| dbo:abstract
|
- Els texts expositius serveixen fonamentalment per donar informació de manera objectiva i ordenada sobre fets, idees, teories, etc., a un lector o a un oient interessat en un tema determinat. (ca)
- Die Exposition (lat. expositio = Darlegung, Darstellung) ist ein wesentlicher Bestandteil eines Romans oder Theaterstückes (Dramas). Der Begriff bezeichnet die wirkungsvolle Einführung des Zuschauers in Grundstimmung, Ausgangssituation, Konflikte, Zustände, Zeit, Ort und Figuren des Stückes und bereitet für das Verständnis wichtige Voraussetzungen vor, die zeitlich auch deutlich vor Beginn der eigentlichen Bühnenhandlung liegen können. Manfred Pfister definiert Exposition als „die Vergabe von Informationen über die in der Vergangenheit liegenden und die Gegenwart bestimmenden Voraussetzungen und Gegebenheiten der unmittelbar dramatisch präsentierten Situationen“ und unterscheidet zwischen initialen und sukzessiv integrierten Expositionen. Im Klassischen Drama ist die Exposition meist als Protasis in die Handlung des 1. Aktes/1. Auftrittes integriert und wird durch das Erregende Moment abgeschlossen. (de)
- Un texto expositivo es una clase de modalidad textual que presenta un intercambio objetivo de los hechos, las ideas o los conceptos. Son aquellos que explican y desarrollan un tema. Su finalidad es informar temas de interés general para un público no especializado y testificado de un tema en particular. (es)
- Narrative exposition is the insertion of background information within a story or narrative. This information can be about the setting, characters' backstories, prior plot events, historical context, etc. In literature, exposition appears in the form of expository writing embedded within the narrative. Exposition is one of four rhetorical modes (also known as modes of discourse), along with description, persuasion, and narration, as elucidated by Alexander Bain and John Genung. (en)
- Azalpen testua testu-tipo bat da, non helburu nagusia informazioa transmititzea den eta informazio hori irakurlearentzat zaila izan daitekeela kontuan hartuz, informazioa ahalik eta modu argienean azaltzeko ahalegina egiten da. Honelako testuen helburu nagusienetakoa, helburu didaktikoa izaten da. Hartzaileak informazioa ondo antolatuta eta ulertzeko modu errazean azalduta aurkitzea izaten da helburua. Azalpen testuetan egileak bere iritziak ezkutatu eta informazioa ahalik eta modu objektiboenean aurkezten saiatu beharko da. (eu)
- L’exposition, désigne l’énonciation au début d’une œuvre littéraire, du sujet que l’auteur se propose de traiter et du jour sous lequel il le présentera. Tous les genres comportent une exposition ; dans quelques-uns, elle est importante, ou même nécessaire. En rhétorique, l’exposition constitue une des parties essentielles du discours. Au théâtre, l’exposition est, à l’ouverture du rideau, le premier moment de la pièce destiné à faire part au public de tout ce qu’il a besoin de connaître pour comprendre l’action et en suivre la marche. L’exposition est un des points de l’art dramatique classique qui demandent le plus d’art, car l’auteur doit, procédant par épisodes et par tableaux, dès les premières scènes, apprendre au public, au moyen d’acteurs qui ne doivent pas avoir l’air de parler pour lui, lui annoncer le sujet, le temps et le lieu de l’action, lui en présenter les personnages, en expliquer les ressorts, les intérêts et les passions en présence, faire entrevoir le dénouement, avec les moyens qui ramènent et les obstacles qui s’y opposent. Une bonne exposition « doit instruire le spectateur du sujet et de ses principales circonstances, du lieu de la scène et même de l'heure où commence l'action, du nom, de l'état, du caractère et des intérêts de tous les principaux personnages. [Elle] doit être entière, courte, claire, intéressante et vraisemblable ». Les Anciens avaient, pour échapper aux difficultés au début, inventé le prologue. Dans cette exposition de l’enfance de l’art, le poète ou un personnage appelé l’acteur-prologue venait, à l’ouverture du spectacle, en apporter comme le sommaire et donner, en dehors de l’action, ces informations nécessaires que l’exposition fournit par les combinaisons à la fois naturelles et savantes des premières scènes. Tantôt l’exposition est toute en paroles, tantôt elle est en action. La première a été le plus souvent employée, surtout au temps où les confidents avaient une si grande place sur la scène ; ceux-ci fournissaient un moyen commode aux personnages de dire qui ils étaient et ce qu’ils voulaient faire. Racine, qui a très souvent utilisé l’artifice de l’exposition, y a excellé. On cite l’exposition d’Iphigénie, où il avait d’ailleurs pour modèle celle d’Euripide, qui, dans cette circonstance, avait renoncé à son habitude commode du prologue. Mais son chef-d’œuvre est l’exposition de Bajazet, à laquelle une seule, suivant Voltaire, peut être comparée, celle d’Othon, l’une des tragédies de la vieillesse de Corneille. L’exposition en action, vive et hardie, jette du premier coup le spectateur au milieu du sujet, sans prendre la peine de le lui expliquer, et fait mouvoir devant lui les personnages dans la variété et le contraste de leurs caractères, de leurs situations et de leurs intérêts en pleine lutte. Le modèle en ce genre est l’exposition de Tartuffe : rien de plus animé, de plus vivant que cette scène d’intérieur où sept des personnages se mettent réciproquement en relief et où le principal, celui qui remplira toute la pièce, domine déjà, quoique absent, toute la situation. Le théâtre, dès l'époque romantique, s’est ensuite affranchi des exigences de la dramaturgie classique pour engager l’action, sans préambule et sans se préoccuper de faire connaître à l’avance au spectateur les personnages avec le lien qui les rattache à l’action. L’absence d’exposition régulière permet même le moyen d’effet de la surprise. (fr)
- Eksposisi secara etimologi berasal dari bahasa latin exposition yang artinya membuka atau memulai. Teks eksposisi digunakan untuk menyampaikan pendapat mengenai suatu permasalahan dengan pengetahuan dan pembaca. (in)
- 서술 설명, 또는 단순히 설명은 이야기 내의 중요한 배경 정보의 삽입이다. 예를 들어, 특히 문학적 맥락에서 설정, 등장 인물의 뒷이야기, 이전의 음모 사건, 역사적 맥락, 설명 등에 대한 정보는 이야기에 내장된 의 형태로 나타난다. 설명은 과 존 지넝에 의해 묘사, 의논 및 시점과 함께, 네 가지 수사 방식 (또한 담론의 방식이라고도 한다) 중 하나로 밝혀졌다. 각 수사 방식은 다양한 형태로 존재하고, 각각은 자신의 목적과 관습을 갖는다. 설명하는 방법에는 여러 가지가 있다. (ko)
- Expositie of backstory is een term uit de narratologie die slaat op de informatie die aan het begin van een vertelling gegeven wordt. De informatie die de schrijver in een expositie aan het begin van een verhaal levert heeft de bedoeling om de lezer of toeschouwer voldoende informatie te verschaffen opdat hij wat volgt beter zou begrijpen. In de expositie wordt verteld wat er gebeurd is voor het verhaal van het boek of de film begint. De schrijver/scenarist stelt de personages en hun onderlinge relaties voor, en schetst de setting van het verhaal waarin de actie zich afspeelt. Praktisch gezien vraagt de scenarist zich dus af wat er met zijn personage gebeurd is, de week, de dag of het uur voor het verhaal begint. In de expositie gaat hij dan verwerken wat volgens hem nodig is. Niet elke film of verhaal begint met een expositie. Soms wordt dan gebruikgemaakt van een andere methode om noodzakelijke informatie over te brengen, bijvoorbeeld door enkele mensen te laten praten over wat er gebeurd is. In het Engels noemt men deze techniek the sewing circle dialogue, iets wat vooral beginnende scenaristen toepassen terwijl je het eigenlijk zou moeten vermijden. Een film met weinig inleidende informatie voor de toeschouwer is bijvoorbeeld Heaven Knows, Mr. Allison (1957). De openingscscène laat het strand zien, en een gehavende rubberboot die op het strand aanspoelt. Als de halfdode marinier (Robert Mitchum) uit het bootje kruipt, komt een non (Deborah Kerr) dichterbij. Zulke opening maakt het extra spannend en mysterieus, maar doordat de expositie zo minimaal is of zelfs helemaal ontbreekt, laat het de toeschouwer een tijd in het ongewisse over wat zich precies afspeelt. Als de film of een ander verhaal ineens begint met een actiescène alsof men zich ineens midden in de film bevindt, spreekt men in scenariotermen van 'in medias res'. Epiek en narratologie (nl)
- Ekspozycja (z łac. expositio – wystawienie) – w utworach dramatycznych i epickich sytuacja przedstawiona w punkcie wyjścia fabuły, ukazana tak, by wstępnie zapoznać widza lub czytelnika z tłem wydarzeń, głównymi postaciami, problemami i konfliktami utworu. (pl)
- Un testo espositivo (o anche informativo o esplicativo) è un tipo di testo che ha per scopo informare il lettore, arricchire cioè le sue conoscenze su un determinato argomento. Di norma, esso fornisce in maniera chiara e ordinata le relative informazioni (dati, notizie, spiegazioni), attraverso una condivisione obbiettiva di fatti, idee o concetti. Il sapere offerto dai testi espositivi è anche illustrato e spiegato. Alcune informazioni possono essere già note al destinatario, ma vengono analizzate più in profondità e spiegate, oppure utilizzate come punto di partenza per la spiegazione di altre conoscenze. In genere, i testi espositivi offrono informazioni su temi di interesse generale ad un pubblico non specializzato o dotato di conoscenze inferiori all'emittente. Di solito, tali testi utilizzano parole semplici e chiare; in essi, predomina il presente indicativo. Il testo espositivo è uno dei tipi di testo più diffusi: appartengono a questo tipo i manuali scolastici e universitari, le lezioni dei docenti, gli elaborati dei discenti, le conferenze, gli esami orali, gli articoli scientifici, i verbali di riunione, gli articoli giornalistici, i lemmi dei dizionari e le voci delle enciclopedie, ma anche le guide turistiche, gli inviti e le partecipazioni, gli avvisi e gli annunci, nonché le informazioni offerte schematicamente in tabelle. Un testo espositivo può quindi essere scritto o orale. (it)
- Expositionen är den del av en berättelse som presenterar nödvändiga upplysningar. Den brukar beröra vad som sker, vem som gör det, var det sker och när det sker. I skriven text är expositionen relativt oproblematisk. I film är det däremot nödvändigt att ta omvägar för att få fram liknande information, om bilderna inte kompletteras med textrutor. (sv)
- Экспозиция (лат. expositio — выставление напоказ, изложение) в литературоведении и фольклористике — часть произведения, предшествующая началу развёртывания единиц структуры произведения, в частности, часть произведения в драме, эпосе, лирике, которая предшествует началу сюжета. В экспозиции следует расстановка действующих лиц, складываются обстоятельства, показываются причины, которые «запускают» сюжетный конфликт. Экспозиция может следовать как перед завязкой, так и после. В фольклористике также — часть кумулятивного произведения, предшествующая началу развёртывания элементов кумуляции. Экспозиция — ввод в действие, короткий рассказ о событиях, предшествующих возникновению конфликта, экспозиция перерастает в завязку. Экспозиция может вводить в повествование сведения о действующих лицах вне непосредственной связи с изображаемыми событиями. Некоторые специалисты различают:
* Форгешихте — сведения о том, что было до начала изображаемых событий.
* Цвишенгешихте — сведения о том, что было между изображаемыми событиями.
* Нахгешихте — сведения о том, что было после изображаемых событий. (ru)
- Експози́ція — (лат. expositio — виклад, опис, пояснення) вихідна частина сюжету художнього твору, в якій стисло подається ситуація, що логічно випереджає зав'язку, хоча може в тексті передувати не тільки їй, а й подаватися після неї окремими деталями впродовж усього твору (Затримана експозиція) або ж наприкінці (Зворотна експозиція). Експозиція представляє час і місце події(дії), немовби експонує обставини, в яких діятимуть персонажі, дає необхідні пояснення щодо них чи намірів оповідача. Місце експозиції в тексті зумовлюється задумом автора, а її стислість чи розгорнутість залежить від жанру твору і стилю письменника. Пряма експозиція («Микола Джеря» І.Нечуй -Левицького), затримана експозиція («Сміх» М. Коцюбинського), зворотна експозиція («Новина» В. Стефаника), по-різному збуджуючи уяву читача, підтримуючи його увагу, допомагає глибше зрозуміти характер, причини колізії і конфлікту, які рухають сюжет твору. Від прологу експозиція відрізняється більш органічним включенням в основну дію і розповідь автора. Початок твору та його експозиція відрізняються за функціями в розгортанні сюжету і розкритті (поясненні) конфлікту, оскільки на початку твору можуть подаватися й інші елементи сюжету (зав'язка чи розв'язка). Розрізняють 3 види експозиції:
* пряма
* затримана
* зворотна Пряма розташована на початку твору; затримана — може випереджати зав'язку, або подаватися після неї окремими деталями; зворотна наприкінці твору. Автор навмисно її ставить наприкінці. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Els texts expositius serveixen fonamentalment per donar informació de manera objectiva i ordenada sobre fets, idees, teories, etc., a un lector o a un oient interessat en un tema determinat. (ca)
- Un texto expositivo es una clase de modalidad textual que presenta un intercambio objetivo de los hechos, las ideas o los conceptos. Son aquellos que explican y desarrollan un tema. Su finalidad es informar temas de interés general para un público no especializado y testificado de un tema en particular. (es)
- Narrative exposition is the insertion of background information within a story or narrative. This information can be about the setting, characters' backstories, prior plot events, historical context, etc. In literature, exposition appears in the form of expository writing embedded within the narrative. Exposition is one of four rhetorical modes (also known as modes of discourse), along with description, persuasion, and narration, as elucidated by Alexander Bain and John Genung. (en)
- Azalpen testua testu-tipo bat da, non helburu nagusia informazioa transmititzea den eta informazio hori irakurlearentzat zaila izan daitekeela kontuan hartuz, informazioa ahalik eta modu argienean azaltzeko ahalegina egiten da. Honelako testuen helburu nagusienetakoa, helburu didaktikoa izaten da. Hartzaileak informazioa ondo antolatuta eta ulertzeko modu errazean azalduta aurkitzea izaten da helburua. Azalpen testuetan egileak bere iritziak ezkutatu eta informazioa ahalik eta modu objektiboenean aurkezten saiatu beharko da. (eu)
- Eksposisi secara etimologi berasal dari bahasa latin exposition yang artinya membuka atau memulai. Teks eksposisi digunakan untuk menyampaikan pendapat mengenai suatu permasalahan dengan pengetahuan dan pembaca. (in)
- 서술 설명, 또는 단순히 설명은 이야기 내의 중요한 배경 정보의 삽입이다. 예를 들어, 특히 문학적 맥락에서 설정, 등장 인물의 뒷이야기, 이전의 음모 사건, 역사적 맥락, 설명 등에 대한 정보는 이야기에 내장된 의 형태로 나타난다. 설명은 과 존 지넝에 의해 묘사, 의논 및 시점과 함께, 네 가지 수사 방식 (또한 담론의 방식이라고도 한다) 중 하나로 밝혀졌다. 각 수사 방식은 다양한 형태로 존재하고, 각각은 자신의 목적과 관습을 갖는다. 설명하는 방법에는 여러 가지가 있다. (ko)
- Ekspozycja (z łac. expositio – wystawienie) – w utworach dramatycznych i epickich sytuacja przedstawiona w punkcie wyjścia fabuły, ukazana tak, by wstępnie zapoznać widza lub czytelnika z tłem wydarzeń, głównymi postaciami, problemami i konfliktami utworu. (pl)
- Expositionen är den del av en berättelse som presenterar nödvändiga upplysningar. Den brukar beröra vad som sker, vem som gör det, var det sker och när det sker. I skriven text är expositionen relativt oproblematisk. I film är det däremot nödvändigt att ta omvägar för att få fram liknande information, om bilderna inte kompletteras med textrutor. (sv)
- Die Exposition (lat. expositio = Darlegung, Darstellung) ist ein wesentlicher Bestandteil eines Romans oder Theaterstückes (Dramas). Der Begriff bezeichnet die wirkungsvolle Einführung des Zuschauers in Grundstimmung, Ausgangssituation, Konflikte, Zustände, Zeit, Ort und Figuren des Stückes und bereitet für das Verständnis wichtige Voraussetzungen vor, die zeitlich auch deutlich vor Beginn der eigentlichen Bühnenhandlung liegen können. (de)
- L’exposition, désigne l’énonciation au début d’une œuvre littéraire, du sujet que l’auteur se propose de traiter et du jour sous lequel il le présentera. Tous les genres comportent une exposition ; dans quelques-uns, elle est importante, ou même nécessaire. En rhétorique, l’exposition constitue une des parties essentielles du discours. Au théâtre, l’exposition est, à l’ouverture du rideau, le premier moment de la pièce destiné à faire part au public de tout ce qu’il a besoin de connaître pour comprendre l’action et en suivre la marche. (fr)
- Un testo espositivo (o anche informativo o esplicativo) è un tipo di testo che ha per scopo informare il lettore, arricchire cioè le sue conoscenze su un determinato argomento. Di norma, esso fornisce in maniera chiara e ordinata le relative informazioni (dati, notizie, spiegazioni), attraverso una condivisione obbiettiva di fatti, idee o concetti. Il sapere offerto dai testi espositivi è anche illustrato e spiegato. Alcune informazioni possono essere già note al destinatario, ma vengono analizzate più in profondità e spiegate, oppure utilizzate come punto di partenza per la spiegazione di altre conoscenze. (it)
- Expositie of backstory is een term uit de narratologie die slaat op de informatie die aan het begin van een vertelling gegeven wordt. De informatie die de schrijver in een expositie aan het begin van een verhaal levert heeft de bedoeling om de lezer of toeschouwer voldoende informatie te verschaffen opdat hij wat volgt beter zou begrijpen. In de expositie wordt verteld wat er gebeurd is voor het verhaal van het boek of de film begint. De schrijver/scenarist stelt de personages en hun onderlinge relaties voor, en schetst de setting van het verhaal waarin de actie zich afspeelt. Praktisch gezien vraagt de scenarist zich dus af wat er met zijn personage gebeurd is, de week, de dag of het uur voor het verhaal begint. In de expositie gaat hij dan verwerken wat volgens hem nodig is. (nl)
- Експози́ція — (лат. expositio — виклад, опис, пояснення) вихідна частина сюжету художнього твору, в якій стисло подається ситуація, що логічно випереджає зав'язку, хоча може в тексті передувати не тільки їй, а й подаватися після неї окремими деталями впродовж усього твору (Затримана експозиція) або ж наприкінці (Зворотна експозиція). Експозиція представляє час і місце події(дії), немовби експонує обставини, в яких діятимуть персонажі, дає необхідні пояснення щодо них чи намірів оповідача. Місце експозиції в тексті зумовлюється задумом автора, а її стислість чи розгорнутість залежить від жанру твору і стилю письменника. Пряма експозиція («Микола Джеря» І.Нечуй -Левицького), затримана експозиція («Сміх» М. Коцюбинського), зворотна експозиція («Новина» В. Стефаника), по-різному збуджуючи уяву (uk)
- Экспозиция (лат. expositio — выставление напоказ, изложение) в литературоведении и фольклористике — часть произведения, предшествующая началу развёртывания единиц структуры произведения, в частности, часть произведения в драме, эпосе, лирике, которая предшествует началу сюжета. В экспозиции следует расстановка действующих лиц, складываются обстоятельства, показываются причины, которые «запускают» сюжетный конфликт. Экспозиция может следовать как перед завязкой, так и после. В фольклористике также — часть кумулятивного произведения, предшествующая началу развёртывания элементов кумуляции. (ru)
|
