| dbo:abstract
|
- Michail Sergejewitsch Kedrow (russisch Михаил Сергеевич Кедров; * 12. Februarjul. / 24. Februar 1878greg. in Moskau; † 28. Oktober 1941 in Moskau) war ein sowjetischer Politiker und Tschekist. Kedrow war aktiver Teilnehmer an den Aufständen 1905 und 1917. Im Ersten Weltkrieg war er als Militärarzt tätig. 1917 wurde er Redakteur der Zeitung und Organisator bei den Zeitungen Rabotschi i Soldat und Soldat. Nach der Oktoberrevolution wurde Kedrow Kommissar für die Demobilisierung der kaiserlichen Armee. Ab März 1919 war er Vorsitzender einer Sonderabteilung der Tscheka. Nach dem Bürgerkrieg war er im Obersten Volkswirtschaftsrat tätig, beim Obersten Gericht der UdSSR, in der Staatlichen Plankommission und weiteren. Während der Stalinschen Säuberungen wurde er verhaftet und 1941 erschossen. 1954 wurde er rehabilitiert. (de)
- Mikhail Sergeyevich Kedrov (Russian: Михаи́л Сергеевич Кедров; 24 February (O.S. 12 February) 1878, Moscow – 28 October 1941, Kuybyshev Oblast) was a Russian Soviet communist politician, an Old Bolshevik revolutionary, secret policeman and head of the military section of the Cheka. (en)
- Michaił Siergiejewicz Kiedrow (ros. Михаил Сергеевич Кедров, ur. 12 lutego?/ 24 lutego 1878 w Moskwie, zm. 28 października 1941 w Barboszu (obwód kujbyszewski)) – rosyjski socjaldemokrata i komunista, funkcjonariusz Czeka urzędnik państwowy w ZSRR, ojciec chemika i filozofa (ros.). Studiował na Uniwersytecie Moskiewskim (nie ukończył), od 1901 członek SDPRR, bolszewik, działacz organizacji partyjnych w Niżnym Nowogrodzie, Jarosławiu i Symferopolu, w październiku 1905 organizował towarzystwa robotnicze w Kostromie. Agent KC SDPRR ds. rozpowszechniania literatury partyjnej, kierował wydawnictwem książkowym „Zierno”, w którym wydawał prace Lenina, aresztowany za działalność wywrotową, 1912 emigrował do Szwajcarii, skąd wrócił w 1916. Od maja 1917 członek Organizacji Wojskowej przy KC SDPRR(b) i Wszechrosyjskiego Biura Organizacji Bolszewickich w Piotrogrodzie, redaktor gazety „Sołdatskaja prawda”, wydawał gazety „Raboczij i sołdat” i „Sołat”, od listopada 1917 członek Kolegium Ludowego Komisariatu ds. Wojskowych, komisarz ds. demobilizacji rosyjskiej armii. Od września 1918 szef Wydziału Wojskowego, a od stycznia 1919 Wydziału Specjalnego Czeki, jednocześnie od marca 1919 członek Kolegium Czeki. Jeden z kierowników organów karnych władzy radzieckiej, organizował ogłoszenie „wrogów ludu” i przeprowadzanie represji w szeregach Armii Czerwonej. Od maja 1919 specjalny pełnomocnik Czeki w Wołogdzie, później na Frontach Południowym i Zachodnim. Znany z wyjątkowego okrucieństwa, m.in. z utopienia dwóch wziętych do niewoli „białych” oficerów i z planów wymordowania ludności Wołogdy i innych miast na północy Rosji. Wielokrotnie kierował komisjami ds. weryfikacji i oczyszczania różnych organów państwowych, od końca 1919 przewodniczący Wszechrosyjskiej Komisji ds. Poprawy Stanu Sanitarnego Republiki, od marca 1920 członek specjalnej komisji rządowej do zbadania okrucieństwa zachodnich interwentów i „białych” na północy Rosji. 1921-1924 pełnomocnik Czeki/GPU w rejonie Morza Kaspijskiego, Od 1924 pracował w Najwyższej Radzie Gospodarki Narodowej i Ludowym Komisariacie Ochrony Zdrowia, 1926-1927 młodszy pomocnik prokuratora Specjalnej Prokuratury Wojskowej Sądu Najwyższego ZSRR, 1931-1934 członek Prezydium Państwowej Komisji Planowania (Gospłanu) ZSRR, od 1934 dyrektor Wojskowego Instytutu Medycznego, 1936-1937 starszy pracownik naukowy Instytutu Neurochirurgicznego. Odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru. W kwietniu 1939 aresztowany i osadzony w wewnętrznym więzieniu NKWD, 9 lipca 1941 na rozprawie został uniewinniony, jednak mimo to później został rozstrzelany na osobiste polecenie Ławrientija Berii. W 1953 pośmiertnie zrehabilitowany. (pl)
- Михаи́л Серге́евич Ке́дров (12 (24) февраля 1878 года — 1 ноября 1941 года, Саратов) — российский революционер, старый большевик, ответственный сотрудник органов ВЧК в Гражданскую войну. В 1939 году арестован, расстрелян в ноябре 1941 года. Реабилитирован посмертно. (ru)
- Кедров Михайло Сергійович (12 лютого 1878 — 28 жовтня 1941) — революціонер, чекіст, засновник і організатор перших концтаборів. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Mikhail Sergeyevich Kedrov (Russian: Михаи́л Сергеевич Кедров; 24 February (O.S. 12 February) 1878, Moscow – 28 October 1941, Kuybyshev Oblast) was a Russian Soviet communist politician, an Old Bolshevik revolutionary, secret policeman and head of the military section of the Cheka. (en)
- Михаи́л Серге́евич Ке́дров (12 (24) февраля 1878 года — 1 ноября 1941 года, Саратов) — российский революционер, старый большевик, ответственный сотрудник органов ВЧК в Гражданскую войну. В 1939 году арестован, расстрелян в ноябре 1941 года. Реабилитирован посмертно. (ru)
- Кедров Михайло Сергійович (12 лютого 1878 — 28 жовтня 1941) — революціонер, чекіст, засновник і організатор перших концтаборів. (uk)
- Michail Sergejewitsch Kedrow (russisch Михаил Сергеевич Кедров; * 12. Februarjul. / 24. Februar 1878greg. in Moskau; † 28. Oktober 1941 in Moskau) war ein sowjetischer Politiker und Tschekist. Kedrow war aktiver Teilnehmer an den Aufständen 1905 und 1917. Im Ersten Weltkrieg war er als Militärarzt tätig. 1917 wurde er Redakteur der Zeitung und Organisator bei den Zeitungen Rabotschi i Soldat und Soldat. Nach der Oktoberrevolution wurde Kedrow Kommissar für die Demobilisierung der kaiserlichen Armee. Ab März 1919 war er Vorsitzender einer Sonderabteilung der Tscheka. Nach dem Bürgerkrieg war er im Obersten Volkswirtschaftsrat tätig, beim Obersten Gericht der UdSSR, in der Staatlichen Plankommission und weiteren. (de)
- Michaił Siergiejewicz Kiedrow (ros. Михаил Сергеевич Кедров, ur. 12 lutego?/ 24 lutego 1878 w Moskwie, zm. 28 października 1941 w Barboszu (obwód kujbyszewski)) – rosyjski socjaldemokrata i komunista, funkcjonariusz Czeka urzędnik państwowy w ZSRR, ojciec chemika i filozofa (ros.). (pl)
|
.jpg?width=300)
.jpg?width=300){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
