] января 1824, Санкт-Петербург — 10 [23] октября 1906, Санкт-Петербург) — русский музыкальный и художественный критик, историк искусств, архивист, общественный деятель. Сын архитектора Василия Петровича Стасова. Старшая сестра Владимира, Надежда (1822—1895) была общественной деятельницей, младший брат Дмитрий (1828—1918) — адвокатом. (ru)
- Володи́мир Васи́льович Ста́сов (рос. Владимир Васильевич Стасов; *2 (14) січня 1824, Санкт-Петербург — 10 (23) жовтня 1906, Санкт-Петербург) — російський музичний та художній критик, публіцист, історик мистецтва. Друкувався у понад п'ятдесяти іноземних та вітчизняних виданнях. Був знайомий з багатьма видатними діячами літератури й мистецтва свого часу. Автор численних розвідок, статей, нотаток, присвячених їхній творчості (М. Антокольського, М. Глинки, І. Крамського, І. Рєпіна та ін.). Син архітектора Василя Петровича Стасова. Старша сестра Володимира, Надія (1822—1895) була видатною громадською діячкою, молодший брат Дмитро (1828—1918) — видатним адвокатом. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Vladimir Vasiljevič Stasov, rusky Владимир Васильевич Стасов, (14. ledna 1824, Petrohrad, Ruské impérium – 23. října 1906 tamtéž) byl ruský hudební a umělecký kritik, historik umění, archivář a veřejný činitel. Byl synem architekta Vasilije Petroviče Stasova. Jeho starší sestra Naděžda Vasiljevna Stasovová (1822–1895) byla veřejně činnou osobou, mladší bratr Dmitrij Vasiljevič Stasov (1828–1918) vynikajícím advokátem. (cs)
- Wladimir Wassiljewitsch Stassow (russisch Владимир Васильевич Стасов, wiss. Transliteration Vladimir Vasil'evič Stasov; * 2.jul. / 14. Januar 1824greg. in Sankt Petersburg; † 10.jul. / 23. Oktober 1906greg. in Sankt Petersburg), Sohn des russischen Architekten Wassili Petrowitsch Stassow (1769–1848), war der vermutlich einflussreichste russische Kunstkritiker seiner Epoche. (de)
- Vladimir Vassilievitch Stassov (en russe : Владимир Васильевич Стасов; ISO 9 : Vladimir Vasil'evič Stasov), né le 14 janvier 1824 à Saint-Pétersbourg et mort le 23 octobre 1906 dans la même ville, est un critique d'art et journaliste russe. Il est le fils de l'architecte Vassili Stassov (1769-1848), le frère de la féministe Nadejda Stassova (1822-1895) et l'oncle de la dirigeante bolchévique Elena Stassova (1873-1966). Stassov a notamment aidé Modeste Moussorgski dans le choix de ses textes d'opéras ainsi que ses recherches historiques. (fr)
- ウラディーミル・ヴァシーリエヴィチ・スターソフ（ロシア語: Влади́мир Васи́льевич Ста́сов, Vladimir Vasilievich Stasov, 1824年1月14日 – 1906年10月24日）は、ロシアの芸術評論家。存命中は、おそらくロシアで最も尊敬される批評家であった。スターソフとロシア芸術界の指導者たちとの文通は非常に貴重である。 (ja)
- Vladimir Vasiljevitsj Stasov (Russisch: Владимир Васильевич Стасов) (Sint-Petersburg, 14 januari 1824 - aldaar, 23 oktober 1906) was een Russische kunstcriticus, recensent en journalist. Hij was de zoon van de architect (1769–1848), die bouwde volgens de neoclassicistische architectuur. (nl)
- Vladimir Vasil'evič Stasov (in russo: Владимир Васильевич Стасов?; San Pietroburgo, 14 gennaio 1824, 2 gennaio del calendario giuliano – San Pietroburgo, 23 ottobre 1906, 10 ottobre del calendario giuliano) è stato un critico d'arte e critico musicale russo, figlio dell'architetto Vasilij Petrovič Stasov. (it)
- Влади́мир Васи́льевич Ста́сов (2 [14] января 1824, Санкт-Петербург — 10 [23] октября 1906, Санкт-Петербург) — русский музыкальный и художественный критик, историк искусств, архивист, общественный деятель. Сын архитектора Василия Петровича Стасова. Старшая сестра Владимира, Надежда (1822—1895) была общественной деятельницей, младший брат Дмитрий (1828—1918) — адвокатом. (ru)
- Vladimir Vasilievich Stasov (also Stassov; Russian: Влади́мир Васи́льевич Ста́сов; 14 January [O.S. 2 January] 1824 – 23 October [O.S. 10 October] 1906), was a Russian critic of music and art. Born into a wealthy, noble family Stasov became a prominent figure in mid-19th-century Russian culture. He discovered a large number of its greatest talents, inspired many of their works and fought their battles in numerous articles and letters to the press. As such, he carried on a lifelong debate with Russian novelist and playwright Ivan Turgenev, who considered Stasov "our great all-Russian critic." He wanted Russian art to liberate itself from what he saw as Europe's hold. By copying the west, he felt, Russian artists could be, at best, second-rate. However, by borrowing from their own native tra (en)
- Władimir Stasow (ros. Влади́мир Васи́льевич Ста́сов) (ur. 2 stycznia?/ 14 stycznia 1824 w Petersburgu, zm. 10 października?/ 23 października 1906 tamże) – rosyjski krytyk sztuk plastycznych i muzyki, publicysta, historyk sztuki. Był synem architekta Wasilija Stasowa i bratem adwokata Dimitrija Stasowa (1828-1918). W roku 1836 rozpoczął studia w Cesarskiej Uczelni Prawniczej. W okresie studiów zainteresował się muzyką, ale uważając, że brak mu talentu kompozytorskiego, zajął się krytyką muzyczną. Publikował też artykuły krytyczne o muzyce, malarstwie, rzeźbie i architekturze. (pl)
- Vladimir Vasilievitch Stasov (por vezes transliterado como Stassov; em russo: Влади́мир Васи́льевич Ста́сов; 14 de janeiro [calendário gregoriano 2 de janeiro] 1824, São Petersburgo; 23 de outubro [calendário gregoriano 10 de outubro] 1906), foi provavelmente o mais respeitado crítico musical russo durante sua vida. (pt)
- Володи́мир Васи́льович Ста́сов (рос. Владимир Васильевич Стасов; *2 (14) січня 1824, Санкт-Петербург — 10 (23) жовтня 1906, Санкт-Петербург) — російський музичний та художній критик, публіцист, історик мистецтва. Друкувався у понад п'ятдесяти іноземних та вітчизняних виданнях. Був знайомий з багатьма видатними діячами літератури й мистецтва свого часу. Автор численних розвідок, статей, нотаток, присвячених їхній творчості (М. Антокольського, М. Глинки, І. Крамського, І. Рєпіна та ін.). (uk)
|
