| dbo:abstract
|
- En el camp de la nàutica, el llast d’un vaixell és un pes mort que hom afegeix a aquest per a millorar la seva estabilitat. El llast fa baixar el centre de gravetat del vaixell i augmenta el seu calat. La qual cosa modifica el metacentre i fa el vaixell més estable. En els velers és molt important de disposar d’un parell de redreçament capaç d’equilibrar el parell que provoca el vent sobre les veles (com a denominació tècnica del terme parell es pot emprar força). En funció de la secció d’un vaixell, a cada angle d’escora (inclinació lateral) varia el punt d'aplicació de la força de flotació. Aquesta variació determina l’anomenada “estabilitat de forma”. (ca)
- الصابورة ثقل يوضع علی السفينة للحفاظ على توازنها، خصوصا عندما تفرغ من . وقد تسحب السفينة ماء لهذا الغرض. (ar)
- Ερματισμός (ballasting) ονομάζεται η χρησιμοποίηση θαλάσσιου νερού με το οποίο γίνεται η πλήρωση ειδικών δεξαμενών (θαλασσέρματος) των πλοίων για την επίτευξη επαρκούς ευστάθειας. Η εργασία αυτή ονομάζεται ερμάτωση και αποτελεί αντικείμενο της ναυτικής τέχνης, που εμπίπτει γενικότερα στην αρμοδιότητα του Υποπλοιάρχου (Υπάρχου) και των αξιωματικών καταστρώματος του πλοίου.
* Αντίθετος όρος του ερματισμού είναι ο αφερματισμός. (el)
- Ballastwasser wird von Seeschiffen aufgenommen, um während Fahrten ohne Ladung (Ballastfahrt) oder mit nur wenig Ladung eine ausreichende Stabilität des Schiffes zu gewährleisten. Das Wasser wird in entsprechenden Ballasttanks aufgenommen. (de)
- Las aguas de lastre (en inglés: ballast water) son empleadas en navegación marítima para procurar la estabilidad de un buque. La técnica consiste en la admisión o toma directa de agua del entorno en el que se encuentra el buque en ese momento, para la inundación total o parcial de unos depósitos o tanques especialmente diseñados en el interior del casco. El proceso puede invertirse y el agua es expulsada del navío, en un lugar que en general, suele estar alejado del punto original de toma. La capacidad necesaria de aguas de lastre es proporcional al tamaño del buque y sus condiciones de carga, pudiendo transportar desde unos centenares de litros hasta 100 000 toneladas en las que también se incluyen sedimentos y particularmente, seres vivos animales y vegetales, incluyendo virus, bacterias y otros microorganismos. Esta técnica fue desarrollada a finales del siglo XIX en sustitución del tradicional uso de sólidos para el lastrado, cuya preparación era más costosa, pero con el tiempo ha sido reconocida como un problema medioambiental de primer orden, provocado por la introducción artificial de especies ajenas en ecosistemas que terminan por desequilibrarse al entrar en competencia con especies autóctonas. Entre los casos más graves de intrusión favorecida por la técnica de aguas de lastre se encuentra el del mejillón cebra Dreissena polymorpha, originario del mar Caspio y Negro, y extendido a las aguas continentales de América del Norte y Europa meridional, como la cuenca del Ebro en España; el del gobio redondo (Neogobius melanostomus), también procedente de los mares Caspio y Negro, así como las denominadas mareas rojas, o invasiones de algas. En 1991 el "Comité de Protección del Medio Ambiente Marino" (MEPC en sus siglas en inglés), adoptó la resolución 50(31) - Normas para prevenir la introducción de organismos no deseados y patógenos por la descarga del agua de lastre y sedimentos de los buques – mientras que la "" (UNCED), llevada a cabo en Río de Janeiro en 1992, reconoció el asunto como una preocupación internacional mayor. En el año 2004, se adoptó el "Convenio Internacional para el Control y Gestión del Agua de Lastre y Sedimentos de los Buques" (BWM Convention) que requiere a todos los buques implementar un Plan de Gestión de Agua de Lastre y Sedimentos aprobado por la Administración Marítima de los Gobiernos, y cuya entrada en vigor tendrá lugar a la ratificación de al menos 30 estados. A fecha 30 de septiembre de 2007, 10 estados (entre ellos España) representando un 3,42% del tonelaje mundial habían ratificado el Convenio. Entre las técnicas empleadas para el tratamiento de las aguas de lastre se encuentran las de Filtración y separación; la esterilización por ozono, luz ultravioleta, corrientes eléctricas o tratamiento térmico; el uso de biocidas o germicidas, o las técnicas de diálisis, ósmosis u ósmosis inversa. (es)
- Un ballast est un réservoir d'eau de grande contenance équipant certains navires. Il est destiné à être rempli ou vidangé d'eau de mer afin d'optimiser la navigation. L'opération de vidange, ou déballastage, effectuée dans de mauvaises conditions peut poser des problèmes écologiques. Le ballast est également le nom donné aux capacités de stockage de combustibles ou d'eau douce : ballast « eau douce », ballast « à combustible ». (fr)
- Ballast is used in ships to provide moment to resist the lateral forces on the hull. Insufficiently ballasted boats tend to tip or heel excessively in high winds. Too much heel may result in the vessel capsizing. If a sailing vessel needs to voyage without cargo, then ballast of little or no value will be loaded to keep the vessel upright. Some or all of this ballast will then be discarded when cargo is loaded. (en)
- バラスト水（バラストすい、英語: ballast water）とは、船舶のバラスト（ballast：脚荷、底荷、船底に積む重し）として用いられる水のこと。貨物船が空荷で出港するとき、港の海水が積み込まれ、貨物を積載する港で船外へ排出される。 含まれている水生生物が外来種として生態系に影響を与える問題から、国際条約による規制が進められている。 (ja)
- Balast – masa umieszczona możliwie najniżej kadłuba jednostki pływającej, która ma na celu obniżenie jej środka ciężkości, a w rezultacie zwiększenie jej stateczności poprzecznej. Jachty wyposażone w balast nazywa się balastowymi. Balast stosowany w jednostkach pływających stanowi ok. 25-50% ich wyporności. Wytwarzany jest z ołowiu, żeliwa, żelbetu, piasku oraz innych ciężkich materiałów. Kształt, technologia wytwarzania i sposób mocowania balastu zależy od wielkości oraz przeznaczenia jednostki. W ogólności można wyróżnić balast integralny, płetwowy oraz bryłowy. Historycznie jako pierwsze balast stanowiły ciężkie przedmioty ułożone na dnie zęzy wewnątrz kadłuba. Był to tzw. wewnętrzny balast ruchomy. Wykorzystywano sztaby żelaza, żeliwa czy ołowiu lub kawałki surówki hutniczej. Mimo podjętej około 1800 r. próby przytwierdzenia obciążenia od zewnątrz, balast wewnętrzny był stosowany do końca XIX wieku. Wadą tego rozwiązania była możliwość przemieszczenia się ciężaru podczas przechyłu. W 1876 r. w Nowym Jorku doszło do wypadku, w wyniku którego zatonął szkuner Mohawk. Stojący przy nabrzeżu statek przechylił się na burtę w wyniku silnego podmuchu wiatru. Gwałtowne przemieszczenie się balastu wewnętrznego spowodowało zatonięcie jednostki i śmierć sześciu członków załogi. Podobny wypadek powtórzył się w 1883 r., co zmusiło konstruktorów do podjęcia próby mocowania balastu od zewnątrz.W 1890 r. po raz pierwszy zastosowano balast łączony ze stępką przy pomocy falszkilu na jachcie Gloriana zaprojektowanym przez Nathaniela Herreshoffa. Powstała konstrukcja zdominowała kierunek rozwoju na kolejne lata. Kolejnym impulsem zmuszającym konstruktorów do modyfikacji kształtu podwodnej części kadłuba było powstanie regatowych formuł pomiarowych. W latach 30. XX wieku zmodyfikowano dotychczasową bryłę o podwyższenie burty, zmniejszenie nawisu dziobowego i rufowego oraz wyższe zamocowanie balastu. W podobnym czasie powstała forma tzw. motorsailera (jachtu motorowo-żaglowego) np. Salar 40, czy produkowana do dzisiaj seria Fisher.Przełom w konstrukcji kadłubów nastąpił z użyciem kompozytu jako materiału poszycia. W 1979 r. Lloyd wprowadził technologię Ballast-Pak, polegającą na wypełnieniu odpowiednio przygotowanych przestrzeni wewnątrz kadłuba mieszaniną żywicy oraz ołowianego śrutu. Laminatowe jachty dały możliwość nowego spojrzenia na usytuowanie balastu na jednostce żaglowej. (pl)
- Ballastwater wordt gebruikt om de diepgang, stabiliteit en sterkte van een zeeschip te verbeteren wanneer het schip niet (volledig) geladen is. Jaarlijks wordt er ongeveer 10 miljard ton ballastwater over de wereld getransporteerd. Het water wordt in ballasttanks geladen en elders op de wereld weer gelost. (nl)
- Água de lastro é a água do mar captada pelo navio para garantir a segurança operacional do navio e sua estabilidade. Em geral, os tanques são preenchidos com maior ou menor quantidade de água para aumentar ou diminuir o calado dos navios durante as operações . (pt)
- Бала́ст (від нід. ballast) — вантаж, що приймається на судно (корабель) для забезпечення необхідних морехідних якостей (насамперед, посадки і остійності), зокрема коли корисного вантажу і запасів для цього недостатньо. Розрізняють змінний і постійний баласт: для першого зазвичай використовують воду (рідкий баласт), для другого — чавунні чушки, суміш цементу з чавунним дробом, рідше ланцюги, камінь тощо (твердий баласт), зрідка воду. Вантажні самохідні судна беруть рідкий баласт при плаванні без вантажу («хід у баласті») для збільшення осадки (що потрібно для належної роботи гребних гвинтів) і забезпечення стійкості на курсі, а при плаванні з вантажем — для поліпшення остійності судна. На криголамах баласт використовують для підвищення кригопрохідності. Вітрильні і недостатньо остійні судна мають постійний твердий баласт. (uk)
- 壓艙水（英語：Ballast water），是現代船艦（貨輪、油輪等）為了維持空載運時船艦重心的穩定度，不至於輕易翻覆，而汲取海水、河水或湖水等到船艙內，以增加船艦的重量。 (zh)
- Балласт (от нидерл. ballast) — груз, принимаемый на судно (корабль) для обеспечения необходимых мореходных качеств (прежде всего, посадки и остойчивости), в частности когда полезного груза и запасов для этого недостаточно. Различают «переменный» и «постоянный» балласт: для первого обычно используют воду (жидкий балласт), для второго — чугунные чушки, смесь цемента с чугунной дробью, реже цепи, камень и тому подобное (твердый балласт), изредка воду. Грузовые самоходные суда принимают жидкий балласт при плавании без груза («ход в балласте») для увеличения осадки (что нужно для корректной работы гребных винтов) и обеспечения устойчивости на курсе, а при плавании с грузом — для улучшения остойчивости судна. На ледоколах балласт используют для повышения проходимости во льду. Парусные и недостаточно остойчивые суда имеют постоянный твердый балласт. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- الصابورة ثقل يوضع علی السفينة للحفاظ على توازنها، خصوصا عندما تفرغ من . وقد تسحب السفينة ماء لهذا الغرض. (ar)
- Ερματισμός (ballasting) ονομάζεται η χρησιμοποίηση θαλάσσιου νερού με το οποίο γίνεται η πλήρωση ειδικών δεξαμενών (θαλασσέρματος) των πλοίων για την επίτευξη επαρκούς ευστάθειας. Η εργασία αυτή ονομάζεται ερμάτωση και αποτελεί αντικείμενο της ναυτικής τέχνης, που εμπίπτει γενικότερα στην αρμοδιότητα του Υποπλοιάρχου (Υπάρχου) και των αξιωματικών καταστρώματος του πλοίου.
* Αντίθετος όρος του ερματισμού είναι ο αφερματισμός. (el)
- Ballastwasser wird von Seeschiffen aufgenommen, um während Fahrten ohne Ladung (Ballastfahrt) oder mit nur wenig Ladung eine ausreichende Stabilität des Schiffes zu gewährleisten. Das Wasser wird in entsprechenden Ballasttanks aufgenommen. (de)
- Un ballast est un réservoir d'eau de grande contenance équipant certains navires. Il est destiné à être rempli ou vidangé d'eau de mer afin d'optimiser la navigation. L'opération de vidange, ou déballastage, effectuée dans de mauvaises conditions peut poser des problèmes écologiques. Le ballast est également le nom donné aux capacités de stockage de combustibles ou d'eau douce : ballast « eau douce », ballast « à combustible ». (fr)
- Ballast is used in ships to provide moment to resist the lateral forces on the hull. Insufficiently ballasted boats tend to tip or heel excessively in high winds. Too much heel may result in the vessel capsizing. If a sailing vessel needs to voyage without cargo, then ballast of little or no value will be loaded to keep the vessel upright. Some or all of this ballast will then be discarded when cargo is loaded. (en)
- バラスト水（バラストすい、英語: ballast water）とは、船舶のバラスト（ballast：脚荷、底荷、船底に積む重し）として用いられる水のこと。貨物船が空荷で出港するとき、港の海水が積み込まれ、貨物を積載する港で船外へ排出される。 含まれている水生生物が外来種として生態系に影響を与える問題から、国際条約による規制が進められている。 (ja)
- Ballastwater wordt gebruikt om de diepgang, stabiliteit en sterkte van een zeeschip te verbeteren wanneer het schip niet (volledig) geladen is. Jaarlijks wordt er ongeveer 10 miljard ton ballastwater over de wereld getransporteerd. Het water wordt in ballasttanks geladen en elders op de wereld weer gelost. (nl)
- Água de lastro é a água do mar captada pelo navio para garantir a segurança operacional do navio e sua estabilidade. Em geral, os tanques são preenchidos com maior ou menor quantidade de água para aumentar ou diminuir o calado dos navios durante as operações . (pt)
- 壓艙水（英語：Ballast water），是現代船艦（貨輪、油輪等）為了維持空載運時船艦重心的穩定度，不至於輕易翻覆，而汲取海水、河水或湖水等到船艙內，以增加船艦的重量。 (zh)
- En el camp de la nàutica, el llast d’un vaixell és un pes mort que hom afegeix a aquest per a millorar la seva estabilitat. El llast fa baixar el centre de gravetat del vaixell i augmenta el seu calat. La qual cosa modifica el metacentre i fa el vaixell més estable. En els velers és molt important de disposar d’un parell de redreçament capaç d’equilibrar el parell que provoca el vent sobre les veles (com a denominació tècnica del terme parell es pot emprar força). (ca)
- Las aguas de lastre (en inglés: ballast water) son empleadas en navegación marítima para procurar la estabilidad de un buque. La técnica consiste en la admisión o toma directa de agua del entorno en el que se encuentra el buque en ese momento, para la inundación total o parcial de unos depósitos o tanques especialmente diseñados en el interior del casco. El proceso puede invertirse y el agua es expulsada del navío, en un lugar que en general, suele estar alejado del punto original de toma. (es)
- Balast – masa umieszczona możliwie najniżej kadłuba jednostki pływającej, która ma na celu obniżenie jej środka ciężkości, a w rezultacie zwiększenie jej stateczności poprzecznej. Jachty wyposażone w balast nazywa się balastowymi. Balast stosowany w jednostkach pływających stanowi ok. 25-50% ich wyporności. Wytwarzany jest z ołowiu, żeliwa, żelbetu, piasku oraz innych ciężkich materiałów. Kształt, technologia wytwarzania i sposób mocowania balastu zależy od wielkości oraz przeznaczenia jednostki. W ogólności można wyróżnić balast integralny, płetwowy oraz bryłowy. (pl)
- Балласт (от нидерл. ballast) — груз, принимаемый на судно (корабль) для обеспечения необходимых мореходных качеств (прежде всего, посадки и остойчивости), в частности когда полезного груза и запасов для этого недостаточно. Различают «переменный» и «постоянный» балласт: для первого обычно используют воду (жидкий балласт), для второго — чугунные чушки, смесь цемента с чугунной дробью, реже цепи, камень и тому подобное (твердый балласт), изредка воду. Грузовые самоходные суда принимают жидкий балласт при плавании без груза («ход в балласте») для увеличения осадки (что нужно для корректной работы гребных винтов) и обеспечения устойчивости на курсе, а при плавании с грузом — для улучшения остойчивости судна. На ледоколах балласт используют для повышения проходимости во льду. Парусные и недостат (ru)
- Бала́ст (від нід. ballast) — вантаж, що приймається на судно (корабель) для забезпечення необхідних морехідних якостей (насамперед, посадки і остійності), зокрема коли корисного вантажу і запасів для цього недостатньо. Розрізняють змінний і постійний баласт: для першого зазвичай використовують воду (рідкий баласт), для другого — чавунні чушки, суміш цементу з чавунним дробом, рідше ланцюги, камінь тощо (твердий баласт), зрідка воду. Вантажні самохідні судна беруть рідкий баласт при плаванні без вантажу («хід у баласті») для збільшення осадки (що потрібно для належної роботи гребних гвинтів) і забезпечення стійкості на курсі, а при плаванні з вантажем — для поліпшення остійності судна. На криголамах баласт використовують для підвищення кригопрохідності. Вітрильні і недостатньо остійні судна (uk)
|
