An Entity of Type: Music107020895, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The Piano Concerto No. 5 in E-flat major, Op. 73, known as the Emperor Concerto in English-speaking countries, is a concerto composed by Ludwig van Beethoven for piano and orchestra. Beethoven composed the concerto in 1809 under salary in Vienna, and he dedicated it to Archduke Rudolf, who was his patron, friend, and pupil. Its public premiere was on 28 November 1811 in Leipzig, with Friedrich Schneider as the soloist and Johann Philipp Christian Schulz conducting the Gewandhaus Orchestra. Beethoven, usually the soloist, could not perform due to declining hearing.

Property Value
dbo:abstract
  • El Concert per a piano núm. 5 en mi bemoll major, anomenat Emperador, op. 73, de Ludwig van Beethoven, va ser compost entre 1809 i 1811. Està dedicat a l'arxiduc Rodolf d'Habsburg-Lorena. És un concert de la seva etapa intermèdia, en la qual ja s'obria pas cap al Romanticisme. L'obra està escrita per a un piano solista i una orquestra composta per 2 flautes, 2 oboès, 2 clarinets, 2 fagots, 2 trompes, 2 trompetes, timbals i instruments de corda. Va ser estrenat el 28 de novembre de 1811 al Gewandhaus de Leipzig dirigit per Johann Philipp Christoph Schulz. El 1812, el seu deixeble Carl Czerny estrenava aquesta obra a Viena. Aquest és un concert ben conegut i força popular. L'octubre del 2007 va obtenir el número 1 de la llista dels cent millors concerts clàssics de l'ABC (Australian Broadcasting Company's) Classic FM. Com en el cas de la Sonata per a piano núm. 14, «Clar de Lluna», el títol d'"Emperador", a aquest concert, no va ser el mateix Beethoven qui l'hi va posar. Diu la llegenda que va ser un soldat francès que, impressionat per l'espectacularitat de l'obra, va cridar "És com l'emperador!", tot referint-se a Napoleó Bonaparte. (ca)
  • El concierto para piano n.º 5 en mi bemol mayor, Op. 73, conocido popularmente como «Emperador», fue el último concierto para piano del compositor Ludwig van Beethoven. Fue escrito entre 1809 y 1811 en Viena y está dedicado a Rodolfo de Austria, protector y pupilo de Beethoven. Fue estrenado el 28 de noviembre de 1811 en la Gewandhaus de Leipzig. En 1812 Carl Czerny, alumno del compositor, estrenó la obra en Viena. El sobrenombre de «Emperador» no fue asignado por el propio Beethoven sino por Johann Baptist Cramer, el editor inglés del concierto. El concierto tiene una duración aproximada de cuarenta minutos y, como en todos los conciertos para piano de Beethoven, el primer movimiento es particularmente largo, de aproximadamente veinte minutos de duración. (es)
  • Das 5. Klavierkonzert Es-Dur op. 73 ist Ludwig van Beethovens letztes vollendetes Klavierkonzert. Im englischsprachigen Raum ist dieses Meisterwerk auch unter dem Titel Emperor Concerto bekannt und gehört heutzutage zu den beliebtesten und meistgespielten Klavierkonzerten weltweit. Die Spieldauer beträgt circa 40 Minuten. (de)
  • L'empereur Le Concerto pour piano en mi bémol majeur opus 73 (connu aussi sous le nom de L'empereur ou Concerto Empereur, mais non de l'invention du compositeur) est le dernier des cinq concertos pour piano de Ludwig van Beethoven. Sa composition commence vers 1808-1809 et est à peu près contemporaine de celle de ses Cinquième et Sixième symphonies. Sa première représentation a eu lieu en janvier 1811 avec l'archiduc Rodolphe d'Autriche en soliste, son élève, à qui sera dédié le concerto. Si l'on a pu dire du quatrième que c′était son plus intime, on peut désigner le cinquième comme son plus explicite, son plus ouvert. (fr)
  • The Piano Concerto No. 5 in E-flat major, Op. 73, known as the Emperor Concerto in English-speaking countries, is a concerto composed by Ludwig van Beethoven for piano and orchestra. Beethoven composed the concerto in 1809 under salary in Vienna, and he dedicated it to Archduke Rudolf, who was his patron, friend, and pupil. Its public premiere was on 28 November 1811 in Leipzig, with Friedrich Schneider as the soloist and Johann Philipp Christian Schulz conducting the Gewandhaus Orchestra. Beethoven, usually the soloist, could not perform due to declining hearing. The work's military aspects and symbolism characterize its heroic style. Beethoven used novel approaches with the piece, such as beginning the solo entrance without orchestral introduction, lengthening the concerto, and creating a new relationship between piano and orchestra. The first of its three movements, Allegro, is in sonata form and is longer than any opening movement of Beethoven's earlier piano concertos. The second movement, Adagio un poco mosso, is a nocturne that directly builds into the third movement. The last movement, Rondo: Allegro ma non troppo, is in seven-part rondo form. The concerto is approximately forty minutes. The origin of the epithet Emperor is uncertain; it may have been coined by Johann Baptist Cramer, the English publisher of the concerto. The concerto has no association with any emperor, and according to Donald Tovey and Betsy Schwarm, Beethoven would have disliked it due to his disapproval of Napoleon's conquest. As part of his repertoire, Franz Liszt frequently performed the concerto throughout his life. Since 1912, it has been recorded numerous times by classical pianists. (en)
  • 《피아노 협주곡 5번 내림마장조, 작품 번호 73》는 루트비히 판 베토벤에 의해 쓰인 피아노 협주곡이다. "황제", 또는 "황제 협주곡"이라는 부제로 가장 많이 알려져 있다. 이 작품이 만들어진 1809년은 나폴레옹 군에 의해 빈이 점령되어 사회적으로 극도의 혼란 상태였다. 베토벤은 악화된 난청으로 인해 개인적으로 매우 힘든 시기였음에도 불구하고, 피아노 협주곡의 정점을 이루는 역작을 만들어냈다. 이 작품은 웅장한 스케일과 찬란한 색채가 인상적이며, 베토벤 특유의 강력한 피아니즘을 펼쳐보인다. (ko)
  • ピアノ協奏曲 第5番 変ホ長調 作品73(ピアノきょうそうきょく だい5ばん へんホちょうちょう さくひん73)は、ルートヴィヒ・ヴァン・ベートーヴェンが遺したピアノ協奏曲の一つ。『皇帝』(こうてい)の通称で知られている。 (ja)
  • V Koncert fortepianowy Es-dur op. 73 Ludwiga van Beethovena – ostatni utwór na fortepian i orkiestrę napisany przez tego kompozytora. Zwykle określany jest mianem Cesarskiego. To jednocześnie jedno z najwybitniejszych dzieł środkowego okresu twórczości Beethovena, uznawane za wzorzec gatunku. Koncert skomponowany został w latach 1809-1811 w Wiedniu i zadedykowany przyjacielowi kompozytora, arcyksięciu Rudolfowi. Pierwsze wykonanie utworu miało miejsce 28 listopada 1811 roku w słynnej sali koncertowej Gewandhaus w Lipsku. Premiera wiedeńska odbyła się w roku następnym. (pl)
  • Il concerto per pianoforte e orchestra n. 5 di Ludwig van Beethoven fu composto tra il 1809 e il 1810. È detto "L'Imperatore", nome assegnatogli in maniera del tutto arbitraria da parte dell'editore e non inerente a Napoleone Bonaparte cui si riferisce invece la Terza Sinfonia del 1804 detta "Eroica".Il concerto fu dedicato come il precedente dell'op.58 all'arciduca Rodolfo Giovanni d'Asburgo-Lorena.La prima di questo concerto non fu eseguita a Vienna ma a Lipsia, l'anno successivo a quello della sua stesura definitiva, il 28 novembre 1811, dal pianista Friedrich Schneider e sotto la direzione di . A Vienna fu eseguito l'anno dopo, con un pubblico che dimostrò una certa freddezza nei confronti del capolavoro beethoveniano, anche in considerazione della durata dell'esecuzione (circa 40 minuti). Il concerto è in mi bemolle maggiore ed è suddiviso in 3 movimenti: * Allegro * Adagio un poco mosso (in si maggiore) * Rondò: Allegro L'allegro apre con una cadenza che presenta carattere virtuosistico, a cui segue l'esposizione dei temi da parte di un Tutti orchestrale. Il primo è pomposo e gioioso e si differenzia nettamente dal secondo tema, interiore ed essenziale nella scrittura, che viene esposto dall'orchestra dapprima nella Tonica sul modo minore, più tardi dal pianoforte solo in si minore e nella ripresa in do diesis minore. Il percorso armonico in questo primo tempo risulta piuttosto articolato e complesso, così da sottolineare la frequente ricerca da parte di Beethoven di un approfondimento e reinterpretazione delle forme, che fin dalla giovinezza era uso modificare (come dimostrano alcune sonate giovanili e quelle che fanno parte del cosiddetto terzo periodo compositivo di Beethoven). L'adagio un poco mosso presenta un tema dalla cantabilità estrema unita alla dolcezza sublime, tipica dei suoi tempi lenti centrali. È ricco di trilli, abbellimento utilizzato per rendere l'effetto del prolungamento altrimenti scadente nei pianoforti dell'epoca, alquanto poveri di sonorità. Anche in questo frangente il pianoforte non è mero strumento solista, ma appare splendidamente fuso con l'orchestra, che inizialmente accompagna il tema eseguito dal pianoforte e da ultimo lo espone da protagonista, accompagnato dal pianoforte nel registro acuto dello strumento. Con una modulazione improvvisa tramite una discesa cromatica (si-si bemolle ovvero dominante di mi bemolle) avviene il collegamento col Rondò finale, che presenta nel tema principale un'emiolia che gli dona un carattere scintillante e gioioso. La zona centrale diventa una continua proposizione del tema da parte del pianoforte, con accenti particolarmente delicati, a cui segue sempre la risposta imperiosa dell'orchestra. Dopo una sorta di ripresa il dialogo tra pianoforte e orchestra diventa più stretto fino all'arrivo della breve cadenza finale, a cui segue un'altrettanto stringata coda dell'orchestra a chiudere con effetto trascinante il concerto. (it)
  • Ludwig van Beethovens Pianoconcert Nr. 5 in Es-groot op. 73 werd gecomponeerd tussen 1809 en 1811 in Wenen. Dit werk, ook bekend onder de naam Keizersconcert, was Beethovens laatste pianoconcert. Hij droeg het op aan Rudolf van Oostenrijk, een mecenas en tevens leerling. Het werk is georkestreerd voor pianosolo en een orkest bestaande uit 2 fluiten, 2 hobo's, 2 klarinetten, 2 fagotten, 2 hoorns, 2 trompetten, pauken en strijkers. Zoals gebruikelijk in concerten bestaat het uit drie delen: * I. Allegro (Es-groot) * II. Adagio un poco mosso (Bes-groot) * III. Rondo (Allegro ma non troppo) (Es-groot) (nl)
  • Концерт для фортепиано с оркестром № 5 Ми-бемоль мажор, соч. 73, известный как «Император», был написан Бетховеном между 1809 и 1811 годами в Вене. Первое исполнение состоялось 28 ноября в 1811 году в Лейпциге. В 1812 году концерт был исполнен и в Вене учеником Бетховена Карлом Черни. Концерт посвящён эрцгерцогу Рудольфу Австрийскому, покровителю и ученику Бетховена. Пятый концерт — это колоссальное сочинение, наполненное глубокими мыслями и переживаниями, масштабность которого раскрывается с первой же фразы, порученной фортепиано. В блестящем развитии возникают характерные бетховенские контрасты: мощь и нежность, сила и покой. (ru)
  • O Concerto para piano n.º 5 em Mi bemol maior, Op. 73 de Ludwig van Beethoven, popularmente conhecido como Concerto do Imperador, foi o ultimo concerto para piano de Beethoven. Foi escrito entre 1809 e 1811 em Viena, e foi dedicado ao Arquiduque Rudolf, patrono de Beethoven. A primeira apresentação aconteceu em novembro de 1811 em Leipzig tendo como solista Friendrich Schneider. O concerto tem duração de aproximadamente 40 minutos. (pt)
  • Концерт Бетховена для фортепіано з оркестром № 5, мі-бемоль мажор, тв. 73, відомий як «Королівський». Був написаний Бетховеном між 1809 і 1811 роками у Відні. Присвячений ерцгерцогові Рудольфу Австрійському, заступникові й учневі Бетховена. Вперше виконаний 28 листопада в 1811 році в Лейпцигу в залі Гевандгаус. У 1812 році концерт був виконаний і у Відні учнем Бетховена Карлом Черні. Складається з трьох частин: * Allegro * Adagio un poco mosso * Rondo. Allegro * (файл) * * (файл) * * (файл) * (uk)
  • E♭大調第5號鋼琴協奏曲,作品73,又喚作「帝皇」或「皇帝」協奏曲,乃貝多芬的第五首鋼琴協奏曲作品,貝多芬曾將此作品獻予奧地利的魯道夫大公。 (zh)
dbo:soundRecording
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 607711 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 29609 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1101018677 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:author
  • Robin Wallace (en)
dbp:caption
dbp:cname
  • Piano Concerto No. 5 (en)
dbp:composer
dbp:dedication
dbp:filename
  • Beethoven Op. 73 - 1 Allegro.ogg (en)
  • Beethoven Op. 73 - 2 Adagio.ogg (en)
  • Beethoven Op. 73 - 3 Rondo.ogg (en)
dbp:header
  • Recording of the concerto by pianist Ursula Oppens and the DuPage Symphony Orchestra; from Musopen (en)
dbp:key
dbp:movements
  • 3 (xsd:integer)
dbp:name
  • (en)
  • Piano Concerto in E-flat major (en)
dbp:opus
  • 73 (xsd:integer)
dbp:premiereConductor
dbp:premiereDate
  • 1811-11-28 (xsd:date)
dbp:premiereLocation
dbp:source
  • The Critical Reception of Beethoven's Compositions by His German Contemporaries, Op. 73 to Op. 85 (en)
dbp:subtitle
  • No. 5 (en)
dbp:text
  • In the exuberance of his genius, he almost never thinks of the ne quid nimium; he pursues his theme with tireless haste, not infrequently makes digressions which seem baroque, and thus, through exertion, he himself exhausts the eager attention of the weaker musical amateur, who cannot follow his train of thought. (en)
dbp:title
  • I. Allegro (en)
  • III. Rondo: Allegro (en)
  • II. Adagio un poco mosso (en)
dbp:type
  • music (en)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:work
  • Piano Concerto No.5, Op.73 (en)
dcterms:subject
rdf:type
rdfs:comment
  • El concierto para piano n.º 5 en mi bemol mayor, Op. 73, conocido popularmente como «Emperador», fue el último concierto para piano del compositor Ludwig van Beethoven. Fue escrito entre 1809 y 1811 en Viena y está dedicado a Rodolfo de Austria, protector y pupilo de Beethoven. Fue estrenado el 28 de noviembre de 1811 en la Gewandhaus de Leipzig. En 1812 Carl Czerny, alumno del compositor, estrenó la obra en Viena. El sobrenombre de «Emperador» no fue asignado por el propio Beethoven sino por Johann Baptist Cramer, el editor inglés del concierto. El concierto tiene una duración aproximada de cuarenta minutos y, como en todos los conciertos para piano de Beethoven, el primer movimiento es particularmente largo, de aproximadamente veinte minutos de duración. (es)
  • Das 5. Klavierkonzert Es-Dur op. 73 ist Ludwig van Beethovens letztes vollendetes Klavierkonzert. Im englischsprachigen Raum ist dieses Meisterwerk auch unter dem Titel Emperor Concerto bekannt und gehört heutzutage zu den beliebtesten und meistgespielten Klavierkonzerten weltweit. Die Spieldauer beträgt circa 40 Minuten. (de)
  • L'empereur Le Concerto pour piano en mi bémol majeur opus 73 (connu aussi sous le nom de L'empereur ou Concerto Empereur, mais non de l'invention du compositeur) est le dernier des cinq concertos pour piano de Ludwig van Beethoven. Sa composition commence vers 1808-1809 et est à peu près contemporaine de celle de ses Cinquième et Sixième symphonies. Sa première représentation a eu lieu en janvier 1811 avec l'archiduc Rodolphe d'Autriche en soliste, son élève, à qui sera dédié le concerto. Si l'on a pu dire du quatrième que c′était son plus intime, on peut désigner le cinquième comme son plus explicite, son plus ouvert. (fr)
  • 《피아노 협주곡 5번 내림마장조, 작품 번호 73》는 루트비히 판 베토벤에 의해 쓰인 피아노 협주곡이다. "황제", 또는 "황제 협주곡"이라는 부제로 가장 많이 알려져 있다. 이 작품이 만들어진 1809년은 나폴레옹 군에 의해 빈이 점령되어 사회적으로 극도의 혼란 상태였다. 베토벤은 악화된 난청으로 인해 개인적으로 매우 힘든 시기였음에도 불구하고, 피아노 협주곡의 정점을 이루는 역작을 만들어냈다. 이 작품은 웅장한 스케일과 찬란한 색채가 인상적이며, 베토벤 특유의 강력한 피아니즘을 펼쳐보인다. (ko)
  • ピアノ協奏曲 第5番 変ホ長調 作品73(ピアノきょうそうきょく だい5ばん へんホちょうちょう さくひん73)は、ルートヴィヒ・ヴァン・ベートーヴェンが遺したピアノ協奏曲の一つ。『皇帝』(こうてい)の通称で知られている。 (ja)
  • V Koncert fortepianowy Es-dur op. 73 Ludwiga van Beethovena – ostatni utwór na fortepian i orkiestrę napisany przez tego kompozytora. Zwykle określany jest mianem Cesarskiego. To jednocześnie jedno z najwybitniejszych dzieł środkowego okresu twórczości Beethovena, uznawane za wzorzec gatunku. Koncert skomponowany został w latach 1809-1811 w Wiedniu i zadedykowany przyjacielowi kompozytora, arcyksięciu Rudolfowi. Pierwsze wykonanie utworu miało miejsce 28 listopada 1811 roku w słynnej sali koncertowej Gewandhaus w Lipsku. Premiera wiedeńska odbyła się w roku następnym. (pl)
  • O Concerto para piano n.º 5 em Mi bemol maior, Op. 73 de Ludwig van Beethoven, popularmente conhecido como Concerto do Imperador, foi o ultimo concerto para piano de Beethoven. Foi escrito entre 1809 e 1811 em Viena, e foi dedicado ao Arquiduque Rudolf, patrono de Beethoven. A primeira apresentação aconteceu em novembro de 1811 em Leipzig tendo como solista Friendrich Schneider. O concerto tem duração de aproximadamente 40 minutos. (pt)
  • Концерт Бетховена для фортепіано з оркестром № 5, мі-бемоль мажор, тв. 73, відомий як «Королівський». Був написаний Бетховеном між 1809 і 1811 роками у Відні. Присвячений ерцгерцогові Рудольфу Австрійському, заступникові й учневі Бетховена. Вперше виконаний 28 листопада в 1811 році в Лейпцигу в залі Гевандгаус. У 1812 році концерт був виконаний і у Відні учнем Бетховена Карлом Черні. Складається з трьох частин: * Allegro * Adagio un poco mosso * Rondo. Allegro * (файл) * * (файл) * * (файл) * (uk)
  • E♭大調第5號鋼琴協奏曲,作品73,又喚作「帝皇」或「皇帝」協奏曲,乃貝多芬的第五首鋼琴協奏曲作品,貝多芬曾將此作品獻予奧地利的魯道夫大公。 (zh)
  • El Concert per a piano núm. 5 en mi bemoll major, anomenat Emperador, op. 73, de Ludwig van Beethoven, va ser compost entre 1809 i 1811. Està dedicat a l'arxiduc Rodolf d'Habsburg-Lorena. És un concert de la seva etapa intermèdia, en la qual ja s'obria pas cap al Romanticisme. L'obra està escrita per a un piano solista i una orquestra composta per 2 flautes, 2 oboès, 2 clarinets, 2 fagots, 2 trompes, 2 trompetes, timbals i instruments de corda. (ca)
  • The Piano Concerto No. 5 in E-flat major, Op. 73, known as the Emperor Concerto in English-speaking countries, is a concerto composed by Ludwig van Beethoven for piano and orchestra. Beethoven composed the concerto in 1809 under salary in Vienna, and he dedicated it to Archduke Rudolf, who was his patron, friend, and pupil. Its public premiere was on 28 November 1811 in Leipzig, with Friedrich Schneider as the soloist and Johann Philipp Christian Schulz conducting the Gewandhaus Orchestra. Beethoven, usually the soloist, could not perform due to declining hearing. (en)
  • Il concerto per pianoforte e orchestra n. 5 di Ludwig van Beethoven fu composto tra il 1809 e il 1810. È detto "L'Imperatore", nome assegnatogli in maniera del tutto arbitraria da parte dell'editore e non inerente a Napoleone Bonaparte cui si riferisce invece la Terza Sinfonia del 1804 detta "Eroica".Il concerto fu dedicato come il precedente dell'op.58 all'arciduca Rodolfo Giovanni d'Asburgo-Lorena.La prima di questo concerto non fu eseguita a Vienna ma a Lipsia, l'anno successivo a quello della sua stesura definitiva, il 28 novembre 1811, dal pianista Friedrich Schneider e sotto la direzione di . A Vienna fu eseguito l'anno dopo, con un pubblico che dimostrò una certa freddezza nei confronti del capolavoro beethoveniano, anche in considerazione della durata dell'esecuzione (circa 40 minu (it)
  • Ludwig van Beethovens Pianoconcert Nr. 5 in Es-groot op. 73 werd gecomponeerd tussen 1809 en 1811 in Wenen. Dit werk, ook bekend onder de naam Keizersconcert, was Beethovens laatste pianoconcert. Hij droeg het op aan Rudolf van Oostenrijk, een mecenas en tevens leerling. Het werk is georkestreerd voor pianosolo en een orkest bestaande uit 2 fluiten, 2 hobo's, 2 klarinetten, 2 fagotten, 2 hoorns, 2 trompetten, pauken en strijkers. Zoals gebruikelijk in concerten bestaat het uit drie delen: (nl)
  • Концерт для фортепиано с оркестром № 5 Ми-бемоль мажор, соч. 73, известный как «Император», был написан Бетховеном между 1809 и 1811 годами в Вене. Первое исполнение состоялось 28 ноября в 1811 году в Лейпциге. В 1812 году концерт был исполнен и в Вене учеником Бетховена Карлом Черни. Концерт посвящён эрцгерцогу Рудольфу Австрийскому, покровителю и ученику Бетховена. (ru)
rdfs:label
  • Concert per a piano núm. 5 (Beethoven) (ca)
  • 5. Klavierkonzert (Beethoven) (de)
  • Concierto para piano n.º 5 (Beethoven) (es)
  • Concerto pour piano no 5 de Beethoven (fr)
  • Concerto per pianoforte e orchestra n. 5 (Beethoven) (it)
  • ピアノ協奏曲第5番 (ベートーヴェン) (ja)
  • 피아노 협주곡 5번 (베토벤) (ko)
  • Pianoconcert nr. 5 (Beethoven) (nl)
  • Piano Concerto No. 5 (Beethoven) (en)
  • V koncert fortepianowy Beethovena (pl)
  • Concerto para piano n.º 5 (Beethoven) (pt)
  • Концерт для фортепиано с оркестром № 5 (Бетховен) (ru)
  • Концерт Бетховена для фортепіано з оркестром № 5 (uk)
  • 第5號鋼琴協奏曲 (貝多芬) (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:homepage
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License