| dbo:abstract
|
- طبيب الأسنان (بالإنجليزية: Dentist) أو الأسناني (بالإنجليزية: Odontologist) ويُعرف أيضًا باسم جراح الأسنان (بالإنجليزية: Dental surgeon)، هو جراح مُتخصص في طب الأسنان، أي في التشخيصِ والوقاية والعلاج للأمراض والحالات ضمنِ تجويف الفم. كما يُساعد فريق على تقديم خدماتِ صحةِ الفم والأسنان، ويتضمن هذا الفريق مساعد طبيب الأسنان وفني الأسنان واختصاصي صحة الأسنان وفي بعض الأحيان معالج الأسنان. (ar)
- Οδοντίατρος είναι ο επαγγελματίας υγείας που ασχολείται με τη στοματική κοιλότητα και γενικότερα τη γναθοπροσωπική περιοχή του ανθρωπίνου σώματος. (el)
- Dentisto estas profesio en la dentkuracado. La okupa kampo etendiĝas je prevento, diagnozo kaj terapio de dento-, buŝo- kaj makzelomalsanoj. La unuaj dentistoj jam praktikis en la 5-a jarcento a.K.. La faklibro „Le chirurgien dentiste“ (La dentkirurgo) de la franco establis en la jaro 1728 la modernan dentkuracadon. Antaŭe barbiroj kuracis pacientojn kaj eltiris dentojn. Ili havis uzeblajn instrumentojn kiel leviloj, kudriloj, tondiloj kaj klingoj kaj povis purigi ilin en daŭre disponebla sapakvo. (eo)
- A dentist, also known as a dental surgeon, is a health care professional who specializes in dentistry (the diagnosis, prevention, management, and treatment of diseases and conditions of the oral cavity and other aspects of the craniofacial complex including the temporomandibular joint). The dentist's supporting team aids in providing oral health services. The dental team includes dental assistants, dental hygienists, dental technicians, and sometimes dental therapists. (en)
- Zahnarzt ist die Berufsbezeichnung für einen Absolventen des Studiums der Zahnmedizin. Die Ausübung des Berufs ist in Deutschland nur aufgrund einer gültigen Berufszulassung (Approbation oder Berufserlaubnis) zulässig. Approbationen ermächtigen zur selbstständigen Berufsausübung in der Bundesrepublik Deutschland. Berufserlaubnisse können nur zeitlich und örtlich befristet erteilt werden. Im Gebiet der ehemaligen DDR werden die Zahnärzte auch Stomatologen genannt. Das Studium der Stomatologie wurde zeitweise mit einer Facharztprüfung (Facharzt für allgemeine Stomatologie) und später mit dem Diplom abgeschlossen (Dipl.-Stom. = Diplom-Stomatologe). Die aus der Gruppe der nichtapprobierten Zahnbehandler hervorgegangene Berufsbezeichnung Dentist ist veraltet und bezeichnete bis 1952 fortgebildete Zahntechniker, die in begrenztem Umfang Zahnheilkunde ausüben durften. Der Zahnarzt gehört in Deutschland zu den Freien Berufen, ebenso wie in Österreich. Das Tätigkeitsfeld eines Zahnarztes beinhaltet Prävention, Diagnose und Therapie von Zahn-, Mund- und Kiefererkrankungen. Ebenfalls werden Patienten mit anerkannten stomatologischen Berufskrankheiten (Abrasio dentium) und Arbeitsunfällen auf Kosten der Berufsgenossenschaft behandelt. Es gibt rund 112.000 Zahnärzte in Deutschland, davon ca. 53.000 Vertragszahnärzte. Rund 17.500 sind in Praxen tätige Assistenten, Vertreter, angestellte Zahnärzte und außerhalb von Praxen zahnärztlich tätige Mitglieder. Weitere ca. 20.600 sind ohne zahnärztliche Tätigkeit (Stand: 2014). Die Anzahl der Zahnärzte in sozialversicherungspflichtigen Beschäftigungen ist von 2005 bis 2011 von 4676 auf 8060 und damit um 72 % gestiegen. (de)
- Le chirurgien-dentiste (ou médecin-dentiste, l'appellation variant suivant les pays) est un professionnel de santé médical habilité à pratiquer l'odontologie.Titulaire d'un diplôme d'État de docteur en chirurgie dentaire ou en médecine dentaire dans la plupart des pays, il assure la prévention, le diagnostic et le traitement des anomalies et maladies congénitales ou acquises, réelles ou supposées, de la bouche, des dents, des maxillaires et des tissus attenants. Il est souvent nommé « dentiste » par convenance. En France, la profession est marquée par sa profonde tradition libérale : neuf praticiens sur dix exercent sous ce régime individuellement ou en association au sein d'un cabinet dentaire. Suivant la nature de l'intervention, le chirurgien-dentiste libéral peut être appelé à pratiquer en milieu hospitalier dans un service d'odontologie, de chirurgie maxillo-faciale ou en bloc opératoire. Une part non négligeable de chirurgiens-dentistes est également salariée, soit en cabinet libéral, soit au sein de structures de santé telles que l'hôpital public (service d'odontologie), les cliniques privées, les centres de soins (mutualistes ou communaux) ou encore le service de santé des armées (SSA). Dans la religion catholique, la sainte patronne des chirurgiens-dentistes est Apolline d'Alexandrie. La phobie des soins dentaires et du chirurgien-dentiste s'appelle l'odontophobie (du grec ancien ὀδούς, ὀδόντος / odoús, odóntos, « dent » et φόβος / phóbos, « effroi, peur »). (fr)
- I duine a fhéachann i ndiaidh fiacla daoine é fiaclóir. (ga)
- Il dentista (sinonimo di odontoiatra) è il medico specialista in odontoiatria. Si occupa della prevenzione, della diagnosi e della terapia, sia medica che chirurgica, di malattie e anomalie del cavo orale e dei relativi organi e tessuti. Oggetto della professione del dentista è anche l'eventuale riabilitazione protesica delle arcate dentarie. Coadiuvano il dentista gli igienisti dentali, gli odontotecnici e altre figure professionali. (it)
- 치과의(齒科醫, dentist, 문화어: 구강의사)는 치과의 진료를 행하는 의료인이다. 치과의사는 치의학(치과)의 정의에 근거한 연구와 의료 행위 및 의료인으로서의 임무를 수행한다. (ko)
- 歯科医師（しかいし、英語: Dentist、Doctor of Dental Surgery、Doctor of Dental Medicine）は、歯科医学に基づいて傷病の予防、診断および治療、そして公衆衛生の普及を責務とする医療従事者である。 (ja)
- Een tandarts is gespecialiseerd in mondgezondheid. Tandartsen hebben om hun beroep te mogen uitoefenen een academische achtergrond op het gebied van de tandheelkunde. In Nederland is de titel tandarts beschermd en om deze te mogen voeren moet men in het BIG-register zijn geregistreerd. Er zijn in de tandheelkunde, net zoals in de geneeskunde, verschillende specialisaties. Een tandarts die in het aanbrengen van beugels is gespecialiseerd is een orthodontist, terwijl een specialist in mondziekten, kaak- en aangezichtschirurgie (mka-chirurg) zowel tandarts als arts is en in het ziekenhuis zwaardere medische ingrepen aan de mond uitvoert. Naast specialisaties kent de tandheelkunde ook differentiaties. Een gedifferentieerd tandarts is een tandarts die zich op een specifiek deelgebied van de tandheelkunde heeft toegelegd maar geen extra bevoegdheden heeft ten opzichte van de tandarts 'algemeen practicus' en daarom geen specialist is. Een tandarts-parodontoloog behandelt problemen aan het tandvlees, tandarts-implantologen leggen zich toe op het plaatsen van implantaten, tandarts-endodontologen op wortelkanaalbehandelingen en tandarts-gnathologen op kaakgewrichtsklachten. De werkruimte van een tandarts heet in Vlaanderen vaak tandartskabinet, in Nederland is het een praktijk. Tandartsen worden bij de behandeling bijgestaan door één of meer assistenten. (nl)
- Lekarz dentysta pot. dentysta (z łac. dens dopełniacz dentis „ząb”), lekarz stomatolog – osoba uprawniona do praktycznego stosowania wiedzy z zakresu stomatologii. W Polsce tytuł lekarza dentysty i prawo wykonywania zawodu w celu odbycia stażu, uzyskuje się po pięcioletnich jednolitych studiach magisterskich na kierunku lekarsko-dentystycznym w jednej z uczelni medycznych. Po zaliczeniu rocznego stażu podyplomowego oraz zdaniu Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego przyznawane jest nieograniczone prawo wykonywania zawodu (PWZ) lekarza dentysty. Zgodnie z ustawą o zawodzie lekarza i lekarza dentysty z dnia 5 grudnia 1996 r., lekarz dentysta upoważniony jest do leczenia schorzeń zębów, jamy ustnej oraz obszaru twarzoczaszki i okolic przyległych. Lekarze dentyści mogą specjalizować się w następujących specjalnościach:
* chirurgia stomatologiczna
* chirurgia szczękowo-twarzowa
* ortodoncja
* periodontologia
* protetyka stomatologiczna
* stomatologia dziecięca
* stomatologia zachowawcza z endodoncją
* zdrowie publiczne
* epidemiologia. Specjalizacje te odbywają się na zasadzie modułów jednolitych trwających od 3 do 6 lat (najdłużej chirurgia twarzowo-szczękowa). Od momentu wejścia Polski do Unii Europejskiej tytuł zawodowy to „lekarz dentysta”. Osoby, które przed 2002 uzyskały tytuł „lekarza stomatologa”, mają prawo się nim posługiwać. W niektórych państwach odróżnia się pojęcia „stomatolog” i „dentysta”. (pl)
- Dentista, cirurgião-dentista, médico-dentista, médico-cirurgião-dentista ou odontologista é um profissional da saúde especializado em odontologia, responsável pelo tratamento das doenças do sistema estomatognático e estruturas anexas. A atividade pode ser executada em consultório próprio ou em âmbito público. Visitas ao médico-cirurgião-dentista variam de acordo com as diversas especialidades da medicina odontológica, podendo ser realizadas intervenções para tratar doenças dentárias, doenças orais, doenças do aparelho estognático, doenças da face e também da região da cabeça e do pescoço, além de revisão da higiene bucal e integridade dos dentes, incluindo limpeza e profilaxia. Devem ser repetidas a cada seis meses, com o objetivo de manter os dentes em um estado adequado e evitar que se desenvolvam problemas bucais. Porém, a frequência ideal das visitas ao dentista vai sempre variar de acordo com cada caso, não se podendo assegurar que a frequência de visitas a cada seis meses seja o suficiente para garantir a saúde oral de pacientes que tenham, por exemplo, problemas como a periodontite. A odontologia, avança largamente em suas tecnologias e inovações, intitulando-se como uma profissão de extremo prestígio social e relevância científica, haja vista as suas diversas contribuições à saúde, tais como a invenção da anestesiologia. (pt)
- Tandläkare är ett yrke som omfattar yrkesexamen och yrkeslegitimation för att självständigt bedriva kvalificerad tandvård. Tandläkare äger rätten att behandla och diagnostisera skador och sjukdomar i munhålan och dess angränsande vävnader. I de flesta länder krävs att en tandläkare genomgår en längre akademisk yrkesutbildning innan en särskild legitimation för yrket kan utfärdas. Tandläkare i Sverige har förskrivningsrätt för ett begränsat antal läkemedel såsom exempelvis antibiotika, smärtstillande, lugnande, antiinflammatoriska eller antimykotika. Tandläkaryrket omfattar inte enbart att behandla skador på tänderna, utan även den muskulatur och mjukvävnad som hör till käkområdet samt käklederna. I södra och östra Europa var tandläkarkunskap länge en specialistgren inom läkaryrket, där man först studerade till läkare och sedan vidareutbildade sig till en orofacial medicinsk kunskap motsvarande den tandläkare har (stomatologi). Internationellt samläser ofta tandläkarstudenter med läkarstudenter de första två-tre åren.[källa behövs] För vidare information, se tandläkarutbildning. (sv)
- 牙医，也被稱作齿医、牙科医生、牙科外科医生、整牙佬，是专门从事口腔疾病的預防、診斷和治疗的外科医生。在的协助下提供口腔保健服务。包括牙醫助理、口腔衛生師、牙體技術師、以及較少出現的。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- طبيب الأسنان (بالإنجليزية: Dentist) أو الأسناني (بالإنجليزية: Odontologist) ويُعرف أيضًا باسم جراح الأسنان (بالإنجليزية: Dental surgeon)، هو جراح مُتخصص في طب الأسنان، أي في التشخيصِ والوقاية والعلاج للأمراض والحالات ضمنِ تجويف الفم. كما يُساعد فريق على تقديم خدماتِ صحةِ الفم والأسنان، ويتضمن هذا الفريق مساعد طبيب الأسنان وفني الأسنان واختصاصي صحة الأسنان وفي بعض الأحيان معالج الأسنان. (ar)
- Οδοντίατρος είναι ο επαγγελματίας υγείας που ασχολείται με τη στοματική κοιλότητα και γενικότερα τη γναθοπροσωπική περιοχή του ανθρωπίνου σώματος. (el)
- Dentisto estas profesio en la dentkuracado. La okupa kampo etendiĝas je prevento, diagnozo kaj terapio de dento-, buŝo- kaj makzelomalsanoj. La unuaj dentistoj jam praktikis en la 5-a jarcento a.K.. La faklibro „Le chirurgien dentiste“ (La dentkirurgo) de la franco establis en la jaro 1728 la modernan dentkuracadon. Antaŭe barbiroj kuracis pacientojn kaj eltiris dentojn. Ili havis uzeblajn instrumentojn kiel leviloj, kudriloj, tondiloj kaj klingoj kaj povis purigi ilin en daŭre disponebla sapakvo. (eo)
- A dentist, also known as a dental surgeon, is a health care professional who specializes in dentistry (the diagnosis, prevention, management, and treatment of diseases and conditions of the oral cavity and other aspects of the craniofacial complex including the temporomandibular joint). The dentist's supporting team aids in providing oral health services. The dental team includes dental assistants, dental hygienists, dental technicians, and sometimes dental therapists. (en)
- I duine a fhéachann i ndiaidh fiacla daoine é fiaclóir. (ga)
- Il dentista (sinonimo di odontoiatra) è il medico specialista in odontoiatria. Si occupa della prevenzione, della diagnosi e della terapia, sia medica che chirurgica, di malattie e anomalie del cavo orale e dei relativi organi e tessuti. Oggetto della professione del dentista è anche l'eventuale riabilitazione protesica delle arcate dentarie. Coadiuvano il dentista gli igienisti dentali, gli odontotecnici e altre figure professionali. (it)
- 치과의(齒科醫, dentist, 문화어: 구강의사)는 치과의 진료를 행하는 의료인이다. 치과의사는 치의학(치과)의 정의에 근거한 연구와 의료 행위 및 의료인으로서의 임무를 수행한다. (ko)
- 歯科医師（しかいし、英語: Dentist、Doctor of Dental Surgery、Doctor of Dental Medicine）は、歯科医学に基づいて傷病の予防、診断および治療、そして公衆衛生の普及を責務とする医療従事者である。 (ja)
- 牙医，也被稱作齿医、牙科医生、牙科外科医生、整牙佬，是专门从事口腔疾病的預防、診斷和治疗的外科医生。在的协助下提供口腔保健服务。包括牙醫助理、口腔衛生師、牙體技術師、以及較少出現的。 (zh)
- Zahnarzt ist die Berufsbezeichnung für einen Absolventen des Studiums der Zahnmedizin. Die Ausübung des Berufs ist in Deutschland nur aufgrund einer gültigen Berufszulassung (Approbation oder Berufserlaubnis) zulässig. Approbationen ermächtigen zur selbstständigen Berufsausübung in der Bundesrepublik Deutschland. Berufserlaubnisse können nur zeitlich und örtlich befristet erteilt werden. Im Gebiet der ehemaligen DDR werden die Zahnärzte auch Stomatologen genannt. Das Studium der Stomatologie wurde zeitweise mit einer Facharztprüfung (Facharzt für allgemeine Stomatologie) und später mit dem Diplom abgeschlossen (Dipl.-Stom. = Diplom-Stomatologe). Die aus der Gruppe der nichtapprobierten Zahnbehandler hervorgegangene Berufsbezeichnung Dentist ist veraltet und bezeichnete bis 1952 fortgebilde (de)
- Le chirurgien-dentiste (ou médecin-dentiste, l'appellation variant suivant les pays) est un professionnel de santé médical habilité à pratiquer l'odontologie.Titulaire d'un diplôme d'État de docteur en chirurgie dentaire ou en médecine dentaire dans la plupart des pays, il assure la prévention, le diagnostic et le traitement des anomalies et maladies congénitales ou acquises, réelles ou supposées, de la bouche, des dents, des maxillaires et des tissus attenants. Il est souvent nommé « dentiste » par convenance. (fr)
- Lekarz dentysta pot. dentysta (z łac. dens dopełniacz dentis „ząb”), lekarz stomatolog – osoba uprawniona do praktycznego stosowania wiedzy z zakresu stomatologii. W Polsce tytuł lekarza dentysty i prawo wykonywania zawodu w celu odbycia stażu, uzyskuje się po pięcioletnich jednolitych studiach magisterskich na kierunku lekarsko-dentystycznym w jednej z uczelni medycznych. Po zaliczeniu rocznego stażu podyplomowego oraz zdaniu Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego przyznawane jest nieograniczone prawo wykonywania zawodu (PWZ) lekarza dentysty. (pl)
- Een tandarts is gespecialiseerd in mondgezondheid. Tandartsen hebben om hun beroep te mogen uitoefenen een academische achtergrond op het gebied van de tandheelkunde. In Nederland is de titel tandarts beschermd en om deze te mogen voeren moet men in het BIG-register zijn geregistreerd. De werkruimte van een tandarts heet in Vlaanderen vaak tandartskabinet, in Nederland is het een praktijk. Tandartsen worden bij de behandeling bijgestaan door één of meer assistenten. (nl)
- Dentista, cirurgião-dentista, médico-dentista, médico-cirurgião-dentista ou odontologista é um profissional da saúde especializado em odontologia, responsável pelo tratamento das doenças do sistema estomatognático e estruturas anexas. A atividade pode ser executada em consultório próprio ou em âmbito público. A odontologia, avança largamente em suas tecnologias e inovações, intitulando-se como uma profissão de extremo prestígio social e relevância científica, haja vista as suas diversas contribuições à saúde, tais como a invenção da anestesiologia. (pt)
- Tandläkare är ett yrke som omfattar yrkesexamen och yrkeslegitimation för att självständigt bedriva kvalificerad tandvård. Tandläkare äger rätten att behandla och diagnostisera skador och sjukdomar i munhålan och dess angränsande vävnader. I de flesta länder krävs att en tandläkare genomgår en längre akademisk yrkesutbildning innan en särskild legitimation för yrket kan utfärdas. Tandläkare i Sverige har förskrivningsrätt för ett begränsat antal läkemedel såsom exempelvis antibiotika, smärtstillande, lugnande, antiinflammatoriska eller antimykotika. (sv)
|
