| dbo:abstract
|
- الإرهاب الأحمر هو فترة قمع سياسي وقتل جماعي شنها البلاشفة عقب اندلاع الحرب الاهلية الروسية عام 1918. يستخدم المصطلح عادة ليصف القمع السياسي أثناء كامل الفترة ما بين (1917 – 1922)، وهو يختلف عن الإرهاب الأبيض الذي شنه الجيش الأبيض (من الروس وغيرهم) ضد أعدائهم البلاشفة. انتهج الإرهاب الأحمر نهج إرهاب الثورة الفرنسية. وقد نفذت قوات التشيكا (الشرطة السرية البلشفية) أعمال الإرهاب الأحمر القمعية. تقدر أعداد الأشخاص الذين لاقوا حتفهم أثناء الإرهاب الأحمر خلال الفترة القمعية الأولى بنحو 10 آلاف شخص. وتتفاوت التقديرات للعدد الكلي لضحايا القمع البلشفي بشكل كبير. يؤكد أحد المصادر على أن العدد الكلي لضحايا حملات القمع والتهدئة قد يصل إلى 1.3 مليون شخص، بينما يقدر آخر أن عدد القتلى كان 28 ألفا لكل عام، بدءا من ديسمبر 1917 وحتى فبراير 1922. لكن المصادر الأكثر موثوقية تقدر عدد القتلى الكلي بنحو 100 ألف، بينما تشير مصادر أخرى إلى عدد يبلغ 200 ألف. (ar)
- El terme Terror Roig ha estat utilitzat en diferents períodes històrics de conflicte civil per les forces contra-revolucionaries per descriure la violència i repressió exercida pels revolucionaris. En el cas de Rússia s'oposa al Terror Blanc exercit la violència organitzada i assassinats massius efectuats per l'Exèrcit Blanc durant la Guerra Civil Russa (1917-1923). Originalment el terme descrigué el període de sis setmanes d'estiu de 1794, durant la revolució francesa, que acabà amb l'execució de Robespierre el 28 de juliol, en el context del conflictiu i violent període anomenat Regnat del Terror. A Russia, l'anomenat Terror Roig (en rus: Красный террорa) a Rússia fou el terme amb que es conegué el conjunt de mesures punitives que van portar a terme els bolxevics durant la Guerra Civil Russa (1917-1923) contra els enemics i aquells que van ser acusats d'activitats contra- revolucionàries. Va ser part de la política d'estat repressiva del govern bolxevic, aplicada sota el decret de setembre de 1918 en resposta a les agressions i campanya de sabotatges i atemptats de les forces blanques contra la revolució, l'anomenat Terror Blanc. Posteriorment el terme "terror roig" ha estat definit per alguns historiadors incloent totes les polítiques repressores del Govern Soviètic des d'octubre de 1917. Segons aquesta definició, sostionguda des de la propaganda dels Exèrcits blancs i posteriorment tota la propaganda antisoviètica, el Terror Roig seria una continuació lògica de la Revolució d'Octubre, i tendeixen a justificar el Terror Blanc exercit per part de les forces tsaristes i conservadores com inevitable, defineixen el Terror Roig com una política que suposadament anava en contra de tota la societat, ignorant la violència i matances dels blancs contra la població russa i la revolució Altres descriuen el Terror Roig en termes més rigorosos com el darrer recurs i una mesura forçosa, una mesura de protecció i resposta contra el Terror Blanc, d'acord amb el decret SNK RSFSR de 5 de setembre de 1918, si bé hi ha consens en que va comportar també excessos i abusos repressius. Per extensió, l'expressió "Terror roig" ha estat utilitzat en altres llocs amb finalitats semblants de propaganda contra els adversaris comunistes i socialistes en guerres civils, és el cas dels franquistes espanyols per referir-se a la segona república a Espanya durant la guerra civil, contra les forces socialistes en la Guerra civil de Finlàndia, etc, (ca)
- Der Rote Terror war – in erklärter Anknüpfung an die terreur der Französischen Revolution – die von den kommunistischen Bolschewiki nach der Oktoberrevolution 1917 in Russland begonnene Phase von Staatsterror, in der sie zur Durchsetzung ihres Machtanspruchs terroristische Mittel gegen von ihnen als konterrevolutionär verstandene Kräfte einsetzten. Der Begriff wurde von ihnen selbst geprägt und zur öffentlichen Drohung benutzt. Er stand im Russischen Bürgerkrieg im Gegensatz zum konterrevolutionären Weißen Terror, der bis zum Ende des Bürgerkrieges gleichfalls wütete, jedoch anders als jener nicht strategisch gesteuert und institutionalisiert war. Im Unterschied zur Französischen Revolution, deren Terrorphase einige Monate dauerte und sich überwiegend gegen die Repräsentanten der Aristokratie sowie Revolutionsgegner wandte, stand beim Roten Terror als Leitmotiv der Satz des stellvertretenden Leiters der Tscheka, Martyn Iwanowitsch Lazis, veröffentlicht im November 1918 in der Zeitschrift Krasnyi terror (Der Rote Terror), im Vordergrund: „Wir führen nicht Krieg gegen einzelne. Wir vernichten die Bourgeoisie als Klasse.“ Darüber hinaus wird der Begriff „Roter Terror“ im westlichen Sprachgebrauch gelegentlich für Menschenrechtsverletzungen in realsozialistischen Staaten oder für die Gewaltakte von Anhängern der Zweiten Münchner Räterepublik (13. April bis 1. Mai 1919) verwendet. Auch im Zusammenhang mit der Herrschaft der Roten Ruhrarmee während des Ruhraufstandes (März – April 1920) fand der Begriff Verwendung. So beschrieb beispielsweise der Gladbecker Arbeitersekretär und Abgeordnete in der verfassunggebenden preußischen Landesversammlung, Georg Stieler, am 4. April 1920 in einem Telegramm an die Reichsregierung, dass die „bevoelkerung [...] unter rotem terror schwer gelitten“ habe. (de)
- Rudý teror byla v sovětském Rusku kampaň masového uvězňování a poprav vedená vládou bolševiků. Podle Rudý teror oficiálně vyhlásil dne 2. září 1918 Jakov Sverdlov, ukončen byl v říjnu 1918. Mnoho historiků, počínaje Sergejem Melgunovem, však tento pojem používá pro celé období Ruské občanské války, tedy 1918-22. Masové represe byly vedeny bez soudních procesů tajnou policií Čeka, společně s elementy bolševické vojenské tajné služby GRU. Záminek pro zahájení teroru bylo mnoho. Z nich například neúspěšný pokus Eserů o převrat, zajmutí[zdroj?] vůdce Čeky Felixe Dzeržinského, zavraždění německého velvyslance Wilhelma von Mirbacha, smrt politiků V. Volodarského a Mojseje Urického atd. Poslední kapkou byl 30. srpen 1918, kdy se Eserka Fanny Kaplanová neúspěšně pokusila zabít Lenina. Přestože jeho zranění byla poměrně vážná, dokázal se Lenin zotavit (existují názory historiků, po sto letech, že šlo pouze o zinscenování atentátu, aby mohl být teror rozpoután). Fejga Chaim Kaplanová (rozená Roitenblat) byla 3. září 1918 zastřelena a Sverdlov s Dzeržinským vyhlásili o den dříve, kdy byla odsouzena k smrti, teror. Vyšetřováním byl pověřen vrah cara Mikuláše II. čekista Jakov Jurovskij. Odhady počtu obětí jsou různé, nejvyšší odhadovaný počet je 1,7 miliónu lidí popravených komunisty během občanské války. Tento odhad je ale neobjektivní, neboť byl vydán bělogvardějskou komisí vedenou generálem Děnikinem (viz Masarykova slova: "Taktika připomínala Ivana Hrozného a znamenala tisíce a tisíce lidských životů, marně utracených"). Většina historiků ale hovoří v číslech mezi 60 000-200 000 popravenými. (cs)
- Η Ερυθρά Τρομοκρατία (αγγλ. Red Terror, ρωσικά: красный террор , krasnyy teror ) στη Σοβιετική Ρωσία ήταν μια εκστρατεία πολιτικής καταστολής και μαζικών δολοφονιών που διεξήγαγαν οι Μπολσεβίκοι - κυρίως μέσω της Τσέκα, της μυστικής αστυνομίας των Μπολσεβίκων - στα μέσα του 1918 μετά την έναρξη του ρωσικού εμφυλίου πολέμου. Αναδύθηκε μετά από μια δολοφονική απόπειρα εναντίον του Βλαντιμίρ Λένιν και διαμορφώθηκε με βάση την Τρομοκρατία της Γαλλικής Επανάστασης. Επιδίωξε να εξαλείψει την αντιπολίτευση, την πολιτική διαφωνία και οποιαδήποτε άλλη απειλή για την μπολσεβικική εξουσία. Γενικότερα, ο όρος αναφέρεται συνήθως στην πολιτική καταστολή των Μπολσεβίκων καθ' όλη τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου (1917-1922), και διακρίνεται από τον Λευκό τρόμο που διεξήγαγε ο Λευκός Στρατός (Ρωσικές και μη Ρωσικές ομάδες εναντίον της μπολσεβικικής διοίκησης) εναντίον των πολιτικών εχθρών του (περιλαμβανομένων των Μπολσεβίκων). Οι εκτιμήσεις για τον συνολικό αριθμό των θυμάτων της μπολσεβίκικης καταστολής ποικίλουν πολύ. Μια πηγή ισχυρίζεται ότι ο συνολικός αριθμός των θυμάτων θα μπορούσε να είναι 1,3 εκατομμύρια, ενώ άλλος δίνει εκτιμήσεις για 28.000 εκτελέσεις ετησίως από τον Δεκέμβριο του 1917 έως τον Φεβρουάριο του 1922. Οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των ανθρώπων που σκοτώθηκαν κατά την αρχική περίοδο της Κόκκινης Τρομοκρατίας είναι τουλάχιστον 10.000. Οι πιο αξιόπιστες εκτιμήσεις για τον αριθμό των δολοφονιών συνολικά εκτιμούν τον αριθμό σε περίπου 100.000, έως 200.000. (el)
- La Ruĝa teroro estis tiu metodo, per kiu la bolŝevikoj povis rezervi sian akiritan potencon kaj ekstermi siajn kontraŭulojn. La ruĝa teroro komenciĝis post la oktobra revolucio de 1917, intensiĝis forte nur post atenco kontraŭ Lenin, okazinta la 30-an de aŭgusto 1918. Post tio, la bolŝevika registaro eldonis dekreton pri la Ruĝa teroro, la 5-an de septembro. La ruĝa teroro estas forte ligita al la militkomunismo kaj staras kontraste al , kiu estis disvolvigita de la kontraŭbolŝevikaj fortoj. Dum la Rusia enlanda milito ambaŭ teroroj estis aplikitaj tre kruele. La ruĝa teroro mildiĝis post la fino de la Rusia enlanda milito 1921, sed okazis foje senjuraj murdoj de kontraŭuloj. La estiĝo de jura bazo por murdoj de opoziciuloj okazis en majo de 1922, por pravigi la teroron. Oni kalkulas, ke nombro de viktimoj de la ruĝa teroro varias de 250.000 ĝis 1 miliono. Oni same parolas pri ruĝa teroro dum la Hungara Sovetrespubliko, sed pli vastasence okaze de ĉiu kontraŭjura kaj senbaza agado de bolŝevikoj kontraŭ senkulpuloj, opoziciuloj. Ofte tiu koncepto estis uzata de la kontraŭuloj de komunismaj reĝimoj aŭ ideologioj por propagandaj celoj. (eo)
- Terror Rojo hace referencia al conjunto de detenciones y ejecuciones realizadas por el bando bolchevique tras la Revolución Rusa. En la historiografía soviética, el terror rojo se describe como se anunció oficialmente el 2 de septiembre de 1918 por Yákov Sverdlov y terminó hacia octubre de 1918. Sin embargo, muchos historiadores, empezando por Serguéi Melgunov, aplican este término a la represión durante todo el período de la Guerra Civil Rusa, de 1918–1922. Las represiones masivas se llevaron a cabo sin un proceso judicial por la policía, la Cheká, junto con elementos de la agencia de inteligencia militar bolchevique, el GRU. Sin embargo, solo si se concibe el Terror Rojo en tanto decreto de Estado aplicado oficialmente entre septiembre y octubre de 1918 y ateniéndose únicamente a los recortes de prensa de la época, las cifras de ejecuciones para este período estarían entre las diez a quince mil ejecuciones, en solo esos tres meses. (es)
- Le terme de terreur rouge (russe : красный террор (krasnyï terror)) désigne la politique répressive d'arrestations et d'exécutions de masse appliquée en Russie soviétique par la Tchéka et l'Armée rouge pour le compte du gouvernement bolchevik durant la guerre civile russe. Elle se déroule en parallèle, et dans certains cas en réaction, à la « terreur blanche » appliquée par les Armées blanches contre-révolutionnaires. Pour l'historien Orlando Figes, la Terreur rouge était prévue depuis le début par les bolcheviks, Lev Kamenev considérant notamment que la soumission par la force de toute opposition était le seul moyen d'assurer le succès de la révolution. Selon l'historien britannique , environ 140 000 personnes ont péri à la suite de la terreur rouge. Par extension, l'expression est employée dans le langage courant pour qualifier durant la même période la répression et les exactions des mouvements communistes d'autres pays, durant la guerre civile finlandaise (prolongement de la guerre civile russe) ou sous la république des conseils de Hongrie (terreur rouge hongroise). (fr)
- The Red Terror (Russian: Красный террор, romanized: krasnyj terror) in Soviet Russia was a campaign of political repression and executions carried out by the Bolsheviks, chiefly through the Cheka, the Bolshevik secret police. It started in late August 1918 after the beginning of the Russian Civil War and lasted until 1922. Arising after assassination attempts on Vladimir Lenin and Petrograd Cheka leader Moisei Uritsky, the latter of which was successful, the Red Terror was modeled on the Reign of Terror of the French Revolution, and sought to eliminate political dissent, opposition, and any other threat to Bolshevik power. More broadly, the term is usually applied to Bolshevik political repression throughout the Civil War (1917–1922), as distinguished from the White Terror carried out by the White Army (Russian and non-Russian groups opposed to Bolshevik rule) against their political enemies, including the Bolsheviks. Estimates for the total number of victims of Bolshevik repression vary widely in numbers and scope. One source gives estimates of 28,000 executions per year from December 1917 to February 1922. Estimates for the number of people shot during the initial period of the Red Terror are at least 10,000. Estimates for the whole period go for a low of 50,000 to highs of 140,000 and 200,000 executed. The most reliable estimations for the number of executions in total put the number at about 100,000. (en)
- Teror Merah adalah sebuah kampanye , penyiksaan, dan operasi sistematis yang dilakukan oleh Bolshevik setelah permulaan Perang Saudara Rusia pada 1918. mendeskripsikan Teror Merah secara resmi diumumkan pada September 1918 oleh Yakov Sverdlov dan berakhir sekitar Oktober 1918. Namun, istilah tersebut kemudian ditujukan kepada represi politik pada seluruh masa Perang Saudara (1918–1922).Cheka (polisi rahasia Bolshevik) melakukan represi massal. Perkiraan jumlah orang yang tewas pada masa Teror Merah berkisar dari 10,000 sampai lebih dari satu setengah juta orang. (in)
- 적색 테러는 혁명 세력과 반정부 세력 , 공산주의 정부가 일으키는 테러이다. 대의어로 복고 세력과 정부가 일으키는 테러를 백색 테러라고 부른다. 본래 러시아 소비에트 연방 사회주의 공화국에서 일어난 것으로, 볼셰비키가 주로 볼셰비키 비밀 경찰인 체카를 통해 수행한 정치적 탄압과 처형 운동이었다. 러시아 내전이 시작된 후인 1918년 8월 말에 시작되어 1922년까지 지속되었다. 이 테러를 의미하는 용어인 적색 테러는 나중에 공산주의 또는 공산주의 계열 그룹에 의해 수행된 다른 테러의 이름에도 사용되기 시작하였다. (ko)
- 赤色テロ（せきしょくテロ）とは、革命勢力や反政府勢力、共産主義国が起こすテロである。対義語で、復古勢力や政府が起こすテロは白色テロと呼ばれる。 (ja)
- Czerwony terror (ros. красный террор) – okres nasilonych represji i masowego terroru politycznego stosowanego przez bolszewików w Rosyjskiej FSRR w latach 1918–1922. Bolszewicy posługiwali się terrorem i prześladowaniami od momentu objęcia władzy w wyniku rewolucji październikowej 1917, jednak masowego charakteru i szczególnego nasilenia nabrał on na początku września 1918. „Czerwony terror” oficjalnie wprowadzono specjalnym dekretem Rady Komisarzy Ludowych RFSRR z 5 września 1918. Miało to związek z dokonanym 30 sierpnia 1918 nieudanym zamachem na Lenina i zabiciem przez lewicowego eserowca szefa Czeki w Piotrogrodzie Moisieja Urickiego. Odtąd organy Czeki mogły stosować terror, w tym zasadę odpowiedzialności zbiorowej, na niespotykaną wcześniej skalę. W odpowiedzi na zabicie Urickiego bolszewicy zamordowali w Piotrogrodzie 500 osób, a w odwecie za zamach na Lenina – 600 osób w Moskwie. Zastępca szefa Czeki Feliksa Dzierżyńskiego, Mārtiņš Lācis, skierował do czekistów następujące instrukcje postępowania z wrogami władzy bolszewickiej (zawarte w piśmie „Krasnyj Terror”, czyli „Czerwony Terror”): Nie prowadzimy wojny z pojedynczymi osobami. Likwidujemy burżuazję jako klasę. W czasie śledztwa nie szukaj dowodów, że oskarżony słowami i czynem występował przeciwko władzy radzieckiej. Podstawowe pytania, jakie powinieneś zadać to: do jakiej klasy należy oskarżony? Skąd pochodzi? Jakie jest jego wykształcenie lub zawód? Odpowiedzi na te pytania powinny określić los oskarżonego. W tym leży znaczenie i istota Czerwonego Terroru. W tym samym czasie Dzierżyński i jego drugi zastępca Jēkabs Peterss rozkazali czekistom: Niech klasa robotnicza zdepcze masowym terrorem hydrę kontrrewolucji! Niech wrogowie klasy robotniczej wiedzą, że każdy zatrzymany z nielegalnie posiadaną bronią będzie natychmiast rozstrzelany i że każdy, kto ośmiela się szerzyć jakąkolwiek propagandę skierowaną przeciw władzy sowieckiej, zostanie natychmiast aresztowany i zamknięty w obozie koncentracyjnym. Grigorij Zinowjew na spotkaniu przywódców bolszewickich we wrześniu 1918 stwierdził: Musimy pociągnąć za sobą dziewięćdziesiąt ze stu milionów mieszkańców Rosji Radzieckiej. Jeśli idzie o pozostałych, nie mamy im nic do powiedzenia. Muszą zostać zlikwidowani. Lew Trocki 17 grudnia 1917 zwracając się do kadetów stwierdził: Powinniście wiedzieć, że nie później niż za miesiąc terror przyjmie bardzo silne formy na przykładzie wielkich francuskich rewolucjonistów: naszych wrogów będzie czekać gilotyna, a nie tylko więzienie. Do końca września 1918 w Moskwie zamordowano kilkaset osób, w tym dwóch byłych carskich ministrów, w Piotrogrodzie wykonano prawie 1300 egzekucji, a w Kronsztadzie w ciągu zaledwie jednej nocy zastrzelono 400 żołnierzy i cywilów. Za zastrzelenie jednego członka brygady aprowizacyjnej rekwirującej zboże rolnikom, funkcjonariusze Czeki zabili 152 osoby. Od lutego do czerwca 1919 w Charkowie bolszewicy przeprowadzili od 2 do 3 tysięcy egzekucji, w styczniu 1920 w Rostowie nad Donem około tysiąca, w Odessie od maja do sierpnia 1919 – 2,2 tysiąca, a od lutego 1920 do lutego 1921 od 1,5 do 3 tysięcy. W Kijowie od lutego do sierpnia 1919 czekiści zabili co najmniej 3 tysiące osób, od sierpnia 1920 do lutego 1921 w Jekaterynodarze co najmniej 3 tysiące, a w Armawirze od sierpnia do października 1920 – od 2 do 3 tysięcy. Po zajęciu Krymu przez bolszewików Béla Kun i Rozalija Ziemlaczka kierowali masowymi egzekucjami białogwardzistów i ich zwolenników. Po zdławieniu chłopskiego powstania tambowskiego (1920–1921) kilkadziesiąt tysięcy osób – uczestników tego powstania oraz ich rodzin mieszkających w guberni tambowskiej – zostało straconych, uwięzionych lub deportowanych. Czeka krwawo rozprawiała się również ze strajkującymi robotnikami. Ogólna liczba ofiar śmiertelnych „czerwonego terroru” z lat 1918–1922 obliczana jest na między 50 tysięcy a 1,7 miliona. Określenie „czerwony terror” jest też stosowane wobec zbrodni popełnionych przez komunistów podczas wojny domowej w Hiszpanii (1936–1939), a także wobec zbrodni popełnionych przez władze Węgierskiej Republiki Rad w 1919 oraz rządów Mengystu Hajle Marjama w Etiopii 1977–1991. (pl)
- Il Terrore rosso (in russo кра́сный терро́р, krásnyj terrór) fu una campagna di arresti di massa, deportazioni ed esecuzioni indirizzata verso i controrivoluzionari durante la Guerra civile russa intrapresa dai bolscevichi in seguito all'assassinio il 30 agosto 1918 del capo della Čeka di Pietrogrado, Moisej Urickij, e al tentato omicidio di Vladimir Lenin da parte della socialrivoluzionaria Fanny Kaplan. Per estensione, l'espressione venne a indicare qualsiasi atto di violenza compiuto da gruppi comunisti o a essi affiliati, in periodi di guerra civile o altro conflitto armato. Il termine "terrore rosso" non deve essere confuso con il termine "paura rossa". (it)
- Met de Rode Terreur (Russisch: красный террор, krasniij terror) bedoelt men de moorden, marteling en onderdrukking van burgers en (krijgs)gevangenen door de bolsjewistische communisten tijdens de Russische Revolutie en de Russische Burgeroorlog. Schattingen van het aantal dodelijke slachtoffers door de Rode Terreur reiken van 50.000 tot anderhalf miljoen. De Witten deden soortgelijke handelingen, wat bekend staat als de . (nl)
- O Terror Vermelho na Rússia Soviética foi uma campanha de prisões e execuções em massa levada a cabo pelo governo bolchevique liderado por Lenin contra grupos sociais proclamados inimigos de classe, bem como contra pessoas acusadas de atividades contra-revolucionárias. Na historiografia soviética, o Terror Vermelho é descrito como oficialmente anunciado em 2 de setembro de 1918 por Yakov Sverdlov terminando aproximadamente em outubro de 1918, embora os bolcheviques usassem amplamente o terror e a violência contra os inimigos de classe antes mesmo da proclamação oficial. Para alguns historiadores, como Serghei Melgúnov, o termo se aplica a repressões durante todo o período da Guerra Civil Russa, 1917 - 1922. A repressão em massa foi conduzida sem processo judicial pela polícia secreta, a Tcheka, junto de elementos da agência de inteligência militar bolchevista, a GRU. A estimativa do total de mortos no Terror Vermelho varia de fonte para fonte. Os números mais confiáveis estipulam que entre 100 000 e 200 000 pessoas morreram, embora uma fonte chegue a dizer que o total de vítimas possa girar em torno de 1,3 milhões. (pt)
- Röd terror är en beteckning på terrortaktik från röda sidan i inbördeskrig som har politiska motsättningar som grund. Den röda sidan åsyftar oftast revolutionärer eller socialister. Friedrich Engels beskrivning av revolution pekar på terror: (sv)
- Черво́ний теро́р — насильницькі заходи, що здійснювалися більшовиками проти широких соціальних груп, які були оголошені «класовими ворогами», включно з робітниками та селянами, та звинувачувалися в «контрреволюційній діяльності». (uk)
- 红色恐怖亦稱赤色恐怖（俄語：Кра́сный терро́р；英語：Red Terror）。如蘇維埃政權為懲治反對勢力，決定實行紅色恐怖，而把對手的對抗或鎮壓行為稱之為白色恐怖。毛澤東的武装革命政权的紅色恐怖和蔣中正對抗共產勢力的白色恐怖亦是一例。在国际上红色恐怖一般指苏俄在列寧及斯大林時代实施的大规模处决、系统的镇压行为。这个词最早扬名是由1918年9月2日斯维尔德洛夫宣布开始的高压时期，苏联官方宣布10月即告结束。但是为代表的很多史学家将这个词用于整个俄国内战时期的政治迫害，这些行动一些由契卡 和布尔什维克军事情报局GRU执行。 (zh)
- Кра́сный терро́р — комплекс карательных мер, проводившихся большевиками в ходе Гражданской войны в России (1917—1924) против социальных групп, провозглашённых классовыми врагами, а также против лиц, обвинявшихся в контрреволюционной деятельности. Служил средством устрашения как антибольшевистских сил, так и не принимавшего участия в Гражданской войне населения. Террор и насилие большевики широко использовали против классовых врагов раньше, ещё до официального провозглашения декрета от 5 сентября 1918 «О красном терроре». Ф. Э. Дзержинский, один из идеологов и руководителей этой политики, определял понятие «красный террор» как «устрашение, аресты и уничтожение врагов революции по принципу их классовой принадлежности». В настоящее время термин «красный террор» имеет два определения:
* Для части историков понятие красный террор включает в себя всю репрессивную политику советской власти, начиная с самосудов октября 1917-го, и определяется как логическое продолжение Октябрьской революции; красный террор начался ранее белого террора и был неизбежен, так как большевистское насилие, обоснованное марксизмом как диктатура пролетариата, было направлено не против действующего сопротивления, а против провозглашённых вне закона слоёв общества: дворян, помещиков, офицеров, священников, кулаков, казаков, учёных, промышленников и тому подобных.
* Другая часть историков характеризует красный террор как крайнюю и вынужденную, защитную и ответную меру, как реакцию против белого террора и международной интервенции, и считает началом красного террора постановление СНК РСФСР от 5 сентября 1918 «О красном терроре» (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Teror Merah adalah sebuah kampanye , penyiksaan, dan operasi sistematis yang dilakukan oleh Bolshevik setelah permulaan Perang Saudara Rusia pada 1918. mendeskripsikan Teror Merah secara resmi diumumkan pada September 1918 oleh Yakov Sverdlov dan berakhir sekitar Oktober 1918. Namun, istilah tersebut kemudian ditujukan kepada represi politik pada seluruh masa Perang Saudara (1918–1922).Cheka (polisi rahasia Bolshevik) melakukan represi massal. Perkiraan jumlah orang yang tewas pada masa Teror Merah berkisar dari 10,000 sampai lebih dari satu setengah juta orang. (in)
- 적색 테러는 혁명 세력과 반정부 세력 , 공산주의 정부가 일으키는 테러이다. 대의어로 복고 세력과 정부가 일으키는 테러를 백색 테러라고 부른다. 본래 러시아 소비에트 연방 사회주의 공화국에서 일어난 것으로, 볼셰비키가 주로 볼셰비키 비밀 경찰인 체카를 통해 수행한 정치적 탄압과 처형 운동이었다. 러시아 내전이 시작된 후인 1918년 8월 말에 시작되어 1922년까지 지속되었다. 이 테러를 의미하는 용어인 적색 테러는 나중에 공산주의 또는 공산주의 계열 그룹에 의해 수행된 다른 테러의 이름에도 사용되기 시작하였다. (ko)
- 赤色テロ（せきしょくテロ）とは、革命勢力や反政府勢力、共産主義国が起こすテロである。対義語で、復古勢力や政府が起こすテロは白色テロと呼ばれる。 (ja)
- Met de Rode Terreur (Russisch: красный террор, krasniij terror) bedoelt men de moorden, marteling en onderdrukking van burgers en (krijgs)gevangenen door de bolsjewistische communisten tijdens de Russische Revolutie en de Russische Burgeroorlog. Schattingen van het aantal dodelijke slachtoffers door de Rode Terreur reiken van 50.000 tot anderhalf miljoen. De Witten deden soortgelijke handelingen, wat bekend staat als de . (nl)
- Röd terror är en beteckning på terrortaktik från röda sidan i inbördeskrig som har politiska motsättningar som grund. Den röda sidan åsyftar oftast revolutionärer eller socialister. Friedrich Engels beskrivning av revolution pekar på terror: (sv)
- Черво́ний теро́р — насильницькі заходи, що здійснювалися більшовиками проти широких соціальних груп, які були оголошені «класовими ворогами», включно з робітниками та селянами, та звинувачувалися в «контрреволюційній діяльності». (uk)
- 红色恐怖亦稱赤色恐怖（俄語：Кра́сный терро́р；英語：Red Terror）。如蘇維埃政權為懲治反對勢力，決定實行紅色恐怖，而把對手的對抗或鎮壓行為稱之為白色恐怖。毛澤東的武装革命政权的紅色恐怖和蔣中正對抗共產勢力的白色恐怖亦是一例。在国际上红色恐怖一般指苏俄在列寧及斯大林時代实施的大规模处决、系统的镇压行为。这个词最早扬名是由1918年9月2日斯维尔德洛夫宣布开始的高压时期，苏联官方宣布10月即告结束。但是为代表的很多史学家将这个词用于整个俄国内战时期的政治迫害，这些行动一些由契卡 和布尔什维克军事情报局GRU执行。 (zh)
- الإرهاب الأحمر هو فترة قمع سياسي وقتل جماعي شنها البلاشفة عقب اندلاع الحرب الاهلية الروسية عام 1918. يستخدم المصطلح عادة ليصف القمع السياسي أثناء كامل الفترة ما بين (1917 – 1922)، وهو يختلف عن الإرهاب الأبيض الذي شنه الجيش الأبيض (من الروس وغيرهم) ضد أعدائهم البلاشفة. انتهج الإرهاب الأحمر نهج إرهاب الثورة الفرنسية. وقد نفذت قوات التشيكا (الشرطة السرية البلشفية) أعمال الإرهاب الأحمر القمعية. تقدر أعداد الأشخاص الذين لاقوا حتفهم أثناء الإرهاب الأحمر خلال الفترة القمعية الأولى بنحو 10 آلاف شخص. وتتفاوت التقديرات للعدد الكلي لضحايا القمع البلشفي بشكل كبير. يؤكد أحد المصادر على أن العدد الكلي لضحايا حملات القمع والتهدئة قد يصل إلى 1.3 مليون شخص، بينما يقدر آخر أن عدد القتلى كان 28 ألفا لكل عام، بدءا من ديسمبر 1917 وحتى فبراير 1922. لكن المصادر الأكثر موثوقية تقدر عدد القتلى الكلي بنحو 100 ألف، (ar)
- El terme Terror Roig ha estat utilitzat en diferents períodes històrics de conflicte civil per les forces contra-revolucionaries per descriure la violència i repressió exercida pels revolucionaris. En el cas de Rússia s'oposa al Terror Blanc exercit la violència organitzada i assassinats massius efectuats per l'Exèrcit Blanc durant la Guerra Civil Russa (1917-1923). Originalment el terme descrigué el període de sis setmanes d'estiu de 1794, durant la revolució francesa, que acabà amb l'execució de Robespierre el 28 de juliol, en el context del conflictiu i violent període anomenat Regnat del Terror. (ca)
- Rudý teror byla v sovětském Rusku kampaň masového uvězňování a poprav vedená vládou bolševiků. Podle Rudý teror oficiálně vyhlásil dne 2. září 1918 Jakov Sverdlov, ukončen byl v říjnu 1918. Mnoho historiků, počínaje Sergejem Melgunovem, však tento pojem používá pro celé období Ruské občanské války, tedy 1918-22. Masové represe byly vedeny bez soudních procesů tajnou policií Čeka, společně s elementy bolševické vojenské tajné služby GRU. (cs)
- Η Ερυθρά Τρομοκρατία (αγγλ. Red Terror, ρωσικά: красный террор , krasnyy teror ) στη Σοβιετική Ρωσία ήταν μια εκστρατεία πολιτικής καταστολής και μαζικών δολοφονιών που διεξήγαγαν οι Μπολσεβίκοι - κυρίως μέσω της Τσέκα, της μυστικής αστυνομίας των Μπολσεβίκων - στα μέσα του 1918 μετά την έναρξη του ρωσικού εμφυλίου πολέμου. Αναδύθηκε μετά από μια δολοφονική απόπειρα εναντίον του Βλαντιμίρ Λένιν και διαμορφώθηκε με βάση την Τρομοκρατία της Γαλλικής Επανάστασης. Επιδίωξε να εξαλείψει την αντιπολίτευση, την πολιτική διαφωνία και οποιαδήποτε άλλη απειλή για την μπολσεβικική εξουσία. (el)
- La Ruĝa teroro estis tiu metodo, per kiu la bolŝevikoj povis rezervi sian akiritan potencon kaj ekstermi siajn kontraŭulojn. La ruĝa teroro komenciĝis post la oktobra revolucio de 1917, intensiĝis forte nur post atenco kontraŭ Lenin, okazinta la 30-an de aŭgusto 1918. Post tio, la bolŝevika registaro eldonis dekreton pri la Ruĝa teroro, la 5-an de septembro. La ruĝa teroro estas forte ligita al la militkomunismo kaj staras kontraste al , kiu estis disvolvigita de la kontraŭbolŝevikaj fortoj. Dum la Rusia enlanda milito ambaŭ teroroj estis aplikitaj tre kruele. (eo)
- Der Rote Terror war – in erklärter Anknüpfung an die terreur der Französischen Revolution – die von den kommunistischen Bolschewiki nach der Oktoberrevolution 1917 in Russland begonnene Phase von Staatsterror, in der sie zur Durchsetzung ihres Machtanspruchs terroristische Mittel gegen von ihnen als konterrevolutionär verstandene Kräfte einsetzten. Der Begriff wurde von ihnen selbst geprägt und zur öffentlichen Drohung benutzt. (de)
- Terror Rojo hace referencia al conjunto de detenciones y ejecuciones realizadas por el bando bolchevique tras la Revolución Rusa. En la historiografía soviética, el terror rojo se describe como se anunció oficialmente el 2 de septiembre de 1918 por Yákov Sverdlov y terminó hacia octubre de 1918. Sin embargo, muchos historiadores, empezando por Serguéi Melgunov, aplican este término a la represión durante todo el período de la Guerra Civil Rusa, de 1918–1922. (es)
- Le terme de terreur rouge (russe : красный террор (krasnyï terror)) désigne la politique répressive d'arrestations et d'exécutions de masse appliquée en Russie soviétique par la Tchéka et l'Armée rouge pour le compte du gouvernement bolchevik durant la guerre civile russe. Elle se déroule en parallèle, et dans certains cas en réaction, à la « terreur blanche » appliquée par les Armées blanches contre-révolutionnaires. Pour l'historien Orlando Figes, la Terreur rouge était prévue depuis le début par les bolcheviks, Lev Kamenev considérant notamment que la soumission par la force de toute opposition était le seul moyen d'assurer le succès de la révolution. Selon l'historien britannique , environ 140 000 personnes ont péri à la suite de la terreur rouge. (fr)
- The Red Terror (Russian: Красный террор, romanized: krasnyj terror) in Soviet Russia was a campaign of political repression and executions carried out by the Bolsheviks, chiefly through the Cheka, the Bolshevik secret police. It started in late August 1918 after the beginning of the Russian Civil War and lasted until 1922. (en)
- Il Terrore rosso (in russo кра́сный терро́р, krásnyj terrór) fu una campagna di arresti di massa, deportazioni ed esecuzioni indirizzata verso i controrivoluzionari durante la Guerra civile russa intrapresa dai bolscevichi in seguito all'assassinio il 30 agosto 1918 del capo della Čeka di Pietrogrado, Moisej Urickij, e al tentato omicidio di Vladimir Lenin da parte della socialrivoluzionaria Fanny Kaplan. Per estensione, l'espressione venne a indicare qualsiasi atto di violenza compiuto da gruppi comunisti o a essi affiliati, in periodi di guerra civile o altro conflitto armato. (it)
- O Terror Vermelho na Rússia Soviética foi uma campanha de prisões e execuções em massa levada a cabo pelo governo bolchevique liderado por Lenin contra grupos sociais proclamados inimigos de classe, bem como contra pessoas acusadas de atividades contra-revolucionárias. Na historiografia soviética, o Terror Vermelho é descrito como oficialmente anunciado em 2 de setembro de 1918 por Yakov Sverdlov terminando aproximadamente em outubro de 1918, embora os bolcheviques usassem amplamente o terror e a violência contra os inimigos de classe antes mesmo da proclamação oficial. Para alguns historiadores, como Serghei Melgúnov, o termo se aplica a repressões durante todo o período da Guerra Civil Russa, 1917 - 1922. (pt)
- Czerwony terror (ros. красный террор) – okres nasilonych represji i masowego terroru politycznego stosowanego przez bolszewików w Rosyjskiej FSRR w latach 1918–1922. Bolszewicy posługiwali się terrorem i prześladowaniami od momentu objęcia władzy w wyniku rewolucji październikowej 1917, jednak masowego charakteru i szczególnego nasilenia nabrał on na początku września 1918. „Czerwony terror” oficjalnie wprowadzono specjalnym dekretem Rady Komisarzy Ludowych RFSRR z 5 września 1918. Miało to związek z dokonanym 30 sierpnia 1918 nieudanym zamachem na Lenina i zabiciem przez lewicowego eserowca szefa Czeki w Piotrogrodzie Moisieja Urickiego. Odtąd organy Czeki mogły stosować terror, w tym zasadę odpowiedzialności zbiorowej, na niespotykaną wcześniej skalę. W odpowiedzi na zabicie Urickiego bo (pl)
- Кра́сный терро́р — комплекс карательных мер, проводившихся большевиками в ходе Гражданской войны в России (1917—1924) против социальных групп, провозглашённых классовыми врагами, а также против лиц, обвинявшихся в контрреволюционной деятельности. Служил средством устрашения как антибольшевистских сил, так и не принимавшего участия в Гражданской войне населения. Террор и насилие большевики широко использовали против классовых врагов раньше, ещё до официального провозглашения декрета от 5 сентября 1918 «О красном терроре». В настоящее время термин «красный террор» имеет два определения: (ru)
|
