| dbo:abstract
|
- الأمير ايزيسلاف الأول (1024 – 1078) ابن يارسلاف الحكيم أمير توروف (1042 - 1052) والأمير المعظم في كييف منذ عام 1054. (ar)
- Iziaslav I de Kíev, nascut com a Iziaslav Iaroslàvitx, (1024 – 3 d'octubre de 1078) va ser príncep de Turov i sobirà de la Rus de Kíev durant dues èpoques, entre 1054 i 1073, i des de 1076 fins a 1078. Fill gran del príncep Iaroslav el Savi, Iziaslav fou un dels autors de l'anomenada Pravda Iaroslavitxei, que formà part del primer codi de lleis de la història russa, la coneguda com a Russkaia Pravda. (ca)
- Izjaslav Jaroslavič (rusky Изяслав Ярославич; 1024 – 3. října 1078) byl kníže Turova (před rokem 1054), novgorodský kníže (1152–1154) a kníže Kyjevské Rusi (1154–1068, 1069–1073 a 1077–1078. Byl nejstarším synem Jaroslava Moudrého a Ingegerdy Švédské. Po smrti svého otce se Izjaslav stal knížetem Kyjevské Rusi společně se svými bratry Vselovodem a Svjatoslavem. Této trojici se říkalo Jaroslavci, něco jako římský triumviát. Jaroslavci se ale už asi v roce 1070 rozpadli a bratři začali proti sobě válčit. První zemřel Svjatoslav poté, co mu měl být při chirurgickém zákroku odstraněn nádor. Poté zemřel Izjaslav v bitvě nedaleko Černigova po zákeřné ráně do zad. (cs)
- Ο Ιζιασλάβ Α΄ Γιαροσλάβιτς, ρωσ. Изяслав Ярославич (1024 - 3 Οκτωβρίου 1078) από τον Οίκο των Ρουρικιδών ήταν πρίγκιπας του Τουρόβ (1045-52) και μεγάλος πρίγκιπας του Κιέβου (1054). (el)
- Iziaslav I de Kiev (Iziaslav Yaroslávich) (1024 – 3 de octubre de 1078) fue un príncipe de Turov y soberano del Rus de Kiev desde el 1054 al 1073 y del 1076 al 1078. Hijo mayor de Yaroslav I el Sabio, fue uno de los autores de la Pravda Yaroslávichey, la cual es parte del primer código de leyes ruso llamado Justicia de la Rus (Rúskaya Pravda). A Iziaslav se le acredita la fundación del Monasterio de las Cuevas de Kiev. Iziaslav entregó el control del monasterio a los monjes Antonianos, quienes fundaron un monasterio construido por los arquitectos de Constantinopla. Según la Primera Crónica Rusa, a principios del siglo XI, , un monje ortodoxo del Monasterio Esphigmenou en el Monte Athos, vuelve a Rus de Kiev como un misionero monástico. Él se instaló en una cueva del monte de Bérestov, el cual pasaba cerca del río Dniéper, y luego de un tiempo obtuvo una comunidad de discípulos. En 1043 su padre, Yaroslav el Sabio, hizo un acuerdo con el rey Casimiro I el Restaurador en el que Casimiro reconocía a como parte de Kiev. El pacto fue sellado con dos casamientos— Casimiro con Dobroniega, la hermana de Yaroslav; e Iziaslav con Gertrudis, hermana de Casimiro. Con su esposa, Iziaslav tuvo tres hijos: Yaropolk, Mstislav y Sviatopolk. Como resultado de una revuelta popular en 1068, Iziaslav fue desterrado y huyó a Polonia. Un año después tomó Kiev gracias a la ayuda del ejército polaco; sin embargo, en 1073 fue nuevamente expulsado por sus hermanos. En 1076 retomó Kiev, pero murió al poco tiempo, en una batalla contra los príncipes Оleg Sviatoslávich y . (es)
- Isjaslaw I. Jaroslawitsch (* 1024; † 3. Oktober 1078) war Großfürst von Kiew von 1054 bis 1073 und von 1077 bis 1078. Er entstammt dem Geschlecht der Rurikiden und war Sohn Jaroslaws des Weisen und dessen Frau Ingigerd Olafsdottir von Schweden. (de)
- Iziaslav Yaroslavich (Old East Slavic: Изѧславь Ѩрославичь; Russian: Изяслав Ярославич; Ukrainian: Ізяслав Ярославич; 1024 – 3 October 1078, baptized as Demetrius) was a Kniaz' (Prince) of Turov and Grand Prince of Kiev from 1054. Iziaslav's children Yaropolk and Sviatopolk would rule the Turov Principality. Their authority was mainly challenged by the of Rostislav Vsevolodovich. (en)
- Iziaslav Iaroslavovitch (en russe : Изяслав Ярославич et en ukrainien : Ізяслав Ярославич), dit Iziaslav Ier, est un Grand-prince de la Rus' de Kiev de la dynastie des Riourikides (né en 1024 à Novgorod et mort le 3 octobre 1078 à Nijyn), qui régna de 1054 à 1068, puis de 1069 à 1073 et enfin de 1076 à 1078. Fils de Iaroslav le Sage et d'Ingigerd de Suède, il est également Prince de Turov de 1045 à 1052, ainsi que de Novgorod de 1052 à 1054. (fr)
- Iziaslav Yaroslavich (1024 – 3 Oktober 1078, nama baptisnya Demetrius) adalah (in)
- Izjaslav I di Kiev (nella Saga norrena Harald, in russo: Изяслав I Яарославич?) (1024 – 1078) è stato Gran Principe di Kiev dal 1054 al 1073 e dal 1076 al 1078. Maggiore tra i figli di Jaroslav I, fu uno degli autori della Pravda Jaroslavičej che è parte del primo codice di leggi russo chiamato Russkaja Pravda. Nel 1068, in seguito ad una rivolta popolare, Izjaslav venne deposto e espulso da Kiev e fuggì in Polonia. Nel 1069, grazie all'aiuto dell'esercito polacco, riprese Kiev ma fu spodestato dai suoi fratelli nel 1073. Izjaslav, tramite il proprio figlio Jaropolk, si rivolse all'imperatore tedesco, al re di Polonia ed al Papa per ottenere nuovi appoggi. Nel 1077 riuscì a riconquistare Kiev ancora una volta, ma poco dopo cadde durante una guerra intestina con i principi Oleg e Boris, suoi fratelli, nella battaglia di Černigov. (it)
- イジャスラフ1世（Изѧславъ, 1024年 - 1078年10月3日）は、キエフ大公（在位：1054年 - 1068年、1069年 - 1073年、1076年 - 1078年）。父はヤロスラフ1世、母はスウェーデン王オーロフの娘インゲゲルド。 (ja)
- 이자슬라프 1세(러시아어: Изяслав Ярославич 이자슬라프 야로슬라비치[*], 1024년 ~ 1078년)는 키예프 대공국의 대공(재위: 1054년 ~ 1073년)이다. 류리크 왕조 출신이다. (ko)
- Izjaslav Jaroslavitsj (Russisch: Изяслав Ярославич) (1024- Nizjyn, 3 oktober 1078), zoon van Jaroslav de Wijze en zijn vrouw Ingegerd (ca. 1002 - 10 februari 1050, dochter van Olof II van Zweden en Estrid van Mecklenburg), was vorst van Kiev vanaf 1054. Izjaslav werd vorst van Toerov en in 1052 van Novgorod. Volgens het testament van zijn vader werd hij na diens overlijden in 1054 vorst van Kiev. Izjaslav was een van de auteurs van de Pravda Jaroslavitsjej, een onderdeel van de , het eerste wetboek van de Kievse Roes. Ook gaf hij de monniken van het Holenklooster van Kiev de hele berg waar hun gangen in lagen, en liet er door bouwmeesters uit Constantinopel een fraaie kerk bouwen. In 1068 werd Izjaslav verjaagd door een opstand in Kiev, veroorzaakt door zijn weigering om een oorlog te beginnen tegen de Koemanen. Het jaar daarop kon hij Kiev weer veroveren met hulp van een Pools leger. In 1073 moest Izjaslav opnieuw vluchten, nu voor zijn eigen broers. Izjaslav zocht hulp in Polen, Duitsland en bij de paus. De Paus zond Izjaslav in 1075 een kroon, als teken dat hij hem als de wettige vorst zag. De kroon en de bijbehorende titel "Koning van de Roes" ging later over naar de vorsten van Wolynië. In 1215 werd de titel gewijzigd in "Rex Galiciae et Lodomeriae" (koning van Galicië en Wolynië), en ging achtereenvolgens over op de Hongaarse koningen, Poolse koningen, en (na de Poolse Delingen) op de Oostenrijkse keizers als Koninkrijk Galicië en Lodomerië. De laatste met de titel was Karel I van Oostenrijk, tot 1918. In 1076 kon hij zijn positie terugwinnen. Twee jaar later voerde Izjaslav een campagne tegen de opstandige prinsen Oleg Svjatoslavitsj en Boris Vjatsjeslavitsj. Hoewel die zich hadden teruggetrokken uit de stad Tsjernihiv, besloot Izjaslav de stad te belegeren. Oleg en Boris probeerden de stad te ontzetten en het kwam bij Nizjyn tot een veldslag. Oleg en Boris werden verslagen maar Izjaslav sneuvelde. Boris sneuvelde ook maar Oleg vluchtte naar de Chazaren. Die namen hem gevangen en zonden hem naar de keizer in Constantinopel, die Oleg in ballingschap zond. Hij zou op Rodos met een Byzantijnse edelvrouw zijn getrouwd maar dat is misschien alleen maar legende. Uiteindelijk wist Oleg na een aantal jaren met hulp van Koemaanse stammen Tsjernihiv opnieuw in bezit te krijgen, waar hij in 1115 overleed en werd begraven. (nl)
- Iziaslau I de Quieve (1024 - 3 de outubro de 1078) (cnezo), grão-príncipe de Quieve a partir de 1054. (pt)
- Izjasław I (st.rus.. Изѧславъ) (ur. ok. 1024, zm. 3 października 1078 pod Czernihowem) – książę turowski, książę nowogrodzki w latach 1052–1054, wielki książę kijowski w latach: 1054–1068, 1069–1073 oraz 1077–1078. (pl)
- Iziaslav I, född 1024, stupad i strid 3 oktober 1078, var storfurste av Kiev tre gånger: 1054–1068, 1069–1073 och 1076–1078. Han var son till Jaroslav I (död 1054) och Ingegerd Olofsdotter av Sverige (död 1050). (sv)
- Изясла́в Яросла́вич (в крещении Дими́трий; 1024—3 октября 1078, Нежатина Нива, близ Чернигова) — князь туровский (до 1054), новгородский князь (1052—1054), великий князь киевский (1054—1068, 1069—1073 и 1077—1078). (ru)
- 伊贾斯拉夫一世·雅罗斯拉维奇（1024年－1078年10月3日），古罗斯王公，图罗夫王公（？~1052年），诺夫哥罗德王公（1052年~1054年），基辅大公（1054年~1068年，1069年~1073年，1077年~1078年）。在位期間與諸弟不和，互相攻伐，基輔羅斯陷入小分裂，最終由其弟弗謝沃洛德一世再度統一基輔羅斯。 (zh)
- Ізясла́в Яросла́вич (у хрещенні Дмитро; дав.-рус. Изѧславь Ӕрославичь; 1024 — 3 жовтня 1078) — руський князь із династії Рюриковичів. Великий князь київський (1054—1068, 1069—1073, 1077—1078). Князь турівський (1042—1052) і новгородський (1052—1054). Третій син великого князя київського Ярослава Мудрого. Зять польського короля Мешка ІІ (з 1043). За батьковим заповітом отримав Київ, а також Новгордську, Турівську і Деревлянську землі. Разом з братами — чернігівським князем Святославом і переяславським князем Всеволодом — утворив тріумвірат, що правив Руссю близько 20 років. 1066 року розбив полоцького князя Всеслава, що претендував на Новгород; 1067 року ув'язнив його у Києві. 1068 року разом із братами зазнав поразки від половців на річці Альта. Внаслідок повстання киян утік до Польщі, після чого повсталі передали місто Всеславу. 1069 року повернув собі Київ за допомоги польського війська Болеслава ІІ. 1073 року вигнаний зі столиці своїм братом Святославом за підтримки Всеволода. Безуспішно шукав допомоги в Польщі та Німеччині. Зблизився із римським папою Григорієм VII, який називав його «королем Русі» і коронував у Римі його сина Ярополка та надав останньому лен святого престолу Руське королівство. Повернувся до Києва після смерті Святослава. Загинув у битві на Ніжатиній ниві, допомагаючи Всеволодові відстояти Чернігівське князівство від претендентів. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- الأمير ايزيسلاف الأول (1024 – 1078) ابن يارسلاف الحكيم أمير توروف (1042 - 1052) والأمير المعظم في كييف منذ عام 1054. (ar)
- Iziaslav I de Kíev, nascut com a Iziaslav Iaroslàvitx, (1024 – 3 d'octubre de 1078) va ser príncep de Turov i sobirà de la Rus de Kíev durant dues èpoques, entre 1054 i 1073, i des de 1076 fins a 1078. Fill gran del príncep Iaroslav el Savi, Iziaslav fou un dels autors de l'anomenada Pravda Iaroslavitxei, que formà part del primer codi de lleis de la història russa, la coneguda com a Russkaia Pravda. (ca)
- Ο Ιζιασλάβ Α΄ Γιαροσλάβιτς, ρωσ. Изяслав Ярославич (1024 - 3 Οκτωβρίου 1078) από τον Οίκο των Ρουρικιδών ήταν πρίγκιπας του Τουρόβ (1045-52) και μεγάλος πρίγκιπας του Κιέβου (1054). (el)
- Isjaslaw I. Jaroslawitsch (* 1024; † 3. Oktober 1078) war Großfürst von Kiew von 1054 bis 1073 und von 1077 bis 1078. Er entstammt dem Geschlecht der Rurikiden und war Sohn Jaroslaws des Weisen und dessen Frau Ingigerd Olafsdottir von Schweden. (de)
- Iziaslav Yaroslavich (Old East Slavic: Изѧславь Ѩрославичь; Russian: Изяслав Ярославич; Ukrainian: Ізяслав Ярославич; 1024 – 3 October 1078, baptized as Demetrius) was a Kniaz' (Prince) of Turov and Grand Prince of Kiev from 1054. Iziaslav's children Yaropolk and Sviatopolk would rule the Turov Principality. Their authority was mainly challenged by the of Rostislav Vsevolodovich. (en)
- Iziaslav Iaroslavovitch (en russe : Изяслав Ярославич et en ukrainien : Ізяслав Ярославич), dit Iziaslav Ier, est un Grand-prince de la Rus' de Kiev de la dynastie des Riourikides (né en 1024 à Novgorod et mort le 3 octobre 1078 à Nijyn), qui régna de 1054 à 1068, puis de 1069 à 1073 et enfin de 1076 à 1078. Fils de Iaroslav le Sage et d'Ingigerd de Suède, il est également Prince de Turov de 1045 à 1052, ainsi que de Novgorod de 1052 à 1054. (fr)
- Iziaslav Yaroslavich (1024 – 3 Oktober 1078, nama baptisnya Demetrius) adalah (in)
- イジャスラフ1世（Изѧславъ, 1024年 - 1078年10月3日）は、キエフ大公（在位：1054年 - 1068年、1069年 - 1073年、1076年 - 1078年）。父はヤロスラフ1世、母はスウェーデン王オーロフの娘インゲゲルド。 (ja)
- 이자슬라프 1세(러시아어: Изяслав Ярославич 이자슬라프 야로슬라비치[*], 1024년 ~ 1078년)는 키예프 대공국의 대공(재위: 1054년 ~ 1073년)이다. 류리크 왕조 출신이다. (ko)
- Iziaslau I de Quieve (1024 - 3 de outubro de 1078) (cnezo), grão-príncipe de Quieve a partir de 1054. (pt)
- Izjasław I (st.rus.. Изѧславъ) (ur. ok. 1024, zm. 3 października 1078 pod Czernihowem) – książę turowski, książę nowogrodzki w latach 1052–1054, wielki książę kijowski w latach: 1054–1068, 1069–1073 oraz 1077–1078. (pl)
- Iziaslav I, född 1024, stupad i strid 3 oktober 1078, var storfurste av Kiev tre gånger: 1054–1068, 1069–1073 och 1076–1078. Han var son till Jaroslav I (död 1054) och Ingegerd Olofsdotter av Sverige (död 1050). (sv)
- Изясла́в Яросла́вич (в крещении Дими́трий; 1024—3 октября 1078, Нежатина Нива, близ Чернигова) — князь туровский (до 1054), новгородский князь (1052—1054), великий князь киевский (1054—1068, 1069—1073 и 1077—1078). (ru)
- 伊贾斯拉夫一世·雅罗斯拉维奇（1024年－1078年10月3日），古罗斯王公，图罗夫王公（？~1052年），诺夫哥罗德王公（1052年~1054年），基辅大公（1054年~1068年，1069年~1073年，1077年~1078年）。在位期間與諸弟不和，互相攻伐，基輔羅斯陷入小分裂，最終由其弟弗謝沃洛德一世再度統一基輔羅斯。 (zh)
- Izjaslav Jaroslavič (rusky Изяслав Ярославич; 1024 – 3. října 1078) byl kníže Turova (před rokem 1054), novgorodský kníže (1152–1154) a kníže Kyjevské Rusi (1154–1068, 1069–1073 a 1077–1078. Byl nejstarším synem Jaroslava Moudrého a Ingegerdy Švédské. (cs)
- Iziaslav I de Kiev (Iziaslav Yaroslávich) (1024 – 3 de octubre de 1078) fue un príncipe de Turov y soberano del Rus de Kiev desde el 1054 al 1073 y del 1076 al 1078. Hijo mayor de Yaroslav I el Sabio, fue uno de los autores de la Pravda Yaroslávichey, la cual es parte del primer código de leyes ruso llamado Justicia de la Rus (Rúskaya Pravda). (es)
- Izjaslav I di Kiev (nella Saga norrena Harald, in russo: Изяслав I Яарославич?) (1024 – 1078) è stato Gran Principe di Kiev dal 1054 al 1073 e dal 1076 al 1078. Maggiore tra i figli di Jaroslav I, fu uno degli autori della Pravda Jaroslavičej che è parte del primo codice di leggi russo chiamato Russkaja Pravda. (it)
- Izjaslav Jaroslavitsj (Russisch: Изяслав Ярославич) (1024- Nizjyn, 3 oktober 1078), zoon van Jaroslav de Wijze en zijn vrouw Ingegerd (ca. 1002 - 10 februari 1050, dochter van Olof II van Zweden en Estrid van Mecklenburg), was vorst van Kiev vanaf 1054. In 1068 werd Izjaslav verjaagd door een opstand in Kiev, veroorzaakt door zijn weigering om een oorlog te beginnen tegen de Koemanen. Het jaar daarop kon hij Kiev weer veroveren met hulp van een Pools leger. In 1073 moest Izjaslav opnieuw vluchten, nu voor zijn eigen broers. Izjaslav zocht hulp in Polen, Duitsland en bij de paus. (nl)
- Ізясла́в Яросла́вич (у хрещенні Дмитро; дав.-рус. Изѧславь Ӕрославичь; 1024 — 3 жовтня 1078) — руський князь із династії Рюриковичів. Великий князь київський (1054—1068, 1069—1073, 1077—1078). Князь турівський (1042—1052) і новгородський (1052—1054). Третій син великого князя київського Ярослава Мудрого. Зять польського короля Мешка ІІ (з 1043). За батьковим заповітом отримав Київ, а також Новгордську, Турівську і Деревлянську землі. Разом з братами — чернігівським князем Святославом і переяславським князем Всеволодом — утворив тріумвірат, що правив Руссю близько 20 років. (uk)
|
