| dbo:abstract
|
- الفترة الانتقالية الثالثة لمصر القديمة بدأت بوفاة الفرعون رمسيس الحادي عشر عام 1070 قبل الميلاد، وبذلك قد انتهت المملكة الحديثة، وأعقبها العصر المتأخر. تُطرح نقاط مختلفة كبداية للعصر المتأخر، لكن غالبًا ما يُنظر إلى تاريخ بدايته على أنه يرجع إلى تأسيس الأسرة السادسة والعشرين على يد بسماتيك الأول عام 664 قبل الميلاد، وبعد ترحيل حكام كوش النوبيين من الأسرة الخامسة والعشرين على يد الأشوريين تحت حكم الملك آشوربانيبال. وجرت صياغة مفهوم «الفترة الانتقالية الثالثة» في عام 1978 من قبل عالم المصريات البريطاني كينيث كيتشن. كانت تلك المرحلة فترة تدهور وعدم استقرار سياسي، تزامنت مع انهيار العصر البرونزي المتأخر للحضارات في الشرق الأدنى القديم وشرق البحر الأبيض المتوسط (بما في ذلك العصور المظلمة اليونانية). وتميزت بتقسيم الدولة لمعظم هذه الفترة والغزو والحكم من قبل المصريين غير الأصليين. (ar)
- El tercer període intermedi d'Egipte transcorregué aproximadament entre el 1070 i el 650 aC. Cap al segle xi aC, Egipte es va veure dividit en dues unitats polítiques, una dirigida des de Tanis al Baix Egipte, i una altra, des de Tebes a l'Alt Egipte. Ambdues eren governades per dinasties d'origen libi. Si bé eren independents entre si, i en molts casos rivals, els governants tebans només ostentaven el títol de Summe sacerdot d'Ammon. Tanis, la capital de la dinastia del nord, probablement es tracta de la mateixa ciutat, sota un altre nom, que l'Avaris dels Hikses i la Pi-Ramsès dels Rames. Es considera, generalment, que aquest període inclou des de les dinasties líbies fins a la caiguda de la dinastia XXV, originària del Regne de Kush (Núbia), al segle VII aC. (ca)
- Třetí přechodná doba je období dějin starověkého Egypta odpovídající době vlády 21. dynastie až 25. dynastie (přibližně 1069 – 664 před n. l.) . Počátkem tohoto období se zmocnilo vlády v jižní části Egypta Amonovo kněžstvo. V severní části Egypta byla panovníkem Nesbanedžedem založena 21. dynastie. V egyptské deltě se později chopili moci libyjští dobyvatelé, jejich 22. dynastie vládla severní části Egypta a postupně ovládli i střední Egypt. Na konci panování 22. dynastie došlo k vzrůstu moci provinčních panovníků. Tito panovníci tvoří 23. dynastii a 24. dynastii. V roce 747 př. n. l. dobyli Egypt Nubijci, kteří se svou 25. dynastií ovládali Egypt ze súdánského města . Za vlády nubijského krále Taharky a jeho nástupce došlo roku 663 př. n. l. ke krátkému ovládnutí Egypta Asyrskou říší. Třetí přechodná doba následovala po Nové říši a předcházela Pozdní dobu. (cs)
- Η Τρίτη μεταβατική περίοδος της αρχαία Αιγύπτου άρχισε με το θάνατο του Φαραώ Ραμσή ΙΑ΄ το 1070 π.Χ., τελειώνοντας το Νέο Βασίλειο, και τελικά ακολουθήθηκε από την Ύστερη περίοδο της αρχαίας Αιγύπτου. Έχουν προταθεί πολλά χρονικά σημεία για την έναρξη αυτής της Ύστερης περιόδου, αν και συχνά η αρχή της θεωρείται η ίδρυση της Εικοστή έκτη Δυναστεία από τον Ψαμμήτιχο Α΄ το 664 π.Χ. μετά την εκδίωξη των Νούβιων ηγεμόνων της Εικοστής πέμπτης Δυναστείας από τους Ασσύριους υπό το βασιλιά Ασσουρμπανιπάλ. Η Τρίτη μεταβατική περίοδος ήταν μία περίοδος παρακμής και πολιτικής αστάθειας, που συνέπεσε με την κατάρρευση των πολιτισμών της Ύστερης εποχής του Χαλκού της Εγγύς Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου (και επίσης με τη Γεωμετρική εποχή). Χαρακτηρίστηκε από τη διάσπαση της χώρας για το περισσότερο χρόνο και την κατάκτηση και καταδυνάστευση από ξένους. Αλλά πολλές πλευρές της καθημερινής ζωής των απλών Αιγυπτίων άλλαξαν σχετικά λίγο. (el)
- Die Dritte Zwischenzeit des Alten Ägypten umfasst die Zeit von 1075 bis 652 v. Chr. und kennzeichnet den Übergang vom Neuen Reich bis zum Niedergang der traditionellen Pharaonenherrschaft. (de)
- La Tria Meza Periodo aŭ Tria Intertempo aludas al la tempo en Antikva Egiptio de la morto de faraono Ramseso la 11-a en la jaro 1070 antaŭ nia erao ĝis la fondo de la dudeksesa dinastio de Psametiĥ la 1-a (greke Ψαμμήτιχος, Psammetiĥos, en iuj modernaj lingvoj ankaŭ nomata Psamtik) en la jaro 664 antaŭ nia erao, post la elpelo de la nubiaj regantoj de la dudekkvina dinastio. Tiu periodo estas karakterizita per la iom-post-ioma disrompiĝo de la faraona potenco. Jam en la regotempo de Ramseso la 11-a, la dudeka dinastio de Egiptio perdis sian povon en la urbo de Teboj, kies pastroj estis pli kaj pli potencaj. Post lia morto, en la periodo de la dudekunua dinastio de Egiptio lia posteulo Smendes la 1-a regis de la ĉefurbo , kaj la Altaj Pastroj de Amono en Teboj regis la sudon de la lando. Fakte, ĉi tiu divido estis malpli grava ol ŝajnas, ĉar ambaŭ pastroj kaj faraonoj venis de la sama familio. La lando estis firme reunuigita dum la tempo de la dudekdua dinastio fondita de Ŝoŝenk la 1-a en la jaro 945 (aŭ 943) antaŭ nia erao - li kaj liaj posteuloj estis idoj de berberaj enmigrintoj, origine el antikva Libio. Tiu tempo donis stabilecon al la lando por iom pli ol jarcento, sed post la reĝado de Osorkon la 2-a, la lando efektive disrompiĝis al du ŝtatoj: reĝo Ŝoŝenk la 3-a de la dudekdua dinastio kontrolis Malsupran Egiption de la jaro 818 antaŭ nia erao, dum reĝo Takelot la 2-a kaj lia filo Osorkon (la pli posta reĝo Osorkon la 3-a) regis Mezan kaj Supran Egiption. En Teboj, civila milito inundis la urbon inter la fortoj de Pedubast la 1-a, kiu estis proklamita sin faraono kontraŭ la ekzistanta dinastia linio de Takelot la 2-a (tiu dinastio poste ricevis la nomon "Osorkon B"). Tiuj du frakcioj interbataladis, kaj la konflikto estis nur finita en la regojaro 39 de Ŝoŝenk la 3-a, kiam la dinastio Osorkon B komplete venkis siajn malamikojn. En Supra Egipto fondiĝis la libia dinastio de reĝoj Osorkon la 3-a, Takelot la 3-a' kaj poste -Rudamun, sed la reĝlando rapide disfalis post la morto de Rudamun: kreskis lokaj urboŝtatoj sub reĝoj kiel Peftjaubast de Herakleopolis, Nimlot de Hermopolis, kaj Ini de Teboj. La nubia regno de la sudo prenis plenan avantaĝon de tiu divido kaj politika nestabileco. Antaŭ la atako de Egiptio en la 20-a regojaro de la nubia reĝo Pije, la antaŭa nubia reganto - Kaŝta - jam etendis sian regnan influon al Teboj kiam li devigis Ŝepenupet, la Dian Adorantinon de Amono kaj fratino de Takelot la 3-a, adopti lian filinon Amenirdis, esti ŝia posteulino. Tiam, 20 jarojn poste, ĉirkaŭ la jaro 732 antaŭ nia erao, lia posteulo Pije kun sia armeo marŝis norden kaj venkobatis la kombinitajn armeojn de pluraj denaske egiptaj regantoj: Peftjaubast, Osorkon la 4-a de Tanis, Iuput la 2-a de Leontopolis kaj Tefnaĥt]] de Sais. Pije establis la dudekkvinan dinastion kaj nomumis la venkitan regantojn esti lia provincaj regantoj. Lin regadon daŭrigis unue lia frato Ŝabaka, kaj poste liaj du filoj Ŝebitku kaj Taharka. La unuigita Nilovala imperio de la 25-a dinastio estis tiel granda kiel ĝi estis dum la Nova Imperio. Faraonoj kiel Taharka konstruigis aŭ restarigis templojn kaj monumentojn en la tuta Nila valo, inkluzive de Memfiso, Karnak, Kaŭa kaj Ĝebel Barkal. La 25-a dinastio finiĝis kiam liaj regantoj retiriĝis al sia spirita patrujo en Napata. Tie (en Al-Kuru kaj Nuri) ĉiuj faraonoj de la 25-a dinastio estas entombigitaj sub la unuaj piramidoj kiuj estis konstruitaj en la Nila valo post jarcentoj. La dinastio de Napata kondukis al la Reĝlando de Kuŝ, kiu floris en Napata kaj Meroe ĝis almenaŭ la 2-a jarcento de nia erao. La internacia prestiĝo de Egiptio malpliiĝis konsiderinde de tiu tempo. La internaciaj aliancaj ŝtatoj estis falintaj firme en la influsferon de Asirio, kaj de ĉirkaŭ la jaro 700 antaŭ nia erao la demando estis kiam, ne ĉu, ekestus milito inter la du ŝtatoj. Malgraŭ la grandeco kaj riĉeco de Egiptio, Asirio havis pli grandan provizon de ligno, dum Egiptio havis kronikan malabundon je tio, kaj sekve en Asirio eblis la produktado de pli da karbo necesa por fandado de fero, donante al Asirio pli grandan provizon da feraj armiloj. Ĉi tiu diferenco fariĝis kritika dum la asiria invado de Egiptio en la jaro 670 antaŭ nia erao. Konsekvence, la regado de faraono Taharka]] kaj tiu de lia posteulo, (la unua) Tanutamun, plenis je konstanta konfliktado kun la asirianoj. En la jaro 664 antaŭ nia erao la asirianoj metis la finan baton, prirabis Tebojn kaj Memfison. Ekde tiu jaro, Egiptio estis regita - plenajn ok jarojn antaŭ la morto de Tanutamun - per la dudeksesa dinastio, klientoreĝoj nomumitaj de la Asirianoj, kiuj sukcese ŝanceligis la politikan sendependecon de Egiptio sub ilia reĝado. Psamtik la 1-a estis la unua asirie rekonita reĝo de la tuta Egiptio, kaj li alportis stabilecon al la lando en liaj 54 jaroj de reĝado de la urbo de Sais. Kvar sinsekvaj reĝoj daŭrigis gvidi Egiption en plia periodo de paco kaj prospero de la jaroj 610 ĝis 525 antaŭ nia erao. Bedaŭrinde por ilia dinastio, nova potenco kreskis en okcidenta Azio - Persio sub ties Aĥemenida dinastio. Faraono Psamtik la 3-a estis transpreninta de lia patro Ahmose la 2-a la regadon dum tempo de nur 6 monatoj, kiam li devis alfronti la armeon de la Persa Imperio en Pelusium. La persoj jam prenis Babilonon kaj Egiptio estis kompare multe pli malforta ŝtato, do rapide malvenkis. Post la malvenko de la egipta armeo, la faraono Psamtik la 3-a mallonge eskapis al Memfiso, antaŭ ol li estis fine malliberigita kaj poste ekzekutita en Susa, la ĉefurbo de la Persa reĝo Cambises, kiu nun formale havis la titolon faraono de Egiptio. (eo)
- El Tercer periodo intermedio de Egipto transcurre de c. 1070 a 650 a. C. Hacia el siglo XI a. C., Egipto se vio dividido en dos unidades políticas, una dirigida desde Tanis, en el Bajo Egipto, y otra desde Tebas, en el Alto Egipto. Ambas eran gobernadas por dinastías de origen libio. Si bien eran independientes entre sí, y en muchos casos rivales, los gobernantes tebanos solo ostentaban el título de Sumo sacerdote de Amón. Tanis, la capital de la dinastía del norte, estaba próxima a la ciudad de Avaris, la capital de los hicsos y la Pi-Ramsés de los Ramésidas (excavada por arqueólogos austriacos dirigidos por Manfred Bietak). Se considera, generalmente, que este período incluye desde las dinastías libias hasta la caída de la dinastía XXV, originaria de Kush (Nubia), en el siglo VII a. C. (es)
- La Troisième Période intermédiaire (v. 1069--664 AEC) est la troisième transition qui relie les deux grandes époques du Nouvel Empire et de la Basse époque, dernier chapitre de l'histoire de l'Égypte pharaonique. Elle couvre une période de près de trois siècles depuis le XIe siècle jusqu'au VIIe siècle et est dominée par des dynasties issues de peuplades libyennes installées dans le delta du Nil et en Moyenne-Égypte notamment, tandis que la Haute-Égypte glisse peu à peu de l'emprise des prêtres d'Amon à l'influence de plus en plus importantes du royaume de Napata. Parmi les personnages illustres de cette époque, on peut citer :
* Psousennès Ier
* Siamon
* Pinedjem
* Ioupout
* Sheshonq Ier
* Sheshonq III
* Osorkon II
* Takélot
* Tefnakht
* Piânkhy
* Taharqa (fr)
- Periode Menengah Ketiga Mesir Kuno adalah periode yang berlangsung dari masa kematian Firaun Ramses XI pada tahun , meliputi dinasti ke-21, ke-22, ke-23, dan ke-24, hingga pengusiran penguasa-penguasa Nubia dari dinasti ke-25 dan pendirian dinasti ke-26 oleh Psamtik I pada tahun 664 SM. (in)
- The Third Intermediate Period of ancient Egypt began with the death of Pharaoh Ramesses XI in 1077 BC, which ended the New Kingdom, and was eventually followed by the Late Period. Various points are offered as the beginning for the latter era, though it is most often regarded as dating from the foundation of the Twenty-Sixth Dynasty by Psamtik I in 664 BC, following the departure of the Nubian Kushite rulers of the Twenty-fifth Dynasty after they were driven out by the Assyrians under King Ashurbanipal. The concept of a "Third Intermediate Period" was coined in 1978 by British Egyptologist Kenneth Kitchen. The period was one of decline and political instability, coinciding with the Late Bronze Age collapse of civilizations in the ancient Near East and Eastern Mediterranean (including the Greek Dark Ages). It was marked by division of the state for much of the period and conquest and rule by non-native Egyptians. (en)
- De Derde Tussenperiode (ca. 1070 - 712 v.Chr.) was een woelige periode in de Egyptische oudheid waarin zowel oorlogen als heersers elkaar in snel tempo opvolgden. (nl)
- Il Terzo periodo intermedio dell'Egitto comprende le dinastie che vanno dalla XXI alla XXV dinastia, coprendo un arco di tempo dal 1070 a.C. al 656 a.C.All'interno di questo periodo devono anche essere inserite la Dinastia dei Primi Profeti di Amon di Tebe, che di fatto governò la regione tebana in modo indipendente durante la XXI dinastia e XXII dinastia, e le Divine Spose di Amon che svolsero un analogo ruolo durante la XXV dinastia. (it)
- エジプト第3中間期（エジプトだい3ちゅうかんき、紀元前1069年頃から）は、古代エジプト史における時代区分である。第3中間期の区分を用いず新王国の後に末期王朝時代を置く学者も多い。また第3中間期を置く学者の間でも、どの期間とするかも見解が不一致である。第20王朝の終焉を持って第3中間期の始まりとする点ではほぼ一致するが、終了する時期については、第22王朝の末期（紀元前730年頃）まで、アッシリアによるエジプト征服（紀元前7世紀半ば）まで、或いはアケメネス朝によるエジプト征服（紀元前525年）までなど、様々な立場がある。こういった点にここで結論を出すことはできないため、以下では第21王朝から第26王朝時代までの概略を記す。 (ja)
- Trzeci Okres Przejściowy – epoka w historii Starożytnego Egiptu trwająca od śmierci faraona Ramzesa XI z XX dynastii w roku 1070 p.n.e. do koronacji faraona Psametycha I z XXVI dynastii w roku 664 p.n.e. (pl)
- O Terceiro Período Intermédio é um período na história do Antigo Egito que teve início em 1 070 a.C., com a morte do faraó Ramessés XI, e terminou em 712 a.C.. Foi antecedido pelo Reino Novo e sucedido pela Época Baixa. O período foi de declínio e instabilidade política, coincidindo com o colapso final da Idade do Bronze das civilizações no Oriente Médio e no Mediterrâneo Oriental (incluindo a Idade das Trevas Grega). Foi marcado pela divisão do estado durante grande parte do período e conquista e domínio por estrangeiros. Mas muitos aspectos da vida dos egípcios comuns mudaram relativamente muito pouco. (pt)
- Tredje mellantiden eller Tredje intermediet, är en modern beteckning på perioden omkring 1070 - 664 f.Kr. i det forntida Egyptens historia. I äldre litteratur inkluderas denna period i Sentiden. Till Tredje mellantiden räknas vanligen dynastierna 21-25. Ett flertal rivaliserande dynastier härskade under den Tredje mellantiden, bland annat libyer i den tjugoandra dynastin från Bubastis och den tjugofjärde dynastin från Sais. Samtidigt styrde Amons prästerskap i Thebe. Egypten och landet erövrades slutligen av nubierna. (sv)
- 第三中間時期，即古埃及自法老拉美西斯十一世於公元前1070年代死後，至普薩美提克一世於前664年驅逐第二十五王朝的努比亞統治者、創立第二十六王朝之前的一段時期。 (zh)
- Третій перехідний період в історії Стародавнього Єгипту ( — 664 до н. е., династії XXI–XXV). Розділення Єгипту призвело до розпаду єдиного царського господарства, фундаменту державної централізації. Царські маєтки в номах опиняються в руках місцевої знаті і жрецтва. Умовні земельні ділянки чиновників стають їх власністю. Єгипет перетворюється на арену суперництва регіональних угруповань аристократії. Повсюдно, особливо на півдні, зростає могутність храмів. Більше не існує сили, здатної консолідувати ресурси суспільства для проведення активної зовнішньої політики. Єгипет перестає бути великою державою Східного Середземномор'я і втрачає останні залишки своїх чужоземних володінь, слабшає контроль навіть над сильно єгиптизованою Нубією. Триває масове проникнення лівійців в Нижній Єгипет: вони селяться там цілими племенами, утворюють кістяк єгипетської армії, їх вожді все частіше займають пости номархів і вступають в родинні стосунки з місцевою світською і духовною знаттю. (uk)
- Третий переходный период в истории Древнего Египта (1075—664 годы до н. э., династии XXI—XXV). Разделение Египта привело к распаду единого царского хозяйства, фундамента государственной централизации. Царские поместья в номах оказываются в руках местной знати и жречества. Условные держания чиновников становятся их собственностью. Египет превращается в арену соперничества региональных группировок аристократии. Повсеместно, особенно на юге, возрастает могущество храмов. Больше не существует силы, способной консолидировать ресурсы общества для проведения активной внешней политики. Из-за внутреннего кризиса Египет перестаёт быть великой державой Восточного Средиземноморья и утрачивает последние остатки своих чужеземных владений, ослабевает контроль даже над сильно египтизированной Нубией. Продолжается массовое проникновение ливийцев в Нижний Египет: они селятся там целыми племенами, образуют костяк египетской армии, их вожди всё чаще занимают посты номархов и вступают в родственные отношения с местной светской и духовной знатью. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Die Dritte Zwischenzeit des Alten Ägypten umfasst die Zeit von 1075 bis 652 v. Chr. und kennzeichnet den Übergang vom Neuen Reich bis zum Niedergang der traditionellen Pharaonenherrschaft. (de)
- Periode Menengah Ketiga Mesir Kuno adalah periode yang berlangsung dari masa kematian Firaun Ramses XI pada tahun , meliputi dinasti ke-21, ke-22, ke-23, dan ke-24, hingga pengusiran penguasa-penguasa Nubia dari dinasti ke-25 dan pendirian dinasti ke-26 oleh Psamtik I pada tahun 664 SM. (in)
- De Derde Tussenperiode (ca. 1070 - 712 v.Chr.) was een woelige periode in de Egyptische oudheid waarin zowel oorlogen als heersers elkaar in snel tempo opvolgden. (nl)
- Il Terzo periodo intermedio dell'Egitto comprende le dinastie che vanno dalla XXI alla XXV dinastia, coprendo un arco di tempo dal 1070 a.C. al 656 a.C.All'interno di questo periodo devono anche essere inserite la Dinastia dei Primi Profeti di Amon di Tebe, che di fatto governò la regione tebana in modo indipendente durante la XXI dinastia e XXII dinastia, e le Divine Spose di Amon che svolsero un analogo ruolo durante la XXV dinastia. (it)
- エジプト第3中間期（エジプトだい3ちゅうかんき、紀元前1069年頃から）は、古代エジプト史における時代区分である。第3中間期の区分を用いず新王国の後に末期王朝時代を置く学者も多い。また第3中間期を置く学者の間でも、どの期間とするかも見解が不一致である。第20王朝の終焉を持って第3中間期の始まりとする点ではほぼ一致するが、終了する時期については、第22王朝の末期（紀元前730年頃）まで、アッシリアによるエジプト征服（紀元前7世紀半ば）まで、或いはアケメネス朝によるエジプト征服（紀元前525年）までなど、様々な立場がある。こういった点にここで結論を出すことはできないため、以下では第21王朝から第26王朝時代までの概略を記す。 (ja)
- Trzeci Okres Przejściowy – epoka w historii Starożytnego Egiptu trwająca od śmierci faraona Ramzesa XI z XX dynastii w roku 1070 p.n.e. do koronacji faraona Psametycha I z XXVI dynastii w roku 664 p.n.e. (pl)
- Tredje mellantiden eller Tredje intermediet, är en modern beteckning på perioden omkring 1070 - 664 f.Kr. i det forntida Egyptens historia. I äldre litteratur inkluderas denna period i Sentiden. Till Tredje mellantiden räknas vanligen dynastierna 21-25. Ett flertal rivaliserande dynastier härskade under den Tredje mellantiden, bland annat libyer i den tjugoandra dynastin från Bubastis och den tjugofjärde dynastin från Sais. Samtidigt styrde Amons prästerskap i Thebe. Egypten och landet erövrades slutligen av nubierna. (sv)
- 第三中間時期，即古埃及自法老拉美西斯十一世於公元前1070年代死後，至普薩美提克一世於前664年驅逐第二十五王朝的努比亞統治者、創立第二十六王朝之前的一段時期。 (zh)
- الفترة الانتقالية الثالثة لمصر القديمة بدأت بوفاة الفرعون رمسيس الحادي عشر عام 1070 قبل الميلاد، وبذلك قد انتهت المملكة الحديثة، وأعقبها العصر المتأخر. تُطرح نقاط مختلفة كبداية للعصر المتأخر، لكن غالبًا ما يُنظر إلى تاريخ بدايته على أنه يرجع إلى تأسيس الأسرة السادسة والعشرين على يد بسماتيك الأول عام 664 قبل الميلاد، وبعد ترحيل حكام كوش النوبيين من الأسرة الخامسة والعشرين على يد الأشوريين تحت حكم الملك آشوربانيبال. وجرت صياغة مفهوم «الفترة الانتقالية الثالثة» في عام 1978 من قبل عالم المصريات البريطاني كينيث كيتشن. (ar)
- El tercer període intermedi d'Egipte transcorregué aproximadament entre el 1070 i el 650 aC. Cap al segle xi aC, Egipte es va veure dividit en dues unitats polítiques, una dirigida des de Tanis al Baix Egipte, i una altra, des de Tebes a l'Alt Egipte. Ambdues eren governades per dinasties d'origen libi. Si bé eren independents entre si, i en molts casos rivals, els governants tebans només ostentaven el títol de Summe sacerdot d'Ammon. Tanis, la capital de la dinastia del nord, probablement es tracta de la mateixa ciutat, sota un altre nom, que l'Avaris dels Hikses i la Pi-Ramsès dels Rames. (ca)
- Třetí přechodná doba je období dějin starověkého Egypta odpovídající době vlády 21. dynastie až 25. dynastie (přibližně 1069 – 664 před n. l.) . Počátkem tohoto období se zmocnilo vlády v jižní části Egypta Amonovo kněžstvo. V severní části Egypta byla panovníkem Nesbanedžedem založena 21. dynastie. V egyptské deltě se později chopili moci libyjští dobyvatelé, jejich 22. dynastie vládla severní části Egypta a postupně ovládli i střední Egypt. Na konci panování 22. dynastie došlo k vzrůstu moci provinčních panovníků. Tito panovníci tvoří 23. dynastii a 24. dynastii. (cs)
- Η Τρίτη μεταβατική περίοδος της αρχαία Αιγύπτου άρχισε με το θάνατο του Φαραώ Ραμσή ΙΑ΄ το 1070 π.Χ., τελειώνοντας το Νέο Βασίλειο, και τελικά ακολουθήθηκε από την Ύστερη περίοδο της αρχαίας Αιγύπτου. Έχουν προταθεί πολλά χρονικά σημεία για την έναρξη αυτής της Ύστερης περιόδου, αν και συχνά η αρχή της θεωρείται η ίδρυση της Εικοστή έκτη Δυναστεία από τον Ψαμμήτιχο Α΄ το 664 π.Χ. μετά την εκδίωξη των Νούβιων ηγεμόνων της Εικοστής πέμπτης Δυναστείας από τους Ασσύριους υπό το βασιλιά Ασσουρμπανιπάλ. (el)
- La Tria Meza Periodo aŭ Tria Intertempo aludas al la tempo en Antikva Egiptio de la morto de faraono Ramseso la 11-a en la jaro 1070 antaŭ nia erao ĝis la fondo de la dudeksesa dinastio de Psametiĥ la 1-a (greke Ψαμμήτιχος, Psammetiĥos, en iuj modernaj lingvoj ankaŭ nomata Psamtik) en la jaro 664 antaŭ nia erao, post la elpelo de la nubiaj regantoj de la dudekkvina dinastio. (eo)
- El Tercer periodo intermedio de Egipto transcurre de c. 1070 a 650 a. C. Hacia el siglo XI a. C., Egipto se vio dividido en dos unidades políticas, una dirigida desde Tanis, en el Bajo Egipto, y otra desde Tebas, en el Alto Egipto. Ambas eran gobernadas por dinastías de origen libio. Si bien eran independientes entre sí, y en muchos casos rivales, los gobernantes tebanos solo ostentaban el título de Sumo sacerdote de Amón. Se considera, generalmente, que este período incluye desde las dinastías libias hasta la caída de la dinastía XXV, originaria de Kush (Nubia), en el siglo VII a. C. (es)
- La Troisième Période intermédiaire (v. 1069--664 AEC) est la troisième transition qui relie les deux grandes époques du Nouvel Empire et de la Basse époque, dernier chapitre de l'histoire de l'Égypte pharaonique. Elle couvre une période de près de trois siècles depuis le XIe siècle jusqu'au VIIe siècle et est dominée par des dynasties issues de peuplades libyennes installées dans le delta du Nil et en Moyenne-Égypte notamment, tandis que la Haute-Égypte glisse peu à peu de l'emprise des prêtres d'Amon à l'influence de plus en plus importantes du royaume de Napata. (fr)
- The Third Intermediate Period of ancient Egypt began with the death of Pharaoh Ramesses XI in 1077 BC, which ended the New Kingdom, and was eventually followed by the Late Period. Various points are offered as the beginning for the latter era, though it is most often regarded as dating from the foundation of the Twenty-Sixth Dynasty by Psamtik I in 664 BC, following the departure of the Nubian Kushite rulers of the Twenty-fifth Dynasty after they were driven out by the Assyrians under King Ashurbanipal. The concept of a "Third Intermediate Period" was coined in 1978 by British Egyptologist Kenneth Kitchen. (en)
- O Terceiro Período Intermédio é um período na história do Antigo Egito que teve início em 1 070 a.C., com a morte do faraó Ramessés XI, e terminou em 712 a.C.. Foi antecedido pelo Reino Novo e sucedido pela Época Baixa. (pt)
- Третий переходный период в истории Древнего Египта (1075—664 годы до н. э., династии XXI—XXV). Разделение Египта привело к распаду единого царского хозяйства, фундамента государственной централизации. Царские поместья в номах оказываются в руках местной знати и жречества. Условные держания чиновников становятся их собственностью. Египет превращается в арену соперничества региональных группировок аристократии. Повсеместно, особенно на юге, возрастает могущество храмов. Больше не существует силы, способной консолидировать ресурсы общества для проведения активной внешней политики. (ru)
- Третій перехідний період в історії Стародавнього Єгипту ( — 664 до н. е., династії XXI–XXV). Розділення Єгипту призвело до розпаду єдиного царського господарства, фундаменту державної централізації. Царські маєтки в номах опиняються в руках місцевої знаті і жрецтва. Умовні земельні ділянки чиновників стають їх власністю. Єгипет перетворюється на арену суперництва регіональних угруповань аристократії. Повсюдно, особливо на півдні, зростає могутність храмів. Більше не існує сили, здатної консолідувати ресурси суспільства для проведення активної зовнішньої політики. (uk)
|
