| dbo:abstract
|
- José Antonio de la Caritat Maceo y Grajales (Santiago de Cuba, 14 de juny de 1845 - Punta Brava, 7 de desembre de 1896) va ser un general cubà, segon cap militar de l', anomenat «El Tità de Bronze». (ca)
- Lt. General José Antonio de la Caridad Maceo y Grajales (June 14, 1845 – December 7, 1896) was second-in-command of the Cuban Army of Independence. Fellow Cubans gave Maceo the nickname “The Bronze Titan" (Spanish: El Titán de Bronce), nickname that he earned after being wounded several times in battle. Spaniards referred to Maceo as the "Greater Lion" (El León mayor). Maceo was one of the most noteworthy guerrilla leaders in 19th century Latin America, comparable to José Antonio Páez of Venezuela in military acumen. (en)
- Antonio Maceo y Grajales naskiĝis en Santiago de Cuba (Kubo), la 14-an de junio 1848 kaj forpasis en , la 7an de decembro 1896), estis la dua Militestro de la . Konata kiel La Kupra Titano Maceo estis unu el la sendependistaj gvidantoj plej gravaj en la dua duono de la 19-a jarcento en Kubo kaj Latinameriko. Lia militista kariero komenciĝis kun la Liberiga Kuba Armeo kune kun lia patro kaj aliaj fratoj, kiuj sekvis Carlos Manuel de Céspedes kiel soldatoj. Pro sia kuraĝeco dum la bataloj, lertaj strategioj kaj ekzempliga disciplino li rapide ascendis laŭ la militista skalo malgraŭ la rasismaj kaj klasismaj tendencoj inter la patriotoj, kiuj plejparte apartenis al la burĝa aŭ aristrokrata medioj. La malriĉa origino kaj malhela haŭtkoloro de Maceo prokrastis lian promocion kiel generalo, kvankam la gradoj koronelo kaj brigadgeneralo venis relative rapide. La homoj sub lia komando nomis lin La Kupra Titano pro lia eksterordinara forto kaj rezistado al la vundoj kaŭzitaj de la kugloj. Sia estro kaj instruisto li konsideris dominikanon Máximo Gómez, kiu poste iĝis la ĉefgeneralo de la Liberiga Kuba Armeo. Antonio Maceo kaj liaj trupoj eĉ sekvis lian ekzemplon, uzante la maĉeton anstataŭ multekostaj hispanaj sabroj kaj deficitaj pafarmiloj. Antonio Maceo energie malakceptis la militistajn ribelojn de Vicente García en Lagunas de Varona kaj Santa Rita, kiuj minacis la unuecon de la sendependisma armeo kaj favoris la regionismajn tendencojn de la regiono Las Villas. La disdividoj, regionismo kaj la manko de la disciplino kontribuis al la fiasko de la impeto al la okcidentaj regionoj la malvenko de la revolucio en ĝia una periodo. Tion uzis la hispana generalo Arsenio Martínez Campos, honora militisto kiu ofertis pacajn garantiojn, amnistion por la revoluciuloj kaj reformojn kaze de la ĉeso de la dekjara milito. Antonio Maceo estis unu el la kubaj gvidantoj kiuj rifuzis subskribi la Pakton de Zanjón, kiu metis finon de la milito. Li kaj kelkaj soldatoj (nomataj "mambises" en la hispana) renkontiĝis kun Marŝalo Arsenio Martínez Campos la 15-an de marto 1878 por diskuti la packondiĉojn, sed Maceo protestis, ĉar proponitaj kondiĉoj malkongruis kun la celoj de la sendependistoj. Inter ili estis nek la abolicio de la sklaveco, nek la sendependiĝo de la lando. La sola avantaĝo estis la amnistio por la batalantoj kaj la sensklavigo de la nigruloj de la Liberiga Kuba Armeo. Maceo ne agnoskis la traktaton kaj rifuzis la amnestion. Lia elpaŝo, konsiderata unu el la plej dignaj paĝoj en la historio de Kubo, estas konata kiel Protesto de Baraguá. (eo)
- Antonio Maceo Grajales (* 14. Juni 1845 in Santiago de Cuba, Kuba; † 7. Dezember 1896 in , Kuba) war ein kubanischer General der Unabhängigkeitskriege von 1868 bis 1898. Maceo gilt zusammen mit Máximo Gómez als der wichtigste militärische Führer der kubanischen Unabhängigkeitskriege (1868–1898) gegen die spanische Kolonialmacht, die Kuba seit der Eroberung von 1492 besetzt hielt. Als 1878 die politische Führung der kubanischen Unabhängigkeitsbewegung keine Aussicht mehr für einen militärischen Erfolg sah und einen Friedensvertrag mit Spanien schloss, widersetzte sich Maceo. Er wollte den Kampf bis zur Erfüllung der wichtigsten sozialen Ziele der Revolution wie die Abschaffung der Sklaverei fortsetzen. Aufgrund der rassistischen Propaganda gegen ihn beschränkte er sich aber darauf, den Kampf aus dem Exil zu organisieren. Der sogenannte Kleine Krieg (spanisch: La Guerra Chiquita) endete für die kubanische Seite 1881 erfolglos. Dem kubanischen Revolutionär und Dichter José Martí gelang es schließlich, Antonio Maceo und den ehemaligen Oberbefehlshaber der kubanischen Revolutionstruppen Máximo Gómez zu einer Neuaufnahme des Unabhängigkeitskrieges zu bewegen. Zwischen 1895 und 1898 wurde die spanische Kolonialmacht entscheidend geschwächt, so dass die Vereinigten Staaten die Insel Kuba ohne größeren Widerstand im Krieg gegen Spanien (Spanisch-Amerikanischer Krieg) 1898 besetzen konnten. Der große militärische Erfolg Maceos beruht insbesondere darauf, dass es ihm gelang, den Guerillakrieg auf den Westen Kubas auszudehnen, wo sich die wichtigste wirtschaftliche Ressource der spanischen Kolonialmacht, die Zuckerproduktion, befand. Die Bedeutung des Mulatten Maceo liegt aber auch darin, dass er dem revolutionären Krieg, der ursprünglich von den Großgrundbesitzern des Ostens Kubas begonnen wurde, die Komponente des Kampfes für soziale Gerechtigkeit hinzufügen konnte. Begraben ist Antonio Maceo auf der Finca in Havanna. (de)
- Antonio Maceo Grajales (Santiago de Cuba, Kuba, 1845eko ekainaren 14a - , 1896ko abenduaren 7a) Kubako militarra izan zen. (eu)
- José Antonio de la Caridad Maceo y Grajales (San Luis, Santiago de Cuba, 14 de junio de 1845 - San Pedro, La Habana, 7 de diciembre de 1896) fue un militar y político cubano, Mayor General y Lugarteniente General del Ejército Libertador, apodado «El Titán de Bronce» y uno de los líderes mambises. Luchó por la independencia de Cuba en la guerra de los Diez Años y, tras varios años exiliado fuera de la isla, en la Guerra de Independencia de 1895, cayendo en combate durante su desarrollo. (es)
- Antonio Maceo y Grajales, né le 14 juin 1845 à San Luis, mort au combat le 7 décembre 1896 à , est un combattant et héros de la lutte pour l'indépendance de Cuba. Il participe à plus de 900 combats dans la guerre des Dix Ans (1868-1878) et la Guerre d'indépendance (1895-1898). Il a été surnommé le Titan de Bronze pour sa force et sa couleur de peau. Les Espagnols surnomment Maceo aussi « Le plus grand lion ». Maceo était l'un des plus remarquables chefs de la guérilla au XIXe siècle en Amérique Latine, comparable à José Antonio Páez au Venezuela pour sa perspicacité militaire. (fr)
- Antonio Maceo y Grajales (Santiago di Cuba, 14 giugno 1845 – Punta Brava, 7 dicembre 1896) è stato un generale e politico cubano, eroe della guerra per l'indipendenza dell'isola dalla Spagna avvenuta tra il 1868 e il 1898. Maceo era figlio di un agricoltore e commerciante di prodotti agricoli Venezuelano, Marcos Maceo, e di una donna afro-cubana, Mariana Grajales y Coello. Suo padre si trasferì da Caracas a Santiago di Cuba nel 1823 quando con alcuni colleghi fu esiliato dal Sudamerica. Maceo è considerato con Máximo Gómez il più importante condottiero militare della guerriglia condotta fra il 1868 e il 1898 contro la Spagna, che occupava come colonia l'isola di Cuba fin dal 1492. (it)
- Antonio Maceo, voluit: José Antonio de la Caridad Maceo y Grajales (Santiago de Cuba, Cuba, 14 juni 1845 – , Cuba, 7 december 1896), was een belangrijk onafhankelijkheidsstrijder en militair leider in Cuba. Als zoon van een Venezolaanse vader en een Afro-Cubaanse moeder werkte Maceo eerst als ondernemer en landbouwer. Hij ontwikkelde echter een actieve interesse in de politieke ontwikkelingen in Cuba.Cuba was toen een van de resterende Spaanse koloniën in Amerika, maar daarover was groeiende ontevredenheid onder steeds grotere delen van de bevolking. Niet alleen leefde een groot deel van de Afro-Cubaanse bevolking nog in slavernij, maar ook een deel van de lokale, Creoolse (blank-Cubaanse) planters en elite wilde onder het administratieve Spaanse juk uit.Dit leidde tot een eerste opstand in het oosten van Cuba in 1868, die een periode van onafhankelijkheidsstrijd inzette bekend als de (Oorlog van Tien Jaar), en die duurde tot 1878. Maceo deed mee aan deze oorlog aan de kant van de pro-onafhankelijkheid-rebellen (bekend als "mambises") en door zijn militaire capaciteiten promoveerde hij in de loop van de oorlog tot brigadegeneraal.Maceo was tegen de vredesovereenkomst met Spanje in 1878 vanwege de beperkte concessies – onafhankelijkheid was niet verleend, maar ook de slavernij was niet afgeschaft – en niet lang erna hervatte Maceo, samen met anderen, de gewapende strijd. Zo plande Maceo een invasie van Cuba in 1879, welke uiteindelijk mislukte. In de periode van wapenstilstand, tussen 1879 en 1895, en geleerd hebbende van de eerdere mislukte pogingen, bereidde Maceo een nieuwe aanval tegen de machthebbers op Cuba voor, samen met onder meer José Martí. Maceo kwam aan in Baracoa, in een bergachtig gebied in Oost-Cuba, in 1895 en verzamelde daar mensen om het offensief te starten. Opperbevelhebber tijdens de zo begonnen Cubaanse Onafhankelijkheidsoorlog werd Máximo Gómez en Maceo werd (direct onder hem) onderbevelhebber en luitenant-generaal. Zij gaven leiding aan een invasie van westelijk Cuba richting de hoofdstad Havana, welke relatief steeds succesvoller werd, zeker gezien de militaire overmacht van de Spanjaarden. Eind 1896 werd er een bijeenkomst gepland tussen Maceo en Gómez voor verdere bespreking van de militaire strategie.Maceo sneuvelde echter uiteindelijk kort hiervoor op 7 december in 1896 in Punta Brava, nabij Havana, na te zijn overvallen door Spaanse troepen. Maceo had, door zijn huidskleur, status en statuur, de bijnaam "El Titan de Bronce" (de bronzen titaan/gigant). Onder meer de luchthaven bij Santiago de Cuba (de tweede stad in grootte van Cuba) is genoemd naar Maceo. In Santiago de Cuba staat ook een standbeeld ter ere van hem. In Havana is er een monument aan Maceo bij het en de Malecon. Even buiten de plaats Baracoa is er een memorial gewijd aan Maceo en tevens een rij graven van omgekomen militairen. (nl)
- Анто́нио Масе́о (исп. Antonio Maceo Grajales, 14 июня 1845, Сантьяго-де-Куба — 7 декабря 1896, Пунта-Брава) — один из руководителей борьбы кубинского народа за независимость от испанского господства. Масон. (ru)
- Antonio de la Caridad Maceo y Grajales (ur. 14 czerwca 1845 w Santiago de Cuba, zm. 7 grudnia 1896 pod ) był zastępcą dowódcy Kubańskiej Armii Wyzwoleńczej. Rodacy obdarzyli go przydomkiem „Tytan z brązu” (hiszp.:El Titan de Bronce), który odnosił się do jego koloru skóry, postury i prestiżu, jaki uzyskał wśród Kubańczyków. Hiszpanie nazywali go „Większym lwem” (El Leon mayor). Maceo należał do grona najważniejszych przywódców ruchów wyzwoleńczych w XIX-wiecznej Ameryce Łacińskiej. Pod względem zdolności militarnych dorównywał wenezuelskiemu przywódcy powstańczemu, José Antonio Páezowi. (pl)
- José Antonio de la Caridad Maceo y Grajales (14 de junho de 1845 – 7 de dezembro de 1896), conhecido simplesmente como Antonio Maceo, foi um militar cubano, segundo em comando do Exército Libertador de Cuba durante a Guerra da Independência. Seus compatriotas lhe deram o apelido "Titã de Bronze" (El titán de bronce), que era uma referência ao seu tom de pele, sua estatura e seu status. Os espanhóis lhe chamavam de "Leão Maior" (El león mayor). Maceo foi um dos líderes guerrilheiros mais notáveis da América Latina do século XIX, comparável com o venezuelano José Antonio Páez na perspicácia militar. (pt)
- Antonio Maceo, född 14 juni 1845 i , San Luis, Kuba, död 5 juli 1896 i slaget vid , var en av de mest kända gerilla-ledare i Latinamerika under 1800-talet. (sv)
- 何塞·安东尼奥·德拉卡里达德·马塞奥·格拉哈莱斯（西班牙語：José Antonio de la Caridad Maceo y Grajales，1845年6月14日－1896年12月7日），古巴军事人物，古巴独立战争革命军领袖。 马塞奥在作战期间多次受伤而全部生还，因而其部下又称他为“青铜巨人”（El Titán de Bronce）；西班牙人称他为“大狮子”（El León mayor）。 马塞奥善于游击作战，是19世纪拉丁美洲著名的游击战领袖。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- José Antonio de la Caritat Maceo y Grajales (Santiago de Cuba, 14 de juny de 1845 - Punta Brava, 7 de desembre de 1896) va ser un general cubà, segon cap militar de l', anomenat «El Tità de Bronze». (ca)
- Lt. General José Antonio de la Caridad Maceo y Grajales (June 14, 1845 – December 7, 1896) was second-in-command of the Cuban Army of Independence. Fellow Cubans gave Maceo the nickname “The Bronze Titan" (Spanish: El Titán de Bronce), nickname that he earned after being wounded several times in battle. Spaniards referred to Maceo as the "Greater Lion" (El León mayor). Maceo was one of the most noteworthy guerrilla leaders in 19th century Latin America, comparable to José Antonio Páez of Venezuela in military acumen. (en)
- Antonio Maceo Grajales (Santiago de Cuba, Kuba, 1845eko ekainaren 14a - , 1896ko abenduaren 7a) Kubako militarra izan zen. (eu)
- José Antonio de la Caridad Maceo y Grajales (San Luis, Santiago de Cuba, 14 de junio de 1845 - San Pedro, La Habana, 7 de diciembre de 1896) fue un militar y político cubano, Mayor General y Lugarteniente General del Ejército Libertador, apodado «El Titán de Bronce» y uno de los líderes mambises. Luchó por la independencia de Cuba en la guerra de los Diez Años y, tras varios años exiliado fuera de la isla, en la Guerra de Independencia de 1895, cayendo en combate durante su desarrollo. (es)
- Antonio Maceo y Grajales, né le 14 juin 1845 à San Luis, mort au combat le 7 décembre 1896 à , est un combattant et héros de la lutte pour l'indépendance de Cuba. Il participe à plus de 900 combats dans la guerre des Dix Ans (1868-1878) et la Guerre d'indépendance (1895-1898). Il a été surnommé le Titan de Bronze pour sa force et sa couleur de peau. Les Espagnols surnomment Maceo aussi « Le plus grand lion ». Maceo était l'un des plus remarquables chefs de la guérilla au XIXe siècle en Amérique Latine, comparable à José Antonio Páez au Venezuela pour sa perspicacité militaire. (fr)
- Анто́нио Масе́о (исп. Antonio Maceo Grajales, 14 июня 1845, Сантьяго-де-Куба — 7 декабря 1896, Пунта-Брава) — один из руководителей борьбы кубинского народа за независимость от испанского господства. Масон. (ru)
- Antonio de la Caridad Maceo y Grajales (ur. 14 czerwca 1845 w Santiago de Cuba, zm. 7 grudnia 1896 pod ) był zastępcą dowódcy Kubańskiej Armii Wyzwoleńczej. Rodacy obdarzyli go przydomkiem „Tytan z brązu” (hiszp.:El Titan de Bronce), który odnosił się do jego koloru skóry, postury i prestiżu, jaki uzyskał wśród Kubańczyków. Hiszpanie nazywali go „Większym lwem” (El Leon mayor). Maceo należał do grona najważniejszych przywódców ruchów wyzwoleńczych w XIX-wiecznej Ameryce Łacińskiej. Pod względem zdolności militarnych dorównywał wenezuelskiemu przywódcy powstańczemu, José Antonio Páezowi. (pl)
- Antonio Maceo, född 14 juni 1845 i , San Luis, Kuba, död 5 juli 1896 i slaget vid , var en av de mest kända gerilla-ledare i Latinamerika under 1800-talet. (sv)
- 何塞·安东尼奥·德拉卡里达德·马塞奥·格拉哈莱斯（西班牙語：José Antonio de la Caridad Maceo y Grajales，1845年6月14日－1896年12月7日），古巴军事人物，古巴独立战争革命军领袖。 马塞奥在作战期间多次受伤而全部生还，因而其部下又称他为“青铜巨人”（El Titán de Bronce）；西班牙人称他为“大狮子”（El León mayor）。 马塞奥善于游击作战，是19世纪拉丁美洲著名的游击战领袖。 (zh)
- Antonio Maceo Grajales (* 14. Juni 1845 in Santiago de Cuba, Kuba; † 7. Dezember 1896 in , Kuba) war ein kubanischer General der Unabhängigkeitskriege von 1868 bis 1898. Maceo gilt zusammen mit Máximo Gómez als der wichtigste militärische Führer der kubanischen Unabhängigkeitskriege (1868–1898) gegen die spanische Kolonialmacht, die Kuba seit der Eroberung von 1492 besetzt hielt. Als 1878 die politische Führung der kubanischen Unabhängigkeitsbewegung keine Aussicht mehr für einen militärischen Erfolg sah und einen Friedensvertrag mit Spanien schloss, widersetzte sich Maceo. Er wollte den Kampf bis zur Erfüllung der wichtigsten sozialen Ziele der Revolution wie die Abschaffung der Sklaverei fortsetzen. Aufgrund der rassistischen Propaganda gegen ihn beschränkte er sich aber darauf, den Kamp (de)
- Antonio Maceo y Grajales naskiĝis en Santiago de Cuba (Kubo), la 14-an de junio 1848 kaj forpasis en , la 7an de decembro 1896), estis la dua Militestro de la . Konata kiel La Kupra Titano Maceo estis unu el la sendependistaj gvidantoj plej gravaj en la dua duono de la 19-a jarcento en Kubo kaj Latinameriko. Sia estro kaj instruisto li konsideris dominikanon Máximo Gómez, kiu poste iĝis la ĉefgeneralo de la Liberiga Kuba Armeo. Antonio Maceo kaj liaj trupoj eĉ sekvis lian ekzemplon, uzante la maĉeton anstataŭ multekostaj hispanaj sabroj kaj deficitaj pafarmiloj. (eo)
- Antonio Maceo y Grajales (Santiago di Cuba, 14 giugno 1845 – Punta Brava, 7 dicembre 1896) è stato un generale e politico cubano, eroe della guerra per l'indipendenza dell'isola dalla Spagna avvenuta tra il 1868 e il 1898. Maceo era figlio di un agricoltore e commerciante di prodotti agricoli Venezuelano, Marcos Maceo, e di una donna afro-cubana, Mariana Grajales y Coello. Suo padre si trasferì da Caracas a Santiago di Cuba nel 1823 quando con alcuni colleghi fu esiliato dal Sudamerica. (it)
- Antonio Maceo, voluit: José Antonio de la Caridad Maceo y Grajales (Santiago de Cuba, Cuba, 14 juni 1845 – , Cuba, 7 december 1896), was een belangrijk onafhankelijkheidsstrijder en militair leider in Cuba. Eind 1896 werd er een bijeenkomst gepland tussen Maceo en Gómez voor verdere bespreking van de militaire strategie.Maceo sneuvelde echter uiteindelijk kort hiervoor op 7 december in 1896 in Punta Brava, nabij Havana, na te zijn overvallen door Spaanse troepen. Maceo had, door zijn huidskleur, status en statuur, de bijnaam "El Titan de Bronce" (de bronzen titaan/gigant). (nl)
- José Antonio de la Caridad Maceo y Grajales (14 de junho de 1845 – 7 de dezembro de 1896), conhecido simplesmente como Antonio Maceo, foi um militar cubano, segundo em comando do Exército Libertador de Cuba durante a Guerra da Independência. (pt)
|
_20_silver_pesos,_1936_(CUB-72b).jpg){kind=link}