| dbo:abstract
|
- Tubular Bells je první album britského multiintrumentalisty a skladatele Mika Oldfielda vydané roku 1973. Zároveň se stalo prvním titulem nového hudebního vydavatelství Virgin Records, které založil Richard Branson. Album je rozděleno na dvě instrumentální skladby, z nichž každá zabírala na původním vydání celou jednu stranu LP desky. Většinu nástrojů nahrál Oldfield zcela sám. Oldfieldův přítel, skladatel David Bedford později přepracoval Tubular Bells do orchestrální podoby. Tato verze byla jako The Orchestral Tubular Bells vydána v roce 1975 jako samostatné album. Oldfield v roce 2003 (při 30. výročí vydání původního alba) zcela nově nahrál celé Tubular Bells a tato nahrávka byla tentýž rok vydána pod názvem Tubular Bells 2003. Mike Oldfield také vydal dvě alba, která jakoby navazují na původní Tubular Bells. Deska Tubular Bells II vyšla roku 1992, Tubular Bells III v roce 1998. Album Tubular Bells dosáhlo značného úspěchu. V srpnu 1973 se dostalo na první místo v britského žebříčku prodejnosti alb, ve Spojených státech se nejvýše vyšplhalo v dubnu 1974 na 3. příčku. Úvodní část Tubular Bells byla také použita v hororu Vymítač ďábla (anglicky The Exorcist) Před Oldfieldovým příchodem do studia The Manor v něm nahrával velšský hudebník a skladatel John Cale své druhé sólové album The Academy in Peril. Právě z jeho nahrávacích relací zde zůstaly , které Oldfield na albu použil. (cs)
- Tubular Bells és l'àlbum de debut del multiinstrumentista i compositor anglès Mike Oldfield, publicat el 25 de maig de 1973 com el primer àlbum de la discogràfica Virgin Records. Oldfield, que tenia 19 anys quan es va gravar, va tocar gairebé tots els instruments de l'àlbum. L'àlbum es va vendre inicialment lentament, però va guanyar atenció mundial al desembre de 1973 quan el seu tema d'obertura es va utilitzar per a la banda sonora de la pel·lícula de terror de William Friedkin, basada en la novel·la de William Peter Blatty, L'exorcista. Va arribar al número 3 dels Billboard 200 dels Estats Units, i al número 1 dels UK Albums Charts del Regne Unit. Va rebre la certificació de disc d'or per la RIAA el 26 de març de 1974, i va rebre el nové disc de platí per la BPI el 5 de febrer de 2016. Oldfield va guanyar el Premi Grammy 1974 a la Millor Composició Instrumental. A la llista de 1998 de la revista britànica Q de "Els 50 millors àlbums dels anys 70", Tubular Bells es va col·locar en el número 6. Al número especial de Q & Mojo Classic Pink Floyd & The Story of Prog Rock el 2005, l'àlbum figurava en el número 9 en la seva llista de "40 àlbums de rock còsmic". Una versió orquestral produïda per David Bedford va ser llançada en 1975 com . Oldfield ha gravat tres seqüeles: (1992), (1998) i (1999). Per al trentè aniversari de l'àlbum, Oldfield va tornar a gravar l'àlbum com . Es va llançar una edició remasteritzada el 2009. La seva contribució a la música britànica va ser reconeguda quan Oldfield va tocar extractes durant la cerimònia d'obertura dels Jocs Olímpics d'Estiu de 2012 a Londres. (ca)
- Tubular Bells ist das Debütalbum des britischen Musikers Mike Oldfield. Das im Jahr 1973 veröffentlichte Album gilt als stilprägendes Werk des Progressive Rock. Es besteht aus zwei Teilen, welche jeweils eine LP-Seite ausfüllen. Der damals 20-jährige Oldfield spielte fast alle Instrumente selbst ein. Tubular Bells war das erste Album, das unter dem Label Virgin Records veröffentlicht wurde. (de)
- Tubular Bells (euskaraz Kanpai Tubularrak) 1973ko Mike Oldfield britainiar musikariaren abesti bat da. Izan ere, musikari honek soilik 20 urte zituela kaleratutako lehenbiziko musika-lana izan zen. Gerora, musikariak berak lan honen hainbat bertsio kaleratu izan ditu. Abestiaren piano-solo zirraragarria 1973ko The Exorcist filmako soinu bandaren zati eta filmaren beraren doinu ospetsua bilakatu zen. (eu)
- Tubular Bells —en español, Campanas tubulares— es el primer disco de estudio del compositor y músico multinstrumentista de Rock instrumental Mike Oldfield, lanzado el 25 de mayo de 1973. Oldfield compuso la música a los 17 años. Este álbum contó con la colaboración de la Official London Symphony Orchestra, y una ínfima parte de su música se utilizó en la banda sonora original de la película de terror estrenada el mismo año y dirigida por William Friedkin, El Exorcista. A raíz de ahí, el disco cosechó gran parte del éxito y reconocimiento que actualmente posee. Tubular Bells fue el primer lanzamiento de la discográfica de Virgin Records, propiedad del empresario Richard Branson, disco con el que logró introducirse y consolidarse en el mercado musical internacional. Fue uno de los discos más vendidos de toda la historia del rock y llegó inmediatamente al número uno de las listas de ventas donde permaneció durante varios meses. Vendió cerca de 4.5 millones de copias en todo el mundo, mayormente en Europa, y estuvo en las lista británica de éxitos durante 279 semanas seguidas. Además, la crítica y sus fans alabaron tanto su calidad como su originalidad. El disco tuvo dos secuelas: Tubular Bells II y Tubular Bells III, ambas editadas en 1992 y 1998, respectivamente por la discográfica Warner Music Group (WMG). (es)
- Tubular Bells est le premier album du compositeur et musicien britannique Mike Oldfield. Cet album presque entièrement instrumental est un tube et une des plus grosses ventes des années 1970 au Royaume-Uni et le succès fondateur de l'empire Virgin. L'ouverture au piano est restée mondialement célèbre pour être le thème caractéristique du film L'Exorciste. (fr)
- Tubular Bells è il primo album in studio del musicista britannico Mike Oldfield, pubblicato nel 1973 dalla Virgin Records. (it)
- Tubular Bells is the debut studio album by English musician Mike Oldfield, released on 25 May 1973 as the first album on Virgin Records. Oldfield, who was 19 years old when it was recorded, played almost all the instruments on the mostly instrumental album. The album initially sold slowly, but gained worldwide attention in December 1973 when its opening theme was used for the soundtrack to the horror film The Exorcist. This led to a surge in sales which increased Oldfield's profile and played an important part in the growth of the Virgin Group. It stayed in the top ten of the UK Albums Chart for one year from March 1974, during which it reached number one for one week. It peaked at number three on the US Billboard 200, and reached the top position in Canada and Australia. The album has sold over 2.7 million copies in the UK and an estimated 15 million worldwide. An orchestral version produced by David Bedford was released in 1975 as The Orchestral Tubular Bells. Oldfield has recorded three sequels: Tubular Bells II (1992), Tubular Bells III (1998), and The Millennium Bell (1999). For the album's 30th anniversary Oldfield re-recorded the album as Tubular Bells 2003. A remastered edition was released in 2009. Its contribution to British music was recognised when Oldfield played extracts during the 2012 Summer Olympics opening ceremony in London. In 2010, Tubular Bells was one of ten classic album covers from British artists commemorated on a series of UK postage stamps issued by the Royal Mail. (en)
- 《Tubular Bells》는 1973년 5월 25일 버진 레코드에서 첫 번째 음반으로 발매된 영국의 멀티 인스트루멘탈리스트, 작곡가, 작곡가 마이크 올드필드의 데뷔 스튜디오 음반이다. 녹음 당시 19살이었던 올드필드는 대부분 기악 음반의 거의 모든 악기를 연주했다. 이 음반은 처음에는 느리게 팔렸으나 1973년 12월 공포 영화 《엑소시스트》(1973년)의 사운드트랙에 오프닝 테마가 사용되면서 세계적인 주목을 받았다. 이로 인해 판매량이 급증하여 올드필드의 인지도가 높아졌으며 버진 그룹의 성장에 중요한 역할을 했다. 1974년 3월부터 1년 동안 영국 음반 차트 상위 10위에 머물렀고, 그 기간 동안 1주일간 1위에 올랐다. 미국 빌보드 200에서 3위로 정점을 찍었고, 캐나다와 호주에서 1위에 올랐다. 이 음반은 영국에서 270만 장 이상이 팔렸고 전세계적으로 1,500만 장 정도가 팔렸다. 가 프로듀싱한 오케스트라 버전은 1975년에 《》로 발매되었다. 올드필드는 3개의 속편을 녹음했는데, 《Tubular Bells II》(1992년), 《》(1998년), 《》(1999년)이다. 음반 30주년을 위해 올드필드는 이 음반을 《》로 재녹음했다. 2009년에 리마스터판이 나왔다. 올드필드가 런던에서 열린 2012년 하계 올림픽 개막식에서 발췌곡을 연주하면서 영국 음악에 기여한 바가 인정받았다. (ko)
- 『チューブラー・ベルズ』（Tubular Bells）は、マイク・オールドフィールドが1973年に発表したソロ・アルバム。オールドフィールドの個人名義としては初の作品で、当時新興レーベルであったヴァージン・レコードの第1回新譜として発売され、カタログ番号「V2001」が与えられた。 (ja)
- Tubular Bells (Engels voor "buisklokken") is het eerste album van de Britse muzikant Mike Oldfield. Het album werd uitgebracht in 1973. Het werd geschreven door Mike Oldfield, die ook de meeste van de instrumenten bespeelde. Toen Oldfield het album had uitgewerkt, ging hij er meerdere platenlabels mee langs, maar werd steeds afgewezen, veelal omdat de labels vonden dat de muziek niet goed in de markt zou liggen. Het album bevat namelijk geen lyrics of losse nummers en de hele eerste kant van de lp bevat geen drums. Toen Oldfield zijn demo's liet horen bij opnamestudio , vonden de technici en ook hun baas Richard Branson dat Oldfield een kans verdiende om zijn album op te nemen. Het album werd door Virgin Records, het destijds nieuwe platenlabel van Branson, uitgebracht als de allereerste productie van dat label, vandaar dat het het catalogusnummer V2001 kreeg, hoewel V2002 en V2003 op dezelfde dag werden uitgebracht. Toen John Peel het hele album in zijn radioshow speelde, kreeg het album veel aandacht. Tubular Bells kwam eind mei 1973 uit, toen Mike Oldfield twintig jaar was. Het album verkocht 2 miljoen exemplaren op de Britse thuismarkt en 15 tot 17 miljoen exemplaren wereldwijd. Het werd een gouden plaat in Amerika en werd bekroond met een Grammy Award voor beste instrumentale compositie in 1974. Mike Oldfield bespeelt zelf het merendeel van de instrumenten op de opname, door ze een voor een op te nemen en ze vervolgens te mixen, een techniek die hij op latere opnamen zou herhalen. De stijl van Tubular Bells is veelzijdig. Het album bestaat uit een soort combinatie van meerdere stijlen. Naar voren komen in elk geval de stijlen rock, new age, folk, ambient en blues. Het openingsthema van Tubular Bells, dat onder andere in de film The Exorcist werd gebruikt, gaf het album veel publiciteit en werd een soort herkenningstune voor het hele album. Met name door dit openingsthema is het album bekend geworden en velen hebben het thema later gebruikt, onder wie Janet Jackson in haar lied Velvet Rope. Ook op televisie is het regelmatig te horen geweest, bijvoorbeeld in Bassie en Adriaan en Moonlighting. Volkswagen gebruikte het thema in een advertentie in 2003. Tevens werd het in Scary Movie 2 gebruikt. Mike Oldfield kreeg van Richard Branson maar beperkte opnametijd in The Manor, zodat Tubular Bells met veel haast of 's nachts werd opgenomen. De eerste kant werd opgenomen in een week tijd, de tweede kant werd vooral 's nachts opgenomen, of op momenten dat er geen andere artiesten in de studio hoefden op te nemen. Om deze reden is er in 2003, toen het album dertig jaar bestond, een nieuwe opname van het album verschenen onder de titel Tubular Bells 2003. In de jaren 90 heeft Oldfield drie vervolgen op Tubular Bells gemaakt: Tubular Bells II (1992), Tubular Bells III (1998) en (1999). Een orkestrale versie van Tubular Bells gearrangeerd door David Bedford, , werd in 1975 uitgebracht. Tubular Bells kent verschillende uitgaven. In 1983 werd het album voor het eerst uitgebracht op cd. Een jubileum-editie kwam in 1998 uit vanwege het 25-jarig jubileum van het album. In 2000 werd de geremasterde editie uitgebracht. Oldfield kreeg in 2008 de rechten over Tubular Bells terug van Virgin Records, 35 jaar na de release, zodat in juni 2009 een opnieuw gemixte en gemasterde editie met bonusmateriaal werd uitgebracht op Mercury Records, Oldfields huidige platenlabel. Dat er buisklokken op het album te horen zijn, is eigenlijk toeval. De buisklokken stonden nog van de vorige muzikant in de studio, en Oldfield vroeg of hij ze ook kon gebruiken. Uiteindelijk waren het deze buisklokken die de naam Tubular Bells aan het album gaven. (nl)
- Tubular Bells är Mike Oldfields debutalbum, inspelat när han var 19 och släppt den 25 maj 1973. Albumet var också det första att släppas på det nyligen startade skivbolaget Virgin Records. Albumet domineras av Oldfield själv som spelar över 20 olika instrument. De flesta spelade han in ett och ett för sig under stunder då Virgins nya studio (The Manor) inte användes, vilket ofta var nattetid. Tubular Bells fick under 1990-talet tre stycken uppföljare, Tubular Bells II (1992), Tubular Bells III (1998) och The Millennium Bell (1999). En nyinspelning av albumet gjordes 2003 med titeln Tubular Bells 2003. (sv)
- Tubular Bells – debiutancki album Mike’a Oldfielda wydany w roku 1973. Mike Oldfield próbował opublikować ten album w wielu znanych wytwórniach muzycznych, ale wszystkie mu odmawiały (niektóre uważały, że nikt nie będzie chciał słuchać tego typu muzyki). Dopiero nowa wytwórnia Virgin Records zgodziła się ją wydać. Płyta była 279 tygodni na brytyjskiej liście przebojów.Jednym z powodów jej popularności było to, że jej początkowy fragment został użyty w znanym horrorze Egzorcysta. Tubular Bells ma dwa sequele: Tubular Bells II (1992) i Tubular Bells III (1998). Z okazji 30-lecia płyty, w 2003 została ona ponownie nagrana jako Tubular Bells 2003. (pl)
- Tubular Bells (с англ. — «Трубчатые колокола») — дебютный студийный альбом английского музыканта Майка Олдфилда, записанный им в 19 лет и изданный в 1973 году британским лейблом Virgin Records, для которого этот альбом стал первым релизом. Альбом имел огромный успех и разошёлся миллионными тиражами, тем самым заложив фундамент дальнейшего развития «Virgin Records». Соло фортепиано, открывающее альбом, стало саундтреком к блокбастеру, фильму Уильяма Фридкина «Изгоняющий дьявола» (вышел в том же году) и получило значительную ротацию. Позже Дэвидом Бедфордом альбом был переписан под оркестр — версия «The Orchestral Tubular Bells». Сам альбом имел три сиквела в 1990-х: «Tubular Bells II» (1992), «Tubular Bells III» (1998) и «» (1999). В 2003 году «Tubular Bells» был полностью переписан под названием «Tubular Bells 2003». В июне 2009 года на Mercury Records вышло переиздание оригинального альбома с заново выполненным мастерингом и бонусным материалом. На церемонии открытия летних Олимпийских игр 2012 года Олдфилд исполнил отрывки из «Tubular Bells», которые стали музыкальным сопровождением к выступлению о Национальной службе здравоохранения Великобритании. Это исполнение вошло в официальный альбом саундтреков летних Олимпийских игр 2012 года — «Острова чудес» (англ. Isles of Wonder). (ru)
- Tubular Bells (укр. «Трубчасті дзвони») — дебютний студійний альбом англійського музиканта Майка Олдфілда, записаний ним у 19 років і виданий 1973 року британським лейблом Virgin Records, для якого цей альбом також став першим релізом. Альбом мав величезний успіх і розійшовся мільйонними накладами, тим самим заклавши фундамент подальшого розвитку Virgin Records. Соло фортепіано, що відкриває альбом, стало саундтреком до блокбастеру, фільму Вільяма Фрідкіна «Той, що виганяє диявола» (вийшов того ж року) і через це здобуло значну ротацію. Пізніше Девідом Бедфордом альбом було переписано під оркестр – версія . Сам альбом мав три сиквели в 1990-х: (1992), (1998) та (1999). Врешті решт, в 2003 році, до його 30-ї річниці, «Tubular Bells» було повністю перевидано під назвою . Перевидання оригінального альбому з наново виконаним мастерингом та зведенням вийшло в червні 2009 року на Mercury Records, з бонусним матеріалом. На церемонії відкриття літніх Олімпійських ігор 2012 року Олдфілд виконав уривки з «Tubular Bells», які стали музичним супроводом до дійства про Національну службу охорони здоров’я Великої Британії (National Health Service (NHS)). Це виконання увійшло до офіційного альбому саундтреків літніх Олімпійських ігор 2012 року – «Isles of Wonder». (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Tubular Bells ist das Debütalbum des britischen Musikers Mike Oldfield. Das im Jahr 1973 veröffentlichte Album gilt als stilprägendes Werk des Progressive Rock. Es besteht aus zwei Teilen, welche jeweils eine LP-Seite ausfüllen. Der damals 20-jährige Oldfield spielte fast alle Instrumente selbst ein. Tubular Bells war das erste Album, das unter dem Label Virgin Records veröffentlicht wurde. (de)
- Tubular Bells (euskaraz Kanpai Tubularrak) 1973ko Mike Oldfield britainiar musikariaren abesti bat da. Izan ere, musikari honek soilik 20 urte zituela kaleratutako lehenbiziko musika-lana izan zen. Gerora, musikariak berak lan honen hainbat bertsio kaleratu izan ditu. Abestiaren piano-solo zirraragarria 1973ko The Exorcist filmako soinu bandaren zati eta filmaren beraren doinu ospetsua bilakatu zen. (eu)
- Tubular Bells est le premier album du compositeur et musicien britannique Mike Oldfield. Cet album presque entièrement instrumental est un tube et une des plus grosses ventes des années 1970 au Royaume-Uni et le succès fondateur de l'empire Virgin. L'ouverture au piano est restée mondialement célèbre pour être le thème caractéristique du film L'Exorciste. (fr)
- Tubular Bells è il primo album in studio del musicista britannico Mike Oldfield, pubblicato nel 1973 dalla Virgin Records. (it)
- 『チューブラー・ベルズ』（Tubular Bells）は、マイク・オールドフィールドが1973年に発表したソロ・アルバム。オールドフィールドの個人名義としては初の作品で、当時新興レーベルであったヴァージン・レコードの第1回新譜として発売され、カタログ番号「V2001」が与えられた。 (ja)
- Tubular Bells – debiutancki album Mike’a Oldfielda wydany w roku 1973. Mike Oldfield próbował opublikować ten album w wielu znanych wytwórniach muzycznych, ale wszystkie mu odmawiały (niektóre uważały, że nikt nie będzie chciał słuchać tego typu muzyki). Dopiero nowa wytwórnia Virgin Records zgodziła się ją wydać. Płyta była 279 tygodni na brytyjskiej liście przebojów.Jednym z powodów jej popularności było to, że jej początkowy fragment został użyty w znanym horrorze Egzorcysta. Tubular Bells ma dwa sequele: Tubular Bells II (1992) i Tubular Bells III (1998). Z okazji 30-lecia płyty, w 2003 została ona ponownie nagrana jako Tubular Bells 2003. (pl)
- Tubular Bells és l'àlbum de debut del multiinstrumentista i compositor anglès Mike Oldfield, publicat el 25 de maig de 1973 com el primer àlbum de la discogràfica Virgin Records. Oldfield, que tenia 19 anys quan es va gravar, va tocar gairebé tots els instruments de l'àlbum. Oldfield va guanyar el Premi Grammy 1974 a la Millor Composició Instrumental. (ca)
- Tubular Bells je první album britského multiintrumentalisty a skladatele Mika Oldfielda vydané roku 1973. Zároveň se stalo prvním titulem nového hudebního vydavatelství Virgin Records, které založil Richard Branson. Album je rozděleno na dvě instrumentální skladby, z nichž každá zabírala na původním vydání celou jednu stranu LP desky. Většinu nástrojů nahrál Oldfield zcela sám. Mike Oldfield také vydal dvě alba, která jakoby navazují na původní Tubular Bells. Deska Tubular Bells II vyšla roku 1992, Tubular Bells III v roce 1998. (cs)
- Tubular Bells —en español, Campanas tubulares— es el primer disco de estudio del compositor y músico multinstrumentista de Rock instrumental Mike Oldfield, lanzado el 25 de mayo de 1973. Oldfield compuso la música a los 17 años. Este álbum contó con la colaboración de la Official London Symphony Orchestra, y una ínfima parte de su música se utilizó en la banda sonora original de la película de terror estrenada el mismo año y dirigida por William Friedkin, El Exorcista. A raíz de ahí, el disco cosechó gran parte del éxito y reconocimiento que actualmente posee. (es)
- Tubular Bells is the debut studio album by English musician Mike Oldfield, released on 25 May 1973 as the first album on Virgin Records. Oldfield, who was 19 years old when it was recorded, played almost all the instruments on the mostly instrumental album. (en)
- 《Tubular Bells》는 1973년 5월 25일 버진 레코드에서 첫 번째 음반으로 발매된 영국의 멀티 인스트루멘탈리스트, 작곡가, 작곡가 마이크 올드필드의 데뷔 스튜디오 음반이다. 녹음 당시 19살이었던 올드필드는 대부분 기악 음반의 거의 모든 악기를 연주했다. 이 음반은 처음에는 느리게 팔렸으나 1973년 12월 공포 영화 《엑소시스트》(1973년)의 사운드트랙에 오프닝 테마가 사용되면서 세계적인 주목을 받았다. 이로 인해 판매량이 급증하여 올드필드의 인지도가 높아졌으며 버진 그룹의 성장에 중요한 역할을 했다. 1974년 3월부터 1년 동안 영국 음반 차트 상위 10위에 머물렀고, 그 기간 동안 1주일간 1위에 올랐다. 미국 빌보드 200에서 3위로 정점을 찍었고, 캐나다와 호주에서 1위에 올랐다. 이 음반은 영국에서 270만 장 이상이 팔렸고 전세계적으로 1,500만 장 정도가 팔렸다. (ko)
- Tubular Bells (Engels voor "buisklokken") is het eerste album van de Britse muzikant Mike Oldfield. Het album werd uitgebracht in 1973. Het werd geschreven door Mike Oldfield, die ook de meeste van de instrumenten bespeelde. Tubular Bells kwam eind mei 1973 uit, toen Mike Oldfield twintig jaar was. Het album verkocht 2 miljoen exemplaren op de Britse thuismarkt en 15 tot 17 miljoen exemplaren wereldwijd. Het werd een gouden plaat in Amerika en werd bekroond met een Grammy Award voor beste instrumentale compositie in 1974. (nl)
- Tubular Bells är Mike Oldfields debutalbum, inspelat när han var 19 och släppt den 25 maj 1973. Albumet var också det första att släppas på det nyligen startade skivbolaget Virgin Records. Albumet domineras av Oldfield själv som spelar över 20 olika instrument. De flesta spelade han in ett och ett för sig under stunder då Virgins nya studio (The Manor) inte användes, vilket ofta var nattetid. (sv)
- Tubular Bells (с англ. — «Трубчатые колокола») — дебютный студийный альбом английского музыканта Майка Олдфилда, записанный им в 19 лет и изданный в 1973 году британским лейблом Virgin Records, для которого этот альбом стал первым релизом. Альбом имел огромный успех и разошёлся миллионными тиражами, тем самым заложив фундамент дальнейшего развития «Virgin Records». Соло фортепиано, открывающее альбом, стало саундтреком к блокбастеру, фильму Уильяма Фридкина «Изгоняющий дьявола» (вышел в том же году) и получило значительную ротацию. (ru)
- Tubular Bells (укр. «Трубчасті дзвони») — дебютний студійний альбом англійського музиканта Майка Олдфілда, записаний ним у 19 років і виданий 1973 року британським лейблом Virgin Records, для якого цей альбом також став першим релізом. Альбом мав величезний успіх і розійшовся мільйонними накладами, тим самим заклавши фундамент подальшого розвитку Virgin Records. Соло фортепіано, що відкриває альбом, стало саундтреком до блокбастеру, фільму Вільяма Фрідкіна «Той, що виганяє диявола» (вийшов того ж року) і через це здобуло значну ротацію. (uk)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
