| dbo:abstract
|
- Leutnant Kishe (russisch Поручик Киже, Poručik Kiže, frz.:Lieutenant Kijé) ist eine von Sergei Prokofjew (1891–1953) 1933 geschriebene Filmmusik zu der satirischen Novelle Sekondeleutnant Saber von Juri Nikolajewitsch Tynjanow (1894–1943), die 1927 entstand. In der Handlung geht es um die ausufernde Bürokratie unter Zar Paul I. Die Filmpremiere fand am 7. März 1934 in Moskau statt. Der Film und sein Regisseur Aleksandr Fajntsimmer gerieten in Vergessenheit. Danach komponierte Prokofiew eine Suite, die in zwei Varianten existiert. Einmal mit einer Baritonstimme und die andere für Saxophon, die auch als Musik für das gleichnamige Ballett dient. Die Uraufführung fand in einer Sendung des Moskauer Rundfunks am 21. Dezember 1934 statt. Die Erstaufführung in einem Konzert fand am 20. Februar 1937 unter Prokofjews Leitung in Paris statt, weshalb sich international auch die französische Schreibweise des Namens „Kijé“ eingebürgert hat. Der 3. Satz wurde von Carter Burwell für den Soundtrack des Films Doc Hollywood übernommen. Der 4. Satz wird oft als musikalisches Weihnachtsmotiv oder zur Untermalung von Schneefall verwendet. Teile der Musik werden von Sting (Russians), Type O Negative (Red Water), Woody Allen (Die letzte Nacht des Boris Gruschenko), Emerson, Lake and Palmer (I Believe in Father Christmas), Magnum, Blood, Sweat & Tears (40,000 Headmen); Yes (Something's Coming) und anderen verwendet. (de)
- Sergei Prokofiev's Lieutenant Kijé (Russian: Поручик Киже, Poruchik Kizhe) music was originally written to accompany the film of the same name, produced by the Belgoskino film studios in Leningrad in 1933–34 and released in March 1934. It was Prokofiev's first attempt at film music, and his first commission. In the early days of sound cinema, among the various distinguished composers ready to try their hand at film music, Prokofiev was not an obvious choice for the commission. Based in Paris for almost a decade, he had a reputation for experimentation and dissonance, characteristics at odds with the cultural norms of the Soviet Union. By early 1933, however, Prokofiev was anxious to return to his homeland, and saw the film commission as an opportunity to write music in a more popular and accessible style. After the film's successful release, the five-movement Kijé suite was first performed in December 1934, and quickly became part of the international concert repertoire. It has remained one of the composer's best-known and most frequently recorded works. Elements of the suite's score have been used in several later films, and in two popular songs of the Cold War era. (en)
- Lieutenant Kijé, opus 60, est une suite d'orchestre composée par Sergueï Prokofiev en 1933, tirée de la musique qu'il écrivit pour le film homonyme d’Alexandre Feinzimmer, basé sur la nouvelle éponyme de Iouri Tynianov (1927). (fr)
- El teniente Kijé (en ruso, Поручик Киже, Porúchik Kizhé) de Serguéi Prokófiev se concibió originalmente como un acompañamiento musical a la película del mismo nombre, producida por los estudios Belgoskinó en Leningrado entre 1933 y 1934 y estrenada en marzo de ese mismo año. Constituye la primera aproximación de Prokófiev a la música cinematográfica y el primer encargo que recibió de la Unión Soviética tras su exilio poco después de la Revolución de octubre de 1917. Posteriormente, Prokófiev adaptó la música en una suite orquestal, su Op. 60. En los albores del cine sonoro, varios compositores destacados estaban deseosos de adentrarse en el novedoso campo de la música de cine, pero Prokófiev no era la elección natural para este encargo. Afincado en París por casi una década, su música se caracterizaba por la experimentación y la disonancia, cualidades que no concordaban con las reglas culturales predominantes del régimen soviético. Aun así, a comienzos de 1933, ansioso por regresar a su patria, consideró el encargo de la película como una oportunidad para escribir música en un estilo más popular y accesible. Tras el exitoso estreno de la película, la suite en cinco movimientos de El teniente Kijé se interpretó por primera vez en diciembre de 1934 y en seguida se convirtió en una pieza habitual del repertorio concertístico internacional. Sigue siendo una de las obras más conocidas del compositor y ha sido grabada en numerosas ocasiones. Partes de la partitura han sido utilizadas en varias películas posteriores y en dos populares canciones lanzadas durante la Guerra Fría tituladas «I Believe in Father Christmas» de Greg Lake y «Russians» de Sting. (es)
- 交響組曲『キージェ中尉』（キージェちゅうい、ロシア語:Поручик Киже；英語:Lieutenant Kijé）作品60は、セルゲイ・プロコフィエフが作曲した管弦楽曲。 (ja)
- De novelle Poroetsjik Kizje (Luitenant Kizje) van Joeri Tynjanov werd door de Rus Alexander Fajntsimmer in 1934 verfilmd. In deze novelle schetst Tynjanov de militaire loopbaan van een officier die zijn ontstaan te danken heeft aan een simpele schrijffout van een militaire schrijver. Hoewel hij dus niet echt bestaat, gebeuren er toch bijzondere avonturen met hem, of worden aan hem toegeschreven. Zijn landgenoot Sergej Prokofjev kreeg de opdracht de muziek bij deze film te schrijven. Voor de concertzaal stelde Prokofjev later uit die muziek een suite samen, waarin in vijf delen het leven van luitenant Kizje wordt geschetst. Soms wordt bij deze muziek een bariton ingezet. 1.
* De geboorte van Kizje 2.
* Romance 3.
* De bruiloft van Kizje 4.
* Trojka 5.
* De dood van Kizje De delen 1, 3 en 5 bevatten de hoogtepunten die zich in een mensenleven voordoen, en worden dus als belangrijkste thema’s gezien. In deel 1- waarbij je eigenlijk niet van een geboorte kunt spreken, maar meer van een ontstaan - opent een solotrompet het verhaal en bevindt de luisteraar zich opeens midden in een militaire omgeving. Eigenlijk dus als een soort aankondiging van wat er later zal komen. In de bruiloftscène komt een indringende solo voor die meestal op een cornet wordt gespeeld. Hier wordt ongeveer hele toongamma bestreken, die bijna vanzelf overgaat in de prachtige .In een groot deel van de suite overheerst het korps van pijpers en tamboers. Onwillekeurig doet de opzet en de uitvoering van deze muziek denken aan de suite Háry János van Zoltán Kodály uit 1926, die in zes schetsen het leven van de oude soldaat en fantast Háry János weergeeft. Op dezelfde manier als in Luitenant Kizje, hoor je in de eerste maten van de muziek van Kodaly een soort niesbui als teken, dat de verteller wél serieus genomen dient te worden! (nl)
- «Поручик Киже» — симфоническая сюита композитора С. С. Прокофьева op. 60, созданная на основе музыки к одноимённому советскому фильму режиссёра Александра Файнциммера, вышедшего на экраны в 1934 году. Симфоническая сюита была закончена 8 июля 1934 года, а её премьера состоялась в Москве 21 декабря 1934 года под управлением Прокофьева. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Lieutenant Kijé, opus 60, est une suite d'orchestre composée par Sergueï Prokofiev en 1933, tirée de la musique qu'il écrivit pour le film homonyme d’Alexandre Feinzimmer, basé sur la nouvelle éponyme de Iouri Tynianov (1927). (fr)
- 交響組曲『キージェ中尉』（キージェちゅうい、ロシア語:Поручик Киже；英語:Lieutenant Kijé）作品60は、セルゲイ・プロコフィエフが作曲した管弦楽曲。 (ja)
- «Поручик Киже» — симфоническая сюита композитора С. С. Прокофьева op. 60, созданная на основе музыки к одноимённому советскому фильму режиссёра Александра Файнциммера, вышедшего на экраны в 1934 году. Симфоническая сюита была закончена 8 июля 1934 года, а её премьера состоялась в Москве 21 декабря 1934 года под управлением Прокофьева. (ru)
- Leutnant Kishe (russisch Поручик Киже, Poručik Kiže, frz.:Lieutenant Kijé) ist eine von Sergei Prokofjew (1891–1953) 1933 geschriebene Filmmusik zu der satirischen Novelle Sekondeleutnant Saber von Juri Nikolajewitsch Tynjanow (1894–1943), die 1927 entstand. In der Handlung geht es um die ausufernde Bürokratie unter Zar Paul I. Die Filmpremiere fand am 7. März 1934 in Moskau statt. Der Film und sein Regisseur Aleksandr Fajntsimmer gerieten in Vergessenheit. Der 3. Satz wurde von Carter Burwell für den Soundtrack des Films Doc Hollywood übernommen. (de)
- El teniente Kijé (en ruso, Поручик Киже, Porúchik Kizhé) de Serguéi Prokófiev se concibió originalmente como un acompañamiento musical a la película del mismo nombre, producida por los estudios Belgoskinó en Leningrado entre 1933 y 1934 y estrenada en marzo de ese mismo año. Constituye la primera aproximación de Prokófiev a la música cinematográfica y el primer encargo que recibió de la Unión Soviética tras su exilio poco después de la Revolución de octubre de 1917. Posteriormente, Prokófiev adaptó la música en una suite orquestal, su Op. 60. (es)
- Sergei Prokofiev's Lieutenant Kijé (Russian: Поручик Киже, Poruchik Kizhe) music was originally written to accompany the film of the same name, produced by the Belgoskino film studios in Leningrad in 1933–34 and released in March 1934. It was Prokofiev's first attempt at film music, and his first commission. (en)
- De novelle Poroetsjik Kizje (Luitenant Kizje) van Joeri Tynjanov werd door de Rus Alexander Fajntsimmer in 1934 verfilmd. In deze novelle schetst Tynjanov de militaire loopbaan van een officier die zijn ontstaan te danken heeft aan een simpele schrijffout van een militaire schrijver. Hoewel hij dus niet echt bestaat, gebeuren er toch bijzondere avonturen met hem, of worden aan hem toegeschreven. 1.
* De geboorte van Kizje 2.
* Romance 3.
* De bruiloft van Kizje 4.
* Trojka 5.
* De dood van Kizje (nl)
|
