| dbo:abstract
|
- Eystein Haraldsson (en nòrdic: Eysteinn Haraldsson), (v. 1125-1157), va ser co-rei de Noruega entre 1142 i 1157, com a Eystein II de Noruega. Fill del rei Harald IV Gille, va regnar conjuntament amb els seus germans i Sigurd Munn. Va morir en la lluita pel poder contra el seu germà Inge, en les primeres etapes de la guerres civils noruegues. (ca)
- Øystein II. Haraldsson (staroseversky: Eysteinn Haraldsson; asi 1125, Skotsko – 1157, Bohuslän, Norsko) byl norský král v letech 1142–1157. Byl synem Haralda IV. a jeho manželky nebo milenky Bjadok, podle pozdější skotské klanové tradice dcery Gilledomnana mac Solama. (cs)
- Øystein II. Haraldsson (* 1125 auf den schottischen Inseln; † 21. August 1157 in , begraben in Fors kirke im heutigen Trollhättan, Schweden) war ein norwegischer König. Seine Eltern waren Kong Harald Gille (ca. 1102–1136) und die schottische Adlige Biadoc oder Bethoc (auf Norrøn „Bjaðok“) (um 1103–um 1142). Er heiratete Ragna Nikolasdatter, Tochter von Nikolas Måse. Er war der Halbbruder von König Sigurd Munn (1133–1155), Inge Krogrygg (1134/35–1161) und Brigida Haraldsdatter († nach 1202); angeblich Vater von Torleiv Breiskjegg († 1190/91); Onkel von König Håkon Herdebrei (1147–1162). Als Øystein Haraldsson 1142 nach Norwegen kam, wurde er sofort auf dem Øyrating zum König ausgerufen. Damit war er zu einem Drittel Mitkönig mit seinen Halbbrüdern Sigurd munn und Inge Krogrygg. Er brauchte für seinen Anspruch keine Feuerprobe abzulegen, da er von seinem Vater Harald Gille anerkannt wurde. König Øystein war ein tatkräftiger Herrscher. Anfang der 1150er Jahre besiegte er ein zahlenmäßig überlegenes Bauernheer aus und Hisingen und unterwarf damit Viken. Daraufhin zog er übers Meer nach Westen. Dieser Feldzug wird unterschiedlich beurteilt. der Ältere (1881–1932) hielt den Heereszug für einen reinen Raubzug. Neuere Untersuchungen legen den Schluss nahe, dass eher politische Motive hinter dem Feldzug standen. Sein Zug nach Schottland soll danach eine Reaktion auf die nahen Verbindungen des schottischen Königs David I. zu Harald Gilles Mörder Sigurd Slembe und eine Unterstützung von Verwandten aus dem Geschlecht Sumarliðis, der Jarl in Orkney gewesen war, sein, die die Herrschaft des Schottenkönigs herausforderten. Er zwang den Orkadenjarl Harald Maddadsson, ihm Treue zu schwören; und Øystein war danach bis zu seinem Tod als Oberherr von Orkney anerkannt. Von Schottland segelte Øystein 1153 nach England weiter: Seine Angriffe auf Hartlepool, Whitby, Scarborough und Wash gelten als die letzten Wikingerangriffe auf England. Nach den Quellen war Øystein Liebhaber der Skaldendichtung. So war der Skalde Einar Skulason in seinem Gefolge, und Øystein machte ihn zu seinem Stallmeister. Auf seine Anforderung dichtete Einar ein Gedicht, das sich mit dem Leben und den Wundern Olavs des Heiligen befasst und wahrscheinlich bald nach der Errichtung des Erzbischofssitzes in Nidaros 1152/1153 verfasst wurde. Im Winter 1154/1155 vereinbarten Øystein und Sigurd, den jüngsten Halbbruder Inge abzusetzen. Gregorius Dagsson war es gelungen, einen Kreis Adliger um Inge zu bilden, der den beiden Mitkönigen gefährlich werden konnte. Inge erfuhr davon und entschloss sich 1155 zu einem Präventivschlag gegen Sigurd in Bergen, wo er diesen besiegte und tötete. Øystein kam zu spät. Es kam 1156 zunächst zu einem Vergleich zwischen den beiden Kontrahenten, in welchem Inge aufgrund militärischer Überlegenheit die Bedingungen diktierte. Aber 1157 kam es zu erneutem Konflikt, weil sich Øystein an den Zwangsvergleich nicht gebunden fühlte. 1157 sammelte Inge 80 Schiffe und zug gegen Øystein mit 45 Schiffen. Nach den Quellen verweigerten die Truppen Øysteins den Kampf, weil sie nicht ordentlich bezahlt wurden. Øystein musste vor der Übermacht Inges fliehen, wurde eingeholt und 21. August 1157 in Ranrike (Bohuslän) getötet. Damit war Inge Alleinherrscher. Diesen Erfolg verdankte er zwei Gefolgsmännern: Gregorius Dagsson und Erling Ormsson. Gregorius hatte das Beziehungsnetz um Inge geknüpft und hatte so auch von dem Anschlag der Mitkönige erfahren. (de)
- Eystein II (Old Norse: Eysteinn Haraldsson, Norwegian: Øystein Haraldsson); c.1125 – 21 August 1157) was king of Norway from 1142 to 1157. He ruled as co-ruler with his brothers, Inge Haraldsson and Sigurd Munn. He was killed in the power-struggle against his brother, Inge, in an early stage of the civil war era in Norway. (en)
- Øystein Haraldsson (en nórdico antiguo, Eysteinn Haraldsson) (Escocia, ca. 1125 - Bohuslän, Noruega, 1157). Rey de Noruega de 1142 a 1157. Era hijo del rey noruego Harald IV y una mujer celta de que las sagas nórdicas llaman Bjaðök. Gobernó junto a sus hermanos menores, pero la discordia entre ellos derivó en una guerra civil que se prolongaría durante varios años. Rival de Inge I, murió asesinado. (es)
- Eystein Haraldsson (Øystein Haraldsson, 1125? - 1157) est le co-roi de Norvège de 1142 à 1157. (fr)
- Øystein II di Norvegia (1125 – Bohuslän, 1157) fu re di Norvegia dal 1142 al 1157. (it)
- 외위스테인 2세(노르웨이어: Øystein II, 1125년경 ~ 1157년) 또는 외위스테인 하랄손(노르웨이어: Øystein Haraldsson, 고대 노르드어: Eysteinn Haraldsson)은 노르웨이의 국왕(재위: 1142년 ~ 1157년)이다. 길리 가 출신이다. (ko)
- Øystein Haraldsson (ca. 1125 - Bohuslän, 1157) was van 1142 tot 1157 koning van Noorwegen. Hij werd medekoning naast zijn jongere broers Sigurd II en Inge I, die al na de moord op hun vader Harald IV Gille in 1136 koning waren geworden. Harald Gille groeide op in Ierland of Schotland en had daar samen met een vrouw (wier Gaelische naam in de Oudnoordse saga's als Bjaðök vertaald werd) een zoon gekregen, Øystein genaamd. Harald vertrok in 1127 alleen naar Noorwegen, maar had daar wel laten weten dat hij overzee nog een zoon had. Enkele Noorse leenmannen ondernamen een reis naar Schotland en namen Øystein en zijn moeder mee terug naar Noorwegen. Daar werd hij erkend en werd medekoning. (nl)
- Eystein Haraldsson (em norueguês, Øystein Haraldsson; em nórdico antigo, Eysteinn Haraldsson) (c. 1125 - 1157) foi rei da Noruega de 1142 a 1157. Era filho do rei Harald Gille e de , filha de Gilledomnan mac Solam. Ele governou com seus irmãos mais novos, mas a discórdia entre os levou a uma guerra civil que duraria vários anos. Rival de Ingo I, acabou sendo morto. (pt)
- Eystein II, norw. Øystein II Haraldsson (zm. 21 sierpnia 1157) – król Norwegii z dynastii Yngling w latach 1142–1157, współpanujący razem z przyrodnimi braćmi Inge I Garbatym i Sigurdem II Gębą. Data jego urodzenia nie jest znana. Był nieślubnym synem króla Norwegii Haralda IV Gille (zm. 1136), kroniki i sagi z tamtych czasów nie przekazały imienia jego matki. Zanim przybył do Norwegii przebywał w Szkocji (jego ojciec zaś dzieciństwo i młodość spędził w Irlandii). W roku 1142 przybył do Norwegii, gdzie rządziło jego dwóch przyrodnich braci, Inge I Garbaty i Sigurd II Gęba. Przybywszy zażądał od braci udziału we władzy i wydzielenia własnej dzielnicy. Za zgodą braci Eystein II został obwołany królem i otrzymał we władanie dzielnicę Trondelag. Działał razem z braćmi przy założeniu pierwszego norweskiego arcybiskupstwa w Nidaros (ówczesna nazwa dzisiejszego Trondheim), dzięki czemu norweski kościół uniezależnił się od duńskiej archidiecezji w Lund. Eystein II objął przywództwo nad tymi spośród możnych i rycerstwa, którym nie podobała się ingerencja Kościoła we władzę królewską (tzw. partia Birkebeiner), w przeciwieństwie do najstarszego z braci, Inge I Garbatego, który stanął na czele partii prokościelnej (tzw. partia Baglar). W roku 1155 Inge I Garbaty doprowadził do śmierci Sigurda II i stało się jasne, że pomiędzy pozostałymi braćmi musi dojść do konfrontacji. Miało to miejsce dwa lata później, kiedy to Eystein II ufny w swoją siłę postanowił zaatakować starszego brata. W pierwszym spotkaniu flota Eysteina rozproszyła się na widok floty przeciwników, a podczas kolejnego starcia na morzu Inge pokonał flotę Eysteina II, potem pojmał go uciekającego na statku i kazał zamordować. Miało to miejsce 21 sierpnia 1157 roku. Żoną Eysteina II była Ragna Nikolasdatter, córka Nikolasa. Para nie miała dzieci. Synem Eysteina II i nieznanej z imienia nałożnicy był , który w 1174 roku pojawił się w Norwegii, obwołał się królem i licząc na poparcie partii Birkebeiner podjął walkę z królem Magnusem V, ale już w 1177 został pokonany i zabity. (pl)
- Öystein Haraldsson, även kallad för Eystein Haraldsson, (modern norska: Øystein II Haraldsson) född cirka 1125 - 1130, död 1157 (möjligen 21 augusti) utanför Foss kyrka i Ranrike, var kung av Norge från 1142 till sin död 1157. Öystein (Eystein) föddes i Skottland som son till Harald Gille och den skotska stormannadottern Biadoc (eller Bethoc). Fadern blev norsk kung 1130, men dödades 1136. Öysteins halvbröder Inge Krokrygg och Sigurd Munn som då var små barn, valdes till kungar. Öystein kom till Norge 1142 och valdes till kung även han. De tre bröderna skulle samregera, men från 1150-talet blev motsättningarna allvarliga. Öystein och Sigurd kom överens om att avsätta Inge vid trekungamötet i Bergen 1155. Denne fick kännedom om planerna och hans handgångne man Gregorius Dagsson dödade Sigurd den 10 juni 1155 i Bergen innan Öystein kom fram till mötet. Öystein och Inge förlikades dock, men 1157 samlade de två kungarna varsin här. Öystein blev tillfångatagen och mördad av sin halvbroder Inges män utanför Foss kyrka år 1157 innan inbördeskriget började. Det satte igång efter hans död. Öystein begravdes mitt under golvet i Foss kyrka. Enligt sägnen sprang det upp källor på platsen där han dödades. Samma sak skedde även där han lades som lik över natten. Dessa källor, Korskällan och Skårkällan, blev betraktade som heliga. Man har vallfärdat till dem ända till 1800-talets slut. Detta för att bli helad av dess påstådda läkande krafter. (sv)
- Эйстейн Харальдсон (старонорв. Eysteinn Haraldsson, совр. норв. Øystein Haraldsson), родился ок. 1125 вероятно в Шотландии, умер в 1157 в Бохуслене, Норвегия, король Норвегии (1142—1157). Правил совместно со своими братьями, Инге Харальдсоном, Сигурдом Мунном и Магнусом. Погиб в борьбе за власть со своим братом Инге в начале периода гражданских войн в Норвегии. (ru)
- Е́йстейн II Гаральдссон (1125 — 1157) — король Норвегії з 1142 до 1157 року. Походив з династії Інґлінґів. (uk)
- 埃斯泰因·哈拉爾松（古諾斯語：Eysteinn Haraldsson，挪威語：Øystein Haraldsson，約1125年－1157年），挪威國王（1142年－1157年），是為埃斯泰因二世。埃斯泰因二世是挪威國王哈拉爾·吉勒與他的妾侍的兒子。他與他的同父異母兄弟英格一世及西居爾二世（弟弟馬格努斯·哈拉爾松統治時年幼並時間不長，所以並不是正式的國王）共治。 在挪威內戰時期的早期階段，他在與他的兄弟英格一世的權力鬥爭中喪生。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Eystein Haraldsson (en nòrdic: Eysteinn Haraldsson), (v. 1125-1157), va ser co-rei de Noruega entre 1142 i 1157, com a Eystein II de Noruega. Fill del rei Harald IV Gille, va regnar conjuntament amb els seus germans i Sigurd Munn. Va morir en la lluita pel poder contra el seu germà Inge, en les primeres etapes de la guerres civils noruegues. (ca)
- Øystein II. Haraldsson (staroseversky: Eysteinn Haraldsson; asi 1125, Skotsko – 1157, Bohuslän, Norsko) byl norský král v letech 1142–1157. Byl synem Haralda IV. a jeho manželky nebo milenky Bjadok, podle pozdější skotské klanové tradice dcery Gilledomnana mac Solama. (cs)
- Eystein II (Old Norse: Eysteinn Haraldsson, Norwegian: Øystein Haraldsson); c.1125 – 21 August 1157) was king of Norway from 1142 to 1157. He ruled as co-ruler with his brothers, Inge Haraldsson and Sigurd Munn. He was killed in the power-struggle against his brother, Inge, in an early stage of the civil war era in Norway. (en)
- Øystein Haraldsson (en nórdico antiguo, Eysteinn Haraldsson) (Escocia, ca. 1125 - Bohuslän, Noruega, 1157). Rey de Noruega de 1142 a 1157. Era hijo del rey noruego Harald IV y una mujer celta de que las sagas nórdicas llaman Bjaðök. Gobernó junto a sus hermanos menores, pero la discordia entre ellos derivó en una guerra civil que se prolongaría durante varios años. Rival de Inge I, murió asesinado. (es)
- Eystein Haraldsson (Øystein Haraldsson, 1125? - 1157) est le co-roi de Norvège de 1142 à 1157. (fr)
- Øystein II di Norvegia (1125 – Bohuslän, 1157) fu re di Norvegia dal 1142 al 1157. (it)
- 외위스테인 2세(노르웨이어: Øystein II, 1125년경 ~ 1157년) 또는 외위스테인 하랄손(노르웨이어: Øystein Haraldsson, 고대 노르드어: Eysteinn Haraldsson)은 노르웨이의 국왕(재위: 1142년 ~ 1157년)이다. 길리 가 출신이다. (ko)
- Eystein Haraldsson (em norueguês, Øystein Haraldsson; em nórdico antigo, Eysteinn Haraldsson) (c. 1125 - 1157) foi rei da Noruega de 1142 a 1157. Era filho do rei Harald Gille e de , filha de Gilledomnan mac Solam. Ele governou com seus irmãos mais novos, mas a discórdia entre os levou a uma guerra civil que duraria vários anos. Rival de Ingo I, acabou sendo morto. (pt)
- Эйстейн Харальдсон (старонорв. Eysteinn Haraldsson, совр. норв. Øystein Haraldsson), родился ок. 1125 вероятно в Шотландии, умер в 1157 в Бохуслене, Норвегия, король Норвегии (1142—1157). Правил совместно со своими братьями, Инге Харальдсоном, Сигурдом Мунном и Магнусом. Погиб в борьбе за власть со своим братом Инге в начале периода гражданских войн в Норвегии. (ru)
- Е́йстейн II Гаральдссон (1125 — 1157) — король Норвегії з 1142 до 1157 року. Походив з династії Інґлінґів. (uk)
- 埃斯泰因·哈拉爾松（古諾斯語：Eysteinn Haraldsson，挪威語：Øystein Haraldsson，約1125年－1157年），挪威國王（1142年－1157年），是為埃斯泰因二世。埃斯泰因二世是挪威國王哈拉爾·吉勒與他的妾侍的兒子。他與他的同父異母兄弟英格一世及西居爾二世（弟弟馬格努斯·哈拉爾松統治時年幼並時間不長，所以並不是正式的國王）共治。 在挪威內戰時期的早期階段，他在與他的兄弟英格一世的權力鬥爭中喪生。 (zh)
- Øystein II. Haraldsson (* 1125 auf den schottischen Inseln; † 21. August 1157 in , begraben in Fors kirke im heutigen Trollhättan, Schweden) war ein norwegischer König. Seine Eltern waren Kong Harald Gille (ca. 1102–1136) und die schottische Adlige Biadoc oder Bethoc (auf Norrøn „Bjaðok“) (um 1103–um 1142). Er heiratete Ragna Nikolasdatter, Tochter von Nikolas Måse. Er war der Halbbruder von König Sigurd Munn (1133–1155), Inge Krogrygg (1134/35–1161) und Brigida Haraldsdatter († nach 1202); angeblich Vater von Torleiv Breiskjegg († 1190/91); Onkel von König Håkon Herdebrei (1147–1162). (de)
- Øystein Haraldsson (ca. 1125 - Bohuslän, 1157) was van 1142 tot 1157 koning van Noorwegen. Hij werd medekoning naast zijn jongere broers Sigurd II en Inge I, die al na de moord op hun vader Harald IV Gille in 1136 koning waren geworden. (nl)
- Eystein II, norw. Øystein II Haraldsson (zm. 21 sierpnia 1157) – król Norwegii z dynastii Yngling w latach 1142–1157, współpanujący razem z przyrodnimi braćmi Inge I Garbatym i Sigurdem II Gębą. Data jego urodzenia nie jest znana. Był nieślubnym synem króla Norwegii Haralda IV Gille (zm. 1136), kroniki i sagi z tamtych czasów nie przekazały imienia jego matki. Zanim przybył do Norwegii przebywał w Szkocji (jego ojciec zaś dzieciństwo i młodość spędził w Irlandii). (pl)
- Öystein Haraldsson, även kallad för Eystein Haraldsson, (modern norska: Øystein II Haraldsson) född cirka 1125 - 1130, död 1157 (möjligen 21 augusti) utanför Foss kyrka i Ranrike, var kung av Norge från 1142 till sin död 1157. Öystein begravdes mitt under golvet i Foss kyrka. Enligt sägnen sprang det upp källor på platsen där han dödades. Samma sak skedde även där han lades som lik över natten. Dessa källor, Korskällan och Skårkällan, blev betraktade som heliga. Man har vallfärdat till dem ända till 1800-talets slut. Detta för att bli helad av dess påstådda läkande krafter. (sv)
|
