| dbo:abstract
|
- انتهت معاهدة لوتاتيوس رسمياً مع الحرب البونية الأولى. استمد اسمها من Gaius Lutatius Catulus وهو القنصل الروماني والمنتصر في معركة جزر الآيجاتس والذين تفاوضوا عليها مع تابعي هاميلكا باركا عام 241 قبل الميلاد. وفقاً للمؤرخ بوليبيوس، تنص شروط الاتفاقية على أن قرطاج تنسحب من صقلية، وليس شن الحرب على سيراكيوز أو أياً من حلقائها، وتسليم جميع الأسرى الذين تم أسرهم أثناء الحرب، ودفع تعويض قدره 2200 وحدة (66 طنًا ) من الفضة على 20 قسط سنويا. تم رفض هذه الشروط في الأصل من قبل الشعب الروماني، وتم اعتماد هذه الشروط في نهاية المطاف مع تغيير بسيط تحت سلطة كونتيس لوتاتيوس سيركو، شقيق جايوس لوتاتيوس كاتولوس. في الاتفاق النهائي، مُنحت قرطاج عشر سنوات فقط لدفع تعويض قدره 3200 وحدة (96 طن)، واضطرت إلى إخلاء الجزر بين صقلية وإيطاليا (أوستيكا وجزر إيوليان) وجزر إيجاديان قبالة الساحل الغربي لصقلية.
* بوابة الحرب
* بوابة روما القديمة (ar)
- Der Lutatius-Vertrag stellt das Ende des Ersten Punischen Krieges dar. Nachdem der Krieg zwischen dem römischen und dem karthagischen Reich bereits 24 Jahre dauerte, erlitt die karthagische Flotte im Frühjahr 241 v. Chr. bei den Ägatischen Inseln eine besonders schwere Niederlage. Die Mehrheit des karthagischen Rates war daraufhin daran interessiert, möglichst umgehend Frieden mit Rom zu schließen. Hierfür war man auch bereit, die sizilische Position aufzugeben. Der Befehlshaber der Truppen am Eryx, Hamilkar Barkas, wurde beauftragt, einen Friedensvertrag auszuhandeln. Auf römischer Seite verhandelte der noch amtierende Konsul des Vorjahres, Gaius Lutatius Catulus.Der Präliminarvertrag wurde allerdings von der römischen Volksversammlung abgelehnt und eine Gesandtschaft aus zehn Vertretern, den Decemviri, unter der Leitung von Quintus Lutatius Cerco, dem Bruder von Gaius Lutatius Catulus, zu den Karthagern gesandt, welche den eigentlichen Lutatius-Vertrag aushandelten. Der Präliminarvertrag beinhaltete folgende Bedingungen: 1.
* Räumung Siziliens 2.
* Verzicht auf ein militärisches Vorgehen gegen Syrakus 3.
* unentgeltliche Freilassung der karthagischen und römischen Kriegsgefangenen 4.
* Reparationszahlungen von 2200 euböischen Talenten (über 55 t) Silber binnen zwanzig Jahren Der rechtskräftige Lutatius-Vertrag beinhaltete folgende Bedingungen: 1.
* Räumung Siziliens und aller Inseln zwischen Italien und Sizilien 2.
* Verzicht auf Einflussnahme aller Bündnispartner im Machtbereich des Vertragspartners 3.
* unentgeltliche Freilassung der karthagischen und römischen Kriegsgefangenen 4.
* Reparationszahlungen von 2200 euböischen Talenten binnen zehn Jahren, sowie 1000 euböischen Talenten sofort In der Forschung wird darüber diskutiert, ob der Präliminarvertrag tatsächlich eine Ratifizierungsklausel beinhaltete. Im Allgemeinen wird jedoch davon ausgegangen, dass die Nichtratifizierung durch die römische Volksversammlung rechtmäßig war. (de)
- El tratado de Lutacio puso fin oficialmente a la primera guerra púnica. Recibió su nombre de Cayo Lutacio Cátulo, el cónsul romano vencedor de la batalla de las Islas Egadas, que negoció con un subordinado de Amílcar Barca en 241 a. C. Según el historiador Polibio, los términos del acuerdo eran los siguientes:
* Cartago debía evacuar Sicilia y las pequeñas islas situadas en su parte occidental (las islas Egadas).
* Cartago devolvería a los prisioneros de guerra sin cobrar rescate alguno, mientras que debería pagar un rescate muy importante para recuperar a sus propios prisioneros.
* Cartago se comprometía a respetar en el futuro a Siracusa y a sus aliados.
* Cartago transfería a Roma el control sobre las islas Eolias y sobre Ustica, al norte de Sicilia.
* Cartago debía evacuar todas las pequeñas islas ubicadas entre Sicilia y África (Pantelaria, Linosa, Lampedusa, Lampione y Malta).
* Cartago se comprometía a pagar una indemnización de guerra de 2200 talentos (66 toneladas) en diez pagos anuales, más una indemnización adicional de 1000 talentos (30 toneladas) de forma inmediata. Originalmente rechazada por el pueblo romano, estos términos se adoptaron con muy pocos cambios bajo la autoridad del Quinto Lutacio Cercón, el hermano de Cayo Lutacio Cátulo. En el acuerdo final, a Cartago le fueron dados solo diez años para pagar una indemnización de 3200 talentos, y tuvo que evacuar las islas entre Sicilia e Italia (las islas Eolias y Egadas). (es)
- Le traité de Lutatius a officiellement mis fin à la première guerre punique. Il a reçu son nom de Caius Lutatius Catulus, le consul romain et vainqueur de la bataille des îles Égates, qui l’a négocié avec un subordonné de Hamilcar Barca en 241 av. J.-C. Selon l’historien Polybe, les termes de l’accord étaient les suivants :
* évacuer la Sicile,
* ne pas faire la guerre à Syracuse ou à ses alliés,
* remettre en liberté tous les prisonniers pris pendant la guerre,
* payer une indemnité de 2 200 talents (66 tonnes) d’argent en 20 versements annuels. Initialement rejetés par le peuple romain, ces termes ont finalement été adoptés avec très peu de changement sous l’autorité de Quintus Lutatius Catulus Cerco, le frère de Caius Lutatius Catulus. Dans l’accord final, Carthage ne dispose que de dix ans pour payer l'indemnité de guerre de 3 200 talents et a dû évacuer les îles entre la Sicile et l’Italie (île d'Ustica et les îles Éoliennes) et les îles Égades au large de la côte occidentale de la Sicile (fr)
- Perjanjian Lutatius adalah perjanjian antara Kartago dan dan Romawi yang diubah pada tahun 237 SM dan disepakati tahun 241 SM, yang kemudian mengakhiri konflik 23 tahun bernama Perang Punisia Pertama. Kebanyakan perang ini terjadi di sekitaran Sisilia dan pada tahun 241, armada Kartago dikalahkan Romawi yang dipimpin Gaius Lutatius Catulus. Kartago menyadari posisinya sebagai pecundang, kemudian mengirim Hamilcar Barca untuk menegosiasikan perdamaian dengan syarat apapun yang bisa ia negosiasikan. Namun Barca menolak, karena menganggap menyerahkan diri bukanlah pilihan. Akhirnya pihak Kartago diwakili Gisco, pemimpin Lilybaeum. Tahun 237 SM, saat kekuatan Kartago pulih dari perang saudara, mereka berniat mengamankan kembali Kepulauan Sardinia, yang telah direbut pemberontak. Bukannya membantu, Romawi justru menganggap ini sebagai provokasi perang. Mereka menganggap penyerahan Sardinia dan Korsika, serta pembayaran 1200 talent ganti rugi - 30 kilogram ton panjang adalah bagian dari perjanjian yang telah disepakati. Karena dilemahkan oleh perang selama 30 tahun, Kartago lebih memilih menyetujuinya, ketimbang menghadapi konflik baru dengan Romawi. Pembayaran ganti rugi tambahan dan penyerahan Sardinia dan Korsika akhirnya disepakati. (in)
- The Treaty of Lutatius was the agreement between Carthage and Rome of 241 BC (amended in 237 BC), that ended the First Punic War after 23 years of conflict. Most of the fighting during the war took place on, or in the waters around, the island of Sicily and in 241 BC a Carthaginian fleet was defeated by a Roman fleet commanded by Gaius Lutatius Catulus while attempting to lift the blockade of its last, beleaguered, strongholds there. Accepting defeat, the Carthaginian Senate ordered their army commander on Sicily, Hamilcar Barca, to negotiate a peace treaty with the Romans, on whatever terms he could negotiate. Hamilcar refused, claiming the surrender was unnecessary, and the negotiation of the peace terms was left to Gisco, the commander of Lilybaeum, as the next most senior Carthaginian on the island. A draft treaty was rapidly agreed, but when it was referred to Rome for ratification it was rejected. Rome then sent a ten-man commission to settle the matter. This in turn agreed that Carthage would hand over what it still held of Sicily; relinquish several groups of islands nearby; release all Roman prisoners without ransom, although ransom would need to be paid to secure the release of prisoners held by the Romans; and pay an indemnity of 3,200 talents of silver – 82,000 kilograms (81 long tons) – over 10 years. The treaty received its name from the victorious Gaius Lutatius Catulus, who also negotiated the initial draft. In 237 BC, when Carthage was recovering from a bitter and hard-fought civil war, it prepared an expedition to recover the island of Sardinia, which had been lost to rebels. Cynically, the Romans stated they considered this an act of war. Their peace terms were the ceding of Sardinia and Corsica and the payment of an additional 1,200-talent indemnity – 30,000 kg (30 long tons). Weakened by 30 years of war, Carthage agreed rather than enter into a conflict with Rome again; the additional payment and the renunciation of Sardinia and Corsica were added to the treaty. (en)
- De Vrede van Lutatius beëindigde officieel de Eerste Punische Oorlog. Het dankte zijn naam aan Gaius Lutatius Catulus, de Romeinse consul en overwinnaar van de Slag bij de Egadische Eilanden. Hij onderhandelde het akkoord met een ondergeschikte van Hamilcar Barkas in 241 v.Chr.. Volgens de historicus Polybios, waren de voorwaarden van het akkoord:
* Carthago moest Sicilië evacueren.
* Carthago mocht geen oorlog voeren met Syracuse of zijn bondgenoten.
* Carthago moest alle krijgsgevangenen overdragen.
* Carthago moest een schadevergoeding van 2200 talenten (66 ton) van zilver betalen in 20 jaarlijkse termijnen. Oorspronkelijk werd het verworpen door het Romeinse volk, maar deze voorwaarden werden uiteindelijk aangenomen met zeer weinig wijzigingen onder het gezag van Quintus Lutatius Cerco, de broer van Gaius Lutatius Catulus. In de laatste overeenkomst werd beslist dat Carthago maar tien jaar had om een schadevergoeding van 3200 talenten (96 ton) te betalen, en dat het de eilanden tussen Sicilië en Italië (Ustica en de Eolische Eilanden) en de Egadische Eilanden voor de westkust van Sicilië moest evacueren. (nl)
- Лутациев мир — мирный договор между Римом и Карфагеном, завершивший первую Пуническую войну. Назван по имени римского консула Гая Лутация Катула. В 243 году до н. э. итог войны между Римом и Карфагеном был всё ещё не ясен. Обе стороны были истощены и не могли достичь решительного перевеса. Римляне решили одержать победу в войне с помощью решительной победы в морском сражении. Для этого был построен новый флот, который вышел в море к началу лета 242 года до н. э. Так как карфагеняне не ожидали этого, Лутаций успел захватить гавань Дрепана, взять город в осаду и блокировать с моря Лилибей. Для поддержки карфагенской армии на Сицилии карфагеняне сформировали флот под командованием Ганнона, который двинулся к Эгатским островам. Римский флот атаковал плывущие карфагенские корабли и одержал победу. В итоге большая часть карфагенского флота была уничтожена. Это поражение привело к тому, что карфагеняне осознали нецелесообразность продолжения войны. Для ведения мирных переговоров полководцу Гамилькару Барке были даны неограниченные полномочия. Гамилькар и Лутаций договорились о мире на следующих условиях:
* Сицилия (кроме Сиракуз) передавалась римлянам
* карфагеняне не могли вести войну против Сиракуз и их союзников
* карфагеняне обязаны были вернуть римских пленников без выкупа
* на Карфаген налагалась контрибуция в размере 2 200 эвбейских талантов серебром, которую он обязался выплатить в течение 20 лет. Гамилькару удалось добиться вывода своих воинов с оружием за определённую сумму, хотя Лутаций настаивал на выводе безоружными. В Риме условия договора посчитали слишком мягкими и отправили на Сицилию комиссию. В результате её работы добавилась статья о передаче римлянам всех островов между Сицилией и Италией, сумма контрибуции увеличивалась на тысячу талантов, а срок сокращался вдвое. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- انتهت معاهدة لوتاتيوس رسمياً مع الحرب البونية الأولى. استمد اسمها من Gaius Lutatius Catulus وهو القنصل الروماني والمنتصر في معركة جزر الآيجاتس والذين تفاوضوا عليها مع تابعي هاميلكا باركا عام 241 قبل الميلاد. وفقاً للمؤرخ بوليبيوس، تنص شروط الاتفاقية على أن قرطاج تنسحب من صقلية، وليس شن الحرب على سيراكيوز أو أياً من حلقائها، وتسليم جميع الأسرى الذين تم أسرهم أثناء الحرب، ودفع تعويض قدره 2200 وحدة (66 طنًا ) من الفضة على 20 قسط سنويا. تم رفض هذه الشروط في الأصل من قبل الشعب الروماني، وتم اعتماد هذه الشروط في نهاية المطاف مع تغيير بسيط تحت سلطة كونتيس لوتاتيوس سيركو، شقيق جايوس لوتاتيوس كاتولوس. في الاتفاق النهائي، مُنحت قرطاج عشر سنوات فقط لدفع تعويض قدره 3200 وحدة (96 طن)، واضطرت إلى إخلاء الجزر بين صقلية وإيطاليا (أوستيكا وجزر إيوليان) وجزر إيجاديان قبالة الساحل الغربي لصقلية. (ar)
- Der Lutatius-Vertrag stellt das Ende des Ersten Punischen Krieges dar. Nachdem der Krieg zwischen dem römischen und dem karthagischen Reich bereits 24 Jahre dauerte, erlitt die karthagische Flotte im Frühjahr 241 v. Chr. bei den Ägatischen Inseln eine besonders schwere Niederlage. Die Mehrheit des karthagischen Rates war daraufhin daran interessiert, möglichst umgehend Frieden mit Rom zu schließen. Hierfür war man auch bereit, die sizilische Position aufzugeben. Der Befehlshaber der Truppen am Eryx, Hamilkar Barkas, wurde beauftragt, einen Friedensvertrag auszuhandeln. Auf römischer Seite verhandelte der noch amtierende Konsul des Vorjahres, Gaius Lutatius Catulus.Der Präliminarvertrag wurde allerdings von der römischen Volksversammlung abgelehnt und eine Gesandtschaft aus zehn Vertretern, (de)
- El tratado de Lutacio puso fin oficialmente a la primera guerra púnica. Recibió su nombre de Cayo Lutacio Cátulo, el cónsul romano vencedor de la batalla de las Islas Egadas, que negoció con un subordinado de Amílcar Barca en 241 a. C. Según el historiador Polibio, los términos del acuerdo eran los siguientes: (es)
- Le traité de Lutatius a officiellement mis fin à la première guerre punique. Il a reçu son nom de Caius Lutatius Catulus, le consul romain et vainqueur de la bataille des îles Égates, qui l’a négocié avec un subordonné de Hamilcar Barca en 241 av. J.-C. Selon l’historien Polybe, les termes de l’accord étaient les suivants :
* évacuer la Sicile,
* ne pas faire la guerre à Syracuse ou à ses alliés,
* remettre en liberté tous les prisonniers pris pendant la guerre,
* payer une indemnité de 2 200 talents (66 tonnes) d’argent en 20 versements annuels. (fr)
- Perjanjian Lutatius adalah perjanjian antara Kartago dan dan Romawi yang diubah pada tahun 237 SM dan disepakati tahun 241 SM, yang kemudian mengakhiri konflik 23 tahun bernama Perang Punisia Pertama. Kebanyakan perang ini terjadi di sekitaran Sisilia dan pada tahun 241, armada Kartago dikalahkan Romawi yang dipimpin Gaius Lutatius Catulus. Kartago menyadari posisinya sebagai pecundang, kemudian mengirim Hamilcar Barca untuk menegosiasikan perdamaian dengan syarat apapun yang bisa ia negosiasikan. Namun Barca menolak, karena menganggap menyerahkan diri bukanlah pilihan. Akhirnya pihak Kartago diwakili Gisco, pemimpin Lilybaeum. (in)
- The Treaty of Lutatius was the agreement between Carthage and Rome of 241 BC (amended in 237 BC), that ended the First Punic War after 23 years of conflict. Most of the fighting during the war took place on, or in the waters around, the island of Sicily and in 241 BC a Carthaginian fleet was defeated by a Roman fleet commanded by Gaius Lutatius Catulus while attempting to lift the blockade of its last, beleaguered, strongholds there. Accepting defeat, the Carthaginian Senate ordered their army commander on Sicily, Hamilcar Barca, to negotiate a peace treaty with the Romans, on whatever terms he could negotiate. Hamilcar refused, claiming the surrender was unnecessary, and the negotiation of the peace terms was left to Gisco, the commander of Lilybaeum, as the next most senior Carthaginian (en)
- De Vrede van Lutatius beëindigde officieel de Eerste Punische Oorlog. Het dankte zijn naam aan Gaius Lutatius Catulus, de Romeinse consul en overwinnaar van de Slag bij de Egadische Eilanden. Hij onderhandelde het akkoord met een ondergeschikte van Hamilcar Barkas in 241 v.Chr.. Volgens de historicus Polybios, waren de voorwaarden van het akkoord: (nl)
- Лутациев мир — мирный договор между Римом и Карфагеном, завершивший первую Пуническую войну. Назван по имени римского консула Гая Лутация Катула. В 243 году до н. э. итог войны между Римом и Карфагеном был всё ещё не ясен. Обе стороны были истощены и не могли достичь решительного перевеса. Римляне решили одержать победу в войне с помощью решительной победы в морском сражении. Для этого был построен новый флот, который вышел в море к началу лета 242 года до н. э. Так как карфагеняне не ожидали этого, Лутаций успел захватить гавань Дрепана, взять город в осаду и блокировать с моря Лилибей. Для поддержки карфагенской армии на Сицилии карфагеняне сформировали флот под командованием Ганнона, который двинулся к Эгатским островам. Римский флот атаковал плывущие карфагенские корабли и одержал побе (ru)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
