| dbo:abstract
|
- Els hidrònims de l'antic europeu (en alemany Alteuropäisch, en anglès Old European), fan referència als hidrònims que han quedat en una llengua arcaica (coneguda també com a paleoeuropeu), que és el terme encunyat per Hans Krahe el 1964 per a designar la llengua europea de l'estrat més antic reconstruïda gràcies a la hidronímia existent a l'Europa Central i Oriental. Krahe datà aquests hidrònims, pregermànics i precèltics, al segon mil·lenni aC. (ca)
- Die alteuropäische Hydronymie ist ein Netzwerk von Gewässernamen in Mittel- und Westeuropa, die nach einer Hypothese von Hans Krahe aus einer indogermanischen Sprache stammen, die vor der Verbreitung der germanischen und keltischen Sprachen in Europa gesprochen wurden. Diese Vorstellung von „Alteuropa“ ist von der Verwendung von Alteuropa für vorindogermanische Sprachgemeinschaften in Südosteuropa, wie sie Marija Gimbutas geprägt hat, zu unterscheiden. (de)
- El antiguo europeo (en alemán, Alteuropäisch) es el término utilizado por Hans Krahe (1964) para el idioma del estrato más antiguo de la hidronimia (nombres de ríos) en la Europa Central y Occidental. El origen de estos nombres de los ríos es pregermánico y precelta, y fue fechado por Krahe en el II milenio a. C. A este estrato europeo primitivo Krahe lo designó como Alteuropäisch, y sus seguidores hispánicos usaron el término "paleoeuropeo". Existen una serie de ríos europeos con nombres claramente indoeuropeos, pero que no se pueden asignar a ningún grupo lingüístico indoeuropeo conocido. Estos topónimos se distribuyen por toda la Europa Central y del Norte, llegando por el sur hasta las tres penínsulas mediterráneas: la ibérica, la itálica y la balcánica. En su zona de distribución apenas existe hidronimia no indoeuropea. Entre los autores posteriores que han continuado el trabajo de Hans Krahe se encuentran Javier de Hoz, para los ríos españoles, y Edelmiro Bascuas para los ríos gallegos. (es)
- Paléo-européen (en allemand alteuropäisch, en anglais Old European) est le terme utilisé par Hans Krahe (1964) pour désigner la langue de la couche d'hydronymie européenne reconstituée la plus ancienne en Europe centrale et orientale. Ces hydronymes sont prégermaniques et préceltiques et sont datés par Krahe du IIe millénaire av. J.-C. (fr)
- Old European (German: Alteuropäisch) is the term used by Hans Krahe (1964) for the language of the oldest reconstructed stratum of European hydronymy (river names) in Central and Western Europe. (en)
- Oudeuropees (alteuropäisch) is de term die in 1964 door gebruikt werd voor de taal van de oudste gereconstrueerde laag van hydroniemen (riviernamen) in Centraal- en West-Europa. Dit zou een vroege Indo-Europese taal zijn uit het 2e millennium v.Chr. (de Europese Bronstijd), nog voor het ontstaan en uitbreiding van de Germaanse en Keltische talen. "Oudeuropees" in deze zin is niet te verwarren met de term zoals deze wordt gebruikt door Marija Gimbutas, die deze term toepast op het Pre-Indo-Europese neolithische Europa. Oudeuropese riviernamen zijn te vinden in de Baltische regio, het zuiden van Scandinavië, Centraal-Europa, Frankrijk, de Britse Eilanden en in mindere mate op de Iberische- en Italiaanse schiereilanden. Dit gebied wordt in verband gebracht met de verspreiding van latere "Westelijke" Indo-Europese dialecten als de Keltische, Italische, Germaanse, Baltische en Illyrische talen. Opvallend afwezig zijn de Balkan en Griekenland, evenals delen van Oost-Europa met een Oost-Slavische en Fins-Oegrische bevolking. Krahe lokaliseert het kerngebied als zich uitstrekkend van de Baltische regio via West-Polen en Duitsland naar de Zwitserse Hoogvlakte en de bovenloop van de Donau ten noorden van de Alpen. De Oud-Europese riviernamen van Zuid-Frankrijk, Italië en Spanje zouden later ingevoerd zijn, waarbij ze Pre-Indo-Europese talen vervingen. Dit zou overeenkomen met Italisch, Keltische en Illyrische invasies van rond 1300 v.Chr. De Duitse taalkundige Theo Vennemann daarentegen heeft in zijn Vascoonssubstraattheorie gesuggereerd dat de taal van de Oud-Europese hydronymen een Pre-Indo-Europese agglutinerende taal moet zijn geweest. (nl)
- Hydronimy staroeuropejskie – hydronimy (nazwy zbiorników wodnych) w hipotetycznych językach staroeuropejskich. Określenie „staroeuropejskie” (niem. alteuropäisch) zostało wprowadzone w 1964 przez Hansa Krahego na oznaczenie języka najstarszej zrekonstruowanej warstwy hydronimów w środkowej i zachodniej Europie z okresu przedgermańskiego i przedceltyckiego. Są one datowane przez Krahego na II tysiąclecie przed naszą erą. Według jednej z teorii, język hydronimów staroeuropejskich ma charakter aglutynacyjny i przedindoeuropejski (zobacz: przedindoeuropejski substrat językowy). Terminu staroeuropejski w znaczeniu lingwistycznym nie powinno się mylić z tym samym określeniem użytym przez Mariję Gimbutas na oznaczenie neolitycznej kultury starej Europy. (pl)
- Древнеевропейская гидронимия (нем. alteuropäische Hydronymie) — древнейшие (предположительно докельтские и догерманские) названия рек и водоёмов в Центральной и Западной Европе. Термин «древняя Европа» ввёл Ханс Краэ в своей работе 1964 г. Краэ относил данные гидронимы к бронзовому веку, 2 тысячелетию до н. э. Открытым остаётся вопрос об индоевропейском или ином происхождении данных гидронимов. Краэ обнаружил, что общие корни в «древнеевропейских» названиях рек встречаются в регионе Балтийского моря, на юге Скандинавии, в Центральной Европе, Франции, на Британских островах, Иберийском и Апеннинском полуостровах. На этих землях позднее проживали носители «кентумных» индоевропейских языков — кельтских, италийских, германских и иллирийского, а также «сатемных» балтийских. Исключением являются Балканы, Греция и Восточная Европа. В дальнейшем теорию Краэ поддержал Тео Феннеманн. (ru)
- Гідроніми стародавньої Європи (нім. alteuropäisch за Гансом Крае) — найдавніші (імовірно та догерманські) назви річок і водойм у Центральній та Західній Європі. Термін «Стародавня Європа» у цьому сенсі запровадив Ганс Крае у своїй праці 1964 року Крае вважав, що згадані гідроніми виникли у період бронзової доби, 2 тисячоліття до н. е. Відкритим залишається питання про індоєвропейське або інше походження цих гідронімів. Крае виявив, що спільне коріння в «давньоєвропейських» назвах річок зустрічається в регіоні Балтійського моря, на півдні Скандинавії, в Центральній Європі, Франції, на Британських островах, Іберійському і Апеннінському півостровах. На цих землях пізніше проживали носії «кентумних» індоєвропейських мов (див. статтю Ізоглоса кентум-сатем) — кельтських, італійських, німецьких, балтійських і іллірійської. Винятком є Балкани, Греція та Східна Європа. Згодом теорію Ганса Крае підтримав . (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Els hidrònims de l'antic europeu (en alemany Alteuropäisch, en anglès Old European), fan referència als hidrònims que han quedat en una llengua arcaica (coneguda també com a paleoeuropeu), que és el terme encunyat per Hans Krahe el 1964 per a designar la llengua europea de l'estrat més antic reconstruïda gràcies a la hidronímia existent a l'Europa Central i Oriental. Krahe datà aquests hidrònims, pregermànics i precèltics, al segon mil·lenni aC. (ca)
- Die alteuropäische Hydronymie ist ein Netzwerk von Gewässernamen in Mittel- und Westeuropa, die nach einer Hypothese von Hans Krahe aus einer indogermanischen Sprache stammen, die vor der Verbreitung der germanischen und keltischen Sprachen in Europa gesprochen wurden. Diese Vorstellung von „Alteuropa“ ist von der Verwendung von Alteuropa für vorindogermanische Sprachgemeinschaften in Südosteuropa, wie sie Marija Gimbutas geprägt hat, zu unterscheiden. (de)
- Paléo-européen (en allemand alteuropäisch, en anglais Old European) est le terme utilisé par Hans Krahe (1964) pour désigner la langue de la couche d'hydronymie européenne reconstituée la plus ancienne en Europe centrale et orientale. Ces hydronymes sont prégermaniques et préceltiques et sont datés par Krahe du IIe millénaire av. J.-C. (fr)
- Old European (German: Alteuropäisch) is the term used by Hans Krahe (1964) for the language of the oldest reconstructed stratum of European hydronymy (river names) in Central and Western Europe. (en)
- El antiguo europeo (en alemán, Alteuropäisch) es el término utilizado por Hans Krahe (1964) para el idioma del estrato más antiguo de la hidronimia (nombres de ríos) en la Europa Central y Occidental. El origen de estos nombres de los ríos es pregermánico y precelta, y fue fechado por Krahe en el II milenio a. C. A este estrato europeo primitivo Krahe lo designó como Alteuropäisch, y sus seguidores hispánicos usaron el término "paleoeuropeo". (es)
- Hydronimy staroeuropejskie – hydronimy (nazwy zbiorników wodnych) w hipotetycznych językach staroeuropejskich. Określenie „staroeuropejskie” (niem. alteuropäisch) zostało wprowadzone w 1964 przez Hansa Krahego na oznaczenie języka najstarszej zrekonstruowanej warstwy hydronimów w środkowej i zachodniej Europie z okresu przedgermańskiego i przedceltyckiego. Są one datowane przez Krahego na II tysiąclecie przed naszą erą. Według jednej z teorii, język hydronimów staroeuropejskich ma charakter aglutynacyjny i przedindoeuropejski (zobacz: przedindoeuropejski substrat językowy). (pl)
- Oudeuropees (alteuropäisch) is de term die in 1964 door gebruikt werd voor de taal van de oudste gereconstrueerde laag van hydroniemen (riviernamen) in Centraal- en West-Europa. Dit zou een vroege Indo-Europese taal zijn uit het 2e millennium v.Chr. (de Europese Bronstijd), nog voor het ontstaan en uitbreiding van de Germaanse en Keltische talen. "Oudeuropees" in deze zin is niet te verwarren met de term zoals deze wordt gebruikt door Marija Gimbutas, die deze term toepast op het Pre-Indo-Europese neolithische Europa. (nl)
- Древнеевропейская гидронимия (нем. alteuropäische Hydronymie) — древнейшие (предположительно докельтские и догерманские) названия рек и водоёмов в Центральной и Западной Европе. Термин «древняя Европа» ввёл Ханс Краэ в своей работе 1964 г. Краэ относил данные гидронимы к бронзовому веку, 2 тысячелетию до н. э. Открытым остаётся вопрос об индоевропейском или ином происхождении данных гидронимов. В дальнейшем теорию Краэ поддержал Тео Феннеманн. (ru)
- Гідроніми стародавньої Європи (нім. alteuropäisch за Гансом Крае) — найдавніші (імовірно та догерманські) назви річок і водойм у Центральній та Західній Європі. Термін «Стародавня Європа» у цьому сенсі запровадив Ганс Крае у своїй праці 1964 року Крае вважав, що згадані гідроніми виникли у період бронзової доби, 2 тисячоліття до н. е. Відкритим залишається питання про індоєвропейське або інше походження цих гідронімів. Згодом теорію Ганса Крае підтримав . (uk)
|
