| dbo:abstract
|
- Sir Francis Vere (1560/61 – 28 August 1609) was a prominent English soldier serving under Queen Elizabeth I fighting mainly in the Low Countries during the Anglo-Spanish War (1585–1604) and the Eighty Years' War. He was a sergeant major-general of English and Scottish troops in 1589, a position he retained during fifteen campaigns fighting the Spanish, with almost unbroken success - most notably at the Battle of Nieuwpoort. He enjoyed excellent relations with the Dutch under Maurice of Nassau, working in close co-operation with them to help secure the country for the cause of independence. (en)
- Francis Vere (1560 - 1609), fue un militar inglés, gobernador de Brielle y de Portsmouth, hijo de Geoffrey Vere de Crepping Hall, Essex, y sobrino de John de Vere, 16º conde de Oxford. Entró al servicio activo bajo el mando de Robert Dudley en 1585, y pronto fue destinado a la guerra de los ochenta años que se libraba en los Países Bajos en aquella época. En el asedio de Sluys se distinguió junto a Sir y a Sir . En 1588 estuvo en la guarnición que defendía Bergen op Zoom y fue nombrado caballero por Willoughby en el campo de batalla. El año siguiente Sir Francis alcanzó el grado de sargento mayor general de los tropas inglesas en los Países Bajos, y poco después recayó en él el mando en jefe. Mantuvo este cargo en varias campañas, con abundantes éxitos, luchando junto a las fuerzas holandesas de Mauricio de Nassau. En 1590 participó en la ataque a Breda que culminó con la captura de la ciudad por las fuerzas anglo-holandesas. Vere ganó reputación de ser uno de los mejores soldados de la época, dando a sus subordinados sentido de la unidad y entrenamiento para enfrentarse a los veteranos y afamados tercios españoles; su campamento llegó a considerarse reputado para todos los aspirantes a soldados. Entre otros, tuvo como discípulos a su hermano Horace, Ferdinando Fairfax, Gervase Markham y el capitán Miles Standish. Sir Francis participó en la toma y saqueo de Cádiz de 1596 bajo las órdenes de Robert Devereux, II conde de Essex, y en 1598 le fue confiada la negociación del tratado en el que los holandeses accedían a tomar parte más activa en la guerra. Su éxito en esta tarea le supuso ganar la gobernación de Brill y el rango de general. El punto culminante de su carrera militar vino cuando en 1600 los Estados Generales de los Países Bajos decidieron extender la guerra al territorio de los Países Bajos españoles. En la batalla de Nieuwpoort, una de las más disputadas de la época, Vere y Mauricio completaron la derrota de las veteranas tropas españolas del archiduque Alberto de Austria. A ésta le siguió la defensa de Ostende entre julio de 1601 y el 20 de septiembre de 1604 cuando capitula la ciudad. Cuando Jaime I de Inglaterra firmó la paz con España en 1604 mediante el tratado de Londres, Vere se retiró del servicio activo y pasó los días restantes de su vida en Inglaterra, ocupándose con la compilación de sus Comentarios de diversas piezas de servicio (Commentaries of the Divers Pieces of Service) relativas a su pasada vida militar (editado en 1657, reimpreso en 1883). Casado con Elizabeth Dent, hija de John Dent y Alice, con quien tuvo varios hijos, todos ellos muertos a temprana edad. Murió el 28 de agosto de 1609, poco después de la firma de la tregua de los doce años, y fue enterrado en la Abadía de Westminster. (es)
- Francis Vere, né en 1560 et mort en 1609, est un officier anglais du règne d'Élisabeth Ire. Il a surtout combattu aux Pays-Bas durant la guerre anglo-espagnole (1585-1604), aux côtés des Provinces-Unies. (fr)
- Francis Vere è stato un militare inglese, famoso per aver prestato servizio nell'esercito olandese. Ritratto di Sir Francis Vere (it)
- Francis Vere (ook wel Franciscus Veer) (1560-1609) was een Engelse militair die tijdens de Tachtigjarige Oorlog in dienst was van het Staatse leger. Zo was hij infanterie-aanvoerder tijdens de Slag bij Nieuwpoort in 1600, en gouverneur van de stad Oostende tijdens het drie jaar durende Beleg van Oostende. Vere diende voor een lange periode onder Maurits van Nassau, de latere prins van Oranje, en voerde een Engels regiment soldaten aan die in dienst waren van de Republiek der Nederlanden en meevochten tegen de Spanjaarden. Vere werd uiteindelijk generaal en speelde een rol bij veel van de belegeringen en veldslagen van Maurits. Bij het Beleg van Sluis in 1587 was hij al reeds in de Nederlanden actief en onderscheidde hij zich, onder de leiding van en Thomas Baskerville. Bij het Beleg van Bergen op Zoom in 1588 was hij aanwezig in de stad die werd belegerd, maar stand hield door hard vechten, en uiteindelijk werd ontzet. Hij kreeg ter plekke op het slagveld een ridderschap toegekend voor zijn verdiensten. In 1589 werd Vere sergeant-majoor van de Engelse troepen in het Staatse leger en niet lang daarna kreeg hij de algehele leiding op zich. Deze positie hield hij gedurende vijftien campagnes, vrijwel allen succesvol. Vere verkreeg een grote persoonlijke reputatie en zijn Engelse troepen stonden bekend om hun goede training. Zijn legerkamp had aantrekkingskracht op vele beginnende soldaten, zoals zijn broer Horatius, maar ook personen als , Gervase Markham, en Miles Standish. In 1592 werd hij met zijn leger door koningin Elizabeth I van Engeland teruggeroepen naar de Engeland om vervolgens in Frankrijk ingezet te kunnen worden in de Hugenotenoorlog, waarbij koning Hendrik IV van Frankrijk tegen de Spanjaarden vocht. De Republiek vond echter een uitweg, waardoor zij de hulp van Vere konden inroepen wanneer zij in nood kwamen. Daarom bleef Vere tijdens het Beleg van Coevorden in eerste instantie aan de zijlijn toekijken, maar werd bij een aanval van de Spaanse stadhouder Francisco Verdugo toch verzocht om bijstand. Ook aan de Slag op de Tielenheide (1597) nam hij deel. In 1600 commandeerde Vere in de Slag bij Nieuwpoort circa 3000 infanteristen en vocht hij voornamelijk in de duinen. Na de slag werd hij geloofd wegens zijn handelen. Nadat koning Jacobus I van Engeland vrede sloot met Spanje, ging Vere met pensioen. Zijn ervaringen, waaronder die van het slagveld bij Nieuwpoort, schreef hij in de jaren voor zijn dood op in het stuk Commentaries of the Divers Pieces of Service. Vere stierf in 1609, vlak nadat de Nederlanden het Twaalfjarig Bestand hadden gesloten met Spanje. Hij werd begraven in de Westminster Abbey. (nl)
- Sir Francis Vere, född 1560, död den 18 augusti 1609, var en engelsk krigare. Han var bror till Horace Vere, 1:e baron Vere och brorson till John de Vere, 16:e earl av Oxford. Vere, som var en av sin samtids erfarnaste fältherrar, stred i Nederländerna i spetsen för engelska från 1585. Han vann 1588 vid knightvärdighet och var från 1589 faktiskt högste befälhavare (formellt först 1598) för de engelska . Till hans mest lysande bedrifter hörde segern vid Nieuport (den 2 juli 1600) och försvaret av Ostende (1601—1602) mot spanjorerna. Vere återvände till hemlandet, när Jakob I 1604 slöt fred med Spanien, medan brodern stannade kvar. Han blev 1606 guvernör i Portsmouth och skrev memoaranteckningar om sina fälttåg (Commentaries, utgivna 1657, omtryckta 1883 av Arber i "English garner"). Bägge bröderna anlitades flitigt som lärare i krigskonsten. De är begravna i samma grav i Westminster Abbey. Wikimedia Commons har media relaterad till Francis Vere. (sv)
- Сэр Фре́нсис (де) Вир (англ. Francis (de) Vere; ок. 1560 — 18 августа 1609) — английский генерал, прославившийся в военных действиях на территории Исторических Нидерландов. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Sir Francis Vere (1560/61 – 28 August 1609) was a prominent English soldier serving under Queen Elizabeth I fighting mainly in the Low Countries during the Anglo-Spanish War (1585–1604) and the Eighty Years' War. He was a sergeant major-general of English and Scottish troops in 1589, a position he retained during fifteen campaigns fighting the Spanish, with almost unbroken success - most notably at the Battle of Nieuwpoort. He enjoyed excellent relations with the Dutch under Maurice of Nassau, working in close co-operation with them to help secure the country for the cause of independence. (en)
- Francis Vere, né en 1560 et mort en 1609, est un officier anglais du règne d'Élisabeth Ire. Il a surtout combattu aux Pays-Bas durant la guerre anglo-espagnole (1585-1604), aux côtés des Provinces-Unies. (fr)
- Francis Vere è stato un militare inglese, famoso per aver prestato servizio nell'esercito olandese. Ritratto di Sir Francis Vere (it)
- Сэр Фре́нсис (де) Вир (англ. Francis (de) Vere; ок. 1560 — 18 августа 1609) — английский генерал, прославившийся в военных действиях на территории Исторических Нидерландов. (ru)
- Francis Vere (1560 - 1609), fue un militar inglés, gobernador de Brielle y de Portsmouth, hijo de Geoffrey Vere de Crepping Hall, Essex, y sobrino de John de Vere, 16º conde de Oxford. Entró al servicio activo bajo el mando de Robert Dudley en 1585, y pronto fue destinado a la guerra de los ochenta años que se libraba en los Países Bajos en aquella época. En el asedio de Sluys se distinguió junto a Sir y a Sir . En 1588 estuvo en la guarnición que defendía Bergen op Zoom y fue nombrado caballero por Willoughby en el campo de batalla. (es)
- Francis Vere (ook wel Franciscus Veer) (1560-1609) was een Engelse militair die tijdens de Tachtigjarige Oorlog in dienst was van het Staatse leger. Zo was hij infanterie-aanvoerder tijdens de Slag bij Nieuwpoort in 1600, en gouverneur van de stad Oostende tijdens het drie jaar durende Beleg van Oostende. Vere diende voor een lange periode onder Maurits van Nassau, de latere prins van Oranje, en voerde een Engels regiment soldaten aan die in dienst waren van de Republiek der Nederlanden en meevochten tegen de Spanjaarden. Vere werd uiteindelijk generaal en speelde een rol bij veel van de belegeringen en veldslagen van Maurits. (nl)
- Sir Francis Vere, född 1560, död den 18 augusti 1609, var en engelsk krigare. Han var bror till Horace Vere, 1:e baron Vere och brorson till John de Vere, 16:e earl av Oxford. Vere, som var en av sin samtids erfarnaste fältherrar, stred i Nederländerna i spetsen för engelska från 1585. Han vann 1588 vid knightvärdighet och var från 1589 faktiskt högste befälhavare (formellt först 1598) för de engelska . Till hans mest lysande bedrifter hörde segern vid Nieuport (den 2 juli 1600) och försvaret av Ostende (1601—1602) mot spanjorerna. Vere återvände till hemlandet, när Jakob I 1604 slöt fred med Spanien, medan brodern stannade kvar. Han blev 1606 guvernör i Portsmouth och skrev memoaranteckningar om sina fälttåg (Commentaries, utgivna 1657, omtryckta 1883 av Arber i "English garner"). Bägge (sv)
|
.jpg?width=300)
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}