| dbo:abstract
|
- Les Suites per a orquestra BWV 1066-1069 (anomenades ouvertures pel seu autor), són un conjunt de quatre composicions de Johann Sebastian Bach, compostes probablement entre 1725 i 1739 a Leipzig. La paraula suite s'utilitza per referir-se a tota una sèrie de peces de dansa molt utilitzada al barroc. (ca)
- Vier Orchestersuiten von Johann Sebastian Bach sind erhalten (BWV 1066–1069). Es handelt sich jeweils um eine Folge von Tanzsätzen mit einer vorangestellten Ouvertüre. Da Bach diesen Suiten keine besondere Überschrift gab, werden sie auch heute nach der Überschrift des ersten Satzes oft schlicht „Ouvertüren“ genannt. Dieser erste Satz nimmt oft mehr als die Hälfte des Raums ein, was seine Bedeutung unterstreicht. Er besteht immer aus einer französischen Ouvertüre mit einem ersten Abschnitt im typischen punktierten Rhythmus, einem darauffolgenden Fugato mit umfangreichen konzertanten Passagen und einer – hier immer stark variierten – Wiederaufnahme des Anfangsabschnitts. Wiederholungszeichen am Schluss legen die gemeinsame Wiederholung des zweiten und dritten Teils nahe; da dies für den heutigen Geschmack dem ersten Satz ein zu starkes Gewicht gäbe, wird die Wiederholung heute meist weggelassen. Auf den umfangreichen ersten Satz folgt jeweils eine freie Folge von Tänzen; in den Orchestersuiten beachtet Bach dabei keine bestimmte Tanzfolge; so gibt es keine einzige Allemande und nur einmal eine (bei ihm sonst so häufige) Gigue; hingegen tauchen Tänze auf wie Forlane, Réjouissance oder Badinerie, die Bach sonst praktisch gar nicht verwendet. Während die Einleitungssätze deutlich durch konzertante Elemente geprägt sind, stellen die Tanzsätze dann die Instrumentalgruppen meist in eher schlichter Weise einander gegenüber, insbesondere in der ersten und zweiten Suite. Die vier Kompositionen sind unabhängig voneinander überliefert; sie bilden keinen Zyklus. Autographe Partituren liegen nicht vor, sondern lediglich Abschriften der Einzelstimmen. Eine Datierung war daher lange nicht möglich (siehe dazu ). Als sicher gilt, dass Bach die Werke ab 1723 im Rahmen seiner Konzerte mit dem Collegium Musicum in Leipzig aufführte. 1909 führte Gustav Mahler eine Suite nach den Orchesterwerken von J. S. Bach. auf, die Sätze aus der zweiten und dritten Orchestersuite kombinierte. (de)
- Kvar orkestrosuitoj de Johann Sebastian Bach (BWV 1066–1069) konserviĝis. Temas pokaze pri serio da dancmovimentoj kun antaŭmetita uverturo. Ĉar Bach donis al ĉi tiuj suitoj ne apartajn titolojn, oni nomas ilin ankaŭ nuntempe laŭ la surskribo de la unua movimento simple „uverturoj“. (eo)
- Las Suites para orquesta, BWV 1066-1069 (llamadas ouvertures por su autor), son cuatro piezas de Johann Sebastian Bach, compuestas probablemente entre 1725 y 1739 en Leipzig. (es)
- The four orchestral suites BWV 1066–1069 (called ouvertures by their composer), are four suites by Johann Sebastian Bach from the years 1724-1731. The name ouverture refers only in part to the opening movement in the style of the French overture, in which a majestic opening section in relatively slow dotted-note rhythm in duple meter is followed by a fast fugal section, then rounded off with a short recapitulation of the opening music. More broadly, the term was used in Baroque Germany for a suite of dance-pieces in French Baroque style preceded by such an ouverture. This genre was extremely popular in Germany during Bach's day, and he showed far less interest in it than was usual: Robin Stowell writes that "Telemann's 135 surviving examples [represent] only a fraction of those he is known to have written"; Christoph Graupner left 85; and Johann Friedrich Fasch left almost 100. Bach did write several other ouverture (suites) for solo instruments, notably the Cello Suite no. 5, BWV 1011, which also exists in the autograph Lute Suite in G minor, BWV 995, the Keyboard Partita no. 4 in D, BWV 828, and the Overture in the French style, BWV 831 for keyboard. The two keyboard works are among the few Bach published, and he prepared the lute suite for a "Monsieur Schouster," presumably for a fee, so all three may attest to the form's popularity. Scholars believe that Bach did not conceive of the four orchestral suites as a set (in the way he conceived of the Brandenburg Concertos), since the sources are various, as detailed below. The Bach-Werke-Verzeichnis catalogue includes a fifth suite, BWV 1070 in G minor. However, this work is highly unlikely to have been composed by J. S. Bach. (en)
- Sont conservées de Johann Sebastian Bach quatre suites pour orchestre, aussi nommées ouvertures (titre donné par l'auteur lui-même), en raison de l'importance qu'y tient le premier mouvement. Les suites sont composées d'une succession de danses variées, stylisées, avec quelques pièces additionnelles. Le premier mouvement est toujours une ouverture à la française, constituée de deux parties : une lente au rythme pointé et une seconde partie rapide basée sur une écriture fuguée (avant la reprise de la partie lente, écourtée). (fr)
- 4개의 관현악 모음곡(BWV 1066-1069)은 요한 제바스티안 바흐의 작품 모음으로, 1720년경에 쾨텐에서 쓴 것으로 보인다. 원래는 각각의 첫 악장 이름을 따 ‘서곡(Ouvertures)’으로 불렸으나, 지금은 관현악 모음곡으로 불린다. 바흐 시대의 모음곡은 조그만 무곡을 몇 개 묶어 서곡을 붙인 것으로, 훗날 비제의 《아를의 여인》과 같은 극 부수 음악의 부분을 모아서 편성한 것이나, 그로페의 《대협곡》 같은 것과는 다르다. 보통은 하프시코드로 연주하기 위하여 쓰여진 일이 많은데, 이 곡처럼 오케스트라로 연주하기 위한 것을 ‘관현악 모음곡’이라고 부른다. 훗날 바흐가 이 무렵의 생활을 “가장 좋았던 시대”라고 회상했는데, 이 음악에는 그와 같은 풍부한 창조력과 흡족한 행복감이 넘쳐 있다. (ko)
- De ouvertures of orkestsuites (BWV 1066-1069) van Johann Sebastian Bach behoren tot het relatief bescheiden œuvre van Bach voor orkest, al dan niet met solo-instrument. Bach schreef vier orkestsuites, met voor elke suite een andere instrumentale bezetting met basso continuo:
* Ouverture nr. 1 in C, BWV 1066
* Ouverture nr. 2 in b, BWV 1067
* Ouverture nr. 3 in D, BWV 1068
* Ouverture nr. 4 in D, BWV 1069 De suites volgen de populaire suitevorm uit het tweede kwart van de 18e eeuw, openend met een ouverture en gevolgd door wat toen werd aangeduid als galanterieën: en andere muzikale vormen. De Franse smaak van de adel maakte de suite erg populair: onder anderen Johann Friedrich Fasch, Christoph Graupner en Georg Philipp Telemann schreven orkestsuites. Van Telemann zijn er zelfs 134 bewaard gebleven, slechts een deel van het totaal dat hij geschreven moet hebben. Ook in Frankrijk werden orkestsuites geschreven, bijvoorbeeld de Symphonies (d.i. in dit geval suites) pour le festin royal du Comte d'Artois van François Francoeur (1698-1787). (nl)
- 管弦楽組曲（かんげんがくくみきょく）または「序曲」（じょきょく）（ドイツ語: Orchestersuite, Ouvertüre, フランス語: Suite d'orchestre, Ouverture, 英語: Orchestral Suite, Overture）は、 1.
* （一般音楽用語としての「管弦楽組曲」は）オーケストラのための組曲全般。 2.
* （バロック音楽の分野においては）18世紀前半頃にドイツを中心として盛んに作曲された、管弦楽合奏による組曲。フランス風序曲形式の序曲を筆頭に、舞曲を主体とする小曲が数曲続く構成を持つ。詳細はフランス風序曲の項目を参照。ゲオルク・フリードリヒ・ヘンデルの『水上の音楽』や『王宮の花火の音楽』、ゲオルク・フィリップ・テレマンの『ターフェルムジーク』（食卓の音楽）や『』（水上の音楽）などが知られる。なお、当時は、フランス風序曲に始まる作品という意味で、組曲全体を「序曲」（Ouvertüre）と呼ぶことが一般的であった。 3.
* 2の中でも今日特に広く知られるヨハン・ゼバスティアン・バッハ作曲『管弦楽組曲』(BWV 1066-1069)。今日では単に「管弦楽組曲」といえば、この作品を指すことが多い。以下に詳述する。 (ja)
- Suity orkiestrowe (nazywane przez ich autora uwerturami), BWV 1066-1069 – cztery suity skomponowane przez Johanna Sebastiana Bacha. Nazwa uwertura odnosi się tylko do części pierwszej, w stylu francuskiej uwertury, w której, po majestatycznej, otwierającej sekcji w stosunkowo powolnym, punktowanym (składającym się na przemian z długich i krótkich wartości rytmicznych) rytmie w metrum 2/4, następuje szybka sekcja z fugą, a następnie kończy się krótkim powrotem do melodii otwierającej. W szerszym znaczeniu termin ten był używany w Niemczech w okresie baroku jako suita składająca się z różnych tańców we francuskim stylu barokowym poprzedzonych taką uwerturą. Gatunek ten był bardzo popularny w Niemczech za czasów Bacha, ale kompozytor wykazywał nimi znacznie mniejsze zainteresowanie, niż inni: Robin Stowell podaje, że „135 przykładów Telemanna [stanowi] tylko ułamek tych, ile on, jak wiadomo, pisał”; Christoph Graupner pozostawił po sobie 85; a Johann Friedrich Fasch prawie 100. Bach napisał kilka innych uwertur (suit) dla instrumentów solowych, zwłaszcza V Suitę wiolonczelową BWV 1011, istnieją także autografy: suity gitarowej g-moll, BWV 995, IV partity na instrument klawiszowy D-dur, BWV 828, i uwertury w stylu francuskim, BWV 831 – także na instrument klawiszowy. Dwie ostatnie prace są jednymi z niewielu, które Bach opublikował, zaś suitę gitarową przygotował dla „Monsieura Schouster”, prawdopodobnie za dodatkową opłatą, tak więc wszystkie trzy mogą świadczyć o popularności tej formy muzycznej. Naukowcy uważają, że Bach nie skomponował czterech suit orkiestrowych jako cykl (tak, jak zrobił to z koncertami Brandenburskimi), ponieważ źródła są różne, co będzie można zauważyć poniżej. W katalogu Bach-Werke-Verzeichnis jest jeszcze piąta suita, BWV 1070 g-moll. Jednak jest mało prawdopodobne, że została ona napisana przez J.S. Bacha. (pl)
- Le suite orchestrali BWV 1066-1069 (chiamate ouverture dal loro autore), sono quattro composizioni di Johann Sebastian Bach. (it)
- 管弦組曲是巴哈管弦樂作品的代表作之一，又稱「序曲」（Ouvertüre），一共四部。 (zh)
|
| dbo:soundRecording
| |
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 16736 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:alt
|
- 2 (xsd:integer)
- 3 (xsd:integer)
- 4 (xsd:integer)
- Overture (en)
- Movements 4 and 5 (en)
- Movements 6 and 7 (en)
- First part of the Overture (en)
|
| dbp:cname
|
- No. 2 (en)
- No. 4 (en)
- No. 3 (en)
- Orchestral Suite No. 1 (en)
|
| dbp:description
|
- performed by the United States Air Force Band Strings (en)
- From Musopen (en)
|
| dbp:filename
|
- PDP-CH - Busch Chamber Players - Suite No. 1 in C major, BWV 1066, Overture - Bach - Hmv-db3012-2ea3900.flac (en)
- PDP-CH - Marcel Moyse, flute with The Adolf Busch Chamber Players - Adolf Busch - Suite No. 2 in B minor, BWV 1067 - Bourrée and Polonaise - Hmv-db3017-2ea3910.flac (en)
- PDP-CH - Marcel Moyse, flute with The Adolf Busch Chamber Players - Adolf Busch - Suite No. 2 in B minor, BWV 1067 - Menuet and Badinerie - Hmv-db3017-2ea3911.flac (en)
- Air.ogg (en)
- PDP-CH - Busch Chamber Players - Orchestral Suite No. 4 in D major, BWV1069 - Johann Sebastian Bach - Hmv-db3020-2ea3890.flac (en)
- Bach, Johann Sebastian - Suite No.2 in B Minor - X. Badinerie.ogg (en)
- PDP-CH - Busch Chamber Players - Orchestral Suite No. 3 in D major, BWV1068 - Johann Sebastian Bach - Hmv-db3020-2ea3899.flac (en)
- PDP-CH - Adolf Busch Chamber Players - Adolf Busch - Suite No. 3 in D major, BWV 1068 - Air - Bach - Hmv-db3019-2ea3895.flac (en)
- PDP-CH - Adolf Busch Chamber Players - Adolf Busch - Suite No. 3 in D major, BWV 1068 - Overture, Part 1 - Bach - Hmv-db3018-2ea3896.flac (en)
- PDP-CH - Adolf Busch Chamber Players - Adolf Busch - Suite No. 3 in D major, BWV 1068 - Gavotte - Bach - Hmv-db3019-2ea3898.flac (en)
- PDP-CH - Adolf Busch Chamber Players - Adolf Busch - Suite No. 3 in D major, BWV 1068 - Overture, Conclusion - Bach - Hmv-db3018-2ea3897.flac (en)
- PDP-CH - Adolf Busch Chamber Players - Adolf Busch - Suite No. 1 in C major, BWV 1066 - Overture, Conclusion - Bach - Hmv-db3012-2ea3901.flac (en)
|
| dbp:header
|
- From Orchestral Suite No. 2, BWV 1067, performed by Marcel Moyse with The Adolf Busch Chamber Players conducted by Adolf Busch (en)
- Overture of Orchestral Suite No. 1, BWV 1066, performed by The Adolf Busch Chamber Players conducted by Adolf Busch (en)
- From Orchestral Suite No. 4, BWV 1069, performed by The Adolf Busch Chamber Players conducted by Adolf Busch (en)
- Orchestral Suite No. 3, BWV 1068, performed by The Adolf Busch Chamber Players conducted by Adolf Busch (en)
|
| dbp:help
| |
| dbp:title
|
- 2 (xsd:integer)
- 3 (xsd:integer)
- 4 (xsd:integer)
- 7 (xsd:integer)
- Overture (en)
- Movements 4 and 5 (en)
- Movements 6 and 7 (en)
- "Air" of Bach's third Orchestral Suite (en)
- First part of the Overture (en)
|
| dbp:type
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dbp:work
|
- Orchestral Suite No.1, BWV 1066 (en)
- Orchestral Suite No.2, BWV 1067 (en)
- Orchestral Suite No.3, BWV 1068 (en)
- Orchestral Suite No.4, BWV 1069 (en)
|
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Les Suites per a orquestra BWV 1066-1069 (anomenades ouvertures pel seu autor), són un conjunt de quatre composicions de Johann Sebastian Bach, compostes probablement entre 1725 i 1739 a Leipzig. La paraula suite s'utilitza per referir-se a tota una sèrie de peces de dansa molt utilitzada al barroc. (ca)
- Kvar orkestrosuitoj de Johann Sebastian Bach (BWV 1066–1069) konserviĝis. Temas pokaze pri serio da dancmovimentoj kun antaŭmetita uverturo. Ĉar Bach donis al ĉi tiuj suitoj ne apartajn titolojn, oni nomas ilin ankaŭ nuntempe laŭ la surskribo de la unua movimento simple „uverturoj“. (eo)
- Las Suites para orquesta, BWV 1066-1069 (llamadas ouvertures por su autor), son cuatro piezas de Johann Sebastian Bach, compuestas probablemente entre 1725 y 1739 en Leipzig. (es)
- Sont conservées de Johann Sebastian Bach quatre suites pour orchestre, aussi nommées ouvertures (titre donné par l'auteur lui-même), en raison de l'importance qu'y tient le premier mouvement. Les suites sont composées d'une succession de danses variées, stylisées, avec quelques pièces additionnelles. Le premier mouvement est toujours une ouverture à la française, constituée de deux parties : une lente au rythme pointé et une seconde partie rapide basée sur une écriture fuguée (avant la reprise de la partie lente, écourtée). (fr)
- 4개의 관현악 모음곡(BWV 1066-1069)은 요한 제바스티안 바흐의 작품 모음으로, 1720년경에 쾨텐에서 쓴 것으로 보인다. 원래는 각각의 첫 악장 이름을 따 ‘서곡(Ouvertures)’으로 불렸으나, 지금은 관현악 모음곡으로 불린다. 바흐 시대의 모음곡은 조그만 무곡을 몇 개 묶어 서곡을 붙인 것으로, 훗날 비제의 《아를의 여인》과 같은 극 부수 음악의 부분을 모아서 편성한 것이나, 그로페의 《대협곡》 같은 것과는 다르다. 보통은 하프시코드로 연주하기 위하여 쓰여진 일이 많은데, 이 곡처럼 오케스트라로 연주하기 위한 것을 ‘관현악 모음곡’이라고 부른다. 훗날 바흐가 이 무렵의 생활을 “가장 좋았던 시대”라고 회상했는데, 이 음악에는 그와 같은 풍부한 창조력과 흡족한 행복감이 넘쳐 있다. (ko)
- 管弦楽組曲（かんげんがくくみきょく）または「序曲」（じょきょく）（ドイツ語: Orchestersuite, Ouvertüre, フランス語: Suite d'orchestre, Ouverture, 英語: Orchestral Suite, Overture）は、 1.
* （一般音楽用語としての「管弦楽組曲」は）オーケストラのための組曲全般。 2.
* （バロック音楽の分野においては）18世紀前半頃にドイツを中心として盛んに作曲された、管弦楽合奏による組曲。フランス風序曲形式の序曲を筆頭に、舞曲を主体とする小曲が数曲続く構成を持つ。詳細はフランス風序曲の項目を参照。ゲオルク・フリードリヒ・ヘンデルの『水上の音楽』や『王宮の花火の音楽』、ゲオルク・フィリップ・テレマンの『ターフェルムジーク』（食卓の音楽）や『』（水上の音楽）などが知られる。なお、当時は、フランス風序曲に始まる作品という意味で、組曲全体を「序曲」（Ouvertüre）と呼ぶことが一般的であった。 3.
* 2の中でも今日特に広く知られるヨハン・ゼバスティアン・バッハ作曲『管弦楽組曲』(BWV 1066-1069)。今日では単に「管弦楽組曲」といえば、この作品を指すことが多い。以下に詳述する。 (ja)
- Le suite orchestrali BWV 1066-1069 (chiamate ouverture dal loro autore), sono quattro composizioni di Johann Sebastian Bach. (it)
- 管弦組曲是巴哈管弦樂作品的代表作之一，又稱「序曲」（Ouvertüre），一共四部。 (zh)
- Vier Orchestersuiten von Johann Sebastian Bach sind erhalten (BWV 1066–1069). Es handelt sich jeweils um eine Folge von Tanzsätzen mit einer vorangestellten Ouvertüre. Da Bach diesen Suiten keine besondere Überschrift gab, werden sie auch heute nach der Überschrift des ersten Satzes oft schlicht „Ouvertüren“ genannt. 1909 führte Gustav Mahler eine Suite nach den Orchesterwerken von J. S. Bach. auf, die Sätze aus der zweiten und dritten Orchestersuite kombinierte. (de)
- The four orchestral suites BWV 1066–1069 (called ouvertures by their composer), are four suites by Johann Sebastian Bach from the years 1724-1731. The name ouverture refers only in part to the opening movement in the style of the French overture, in which a majestic opening section in relatively slow dotted-note rhythm in duple meter is followed by a fast fugal section, then rounded off with a short recapitulation of the opening music. More broadly, the term was used in Baroque Germany for a suite of dance-pieces in French Baroque style preceded by such an ouverture. This genre was extremely popular in Germany during Bach's day, and he showed far less interest in it than was usual: Robin Stowell writes that "Telemann's 135 surviving examples [represent] only a fraction of those he is known (en)
- Suity orkiestrowe (nazywane przez ich autora uwerturami), BWV 1066-1069 – cztery suity skomponowane przez Johanna Sebastiana Bacha. Nazwa uwertura odnosi się tylko do części pierwszej, w stylu francuskiej uwertury, w której, po majestatycznej, otwierającej sekcji w stosunkowo powolnym, punktowanym (składającym się na przemian z długich i krótkich wartości rytmicznych) rytmie w metrum 2/4, następuje szybka sekcja z fugą, a następnie kończy się krótkim powrotem do melodii otwierającej. W szerszym znaczeniu termin ten był używany w Niemczech w okresie baroku jako suita składająca się z różnych tańców we francuskim stylu barokowym poprzedzonych taką uwerturą. Gatunek ten był bardzo popularny w Niemczech za czasów Bacha, ale kompozytor wykazywał nimi znacznie mniejsze zainteresowanie, niż inni: (pl)
- De ouvertures of orkestsuites (BWV 1066-1069) van Johann Sebastian Bach behoren tot het relatief bescheiden œuvre van Bach voor orkest, al dan niet met solo-instrument. Bach schreef vier orkestsuites, met voor elke suite een andere instrumentale bezetting met basso continuo:
* Ouverture nr. 1 in C, BWV 1066
* Ouverture nr. 2 in b, BWV 1067
* Ouverture nr. 3 in D, BWV 1068
* Ouverture nr. 4 in D, BWV 1069 (nl)
|
| rdfs:label
|
- Suites per a orquestra (Bach) (ca)
- Orchestersuiten (Bach) (de)
- Orkestrosuitoj (Bach) (eo)
- Suites para orquesta (Bach) (es)
- Suites pour orchestre de Bach (fr)
- Quattro suite per orchestra (it)
- 管弦楽組曲 (ja)
- 관현악 모음곡 (ko)
- Orchestral suites (Bach) (en)
- Orkestsuites (J.S. Bach) (nl)
- Suity Orkiestrowe (pl)
- Оркестровые сюиты (Бах) (ru)
- 管弦組曲 (zh)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is dbp:title
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
