| dbo:abstract
|
- Ο Υιός του ανθρώπου είναι μια έκφραση, που αναφέρει ο ίδιος ο Ιησούς στα χριστιανικά κείμενα, συμπεριλαμβανομένων των Ευαγγελίων, των Πράξεων των Αποστόλων και του Βιβλίου της Αποκάλυψης. Η σημασία της έκφρασης είναι αμφιλεγόμενη. Η ερμηνεία της χρήσης του «Υιού του ανθρώπου» στην Καινή Διαθήκη παρέμεινε μία πρόκληση και μετά από 150 χρόνια συζήτησης δεν έχει προκύψει συναίνεση για το θέμα μεταξύ των μελετητών. Η έκφραση «ο Υιός του ανθρώπου» εμφανίζεται 81 φορές στο ελληνικό κείμενο των τεσσάρων κανονικών ευαγγελίων και χρησιμοποιείται μόνο στα λόγια του Ιησού. Η εβραϊκή έκφραση «Υιός του ανθρώπου» (בן–אדם δηλ. μπεν άνταμ) εμφανίζεται επίσης στην Τορά πάνω από εκατό φορές. Η χρήση του οριστικού άρθρου στο «ο Υιός του ανθρώπου» στα Κοινά ελληνιστικά των χριστιανικών ευαγγελίων είναι πρωτότυπη και πριν από τη χρήση του εκεί, δεν υπάρχουν στοιχεία για τη χρήση του σε κανένα από τα σωζόμενα ελληνικά έγγραφα της αρχαιότητας. Ο Γκέζα Βέρμες έχει δηλώσει ότι η χρήση του «Υιού του ανθρώπου» στα χριστιανικά ευαγγέλια δεν σχετίζεται με τις χρήσεις της Εβραϊκής Τορά. Για αιώνες, η χριστολογική προοπτική για τον Υιό του ανθρώπου («άνθρωπος» αναφέρεται στον Αδάμ) θεωρείται ως μία πιθανή αντίστοιχη έκφραση με εκείνη του Υιού του Θεού και ακριβώς όπως ο Υιός του Θεού επιβεβαιώνει τη θεότητα του Ιησού, σε ορισμένες περιπτώσεις ο Υιός του ανθρώπου επιβεβαιώνει την ανθρώπινη φύση του. Η αναφορά του Ιησού ως Υιού του Θεού ήταν ένα ουσιαστικό στοιχείο των χριστιανικών πεποιθήσεων από την Αποστολική εποχή, και ενώ ορισμένοι δεν πιστεύουν ότι η ομολογία του Χριστού ως Υιού του ανθρώπου ήταν απαραίτητη για τους Χριστιανούς, η ανακήρυξη του Ιησού ως Υιού του ανθρώπου ήταν ένα άρθρο πίστεως στον Χριστιανισμό τουλάχιστον από το Σύμβολο της Πίστεως της Νίκαιας, που αναφέρει ότι: «με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος ενσαρκώθηκε από την Παναγία και έγινε άνθρωπος». Το ότι ο Χριστός είναι Θεάνθρωπος ήταν τόσο σημαντικό, που ήταν το μείζον θέμα, που συζητήθηκε στη Σύνοδο της Χαλκηδόνας όπου συζητήθηκε η αίρεση του μονοφυσιτισμού. Οι μονοφυσίτες θεωρούσαν ότι ο Χριστός είχε μια ενιαία φύση, που ήταν μια ανάμειξη των δύο, του Θεού και του Ανθρώπου, ενώ η Ορθόδοξη Καθολική θέση υποστήριζε ότι ήταν τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος ταυτόχρονα. Αυτές οι θέσεις στο Σύμβολο της Πίστεως της συνόδου της Νίκαιας, και το πρωταρχικό θέμα της Συνόδου της Χαλκηδόνας, δείχνουν τη σημασία της πρώιμης χριστιανικής πίστης στη φύση του Ιησού ως Θεού και ανθρώπου, τόσο πολύ που η πίστη στις δύο φύσεις θα μπορούσε να μειωθεί σε μία τρίτη, αναμεμειγμένη, φύση, που θεωρήθηκε αίρεση. (el)
- Anak Manusia (atau Putera Manusia; bahasa Inggris: Son of Man) adalah sebuah istilah dalam kekristenan yang merujuk pada keturunan Adam (manusia pertama). Teologi ini menyoroti kedudukan seseorang yang memiliki otoritas untuk menyampaikan suatu pesan dari Allah pada manusia. Alkitab menyebutkan Anak Manusia dalam kerangka yang berbeda-beda dan bermakna luas seperti menunjuk pada kemanusiaan Yesus, walaupun bukan suatu penyangkalan terhadap ketuhanan-Nya. Anak Manusia menjadi bentuk penjelmaan Kristus sebagaimana Yesus dengan tegas menyatakan diri-Nya sebagai Tuhan dalam berbagai kesempatan dan sebagai manusia. Hakikat Anak Manusia adalah keilahian dan manusiawi yang menyatu dalam satu pribadi. Dalam diuraikan bahwa Anak Manusia dalam Perjanjian Baru tampak dari ucapan Yesus sebagai Anak Manusia untuk menerangkan watak dan misi-Nya. Perkataan Yesus yang didasarkan pada wahyu Daniel dalam Daniel 7:13. Sementara dalam Perjanjian Lama, istilah Anak Manusia mengacu pada keberadaan seseorang manusia yang berbeda dari Yesus, seperti sapaan Allah kepada Yehezkiel yang disebutkan sembilan puluh kali. W.R.F Browning menjelaskan, istilah Anak Manusia mengacu pada sebutan umat Israel yang dipertentangkan dengan binatang supranatural dalam simbol budaya dari bangsa-bangsa sekitar. Seperti perumpamaan Henokh bahwa Anak Manusia adalah makhluk surgawi atau tokoh supranatural yang memerintah atas suatu kerajaan yang universal di mana terdapat pelaksana keselamatan dan penghakiman. (in)
- Son of man is an expression in the sayings of Jesus in Christian writings, including the Gospels, the Acts of the Apostles and the Book of Revelation. The meaning of the expression is controversial. Interpretation of the use of "the Son of man" in the New Testament has remained challenging and after 150 years of debate no consensus on the issue has emerged among scholars. The expression "the Son of man" occurs 81 times in the four canonical gospels (mainly quoting Jesus) and another four times in the rest of the New Testament. The equivalent Hebrew expression "son of man" (בן–אדם, i.e. ben-'adam) appears in the Old Testament 103 times. The use of the definite article in "the Son of man" in the Koine Greek of the Christian gospels is original, and before its use there, no records of its use in any of the surviving Greek documents of antiquity exist. Geza Vermes has stated that the use of "the Son of man" in the Christian gospels is unrelated to Hebrew Torah usages. For centuries, the Christological perspective on Son of man ("man" referring to Adam) has been seen as a possible counterpart to that of Son of God and just as Son of God affirms the divinity of Jesus, in a number of cases Son of man affirms his humanity. The profession of Jesus as the Son of God has been an essential element of Christian creeds since the Apostolic age, and while some do not think profession of Christ as Son of man was necessary for Christians, the proclamation of Jesus as the Son of man has been an article of faith in Christianity since at least the Nicene Creed which reads in the English as:"by the power of the Holy Spirithe became incarnate from the Virgin Mary,and was made man."Christ being a man-God was so important that it was the major issue addressed at the Council of Chalcedon where the heresy of monophysitism was addressed. Monophysites regarded Christ as having a single nature that was a co-mingling of the two, God and Man, whereas the Orthodox Catholic position held that he was completely God, and completely man, simultaneously. These positions in the Creed of the Nicene council, and the primary subject of the Chalcedonian, shows the importance of early Christian belief in the nature of Jesus as both God and Man, so much so that believing the two could be reduced to a third, intermingled, nature was considered heresy. (en)
- ( 이 문서는 기독교의 가르침에 관한 것입니다. 개요에 대해서는 사람의 아들 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 사람의 아들(고대 그리스어: ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου)은 복음서, 사도 행전과 요한 계시록을 포함하여 기독교 글에서 예수의 말의 표현이다. 인자(人子)라고도 한다. 표현의 의미는 논란이 있다. 신약성경에 "사람의 아들"의 사용의 해석은 계속 논란이 되고 있으며 토론 150년 후 이 문제에 대한 합의는 학자들 사이에서 등장하지 않았다. (ko)
- 人子是四本福音书、使徒行传和启示录等基督教作品里用在耶稣教导当中的一个词，它的意义引起人们的争议。对新约中“人子”一词的解读一直具有挑战性，在经历了150年的争论后，学者们仍未在这个问题上达成共识。 “人子”一词在四本福音书的希腊原文里共出现81次，而且只被用在耶稣的教导当中。希伯来圣经里则出现了一百多次单数的希伯来文“人子”（–אדם，即ben-'adam）一词。 “人子”使用到的定冠词，在用来书写基督教福音书的通用希腊语里还是新事物，在此之前，并没有任何这种用法的古代希腊语文献得以留存。 Geza Vermes曾表示，基督教福音书中“人子”的用法与希伯来圣经的用法毫无关系。 数个世纪当中，学者从基督论角度，将人子看作是神子的可能对应，正如神子确认了基督的神性，圣经多处出现的人子则确认了他的人性。 然而，虽然自使徒时代起，承认耶稣的神子身份就是基督教信条的重要部分，这种告白却并未应用于人子，对耶稣人子身份的宣告从未成为基督教信仰的条款。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- ( 이 문서는 기독교의 가르침에 관한 것입니다. 개요에 대해서는 사람의 아들 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 사람의 아들(고대 그리스어: ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου)은 복음서, 사도 행전과 요한 계시록을 포함하여 기독교 글에서 예수의 말의 표현이다. 인자(人子)라고도 한다. 표현의 의미는 논란이 있다. 신약성경에 "사람의 아들"의 사용의 해석은 계속 논란이 되고 있으며 토론 150년 후 이 문제에 대한 합의는 학자들 사이에서 등장하지 않았다. (ko)
- 人子是四本福音书、使徒行传和启示录等基督教作品里用在耶稣教导当中的一个词，它的意义引起人们的争议。对新约中“人子”一词的解读一直具有挑战性，在经历了150年的争论后，学者们仍未在这个问题上达成共识。 “人子”一词在四本福音书的希腊原文里共出现81次，而且只被用在耶稣的教导当中。希伯来圣经里则出现了一百多次单数的希伯来文“人子”（–אדם，即ben-'adam）一词。 “人子”使用到的定冠词，在用来书写基督教福音书的通用希腊语里还是新事物，在此之前，并没有任何这种用法的古代希腊语文献得以留存。 Geza Vermes曾表示，基督教福音书中“人子”的用法与希伯来圣经的用法毫无关系。 数个世纪当中，学者从基督论角度，将人子看作是神子的可能对应，正如神子确认了基督的神性，圣经多处出现的人子则确认了他的人性。 然而，虽然自使徒时代起，承认耶稣的神子身份就是基督教信条的重要部分，这种告白却并未应用于人子，对耶稣人子身份的宣告从未成为基督教信仰的条款。 (zh)
- Ο Υιός του ανθρώπου είναι μια έκφραση, που αναφέρει ο ίδιος ο Ιησούς στα χριστιανικά κείμενα, συμπεριλαμβανομένων των Ευαγγελίων, των Πράξεων των Αποστόλων και του Βιβλίου της Αποκάλυψης. Η σημασία της έκφρασης είναι αμφιλεγόμενη. Η ερμηνεία της χρήσης του «Υιού του ανθρώπου» στην Καινή Διαθήκη παρέμεινε μία πρόκληση και μετά από 150 χρόνια συζήτησης δεν έχει προκύψει συναίνεση για το θέμα μεταξύ των μελετητών. (el)
- Anak Manusia (atau Putera Manusia; bahasa Inggris: Son of Man) adalah sebuah istilah dalam kekristenan yang merujuk pada keturunan Adam (manusia pertama). Teologi ini menyoroti kedudukan seseorang yang memiliki otoritas untuk menyampaikan suatu pesan dari Allah pada manusia. Alkitab menyebutkan Anak Manusia dalam kerangka yang berbeda-beda dan bermakna luas seperti menunjuk pada kemanusiaan Yesus, walaupun bukan suatu penyangkalan terhadap ketuhanan-Nya. Anak Manusia menjadi bentuk penjelmaan Kristus sebagaimana Yesus dengan tegas menyatakan diri-Nya sebagai Tuhan dalam berbagai kesempatan dan sebagai manusia. Hakikat Anak Manusia adalah keilahian dan manusiawi yang menyatu dalam satu pribadi. (in)
- Son of man is an expression in the sayings of Jesus in Christian writings, including the Gospels, the Acts of the Apostles and the Book of Revelation. The meaning of the expression is controversial. Interpretation of the use of "the Son of man" in the New Testament has remained challenging and after 150 years of debate no consensus on the issue has emerged among scholars. (en)
|
