| dbo:abstract
|
- El Conflicte centreafricà de 2012-2013 és un conflicte localitzat en la República Centreafricana, que va esclatar al desembre de 2012 entre el govern de la RCA i l'oposició agrupada en la . Molts rebels són ex-combatents de la , que va assolar el país entre 2004 i 2007. De fet, hi va haver entre 2004 i 2012, els enfrontaments entre els moviments rebels i les , però mai cap guerra civil real. Els rebels acusen el president de la República François Bozizé de no complir amb els acords del 2007, que van posar fi a la guerra civil. Els membres de la Seleka van iniciar una ofensiva militar el 10 desembre del 2012, i s'apoderaren de diverses ciutats importants al centre i est del país. Mentre el veí Txad va acceptar enviar tropes d'interposició, França es nega a participar en el conflicte, tot i les crides del president Bozizé. París ha enviat 150 soldats, però més aviat per protegir els ciutadans europeus i francesos. (ca)
- الحرب الأهلية في جمهورية أفريقيا الوسطى هي حرب أهلية ما تزال مُعتملةً في جمهورية أفريقيا الوسطى، أطرافها هم الحكومة، ومتمردو جماعة سيليكا، وميليشيا أنتي بالاكا. في الحرب الأهلية السابقة في جمهورية أفريقيا الوسطى (2004-2007)، قاتلت حكومة الرئيس فرانسوا بوزيزيه ضد المتمردين حتى توقيع اتفاقية سلام في العام 2007. نشب الصراع الحالي بسبب اتهام تحالف جديد ضمّ عدة مجموعات متمردة، يحمل اسم سيليكا، الحكومةَ بعدم الالتزام باتفاقيات السلام، وسيطروا على العديد من البلدات في العام 2012 كما استولوا على العاصمة في العام 2013. فرّ الرئيس بوزيزيه من البلاد، وأعلن زعيم المتمردين ميشيل جوتوديا نفسه رئيسًا. اندلع القتال مجددًا بين تحالف سيليكا والميليشيات المعارضة لها والتي تُسمى أنتي بالاكا. في سبتمبر من العام 2013، حلّ الرئيس جوتوديا تحالف سيليكا، والذي كان قد تفكك بعد توليه مقاليد السلطة، ثم استقال في العام 2014. أصبحت كاثرين سامبا بانزا رئيسةً للبلاد، إنما بقي الصراع دائرًا. في يوليو 2014، وقعت الفصائل التي كانت منضوية في تحالف سيليكا وممثلون عن أنتي بالاكا اتفاقَ وقف إطلاق النار. مع أواخر العام 2014، قُسّمت البلاد بحكم الأمر الواقع بسيطرة ميليشيات أنتي بالاكا على أجزاء الجنوب والغرب، حيث أُجلي معظم المسلمين منها، وسيطرة مجموعات تحالف سيليكا السابق على الشمال والشرق. ترشح فوستان أرشانج تواديرا في انتخابات العام 2020 وفاز فيها، وكان قد انتُخب رئيسًا في العام 2016. دفع ذلك كبرى فصائل المتمردين إلى تشكيل تحالف عارَض الانتخابات يُدعى تحالف الوطنيين من أجل التغيير، ونظّمه الرئيس السابق بوزيزيه. انتقلت عمليات حفظ السلام بغالبها من بعثة توطيد السلام في جمهورية أفريقيا الوسطى المنبثقة عن المجموعة الاقتصادية لدول وسط أفريقيا إلى بعثة الدعم الدولي بالقيادة الأفريقية إلى جمهورية أفريقيا الوسطى ثم إلى بعثة الأمم المتحدة المتكاملة المتعددة الأبعاد لتحقيق الاستقرار في جمهورية أفريقيا الوسطى، في حين تُعرف البعثة الفرنسية لحفظ السلام باسم عملية سانغاريس. يعود الجزء الرئيسي من التوتر بغالبه إلى اختلاف الهوية الدينية بين مقاتلي سيليكا المسلمين ومسيحيي أنتي بالاكا والاختلافات الإثنية بين فصائل تحالف سيليكا بالإضافة إلى العداء التاريخي بين المزارعين، الذين يشكلون السواد الأعظم من ميليشيات أنتي بالاكا، والجماعات البدوية، التي ينتسب إليها معظم مقاتلي سيليكا. كما تشمل بعض العوامل المسببة للصراع النزاع للسيطرة على الألماس وغيرها من الموارد في دولة تزخر بالموارد، وعلى النفوذ بين القوى الإقليمية مثل تشاد، والسودان، ورواندا، والقوى الدولية كفرنسا وروسيا. نزحَ أكثر من 1.1 مليون شخص مخلّفين منازلهم وراءهم في بلد يبلغ تعداد سكانه 5 ملايين نسمة تقريبًا، وهو أعلى معدل نزوح سُجّل في البلاد. (ar)
- Der Bürgerkrieg in der Zentralafrikanischen Republik ist ein bewaffneter Konflikt zwischen den Streitkräften der zentralafrikanischen Regierung, paramilitärischen Milizen und verschiedenen bewaffneten Rebellengruppen, der trotz mehrerer Friedensabkommen seit 2012 andauert. Nach einer kurzen militärischen Offensive stürzten die muslimischen Seleka den Präsidenten François Bozizé und übernahmen im August 2013 die Kontrolle über die Regierungsgewalt. (de)
- The Central African Republic Civil War is an ongoing civil war in the Central African Republic (CAR) involving the government, rebels from the Séléka coalition, and Anti-balaka militias. In the preceding Central African Republic Bush War (2004–2007), the government of President François Bozizé fought with rebels until a peace agreement in 2007. The current conflict arose when a new coalition of varied rebel groups, known as Séléka, accused the government of failing to abide by the peace agreements, captured many towns in 2012 and seized the capital in 2013. Bozizé fled the country, and the rebel leader Michel Djotodia declared himself President. Renewed fighting began between Séléka and militias opposed to them called Anti-balaka. In September 2013, President Djotodia disbanded the Séléka coalition, which had lost its unity after taking power, and resigned in 2014. He was replaced by Catherine Samba-Panza, but the conflict continued. In July 2014, ex-Séléka factions and Anti-balaka representatives signed a ceasefire agreement. By the end of 2014, the country was de facto partitioned with the Anti-Balaka controlling the south and west, from which most Muslims had evacuated, and ex-Séléka groups controlling the north and east. Faustin-Archange Touadéra, who was elected President in 2016, ran and won the 2020 election, that triggered the main rebel factions to form an alliance opposed to the election called the Coalition of Patriots for Change, which was coordinated by former President Bozizé. Peacekeeping largely transitioned from the ECCAS led MICOPAX to the African Union led MISCA to the United Nations led MINUSCA, while the French peacekeeping mission was known as Operation Sangaris. Much of the tension is over religious identity between Muslim Séléka fighters and Christian Anti-balaka, and ethnic differences among ex-Séléka factions, and historical antagonism between agriculturalists, who largely comprise Anti-balaka, and nomadic groups, who constitute most Séléka fighters. Other contributing factors include the struggle for control of diamonds and other resources in the resource-rich country and for influence among regional powers such as Chad, Sudan and Rwanda and international powers such as France and Russia. More than 1.1 million people have fled their homes in a country of about 5 million people, the highest ever recorded in the country. (en)
- La segunda guerra civil centroafricana es un conflicto entre la coalición rebelde Seleka y el Ejército Gubernamental. Muchos de los insurrectos son excombatientes de la guerra civil de 2004 que acusan al presidente François Bozizé de incumplir los tratados de paz que se firmaron en 2007. Las fuerzas rebeldes han capturado muchas de las mayores ciudades en las regiones central y oriental del país. (es)
- La deuxième guerre civile centrafricaine est un conflit situé en République centrafricaine qui éclate en décembre 2012 entre le gouvernement centrafricain et les opposants « politico-militaires » regroupés au sein de la Seleka. Cette guerre, qui succède sur un premier conflit entre 2004 et 2007, n'est elle-même qu'un épisode du cycle de rébellion déclenché par le coup d’État de François Bozizé en 2003 et dans lequel le pays est toujours plongé en 2019. Elle aboutira à la chute de ce dernier en mars 2013. (fr)
- Pemberontakan Republik Afrika Tengah 2012–2013 adalah sebuah konflik yang berlangsung sejak Desember 2012 sampai Januari 2013 antara dan pemberontak, kebanyakan di antaranya pernah terlibat dalam . Pihak pemberontak menuduh pemerintahan Presiden François Bozizé gagal mematuhi perjanjian damai yang ditandatangani tahun 2007. Pasukan pemberontak yang bernama (Séléka berarti "aliansi" dalam bahasa Sango) menduduki berbagai kota besar di kawasan tengah dan timur Republik Afrika Tengah (RAT). Aliansi ini terdiri dari dua kelompok besar yang berpusat di RAT timur laut, dan , juga yang kurang terkenal. Dua kelompok lain menyatakan mendukung koalisi ini, yaitu dan dari Chad, keduanya berpusat di RAT utara. Kecuali FPR dan CPSK, semua faksi wajib mematuhi perjanjian damai dan . Chad, Gabon, Kamerun, Angola, Afrika Selatan dan Republik Kongo mengirimkan tentaranya untuk membantu pemerintahan Bozizé menahan laju pemberontak di ibu kota negara, Bangui. (in)
- ( 중앙아프리카 공화국 내전은 여기로 연결됩니다. 2004~2007년 전쟁에 대해서는 문서를 참고하십시오.) 중앙아프리카 공화국 분쟁(프랑스어: guerre civile centrafricaine)은 2012년 10월 시작된 중앙아프리카 공화국의 2차 내전이다. 2014년 7월 21일부터 드니 사수응게소 콩고 공화국 대통령의 중재로 무슬림 반군 셀레카와 기독교 민병대 간의 평화 협상이 시작되어 7월 23일 양측이 휴전 협정에 서명하였다. 휴전 이후 2014년 8월 25일 이슬람 반군 간 교전으로 17명이 사망하였다. 셀레카 반군의 장군 집단과 의 장군 집단은 중심가에서 총격전을 벌여 사망자 중 민간인이 다수 존재하였다. (ko)
- 中央アフリカ共和国内戦 (2012年-現在)は、中央アフリカ共和国で現在進行中の内戦。反政府武装勢力CPSK-CPJP-UFDRの連合体であるセレカ（Séléka）とキリスト教系武装組織（Anti-balaka）と中央アフリカ共和国政府の間で抗争となっている。 (ja)
- La seconda guerra civile nella Repubblica Centrafricana è stata una guerra combattuta nella Repubblica Centrafricana. Ebbe inizio il 10 dicembre 2012, tra la coalizione di governo e le forze ribelli ed è ancora in corso. Il conflitto è sorto dopo che i ribelli hanno accusato il governo del presidente François Bozizé di non riuscire a rispettare gli accordi di pace firmati nel 2007 e nel 2011. Molti dei gruppi ribelli sono stati precedentemente coinvolti nella prima guerra civile centrafricana. Le forze ribelli conosciute come Séléka (che significa "unione" nella lingua sango) catturarono molte città importanti nelle regioni centrali e orientali del Paese alla fine del 2012. La Séléka comprende due grandi gruppi situati nella parte nordorientale della Repubblica Centrafricana: l'Unione delle Forze Democratiche per l'Unità (UFDR) e la Congregazione dei patrioti per la giustizia e la pace (CPJP), ma comprende anche la meno nota Unione patriottica per salvare il paese (CPSK). Due altri gruppi situati nel nord della Repubblica Centrafricana, il Fronte Democratico del Popolo Centrafricano (FDPC) e il gruppo ciadiano Fronte Popolare per la ripresa (FPR), hanno annunciato la loro fedeltà alla coalizione Séléka. Il Ciad, il Gabon, il Camerun, l'Angola, il Sudafrica,la Repubblica Democratica del Congo e la Repubblica del Congo, essendo membri della Comunità economica degli Stati dell'Africa centrale (CEEAC), hanno inviato truppe sotto il nome di “FOMAC force”, per aiutare il governo Bozizé ad opporsi a una potenziale avanzata dei ribelli sulla capitale Bangui. Tuttavia, la capitale è stata conquistata dai ribelli il 24 marzo 2013; in quel momento François Bozizé ha lasciato il paese e il capo dei ribelli Michel Djotodia si è autoproclamato presidente. Il 18 aprile 2013, Michel Djotodia è stato riconosciuto come capo del governo di transizione a un vertice regionale a N'Djamena. Il 14 maggio dello stesso anno, il primo ministro della Repubblica Centrafricana Nicolas Tiangaye ha richiesto al Consiglio di sicurezza dell'ONU l'invio di una forza di pace; il 31 maggio l'ex presidente Bozizé è stato incriminato per crimini contro l'umanità e l'incitamento al genocidio. La situazione interna rimase instabile per tutta l'estate del 2013, con segnalazioni di oltre 200.000 sfollati interni (IDP), violazioni dei diritti umani, tra cui l'impiego di bambini soldato, stupri, torture, esecuzioni extragiudiziali e sparizioni forzate. I combattimenti ripresero nel mese di agosto, tra il gruppo ribelle Séléka e le forze del governo Bozizé (milizia antibalaka), spingendo il presidente francese François Hollande a chiedere al Consiglio di sicurezza dell'ONU e all'Unione africana di aumentare i loro sforzi per stabilizzare il paese; ciononostante il conflitto è peggiorato. Ad agosto le divisioni all'interno del governo Djotodia furono tali da costringere, nel gennaio 2014, il presidente Djotodia a dimettersi per lasciare l'incarico a Catherine Samba-Panza; nonostante ciò il conflitto continua. Nel 2014, Amnesty International ha denunciato numerosi massacri commessi dai miliziani antibalaka contro i civili musulmani, costringendo migliaia di musulmani a fuggire dal paese. Altre fonti riportano casi di cannibalismo all'interno della comunità musulmana. Il leader dei ribelli ha dichiarato la , il 14 dicembre 2015, a cui è seguita la denuncia di un portavoce del governo di transizione della Repubblica centrafricana. La guerra termina nel 2013 con la vittoria della fora paramilitare dei Séléka. (it)
- De burgeroorlog in de Centraal-Afrikaanse Republiek is een conflict dat op 10 december 2012 startte nadat een viertal rebellengroepen, gezamenlijk opererend onder de naam Seleka, een opmars inzette naar Bangui en onderweg enkele belangrijke steden wist te veroveren. Het doel van de rebellen was het aftreden van president François Bozizé. Op 11 januari 2013 werd bekend dat, nadat de rebellen nog enkele steden hadden veroverd, er een akkoord was bereikt over een wapenstilstand. In het akkoord stond dat:
* Bozizé tot zijn ambtstermijn afloopt in 2016 aan de macht bleef,
* De oppositie een minister in de regering leverde,
* Er een algehele wapenstilstand kwam. In maart 2013 braken de rebellen het akkoord echter omdat ze vonden dat hun eisen onvoldoende ingewilligd waren. Het gevolg was dat op 24 maart 2013 de hoofdstad Bangui door de rebellen werd veroverd. Nadat de hoofdstad veroverd was, ontvluchtte president Bozizé het land en nam de macht over. In september hief hij Seleka officieel op, maar veel rebellen weigerden zich te laten ontwapenen. Hoewel veel rebellen de milities formeel verlieten begonnen velen te plunderen en dorpen plat te branden. De milities, die veelal islamitisch zijn, vielen vooral christelijke dorpen aan, waarop christenen (die de meerderheid van de bevolking vormen in de Centraal-Afrikaanse Republiek) moslims begonnen aan te vallen. Op 19 november 2013 waarschuwden de Verenigde Naties voor een dreigende genocide. Op 21 november 2013 werd bekend dat voormalig kolonisator Frankrijk troepen zou sturen, omdat daar volgens minister Laurent Fabius 'bijna volkerenmoord wordt gepleegd'. Op 5 december 2013 nam de VN-Veiligheidsraad een resolutie aan die toestond dat Frankrijk zich aansloot bij de al aanwezige vredesmacht van de Afrikaanse Unie. Het doel van de Fransen was het herstellen van de rust en de milities te ontwapenen.. Op 16 december 2013 werd bekend dat er een hongercrisis dreigde in de Centraal-Afrikaanse Republiek. Hoewel het door het Franse ingrijpen een stuk rustiger was geworden, waren veel mensen in het land moeilijk te bereiken. In januari 2014 was de burgeroorlog dermate uit de hand gelopen dat de helft van de bevolking inmiddels hulp nodig had; in de hoofdstad Bangui waren zelfs 513.000 mensen uit hun huis verdreven. De Belgisch-Limburgse katholieke bisschop van Kaga Bandoro, omschreef het conflict als een godsdienstoorlog tussen christenen en moslims. Op 10 januari 2014 werd bekend dat president Michel Djotodia en premier op aandringen van buurlanden waren opgestapt, nadat ze er niet in waren geslaagd een einde te maken aan het geweld. Op 10 april 2014 besloot de VN-Veiligheidsraad een vredesmacht naar de Centraal-Afrikaanse Republiek te sturen om de bevolking te beschermen. Tiangayes opvolger André Nzapayéké trad in 2014 af, wegens het afbreken van de vredesonderhandelingen in Brazzaville. Hij werd opgevolgd door , de eerste moslim premier van het land. In mei 2015 vond een nationale verzoeningsconferentie plaats. Het resultaat was een pact voor vrede, nationale verzoening en wederopbouw, en de ondertekening van een overeenkomst tussen negen of tien gewapende groepen. In september 2015 werden in Bangui ten minste 42 mensen gedood en honderd gewond, toen moslims een christelijke buurt aanvielen nadat een moslim man vermoord was en op straat gedumpt. In de chaotische toestand ontsnapten meer dan honderd gevangenen uit de Nagaragbagevangenis, waaronder leden van zowel christelijke als moslim milities. Eind oktober 2016 meldde de Verenigde Naties dat vijfentwintig mensen gedood waren in twee dagen van geweld tussen ex-Seleka en de anti-Balaka in Bambari. Vier dagen later kondigde Frankrijk aan dat het zijn vredesmissie beëindigde en zijn troepen terugtrok, en dat de operatie een succes was. In 2017 escaleerde het sektarische geweld opnieuw. De VN-noodhulpcoördinator waarschuwde op 23 augustus 2017 voor genocide door christelijke milities. In november 2018 sloeg Unicef alarm: anderhalf miljoen kinderen zouden afhankelijk zijn van noodhulp. Op 3 februari 2019 sloten de regering en veertien milities een vredesakkoord tijdens onderhandelingen in de Soedanese hoofdstad Khartoem. (nl)
- A Guerra Civil na República Centro-Africana é uma guerra civil iniciada em dezembro de 2012 envolvendo o governo da República Centro-Africana, os rebeldes da coalizão Séléka e as milícias anti-balaka. Na Guerra Civil na República Centro-Africana (2004–2007), o governo do presidente François Bozizé lutou com os rebeldes até um acordo de paz em 2007. O atual conflito surgiu quando uma nova coalizão de grupos rebeldes variados, conhecida como Coalizão Séléka (Séléka que significa "aliança" na língua sango), acusou o governo de não cumprir os acordos de paz.As forças rebeldes capturaram muitas das grandes cidades nas regiões central e leste do país. A aliança compreende dois grandes grupos baseados no nordeste da República Centro-Africana: a UFDR e a , bem como o CPSK, menos conhecido. Dois outros grupos anunciaram seu apoio à coalizão: FDPC, bem como o grupo chadiano FPR, sendo que ambos são baseados no norte da República Centro-Africana. Com exceção da FPR e do CPSK, todas as facções foram signatárias dos acordos de paz e do processo de desarmamento. O Chade, o Gabão, os Camarões, Angola, África do Sul e a República do Congo enviaram tropas para ajudar o governo Bozizé a conter um potencial avanço dos rebeldes na capital, Bangui. Em 11 de janeiro de 2013, um acordo de cessar-fogo foi assinado em Libreville, Gabão. Os rebeldes abandonaram sua demanda do presidente François Bozizé a renunciar, mas ele teria que nomear um novo primeiro-ministro do partido da oposição até 18 de janeiro de 2013. Em 13 de janeiro, Bozizé assinou um decreto que removeu o primeiro-ministro Faustin-Archange Touadéra do poder, como parte do acordo com a coalizão rebelde. Em 17 de janeiro, foi nomeado primeiro-ministro. Em 23 de janeiro de 2013, o cessar-fogo foi rompido, com o governo culpando a Séléka por quebrar o cessar-fogo e a Séléka responsabilizando o governo por supostamente não honrar os termos de partilha de poder do acordo. Até 21 de março, os rebeldes haviam avançado até , a 300 km da capital, Bangui. Em 22 de março, os combates atingiram a cidade de Damara, a 75 km da capital, com relatos conflitantes a respeito de que lado estava controlando a cidade. Os rebeldes ultrapassaram o posto de controle em Damara e avançaram para Bangui, mas foram impedidos com um ataque aéreo de um helicóptero. No dia seguinte, no entanto, os rebeldes entraram em Bangui, indo para o Palácio Presidencial. Em 24 de março, François Bozizé fugiu do país depois que os rebeldes tomaram o palácio presidencial. O líder rebelde Michel Djotodia declarou-se presidente no mesmo dia. Em 18 de abril de 2013, Michel Djotodia foi reconhecido como o chefe do governo de transição em uma cúpula regional em N'Djamena. O Em 14 de maio, o primeiro-ministro da República Centro-Africana, Nicolas Tiangaye, solicitou uma força de paz das Nações Unidas para o Conselho de Segurança das Nações Unidas e, em 31 de maio, o antigo Presidente Bozizé foi acusado de crimes contra a humanidade e de incitamento ao genocídio. A situação da segurança continuou precária durante junho-agosto de 2013, com relatos de mais de 200.000 pessoas deslocadas internamente, bem como as violações dos direitos humanos, incluindo o uso de crianças-soldado, estupro, tortura, execuções extrajudiciais e desaparecimentos forçados, bem como renovados combates entre Séléka e partidários de Bozizé em agosto com o presidente francês François Hollande convidando o Conselho de Segurança da ONU e a UA para aumentar os seus esforços para estabilizar o país. Em agosto, o governo da Séléka sob Djotodia foi dito estar cada vez mais dividido. O conflito se agravou no final do ano com advertências internacionais de um "genocídio". Os combates são entre o governo da República Centro-Africana da antiga coligação de grupos rebeldes Séléka, que são principalmente de minoria muçulmana (assim como o presidente Michel Djotodia) e a coalizão anti-balaka, essencialmente cristã. Em janeiro de 2014, o presidente Djotodia renunciou e foi substituído por Catherine Samba-Panza, mas o conflito permaneceu em andamento. Em 2014, a Anistia Internacional relatou vários massacres cometidos pelo grupo cristão Anti-Balaka contra civis muçulmanos, forçando milhares de muçulmanos a fugir do país. Vários relatórios alertaram que o que está acontecendo é um genocídio e uma ampla de limpeza étnica contra os muçulmanos na República Centro-Africana. Em julho de 2014, as antigas facções do Séléka e representantes anti-balaka assinaram um acordo de cessar-fogo em Brazzaville. Até o final de 2014, o país estava de facto dividido com os anti-balaka no sul e no oeste, com a maioria de seus muçulmanos evacuados, e o ex-Séléka no norte e leste Em 2015, havia pouco controle do governo fora da capital, Bangui. A dissolução do Séléka levou os seus antigos combatentes a formar novas milícias que frequentemente lutam entre si. O líder rebelde Noureddine Adam proclamou a República de Logone em 14 de dezembro de 2015. A manutenção da paz em grande parte transitou da MICOPAX liderada pela Comunidade Econômica dos Estados da África Central (CEEAC) para a MISCA liderada pela União Africana (UA) até à MINUSCA liderada pela ONU, enquanto que a intervenção francesa seria conhecida como Operação Sangaris. Grande parte da tensão é referente a identidade religiosa entre os combatentes muçulmanos Séléka e os cristão anti-balaka, bem como o antagonismo histórico entre os agricultores, que compreendem amplamente os grupos anti-balaka, e os nômades, que compreendem amplamente os combatentes do Séléka, bem como diferenças étnicas entre as antigas facções do Séléka. Mais de 1,1 milhão de pessoas fugiram de suas casas em um país de cerca de 5 milhões de pessoas, o maior deslocamento já registrado na República Centro-Africana. Em 2017, mais de 14 grupos armados disputavam territórios, notavelmente quatro facções formadas por ex-líderes do Séléka que controlam cerca de 60% do país. Com a divisão de facto do país entre as milícias ex-Séléka no norte e leste e as milícias anti-balaka no sul e oeste, as hostilidades entre ambos os lados diminuíram, mas continuaram os combates esporádicos. Em fevereiro de 2016, após uma eleição pacífica, o ex-primeiro-ministro Faustin-Archange Touadéra foi eleito presidente. Em outubro de 2016, a França anunciou que estava encerrando a sua missão de paz no país, a Operação Sangaris, e retirou grande parte de suas tropas, alegando que a operação foi um sucesso. (pt)
- Гражданская война в Центральноафриканской Республике — вооружённый конфликт между правительством ЦАР и повстанцами (в основном мусульманами), многие из которых ранее участвовали в гражданской войне 2004—2007 годов. Повстанцы свергли президента Франсуа Бозизе, обвинив правительство в несоблюдении условий мирных соглашений, подписанных в 2007 году. В средствах массовой информации[каких?] участниками конфликта представлены мусульманская и христианская общины страны. (ru)
- 中非共和國衝突是指開始於2012年12月10日在中非共和国发生的政府军和反政府武装联盟“塞雷卡”之间的冲突，多数反政府武装联盟“塞雷卡”都曾参加中非共和国内战。这次事件的缘由是反对派指责中非共和国总统弗朗索瓦·博齐泽没有履行和遵守2007年签署的和平协议。 反政府武装被称为“塞雷卡”（英語：Séléka Coalition，Séléka的在当地桑戈语中的意思是“联盟”），他们分布在中非共和国的中部和东部。该联盟分为三大分支，一个叫“争取团结民主力量联盟”（法語：Union des Forces Démocratiques pour le Rassemblement，简称“UFDR”），一个叫“争取正义与和平爱国者同盟”（法語：Convention des Patriotes pour la Justice et la Paix，简称“CPJP”），还有一个叫“人民民主阵线”（法語：L’Armée Populaire pour la Restauration de la république et la Démocratie，简称“APRD”）。该国其他一些组织也支持反政府武装，并且所有派系都签署了和平协议和裁军进程。 乍得、加蓬、喀麦隆、安哥拉、南非和刚果共和国都派军队去帮助博齐泽政府阻止反政府武装挺进首都班基。 2013年1月11日，该国政府和反政府武装在加蓬首都利伯维尔签署停火协议。反政府武装放弃对总统弗朗索瓦·博齐泽辞职的要求，但要求他必须在2013年的1月18日从从反对党中任命一位新总理。1月13日，博齐泽签署法令，遵从与反政府武装签订的协议，解除总理福斯坦-阿尔尚热·图瓦德拉的职位。1月17日，尼古拉·蒂昂蓋伊出任新总理。 2013年3月24日，反政府军占领首都班吉，总统博齐泽出逃。 塞雷卡領導人喬托迪亞領導的新政府未能制止塞雷卡成員對基督教徒平民的暴行，導致基督教徒組織民兵反抗及襲擊穆斯林報復。2013年12月，基督教徒民兵「」攻擊首都班吉。至2014年1月，已有超過1000人在族群衝突中被殺，接近100萬人逃離家園避難。2014年1月10日，喬托迪亞與總理蒂昂蓋伊宣佈辭職。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Der Bürgerkrieg in der Zentralafrikanischen Republik ist ein bewaffneter Konflikt zwischen den Streitkräften der zentralafrikanischen Regierung, paramilitärischen Milizen und verschiedenen bewaffneten Rebellengruppen, der trotz mehrerer Friedensabkommen seit 2012 andauert. Nach einer kurzen militärischen Offensive stürzten die muslimischen Seleka den Präsidenten François Bozizé und übernahmen im August 2013 die Kontrolle über die Regierungsgewalt. (de)
- La segunda guerra civil centroafricana es un conflicto entre la coalición rebelde Seleka y el Ejército Gubernamental. Muchos de los insurrectos son excombatientes de la guerra civil de 2004 que acusan al presidente François Bozizé de incumplir los tratados de paz que se firmaron en 2007. Las fuerzas rebeldes han capturado muchas de las mayores ciudades en las regiones central y oriental del país. (es)
- La deuxième guerre civile centrafricaine est un conflit situé en République centrafricaine qui éclate en décembre 2012 entre le gouvernement centrafricain et les opposants « politico-militaires » regroupés au sein de la Seleka. Cette guerre, qui succède sur un premier conflit entre 2004 et 2007, n'est elle-même qu'un épisode du cycle de rébellion déclenché par le coup d’État de François Bozizé en 2003 et dans lequel le pays est toujours plongé en 2019. Elle aboutira à la chute de ce dernier en mars 2013. (fr)
- ( 중앙아프리카 공화국 내전은 여기로 연결됩니다. 2004~2007년 전쟁에 대해서는 문서를 참고하십시오.) 중앙아프리카 공화국 분쟁(프랑스어: guerre civile centrafricaine)은 2012년 10월 시작된 중앙아프리카 공화국의 2차 내전이다. 2014년 7월 21일부터 드니 사수응게소 콩고 공화국 대통령의 중재로 무슬림 반군 셀레카와 기독교 민병대 간의 평화 협상이 시작되어 7월 23일 양측이 휴전 협정에 서명하였다. 휴전 이후 2014년 8월 25일 이슬람 반군 간 교전으로 17명이 사망하였다. 셀레카 반군의 장군 집단과 의 장군 집단은 중심가에서 총격전을 벌여 사망자 중 민간인이 다수 존재하였다. (ko)
- 中央アフリカ共和国内戦 (2012年-現在)は、中央アフリカ共和国で現在進行中の内戦。反政府武装勢力CPSK-CPJP-UFDRの連合体であるセレカ（Séléka）とキリスト教系武装組織（Anti-balaka）と中央アフリカ共和国政府の間で抗争となっている。 (ja)
- Гражданская война в Центральноафриканской Республике — вооружённый конфликт между правительством ЦАР и повстанцами (в основном мусульманами), многие из которых ранее участвовали в гражданской войне 2004—2007 годов. Повстанцы свергли президента Франсуа Бозизе, обвинив правительство в несоблюдении условий мирных соглашений, подписанных в 2007 году. В средствах массовой информации[каких?] участниками конфликта представлены мусульманская и христианская общины страны. (ru)
- الحرب الأهلية في جمهورية أفريقيا الوسطى هي حرب أهلية ما تزال مُعتملةً في جمهورية أفريقيا الوسطى، أطرافها هم الحكومة، ومتمردو جماعة سيليكا، وميليشيا أنتي بالاكا. في الحرب الأهلية السابقة في جمهورية أفريقيا الوسطى (2004-2007)، قاتلت حكومة الرئيس فرانسوا بوزيزيه ضد المتمردين حتى توقيع اتفاقية سلام في العام 2007. نشب الصراع الحالي بسبب اتهام تحالف جديد ضمّ عدة مجموعات متمردة، يحمل اسم سيليكا، الحكومةَ بعدم الالتزام باتفاقيات السلام، وسيطروا على العديد من البلدات في العام 2012 كما استولوا على العاصمة في العام 2013. فرّ الرئيس بوزيزيه من البلاد، وأعلن زعيم المتمردين ميشيل جوتوديا نفسه رئيسًا. اندلع القتال مجددًا بين تحالف سيليكا والميليشيات المعارضة لها والتي تُسمى أنتي بالاكا. (ar)
- El Conflicte centreafricà de 2012-2013 és un conflicte localitzat en la República Centreafricana, que va esclatar al desembre de 2012 entre el govern de la RCA i l'oposició agrupada en la . Molts rebels són ex-combatents de la , que va assolar el país entre 2004 i 2007. De fet, hi va haver entre 2004 i 2012, els enfrontaments entre els moviments rebels i les , però mai cap guerra civil real. Els rebels acusen el president de la República François Bozizé de no complir amb els acords del 2007, que van posar fi a la guerra civil. (ca)
- The Central African Republic Civil War is an ongoing civil war in the Central African Republic (CAR) involving the government, rebels from the Séléka coalition, and Anti-balaka militias. In the preceding Central African Republic Bush War (2004–2007), the government of President François Bozizé fought with rebels until a peace agreement in 2007. The current conflict arose when a new coalition of varied rebel groups, known as Séléka, accused the government of failing to abide by the peace agreements, captured many towns in 2012 and seized the capital in 2013. Bozizé fled the country, and the rebel leader Michel Djotodia declared himself President. Renewed fighting began between Séléka and militias opposed to them called Anti-balaka. In September 2013, President Djotodia disbanded the Séléka (en)
- Pemberontakan Republik Afrika Tengah 2012–2013 adalah sebuah konflik yang berlangsung sejak Desember 2012 sampai Januari 2013 antara dan pemberontak, kebanyakan di antaranya pernah terlibat dalam . Pihak pemberontak menuduh pemerintahan Presiden François Bozizé gagal mematuhi perjanjian damai yang ditandatangani tahun 2007. Chad, Gabon, Kamerun, Angola, Afrika Selatan dan Republik Kongo mengirimkan tentaranya untuk membantu pemerintahan Bozizé menahan laju pemberontak di ibu kota negara, Bangui. (in)
- La seconda guerra civile nella Repubblica Centrafricana è stata una guerra combattuta nella Repubblica Centrafricana. Ebbe inizio il 10 dicembre 2012, tra la coalizione di governo e le forze ribelli ed è ancora in corso. Il conflitto è sorto dopo che i ribelli hanno accusato il governo del presidente François Bozizé di non riuscire a rispettare gli accordi di pace firmati nel 2007 e nel 2011. Molti dei gruppi ribelli sono stati precedentemente coinvolti nella prima guerra civile centrafricana. La guerra termina nel 2013 con la vittoria della fora paramilitare dei Séléka. (it)
- A Guerra Civil na República Centro-Africana é uma guerra civil iniciada em dezembro de 2012 envolvendo o governo da República Centro-Africana, os rebeldes da coalizão Séléka e as milícias anti-balaka. Na Guerra Civil na República Centro-Africana (2004–2007), o governo do presidente François Bozizé lutou com os rebeldes até um acordo de paz em 2007. O atual conflito surgiu quando uma nova coalizão de grupos rebeldes variados, conhecida como Coalizão Séléka (Séléka que significa "aliança" na língua sango), acusou o governo de não cumprir os acordos de paz.As forças rebeldes capturaram muitas das grandes cidades nas regiões central e leste do país. A aliança compreende dois grandes grupos baseados no nordeste da República Centro-Africana: a UFDR e a , bem como o CPSK, menos conhecido. Dois ou (pt)
- De burgeroorlog in de Centraal-Afrikaanse Republiek is een conflict dat op 10 december 2012 startte nadat een viertal rebellengroepen, gezamenlijk opererend onder de naam Seleka, een opmars inzette naar Bangui en onderweg enkele belangrijke steden wist te veroveren. Het doel van de rebellen was het aftreden van president François Bozizé. Op 11 januari 2013 werd bekend dat, nadat de rebellen nog enkele steden hadden veroverd, er een akkoord was bereikt over een wapenstilstand. In het akkoord stond dat: (nl)
- 中非共和國衝突是指開始於2012年12月10日在中非共和国发生的政府军和反政府武装联盟“塞雷卡”之间的冲突，多数反政府武装联盟“塞雷卡”都曾参加中非共和国内战。这次事件的缘由是反对派指责中非共和国总统弗朗索瓦·博齐泽没有履行和遵守2007年签署的和平协议。 反政府武装被称为“塞雷卡”（英語：Séléka Coalition，Séléka的在当地桑戈语中的意思是“联盟”），他们分布在中非共和国的中部和东部。该联盟分为三大分支，一个叫“争取团结民主力量联盟”（法語：Union des Forces Démocratiques pour le Rassemblement，简称“UFDR”），一个叫“争取正义与和平爱国者同盟”（法語：Convention des Patriotes pour la Justice et la Paix，简称“CPJP”），还有一个叫“人民民主阵线”（法語：L’Armée Populaire pour la Restauration de la république et la Démocratie，简称“APRD”）。该国其他一些组织也支持反政府武装，并且所有派系都签署了和平协议和裁军进程。 乍得、加蓬、喀麦隆、安哥拉、南非和刚果共和国都派军队去帮助博齐泽政府阻止反政府武装挺进首都班基。 2013年3月24日，反政府军占领首都班吉，总统博齐泽出逃。 (zh)
|
