| dbo:abstract
|
- المنبه في علم وظائف الأعضاء هو تغيير قابل للتحديد في البيئة الداخلية أو الخارجية. تسمى قدرة الكائن الحي أو العضو على الاستجابة للمؤثرات الخارجية بالحساسية. عندما تتعرض المستقبلات الحسية لمنبه، فإنه عادة ما يثير أو يؤثر على ردة فعل بالجسم. يمكن لهذه المستقبلات الحسية أن تتلقى معلومات من خارج الجسم، كما هو الحال في المستقبلات اللمسية الموجودة في الجلد أو مستقبلات الضوء في العين، وكذلك من داخل الجسم، كما هو الحال في المستقبلات الكيميائية ومستقبلات الحركة. المثيرات الخارجية قادرة على إحداث رد فعل في جميع أنحاء الجسم، كما هو الحال في استجابة الكر والفر الذي يحدث نتيجة لإثارة الجهاز العصبي السمبثاوي. (ar)
- Un estímul és qualsevol canvi en l'ambient intern o extern d'un organisme que en provoca una modificació en l'activitat. Un estímul també és capaç de desencadenar la reacció d'un individu, com per exemple unes olors determinades, l'aparició d'un enemic o el contacte amb el mànec d'un cassó massa calent. Tots els organismes són sensibles als estímuls de l'entorn incloent els vegetals i els microorganismes. Hi ha tres tipus d'estímuls: físics, químics, biòtics i sintètics. Físic
* Llum
* Pressió
* Temperatura
* Contacte
* VibracionsQuímics
* Olors
* Sabors
* Concentració d'oxigen a la sang En els animals els estímuls són recollits pels receptors dels òrgans dels sentits, llavors aquesta informació es transmet pel sistema nerviós on s'elabora una resposta. Biòtics
* Presència d'altres éssers vius en el entorn. (ca)
- Stimulace (z lat. stimulatio, podněcování) je činnost, která podněcuje či povzbuzuje člověka nebo i jiný živý organizmus k nějaké reakci, chování, činnosti nebo práci zpravidla pozitivní povahy, a to pomocí stimulů (podnětů). (cs)
- En fiziologio stimulo estas perceptebla ŝanĝo en la interna aŭ ekstera medio de organismo. Kiam oni aplikas stimulon al iu senso, tiu efikas iun "stimul-respondon", do reagon kiel ekzemple reflekson. Stimulo ofte estas la unua komponento de . En neŭrologio oni parolas pri nerva stimulo , kiam sensa nervo kaj moviga nervo komunikas. En psikologio oni parolas pri stimulo kiel eniga parto de stimulo-respondo-interrilato en la teorio de . (eo)
- Ein Reiz oder Stimulus (Mehrzahl: Stimuli) in der Physiologie ist eine physikalische Größe oder eine chemische Größe der inneren Umgebung oder der äußeren Umwelt eines lebenden Systems, die durch veränderten Energiebetrag auf dieses lebende System einwirkt. Im Sinne der Neurobiologie ist ein Reiz somit die Einwirkung auf eine Sinneszelle, mit der eine Veränderung des Membranpotentials ihrer Zellmembran hervorgerufen wird (Rezeptorpotential) und zu einer Hyperpolarisation oder Depolarisation führt. Bei einer zugeordneten Nervenzelle löst ein überschwelliger Reiz ein Aktionspotential aus. Die Aktionspotenziale sorgen dann für die Erregungsleitung. (de)
- Animaliek erregulazioko eta kontroleko bi sistema dituzte: nerbio-sistema eta endokrinoa. Nerbio-sistema nerbio-ehunak osatzen du eta, batik bat,erantzun azkarra behar duten inguruarekiko harremanaz arduratzen da,adibidez, lokomozioaz. Sistema endokrinoak gorputz-jarduerak hormonen bidez kontrolatu eta erantzun motelagoak sortzen ditu, baina gehienetan iraunkorragoak. Bi sistema horietan, erregulazio-sistema berbera da: hasierako estimulu batek erantzuna eragiten du. Hartutiko informazioak organismoaren erantzuna eragiten du, eta estimulu esaten zaio. Kanpoko eta barruko estimuluak errezeptoreek hartzen dituzte. Errezeptoreak Estimuluak zergati anitzan ondoriozkoak dira: presioa, beroa edo hotza,argia eta abar. Errezeptore bakoitza estimulu jakinaren eraginpean dago, eta gainerako estimuluek ez dute bertan eraginik sortzen. Kokalekuaren arabera, kanpoko errezeptoreak eta barruko errezeptoreak aipa daitezke.Errezeptoreak nerbio-bukaera askeak edo kapsula batekin inguraturiko zelula sensitiboak izan daitezke, eta korpuskulu sensitiboak osatzen dituzte. Batzuetan, errezeptoreek egitura konplexu oso espezializatuak osatzen dituzte, sentimen-organoak. Sentimen bata ala bestea edukitzea eta garatzea, izan ere, animalia talde bakoitzaren bizimodurako egokitzea da. Sentimen-organoak -Ukimen-organoak:Batzuek ukimen-sentzazioak hartu eta kontaktuz edo presioz estimulatzen dira; beste zenbaitek mina eta beste batzuek beroa edo hotza nabaritzen dituzte. Errezeptore horiek askeak edo kapsula barrukoak izan daitezke. -Oreka-organoak: Azkartzeak, errotazioak eta norabide-aldaketak nabaritzen dituzte. Ornogaberik gehienek estatozisto izeneko eraketak dituzte, eta horiek aldagarriak dira taldearen arabera, oinarrizko egitura antzekoak izan arren. Ornodunetan, oreka-organoak belarrian daude, eta aldaketa txikiak dituzte. - Entzumen-organoak: Soinuak hartzen dituzte.Insektuek kordotonal izeneko organoak dituzte, eta horien artean espezializazio bat dago: Johnstonen organoak, antenetan. Ornodunetan, batzuk ultrasoinuak hartzen dituzte, eta, horrela, orientatu egiten dira leku ilunetan edo gauez; euren soinuen ohiartzunak jasotzen dituzte radar antzekoak dira; adibidez, sagusarren kasuan.Ornodunen belarria bera funtzio bikoitzeko egiruraren barrukoa da; izan ere, entzumenerako erta orekarako organoa da. - Usaimen-organoak: Gas egoeran dauden substantzia kantitate oso txikiak nabaritzen dituzte, baina urruneko iturretatik iritsitako tanta edo partikula oso txikiak ere, eta usain deritzen sentzazioak sortzen dituzte. Ornogabeek hainbat eratako usaimen-egiturak dituzte, eta horiek, gehienbat, leku jakinetan pilatzen dira; adibidez, antenetan edo tentakuluetan nahiz mantuko ertzetan. Ornodunek ere hainbat eratakoak dituzte, eta horiek, arrainen kasuan izan ezik, ahoarekin daude komunikaturik. - Dastamen-organoak: Sentimen-zelulekin kontaktuak sortzen diren substantzia likidoen edo solidoen bidez estimulatzen dira. Ornogabeetan eta ornodunetan, ahotik hurbil edo horren barruan egoten dira, baina zenbait kasutan beste leku batzuetan ere egon daitezke; esate baterako, hanketan edo larruazalean. - Ikusmen-organoak: Argi-erradiazioek estimulatzen dituzte.Ikusmen-espektroa ez da berdin-berdina animali guztitan; izan ere, euren ikusmen-organoek erradiazio-lerrun desberdina nabaritzen dute. Ikusmen-organoen forma eta komplexutasun maila asko daude, eta horiek ez dute kokaleku bera animalietan. (eu)
- Dalam psikologi, stimulus adalah bagian dari respon stimuli yang berhubungan dengan kelakuan. Dalam fisiologi, stimulus adalah perubahan lingkungan internal atau eksternal yang dapat diketahui. Ketika stimulis dimasukan kedalam reseptor sensoris, stimulus akan memengaruhi refleks melalui transduksi stimulus. Dalam biologi, stimulus adalah sesuatu yang menghasilkan suatu tindakan jawaban pada suatu makhluk hidup, misalnya tusukan, suara, dan cahaya.
* l
* b
* s (in)
- In physiology, a stimulus is a detectable change in the physical or chemical structure of an organism's internal or external environment. The ability of an organism or organ to detect external stimuli, so that an appropriate reaction can be made, is called sensitivity (excitability). Sensory receptors can receive information from outside the body, as in touch receptors found in the skin or light receptors in the eye, as well as from inside the body, as in chemoreceptors and mechanoreceptors. When a stimulus is detected by a sensory receptor, it can elicit a reflex via stimulus transduction. An is often the first component of a homeostatic control system. External stimuli are capable of producing systemic responses throughout the body, as in the fight-or-flight response. In order for a stimulus to be detected with high probability, its level of strength must exceed the absolute threshold; if a signal does reach threshold, the information is transmitted to the central nervous system (CNS), where it is integrated and a decision on how to react is made. Although stimuli commonly cause the body to respond, it is the CNS that finally determines whether a signal causes a reaction or not. (en)
- Bodziec (fizjologia) – uczucie, czynnik fizyczny lub biochemiczny powodujący specyficzną reakcję receptorów nerwowych lub innej komórki; bądź rozpoczynający ciąg reakcji w układach: nerwowym lub hormonalnym; zmiana środowiska zewnętrznego, w którym znajduje się dana komórka lub narząd. Pod względem natężenia bodźce można zróżnicować od bodźców podprogowych do bodźców destrukcyjnych. Brak bodźców prowadzi do deprywacji sensorycznej.Zbyt mała lub zbyt duża dla danego osobnika liczba bodźców wywołuje stres. By bodziec wywołał reakcję musi mieć odpowiednio długi czas działania i odpowiednią siłę. Ze względu na receptory lub układ generujący bądź reagujący na bodziec, dzielimy je na:
* cieplne
* dotykowe
* emocjonalne
* słuchowe
* smakowe (chemiczne)
* węchowe (chemiczne)
* wzrokowe
* elektromagnetyczne
* magnetyczne
* elektryczne
* świetlne
* seksualne Mamy dwie główne grupy bodźców:
* Właściwy (synonimy: fizjologiczny, adekwatny)
* Niewłaściwy (synonimy: niefizjologiczny, nieadekwatny) Podział bodźców ze względu na siłę:
* Podprogowy
* Progowy
* Maksymalny
* Ponadmaksymalny Warunek skuteczności bodźca:
* odpowiednia siła
* odpowiedni czas użyteczny
* zmienność parametrów bodźca Klasyfikacja bodźców: 1.
* Proste i złożone (np. dla oka bodźcem prostym będzie światło, a złożonym barwy, zespół figur) 2.
* Ze względu na pochodzenie ekstero-; intero-: proprioreceptywne, eksteroreceptywne, czyli pochodzące z zewnątrz, interoreceptywne, czyli pochodzące z wewnątrz i proprioreceptywne, czyli takie, które są wewnątrz organizmu, ale działają na zewnątrz (narząd ruchu, narząd równowagi) 3.
* fizyczne (mechaniczne i termiczne); chemiczne (substancje smakowe, zapachy, hormony, feromony); elektromagnetyczne (fale); sytuacje z otoczenia (pl)
- Een stimulus of een prikkel is een verandering in de uitwendige of inwendige omgeving waarop een organisme reageert via een respons. Organismen bezitten speciale organen die gevoelig zijn voor prikkels: de zintuigen. Deze zintuigen reageren op een prikkel met elektrische impulsen die via zenuwbanen naar een regelend orgaan (hersenen) geleid worden. Indien een prikkel te zwak is wordt er door het zintuig niet op gereageerd; de prikkel moet een bepaalde drempelwaarde overschrijden voor het zintuig reageert. Specifiek worden daarnaast in het behaviorisme verschillende soorten stimuli of prikkels onderscheiden:
* en uit de klassieke conditionering
* discriminatieve stimuli uit de operante conditionering
* 'establishing operations' eveneens uit de operante conditionering. (nl)
- Lo stimolo, in medicina e in psicologia, è qualunque evento che riesca ad eccitare un organismo o parte di esso, provocando una risposta o l'attivazione dello stesso. (it)
- Em fisiologia, um estímulo é uma mudança detectável nos ambientes interno ou externo. A habilidade de um organismo ou órgão para responder a estímulos externos é chamada sensibilidade. Quando um estímulo é aplicado a um receptor sensorial, normalmente provoca ou influencia um reflexo pela transdução de estímulos. Estes receptores sensoriais podem receber informações de fora do corpo, como receptores sensíveis ao toque encontrados na pele ou receptores sensíveis à luz no olho, assim como de dentro do corpo, como os quimiorreceptores e mecanorreceptores. Um estímulo interno é, frequentemente, o primeiro componente de um sistema de controle homeostático. Estímulos externos são capazes de produzir respostas sistêmicas ao longo do corpo, como na reação de lutar ou fugir. Para que um estímulo tenha uma alta probabilidade de ser detectado, sua intensidade deve exceder o limiar absoluto; se um sinal ultrapassa o limiar, a informação é transmitida ao sistema nervoso central (SNC), ao qual é integrada e uma decisão sobre como reagir é feita. Ainda que estímulos comumente façam o corpo responder, é o SNC que determina ao fim se um sinal causará ou não uma reação. (pt)
- En stimulus (latin, pluralis stimuli), eller en retning, är något som når en organism eller annan informationsbehandlande enhet via sinnen (dataingångar). Stimulusbegreppet används bland annat i studier av klassisk betingning. Respons kallas beteendet kopplat till ett stimulus. Till exempel om en hund ser kött och det då börjar att vattnas i hundens mun är saliveringen respons till en stimulus (köttet). Yttre stimuli kan exempelvis vara signaler eller nyckelretningar. Djurs beteenden beror även på deras inre motivation. (sv)
- Сти́мул (лат. stimulus — палка погонщика ослов или острый металлический наконечник на шесте, которым погоняют буйвола (быка), запряженного в повозку) — сильный побудительный момент; внутренний или внешний фактор, вызывающий реакцию, действие; также, в терминологии экспертных оценок, — объект-наблюдение, воздействующий на опрашиваемого субъекта («стимулирующий» его принять то или иное решение). В физиологии и психофизиологии это понятие тождественно понятию раздражения. В поведенческой экономике стимул составляет основу поведения человека. Также различают внешние и внутренние стимулы. Внутренние стимулы относятся к личному восприятию человека (например, внутренняя убежденность о правильном или неправильном поведении; первичные потребности). Внешние стимулы относятся к внешним воздействиям на человека, побуждающим на определённые действия. В экспериментальной экономике стимул — это событие или объект, на который измеряется реакция. (ru)
- 在生理学中，刺激（stimulus，複數形 stimuli）是能引起机体、组织、细胞发生反应的环境条件变化，分为物理性、化学性和生物性。 在神经生物学中，刺激指的是细胞膜的超过阈值的去极化过程，它能激发动作电位。这种去极化通常能够是细胞外因素引起的。刺激通常被描述為具有正效價或負效價。 如果一种物理或化学刺激能在感受器（例如在上的）引起兴奋，就称之为“适宜刺激”（adequate stimulus）。感受器会因应刺激而传递信号（如动作电位）。有时这些信号可被生物體作为一种感觉接受，如视觉。 生物体不但对外界刺激，同时对内在的刺激也会作出反应。一个适宜刺激之后是一个反应。（但这种反应可以被后续的调节所压制）。这条规则不但适用于个体中器官之间，也适用于环境中个体与个体之间。在个体中，神经元是该过程的体现者，它们通过突触与中枢和外周神经节相联系。在那刺激会被分析整合，并触发反应。 在植物中，信号的传递靠的仅仅是化学反应。光对植物来说是非常重要的刺激，其他的刺激分别为温度，化学物质，重力等。这种影响导致反应发生。在整合的过程中，不同的刺激会相互影响。但反射却引发的反应总是无意识的。 感觉会对刺激的光谱和强度（听阈）的反映。人类对于下列刺激会有如下感觉：
* 触觉（皮肤）- 压/痛觉，温度
* 味觉（舌头）- 鹹、酸、甜、苦和鮮
* 嗅觉（鼻）- 气味分子（部分与味觉重合）
* 视觉（眼）- 光和颜色
* 听觉（耳）- 声波 除此之外还有很多其他刺激，如磁场和超声，但不能为人类所感觉得到。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- المنبه في علم وظائف الأعضاء هو تغيير قابل للتحديد في البيئة الداخلية أو الخارجية. تسمى قدرة الكائن الحي أو العضو على الاستجابة للمؤثرات الخارجية بالحساسية. عندما تتعرض المستقبلات الحسية لمنبه، فإنه عادة ما يثير أو يؤثر على ردة فعل بالجسم. يمكن لهذه المستقبلات الحسية أن تتلقى معلومات من خارج الجسم، كما هو الحال في المستقبلات اللمسية الموجودة في الجلد أو مستقبلات الضوء في العين، وكذلك من داخل الجسم، كما هو الحال في المستقبلات الكيميائية ومستقبلات الحركة. المثيرات الخارجية قادرة على إحداث رد فعل في جميع أنحاء الجسم، كما هو الحال في استجابة الكر والفر الذي يحدث نتيجة لإثارة الجهاز العصبي السمبثاوي. (ar)
- Stimulace (z lat. stimulatio, podněcování) je činnost, která podněcuje či povzbuzuje člověka nebo i jiný živý organizmus k nějaké reakci, chování, činnosti nebo práci zpravidla pozitivní povahy, a to pomocí stimulů (podnětů). (cs)
- En fiziologio stimulo estas perceptebla ŝanĝo en la interna aŭ ekstera medio de organismo. Kiam oni aplikas stimulon al iu senso, tiu efikas iun "stimul-respondon", do reagon kiel ekzemple reflekson. Stimulo ofte estas la unua komponento de . En neŭrologio oni parolas pri nerva stimulo , kiam sensa nervo kaj moviga nervo komunikas. En psikologio oni parolas pri stimulo kiel eniga parto de stimulo-respondo-interrilato en la teorio de . (eo)
- Dalam psikologi, stimulus adalah bagian dari respon stimuli yang berhubungan dengan kelakuan. Dalam fisiologi, stimulus adalah perubahan lingkungan internal atau eksternal yang dapat diketahui. Ketika stimulis dimasukan kedalam reseptor sensoris, stimulus akan memengaruhi refleks melalui transduksi stimulus. Dalam biologi, stimulus adalah sesuatu yang menghasilkan suatu tindakan jawaban pada suatu makhluk hidup, misalnya tusukan, suara, dan cahaya.
* l
* b
* s (in)
- Lo stimolo, in medicina e in psicologia, è qualunque evento che riesca ad eccitare un organismo o parte di esso, provocando una risposta o l'attivazione dello stesso. (it)
- En stimulus (latin, pluralis stimuli), eller en retning, är något som når en organism eller annan informationsbehandlande enhet via sinnen (dataingångar). Stimulusbegreppet används bland annat i studier av klassisk betingning. Respons kallas beteendet kopplat till ett stimulus. Till exempel om en hund ser kött och det då börjar att vattnas i hundens mun är saliveringen respons till en stimulus (köttet). Yttre stimuli kan exempelvis vara signaler eller nyckelretningar. Djurs beteenden beror även på deras inre motivation. (sv)
- Un estímul és qualsevol canvi en l'ambient intern o extern d'un organisme que en provoca una modificació en l'activitat. Un estímul també és capaç de desencadenar la reacció d'un individu, com per exemple unes olors determinades, l'aparició d'un enemic o el contacte amb el mànec d'un cassó massa calent. Tots els organismes són sensibles als estímuls de l'entorn incloent els vegetals i els microorganismes. Hi ha tres tipus d'estímuls: físics, químics, biòtics i sintètics. Biòtics
* Presència d'altres éssers vius en el entorn. (ca)
- Ein Reiz oder Stimulus (Mehrzahl: Stimuli) in der Physiologie ist eine physikalische Größe oder eine chemische Größe der inneren Umgebung oder der äußeren Umwelt eines lebenden Systems, die durch veränderten Energiebetrag auf dieses lebende System einwirkt. (de)
- Animaliek erregulazioko eta kontroleko bi sistema dituzte: nerbio-sistema eta endokrinoa. Nerbio-sistema nerbio-ehunak osatzen du eta, batik bat,erantzun azkarra behar duten inguruarekiko harremanaz arduratzen da,adibidez, lokomozioaz. Sistema endokrinoak gorputz-jarduerak hormonen bidez kontrolatu eta erantzun motelagoak sortzen ditu, baina gehienetan iraunkorragoak. Bi sistema horietan, erregulazio-sistema berbera da: hasierako estimulu batek erantzuna eragiten du. Hartutiko informazioak organismoaren erantzuna eragiten du, eta estimulu esaten zaio. Kanpoko eta barruko estimuluak errezeptoreek hartzen dituzte. (eu)
- In physiology, a stimulus is a detectable change in the physical or chemical structure of an organism's internal or external environment. The ability of an organism or organ to detect external stimuli, so that an appropriate reaction can be made, is called sensitivity (excitability). Sensory receptors can receive information from outside the body, as in touch receptors found in the skin or light receptors in the eye, as well as from inside the body, as in chemoreceptors and mechanoreceptors. When a stimulus is detected by a sensory receptor, it can elicit a reflex via stimulus transduction. An is often the first component of a homeostatic control system. External stimuli are capable of producing systemic responses throughout the body, as in the fight-or-flight response. In order for a sti (en)
- Bodziec (fizjologia) – uczucie, czynnik fizyczny lub biochemiczny powodujący specyficzną reakcję receptorów nerwowych lub innej komórki; bądź rozpoczynający ciąg reakcji w układach: nerwowym lub hormonalnym; zmiana środowiska zewnętrznego, w którym znajduje się dana komórka lub narząd. Pod względem natężenia bodźce można zróżnicować od bodźców podprogowych do bodźców destrukcyjnych. Brak bodźców prowadzi do deprywacji sensorycznej.Zbyt mała lub zbyt duża dla danego osobnika liczba bodźców wywołuje stres. By bodziec wywołał reakcję musi mieć odpowiednio długi czas działania i odpowiednią siłę. (pl)
- Een stimulus of een prikkel is een verandering in de uitwendige of inwendige omgeving waarop een organisme reageert via een respons. Organismen bezitten speciale organen die gevoelig zijn voor prikkels: de zintuigen. Deze zintuigen reageren op een prikkel met elektrische impulsen die via zenuwbanen naar een regelend orgaan (hersenen) geleid worden. Indien een prikkel te zwak is wordt er door het zintuig niet op gereageerd; de prikkel moet een bepaalde drempelwaarde overschrijden voor het zintuig reageert. (nl)
- Em fisiologia, um estímulo é uma mudança detectável nos ambientes interno ou externo. A habilidade de um organismo ou órgão para responder a estímulos externos é chamada sensibilidade. Quando um estímulo é aplicado a um receptor sensorial, normalmente provoca ou influencia um reflexo pela transdução de estímulos. Estes receptores sensoriais podem receber informações de fora do corpo, como receptores sensíveis ao toque encontrados na pele ou receptores sensíveis à luz no olho, assim como de dentro do corpo, como os quimiorreceptores e mecanorreceptores. (pt)
- Сти́мул (лат. stimulus — палка погонщика ослов или острый металлический наконечник на шесте, которым погоняют буйвола (быка), запряженного в повозку) — сильный побудительный момент; внутренний или внешний фактор, вызывающий реакцию, действие; также, в терминологии экспертных оценок, — объект-наблюдение, воздействующий на опрашиваемого субъекта («стимулирующий» его принять то или иное решение). В физиологии и психофизиологии это понятие тождественно понятию раздражения. В экспериментальной экономике стимул — это событие или объект, на который измеряется реакция. (ru)
- 在生理学中，刺激（stimulus，複數形 stimuli）是能引起机体、组织、细胞发生反应的环境条件变化，分为物理性、化学性和生物性。 在神经生物学中，刺激指的是细胞膜的超过阈值的去极化过程，它能激发动作电位。这种去极化通常能够是细胞外因素引起的。刺激通常被描述為具有正效價或負效價。 如果一种物理或化学刺激能在感受器（例如在上的）引起兴奋，就称之为“适宜刺激”（adequate stimulus）。感受器会因应刺激而传递信号（如动作电位）。有时这些信号可被生物體作为一种感觉接受，如视觉。 生物体不但对外界刺激，同时对内在的刺激也会作出反应。一个适宜刺激之后是一个反应。（但这种反应可以被后续的调节所压制）。这条规则不但适用于个体中器官之间，也适用于环境中个体与个体之间。在个体中，神经元是该过程的体现者，它们通过突触与中枢和外周神经节相联系。在那刺激会被分析整合，并触发反应。 在植物中，信号的传递靠的仅仅是化学反应。光对植物来说是非常重要的刺激，其他的刺激分别为温度，化学物质，重力等。这种影响导致反应发生。在整合的过程中，不同的刺激会相互影响。但反射却引发的反应总是无意识的。 感觉会对刺激的光谱和强度（听阈）的反映。人类对于下列刺激会有如下感觉： 除此之外还有很多其他刺激，如磁场和超声，但不能为人类所感觉得到。 (zh)
|
