| dbo:abstract
|
- المعتوق (بالإنجليزية: Freedman) ، هو مصطلح ينطبق على الأشخاص المستعبدين، والذين أُعتِقوا، وهذا المصطلح ظهر في الولايات المتحدة الأمريكية. (ar)
- Llibert (Libertus o Libertini) que vol dir "el que és alliberat (pel seu amo)" era una classe social romana formada pels esclaus alliberats; els fills dels lliberts eren llibertins (libertini) en temps d'Appi Claudi, però aquest sentit es va perdre i libertus i libertini van esdevenir sinònims. Llibertí va passar a ser una persona amb poca contenció sexual. La manumissió es podia obtenir de tres maneres:
* Vindicta
* Census
* Testamentum Si rebia la manumissió en deguda forma, esdevenia civis romanus (ciutadà romà), però si mancava algun requisit esdevenia un llatí i algunes vegades només un deditici. Això creava tres tipus de lliberts:
* Cives Romani
* Latini Juniani (vegeu lex Junia Norbana)
* Dediticii Els cives romani encara quedaven vinculats al seu patró que mantenia certs drets; els llatins junians tenia diverses incapacitats legals (per exemple no podien testar, ni rebre llegats testamentaris excepte en fideïcomís, ni nomenar tutors). Luci Vitruvi Cerdó va ser un llibert. Els fills dels lliberts eren Ingenus. (ca)
- Propuštěnec byl otrok, kterého ve starověkém Římě jeho pán propustil na svobodu a tím mu daroval nejen svobodu, ale i právní osobnost. Právní osobnost propuštěnce byla ale na rozdíl od člověka, který se už jako svobodný narodil (ingenuus), ve veřejné sféře částečně omezená a kromě toho měl i nadále k bývalému pánovi určité povinnosti. Propuštěnec tak z právního hlediska přestal být věcí, jako libertinus (ve vztahu k bývalému pánovi se označoval termínem libertus) ale patřil ke zvláštní kategorii obyvatel. Přesto šlo o římské občany, kteří pouze např. nemohli nabýt magistratury nebo se stát členem senátu. (cs)
- Ein Freigelassener ist ein ehemaliger männlicher oder weiblicher Sklave, der durch einen rechtlichen Akt aus seinem bisherigen Zustand der Unfreiheit entlassen wurde. Zu den Freigelassenen in den Vereinigten Staaten siehe Freedmen. (de)
- Libertino, emancipita sklavo, ekssklavo, aŭ en latina origine liberatus estis sklavo al kiu iel oni koncedis la liberecon. Tiu nomigo estis uzata ankaŭ por la gladiatoroj liberigitaj de la imperiestro, post esti venkintoj de grandsukcesaj bataloj ĉu en amfiteatroj aŭ en la granda Koloseo de la Imperia Romo. La libertinoj ekzistas ĉe ĉiu sklavisma socio. (eo)
- A freedman or freedwoman is a formerly enslaved person who has been released from slavery, usually by legal means. Historically, enslaved people were freed by manumission (granted freedom by their captor-owners), emancipation (granted freedom as part of a larger group), or self-purchase. A fugitive slave is a person who escaped enslavement by fleeing. (en)
- En la Antigua Roma, se llamaba liberto (libertus) al esclavo liberado que se encontraba ligado a su antiguo amo, al que llamaba patrón (patronus), por un respeto casi filial. Alcanzaban la libertad por medio de la manumisión, esto es, la emancipación legal.A pesar de ser considerados inferiores a los ciudadanos nacidos libres, llegaron a tener una gran importancia en la sociedad romana. En un sentido más general, se llama liberto o liberta a un esclavo o una esclava a quien se ha dado la libertad, respecto de su patrono. (es)
- Libertoa, nolabait, askatasuna eman zaion pertsona bat da, lehen esklabua izan zena. Libertoak, esklabutza gizarte guztietan aurkitzen diren pertsonak dira. (eu)
- Orang bebas adalah seorang bekas budak yang dibebaskan dari perbudakan, biasanya oleh hukum. Pada zaman dulu, golongan budak dibebaskan oleh manumisi (pemberian kebebasan oleh pemiliknya) atau emansipasi (pemberian kebebasan sebagai bagian dari kelompok yang lebih besar). adalah orang yang kabur dari perbudakan dengan melarikan diri. (in)
- Un liberto è una persona precedentemente schiavizzata che è stata liberata dalla condizione di schiavitù, generalmente tramite mezzi legali. Storicamente, ad esempio sia nella Roma antica che negli Stati Uniti pre-Guerra Civile, le persone schiave venivano liberate per manomissione (libertà garantita dal proprio padrone o proprietario) o emancipazione (libertà garantita come parte di un gruppo più ampio). Uno schiavo che fuggiva illegalmente dalla propria situazione di forzosa servitù era invece considerato reo, e chiamato fuggitivo. Nella Roma antica, in particolare, un liberto era uno schiavo affrancato che generalmente continuava a vivere nella casa del patronus e aveva nei suoi confronti doveri di rispetto e obblighi di natura economica. (it)
- 解放奴隷（かいほうどれい、英: Freedman, 羅: Libertus）とは、奴隷制の社会において奴隷身分より解放された人々のこと。歴史的文脈においては、特に古代ローマとアメリカ合衆国の解放奴隷を指すことが多い。 (ja)
- Een libertus (fem: liberta) was in het Romeinse Rijk een vrijgelaten slaaf. Een slaaf kon deze status verwerven door een manumissio of, als lid van een grotere groep, door emancipatio. De vrijgelatene werd in de praktijk een cliens van zijn voormalige meester. Ook de familienaam van de meester gaat over op de libertus. Zo kreeg de vrijgelatene Tiro van Marcus Tullius Cicero de naam Marcus Tullius Tiro. (nl)
- Wyzwoleniec (gr. ελευθεριος eleuterios, łac. lībertŭs, lībertīnŭs) – człowiek, który został podniesiony ze stanu niewolnictwa i otrzymał wolność, a wraz z nią pełne lub częściowe prawa obywatelskie. Prawo do wyzwalania miał najczęściej właściciel niewolnika. W Atenach wyzwoleni zostawali metojkami. W starożytnym Rzymie wyzwolenie było aktem wdzięczności właściciela dla lojalnej służby. Prawo rzymskie chroniło niewolnika przed wyzwoleniem w przypadku choroby, starości czy w sytuacji, kiedy nie mógł pracować. Ograniczenia wyzwoleń wprowadziły lex Fufia Caninia i lex Aelia Sentia. Wyzwoleńców obejmowały różne ograniczenia, np. zakaz małżeństw z osobami stanu senatorskiego. Byłemu właścicielowi zwanemu patronem przysługiwało prawo do świadczeń (operae) ze strony jego wyzwoleńca, był jego ustawowym spadkobiercą, powinien też wspierać go w razie potrzeby. Wyzwoleniec skarżyć patrona mógł tylko za zgodą pretora, zaś powództwa zniesławiające były wykluczone. Wyzwoleniec "niewdzięczny" (ingratus) mógł być przywrócony do stanu niewoli przez revocatio in servitutem (Kodeks Justyniana 6, 7, 2). Niewolnicy karani za ciężkie przestępstwo lub używani do walk cyrkowych w razie wyzwolenia zaliczani byli do kategorii peregrini dedictii. Istniało kilka sposobów wyzwolenia: formalne manumissio vindicta ze skutkiem natychmiastowym i manumissio testamento ze skutkiem po śmierci właściciela oraz nieformalne w gronie przyjaciół (inter amicos) i w liście kierowanym do wyzwolonego (per epistulam). Wyzwoleniec zwany nieformalnie Latynem juniańskim (od ustawy Iunia Norbana) po śmierci był traktowany tak, jakby nadal był niewolnikiem, jego majątek wracał do właściciela jako peculium. Justynian uprościł tryb wyzwalania i ujednolicił stanowisko prawne wyzwoleńców, zachowując prawo patronatu. Wyzwoleńcy cesarscy mogli pełnić faktycznie wielką rolę, np. Marcus Aurelius Cleander za czasów Kommodusa. W średniowieczu w procesie feudalizacji wyzwoleńcy zasilili głównie warstwę chłopstwa. (pl)
- Um liberto é um antigo escravo a quem de algum modo foi concedida a liberdade, por emancipação ou por alforria. Os libertos são figuras existentes em todas as sociedades esclavagistas. Por exemplo, na Roma Antiga, os libertos formavam aproximadamente 5% da população romana durante a era imperial. Como necessitavam de um apelido, normalmente tomavam o sobrenome do seu antigo dono, que se convertia no seu patrono. Nos Estados Unidos, o termo freedman está associado à história do país, onde é utilizado para se referir aos mais de quatro milhões de escravos libertados pela Proclamação da Emancipação, de 1863, pelas legislações estaduais, e pela ratificação da 13.ª Emenda da Constituição dos Estados Unidos. (pt)
- Вольноотпу́щенники (либерти́ны, лат. libertini) — в Древней Греции и Древнем Риме, Византии, а также в западноевропейских государствах периода раннего феодализма — отпущенные на свободу или выкупившиеся рабы. Вольноотпущенные — крепостные крестьяне, получившие волю при крепостном праве. (ru)
- Вільновідпу́щеник (лат. libertini) — відпущений на волю раб. Вільновідпущенику надавався такий же правовий статус, що й особі, яка подарувала йому волю, а також ім'я цієї особи. Хоча вільновідпущеники були вільними, їх правоздатність була обмежена. Це стосувалося правовідносин із патроном (попереднім господарем): вільновідпущеник не поривав повністю зв'язки з патроном і мав поважати його, надавати йому різні послуги і матеріальну допомогу. Порушення могло призвести навіть до повернення до статусу раба. Якщо самотня звільнена з рабства особа помирала, не залишивши по собі заповіту, то її майно переходило до патрона. Інші обмеження стосувалися неможливості служити в римських легіонах та втрати права у І столітті брати участь у роботі народних зборів і голосувати. (uk)
- 自由民（英語：freedman，或称freedwoman）是指被从奴役中解放，拥有人身自由、不被别人的人。奴隶社会中，奴隶获得解放后被称为自由民，他们享有财产权其后代通常享有公民权和。历史上，自由民的产生通常源于大范围的废奴主义运动或者由奴隶主自愿放弃拥有权带来的奴隶解放。此概念不同于自行逃跑的逃亡奴隶。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- المعتوق (بالإنجليزية: Freedman) ، هو مصطلح ينطبق على الأشخاص المستعبدين، والذين أُعتِقوا، وهذا المصطلح ظهر في الولايات المتحدة الأمريكية. (ar)
- Propuštěnec byl otrok, kterého ve starověkém Římě jeho pán propustil na svobodu a tím mu daroval nejen svobodu, ale i právní osobnost. Právní osobnost propuštěnce byla ale na rozdíl od člověka, který se už jako svobodný narodil (ingenuus), ve veřejné sféře částečně omezená a kromě toho měl i nadále k bývalému pánovi určité povinnosti. Propuštěnec tak z právního hlediska přestal být věcí, jako libertinus (ve vztahu k bývalému pánovi se označoval termínem libertus) ale patřil ke zvláštní kategorii obyvatel. Přesto šlo o římské občany, kteří pouze např. nemohli nabýt magistratury nebo se stát členem senátu. (cs)
- Ein Freigelassener ist ein ehemaliger männlicher oder weiblicher Sklave, der durch einen rechtlichen Akt aus seinem bisherigen Zustand der Unfreiheit entlassen wurde. Zu den Freigelassenen in den Vereinigten Staaten siehe Freedmen. (de)
- Libertino, emancipita sklavo, ekssklavo, aŭ en latina origine liberatus estis sklavo al kiu iel oni koncedis la liberecon. Tiu nomigo estis uzata ankaŭ por la gladiatoroj liberigitaj de la imperiestro, post esti venkintoj de grandsukcesaj bataloj ĉu en amfiteatroj aŭ en la granda Koloseo de la Imperia Romo. La libertinoj ekzistas ĉe ĉiu sklavisma socio. (eo)
- A freedman or freedwoman is a formerly enslaved person who has been released from slavery, usually by legal means. Historically, enslaved people were freed by manumission (granted freedom by their captor-owners), emancipation (granted freedom as part of a larger group), or self-purchase. A fugitive slave is a person who escaped enslavement by fleeing. (en)
- En la Antigua Roma, se llamaba liberto (libertus) al esclavo liberado que se encontraba ligado a su antiguo amo, al que llamaba patrón (patronus), por un respeto casi filial. Alcanzaban la libertad por medio de la manumisión, esto es, la emancipación legal.A pesar de ser considerados inferiores a los ciudadanos nacidos libres, llegaron a tener una gran importancia en la sociedad romana. En un sentido más general, se llama liberto o liberta a un esclavo o una esclava a quien se ha dado la libertad, respecto de su patrono. (es)
- Libertoa, nolabait, askatasuna eman zaion pertsona bat da, lehen esklabua izan zena. Libertoak, esklabutza gizarte guztietan aurkitzen diren pertsonak dira. (eu)
- Orang bebas adalah seorang bekas budak yang dibebaskan dari perbudakan, biasanya oleh hukum. Pada zaman dulu, golongan budak dibebaskan oleh manumisi (pemberian kebebasan oleh pemiliknya) atau emansipasi (pemberian kebebasan sebagai bagian dari kelompok yang lebih besar). adalah orang yang kabur dari perbudakan dengan melarikan diri. (in)
- 解放奴隷（かいほうどれい、英: Freedman, 羅: Libertus）とは、奴隷制の社会において奴隷身分より解放された人々のこと。歴史的文脈においては、特に古代ローマとアメリカ合衆国の解放奴隷を指すことが多い。 (ja)
- Een libertus (fem: liberta) was in het Romeinse Rijk een vrijgelaten slaaf. Een slaaf kon deze status verwerven door een manumissio of, als lid van een grotere groep, door emancipatio. De vrijgelatene werd in de praktijk een cliens van zijn voormalige meester. Ook de familienaam van de meester gaat over op de libertus. Zo kreeg de vrijgelatene Tiro van Marcus Tullius Cicero de naam Marcus Tullius Tiro. (nl)
- Вольноотпу́щенники (либерти́ны, лат. libertini) — в Древней Греции и Древнем Риме, Византии, а также в западноевропейских государствах периода раннего феодализма — отпущенные на свободу или выкупившиеся рабы. Вольноотпущенные — крепостные крестьяне, получившие волю при крепостном праве. (ru)
- Вільновідпу́щеник (лат. libertini) — відпущений на волю раб. Вільновідпущенику надавався такий же правовий статус, що й особі, яка подарувала йому волю, а також ім'я цієї особи. Хоча вільновідпущеники були вільними, їх правоздатність була обмежена. Це стосувалося правовідносин із патроном (попереднім господарем): вільновідпущеник не поривав повністю зв'язки з патроном і мав поважати його, надавати йому різні послуги і матеріальну допомогу. Порушення могло призвести навіть до повернення до статусу раба. Якщо самотня звільнена з рабства особа помирала, не залишивши по собі заповіту, то її майно переходило до патрона. Інші обмеження стосувалися неможливості служити в римських легіонах та втрати права у І столітті брати участь у роботі народних зборів і голосувати. (uk)
- 自由民（英語：freedman，或称freedwoman）是指被从奴役中解放，拥有人身自由、不被别人的人。奴隶社会中，奴隶获得解放后被称为自由民，他们享有财产权其后代通常享有公民权和。历史上，自由民的产生通常源于大范围的废奴主义运动或者由奴隶主自愿放弃拥有权带来的奴隶解放。此概念不同于自行逃跑的逃亡奴隶。 (zh)
- Llibert (Libertus o Libertini) que vol dir "el que és alliberat (pel seu amo)" era una classe social romana formada pels esclaus alliberats; els fills dels lliberts eren llibertins (libertini) en temps d'Appi Claudi, però aquest sentit es va perdre i libertus i libertini van esdevenir sinònims. Llibertí va passar a ser una persona amb poca contenció sexual. La manumissió es podia obtenir de tres maneres:
* Vindicta
* Census
* Testamentum
* Cives Romani
* Latini Juniani (vegeu lex Junia Norbana)
* Dediticii Luci Vitruvi Cerdó va ser un llibert. Els fills dels lliberts eren Ingenus. (ca)
- Un liberto è una persona precedentemente schiavizzata che è stata liberata dalla condizione di schiavitù, generalmente tramite mezzi legali. Storicamente, ad esempio sia nella Roma antica che negli Stati Uniti pre-Guerra Civile, le persone schiave venivano liberate per manomissione (libertà garantita dal proprio padrone o proprietario) o emancipazione (libertà garantita come parte di un gruppo più ampio). Uno schiavo che fuggiva illegalmente dalla propria situazione di forzosa servitù era invece considerato reo, e chiamato fuggitivo. (it)
- Wyzwoleniec (gr. ελευθεριος eleuterios, łac. lībertŭs, lībertīnŭs) – człowiek, który został podniesiony ze stanu niewolnictwa i otrzymał wolność, a wraz z nią pełne lub częściowe prawa obywatelskie. Prawo do wyzwalania miał najczęściej właściciel niewolnika. W Atenach wyzwoleni zostawali metojkami. W starożytnym Rzymie wyzwolenie było aktem wdzięczności właściciela dla lojalnej służby. Prawo rzymskie chroniło niewolnika przed wyzwoleniem w przypadku choroby, starości czy w sytuacji, kiedy nie mógł pracować. Ograniczenia wyzwoleń wprowadziły lex Fufia Caninia i lex Aelia Sentia. (pl)
- Um liberto é um antigo escravo a quem de algum modo foi concedida a liberdade, por emancipação ou por alforria. Os libertos são figuras existentes em todas as sociedades esclavagistas. Por exemplo, na Roma Antiga, os libertos formavam aproximadamente 5% da população romana durante a era imperial. Como necessitavam de um apelido, normalmente tomavam o sobrenome do seu antigo dono, que se convertia no seu patrono. (pt)
|
