| dbo:abstract
|
- جورج لانسبوري (بالإنجليزية: George Lansbury) هو سياسي ومصلح اشتراكي بريطاني ولد في يوم 21 فبراير 1859، أصبح زعيماً لحزب العمال من سنة 1932 إلى سنة 1935، كما أصبح وزير الأعمال من سنة 1929 إلى سنة 1931، نادى ضد السلطوية ونادى لأجل العدالة الاشتراكية وحقوق المرأة والسلم العالمي ونزع السلاح، كان في البداية ليبرالياً راديكالياً ثم أصبح اشتراكياً في عقد 1890، وقد عرف بإيمانه المسيحي مع فترة شكوك مر بها. نادى بتصويت المرأة في الانتخابات وقد سجن في وقت سابق لدعمه العلني لجماعة مسلحة. في سنة 1910 أنتخب كعضو في في البرلمان البريطاني ودعم الثورة الاشتراكية في روسيا في سنة 1917، في سنة 1929 إشترك في حكومة رامزي ماكدونالد وأصبح وزير الأعمال، في سنة 1931 أنتخب كزعيم لحزب العمال، دعى إلى السلمية أثناء موجه صعود الفاشية في أوروبا ووضع حزبه بمنأى عنها، رفضت توجهاته تلك مما أدى به لترك منصبه في سنة 1935، قضى سنواته الأخيرة يتجول بين أوروبا والولايات المتحدة في محاولة للسلام ونزع السلاح وتوفي في سنة 1940. كان متزوج وكان له 12 ابن ومن ضمن أحفاده الممثلة أنجيلا لانسبوري. (ar)
- George Lansbury (* 21. Februar 1859 in Halesworth, Suffolk, England; † 7. Mai 1940 in London) war ein britischer Politiker, Pazifist und Theosoph, Abgeordneter im britischen Parlament und von 1932 bis 1935 Vorsitzender der Labour Party. (de)
- George Lansbury estis brita politikisto, socialisto, kristana pacifisto, kaj gazeta eldonisto. Li estis parlamentano de 1910 ĝis 1912 kaj de 1922 ĝis 1940, kaj gvidanto de Laborista Partio de 1932 ĝis 1935. Li naskiĝis kaj kreskis en malriĉaj cirkonstancoj, li membriĝis en la Liberala Partio en 1886. Lansbury helpis fondi en 1912, la socialisman gazeton Daily Herald. Li uzis la gazeton dum la unua mondmilito kontraŭi la militon (post la bolŝevika revolucio, eĉ bolŝevikoj monhelpis la gazeton). En 1922, la Herald iĝis ofica eldonaĵo de Labour Party. Lansbury estis gvidanto de No More War Movement kaj prezidanto de WRI (organizo). Li estis avo i.a. de aktorino . (eo)
- George Lansbury (22 February 1859 – 7 May 1940) was a British politician and social reformer who led the Labour Party from 1932 to 1935. Apart from a brief period of ministerial office during the Labour government of 1929–31, he spent his political life campaigning against established authority and vested interests, his main causes being the promotion of social justice, women's rights, and world disarmament. Originally a radical Liberal, Lansbury became a socialist in the early 1890s, and thereafter served his local community in the East End of London in numerous elective offices. His activities were underpinned by his Christian beliefs which, except for a short period of doubt, sustained him through his life. Elected to the UK Parliament in 1910, he resigned his seat in 1912 to campaign for women's suffrage, and was briefly imprisoned after publicly supporting militant action. In 1912, Lansbury helped to establish the Daily Herald newspaper, and became its editor. Throughout the First World War, the paper maintained a strongly pacifist stance, and supported the October 1917 Russian Revolution. These positions contributed to Lansbury's failure to be elected to Parliament in 1918. He devoted himself to local politics in his home borough of Poplar, and went to prison with 30 fellow-councillors for his part in the Poplar Rates Rebellion of 1921. After his return to Parliament in 1922, Lansbury was denied office in the brief Labour government of 1924, although he served as First Commissioner of Works in the Labour government of 1929–31. After the political and economic crisis of August 1931, Lansbury did not follow his leader, Ramsay MacDonald, into the National Government, but remained with the Labour Party. As the most senior of the small contingent of Labour MPs that survived the 1931 UK general election, Lansbury became the Leader of the Labour Party. His pacifism and his opposition to rearmament in the face of rising European fascism put him at odds with his party, and when his position was rejected at the 1935 Labour Party conference, he resigned the leadership. He spent his final years travelling through the United States and Europe in the cause of peace and disarmament. (en)
- George Lansbury (22 de febrero de 1859 - 7 de mayo de 1940) fue un político británico y reformador social que dirigió el Partido Laborista de 1932 a 1935. Además de un breve período en la oficina ministerial durante el gobierno laborista de 1929-31, pasó su carrera política realizando campaña contra la autoridad establecida y los intereses generados, siendo sus principales causas la promoción de la justicia social, los derechos de las mujeres y el desarme mundial. Aunque originalmente su ideología era liberal radical, Lansbury se convirtió en un socialista a principios de la década de 1890, y luego sirvió a su comunidad local en el East End de Londres en numerosas oficinas electivas. Sus actividades se sustentaron en creencias cristianas que, salvo por un breve período de duda, lo sostuvieron a lo largo de su vida. Obtuvo un escaño en el Parlamento en 1910, renunció a su escaño en 1912 para hacer campaña por el sufragio de las mujeres, fue encarcelado brevemente después de apoyar públicamente la acción militante. En 1912, Lansbury ayudó a establecer el periódico Daily Herald y se convirtió en su editor. Durante la Primera Guerra Mundial, el periódico mantuvo una postura fuertemente pacifista y apoyó la revolución rusa de octubre de 1917. Estas posiciones contribuyeron al fracaso de Lansbury para ser elegido al parlamento en 1918. Se dedicó a la política local en su ciudad natal de Poplar, y fue a prisión con 30 concejales por su participación en la "revuelta de las tasas" de Poplar de 1921. Después de su regreso al Parlamento en 1922, a Lansbury se le denegó el cargo en el breve gobierno laborista de 1924, aunque se desempeñó como primer comisionado de Obras en el gobierno laborista de 1929-31. Después de la crisis política y económica de agosto de 1931, Lansbury no siguió a su líder, Ramsay MacDonald, al gobierno nacional, sino que permaneció con el Partido Laborista. Como el más antiguo del pequeño contingente de parlamentarios laboristas que sobrevivió a las elecciones generales de 1931, Lansbury se convirtió en el líder del Partido Laborista. Su pacifismo y su oposición al rearme frente al creciente fascismo europeo lo pusieron en desacuerdo con su partido, y cuando su posición fue rechazada en la conferencia del Partido Laborista de 1935, renunció al liderazgo. Pasó sus últimos años viajando por los Estados Unidos y Europa por la causa de la paz y el desarme. (es)
- George Lansbury, né le 22 février 1859 à Halesworth (Suffolk) et mort le 7 mai 1940 à Londres, est un homme politique britannique membre du Parti travailliste. (fr)
- ジョージ・ランズベリー（George Lansbury, 1859年2月21日 - 1940年5月7日）は、 イギリスの政治家、社会主義者、キリスト教的な平和主義者で新聞の編集者だった。1910年から1912年までと1922年から1940年までイギリスの下院議員で、1932年から1935年まで労働党党首を務めた。特に、ロンドンのイーストエンドに、労働者階級のための社会正義と改善生活と雇用条件のために戦う活動家でもあった。 (ja)
- George Lansbury (Halesworth, 21 febbraio 1859 – Londra, 7 maggio 1940) è stato un politico ed editore giornalistico britannico. Ha ricoperto la carica di Membro del Parlamento britannico dal 1910 al 1912 e dal 1922 al 1940, ed è stato a capo del Partito Laburista dal 1932 al 1935. (it)
- George Lansbury (ur. 21 lutego 1859 w Halesworth, zm. 7 maja 1940 w Londynie) – brytyjski polityk, członek Partii Pracy, minister w drugim rządzie Ramsaya MacDonalda. Początkowo związany był z Partią Liberalną. W 1886 r. był członkiem sztabu wyborczego w wyborach powszechnych 1886 r. oraz Jane'a Cobdena w wyborach do rady hrabstwa Londynu w 1889 r. Kiedy w tym samym roku Narodowa Federacja Liberalna odrzuciła jego propozycję wprowadzenia 8-godzinnego dnia pracy, Lansbury przyłączył się do National Union of Municipal and General Workers. W 1892 r. wystąpił z Partii Liberalnej i przeszedł do (SDF). Był założycielem oddziału federacji w Bow and Bromley. Lansbury dwukrotnie bez powodzenia kandydował z ramienia SDF w wyborach parlamentarnych. W 1903 r. wstąpił do Niezależnej Partii Pracy. W 1910 r. został wybrany do Izby Gmin z okręgu Bow and Bromley. Dwa lata później wziął udział w sporze z rządem na tle równouprawnienia kobiet. W październiku 1912 r. zrezygnował z mandatu parlamentarnego, by zwrócić uwagę na położenie przetrzymywanych w więzieniach sufrażystek. Wystartował w rozpisanych wówczas w wyborach uzupełniających mając poparcie Women’s Social and Political Union, ale wybory te przegrał i na 10 lat znalazł się poza parlamentem. W tym czasie kontynuował wsparcie dla sufrażystek. W 1913 r. został oskarżony o podżeganie słowne i osadzony w więzieniu . W 1912 r. brał udział w utworzeniu czasopisma socjalistycznego Daily Herald. Tuż przed I wojną światową został jego redaktorem. Po wybuchu konfliktu Lansbury publikował na jego ławach teksty antywojenne. W 1922 r. z powodu braku funduszy sprzedał czasopismo Kongresowi Związków Zawodowych i Partii Pracy. W 1922 r. Lansbury powrócił do Izby Gmin, ponownie z okręgu Bow and Bromley. Między 1925 a 1927 Lansbury wydawał gazetkę Lansbury's Labour Weekly. W 1927 r. został przewodniczącym Parlamentarnej Partii Pracy i był nim do 1928 r. W drugim rządzie MacDonalda w latach 1929-1931 był pierwszym komisarzem ds. prac publicznych. W 1931 r. sprzeciwił się powołaniu rządu narodowego i wraz z większością laburzystowskich deputowanych przeszedł do opozycji. Lansbury należał do grona nielicznych czołowych polityków Partii Pracy, którzy utrzymali się w parlamencie po porażce partii w wyborach 1931 r. Jednym z deputowanych którzy utracili wówczas swoje mandaty był lider partii, Arthur Henderson. Zrezygnował on ze swojego stanowiska w 1932 r. Jego następcą został Lansbury. Nowy lider znany był ze swoich pacyfistycznych poglądów, co z biegiem czasu coraz częściej powodowało konflikty z klubem parlamentarnym. W 1935 r. doszło do sporu na tle nałożenia sankcji na Włochy po inwazji na Abisynię. Większość deputowanych Partii Pracy domagała się, aby klub zagłosował za sankcjami, czmu jednak sprzeciwiał się Lansbury. Wkrótce jednak jego pozycja w partii osłabła, gdy do dymisji podali się jego stronnicy - lider partii w Izbie Lordów lord Ponsonby oraz członek Narodowego Komitetu Wykonawczego Stafford Cripps. Wówczas również Lansbury zrezygnował ze swojego stanowiska. W kolejnych latach Lansbury stał na czele No More War Movement, przewodniczył War Resisters' International oraz Peace Pledge Union. Przed II wojną światową podróżował po Europie działając na rzecz utrzymania pokoju. Odwiedził wówczas m.in. Adolfa Hitlera i Benito Mussoliniego. Zmarł na raka w 1940 r. Manor House Hospital w Londynie. (pl)
- George Lansbury, född 21 februari 1859 i Halesworth i Suffolk, död 7 maj 1940 i London, var en brittisk labourpolitiker, socialist, kristen pacifist och tidningsredaktör. Han var ledamot av underhuset 1910-1912 och 1922-1940, och partiledare för Labourpartiet 1932-1935. (sv)
- Джордж Лэнсбери, Ленсбери (англ. George Lansbury; 21 февраля 1859, Halesworth[d], Суффолк — 7 мая 1940, Golders Green[d], Большой Лондон) — британский левый политик и социальный реформатор, возглавлявший Лейбористскую партию с 1932 по 1935 год. По взглядам христианский социалист и пацифист, мотивированный борьбой за социальную справедливость, права женщин и всеобщее разоружение. Его деятельность, за исключением короткого периода сомнений, подкреплялась христианскими убеждениями. Хотя он кратковременно занимал министерский пост в лейбористском правительстве 1929—1931 годов, но для всей его политической карьеры характерна оппозиция властям и корыстных интересов. Первоначально радикальный либерал, Лэнсбери стал социалистом в начале 1890-х годов и с тех пор служил своей местной общине в лондонском Ист-Энде на многочисленных выборных должностях. Впервые избранный в парламент в 1910 году, он оставил своё депутатское кресло в 1912 году ради кампании за избирательное право для женщин и был ненадолго заключен в тюрьму за поддержку радикальных акций. В 1912 году Лэнсбери участвовал в основании газеты «Дейли Геральд» (Daily Herald) и стал её редактором. На протяжении всей Первой мировой войны газета придерживалась категорических пацифистских позиций и поддерживала Революцию 1917 года в России. Не пройдя в парламент в 1918 году, Лэнсбери посвятил себя местной политике в своём родном Попларе и вместе с 30 другими членами совета был отправлен в тюрьму за «налоговый бунт» 1921 года, когда предпочел заключение снижению размеров пособий по безработице. После возвращения в парламент в 1922 году Лэнсбери не дали должностей в кратком лейбористском правительстве 1924 года, но назначили первым комиссаром по общественным работам в лейбористском правительстве 1929—1931 годов. На фоне экономического и политического кризиса августа 1931 года Лэнсбери был среди министров-лейбористов, выступивших против урезания пособий по безработице и сформированного партийным лидером Рамсеем Макдональдом нового национального правительства. Как самый высокопоставленный из небольшого контингента депутатов-лейбористов, сумевших переизбраться на выборах 1931 года, Лэнсбери был избран новым лидером парламентской фракции, а затем и всей Лейбористской партии. Лэнсбери считается самым левым лейбористским лидеров за столетие между Кейром Харди и Джереми Корбином. Его пацифизм и противодействие перевооружению перед лицом растущей фашистской угрозы в Европе вызвали противоречия Лэнсбери с собственной партией, и когда его позиция была отвергнута на конференции Лейбористской партии 1935 года, он ушёл в отставку. Он провёл свои последние годы, путешествуя по США и Европе в тщетных попытках сохранить мир. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- George Lansbury (* 21. Februar 1859 in Halesworth, Suffolk, England; † 7. Mai 1940 in London) war ein britischer Politiker, Pazifist und Theosoph, Abgeordneter im britischen Parlament und von 1932 bis 1935 Vorsitzender der Labour Party. (de)
- George Lansbury, né le 22 février 1859 à Halesworth (Suffolk) et mort le 7 mai 1940 à Londres, est un homme politique britannique membre du Parti travailliste. (fr)
- ジョージ・ランズベリー（George Lansbury, 1859年2月21日 - 1940年5月7日）は、 イギリスの政治家、社会主義者、キリスト教的な平和主義者で新聞の編集者だった。1910年から1912年までと1922年から1940年までイギリスの下院議員で、1932年から1935年まで労働党党首を務めた。特に、ロンドンのイーストエンドに、労働者階級のための社会正義と改善生活と雇用条件のために戦う活動家でもあった。 (ja)
- George Lansbury (Halesworth, 21 febbraio 1859 – Londra, 7 maggio 1940) è stato un politico ed editore giornalistico britannico. Ha ricoperto la carica di Membro del Parlamento britannico dal 1910 al 1912 e dal 1922 al 1940, ed è stato a capo del Partito Laburista dal 1932 al 1935. (it)
- George Lansbury, född 21 februari 1859 i Halesworth i Suffolk, död 7 maj 1940 i London, var en brittisk labourpolitiker, socialist, kristen pacifist och tidningsredaktör. Han var ledamot av underhuset 1910-1912 och 1922-1940, och partiledare för Labourpartiet 1932-1935. (sv)
- جورج لانسبوري (بالإنجليزية: George Lansbury) هو سياسي ومصلح اشتراكي بريطاني ولد في يوم 21 فبراير 1859، أصبح زعيماً لحزب العمال من سنة 1932 إلى سنة 1935، كما أصبح وزير الأعمال من سنة 1929 إلى سنة 1931، نادى ضد السلطوية ونادى لأجل العدالة الاشتراكية وحقوق المرأة والسلم العالمي ونزع السلاح، كان في البداية ليبرالياً راديكالياً ثم أصبح اشتراكياً في عقد 1890، وقد عرف بإيمانه المسيحي مع فترة شكوك مر بها. نادى بتصويت المرأة في الانتخابات وقد سجن في وقت سابق لدعمه العلني لجماعة مسلحة. في سنة 1910 أنتخب كعضو في في البرلمان البريطاني ودعم الثورة الاشتراكية في روسيا في سنة 1917، في سنة 1929 إشترك في حكومة رامزي ماكدونالد وأصبح وزير الأعمال، في سنة 1931 أنتخب كزعيم لحزب العمال، دعى إلى السلمية أثناء موجه صعود الفاشية في أوروبا ووضع حزبه بمنأى عنها، رفضت توجهاته تلك مما أدى به لترك منصبه في سنة 1935، ق (ar)
- George Lansbury estis brita politikisto, socialisto, kristana pacifisto, kaj gazeta eldonisto. Li estis parlamentano de 1910 ĝis 1912 kaj de 1922 ĝis 1940, kaj gvidanto de Laborista Partio de 1932 ĝis 1935. Li naskiĝis kaj kreskis en malriĉaj cirkonstancoj, li membriĝis en la Liberala Partio en 1886. Lansbury estis gvidanto de No More War Movement kaj prezidanto de WRI (organizo). Li estis avo i.a. de aktorino . (eo)
- George Lansbury (22 February 1859 – 7 May 1940) was a British politician and social reformer who led the Labour Party from 1932 to 1935. Apart from a brief period of ministerial office during the Labour government of 1929–31, he spent his political life campaigning against established authority and vested interests, his main causes being the promotion of social justice, women's rights, and world disarmament. (en)
- George Lansbury (22 de febrero de 1859 - 7 de mayo de 1940) fue un político británico y reformador social que dirigió el Partido Laborista de 1932 a 1935. Además de un breve período en la oficina ministerial durante el gobierno laborista de 1929-31, pasó su carrera política realizando campaña contra la autoridad establecida y los intereses generados, siendo sus principales causas la promoción de la justicia social, los derechos de las mujeres y el desarme mundial. Aunque originalmente su ideología era liberal radical, Lansbury se convirtió en un socialista a principios de la década de 1890, y luego sirvió a su comunidad local en el East End de Londres en numerosas oficinas electivas. Sus actividades se sustentaron en creencias cristianas que, salvo por un breve período de duda, lo sostuvie (es)
- George Lansbury (ur. 21 lutego 1859 w Halesworth, zm. 7 maja 1940 w Londynie) – brytyjski polityk, członek Partii Pracy, minister w drugim rządzie Ramsaya MacDonalda. Początkowo związany był z Partią Liberalną. W 1886 r. był członkiem sztabu wyborczego w wyborach powszechnych 1886 r. oraz Jane'a Cobdena w wyborach do rady hrabstwa Londynu w 1889 r. Kiedy w tym samym roku Narodowa Federacja Liberalna odrzuciła jego propozycję wprowadzenia 8-godzinnego dnia pracy, Lansbury przyłączył się do National Union of Municipal and General Workers. W 1892 r. wystąpił z Partii Liberalnej i przeszedł do (SDF). Był założycielem oddziału federacji w Bow and Bromley. (pl)
- Джордж Лэнсбери, Ленсбери (англ. George Lansbury; 21 февраля 1859, Halesworth[d], Суффолк — 7 мая 1940, Golders Green[d], Большой Лондон) — британский левый политик и социальный реформатор, возглавлявший Лейбористскую партию с 1932 по 1935 год. Как самый высокопоставленный из небольшого контингента депутатов-лейбористов, сумевших переизбраться на выборах 1931 года, Лэнсбери был избран новым лидером парламентской фракции, а затем и всей Лейбористской партии. Лэнсбери считается самым левым лейбористским лидеров за столетие между Кейром Харди и Джереми Корбином. (ru)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
