| dbo:abstract
|
- Maria de França (en francès, Marie de France) (c. 1160–1215) fou una poeta i autora medieval protofeminista que va viure durant la segona meitat del segle xii a Anglaterra. Les seves faules d'Isop foren seguides amb entusiasme fins al segle xviii. Durant el romanticisme, es redescobriren els seus Lais, contes en vers escrits en francès antic continental, copiats pels escribes anglonormands. Marie de France pertany a la generació d'autors que il·lustren l'amor cortès literari, entre d'altres, per l'adaptació de les llegendes bretones o matèria de Bretanya. (ca)
- Marie de France (činná mezi 1160 a 1215) byla středověkou básnířkou. O jejím životě se mnoho neví, ale pravděpodobně se narodila ve Francii a v druhé polovině 12. století žila v Anglii. Žila a psala na neznámém dvoře, ale její práce byly téměř určitě známy na královském dvoře krále Jindřicha II. Plantageneta. Její jméno i geografické upřesnění známe pouze z jejích rukopisů. Je považována za první francouzskou básnířku. Marie de France psala nářečím francouzštiny používané v oblasti Île-de-France (pozdější Paříž), ale v jejích textech se objevuje i vliv anglonormanštiny. Stejně jako většina autorů a učenců své doby uměla latinsky, a k tomu ještě anglicky a nejspíš i bretonsky. Je autorkou Lais of Marie de France (Lejchy Marie de France). Ze střední angličtiny přeložila Ezopovy bajky do angonormanské francouzštiny a podle latinských textů sepsala Espurgatoire seint Partiz (Legendu o očistci sv. Patrika). Poslední dobou je někdy označována za autorku haliografie svaté , anglické princezny a královny a později abatyše. Její Lejchy jsou čteny ještě i dnes a ovlivnily vývoj pozdější rytířské literatury. (cs)
- كانت ماري دو فرانس (بالفرنسية: Marie de France) (ذاع صيتها بين عامي 1160 و1215) شاعرة ولدت في فرنسا على الأرجح وعاشت في إنجلترا في أواخر القرن الثاني عشر. عاشت حياتها وكتبت في بلاط مجهول، لكنها عُرفت وأعمالها بصورة شبه مؤكدة في البلاط الملكي لملك إنجلترا هنري الثاني. لا شيء تقريبًا معروف عن حياتها؛ وجاء كل من اسمها الأول وتمييزه الجغرافي من مخطوطاتها. مع ذلك، هناك وصف مكتوب حول عملها وشعبيتها من عصرها نفسه لا يزال موجودًا. يعتبرها الباحثون أول شاعرة فرنسية أنثى. كتبت ماري دو فرانس بلغة فرانسيين (مصطلح لغوي استخدم للدلالة على اللهجة الفرنسية المحكية في منطقة إيل دو فرانس الفرنسية قبل إقرار اللغة الفرنسية رسميةً)، مع بعض التأثر بالأنغلو- نورمانية. كانت متقنة للاتينية، كما كان معظم المؤلفين والباحثين في ذلك العصر، بالإضافة إلى الإنجليزية الوسطى والبريتانية. وهي كاتبة قصائد لماري دو فرانس. ترجمت خرافات إيسوب من الإنجليزية الوسطى إلى الفرنسية الأنغلو - نورمانية وكتبت أسطورة مطهر القديس باترك، بناءً على نص لاتيني. مؤخرًا، عُرّفت (مبدئيًا) بصفة كاتبة سيرة حياة قديس، حياة القديس أودري. كانت قصائدها ولا تزال تُقرأ على نحو واسع وقد ألهمت التطور اللاحق للنوع البطولي الرومانسي من الأدب. (ar)
- Η Μαρία της Γαλλίας (γαλλικά: Marie de France) ήταν συγγραφέας και ποιήτρια του Μεσαίωνα, που έζησε τον 12ο αιώνα (1160-1210). Το έργο της σχετίζεται με τη αυλική λογοτεχνία. Δεν έχουμε σχεδόν καμία πληροφορία για τη ζωή της. Είναι συγγραφέας τριών έργων: μια συλλογή μύθων, μια θρησκευτική αφήγηση και μια σειρά από ποιήματα, σύντομες ιστορίες σε στίχους. Οι στίχοι της είχαν μεγάλη απήχηση και επηρέασαν την εξέλιξη της ιπποτικής-ηρωικής λογοτεχνίας. (el)
- Marie de France (* um 1135 in der Region Île-de-France; † um 1200 vermutlich in England) war eine französischsprachige Dichterin. (de)
- Maria de Francio (france Marie de France) estis poetino de la malfrua 12-a jarcento. Akademiuloj konsideras ŝin la unua konata virino, kiu verkis franclingvajn versojn. Ŝiaj ‘laïs’, muzikigitaj poemoj, estis kaj ankoraŭ estas vaste legataj, kaj influis la postan disvolviĝon de la ĝenro de romantika - heroa literaturo. Pri ŝia vivo oni scias malmulton krom ke ŝi naskiĝis en Francio kaj translokiĝis al Anglio. Ŝi verkis en la anglo-normanda dialekto de la franca. Ŝian antaŭnomon, ŝian geografian devenon kaj aliajn datenojn oni deduktis el ŝia propra verko. En unu linio el ŝiaj publikigitaj verkoj ŝi diras "Mia nomo estas Maria, kaj mi estas el Francio." (Marie ai num, si sui de France). Eble ŝi naskiĝis en la nuna Francio, sed loĝis en Anglio dum sia plenkreskula vivo. Tio ĉi evidentiĝas per la fakto, ke en Anglio estis trovitaj multaj el ŝiaj tekstoj. Ankaŭ estis preskaŭ certe, ke ŝi kaj ŝia laboro estis konata en la kortego de la reĝo Henriko la 2-a de Anglio kaj lia edzino, Eleonora de Akvitanio. Krome, ekzistas tiatempa priskribo de ŝia laboro kaj populareco, de la angla poeto , kiu mencias en unu el siaj verkoj la muzik-poemojn de Maria. Akademiuloj datis la verkojn de Maria inter proksimume 1160 kaj 1215. Ili estas dediĉitaj al "nobla reĝo", ĝenerale supozata kiel Henriko la 2-a de Anglio aŭ eble lia plejaĝa filo, Henriko la Juna Reĝo. Ŝi skribis en la franca norda dialekto ‘Francien’, kun iom da angla-normanda influo. Krome ŝi flue parolis la latinan same kiel la mez-anglan lingvon kaj eble la bretonan. Kvar verkojn aŭ kolektojn de verkoj oni atribuas al Maria el Francio: ŝi estas la aŭtorino de ‘La Lais de Marie de France’ kiel oni nomas ŝian kanzonaron; ŝi verkis 102 fablojn, kelkaj el ili estis popularaj fabloj de sia regiono, kaj aliaj estis tradukoj de la mez-angla al la Francien de la Ezopaj Fabloj; ŝi ankaŭ verkis raporton pri la ‘Legendo de la Purgatorio de Sankta Patrik’ (L’Espurgatoire Seint Partiz), surbaze de latina teksto; krome lastatempe estas diskutata ŝia aŭtoreco de ‘La vivo de Sankta Audrey’. Maria estas ĉefe konata pro siaj lais, kiu estas certa speco de kanzono komponita en Norda Eŭropo, ĉefe en Francio kaj Germanio. Multaj keltaj kaj bretonaj legendoj adoptis la formon de lais, inter ili tiu de Tristano kaj Izoldo. La Lais de Marie de France estas kolekto de dek du rakontaj muzikigitaj poemoj, el kelkaj cent linioj ĉiu. Ŝi asertas en la antaŭparolo, ke ŝi aŭdis tiajn rakontojn el bretonaj trobadoroj. La bretonaj lais certe ekzistis antaŭ ol Maria elektis verki la temojn, sed ŝi eble estis la unua, kiu prezentis tian novan ĝenron de rakonta lais. Tiu kanto kutime havas plurajn strofojn, el kiuj neniu havas la saman formon. Rezulte, la muziko konsistas el fragmentoj, kiuj ne ripetiĝas. Ĉi tio distingas ĝin de aliaj oftaj specoj de muzikaj versoj de tiu periodo, ekzemple, la rondo aŭ la balado. La kanzonoj de Maria el Francio estas serio de ok-silabaj versaj skribaĵoj kiuj baziĝis parte el la voĉa tradicio de la bretonoj. Ili estas rakontaj poemoj, ĝenerale pri korteza amo priskribante la aventurojn de aparta heroo. Male al la herooj de mezepokaj enamiĝoj, la roluloj en la rakontoj de Maria ne serĉas aventuron, kontraŭe okazas al ili aventuroj. Ŝiaj lais estas rimarkindaj ĉefe pro la amĝojo, pro sia originaleco kaj la vigleco de la priskriboj, kiuj konsistigas mejloŝtonon en la tiama literaturo. En la plimultaj kanzonoj de Maria, amo estas ligita al sufero, kaj ili enhavas adultajn rilatojn, amajn triangulojn kaj aventurojn. Ofte, dum la sceno estas priskribita en realisma detalo, la heroo ŝanĝiĝas, transformiĝas al alispeca estaĵo. Maria iras tien kaj reen inter la reala kaj la fantazia mondo, lerte esprimante delikatajn nuancojn de emocio. Estas konservitaj kvin malsamaj manuskriptoj de la lais de Maria, sed nur unu enhavas la kompletan serion de dek du. Tiun ĉi kolekton gardas la Brita Biblioteko. Se Maria estis tiu, kiu aranĝis la vicon de la lais en la kolekto, eble ŝi intencis, kontraste montri la pozitivajn kaj negativajn efikojn de amo: la neparaj lais laŭdas rolulojn, kiuj esprimas amon al aliaj homoj, dum la lais paraj avertas, ke amo limigita al si mem povas kaŭzi malfeliĉon. Du lais mencias Reĝon Arturon kaj liajn Kavalirojn de la Ronda Tablo, kio igas Maria el Francio la antaŭulo de granda parto de la posta artura literaturo. La lais de Maria reprezentas, multmaniere, transiran ĝenron inter la provencaj amtekstoj de pli frua epoko kaj la romantika tradicio, kiu disvolvis ĉi tiujn temojn. Ili enkondukis novan literaturan ĝenron konata kiel kavaliran literaturon, kiu daŭre estis populara por aliaj 300 jaroj. Fonto de tiu teksto estas artikolo numero 30 en la artikolserio Virinoj en muziko en la Esperanta Retradio, verkita de Sonia Risso el Urugvajo. Maria famas ĉefe pro siaj Lais, dekdu mallongaj romancoj en oksilabaj distikoj.
* Guigemar
* Equitan
* Le Fresne ('La Frakseno')
* Bisclavret ('La Lupfantomo')
* Lanval (de kiu estas angla mezepoka versio, Kavaliro Launfal)
* Les Deux Amants ('La du Amantoj')
* Yonec
* Laüstic ('La Najtingalo')
* Milun
* Chaitivel
* Chevrefoil ('La Lonicero'), pri episodo de la legendo de Tristan kaj Iseult
* Eliduc (eo)
- Maria Frantziakoa ( 1160-1215) frantziar olerkaria izan zen. Ingalaterrako erregeen gortean bizi izan zen, eta Alienor erreginaren laguna izan zen. 1167 inguruan, dialekto anglonormandiarra erabiliz, hamabi “lais” (bertsoz idatzitako narrazioak) izenekoek osatutako bilduma argitaratu zuen. Esoporen "Fabulak" (1170) eta Saltreyren "L’Espurgatoire seint Patriz" (1190) itzuli zituen. (eu)
- Marie de France (fl. 1160 to 1215) was a poet, possibly born in what is now France, who lived in England during the late 12th century. She lived and wrote at an unknown court, but she and her work were almost certainly known at the royal court of King Henry II of England. Virtually nothing is known of her life; both her given name and its geographical specification come from her manuscripts. However, one written description of her work and popularity from her own era still exists. She is considered by scholars to be the first woman known to write francophone verse. Marie de France wrote in Francien, with some Anglo-Norman influence. She was proficient in Latin, as were most authors and scholars of that era, as well as Middle English and possibly Breton. She is the author of the Lais of Marie de France. She translated Aesop's Fables from Middle English into Anglo-Norman French and wrote Espurgatoire seint Partiz, Legend of the Purgatory of St. Patrick, based upon a Latin text. Recently, she has been (tentatively) identified as the author of a saint's life, The Life of Saint Audrey. Her Lais were and still are widely read and influenced the subsequent development of the romance/heroic literature genre. (en)
- María de Francia (en francés, Marie de France) fue una poetisa nacida en Isla de Francia (Francia en aquella época) que vivió en Inglaterra a finales del siglo XII. No se sabe prácticamente nada de su vida, aunque escribió en anglo-normando, una clase de lengua de oïl hablada entre las élites de Inglaterra. Aunque los eruditos no conocen la identidad de María de Francia, el nombre se ha deducido de una de sus obras: «Marie ai nun, si sui de France...» (en español, «Mi nombre es María, y soy de Francia...»). Fue la primera poetisa en lengua francesa, y sus obras son una de las primeras muestras del amor cortés en la literatura. Varias mujeres históricas se han sugerido como candidatas, entre otras: María, abadesa de Shaftesbury y media hermana de Enrique II; María, abadesa de Reading; María, abadesa de Barking; María de Boulogne. Varios medievalistas sugieren que fue Marie de Meulan, hija de Galerán IV de Meulan y esposa de Hugh Talbot, que fue a vivir con su marido en sus posesiones de Inglaterra. Fue una mujer que, en cualquier caso, contaba con una gran cultura y sabía latín. Tradujo de esta lengua el Purgatorio de San Patricio, obra que narraba el viaje mitológico de este apóstol irlandés al más allá. Además de esta traducción, se le atribuyen dos obras originales, doce lais bretones, e Ysopet, una adaptación de las fábulas de Esopo. Recientemente, se le ha atribuido una hagiografía llamada La Vie seinte Audree. Las fábulas recogidas en Ysopet son la primera adaptación al francés de las fábulas de Esopo, y se cree que los lais fueron recogidos de relatos populares bretones o incluso que se tratara de la adaptación de relatos cultos ingleses. Los eruditos han fechado estas obras en 1160 la primera y alrededor de 1215 la más tardía, aunque es probable que se escribieran entre 1170 y 1205. Una de sus obras, los lais, se dedican a un «noble rey», otra a un «conde William»; se piensa que el rey al que se referiría sería o bien Enrique II de Inglaterra o bien su hijo mayor, conocido como Enrique el Joven. El conde William en cuestión sería, probablemente, o , tercer conde de Essex, o William Marshall. Algunos han sugerido que María de Francia podría haber sido algún miembro de la corte real de Inglaterra, quizá la esposa de Enrique II, Leonor de Aquitania, conocida por favorecer a los trovadores y a otros artistas. En 1816, la poeta británica Matilda Betham-Edwards escribió un poema sobre María de Francia titulado The Lay of Marie. (es)
- Banfhile Francach ab ea Marie de France, a mhair thart ar an dtréimhse idir 1160 agus 1210. Is cosúil gur rugadh i dtuaisceart na Fraince í agus gur chaith sí cuid mhaith mhór dá saol i Sasana. Do scríobh sí neart saothar in , canúint na a labhraíodh na h. Cosúil le go leor scríbhneoirí a linne, moladh Marie de France , nó an 'grá cúirtéiseach', ina cuid scríbhneoireachta. Do bhain Marie de France an-úsáid as seanchas agus béaloideas na Breataine - nó an matière de Bretagne (Gaeilge: 'ábhar na Breataine'), mar a thugtar ar na scéalta sin i bhFraincis. Do léití agus do dheintí aithris ar na fabhalscéalta de chuid Mharie de France, fabhalscéalta a bhunaigh sí ar scéalta Éasóp, ón 12ú haois go dtí an 17ú haois. Agus í ligthe i ndearmad, thosaigh scríbhneoirí agus saineolaithe na 19ú aoise spéis a chur sna lais agus sna scéalta véarsaíochta de chuid Mharie de France an athuair. Is í Marie de France an chéad bhean riamh, a bhfuil aithne orainn uirthi, a scríobh dánta i bhFraincis. (ga)
- Marie de France (fl. 1160-1210) est une poétesse de la « Renaissance du XIIe siècle », la première femme de lettres en Occident à écrire en langue vulgaire. Elle appartient à la seconde génération des auteurs qui ont inventé l'amour courtois. Ses courts récits en vers, improprement appelés Lais de Marie de France, sont une adaptation en langue d'oïl de la matière de Bretagne. Ils ont rencontré un immense succès de son vivant dans toutes les cours de France et d'Angleterre dont ils célèbrent l'idéal chevaleresque, puis, la mode de la chevalerie expirant durant la guerre de Cent Ans, ont été oubliées. Ses fables inspirées d'Ésope en revanche ont été lues sans discontinuer du XIIe au XVIIIe siècle, en raison d'une vivacité caractéristique qui a été imitée, en particulier par La Fontaine. Ce sont, à la suite d'une première traduction en anglais, le mouvement romantique et l'engouement pour les études de l'ancien français qui ont fait redécouvrir au XIXe siècle ses contes tirés de lais bretons, qui sont aujourd'hui des classiques. Marie dite de France demeure cependant une énigme, dont rien n'est connu que les écrits et le prénom. (fr)
- マリー・ド・フランス（Marie de France、フランス生まれのマリー）は、詩人である。文才および学問に秀でていた。彼女の詳しい人生は不明である。 12世紀後半のイングランド宮廷（プランタジネット朝・アンジュー家）へ赴き、詩作およびラテン文学翻訳を行ない、アングロ＝ノルマン語（古フランス語の一方言）による作品を残した。 (ja)
- Maria di Francia (seconda metà del XII secolo – ...) è stata una poetessa francese del Medioevo, celebre per i suoi lai - novelle in versi - scritti in antico francese. (it)
- Marie de France (actief in de tweede helft van de 12e eeuw) is de eerste bekende Franse dichteres. Ze was afkomstig uit Île-de-France en leefde in het 12e-eeuwse Anglo-Normandische Engeland. Marie was bekend met het hofleven en had mogelijk een klerikale scholing genoten, of had alleszins toegang tot een bibliotheek. Zij schreef hofliteratuur in Latijn en Frans (Francien/Anglo-Normandisch) en mogelijk ook (Middel)engels, en kende woorden uit het Normandisch en Bretons, wat blijkt uit haar Lais. Verschillende middeleeuwse werken worden aan haar toegeschreven, waaronder de Lais (een twaalftal liefdessprookjes), de Fables (een bundel van 102 dierenfabels) en mogelijk L'Espurgatoire Seint Patriz, een vertaling en adaptatie van het Latijnse origineel. June Hall McCash van de Middle Tennessee State University schreef in haar in 2006 gepubliceerde boek The Life of Saint Audrey: A Text by Marie de France ook La Vie seinte Audree aan Marie de France toe, en dit vooral op grond van de laatste versregels die luiden: Ici escris mon non Marie / Pur ce ke sois remembree ("Hier schrijf ik mijn naam Marie, opdat ik herinnerd worde"). Of het nu in al deze gevallen gaat om dezelfde dichteres is niet geheel zeker, al is dit voor de Lais en de Fables wel waarschijnlijk. Sedert de zestiende eeuw staat zij bekend als Marie de France, volgens de epiloog van de Fables, waarin zij zich voorstelt als volgt: Marie ai num, si sui de France ("Mijn naam is Marie en ik kom uit Frankrijk"). Dit betekent dat zij afkomstig is van de regio Île-de-France, hoewel zij toen leefde en schreef in het Anglo-Normandische Engeland, waarvan de dialectische kenmerken in haar werk zijn terug te vinden. De Lais, geschreven in dit Anglo-Normandisch dialect, zijn gewijd aan Henri II Plantagenet, de fabels waarschijnlijk aan , graaf van Essex, die als koning stierf in 1189. Studie van literaire invloeden bracht aan het licht dat de Lais werden samengesteld tussen 1160 en 1178 en waarschijnlijk vóór 1170; de fabels (gedeeltelijk vertalingen, en bekend als de Ysopë) ontstonden waarschijnlijk in de periode 1198-1208; de Espurgatoire dateert van circa 1190. (nl)
- Maria Francuska albo Maria z Francji (fr. Marie de France) – średniowieczna pisarka i poetka, autorka Opowieści – poematów napisanych w języku starofrancuskim. Żyła w drugiej połowie XII wieku, początkowo we Francji, później w Anglii, gdzie przypuszczalnie była ksienią (przełożoną klasztoru żeńskiego). (pl)
- Marie de France var en fransk författare som levde under 1100-talet i Frankrike och skrev poesi och lai om kärlek. Hon var en av medeltidens främsta kvinnliga poeter. Det finns inga kända uppgifter om hennes liv i övrigt. En teori säger att hon var älskarinna till hertig Gottfrid V av Anjou och senare blev nunna. Några av hennes mest kända dikter är laien De bägge älskande, om sir i Arturlegenden som blev klar år 1160 och Chevrefoil om Tristan och Isolde. En av Geoffrey Chaucers berättelser är en engelsk översättning från Marie de France. Hon skrev två fabler som hon tonsatte. (sv)
- Мари́ де Франс, или Мари́я из Фра́нции или Мари́я Францу́зская (фр. Marie de France; около 1160 — после 1210) — одна из самых известных средневековых поэтесс XII века. Автор сборников «Лэ Мари де Франс» (Les Lais de Marie de France) и «Басни» (Izopet), поэмы «Чистилище Святого Патрика» (L'Espurgatoire Seint Patriz), а также агиографического сочинения «Житие Святой Одри» (La Vie Seinte Audree), написанных на англо-нормандском языке. Считается одной из первых французских поэтесс, творчество которой оказало значительное влияние на стихотворный жанр куртуазной литературы — т. н. лэ (фр. lai). (ru)
- Maria de França (em francês: Marie de France) foi uma poetisa evidentemente nascida na França e que viveu na Inglaterra em fins do século XII. Praticamente nada é conhecido sobre sua vida anterior, embora ela escrevesse numa forma de Francês antigo que foi copiado pelos escribas anglo-normandos. Logo, muitos dos manuscritos de sua obra apresentam características anglo-normandas. (pt)
- 玛丽·德·法兰西（英語：Marie de France）12世纪英格兰女诗人，可能生于今法国，其作品流传于当时亨利二世宫廷，以法语创作诗歌，是已知的第一位法语圈女诗人。她受到了盎格鲁-诺曼人的影响，熟练掌握拉丁语及中古英语。 (zh)
- Марі́ де Франс, або Марі́я з Фра́нції чи Марі́я Францу́зька (фр. Marie de France; XII століття, Вексен — невідомо) — одна з найвідоміших середньовічних поетес XII століття. Жила в тодішній Англії, але, ймовірно, походила з Франції. Перебувала при дворі Генрі II Плантаґенета. Французи називають Марі де Франс «Сапфо Середньовіччя», а англійці у свою чергу — «першою жінкою-письменником нашої ери» та «середньовічною Джейн Остін». Свої твори писала англо-нормандською мовою. Вона є авторкою збірки дванадцяти ліричних поем (ле, ляйсів), збірки байок (ізопетів), поеми «Чистилище Святого Патріка» (фр. L'Espurgatoire Seint Patriz) та житія «Життя Святої Одрі» (фр. La Vie Seinte Audree). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Maria de França (en francès, Marie de France) (c. 1160–1215) fou una poeta i autora medieval protofeminista que va viure durant la segona meitat del segle xii a Anglaterra. Les seves faules d'Isop foren seguides amb entusiasme fins al segle xviii. Durant el romanticisme, es redescobriren els seus Lais, contes en vers escrits en francès antic continental, copiats pels escribes anglonormands. Marie de France pertany a la generació d'autors que il·lustren l'amor cortès literari, entre d'altres, per l'adaptació de les llegendes bretones o matèria de Bretanya. (ca)
- Η Μαρία της Γαλλίας (γαλλικά: Marie de France) ήταν συγγραφέας και ποιήτρια του Μεσαίωνα, που έζησε τον 12ο αιώνα (1160-1210). Το έργο της σχετίζεται με τη αυλική λογοτεχνία. Δεν έχουμε σχεδόν καμία πληροφορία για τη ζωή της. Είναι συγγραφέας τριών έργων: μια συλλογή μύθων, μια θρησκευτική αφήγηση και μια σειρά από ποιήματα, σύντομες ιστορίες σε στίχους. Οι στίχοι της είχαν μεγάλη απήχηση και επηρέασαν την εξέλιξη της ιπποτικής-ηρωικής λογοτεχνίας. (el)
- Marie de France (* um 1135 in der Region Île-de-France; † um 1200 vermutlich in England) war eine französischsprachige Dichterin. (de)
- Maria Frantziakoa ( 1160-1215) frantziar olerkaria izan zen. Ingalaterrako erregeen gortean bizi izan zen, eta Alienor erreginaren laguna izan zen. 1167 inguruan, dialekto anglonormandiarra erabiliz, hamabi “lais” (bertsoz idatzitako narrazioak) izenekoek osatutako bilduma argitaratu zuen. Esoporen "Fabulak" (1170) eta Saltreyren "L’Espurgatoire seint Patriz" (1190) itzuli zituen. (eu)
- マリー・ド・フランス（Marie de France、フランス生まれのマリー）は、詩人である。文才および学問に秀でていた。彼女の詳しい人生は不明である。 12世紀後半のイングランド宮廷（プランタジネット朝・アンジュー家）へ赴き、詩作およびラテン文学翻訳を行ない、アングロ＝ノルマン語（古フランス語の一方言）による作品を残した。 (ja)
- Maria di Francia (seconda metà del XII secolo – ...) è stata una poetessa francese del Medioevo, celebre per i suoi lai - novelle in versi - scritti in antico francese. (it)
- Maria Francuska albo Maria z Francji (fr. Marie de France) – średniowieczna pisarka i poetka, autorka Opowieści – poematów napisanych w języku starofrancuskim. Żyła w drugiej połowie XII wieku, początkowo we Francji, później w Anglii, gdzie przypuszczalnie była ksienią (przełożoną klasztoru żeńskiego). (pl)
- Marie de France var en fransk författare som levde under 1100-talet i Frankrike och skrev poesi och lai om kärlek. Hon var en av medeltidens främsta kvinnliga poeter. Det finns inga kända uppgifter om hennes liv i övrigt. En teori säger att hon var älskarinna till hertig Gottfrid V av Anjou och senare blev nunna. Några av hennes mest kända dikter är laien De bägge älskande, om sir i Arturlegenden som blev klar år 1160 och Chevrefoil om Tristan och Isolde. En av Geoffrey Chaucers berättelser är en engelsk översättning från Marie de France. Hon skrev två fabler som hon tonsatte. (sv)
- Мари́ де Франс, или Мари́я из Фра́нции или Мари́я Францу́зская (фр. Marie de France; около 1160 — после 1210) — одна из самых известных средневековых поэтесс XII века. Автор сборников «Лэ Мари де Франс» (Les Lais de Marie de France) и «Басни» (Izopet), поэмы «Чистилище Святого Патрика» (L'Espurgatoire Seint Patriz), а также агиографического сочинения «Житие Святой Одри» (La Vie Seinte Audree), написанных на англо-нормандском языке. Считается одной из первых французских поэтесс, творчество которой оказало значительное влияние на стихотворный жанр куртуазной литературы — т. н. лэ (фр. lai). (ru)
- Maria de França (em francês: Marie de France) foi uma poetisa evidentemente nascida na França e que viveu na Inglaterra em fins do século XII. Praticamente nada é conhecido sobre sua vida anterior, embora ela escrevesse numa forma de Francês antigo que foi copiado pelos escribas anglo-normandos. Logo, muitos dos manuscritos de sua obra apresentam características anglo-normandas. (pt)
- 玛丽·德·法兰西（英語：Marie de France）12世纪英格兰女诗人，可能生于今法国，其作品流传于当时亨利二世宫廷，以法语创作诗歌，是已知的第一位法语圈女诗人。她受到了盎格鲁-诺曼人的影响，熟练掌握拉丁语及中古英语。 (zh)
- كانت ماري دو فرانس (بالفرنسية: Marie de France) (ذاع صيتها بين عامي 1160 و1215) شاعرة ولدت في فرنسا على الأرجح وعاشت في إنجلترا في أواخر القرن الثاني عشر. عاشت حياتها وكتبت في بلاط مجهول، لكنها عُرفت وأعمالها بصورة شبه مؤكدة في البلاط الملكي لملك إنجلترا هنري الثاني. لا شيء تقريبًا معروف عن حياتها؛ وجاء كل من اسمها الأول وتمييزه الجغرافي من مخطوطاتها. مع ذلك، هناك وصف مكتوب حول عملها وشعبيتها من عصرها نفسه لا يزال موجودًا. يعتبرها الباحثون أول شاعرة فرنسية أنثى. (ar)
- Marie de France (činná mezi 1160 a 1215) byla středověkou básnířkou. O jejím životě se mnoho neví, ale pravděpodobně se narodila ve Francii a v druhé polovině 12. století žila v Anglii. Žila a psala na neznámém dvoře, ale její práce byly téměř určitě známy na královském dvoře krále Jindřicha II. Plantageneta. Její jméno i geografické upřesnění známe pouze z jejích rukopisů. Je považována za první francouzskou básnířku. Její Lejchy jsou čteny ještě i dnes a ovlivnily vývoj pozdější rytířské literatury. (cs)
- Maria de Francio (france Marie de France) estis poetino de la malfrua 12-a jarcento. Akademiuloj konsideras ŝin la unua konata virino, kiu verkis franclingvajn versojn. Ŝiaj ‘laïs’, muzikigitaj poemoj, estis kaj ankoraŭ estas vaste legataj, kaj influis la postan disvolviĝon de la ĝenro de romantika - heroa literaturo. Pri ŝia vivo oni scias malmulton krom ke ŝi naskiĝis en Francio kaj translokiĝis al Anglio. Ŝi verkis en la anglo-normanda dialekto de la franca. Maria famas ĉefe pro siaj Lais, dekdu mallongaj romancoj en oksilabaj distikoj. (eo)
- María de Francia (en francés, Marie de France) fue una poetisa nacida en Isla de Francia (Francia en aquella época) que vivió en Inglaterra a finales del siglo XII. No se sabe prácticamente nada de su vida, aunque escribió en anglo-normando, una clase de lengua de oïl hablada entre las élites de Inglaterra. Aunque los eruditos no conocen la identidad de María de Francia, el nombre se ha deducido de una de sus obras: «Marie ai nun, si sui de France...» (en español, «Mi nombre es María, y soy de Francia...»). Fue la primera poetisa en lengua francesa, y sus obras son una de las primeras muestras del amor cortés en la literatura. (es)
- Marie de France (fl. 1160 to 1215) was a poet, possibly born in what is now France, who lived in England during the late 12th century. She lived and wrote at an unknown court, but she and her work were almost certainly known at the royal court of King Henry II of England. Virtually nothing is known of her life; both her given name and its geographical specification come from her manuscripts. However, one written description of her work and popularity from her own era still exists. She is considered by scholars to be the first woman known to write francophone verse. (en)
- Banfhile Francach ab ea Marie de France, a mhair thart ar an dtréimhse idir 1160 agus 1210. Is cosúil gur rugadh i dtuaisceart na Fraince í agus gur chaith sí cuid mhaith mhór dá saol i Sasana. Do scríobh sí neart saothar in , canúint na a labhraíodh na h. Cosúil le go leor scríbhneoirí a linne, moladh Marie de France , nó an 'grá cúirtéiseach', ina cuid scríbhneoireachta. Do bhain Marie de France an-úsáid as seanchas agus béaloideas na Breataine - nó an matière de Bretagne (Gaeilge: 'ábhar na Breataine'), mar a thugtar ar na scéalta sin i bhFraincis. (ga)
- Marie de France (fl. 1160-1210) est une poétesse de la « Renaissance du XIIe siècle », la première femme de lettres en Occident à écrire en langue vulgaire. Elle appartient à la seconde génération des auteurs qui ont inventé l'amour courtois. (fr)
- Marie de France (actief in de tweede helft van de 12e eeuw) is de eerste bekende Franse dichteres. Ze was afkomstig uit Île-de-France en leefde in het 12e-eeuwse Anglo-Normandische Engeland. Marie was bekend met het hofleven en had mogelijk een klerikale scholing genoten, of had alleszins toegang tot een bibliotheek. Zij schreef hofliteratuur in Latijn en Frans (Francien/Anglo-Normandisch) en mogelijk ook (Middel)engels, en kende woorden uit het Normandisch en Bretons, wat blijkt uit haar Lais. (nl)
- Марі́ де Франс, або Марі́я з Фра́нції чи Марі́я Францу́зька (фр. Marie de France; XII століття, Вексен — невідомо) — одна з найвідоміших середньовічних поетес XII століття. Жила в тодішній Англії, але, ймовірно, походила з Франції. Перебувала при дворі Генрі II Плантаґенета. Французи називають Марі де Франс «Сапфо Середньовіччя», а англійці у свою чергу — «першою жінкою-письменником нашої ери» та «середньовічною Джейн Остін». (uk)
|
