| dbo:abstract
|
- Uvedení přesvaté Bohorodice do chrámu (řecky: Εἴσοδος τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου ἐν τῷ Ναῷ, cír.slo.: Входъ во хрaмъ пресвятыя Владычицы нaшея Богородицы и приснодѣвы Марїи) je jeden z dvanácti velkých svátků v řeckokatolické a pravoslavné církvi. Slaví se 21. listopadu. Nejstarší zmínka o svátku je ze 4. století, kdy jej uvádí svatý Řehoř z Nyssy. Svatá císařovna Helena dala v Jeruzalémě postavit chrám tomuto zasvěcený. Podle tradice svatí Jáchym a Anna, přivedli svojí dceru Marii, když jí byly tři roky, do jeruzalémského chrámu, kde zůstala žít a byla zde vychována. Marie se tak připravovala na svojí úlohu Boží Matky – Bohorodice v ustavičné modlitbě a poznání Svatého písma. Mnohé aspekty tohoto svátku pocházejí z apokryfního Jakubova protoevangelia. Podle tradice byla Marie v chrámě živená archandělem Gabrielem, který jí přinášel potravu. Církev v tom vidí předobraz eucharistie. Svátek oslavuje Marii, která vstupuje do pozemského chrámu, aby se připravila na to, že se jednou stane chrámem Boha. Silný je aspekt jakési předehry či předzvěsti díla Boží dobrotivosti a spásy, tedy vtělení Ježíše Krista. Zároveň Mariino uvedení a život v chrámě, jsou obrazem vstupu a života v chrámě, kterým je Kristus, pro každého věřícího. Z liturgického hlediska má tento svátek jeden den před svátkem (20. listopadu) a čtyři dni po svátku – odevzdání svátku je 25. listopadu. Jelikož se slaví v čase Filipovky (postu před Narozením Páně), v den svátku je výrazná úleva od postu. V byzantském ritu je tento svátek vnímán také jako svátek mnišství, zejména ženského. Přesvatá Bohorodice odešla do chrámu a žila zde v ústavičné modlitbě, postu, pokoře a ústraní, čím dala vzor zasvěceného života. V římskokatolické církvi se tento svátek podle liturgického kalendáře slaví rovněž 21. listopadu a označuje se jako Zasvěcení Panny Marie v Jeruzalémě. (cs)
- Τα Εισόδια της Θεοτόκου στον Ναό, γνωστά στη Δύση ως Παρουσίαση της Παρθένου Μαρίας, είναι χριστιανική εορτή, η οποία εορτάζεται από όλα τα χριστιανικά δόγματα που αναγνωρίζουν αγίους στις 21 Νοεμβρίου. Ανήκει στις Θεομητορικές εορτές. Το εορταζόμενο γεγονός δεν αναφέρεται στην κανονική Αγία Γραφή. Η πρώτη γνωστή αναφορά σε αυτό βρίσκεται στο , ένα απόκρυφο κείμενο του τέλους του Β΄ αιώνα. Σύμφωνα με αυτό, οι μετέπειτα γονείς της Παναγίας, ο και η Άννα, ήταν βαθιά στενοχωρημένοι από το ότι δεν είχαν παιδιά. Για τον λόγο αυτό, προσευχήθηκαν και είχαν συμφωνήσει να αφιερώσουν το τέκνο τους στον Θεό. Αποκτώντας τη Μαρία λοιπόν, την πήγαν όταν ακόμη αυτή ήταν παιδί, στον Ναό της Ιερουσαλήμ προκειμένου να την αφιερώσουν στον Θεό. Αυτά είναι τα Εισόδια της Θεοτόκου. Μεταγενέστερες εκδοχές της ιστορίας (όπως το και το Βιβλίο της Γεννήσεως της Μαρίας) προσθέτουν ότι η Μαρία αφιερώθηκε στον Ναό σε ηλικία περίπου τριών ετών, σε εκπλήρωση ενός όρκου. Κατά την παράδοση παρέμεινε εκεί προς μόρφωση για να προετοιμασθεί για τον ρόλο της ως Θεομήτωρ. (el)
- En la tradicia (ortodoksa, katolika) kristanismo la Entempligo de la sanktega Virgulino estas dipatrina festo, per kiu la Eklezio rememoras enkondukon de la sanktega virgulino Mario en la Templon (je la aĝo 3 jaroj) por edukado ĉe la Templo, kie ŝi loĝis ĝis la fianĉinigo al sankta Jozefo. La festo okazas je la 21-a de novembro (laŭ la respektivaj kalendaroj julia aŭ gregoria) — krom en la kopta eklezio, kiu festas la Entempligon je la 29-a de novembro. (eo)
- Der Gedenktag Unserer Lieben Frau in Jerusalem im liturgischen Jahr der römisch-katholischen Kirche (mit anderem Namen und etwas anderem Festgeheimnis Mariä Tempelgang, Mariä Opferung oder Darstellung Mariens im Tempel, lateinisch Praesentatio Beatae Mariae Virginis), in den Ostkirchen Einzug in den Tempel unserer Herrin, der Gottgebärerin und ewigjungfräulichen Maria, ist ein Mariengedenktag. Festdatum ist der 21. November. In den Ostkirchen, die dem julianischen Kalender folgen, fällt dieser Tag auf den 4. Dezember des gregorianischen Kalenders. (de)
- Presentación de María o de la Virgen, o Consagración de la Virgen María, son denominaciones de una festividad litúrgica cristiana (21 de noviembre, particularmente importante en Oriente, al ser una de las "doce fiestas" que marcan el año litúrgico), basada en un episodio de los evangelios apócrifos y la Vida de María de Epifanio el Monje; y un tema artístico relativamente frecuente en el arte cristiano. El origen de la piadosa tradición surge del llamado Protoevangelio de Santiago, según el cual la Virgen María fue llevada a la edad de tres años por sus padres, San Joaquín y Santa Ana, al Templo de Jerusalén, junto a otras doncellas. Se describe la entrada de las niñas en el templo, portando lámparas, y la particular recepción de María por el sumo sacerdote (denominado o en la Vida de la Virgen de Epifanio el Monje), que profetiza su misión en la redención y la sitúa en un lugar de privilegio ("la tercera grada del altar"), donde la niña baila. La estancia de María en el templo, que se describe como un hecho milagroso (su alimentación "como una paloma" por un ángel -prefiguración de la escena de la Anunciación-), se inicia en un momento distinto en la narración de Epifanio ("regresaron a Nazaret y, cuando la niña tuvo siete años, de nuevo sus padres la condujeron a Jerusalén y la ofrecieron al Señor, consagrada para todos los días de su vida"), pero en cualquier caso se prolonga hasta los doce años; momento en el que, para evitar la contaminación que supondría la presencia de una mujer, el sumo sacerdote, a quien en esta ocasión se nombra como Zacarías (identificado como hijo de Baraquías en el texto de Epifanio), convoca un concurso para decidir con quién se casará, lo que ya constituye otro episodio evangélico (los Desposorios de la Virgen). VII 1. Y los meses se sucedían para la niña. Y, cuando llegó a la edad de dos años, Joaquín dijo: Llevémosla al templo del Señor, para cumplir la promesa que le hemos hecho, no sea que nos la reclame, y rechace nuestra ofrenda. Y Ana respondió: Esperemos al tercer año, a fin de que la niña no nos eche de menos. Y Joaquín repuso: Esperemos. 2. Y, cuando la niña llegó a la edad de tres años, Joaquín dijo: Llamad a las hijas de los hebreos que estén sin mancilla, y que tome cada cual una lámpara, y que estas lámparas se enciendan, para que la niña no vuelva atrás, y para que su corazón no se fije en nada que esté fuera del templo del Señor. Y ellas hicieron lo que se les mandaba, hasta el momento en que subieron al templo del Señor. Y el Gran Sacerdote recibió a la niña, y, abrazándola, la bendijo, y exclamó: El Señor ha glorificado tu nombre en todas las generaciones. Y en ti, hasta el último día, el Señor hará ver la redención por Él concedida a los hijos de Israel. 3. E hizo sentarse a la niña en la tercera grada del altar, y el Señor envió su gracia sobre ella, y ella danzó sobre sus pies y toda la casa de Israel la amó. VIII 1. Y sus padres salieron del templo llenos de admiración, y glorificando al Omnipotente, porque la niña no se había vuelto atrás. Y María permaneció en el templo del Señor, nutriéndose como una paloma, y recibía su alimento de manos de un ángel. 2. Y, cuando llegó a la edad de doce años, los sacerdotes se congregaron, y dijeron: He aquí que María ha llegado a la edad de doce años en el templo del Señor. ¿Qué medida tomaremos con ella, para que no mancille el santuario? Y dijeron al Gran Sacerdote: Tú, que estás encargado del altar, entra y ruega por María, y hagamos lo que te revele el Señor. 3. Y el Gran Sacerdote, poniéndose su traje de doce campanillas, entró en el Santo de los Santos, y rogó por María. Y he aquí que un ángel del Señor se le apareció, diciéndole: Zacarías, Zacarías, sal y reúne a todos los viudos del pueblo, y que éstos vengan cada cual con una vara, y aquel a quien el Señor envíe un prodigio, de aquel será María la esposa. Y los heraldos salieron, y recorrieron todo el país de Judea, y la trompeta del Señor resonó, y todos los viudos acudieron a su llamada. El origen de la festividad fue la dedicación de la iglesia de Santa María la Nueva de Jerusalén, en el año 543; conmemorada en Oriente desde el siglo VI, de lo que hay referencias en una Constitución de un emperador Comneno. Un gentilhombre francés, canciller en la corte del rey de Chipre, habiendo sido enviado a Aviñón en 1372, en calidad de embajador ante el papa Gregorio XI, describió la magnificencia con que en Grecia celebraban esta fiesta el 21 de noviembre. Se introdujo entonces en la ciudad papal; posteriormente Sixto V la impuso en todo Occidente. (es)
- Kristautasunean, Andre Mariaren Aurkenea Jesukristoren amaren Jerusalemgo tenpluan sartzea ( izango zenaren seinale) ospatzen duen jaialdia da. Urtero azaroaren 21ean ospatzen dute. Itun Berriak ez du ezer esaten Ama Birjinaren pasarte honi buruz. Iturri zaharrenak ebanjelio apokrifoetan daude. Andre Mariaren Aurkenea oso presente dago bizantziar eta Italiako pintura gotikoan. (eu)
- The Presentation of the Blessed Virgin Mary, known in the East as The Entry of the Most Holy Theotokos into the Temple, is a liturgical feast celebrated on November 21 by the Catholic, Eastern Orthodox, and some Anglo-Catholic Churches. The feast is associated with an event recounted not in the New Testament, but in the apocryphal Protoevangelium of James. According to that text, Mary's parents, Joachim and Anne, who had been childless, received a heavenly message that they would have a child. In thanksgiving for the gift of their daughter, they brought her, when still a child, to the Temple in Jerusalem to consecrate her to God. Later versions of the story (such as the Gospel of Pseudo-Matthew and the Gospel of the Nativity of Mary) indicate that Mary was taken to the Temple at around the age of three in fulfillment of a vow. Tradition held that she was to remain there to be educated in preparation for her role as Mother of God. In the Eastern Orthodox tradition, this is one of the days when women named Mary (Μαρία in Greek) and Despoina (Δέσποινα) celebrate their name day. (en)
- Maria dipersembahkan ke Bait Allah atau yang biasa disebut Theotokos Mahakudus dipersembahkan ke Bait Allah di tradisi gereja-gereja ritus Bizantium merupakan sebuah perayaan liturgis yang tiap tahunnya dirayakan pada tanggal 21 November atau 4 Desember oleh Gereja Katolik dan Gereja Ortodoks. Perayaan ini dihubungkan dengan suatu peristiwa yang tidak diceritakan dalam Perjanjian Baru, tetapi dikisahkan dalam kitab apokrif Injil Yakobus. Menurut teks Injil Yakobus, orang tua Maria, Yoakim dan Anna, yang sudah lama menantikan kehadiran seorang anak menerima wahyu dari Yang Mahatinggi bahwa mereka akan memiliki seorang anak. Untuk menunjukkan rasa syukur mereka atas kabar bahagia tersebut, mereka membawa Maria kecil ke Bait Allah untuk dijadikan abdi di Bait Suci. Dalam tradisi gereja-gereja timur, hari ini merupakan hari raya nama bagi perempuan-perempuan yang memiliki nama Maria (bahasa Yunani: Μαρία) atau Despoina (bahasa Yunani: Δέσποινα). (in)
- La Présentation de Marie au Temple (en grec εἴσοδος tis Panaghias) est une fête catholique (considérée comme une Mémoire obligatoire) et orthodoxe (une des Douze Grandes Fêtes). Elle est aujourd'hui célébrée le 21 novembre en Occident comme en Orient. (fr)
- La Presentazione della Beata Vergine Maria è una memoria liturgica della Chiesa cattolica di origine devozionale, celebrata anche dal Rito bizantino come Ingresso della Madre di Dio al Tempio, che ricorda la presentazione di Maria al Tempio di Gerusalemme. Viene celebrata il 21 novembre di ogni anno in entrambi i riti. (it)
- 복되신 동정 마리아의 자헌 기념일(서방 교회의 명칭) 또는 지극히 거룩하신 하느님의 어머니 입당 축일(동방 교회의 명칭)은 로마 가톨릭교회(라틴 교회, 동방 가톨릭교회)와 동방 정교회 등 기독교에서 매년 11월 21일마다 기념하는 축일이다. 특히 동방 정교회에서는 전통적으로 이 날을 마리아와 데스포니아(그리스어로 여주인)라는 세례명을 가진 여성들의 영명 축일로 기념하고 있다. 이 축일은 신약성경에서 유래한 것이 아니라 저자가 확실하지 않은 외경 에 나오는 내용과 관련이 있다. 이 문헌에 따르면, 요아킴과 안나는 오랫동안 자식이 없어서 걱정이었지만, 하늘로부터 한 아이를 갖게 될 것이라는 계시를 받게 되었다. 그리하여 딸 마리아를 낳게 된 그들은 매우 기뻐서 하느님께 딸을 봉헌하기 위해 아직 어린 그녀를 예루살렘 성전으로 데리고 올라갔다. 마태오 복음서와 와 같이 좀 더 후기에 등장한 문헌들에서는 마리아가 3세 정도 되는 나이에 성전에 봉헌되었다고 기록하고 있다. 전승에 의하면 성전에 있는 동안 마리아는 자신에게 부여된 역할인 하느님의 어머니가 되기 위한 준비 차원에서 종교 교육을 받았다고 전해진다. (ko)
- 生神女進堂祭（しょうしんじょしんどうさい）または聖母の奉献（せいぼのほうけん）は11月21日（ユリウス暦を用いる教会ではグレゴリオ暦12月4日にあたる）に祝われるキリスト教の祭日で、正教会の十二大祭および西方教会の聖人暦の記念日のひとつ。イエス・キリストの母生神女、マリヤが3歳ごろ、エルサレム神殿に入ったことを記憶する。生神女進殿祭（しょうしんじょしんでんさい）とも呼ばれる。 聖伝によれば、マリヤが3歳のとき、両親イオアキムとアンナは、彼女が生まれる前の誓いに従い、エルサレム神殿にマリヤを献じた。大祭司ザハリヤ（前駆授洗イオアンの父）は彼女を受けて、本来は女性が立ち入ることを許されない聖所へと彼女を導き、彼女はその後成人まで聖所に養われた。この祭では、この故事を記憶しマリヤを賛栄する。聖人伝には、この祭の教訓として、親たちに子どもを教会に伴い神の教えを聞くことの大切さを銘記させるものだとするものがある。 朗読箇所は、前日の晩課では、1）出エジプト記40:1-5, 9, 10, 16, 34, 35（モーセに指示された幕屋の構成と、幕屋への神の臨在）、2）列王記上7:51, 8:1, 3-7, 9-11 （ソロモンの神殿と、神殿への神の臨在）、3）エゼキエル書43:27-44:4 （幻に示された神殿の聖所とメシア王の入場）。早課ではルカ福音書1:39-49, 56（マリヤのエリザヴェタ訪問。エリザヴェタの賛詞、マリヤの祈り）。聖体礼儀においてはヘブライ書（エウレイ書）9:1-7（雛形としての幕屋について、その構成と過渡的性格）、ルカ福音書10:38-42、11:27,28（マリヤとマルタ、幸福なものとは神の言葉を聴き、守るものである）となり、他のいくつかの生神女の祭と同じである。 十二大祭のなかでは比較的新しく、7世紀末より前にはじまったと考えられる。東方で始まり、7世紀末にはすでにエルサレムで知られており（クリトの聖アンドレイが記録を残している）、その1世紀後にコンスタンティノープルに紹介された。西方にはさらに遅く入り、1347年にグレゴリオス11世がアヴィニョンで初めてこの祭を行った (ja)
- Op het feest van de Opdracht van de Heilige Maagd Maria in de tempel of Maria Presentatie viert de Kerk dat de ouders van Maria haar opdroegen in de tempel. Daarmee viert de Kerk dat Maria, vervuld van de heilige Geest, vanaf haar Onbevlekte Ontvangenis geheel aan de Heer was toegewijd. Het feest is niet gebaseerd op Bijbelse geschriften maar op het Proto-evangelie van Jakobus. Daarin wordt verhaald dat Joachim en Anna uit dankbaarheid voor haar miraculeuze geboorte Maria toewijdden aan god in de tempel, waar ze bleef tot haar puberteit. Het is in de katholieke kerk een gedachtenis die valt op 21 november. In de Orthodoxe Kerk is het een van 12 Grote Feesten, waar het Opdracht van de Moeder Gods in de tempel genoemd wordt. Sinds de achtste eeuw wordt deze gedachtenis in het Oosten gevierd. Later introduceerden geestelijken uit Constantinopel het feest van Maria Presentatie in het Westen. (nl)
- Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny − święto obchodzone 21 listopada w Kościołach tradycji katolickiej i 21 listopada (według kalendarza juliańskiego) / 4 grudnia (według kalendarza gregoriańskiego) prawosławnej, w której nosi ono nazwę święta Wprowadzenia Bogurodzicy (Matki Bożej) do Świątyni. Według tradycji wywodzącej się z apokryfów, m.in. z Protoewangelii Jakuba, Maryja będąc małą dziewczynką została przedstawiona w Świątyni jerozolimskiej i przy niej się wychowała jako dziewica aż do osiągnięcia wieku zamążpójścia, czyli dwanaście i pół roku. W opowiadaniu Ewangelii Łukasza o Zwiastowaniu, Maria odpowiedziała Aniołowi w czasie teraźniejszym nie znam męża, a nie w aoryście (czas przeszły), co może oznaczać jej wcześniej podjętą decyzję o pozostaniu w dziewictwie także w wieku dorosłym – podobnie jak wyraża się w czasie teraźniejszym np. abstynencję od alkoholu: ja nie piję. Według włoskiego mariologa o. G. Roschiniego, wydarzenie to jest: w harmonii ze zwyczajami judaizmu, które wyłaniają się z samego tekstu Pisma Świętego: zwyczaj poświęcania na służbę Bogu synów i córek byłby zgodny z rozdziałem 27 Księgi Kapłańskiej; istnienie specjalnej grupy męskiej oraz żeńskiej, przeznaczonych do służby w przybytku i w świątyni wynikałoby z: Ezdr 38,8; 1 Sm 2,11 oraz Łk 2,37; Kobiety przeznaczone na służbę w świątyni mieszkały w pokojach przylegających do Świątyni, jak wynikałoby z 2 Krl 23,4.7 oraz 1 Krn 9,26.27.33 Francuski biblista Frédéric Manns, specjalista w zakresie starożytnej literatury hebrajskiej, w swym opracowaniu naukowym dotyczącym modlitwy starożytnego Izraela stwierdza, iż w świątyni przebywały dziewczynki przed osiągnięciem dojrzałości, które tkały m.in. zasłonę przybytku, oddzielającą Miejsce Święte od Najświętszego, wspominaną w ewangeliach kanonicznych, opisujących scenę śmierci Chrystusa na krzyżu. Wiek dziecięcy podyktowany był obowiązkiem zachowania czystości rytualnej. O zwyczaju tym wspominają: Tosefta Szekalim oraz Apokalipsa Barucha. Wiadomo, iż w świątyni, m.in. do przygotowywania szat kapłańskich, jak to nakazywało prawo żydowskie, używano bisioru. Jeśli Całun z Manoppello jest rzeczywiście bisiorem i rzeczywiście był użyty podczas pogrzebu Chrystusa, możliwe, iż przyniósł je na pogrzeb Jezusa ktoś związany ze świątynią, ktoś znany osobie Maryi z czasów, gdy przebywała w Jerozolimie jako dziecko. Wydarzenie ofiarowania Marii opisała też Maria z Agredy, mistyczka hiszpańska z XVII w. w rozdz. 17 ks. II książki "Mistyczne Miasto Boże". W Jerozolimie od III w. czczone jest miejsce narodzin Maryi Panny. Dzisiaj pokazywane jest ono w podziemiach bazyliki św. Anny w dzielnicy muzułmańskiej. Tradycja ta pozostaje w bezsprzecznym związku z apokryficznym opisem ofiarowania i przebywania Maryi w świątyni, która lokalizowana jest w pobliżu. W ikonografii scena ofiarowania Najświętszej Maryi Panny najczęściej ukazuje Maryję jako kilkuletnią dziewczynkę idącą po schodach do świątyni, by tam ofiarować się Bogu. Święto to obchodzono na Wschodzie już w VII wieku w rocznicę poświęcenia kościoła Matki Bożej Nowej (gr. Nea) w Jerozolimie, którą wzniesiono z polecenia cesarza Justyniana. W XIV wieku święto zostało przyjęte przez Kościół Zachodni. W Kościele katolickim wspomnienie ofiarowania NMP jest szczególnym świętem sióstr klauzurowych. Mówił o tym Jan Paweł II: Maryja jawi się nam dzisiaj jako świątynia, w której Bóg umieścił swe zbawienie i jako służebnica, która jest całkowicie poświęcona Panu. Każdego roku tego dnia Wspólnota Kościoła na całym świecie wspomina mniszki klauzurowe, które podjęły życie oddane całkowicie kontemplacji i żyją z tego, co Opatrzność im przyniesie poprzez szczodrość wiernych. Przypominając każdemu o obowiązku zatroszczenia się, by tym Bogu poświęconym siostrom nie brakowało duchowego i materialnego wsparcia, przesyłam im moje ciepłe pozdrowienia i podziękowania. (pl)
- A Apresentação da Virgem Maria (no ocidente) ou A Entrada da Mais Sagrada Thetokos no Templo (no oriente) são nomes de uma festa litúrgica celebrada pela Igreja Católica, inclusive as de tradição oriental, e pela Igreja Ortodoxa. A festa está associada com um evento que não está relatado no Novo Testamento, mas no apócrifo Evangelho de Tiago. De acordo com o relato, os pais da Virgem Maria, Joaquim e Ana, que não podiam ter filhos, receberam uma mensagem de que teriam um filho. Como agradecimento pela graça da filha que lhes veio, eles a levaram ainda pequena para o Templo em Jerusalém para consagrá-la a Deus. Versões posteriores da história (como no Evangelho de Pseudo-Mateus e no Evangelho da Natividade de Maria) nos contam que Maria foi levada para o Templo com cerca de três anos de idade para cumprir uma promessa. A tradição conta que ela permaneceu ali para se preparar para o seu futuro papel como Mãe de Deus (Teótoco em grego). Na tradição oriental, esta é uma das datas nas quais se batizam as meninas nascidas com o nome de Maria (Μαρία). (pt)
- Den saliga Jungfrun Marias tempelgång är en minnesdag som hålls i Katolska kyrkan och Ortodoxa kyrkan, till åminnelse av när Jungfru Maria, enligt apokryfa källor, i sin barndom fördes till Jerusalems tempel för att konsekreras till Gud. Minnesdagen infaller den 21 november. Händelsen som minnesdagen firar nämns i Jakobs protevangelium. Jungfru Marias föräldrar, Joakim och Anna, hade länge varit barnlösa när de fick sin dotter, enligt protevangeliet sedan en ängel uppenbarade sig för Marie moder. När Maria var tre år tog föräldrarna henne till Jerusalems tempel för att infria sina löften till Gud för barnet de hade fått. Prästen i templet tog emot Maria och förutsåg hennes framtid. Hon levde där som en duva och matades av en ängel, berättar protevangeliet, och stannade tills hon trolovades. Ortodoxa kyrkan firar denna dag som en av årets tolv största högtider. Hos dem som använder sig av julianska kalendern infaller 21 november på den dag som i gregorianska kalendern motsvaras av den 4 december. Berättelsen är ofta avbildad i konsten, så till exempel i Les Très Riches Heures du duc de Berry. (sv)
- Введе́ние во храм Пресвято́й Богоро́дицы (греч. Εἴσοδος τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου ἐν τῷ Ναῷ, лат. Praesentatio S. Mariae in templo, церк.-слав. Вхо́дъ во хра́мъ прест҃ы́ѧ влⷣчцы на́шеѧ бцⷣы, и҆ приснодв҃ы мр҃і́и) — христианский праздник, установленный в VIII веке в память о том, что родители Богородицы святой Иоаким и святая Анна, исполняя обет посвятить своего ребёнка Богу, в трёхлетнем возрасте привели свою дочь Марию в Иерусалимский храм, где была введена первосвященником (по преданию, Захарией) во Святая святых. Дева Мария жила в храме или при храме до 12 лет или до 14 лет — до своего обручения с праведным Иосифом Обручником. Событие не упоминается в канонических Евангелиях и известно из более поздних апокрифов, произведений гомилетического и гимнографического характера. В Православной церкви принадлежит к числу двунадесятых праздников, в Католической церкви имеет ранг «память» (memoria). Православные церкви, использующие юлианский календарь, в том числе Русская православная церковь, а также Украинская грекокатолическая церковь (в пределах Украины), старообрядцы и некоторые иные празднуют Введение 21 ноября (4 декабря). Католическая церковь и Православные церкви, использующие новоюлианский календарь, отмечают праздник 21 ноября по новому стилю; в Коптской церкви — 29 ноября по новому стилю. (ru)
- Вве́дення у храм Пресвято́ї Ді́ви Марії́ (грец. Εἴσοδος τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου ἐν τῷ Ναῷ, лат. Praesentatio Sanctae Dei Genetricis in Templo) — одне з великих християнських Богородичних свят, встановлене на честь події приведення пресвятої Богородиці своїми батьками в Єрусалимський храм для присвячення Богу. Святкується Східними і Західними церквами — 21 листопада за григоріанським і новоюліанським календарями. Деякі Східні церкви відзначають це свято за юліанським календарем — 21 листопада (4 грудня) . (uk)
|
| rdfs:comment
|
- En la tradicia (ortodoksa, katolika) kristanismo la Entempligo de la sanktega Virgulino estas dipatrina festo, per kiu la Eklezio rememoras enkondukon de la sanktega virgulino Mario en la Templon (je la aĝo 3 jaroj) por edukado ĉe la Templo, kie ŝi loĝis ĝis la fianĉinigo al sankta Jozefo. La festo okazas je la 21-a de novembro (laŭ la respektivaj kalendaroj julia aŭ gregoria) — krom en la kopta eklezio, kiu festas la Entempligon je la 29-a de novembro. (eo)
- Der Gedenktag Unserer Lieben Frau in Jerusalem im liturgischen Jahr der römisch-katholischen Kirche (mit anderem Namen und etwas anderem Festgeheimnis Mariä Tempelgang, Mariä Opferung oder Darstellung Mariens im Tempel, lateinisch Praesentatio Beatae Mariae Virginis), in den Ostkirchen Einzug in den Tempel unserer Herrin, der Gottgebärerin und ewigjungfräulichen Maria, ist ein Mariengedenktag. Festdatum ist der 21. November. In den Ostkirchen, die dem julianischen Kalender folgen, fällt dieser Tag auf den 4. Dezember des gregorianischen Kalenders. (de)
- Kristautasunean, Andre Mariaren Aurkenea Jesukristoren amaren Jerusalemgo tenpluan sartzea ( izango zenaren seinale) ospatzen duen jaialdia da. Urtero azaroaren 21ean ospatzen dute. Itun Berriak ez du ezer esaten Ama Birjinaren pasarte honi buruz. Iturri zaharrenak ebanjelio apokrifoetan daude. Andre Mariaren Aurkenea oso presente dago bizantziar eta Italiako pintura gotikoan. (eu)
- La Présentation de Marie au Temple (en grec εἴσοδος tis Panaghias) est une fête catholique (considérée comme une Mémoire obligatoire) et orthodoxe (une des Douze Grandes Fêtes). Elle est aujourd'hui célébrée le 21 novembre en Occident comme en Orient. (fr)
- La Presentazione della Beata Vergine Maria è una memoria liturgica della Chiesa cattolica di origine devozionale, celebrata anche dal Rito bizantino come Ingresso della Madre di Dio al Tempio, che ricorda la presentazione di Maria al Tempio di Gerusalemme. Viene celebrata il 21 novembre di ogni anno in entrambi i riti. (it)
- 복되신 동정 마리아의 자헌 기념일(서방 교회의 명칭) 또는 지극히 거룩하신 하느님의 어머니 입당 축일(동방 교회의 명칭)은 로마 가톨릭교회(라틴 교회, 동방 가톨릭교회)와 동방 정교회 등 기독교에서 매년 11월 21일마다 기념하는 축일이다. 특히 동방 정교회에서는 전통적으로 이 날을 마리아와 데스포니아(그리스어로 여주인)라는 세례명을 가진 여성들의 영명 축일로 기념하고 있다. 이 축일은 신약성경에서 유래한 것이 아니라 저자가 확실하지 않은 외경 에 나오는 내용과 관련이 있다. 이 문헌에 따르면, 요아킴과 안나는 오랫동안 자식이 없어서 걱정이었지만, 하늘로부터 한 아이를 갖게 될 것이라는 계시를 받게 되었다. 그리하여 딸 마리아를 낳게 된 그들은 매우 기뻐서 하느님께 딸을 봉헌하기 위해 아직 어린 그녀를 예루살렘 성전으로 데리고 올라갔다. 마태오 복음서와 와 같이 좀 더 후기에 등장한 문헌들에서는 마리아가 3세 정도 되는 나이에 성전에 봉헌되었다고 기록하고 있다. 전승에 의하면 성전에 있는 동안 마리아는 자신에게 부여된 역할인 하느님의 어머니가 되기 위한 준비 차원에서 종교 교육을 받았다고 전해진다. (ko)
- Вве́дення у храм Пресвято́ї Ді́ви Марії́ (грец. Εἴσοδος τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου ἐν τῷ Ναῷ, лат. Praesentatio Sanctae Dei Genetricis in Templo) — одне з великих християнських Богородичних свят, встановлене на честь події приведення пресвятої Богородиці своїми батьками в Єрусалимський храм для присвячення Богу. Святкується Східними і Західними церквами — 21 листопада за григоріанським і новоюліанським календарями. Деякі Східні церкви відзначають це свято за юліанським календарем — 21 листопада (4 грудня) . (uk)
- Uvedení přesvaté Bohorodice do chrámu (řecky: Εἴσοδος τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου ἐν τῷ Ναῷ, cír.slo.: Входъ во хрaмъ пресвятыя Владычицы нaшея Богородицы и приснодѣвы Марїи) je jeden z dvanácti velkých svátků v řeckokatolické a pravoslavné církvi. Slaví se 21. listopadu. Nejstarší zmínka o svátku je ze 4. století, kdy jej uvádí svatý Řehoř z Nyssy. Svatá císařovna Helena dala v Jeruzalémě postavit chrám tomuto zasvěcený. V římskokatolické církvi se tento svátek podle liturgického kalendáře slaví rovněž 21. listopadu a označuje se jako Zasvěcení Panny Marie v Jeruzalémě. (cs)
- Τα Εισόδια της Θεοτόκου στον Ναό, γνωστά στη Δύση ως Παρουσίαση της Παρθένου Μαρίας, είναι χριστιανική εορτή, η οποία εορτάζεται από όλα τα χριστιανικά δόγματα που αναγνωρίζουν αγίους στις 21 Νοεμβρίου. Ανήκει στις Θεομητορικές εορτές. (el)
- Presentación de María o de la Virgen, o Consagración de la Virgen María, son denominaciones de una festividad litúrgica cristiana (21 de noviembre, particularmente importante en Oriente, al ser una de las "doce fiestas" que marcan el año litúrgico), basada en un episodio de los evangelios apócrifos y la Vida de María de Epifanio el Monje; y un tema artístico relativamente frecuente en el arte cristiano. 3. E hizo sentarse a la niña en la tercera grada del altar, y el Señor envió su gracia sobre ella, y ella danzó sobre sus pies y toda la casa de Israel la amó. (es)
- The Presentation of the Blessed Virgin Mary, known in the East as The Entry of the Most Holy Theotokos into the Temple, is a liturgical feast celebrated on November 21 by the Catholic, Eastern Orthodox, and some Anglo-Catholic Churches. In the Eastern Orthodox tradition, this is one of the days when women named Mary (Μαρία in Greek) and Despoina (Δέσποινα) celebrate their name day. (en)
- Maria dipersembahkan ke Bait Allah atau yang biasa disebut Theotokos Mahakudus dipersembahkan ke Bait Allah di tradisi gereja-gereja ritus Bizantium merupakan sebuah perayaan liturgis yang tiap tahunnya dirayakan pada tanggal 21 November atau 4 Desember oleh Gereja Katolik dan Gereja Ortodoks. Dalam tradisi gereja-gereja timur, hari ini merupakan hari raya nama bagi perempuan-perempuan yang memiliki nama Maria (bahasa Yunani: Μαρία) atau Despoina (bahasa Yunani: Δέσποινα). (in)
- 生神女進堂祭（しょうしんじょしんどうさい）または聖母の奉献（せいぼのほうけん）は11月21日（ユリウス暦を用いる教会ではグレゴリオ暦12月4日にあたる）に祝われるキリスト教の祭日で、正教会の十二大祭および西方教会の聖人暦の記念日のひとつ。イエス・キリストの母生神女、マリヤが3歳ごろ、エルサレム神殿に入ったことを記憶する。生神女進殿祭（しょうしんじょしんでんさい）とも呼ばれる。 聖伝によれば、マリヤが3歳のとき、両親イオアキムとアンナは、彼女が生まれる前の誓いに従い、エルサレム神殿にマリヤを献じた。大祭司ザハリヤ（前駆授洗イオアンの父）は彼女を受けて、本来は女性が立ち入ることを許されない聖所へと彼女を導き、彼女はその後成人まで聖所に養われた。この祭では、この故事を記憶しマリヤを賛栄する。聖人伝には、この祭の教訓として、親たちに子どもを教会に伴い神の教えを聞くことの大切さを銘記させるものだとするものがある。 十二大祭のなかでは比較的新しく、7世紀末より前にはじまったと考えられる。東方で始まり、7世紀末にはすでにエルサレムで知られており（クリトの聖アンドレイが記録を残している）、その1世紀後にコンスタンティノープルに紹介された。西方にはさらに遅く入り、1347年にグレゴリオス11世がアヴィニョンで初めてこの祭を行った (ja)
- Op het feest van de Opdracht van de Heilige Maagd Maria in de tempel of Maria Presentatie viert de Kerk dat de ouders van Maria haar opdroegen in de tempel. Daarmee viert de Kerk dat Maria, vervuld van de heilige Geest, vanaf haar Onbevlekte Ontvangenis geheel aan de Heer was toegewijd. Het feest is niet gebaseerd op Bijbelse geschriften maar op het Proto-evangelie van Jakobus. Daarin wordt verhaald dat Joachim en Anna uit dankbaarheid voor haar miraculeuze geboorte Maria toewijdden aan god in de tempel, waar ze bleef tot haar puberteit. (nl)
- A Apresentação da Virgem Maria (no ocidente) ou A Entrada da Mais Sagrada Thetokos no Templo (no oriente) são nomes de uma festa litúrgica celebrada pela Igreja Católica, inclusive as de tradição oriental, e pela Igreja Ortodoxa. Na tradição oriental, esta é uma das datas nas quais se batizam as meninas nascidas com o nome de Maria (Μαρία). (pt)
- Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny − święto obchodzone 21 listopada w Kościołach tradycji katolickiej i 21 listopada (według kalendarza juliańskiego) / 4 grudnia (według kalendarza gregoriańskiego) prawosławnej, w której nosi ono nazwę święta Wprowadzenia Bogurodzicy (Matki Bożej) do Świątyni. Według włoskiego mariologa o. G. Roschiniego, wydarzenie to jest: Wydarzenie ofiarowania Marii opisała też Maria z Agredy, mistyczka hiszpańska z XVII w. w rozdz. 17 ks. II książki "Mistyczne Miasto Boże". (pl)
- Den saliga Jungfrun Marias tempelgång är en minnesdag som hålls i Katolska kyrkan och Ortodoxa kyrkan, till åminnelse av när Jungfru Maria, enligt apokryfa källor, i sin barndom fördes till Jerusalems tempel för att konsekreras till Gud. Minnesdagen infaller den 21 november. Ortodoxa kyrkan firar denna dag som en av årets tolv största högtider. Hos dem som använder sig av julianska kalendern infaller 21 november på den dag som i gregorianska kalendern motsvaras av den 4 december. Berättelsen är ofta avbildad i konsten, så till exempel i Les Très Riches Heures du duc de Berry. (sv)
- Введе́ние во храм Пресвято́й Богоро́дицы (греч. Εἴσοδος τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου ἐν τῷ Ναῷ, лат. Praesentatio S. Mariae in templo, церк.-слав. Вхо́дъ во хра́мъ прест҃ы́ѧ влⷣчцы на́шеѧ бцⷣы, и҆ приснодв҃ы мр҃і́и) — христианский праздник, установленный в VIII веке в память о том, что родители Богородицы святой Иоаким и святая Анна, исполняя обет посвятить своего ребёнка Богу, в трёхлетнем возрасте привели свою дочь Марию в Иерусалимский храм, где была введена первосвященником (по преданию, Захарией) во Святая святых. Дева Мария жила в храме или при храме до 12 лет или до 14 лет — до своего обручения с праведным Иосифом Обручником. Событие не упоминается в канонических Евангелиях и известно из более поздних апокрифов, произведений гомилетического и гимнографического характера. (ru)
|
