| dbo:abstract
|
- Uskoci byli členové polovojenských oddílů, které během období vlády Osmanské říše nad Balkánem napadali tureckou správu. Jednalo se především o příslušníky místních porobených národů. Na rozdíl od hajduků, kteří působili i v oblastech daleko od hranic s Habsburskou říší, uskoci působili pouze v pohraniční zóně, a to jak na souši, tak na moři, kde se proslavili svým pirátstvím. Rakouské území jim bylo dobrou základnou, kam „uskakovali“ z Turky okupované Bosny či Srbska. Podobně jako hajduci i uskoci získali mezi tehdejšími jižními Slovany poměrně pozitivní ohlas, který se projevil v literatuře i ústní lidové slovesnosti. (cs)
- الاوسكوك ((بالكرواتية: Uskoci) ، تلفظ [ǔsko̞t͡si] ، مفرد: Uskok ؛ كانوا جنودًا غير نظاميين في هابسبورغ كرواتيا الذين سكنوا مناطق على الساحل الشرقي للبحر الأدرياتيكي والأراضي المحيطة بها أثناء الحروب العثمانية في أوروبا. خاضت عصابات أوسكوك حرب عصابات ضد العثمانيين، وشكلوا وحدات صغيرة وقاموا بتجديف القوارب السريعة. منذ أن تم تقيد حركتهم اوسكوك على الأرض ونادرا ما يتم دفع إعاناتهم السنوية، لجأوا إلى أعمال القرصنة. ساهمت مآثر اوسكوكفي تجدد الحرب بين البندقية والإمبراطورية العثمانية (1571-1573). يقدم عملاء البندقية صورة غريبة للغاية عن الأخلاق المعاصرة، والتي تشبه تقاريرهم عن هذه الحرب مبارزة بين الفرسان مشابها للعصور الوسطى. تحتوي هذه السجلات على معلومات تتعلق بمعارك فردية وبطولات ومغامرات شرسة أخرى. خدم العديد من هذه القوات في الخارج. بعد سلسلة من الحوادث التي تصاعدت إلى حرب أوسكوك (1615-1618)، توقف نشاط أوسكوك في معقلهم في سنج في الغالب. (ar)
- Els uskoks foren un poble medieval que vivia a Ístria i Dalmàcia. El formaven gent ètnicament eslaus però que s'havien llatinitzat i que vivien a la costa i es van dedicar a la pirateria. Es van unir als morlacs i a grups de vlacs emigrats d'Albània i altres llocs dels Balcans, i a emigrants italians del principalment, i junts van formar una força pirata utilitzada pels venecians contra els otomans. La barreja d'aquestos elements va originar un nou poble anomenat istroromans. (ca)
- Uskokoj (kroate Uskoci, serbe Ускоци, germane Uskoken, itale Uscocchi, de la slava vorto uskočiti, "ensalti") estis armee organizita gruparo de hajdukoj, do partizane batalantaj slavaj kristanoj, kiuj batalis kontraŭ la islama invadinta armeo de la Otomana Imperio. Kontraste al la aliaj grupoj de hajdukoj, la uskokoj estis katolikaj fuĝintoj el la otomanc konkeritaj regionoj de Kroatio, Bosnio kaj Hercegovino, kiuj komende de la 16-a jarcento forlasis siajn hejmajn regionojn kaj kolektiĝis ĉefe en la marbora regiono Dalmatio, kiun dominis la Respubliko Venecio. El Dalmatio ili "ensaltis" en siajn hejmajn regionojn, tie plenumis partizane armeajn agojn kontraŭ la otomana armeo kaj denove retiriĝis al siaj kaŝejoj en Dalmatio. Pere de sia malfacile kontraŭbatalebla partizana taktiko la uskokoj sukcesis per Hercegovino atingi relativan aŭtonomion ene de la Otomana Imperio. La plej multaj uskokoj en Dalmatio kolektiĝis sur la teritorioj posedataj de la kroata armeestro Petar Kružić en kaj ĉirkaŭaĵo. Kiam dum la jaro 1537 la Otomana Imperio konkeris la urbon Klis, la plej multaj uskokoj plumigris al Senj. De tie ili amare batalis kaj kontraŭ la invadinta armeo de la Otomana Imperio kaj kontraŭ tiu de la same konkerinta Respubliko Venecio. Aparte fortaj tiuj partizanaj bataloj estis ĉe la bordo de la Adriatika Maro ĉirkaŭ la urbo Zadar. En la montaro supre de la urbo Senj viziteblas la bone konservita uskoka fortikaĵo Nehajgrad. En Senj la uskokoj kun la de la habsburga Aŭstria Imperio komencis pirate ataki ŝipojn de la venecianoj. La Respubliko Venecio ne sukcesis kontroligi la uskokojn. Tial dum la jaro 1612 komenciĝis milito inter la Austria Imperio kaj la Respubliko Venecio, dum kies bataloj la uskokoj devis forlasi la urbon Senj. Iliaj ŝipoj estis bruligitaj kaj dum la jaro 1716 ili retiriĝis en la regionon de Karlovac en la montaron , kie jam ekde la jaro 1524 loĝis parto de la uskokoj. Per la daŭra batalado de la ribeloj kontraŭ la Otomana Imperio la uskokoj poste konsistigis la kernon de la armea limo inter la Aŭstria Imperio nordokcidente kaj la Otomana Imperio sudoriente, kiu dum la aŭstriaj-otomanaj militoj de 1683 ĝis 1699 kaj de 1788 ĝis 1791 rezistis al la otomana armeo. La germana porjunulara romano La ruĝa Zora kaj ŝia bando rakontas pri bando de orfaj 12- bis 15-jaraj junuloj, kiu kampadas en la ruinoj de uskoka fortikaĵo borde de la marbordo de la Adriatika Maro en Dalmatio, el siaj kaŝejoj partizane invadas la urbeton Senj ĉefe por ŝteli iom da nutraĵoj kaj romantike komprenas sin kiel posteuloj de la uskokoj. En Mezeŭropo tiu porjunula libro tre konatigis la historion de la uskokoj, kaj fine de januaro 2008 ekprezentiĝis kineja filmo (Die rote Zora) surbaze de la romano, kiu ankoraŭfoje plialtigis la konatecon. (eo)
- Mit Uskoken (vom slawischen Wort uskočiti abgeleitet, deutsch: „einspringen“) bezeichnete man einen militärisch organisierten Verband, der hauptsächlich aus Flüchtlingen der verschiedenen Volksgruppen bestand, die aus osmanisch besetzten Gebieten stammten und sich zwischen den Interessensphären der drei Großmächte Habsburgerreich, der Republik Venedig sowie dem Osmanischen Reich als Freischärler betätigten. (de)
- Les Uscoques (en croate Uskoci, pluriel de Uskok « celui qui se tient en embuscade ») étaient des pirates croates installés en Adriatique aux XVIe et XVIIe siècles. Basés à Senj dans la baie de Kvarner, ils étaient constitués par des populations chrétiennes de Bosnie ayant fui l'avance des Turcs sur la côte de Dalmatie. (fr)
- Los uscocos fueron un pueblo medieval cristiano católico de Istria y Dalmacia. Originariamente eslavos, se fueron latinizando y vivían en la costas dedicándose muchos a la piratería. Se unieron a pueblos italianos provenientes sobre todo del Friul contra los otomanos. A partir de inicios del siglo XVII también comenzaron a atacar naves venecianas. Esto provocó la reacción de Venecia, gobernada por Giovanni Bembo, que en 1615 atacó Austria, que obtuvo el apoyo del Virrey de Nápoles español, produciéndose la batalla de Ragusa. Se firmó un tratado en Madrid el 26 de septiembre de 1617, que supuso el traslado de los uscocos de Senj, y demás ciudades costeras, hacía Karlovac y las montañas de Carniola. A pesar del acuerdo, Pedro Téllez-Girón y Velasco siguió atacando a los venecianos, pero fue desautorizado por la corte española y destituido en 1620. (es)
- Uskok (bahasa Kroasia: Uskoci, diucapkan [ǔsko̞t͡si]) adalah laskar di Kroasia Habsburg yang tinggal di kawasan pesisir Adriatik timur dan daerah sekitarnya pada masa Perang Utsmaniyah di Eropa. Dalam bahasa Kroasia, uskoci berarti "mereka yang melompat" (maksudnya "mereka yang menyergap"). Laskar Uskok mengobarkan perang gerilya melawan Kesultanan Utsmaniyah. Akibat keterbatasan pergerakan mereka di daratan, mereka melakukan pembajakan di kawasan Laut Adriatik. Uskok tidak hanya menyerang kapal-kapal Utsmaniyah, tetapi juga membajak kapal-kapal Republik Venesia. (in)
- The Uskoks (Croatian: Uskoci, pronounced [ǔsko̞t͡si], singular: Uskok; ) were irregular soldiers in Habsburg Croatia that inhabited areas on the eastern Adriatic coast and surrounding territories during the Ottoman wars in Europe. Bands of Uskoks fought a guerrilla war against the Ottomans, and they formed small units and rowed swift boats. Since the uskoks were checked on land and were rarely paid their annual subsidy, they resorted to acts of piracy. The exploits of the Uskoks contributed to a renewal of war between Venice and the Ottoman Empire (1571–1573). An extremely curious picture of contemporary manners is presented by the Venetian agents, whose reports on this war resemble a knightly chronicle of the Middle Ages. These chronicles contain information pertaining to single combats, tournaments and other chivalrous adventures. Many of these troops served abroad. After a series of incidents that escalated into the Uskok War (1615–1618), the Uskok activity in their stronghold of Senj mostly ceased. (en)
- Gli uscocchi (in lingua croata uskoci) erano una popolazione costituita esclusivamente da cristiani cattolici, originariamente e prevalentemente dei Balcani riversatisi sulle coste del Mare Adriatico per sfuggire all'avanzata dei Turchi. Inizialmente famosi per le loro operazioni di feroce guerriglia contro i turchi, risolsero poi di dedicarsi alla pirateria: dal loro quartier generale a Segna, presso Quarnaro, organizzarono veloci spedizioni di saccheggio sia contro le rotte turche che contro la Repubblica di Venezia. (it)
- De Uskokken waren Kroatische vrijheidsstrijders die in de eerste helft van de 16e eeuw in de Kroatische provincie Dalmatië verschenen, omdat Kroatië , Herzegovina en Bosnië door de Turken uit het Ottomaanse Rijk werden gebrandschat. Veel Kroaten vluchtten naar het westen van het land, waar de rechtelozen hun toevlucht zochten in de buurt van Klis. Ze noemden zichzelf Uskokken, diegenen die zich "verzetten tegen", en streden vijf jaar lang tegen de Turken. Toen de Ottomanen Klis veroverden, werden de Uskokken door Oostenrijk uitgenodigd zich in Senj te vestigen. Bij de vrede van 1540 behield Venetië de kuststeden, maar het volledige binnenland werd een Turkse provincie, die bestuurd werd vanuit het fort in Klis. De circa 2000 Uskokken versterkten Senj en probeerden een middel van bestaan te vinden in het nieuwe, maar woeste en weinig vruchtbare land. Niet gehinderd door een gebrek aan zeevaartkennis, wisten ze kleine, maar snelle boten te ontwikkelen, rood en zwart beschilderd, geschikt voor de scherenkust. De Uskokken raakten bekend met de plaatselijke verraderlijke winden onder het eiland Krk en konden zich met hun lichte boten snel terugtrekken in inhammen op de kust. De Uskokken vielen 's nachts Turkse schepen lastig en plundering werd een steeds belangrijkere bestaansvorm. Ongeveer dertig jaar lang werden deze expedities tegen Turkse schepen gesteund door de Habsburgers in de verdedigingslinie tegen de Turken. De betaling bleef achterwege, en de Uskokken werden almaar lastiger te controleren. De plaatselijke kloosters ontvingen van de religieuze bevolking evenwel steeds een tiende van de opbrengst. De Uskokken vielen vanaf 1566 ook Venetiaanse schepen aan. Ongeregeld volk uit heel Europa trok richting Senj, waaronder diverse Venetianen. Door het Verdrag van Adrianopel (1568) verbeterde de situatie op de Adriatische Zee nauwelijks. De katholieke kerk, in de persoon van paus Gregorius XIII, steunde de Uskokken in hun strijd tegen de Turken. In 1592 bouwde Venetië versterkingen langs de kust om de scheepvaart te beter te kunnen controleren. De Turken verkregen steun van Venetië bij de verovering van Klis in 1596 en besloten in 1599 tot een blokkade van de stad Senj om zodoende de inwoners uit te hongeren. Giovanni Bembo belegerde rond 1601 de steden Rijeka en Triëst die door de Uskokken waren bezet. De Habsburgers steunden de Uskokken in het aanvallen van Venetiaanse schepen. De Turken en Oostenrijkers waren tussen 1593-1606 in oorlog en de Habsburgers maakten gebruik van Uskokse troepen bij de verdediging van de grenzen. In 1615 waren de Uskokken aanleiding tot de Uskokoorlog tussen Venetië en Oostenrijk, die zich afspeelde rondom de stad Gradisca d'Isonzo. De hulp van de Hollanders werd ingeroepen en Johan Ernst van Nassau-Siegen trok met 3100 man naar Istrië. In 1617 werd een akkoord bereikt met de Aartshertog van Stiermarken en de Uskokken werden naar Carniola in de omgeving van Karlobag, het binnenland van Kroatië getransporteerd en niemand heeft ooit nog van hen gehoord. Venetië liet in 1618 tientallen Uskokken onthoofden op het San Marcoplein, waaronder negen Engelsen, vijf hadden een adellijke achtergrond. (nl)
- Uskokowie (serb. i chorw. Uskoci) – chrześcijańscy zbiegowie, którzy „uskoczyli” w XVI i XVII wieku z terenów Bośni i Serbii przed wojskami tureckimi i schronili się blisko wybrzeża Adriatyku w niedostępnych górach Welebitu. Uskokowie pełnili rolę pogranicznej ludności o charakterze wojskowym, która walczyła z Turkami także w trakcie pokoju. W tym względzie pełnili podobną rolę jak Kozacy w Rzeczypospolitej i podobnie jak Kozacy pływali na niewielkich i ruchliwych łodziach. Uskokowie brali udział w licznych wojnach Habsburgów z Turkami, wspierali także Wenecjan i Hiszpanów – walczyli m.in. w bitwie pod Lepanto (1571). Podobnie jak Kozacy byli Uskokowie źródłem napięcia nie tylko między Austrią a Turcją ale także Republiką Wenecką, ponieważ na szeroką skalę uprawiali korsarstwo. Wenecjanie usiłowali ukrócić ich rajdy po Adriatyku, ale wobec ochrony udzielanej uskokom przez Habsburgów austriackich doprowadziło to do wybuchu wojny wenecko-austriackiej (1615–1617). W wyniku mediacji francuskiej zawarto pokój, w wyniku którego Austriacy zobowiązali się nie wspierać więcej korsarstwa uskoków. W 1618 roku Uskokowie zostali zmuszeni do porzucenia pirackich zajęć i przesiedleni w głąb terytorium dzisiejszej Chorwacji. (pl)
- Uskoker (på kroatiska u'skotsi, "rymmare") kallades de sydslaviska, främst kroatiska men även serbiska, flyktingar som från slutet av 1300-talet flydde undan de invaderande turkarna från det Osmanska väldet. Uskokerna slog sig ned först i Kroatien och Bosnien, sedan i kustlandet av Dalmatien, företrädesvis vid Split och Senj, där de bildade befästa samhällen till försvar mot det turkiska hotet. De bidrog med ryttarkrigare, kallade gusarer, och ursprunget till de mer kända husarerna. Dessa krigarsamhällen bistod Ungern (i vilket Kroatien ingick) och därpå, efter Ungerns fall 1526, även Österrike mot det Osmanska riket. Sedan dessa uskokiska krigarsamhällen hade upplösts bildade kvarlevorna grundstommen till det österrikiska kejsardömets militärgräns på Balkan mot det Osmanska riket. (sv)
- Ускоки (хорв. Uskoci) — беженцы из числа южных славян, перешедшие (досл. ускакавшие) из Османской империи на территорию Австрии и Венецианской республики. Ускоки прославились партизанскими действиями против осман в пограничных районах, а также пиратством на Адриатике. По характеру движение ускоков близко к гайдукам и морским клефтам. Наиболее известные ускоки: сеньские ускоки — , и ; ускоки Венецианского приморья и Клиса — Байо Пивлянин. Кроме того, в Черногории в области было особое племя ускоков, часть племён и . (ru)
- Ускоки — біженці з числа південних слов'ян, що перейшли (досл. ускакали) з Османської імперії на територію Австрії і Венеційської республіки. Ускоки прославилися партизанськими діями проти османів в прикордонних районах, а також піратством на Адріатиці. За характером рух ускоків близький до гайдуків і морських клефтів. Найвідоміші ускоки: сеньські ускоки — Сенянин Іво, Сенянин Юриша і Сенянин Тадія; ускоки Венеційського примор'я і Клиса — Байо Півлянин. Крім того, в Чорногорії в області Горна-Морача було особливе плем'я ускоків, частина племен дробняків і морачів. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Uskoci byli členové polovojenských oddílů, které během období vlády Osmanské říše nad Balkánem napadali tureckou správu. Jednalo se především o příslušníky místních porobených národů. Na rozdíl od hajduků, kteří působili i v oblastech daleko od hranic s Habsburskou říší, uskoci působili pouze v pohraniční zóně, a to jak na souši, tak na moři, kde se proslavili svým pirátstvím. Rakouské území jim bylo dobrou základnou, kam „uskakovali“ z Turky okupované Bosny či Srbska. Podobně jako hajduci i uskoci získali mezi tehdejšími jižními Slovany poměrně pozitivní ohlas, který se projevil v literatuře i ústní lidové slovesnosti. (cs)
- Els uskoks foren un poble medieval que vivia a Ístria i Dalmàcia. El formaven gent ètnicament eslaus però que s'havien llatinitzat i que vivien a la costa i es van dedicar a la pirateria. Es van unir als morlacs i a grups de vlacs emigrats d'Albània i altres llocs dels Balcans, i a emigrants italians del principalment, i junts van formar una força pirata utilitzada pels venecians contra els otomans. La barreja d'aquestos elements va originar un nou poble anomenat istroromans. (ca)
- Mit Uskoken (vom slawischen Wort uskočiti abgeleitet, deutsch: „einspringen“) bezeichnete man einen militärisch organisierten Verband, der hauptsächlich aus Flüchtlingen der verschiedenen Volksgruppen bestand, die aus osmanisch besetzten Gebieten stammten und sich zwischen den Interessensphären der drei Großmächte Habsburgerreich, der Republik Venedig sowie dem Osmanischen Reich als Freischärler betätigten. (de)
- Les Uscoques (en croate Uskoci, pluriel de Uskok « celui qui se tient en embuscade ») étaient des pirates croates installés en Adriatique aux XVIe et XVIIe siècles. Basés à Senj dans la baie de Kvarner, ils étaient constitués par des populations chrétiennes de Bosnie ayant fui l'avance des Turcs sur la côte de Dalmatie. (fr)
- Uskok (bahasa Kroasia: Uskoci, diucapkan [ǔsko̞t͡si]) adalah laskar di Kroasia Habsburg yang tinggal di kawasan pesisir Adriatik timur dan daerah sekitarnya pada masa Perang Utsmaniyah di Eropa. Dalam bahasa Kroasia, uskoci berarti "mereka yang melompat" (maksudnya "mereka yang menyergap"). Laskar Uskok mengobarkan perang gerilya melawan Kesultanan Utsmaniyah. Akibat keterbatasan pergerakan mereka di daratan, mereka melakukan pembajakan di kawasan Laut Adriatik. Uskok tidak hanya menyerang kapal-kapal Utsmaniyah, tetapi juga membajak kapal-kapal Republik Venesia. (in)
- Gli uscocchi (in lingua croata uskoci) erano una popolazione costituita esclusivamente da cristiani cattolici, originariamente e prevalentemente dei Balcani riversatisi sulle coste del Mare Adriatico per sfuggire all'avanzata dei Turchi. Inizialmente famosi per le loro operazioni di feroce guerriglia contro i turchi, risolsero poi di dedicarsi alla pirateria: dal loro quartier generale a Segna, presso Quarnaro, organizzarono veloci spedizioni di saccheggio sia contro le rotte turche che contro la Repubblica di Venezia. (it)
- Uskoker (på kroatiska u'skotsi, "rymmare") kallades de sydslaviska, främst kroatiska men även serbiska, flyktingar som från slutet av 1300-talet flydde undan de invaderande turkarna från det Osmanska väldet. Uskokerna slog sig ned först i Kroatien och Bosnien, sedan i kustlandet av Dalmatien, företrädesvis vid Split och Senj, där de bildade befästa samhällen till försvar mot det turkiska hotet. De bidrog med ryttarkrigare, kallade gusarer, och ursprunget till de mer kända husarerna. Dessa krigarsamhällen bistod Ungern (i vilket Kroatien ingick) och därpå, efter Ungerns fall 1526, även Österrike mot det Osmanska riket. Sedan dessa uskokiska krigarsamhällen hade upplösts bildade kvarlevorna grundstommen till det österrikiska kejsardömets militärgräns på Balkan mot det Osmanska riket. (sv)
- Ускоки (хорв. Uskoci) — беженцы из числа южных славян, перешедшие (досл. ускакавшие) из Османской империи на территорию Австрии и Венецианской республики. Ускоки прославились партизанскими действиями против осман в пограничных районах, а также пиратством на Адриатике. По характеру движение ускоков близко к гайдукам и морским клефтам. Наиболее известные ускоки: сеньские ускоки — , и ; ускоки Венецианского приморья и Клиса — Байо Пивлянин. Кроме того, в Черногории в области было особое племя ускоков, часть племён и . (ru)
- Ускоки — біженці з числа південних слов'ян, що перейшли (досл. ускакали) з Османської імперії на територію Австрії і Венеційської республіки. Ускоки прославилися партизанськими діями проти османів в прикордонних районах, а також піратством на Адріатиці. За характером рух ускоків близький до гайдуків і морських клефтів. Найвідоміші ускоки: сеньські ускоки — Сенянин Іво, Сенянин Юриша і Сенянин Тадія; ускоки Венеційського примор'я і Клиса — Байо Півлянин. Крім того, в Чорногорії в області Горна-Морача було особливе плем'я ускоків, частина племен дробняків і морачів. (uk)
- الاوسكوك ((بالكرواتية: Uskoci) ، تلفظ [ǔsko̞t͡si] ، مفرد: Uskok ؛ كانوا جنودًا غير نظاميين في هابسبورغ كرواتيا الذين سكنوا مناطق على الساحل الشرقي للبحر الأدرياتيكي والأراضي المحيطة بها أثناء الحروب العثمانية في أوروبا. خاضت عصابات أوسكوك حرب عصابات ضد العثمانيين، وشكلوا وحدات صغيرة وقاموا بتجديف القوارب السريعة. منذ أن تم تقيد حركتهم اوسكوك على الأرض ونادرا ما يتم دفع إعاناتهم السنوية، لجأوا إلى أعمال القرصنة. خدم العديد من هذه القوات في الخارج. بعد سلسلة من الحوادث التي تصاعدت إلى حرب أوسكوك (1615-1618)، توقف نشاط أوسكوك في معقلهم في سنج في الغالب. (ar)
- Uskokoj (kroate Uskoci, serbe Ускоци, germane Uskoken, itale Uscocchi, de la slava vorto uskočiti, "ensalti") estis armee organizita gruparo de hajdukoj, do partizane batalantaj slavaj kristanoj, kiuj batalis kontraŭ la islama invadinta armeo de la Otomana Imperio. Kontraste al la aliaj grupoj de hajdukoj, la uskokoj estis katolikaj fuĝintoj el la otomanc konkeritaj regionoj de Kroatio, Bosnio kaj Hercegovino, kiuj komende de la 16-a jarcento forlasis siajn hejmajn regionojn kaj kolektiĝis ĉefe en la marbora regiono Dalmatio, kiun dominis la Respubliko Venecio. El Dalmatio ili "ensaltis" en siajn hejmajn regionojn, tie plenumis partizane armeajn agojn kontraŭ la otomana armeo kaj denove retiriĝis al siaj kaŝejoj en Dalmatio. Pere de sia malfacile kontraŭbatalebla partizana taktiko la uskok (eo)
- Los uscocos fueron un pueblo medieval cristiano católico de Istria y Dalmacia. Originariamente eslavos, se fueron latinizando y vivían en la costas dedicándose muchos a la piratería. Se unieron a pueblos italianos provenientes sobre todo del Friul contra los otomanos. A partir de inicios del siglo XVII también comenzaron a atacar naves venecianas. Esto provocó la reacción de Venecia, gobernada por Giovanni Bembo, que en 1615 atacó Austria, que obtuvo el apoyo del Virrey de Nápoles español, produciéndose la batalla de Ragusa. Se firmó un tratado en Madrid el 26 de septiembre de 1617, que supuso el traslado de los uscocos de Senj, y demás ciudades costeras, hacía Karlovac y las montañas de Carniola. A pesar del acuerdo, Pedro Téllez-Girón y Velasco siguió atacando a los venecianos, pero fue (es)
- The Uskoks (Croatian: Uskoci, pronounced [ǔsko̞t͡si], singular: Uskok; ) were irregular soldiers in Habsburg Croatia that inhabited areas on the eastern Adriatic coast and surrounding territories during the Ottoman wars in Europe. Bands of Uskoks fought a guerrilla war against the Ottomans, and they formed small units and rowed swift boats. Since the uskoks were checked on land and were rarely paid their annual subsidy, they resorted to acts of piracy. (en)
- De Uskokken waren Kroatische vrijheidsstrijders die in de eerste helft van de 16e eeuw in de Kroatische provincie Dalmatië verschenen, omdat Kroatië , Herzegovina en Bosnië door de Turken uit het Ottomaanse Rijk werden gebrandschat. Veel Kroaten vluchtten naar het westen van het land, waar de rechtelozen hun toevlucht zochten in de buurt van Klis. Ze noemden zichzelf Uskokken, diegenen die zich "verzetten tegen", en streden vijf jaar lang tegen de Turken. Toen de Ottomanen Klis veroverden, werden de Uskokken door Oostenrijk uitgenodigd zich in Senj te vestigen. Bij de vrede van 1540 behield Venetië de kuststeden, maar het volledige binnenland werd een Turkse provincie, die bestuurd werd vanuit het fort in Klis. (nl)
- Uskokowie (serb. i chorw. Uskoci) – chrześcijańscy zbiegowie, którzy „uskoczyli” w XVI i XVII wieku z terenów Bośni i Serbii przed wojskami tureckimi i schronili się blisko wybrzeża Adriatyku w niedostępnych górach Welebitu. Uskokowie pełnili rolę pogranicznej ludności o charakterze wojskowym, która walczyła z Turkami także w trakcie pokoju. W tym względzie pełnili podobną rolę jak Kozacy w Rzeczypospolitej i podobnie jak Kozacy pływali na niewielkich i ruchliwych łodziach. Uskokowie brali udział w licznych wojnach Habsburgów z Turkami, wspierali także Wenecjan i Hiszpanów – walczyli m.in. w bitwie pod Lepanto (1571). (pl)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
