| dbo:abstract
|
- ميمامسا (Mīmāṃsā باللغة السنسكريتية मीमांसा) هي كلمة تعني الانعكاس أو التحقيق النقدي، وهي في الوقت نفسه إحدى مدارس الفلسفة الهندوسية الستة، التي تعرف بكونها من المدارس الأصولية (أستيكا). تشتهر هذه المدرسة بنظرياتها الفلسفية في طبيعة الدارما بناءً على تأويلات الفيدا. كان لمدرسة ميمامسا الأثر الكبير على مدارس فيدانتا الهندوسية، مع وجود اختلاف وهو أن مدرسة ميمامسا قامت بتطوير والتأكيد على كارما-كاندا karma-kanda (دراسة الطقوس الدينية، وهي المراحل المبكرة في الفيدا)، في حين أن مدارس فيدانتا طورت وأكدت على جنانا-كاندا jnana-kanda (دراسة المعرفة والروحانيات، وهي المراحل المتأخرة من الفيدا). يشار أحياناً إلى المدرسة التقليدية من ميمامسا باسم بورفا-ميمامسا Purva-Mimamsa أو كارما-ميمامسا Karma-Mimamsa. (ar)
- La Mimamsa (devanāgarī: मीमांसा, Mīmāṃsā) és una escola de la filosofia índia (àstika) o hindú, és a dir que reconeix l'autoritat dels Veda. El seu nom significa "la investigació anterior" o "exegesi". Es proposa dur a terme una revisió sistemàtica dels textos fundadors i rituals de sacrifici vèdics. Considera les accions ètiques com la força que determina l'aspecte del món. (ca)
- Mímánsá, v dévanágarí मीमांसा, je jednou z ortodoxních indických filozofických škol. Pojem znamená v češtině zkoumání, výzkum nebo podrobná úvaha. Je také znám s přívlastky púrva-mímánsá (předcházející zkoumání), karma mímánsá (zkoumání činnosti), uttara-mímánsá (pozdější zkoumání) nebo brahma mímánsá (zkoumání brahma). Mímánsá je způsob zkoumání véd založený na dvojznačnosti a je přesně opačný oproti způsobu jednoznačnosti, kterým se zabývá védánta. Karma mímánsá se zabývá podrobným studiem činnosti, neboť činnost tvoří základ existence a evoluce jedince. Tento systém indické filosofické školy rozděluje sanhity (čtyři prvotní védy - rgvéd, sámavéd, jadžurvéd a atharvavéd) na tyto části: 1. obětní liturgické texty (karma-kanda) mantry a bráhmany a 2. filosofická pojednání (džňána-kanda) v upanišadách. (cs)
- Mimamsa (Sanskrit: Erörterung), auch Mimansa, gehört zu den sechs klassischen Systemen der Indischen Philosophie. Die Mimamsa-Schule gehört zu den brahmanischen Systemen, die den Veda als höchste Autorität anerkennen und den Sinn der heiligen Worte erörtern.Sie stellt in ihrem Ursprung eine Ritualwissenschaft dar, die bemüht war, den in den Texten der Veden zerstreuten Angaben über die zu vollziehenden Zeremonien eine einheitliche Deutung zu geben, und so verbindliche Regeln sowohl für die Tat (Karma) als auch für die religiösen Pflichten aufzustellen.Der grundlegende Text stellt eine Zusammenfassung derartiger Regeln dar und ist im Mimamsa-Sutra des Jaimini, vermutlich in der Zeit zwischen 200 und 300 n. Chr. festgelegt worden.Da sich diese Erörterungen auf den vorderen oder früheren (pûrva) Teil der Upanishaden beziehen, werden sie auch als Purva Mimamsa bezeichnet. Der Einfluss der Mimamsa im täglichen Leben des praktizierenden Hindus ist groß. Alle Rituale, Zeremonien und religiösen Gesetze wurden durchdie Mimansa beeinflusst. (de)
- Mīmāṃsā (Sanskrito: मीमांसा) estas Sanskrita vorto kiu signifas "reflekto" aŭ "kritika esplorado" kaj tiel referencas al tradicio kontempladi tion kio estas reflektata en la signifo de kelkaj Vedaj tekstoj. Tiu tradicio estas konata ankaŭ kiel Pūrva-Mīmāṃsā pro sia fokuso al pli fruaj (pūrva) Vedaj tekstoj kiuj temas pri ritara agado, kaj simile kiel Karma-Mīmāṃsā pro sia fokuso al ritara agado (karma). Ĝi estas unu el ses Vedaj "jesaj" (āstika) skoloj de Hinduismo. Tiu partikulara skolo estas konata pro sia filozofiaj teorioj pri la naturo de darmo, bazite sur hermeneŭtiko de Vedoj, specialle la Brahmana kaj la Saṃhita. La skolo Mīmāṃsā estis fundamenta kaj influa por la vedantaj skoloj, kiuj estas konataj ankaŭ kiel Uttara-Mīmāṃsā pro sia fokuso al "pli malfruaj" (uttara) partoj de la Vedoj, nome la Upaniŝadoj. Kvankam kaj "pli fruaj" kaj "pli malfruaj" Mīmāṃsā esploras la celon de la homa agado, ili faras tion ekde diferencaj sintenoj al la neceso de rita praktiko. Mīmāṃsā havas kelkajn sub-skolojn, el kiuj ĉiu difiniĝas per sia epistemologio. La Prābhākara sub-skolo, kiu prenas sian nomon el la filozofo Prabhākara de la 7-a jarcento, priskribis la kvin epistemologiajn fidindajn rimedojn por akiri sciaron: nome pratjakŝa aŭ percepto; anumāna aŭ inferenco; upamāṇa, per komparo kaj analogio; arthāpatti, nome uzo de postulo kaj derivado el cirkonstancoj; kaj śabda, nome vorto aŭ atesto de pasintaj aŭ nuntempaj fidindaj fakuloj. La Bhāṭṭa sub-skolo, el la filozofo Kumārila Bhaṭṭa, aldonis sesan rimedon al tiu kanono; anupalabdhi signife ne-percepto, aŭ pruvo per foresto de kono (ekz., la manko de pulvo sur mano de suspektito) La skolo Mīmāṃsā konsistas el kaj ateismaj kaj teismaj doktrinoj, sed la skolo mem montris malmultan intereson en sistema ekzamenado de la ekzistado de Dioj. Anstataŭe, ĝi tenis, ke la animo estas eterna, ĉiea, nepre aktiva spirita esenco, kaj fokusis al epistemologio kaj metafiziko de dharma. Por la skolo Mīmāṃsā, la koncepto dharma signifas ritaron kaj socian devaron, ne deva-oj, aŭ dioj, ĉar dioj ekzistis nur nome. La Mīmāṃsa-anoj tenas ankaŭ, ke la Vedoj estas "eternaj, senaŭtoraj, [kaj] seneraraj", ke Vedoj vidhi, aŭ injunkcioj kaj mantroj en ritoj estas preskribaj kārya aŭ agoj, kaj ke ritoj estas de unurangaj gravo kaj merito. Ili konsideris la Upanisadojn kaj aliajn tekstojn rilatajn al mem-konaro kaj spiriteco kiel duaranga, filozofia rigardo pri kiu Vedānta malkonsentas. Mīmāṃsā okazigis la studadon de filologio kaj de la filozofio de lingvo. Kvankam ĝia profunda analizo de lingvo kaj lingvistiko influis super aliaj skoloj de Hinduismo, ĝiaj rigardoj ne estis kunhavitaj de aliaj. Mīmāṃsa-anoj konsideris, ke la celo kaj povo de lingvo estas klare preskribi la propran, ĝustan kaj pravan. Kontraste, Vedānta-anoj etendis la rigardon kaj valoron de lingvo kiel ilo por ankaŭ priskribi, disvolvigi kaj derivigi. Mīmāṃsa-anoj konsideris ordigitan, laŭleĝe kondukitan, proceduran vivon kiel centra celo kaj plej nobla neceso de darmo kaj socio, kaj la dieca (teisma) subtenon kondukas al tiu celo. La Mīmāṃsā skolo estas formo de filozofia realismo. Ŝlosila teksto de la Mīmāṃsā skolo estas la "Mīmāṃsā Sūtra" de Jaimini. (eo)
- Mimamsa (sanskritoz: मीमांसा, mīmāṃsā) hinduismoaren eskola ortodoxoa da, ortopraxia erritualekoa, eta Vedak interpretatzeko bere azterketa hermeneutikoagatik ezagutzen dena. Era berean, Vedak «betierekoak, izenik gabekoak, [eta] hutsezinak» zirela eta erritualetako manamenduak eta mantra vedikoak garrantzi primarioko ekintza preskriptiboak zirela adierazi zuten. Testu-azterketan eta interpretazioan zuen ikuspegiaren ondorioz, mimamsa beste eskola indiar batzuetan eragina izan zuen filologia-teoriak eta hizkuntzaren filosofia ere garatu zituen. Batez ere, hizkuntzaren helburua ekintza zuzenak, erritualak argi eta garbi agintzea eta dharma (betebeharra edo bertutea) zuzentzea zela esan zuten. Halaber, mimamsa nagusiki ateoa da, Jainkoaren existentziaren ebidentzia nahikoa ez dela eta Vedetan izendatutako jainkoek izenez, mantraz eta botereaz aparte ez dutela existentziarik esanez. (eu)
- Mīmāṃsā es una escuela ortodoxa del hinduismo (darshanas), de ortopraxia ritual y conocida por su estudio hermenéutico de interpretación de los Vedas. Para esta tradición, el estudio del dharma como rituales y deberes sociales era central. También sostuvieron que los Vedas eran «eternos, sin nombre, [e] infalibles» y que los mandamientos y mantras védicos en los rituales son acciones prescriptivas de importancia primaria. Debido a su enfoque en el estudio e interpretación de textos, Mīmāṃsā también desarrolló teorías de filología y la filosofía del lenguaje que influyó en otras escuelas indias. Principalmente sostuvieron que el propósito del lenguaje era prescribir claramente las acciones correctas, los rituales y corregir el dharma (deber o virtud). Mīmāṃsā también es principalmente ateo, sosteniendo que la evidencia de la existencia de Dios es insuficiente y que los dioses nombrados en los Vedas no tienen existencia aparte de los nombres, mantras y su poder. La palabra sánscrita «mīmāṃsā» (मीमांसा, en escritura devánagari) proviene del término man: ‘mente, pensamiento’ y significa literalmente 'investigación' o 'examen' [de los textos védicos]. Es un concepto de alguna manera similar a la palabra griega ἱστορία, 'istoría'. Creado por el rishi Yaimini, sus seguidores se denominan mimansaka. Un texto clave de la escuela Mīmāṃsā es el Mīmāṃsā Sūtra de Jaimini y los principales pensadores Mīmāṃsā incluyen (circa siglo VII d.C.) y Kumārila Bhaṭṭa (aproximadamente 700 d. C.). La escuela Mīmāṃsā influyó fuertemente en Vedānta que también se conocía como «Uttara-Mīmāṃsā». Sin embargo mientras Mīmāṃsā enfatizaba «karmakāṇḍa», o el estudio de acciones rituales usando los primeros Vedas, las escuelas Vedānta enfatizaban «jñanakāṇḍa», el estudio del conocimiento, usando las partes posteriores de Vedas como los Upaniṣads. (es)
- Mīmāṁsā (Sanskrit: मीमांसा) is a Sanskrit word that means "reflection" or "critical investigation" and thus refers to a tradition of contemplation which reflected on the meanings of certain Vedic texts. This tradition is also known as Pūrva-Mīmāṁsā because of its focus on the earlier (pūrva) Vedic texts dealing with ritual actions, and similarly as Karma-Mīmāṁsā due to its focus on ritual action (karma). It is one of six Vedic "affirming" (āstika) schools of Hinduism. This particular school is known for its philosophical theories on the nature of dharma, based on hermeneutics of the Vedas, especially the Brāḥmanas and Saṃhitas. The Mīmāṃsā school was foundational and influential for the vedāntic schools, which were also known as Uttara-Mīmāṁsā for their focus on the "later" (uttara) portions of the Vedas, the Upaniṣads. While both "earlier" and "later" Mīmāṃsā investigate the aim of human action, they do so with different attitudes towards the necessity of ritual praxis. Mīmāṁsā has several sub-schools, each defined by its epistemology. The Prabhākara sub-school, which takes its name from the seventh-century philosopher Prabhākara, described the five epistemically reliable means to gaining knowledge: pratyakṣa or perception; anumāna or inference; upamāṇa, by comparison and analogy; arthāpatti, the use of postulation and derivation from circumstances; and śabda, the word or testimony of past or present reliable experts. The Bhāṭṭa sub-school, from philosopher Kumārila Bhaṭṭa, added a sixth means to its canon; anupalabdhi meant non-perception, or proof by the absence of cognition (e.g., the lack of gunpowder on a suspect's hand) The school of Mīmāṃsā consists of both atheistic and theistic doctrines, but the school showed little interest in systematic examination of the existence of Gods. Rather, it held that the soul is an eternal, omnipresent, inherently active spiritual essence, and focused on the epistemology and metaphysics of dharma. For the Mīmāṃsā school, dharma meant rituals and social duties, not devas, or gods, because gods existed only in name. The Mīmāṃsakas also held that Vedas are "eternal, author-less, [and] infallible", that Vedic vidhi, or injunctions and mantras in rituals are prescriptive kārya or actions, and the rituals are of primary importance and merit. They considered the Upaniṣads and other texts related to self-knowledge and spirituality as subsidiary, a philosophical view that Vedānta disagreed with. While their deep analysis of language and linguistics influenced other schools of Hinduism, their views were not shared by others. Mīmāṃsakas considered the purpose and power of language was to clearly prescribe the proper, correct and right. In contrast, Vedāntins extended the scope and value of language as a tool to also describe, develop and derive. Mīmāṁsakās considered orderly, law driven, procedural life as central purpose and noblest necessity of dharma and society, and divine (theistic) sustenance means to that end. The Mīmāṁsā school is a form of philosophical realism. A key text of the Mīmāṁsā school is the Mīmāṁsā Sūtra of Jaimini. (en)
- Mimamsa (Sanskerta: मीमांसा) adalah salah satu aliran dalam filsafat Hindu. Ajaran Mimamsa didirikan oleh Maharsi , disebut juga dengan nama lain Purwa Mimamsa. Kata Mimamsa berarti penyelidikan. Penyelidikan sistematis terhadap Veda. Mimamsa secara khusus melakukan pengkajian pada bagian Veda: Brahmana dan . Sumber ajaran ini tertuang dalam . Kitab ini terdiri atas 12 Adhyaya (bab) yang terbagi kedalam 60 pada atau bagian, yang isinya adalah aturan tata upacara menurut Veda. (in)
- Mimamsa (devanāgarī: मीमांसा ; IAST : Mīmāṃsā) est une école de philosophie indienne astika ou hindoue, c'est-à-dire qui reconnaît l'autorité du Veda. Son nom signifie « recherche », « exégèse ». Celle-ci se proposait de « réaliser le commentaire systématique des textes et rituels fondateurs des cultes sacrificiels védiques ». (fr)
- 미맘사 학파(Mimāṃsā)는 힌두교의 정통 육파철학 중의 하나로, 야즈나의례(祭祀儀禮)의 실행, 즉 제사(祭事 · 카르마)를 중시한다고 하여 카르마 미맘사 학파 또는 제사 미맘사 학파라고도 불린다. 또는 후대에 우타라(後) 미맘사 학파라고도 불린 베단타 학파와 구분하여 푸르가 미맘사 학파라고도 한다. 푸르가는 전(前)의 뜻이다. 미맘사 학파는 《베다》속에 규정되어 있는 야즈나 의례(祭祀儀禮)의 실행 의의를 철학적으로 연구하여 통일적 해석을 주는 학파이다. 이 학문을 제사(祭事) 미맘사 또는 카르마 미맘사라고 하는데 미맘사는 심찰고구(審察考究)의 뜻이다. 미맘사 학파는 (기원전 200~100?)에 의하여 성립되었다. 이 계통의 학설을 기록한 짧은 문구가 암송에 의하여 전해져, 기원전 100년경 하나의 조직으로 종합 편찬되어 근본 경전인 《》가 성립되었다. 이 학파의 목적은 다르마(法)의 고찰 연구인데, 여기서 말하는 다르마는 《베다》에 규정되어 있는 야즈나의 실행이며, 야즈나를 통해 획득된 힘을 통해 종교상의 이상을 실현하게 된다고 해석한다. 후대에 (650?∼700?)와 (650?~750?)가 나타나서 약간 상이한 학설을 주장하였다. (ko)
- ミーマーンサー学派（ミーマーンサーがくは、Mīmāṃsā-darśana）は、ヴェーダの中で祭式に関わる部分を研究する学派である。現代ではインド六派哲学の一つとされている。カルマ・ミーマーンサー(Karma-Mīmāṃsā, 祭事の研究)とも。紀元前200-100年頃生きたジャイミニが書いたとされる『ミーマーンサー・スートラ』(Mīmāṃsā-sūtra, )を根本経典とする。別名ジャイミニ・スートラ(Jaimini-sūtra)。 (ja)
- Mīmāṃsā: letteralmente significa "riflessione profonda", indagine, esegesi. I seguaci del Mīmāṃsā si chiamano Mīmāṃsāka. In India è la più antica delle sei visioni filosofiche (darśana) brāhmaṇiche. Il nome completo di questa scuola è Pūrvamīmāṃsā (“Riflessione anteriore”) per distinguerla dalla Uttaramīmāṃsā (“Riflessione posteriore”), in seguito indicata con il nome di Vedānta. (it)
- Mimansa (dewanagari मीमांसा, trl. Mīmāṃsā) – ortodoksyjny kierunek w filozofii indyjskiej, jedna z darśan. Powstał prawdopodobnie w IV wieku p.n.e. Założył go Dźajmini. Jego wyznawcy to . Według mimansy Wedy są źródłem wewnętrznej wiedzy, są wieczne i nieomylne. Zajmując się wedyjskim rytuałem ofiarnym i objaśnieniami o sposobach składania ofiar wedyjskich, przedstawiciele szkoły próbowali przeprowadzić systematyczną interpretacje tekstów wedyjskich i usunąć istniejące sprzeczności. Ważnym założeniem mimamsy jest wiara w zbawienie poprzez czyny (co zbliżone jest do filozofii karmajogi). Funkcjonuje pod nazwą „”. Przedstawiciele szkoły i ich dzieła:
* Dźajmini„Mimansasutra”„Samkarsanakanda” („Rozdział podsumowujący”) – komentarz do Mimamsasutr
* (IV w. n.e.)„Mimansabhaszja” („Szczegółowy komentarz do systemu mimansy”)
* Kumarila (VII w. n.e.) – założyciel szkoły mimansy, nurt polemiczny, teorie poznania„Slokawarttika” („Wierszowany komentarz uzupełniający”),„Tantra-varttika” („Objawienie doktryny”),„Tup-tika” („Mały komentarz”),„Brhata – tika” („Wielki komentarz”),
* (VII w. n.e.) – założyciel szkoły mimansy, nurt tradycyjny, rytualistyczny„Nibandhana”,„Laghwi” („Wiwarana”)
* Mandanamiśra (ok. 700 r.)„Bhavanavireka” („Rozpatrzenie idei siły stwórczej wezwania”),„Vidhiviveka” („Rozpatrzenie kwestii wezwania wedyjskiego”)
* (VIII w. n.e.)„Ślokawarttika”
* (VIII/IX w. n.e.)„Prakaranapańćika” („Objaśnienie w formie samodzielnego dzieła”),„Rjuwimalapaćika” („Właściwe i klarowne objaśnienie”)
* (1150–1220 r.) – założyciel szkoły mimansy
* „Kasika” („Komentarz z Benares”)
* (ok. XI w. n.e.)„Njajaratnakara” („Kopalnia klejnotów logiki”),„Śastradipika” („Rozjaśnienie nauk”),„Nyaya-ratnamala” („Girlanda klejnotów dialektyki”)
* Apadewa (XVII w. n.e.)„Mimamsanyayaprakasa” („Objaśnienie reguł mimansy”)
* (XVII w.)„Arthasamgraha” („Kompendium przedmiotów rozważań”) (pl)
- Mimamsa, Mimansa of Purva Mimamsa is een van de zes orthodoxe of filosofische scholen (darsana's) van het hindoeïsme en besteedt veel aandacht aan de rede als een methode om de leer van de Veda's te achterhalen. Letterlijk betekent mimamsa mentale ontleding, diep onderzoek of diep nadenken over iets. De mimamsa-school staat voor een terugkeer naar de vroege Veda's en ontwikkelde daartoe de vedische hermeneutiek. De Upanishads werden hierbij gezien als ondergeschikt aan de Samhita's en vooral de Brahmana's. Het hechtte daarbij grote waarde aan de daarbij behorende rituelen waarmee de aard van dharma, de morele plichten, onderzocht moet worden. Daartoe kunnen alle kenmiddelen (pramana's) gebruikt worden. De belangrijkste bijdrage van deze school aan het hindoeïsme was het toevoegen van regels aan de vedische interpretatie. De volgers van deze leer geloven dat het woord van de Veda's het belangrijkste pramana is. De mimamsa accepteren de logica en filosofie van de andere scholen, maar vinden dat deze gekoppeld moeten worden met correcte daden en vinden dat moksa (verlossing) als uiteindelijk doel stellen niet volledig vrij is van verlangens en egoïsme. Aangezien het godsbewijs volgens ontbreekt, zijn de oude vedische goden als Indra, Agni en Varuna slechts van betekenis omdat ze genoemd worden in de mantra's. De goden zijn in deze non-theïstische religie dan ook ondergeschikt aan het ritueel. Volgens de mimamsa is het streven naar bevrijding gebaseerd op het egoïstische verlangen vrij te zijn. Alleen in overeenstemming met de voorschriften van de Veda's kan iemand gered en dus niet bevrijd worden. In een later stadium veranderde de mimamsa school haar standpunten en begon de doctrine van god en mukti (bevrijding) te onderwijzen. Deze volgelingen proberen zich te bevrijden of te ontsnappen aan de beperkingen van de ziel door jnana (verlichte activiteit). Hoewel mimamsa tegenwoordig niet veel aandacht meer krijgt, heeft het een grote invloed gehad in het leven van de praktiserende hindoes. Alle rites, ceremonies en religieuze wetgeving zijn er door beïnvloed. De of van is een lijvig werk waarin de cyclus van oorzaak en gevolg van denken en doen stelselmatig tot in detail wordt geanalyseerd. (nl)
- Purva Mimamsa, ou simplesmente Mimamsa (sânscrito मीमांसा, "investigação"), palavra sânscrita que significa "busca" ou "investigação" (compare com o grego ἱστορία), é uma escola astika ("ortodoxa") de filosofia hindu, cujo principal questionamento é sobre a natureza do darma com base na hermenêutica dos Vedas. O principal questionamento da Purva Mimamsa se refere à natureza das lei naturais (ou dharma). Segundo esta escola, a natureza do darma não é acessível à razão ou à observação e deve ser inferida a partir da autoridade da revelação contida nos Vedas, que são considerados eternos, sem autor e infalíveis. A escola de Mimamsa consiste tanto de doutrinas ateístas quanto teístas e não considerada a existência de Deus, não no caráter do darma. Este método empírico e eminentemente sensível de aplicação religiosa é a chave para Sanatana Dharma e foi especialmente desenvolvido por racionalistas como Sankaracharya e Swami Vivekananda. (pt)
- Миманса (санскр. मीमांसा — «исследование», «изучение», «размышление») — одна из ортодоксальных школ (даршан) индуистской философии. Иное название — пурва-миманса («первая миманса», или «предшествующее, первое исследование», в отличие от веданты, называемой уттара-мимамса, или «последующее, дальнейшее исследование»). Основные принципы школы — ритуализм, ортопраксия (установка на «правильное действие»), антиаскетизм и антимистицизм. Центральная цель школы — разъяснение природы дхармы, понимаемой как обязательное исполнение набора ритуалов, выполняемых определённым образом. Природа дхармы недоступна для рассуждения или наблюдения, и должна быть основана только на авторитете Вед, считающихся вечными и непогрешимыми, что связано с их «не-авторским» (апаурушея) происхождением. Пурва-миманса отрицает достижение мокши («освобождения») как цель жизни, а также отвергает существование Бога-творца и управителя Вселенной. Школа оказала огромное влияние на формирование социальной системы индуистского общества. (ru)
- 弥曼差（梵語：Mimansa为古代印度正统哲学思想六派之一。弥曼差又称前弥曼差（Puarra Mimansa / Pūrva Mīmāṁsā），原义为审查、仔细考虑等，漢譯佛典中还音译为「弥息伽」，和为古印度正统哲学思想六派之一的後彌曼差（Uttara Mimansa）相区分。 弥曼差的创始人或称为组织者为耆米尼（Jaimini），此派依照梵书（Brahmana，又称“婆罗门那”）中实际的方面为背景，以“立声”为概念创建常住论，拥护吠陀（Veda，意为“知识、启示”）的神权。 (zh)
- Міманса, пурва-міманса (санскр.) — одна з ортодоксальних систем давньоіндійської філософії. Викладена в Міманса-сутрах, авторство яких приписують (4-3 ст. до н. е.). Послідовники міманси вважали, що Веди не є божественним одкровенням, і тому ведичні релігійні філософські положення потребують логічних обґрунтувань. Міманса виходить з того, що остаточне звільнення індивіда від перевтілень (мокші) не можна раціонально пояснити. Але до мокші індивід може прийти і незалежно від своїх прагнень — завдяки беззастережному дотриманню громадських і релігійних обов'язків — дхарми. Міманса визнавала й матеріальний початок у Всесвіті. Пізніші коментатори вчення посилили її теологічне спрямування і розвинули ідею особистого божества. Міманса тісніше пов'язана з релігією, ніж санкх'я, проте реалістичність і раціоналістичність методології міманси зближує її з давньоіндійським матеріалізмом. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- La Mimamsa (devanāgarī: मीमांसा, Mīmāṃsā) és una escola de la filosofia índia (àstika) o hindú, és a dir que reconeix l'autoritat dels Veda. El seu nom significa "la investigació anterior" o "exegesi". Es proposa dur a terme una revisió sistemàtica dels textos fundadors i rituals de sacrifici vèdics. Considera les accions ètiques com la força que determina l'aspecte del món. (ca)
- Mimamsa (Sanskerta: मीमांसा) adalah salah satu aliran dalam filsafat Hindu. Ajaran Mimamsa didirikan oleh Maharsi , disebut juga dengan nama lain Purwa Mimamsa. Kata Mimamsa berarti penyelidikan. Penyelidikan sistematis terhadap Veda. Mimamsa secara khusus melakukan pengkajian pada bagian Veda: Brahmana dan . Sumber ajaran ini tertuang dalam . Kitab ini terdiri atas 12 Adhyaya (bab) yang terbagi kedalam 60 pada atau bagian, yang isinya adalah aturan tata upacara menurut Veda. (in)
- Mimamsa (devanāgarī: मीमांसा ; IAST : Mīmāṃsā) est une école de philosophie indienne astika ou hindoue, c'est-à-dire qui reconnaît l'autorité du Veda. Son nom signifie « recherche », « exégèse ». Celle-ci se proposait de « réaliser le commentaire systématique des textes et rituels fondateurs des cultes sacrificiels védiques ». (fr)
- 미맘사 학파(Mimāṃsā)는 힌두교의 정통 육파철학 중의 하나로, 야즈나의례(祭祀儀禮)의 실행, 즉 제사(祭事 · 카르마)를 중시한다고 하여 카르마 미맘사 학파 또는 제사 미맘사 학파라고도 불린다. 또는 후대에 우타라(後) 미맘사 학파라고도 불린 베단타 학파와 구분하여 푸르가 미맘사 학파라고도 한다. 푸르가는 전(前)의 뜻이다. 미맘사 학파는 《베다》속에 규정되어 있는 야즈나 의례(祭祀儀禮)의 실행 의의를 철학적으로 연구하여 통일적 해석을 주는 학파이다. 이 학문을 제사(祭事) 미맘사 또는 카르마 미맘사라고 하는데 미맘사는 심찰고구(審察考究)의 뜻이다. 미맘사 학파는 (기원전 200~100?)에 의하여 성립되었다. 이 계통의 학설을 기록한 짧은 문구가 암송에 의하여 전해져, 기원전 100년경 하나의 조직으로 종합 편찬되어 근본 경전인 《》가 성립되었다. 이 학파의 목적은 다르마(法)의 고찰 연구인데, 여기서 말하는 다르마는 《베다》에 규정되어 있는 야즈나의 실행이며, 야즈나를 통해 획득된 힘을 통해 종교상의 이상을 실현하게 된다고 해석한다. 후대에 (650?∼700?)와 (650?~750?)가 나타나서 약간 상이한 학설을 주장하였다. (ko)
- ミーマーンサー学派（ミーマーンサーがくは、Mīmāṃsā-darśana）は、ヴェーダの中で祭式に関わる部分を研究する学派である。現代ではインド六派哲学の一つとされている。カルマ・ミーマーンサー(Karma-Mīmāṃsā, 祭事の研究)とも。紀元前200-100年頃生きたジャイミニが書いたとされる『ミーマーンサー・スートラ』(Mīmāṃsā-sūtra, )を根本経典とする。別名ジャイミニ・スートラ(Jaimini-sūtra)。 (ja)
- Mīmāṃsā: letteralmente significa "riflessione profonda", indagine, esegesi. I seguaci del Mīmāṃsā si chiamano Mīmāṃsāka. In India è la più antica delle sei visioni filosofiche (darśana) brāhmaṇiche. Il nome completo di questa scuola è Pūrvamīmāṃsā (“Riflessione anteriore”) per distinguerla dalla Uttaramīmāṃsā (“Riflessione posteriore”), in seguito indicata con il nome di Vedānta. (it)
- 弥曼差（梵語：Mimansa为古代印度正统哲学思想六派之一。弥曼差又称前弥曼差（Puarra Mimansa / Pūrva Mīmāṁsā），原义为审查、仔细考虑等，漢譯佛典中还音译为「弥息伽」，和为古印度正统哲学思想六派之一的後彌曼差（Uttara Mimansa）相区分。 弥曼差的创始人或称为组织者为耆米尼（Jaimini），此派依照梵书（Brahmana，又称“婆罗门那”）中实际的方面为背景，以“立声”为概念创建常住论，拥护吠陀（Veda，意为“知识、启示”）的神权。 (zh)
- ميمامسا (Mīmāṃsā باللغة السنسكريتية मीमांसा) هي كلمة تعني الانعكاس أو التحقيق النقدي، وهي في الوقت نفسه إحدى مدارس الفلسفة الهندوسية الستة، التي تعرف بكونها من المدارس الأصولية (أستيكا). تشتهر هذه المدرسة بنظرياتها الفلسفية في طبيعة الدارما بناءً على تأويلات الفيدا. كان لمدرسة ميمامسا الأثر الكبير على مدارس فيدانتا الهندوسية، مع وجود اختلاف وهو أن مدرسة ميمامسا قامت بتطوير والتأكيد على كارما-كاندا karma-kanda (دراسة الطقوس الدينية، وهي المراحل المبكرة في الفيدا)، في حين أن مدارس فيدانتا طورت وأكدت على جنانا-كاندا jnana-kanda (دراسة المعرفة والروحانيات، وهي المراحل المتأخرة من الفيدا). (ar)
- Mímánsá, v dévanágarí मीमांसा, je jednou z ortodoxních indických filozofických škol. Pojem znamená v češtině zkoumání, výzkum nebo podrobná úvaha. Je také znám s přívlastky púrva-mímánsá (předcházející zkoumání), karma mímánsá (zkoumání činnosti), uttara-mímánsá (pozdější zkoumání) nebo brahma mímánsá (zkoumání brahma). (cs)
- Mimamsa (Sanskrit: Erörterung), auch Mimansa, gehört zu den sechs klassischen Systemen der Indischen Philosophie. Die Mimamsa-Schule gehört zu den brahmanischen Systemen, die den Veda als höchste Autorität anerkennen und den Sinn der heiligen Worte erörtern.Sie stellt in ihrem Ursprung eine Ritualwissenschaft dar, die bemüht war, den in den Texten der Veden zerstreuten Angaben über die zu vollziehenden Zeremonien eine einheitliche Deutung zu geben, und so verbindliche Regeln sowohl für die Tat (Karma) als auch für die religiösen Pflichten aufzustellen.Der grundlegende Text stellt eine Zusammenfassung derartiger Regeln dar und ist im Mimamsa-Sutra des Jaimini, vermutlich in der Zeit zwischen 200 und 300 n. Chr. festgelegt worden.Da sich diese Erörterungen auf den vorderen oder früheren (pû (de)
- Mīmāṃsā (Sanskrito: मीमांसा) estas Sanskrita vorto kiu signifas "reflekto" aŭ "kritika esplorado" kaj tiel referencas al tradicio kontempladi tion kio estas reflektata en la signifo de kelkaj Vedaj tekstoj. Tiu tradicio estas konata ankaŭ kiel Pūrva-Mīmāṃsā pro sia fokuso al pli fruaj (pūrva) Vedaj tekstoj kiuj temas pri ritara agado, kaj simile kiel Karma-Mīmāṃsā pro sia fokuso al ritara agado (karma). Ĝi estas unu el ses Vedaj "jesaj" (āstika) skoloj de Hinduismo. Tiu partikulara skolo estas konata pro sia filozofiaj teorioj pri la naturo de darmo, bazite sur hermeneŭtiko de Vedoj, specialle la Brahmana kaj la Saṃhita. La skolo Mīmāṃsā estis fundamenta kaj influa por la vedantaj skoloj, kiuj estas konataj ankaŭ kiel Uttara-Mīmāṃsā pro sia fokuso al "pli malfruaj" (uttara) partoj de la Ve (eo)
- Mimamsa (sanskritoz: मीमांसा, mīmāṃsā) hinduismoaren eskola ortodoxoa da, ortopraxia erritualekoa, eta Vedak interpretatzeko bere azterketa hermeneutikoagatik ezagutzen dena. Era berean, Vedak «betierekoak, izenik gabekoak, [eta] hutsezinak» zirela eta erritualetako manamenduak eta mantra vedikoak garrantzi primarioko ekintza preskriptiboak zirela adierazi zuten. Testu-azterketan eta interpretazioan zuen ikuspegiaren ondorioz, mimamsa beste eskola indiar batzuetan eragina izan zuen filologia-teoriak eta hizkuntzaren filosofia ere garatu zituen. Batez ere, hizkuntzaren helburua ekintza zuzenak, erritualak argi eta garbi agintzea eta dharma (betebeharra edo bertutea) zuzentzea zela esan zuten. Halaber, mimamsa nagusiki ateoa da, Jainkoaren existentziaren ebidentzia nahikoa ez dela eta Ved (eu)
- Mīmāṃsā es una escuela ortodoxa del hinduismo (darshanas), de ortopraxia ritual y conocida por su estudio hermenéutico de interpretación de los Vedas. Para esta tradición, el estudio del dharma como rituales y deberes sociales era central. También sostuvieron que los Vedas eran «eternos, sin nombre, [e] infalibles» y que los mandamientos y mantras védicos en los rituales son acciones prescriptivas de importancia primaria. Debido a su enfoque en el estudio e interpretación de textos, Mīmāṃsā también desarrolló teorías de filología y la filosofía del lenguaje que influyó en otras escuelas indias. Principalmente sostuvieron que el propósito del lenguaje era prescribir claramente las acciones correctas, los rituales y corregir el dharma (deber o virtud). Mīmāṃsā también es principalmente a (es)
- Mīmāṁsā (Sanskrit: मीमांसा) is a Sanskrit word that means "reflection" or "critical investigation" and thus refers to a tradition of contemplation which reflected on the meanings of certain Vedic texts. This tradition is also known as Pūrva-Mīmāṁsā because of its focus on the earlier (pūrva) Vedic texts dealing with ritual actions, and similarly as Karma-Mīmāṁsā due to its focus on ritual action (karma). It is one of six Vedic "affirming" (āstika) schools of Hinduism. This particular school is known for its philosophical theories on the nature of dharma, based on hermeneutics of the Vedas, especially the Brāḥmanas and Saṃhitas. The Mīmāṃsā school was foundational and influential for the vedāntic schools, which were also known as Uttara-Mīmāṁsā for their focus on the "later" (uttara) portio (en)
- Mimamsa, Mimansa of Purva Mimamsa is een van de zes orthodoxe of filosofische scholen (darsana's) van het hindoeïsme en besteedt veel aandacht aan de rede als een methode om de leer van de Veda's te achterhalen. Letterlijk betekent mimamsa mentale ontleding, diep onderzoek of diep nadenken over iets. De of van is een lijvig werk waarin de cyclus van oorzaak en gevolg van denken en doen stelselmatig tot in detail wordt geanalyseerd. (nl)
- Mimansa (dewanagari मीमांसा, trl. Mīmāṃsā) – ortodoksyjny kierunek w filozofii indyjskiej, jedna z darśan. Powstał prawdopodobnie w IV wieku p.n.e. Założył go Dźajmini. Jego wyznawcy to . Według mimansy Wedy są źródłem wewnętrznej wiedzy, są wieczne i nieomylne. Zajmując się wedyjskim rytuałem ofiarnym i objaśnieniami o sposobach składania ofiar wedyjskich, przedstawiciele szkoły próbowali przeprowadzić systematyczną interpretacje tekstów wedyjskich i usunąć istniejące sprzeczności. Ważnym założeniem mimamsy jest wiara w zbawienie poprzez czyny (co zbliżone jest do filozofii karmajogi). Funkcjonuje pod nazwą „”. (pl)
- Purva Mimamsa, ou simplesmente Mimamsa (sânscrito मीमांसा, "investigação"), palavra sânscrita que significa "busca" ou "investigação" (compare com o grego ἱστορία), é uma escola astika ("ortodoxa") de filosofia hindu, cujo principal questionamento é sobre a natureza do darma com base na hermenêutica dos Vedas. O principal questionamento da Purva Mimamsa se refere à natureza das lei naturais (ou dharma). Segundo esta escola, a natureza do darma não é acessível à razão ou à observação e deve ser inferida a partir da autoridade da revelação contida nos Vedas, que são considerados eternos, sem autor e infalíveis. A escola de Mimamsa consiste tanto de doutrinas ateístas quanto teístas e não considerada a existência de Deus, não no caráter do darma. (pt)
- Миманса (санскр. मीमांसा — «исследование», «изучение», «размышление») — одна из ортодоксальных школ (даршан) индуистской философии. Иное название — пурва-миманса («первая миманса», или «предшествующее, первое исследование», в отличие от веданты, называемой уттара-мимамса, или «последующее, дальнейшее исследование»). Основные принципы школы — ритуализм, ортопраксия (установка на «правильное действие»), антиаскетизм и антимистицизм. Центральная цель школы — разъяснение природы дхармы, понимаемой как обязательное исполнение набора ритуалов, выполняемых определённым образом. Природа дхармы недоступна для рассуждения или наблюдения, и должна быть основана только на авторитете Вед, считающихся вечными и непогрешимыми, что связано с их «не-авторским» (апаурушея) происхождением. Пурва-миманса отри (ru)
- Міманса, пурва-міманса (санскр.) — одна з ортодоксальних систем давньоіндійської філософії. Викладена в Міманса-сутрах, авторство яких приписують (4-3 ст. до н. е.). Послідовники міманси вважали, що Веди не є божественним одкровенням, і тому ведичні релігійні філософські положення потребують логічних обґрунтувань. Міманса виходить з того, що остаточне звільнення індивіда від перевтілень (мокші) не можна раціонально пояснити. Але до мокші індивід може прийти і незалежно від своїх прагнень — завдяки беззастережному дотриманню громадських і релігійних обов'язків — дхарми. (uk)
|
