| dbo:abstract
|
- Un estudi, sovint anomenat en francès étude, és una composició musical instrumental de considerable dificultat, la qual està dissenyada normalment per a proporcionar material de pràctica per perfeccionar una determinada capacitat tècnica. La tradició d'escriure estudis començà a principis del segle xix amb la creixent popularitat del piano. De la gran quantitat d'estudis d'eixa època n'hi ha uns quants que encara s'utilitzen hui en dia com a material didàctic (particularment les peces de Carl Czerny i Muzio Clementi), i uns quants creats per compositors de renom com Frédéric Chopin, Franz Liszt, Claude Debussy o Charles-Valentin Alkan que han aconseguit un lloc en el repertori de concert actual. Alguns compositors del segle XX produïren estudis relacionats amb l'antiga escola (György Ligeti), que requereixen una tècnica no ortodoxa (John Cage) i d'altres que requereixen una tècnica extremadament senzilla. (ca)
- Etuda [etýda] (z francouzského étude – učení, cvičení) je drobná hudební skladba pro jeden nástroj, sloužící k výuce instrumentalisty. Jejím cílem tedy není sdělit nějakou výraznější hudební myšlenku, ale představuje především způsob, jak pomoci žáku osvojit si techniku hry: rychlost, zapamatování poloh, procvičování prstů levé nebo pravé ruky. Pro houslisty jsou v tomto směru známé skladbičky nebo českého houslového učitele Otakara Ševčíka, klavíristé znají etudy například Carla Czerného, Muzia Clementiho nebo Friedricha Burgmüllera. Specifický druh etud jsou takzvané koncertní etudy, což jsou hudebně hodnotné skladby zároveň demonstrující (a procvičující) virtuosní techniku ovládání nástroje. Mezi nejvýznamnější koncertní etudy pro klavír patří díla Fryderyka Chopina (op. 10, op. 25, 3 posthumní etudy), Ference Liszta (12 transcendentálních etud, 6 ), 2 koncertní etudy (Šumění lesa, Rej skřítků), 3 koncertní etudy). Etuda je spolu s dalšími skladbami povinnou součástí zkoušek (akademických koncertů) na hudebních školách. (cs)
- Studaĵo (ankaŭ etudo, laŭ la franca lingvo) estas laŭ sia origina vortsenco ("les études" = studado; "étudier" = studi) instrumentverko por soloinstrumento, kiu celas helpi la muzikiston akiri pli bonajn lertecon pri lia instrumento. Ekzemple ilin reprezentas la pianostudaĵoj de Carl Czerny samkiel la "Ausführliche theoretisch-practische Anweisung zum Pianoforte-Spiel" (detala teoria-praktika instrukcio al pianludado) de Johann Nepomuk Hummel. En la 19-a jarcento, dum la epoko de la romantismo, el la studaĵoj evoluis memstara muzikformo, kia ja ankaŭ servis al la studado de specialaj lertecoj, tamen krom tio estis aŭdigata al publiko kiel konĉerteca verko. Ekzemploj por tio estas la studaĵoj por violono de Niccolò Paganini samkiel la pianostudaĵoj de Franz Liszt, Sergej Rachmaninoff, Aleksandr Skrjabin kaj Frédéric Chopin. La – jam sen tio fingroteknike postulemaj – ŝopenajn studaĵojn eĉ plimalfaciligis poste en nova aranĝo. Dumpaŝe de la tempo ĉi tiu muzikformo malproksimiĝis de sia origina senco (akiro de fingra lerteco). Tio jam montriĝas je kelkaj studaĵoj de Skrjabin, kiuj parte estas dispoziciitaj pli kiel senformaj "moments musicaux" ol kiel studaĵoj kaj per tro hasta prezentado perdas sian sonan ravon. Sed ankaŭ la simfoniaj studaĵoj (por piano) de Robert Schumann estas ekzemplo por la deturniĝo de la origina ideo de studaĵo, ĉar temas plimulte pri variacioj pri temo.Same je la Paganini-variacioj op. 35 (du volumoj) de Brahms temas pri kolekto da studaĵoj; ili portas nemiskompreneble kiel subtitolo la nomon "studaĵoj por piano". (eo)
- Eine Etüde (von französisch Étude „Studie“; spanisch Estudio) ist in ihrem ursprünglichen Wortsinn (les études = „Studium“; étudier = „studieren“) ein Instrumentalwerk für ein Soloinstrument, das dem Musizierenden zu größeren Fertigkeiten auf seinem Instrument verhelfen soll. Im Mittelpunkt steht ein kurzes spieltechnisches Problem, das häufig wiederholt und in Sequenzen auftritt. Im Gegensatz zu den Übungen sind die Etüden harmonisch strukturiert und können auch die Tonarten wechseln. Der Terminus Etüde erscheint erstmals in der Violinliteratur um 1750 in einer Ausgabe von Giuseppe Tartinis L’arte dell’arco. Im 19. Jahrhundert entwickelt sich die Etüde zum Bravourstück des Virtuosen, der hier seine spieltechnischen Fertigkeiten einem Publikum präsentiert und am Klavier zu einer poetischen Pianistik führt. (de)
- Estudioa musika-jotzailearen teknika trebatzeko sortua den musika-pieza da, oro har, teknika zehatzak lantzen dituena: eskalak, arpegioak, , etab. Horietako zenbait artelan bikainak dira; Chopin eta Debussyren estudioak, adibidez. (eu)
- Un estudio (a menudo aparece en francés como étude) es una pieza musical instrumental, generalmente breve, de dificultad considerable que ha sido diseñada para practicar una determinada destreza técnica en la ejecución de un instrumento solista. Por ejemplo, el de Frédéric Chopin ejercita al pianista en tocar rápidamente intervalos de tercera cromáticos, el Op. 25 n.º 7 enfatiza el lograr una melodía cantable en una textura polifónica; y el Op. 25 n.º 10 aborda las octavas paralelas. (es)
- En musique classique, une étude est, à l'origine, une pièce destinée à améliorer certains aspects techniques d'un élève ou d'un interprète. Toutefois, certaines études — comme celles de Frédéric Chopin pour le piano, ou d'Heitor Villa-Lobos pour la guitare — sont de véritables pièces de concert dont les difficultés n'atténuent pas la valeur artistique. Les études sont souvent regroupées dans des recueils, en général au nombre de 12 ou de 24 (une par tonalité, comme les préludes, les caprices...) en clin-d'œil au Clavier bien tempéré de Jean-Sébastien Bach. (fr)
- ( 영화에 대해서는 연습곡 (영화) 문서를 참고하십시오.) 연습곡(練習曲, 프랑스어: étude 에튀드[*])은 의 연습을 위해 작곡된 작품이다. 일반적으로 음계, 분산화음, 트리오, 옥타브 등 특수한 테크닉의 완성을 목적으로 쓰여, 17-18세기의 전주곡이나 토카타풍을 닮은 것으로 생각된다. 형식은 3부형식으로 된 것이 대부분이다. 클레멘티의 《그라두스 아드 파르나숨》(1817)은 에튀드의 선구적 존재이다. 프레데리크 쇼팽은 27곡의 연습곡을 작곡하였는데, 연습곡 작품번호 25의 6은 평행 화성 3도 연습을 위하여, 작품번호 25의 7은 폴리포니 멜로디에서의 가락을 살리는 연습을 위하여, 작품번호 25의 10은 평행 옥타브의 연습을 위하여 쓰여졌다. 그러나 연습곡도 하나의 완전한 곡이며 음악적인 아름다움을 가지고 있어 연주회에서 많이 연주된다. (ko)
- An étude (/ˈeɪtjuːd/; French: [e.tyd]) or study is an instrumental musical composition, usually short, designed to provide practice material for perfecting a particular musical skill. The tradition of writing études emerged in the early 19th century with the rapidly growing popularity of the piano. Of the vast number of études from that era some are still used as teaching material (particularly pieces by Carl Czerny and Muzio Clementi), and a few, by major composers such as Frédéric Chopin, Franz Liszt and Claude Debussy, achieved a place in today's concert repertory. Études written in the 20th century include those related to traditional ones (György Ligeti) and those that require wholly unorthodox technique (John Cage). (en)
- 練習曲（れんしゅうきょく）とは、楽器や歌の演奏技巧を修得するための楽曲。フランス語風にエチュード（Étude、「学習」の意：英語のstudyに当たる）ともいう。技巧の習得のためだけでなく、音楽作品として充実した内容を持つものもある。 (ja)
- In musica uno Studio (noto anche con il nome francese di Étude) è una breve composizione musicale, concepita a scopo didattico, che serve a esercitare un particolare aspetto della tecnica di un qualunque strumento musicale (ad esempio le scale musicali, la diteggiatura per pianoforte o chitarra, il legato, lo staccato, gli arpeggi, le ottave, i trilli), ma con un significato musicale che trascende la meccanica ripetizione in formule. Il termine entrò nell'uso agli inizi del sec. XIX; lo si trova in raccolte pianistiche di A. Reicha (1801) e J.B. Cramer (1804).Gli studi sono spesso raccolti in . (it)
- Etiuda – utwór muzyczny, zwykle na instrument solowy. Początkowo etiuda miała wyłącznie cel dydaktyczny i była przeznaczona dla uczniów w celu doskonalenie techniki gry. Z czasem stała się samodzielnym utworem koncertowym, skierowanym na techniczną złożoność, wymagającym od instrumentalisty brawury i wirtuozerskich umiejętności, a także posiadającym walory artystyczne. Tego typu etiudy zapoczątkował Fryderyk Chopin. Wielkimi ich twórcami byli również Ferenc Liszt, Robert Schumann, Niccolò Paganini, Henryk Wieniawski, Siergiej Rachmaninow, Claude Debussy, Karol Szymanowski, Aleksandr Skriabin czy György Ligeti. Autorem olbrzymiego zbioru etiud dydaktycznych na fortepian był Carl Czerny. Znane etiudy:
* Fryderyk Chopin – 12 etiud op. 10 (m.in. nr 12 c-moll Rewolucyjna) oraz 12 etiud op. 25
* Ferenc Liszt – 6 etiud według Paganiniego (m.in. La campanella)
* Ferenc Liszt – Etiudy transcendentalne
* Niccolò Paganini – 24 kaprysy na skrzypce solo op. 1 (pl)
- Een etude is in de muziek een oefenstuk dat wordt gespeeld om de techniek van de musicus op een hoger niveau te brengen. Het aan het Franse étude ontleende woord betekent studie. Er bestaan twee soorten:
* De eigenlijke etude is enkel bedoeld als oefenstuk en niet geschikt om voor publiek uit te voeren. Ze bestaat vaak uit steeds herhaalde delen. Zo'n etude hoeft niet bijzonder moeilijk te zijn: de eerste pianolessen bestaan uit eenvoudige melodietjes die men etudes kan noemen. Er bestaan echter ook etudes waarvoor veel virtuositeit nodig is.
* Anderzijds is er de concertetude, een compositie die geschikt is voor recitals en waarvan de naam nog slechts te verklaren is uit de speciale behandeling van een speeltechnische moeilijkheid. De vorm van de etude is meestal driedelig. Het middendeel onderscheidt zich van de beide hoekdelen door verandering van toonaard of door concentratie op andere speelfiguren. In het piano-onderricht zijn met name de etudes van Carl Czerny roemrucht geworden. Ook binnen het vioolrepertoire en voor andere instrumenten zijn er etudes geschreven. De techniek die in etudes behandeld wordt is vaak specifiek op een muzikaal-technisch/motorisch probleem gericht. De term 'techniek' is afgeleid van het Griekse woord 'τέχνη', kunst. In deze zin wordt techniek in de muziek dus iets dat gecultiveerd dient te worden als kunstvorm. Loze mechanisch-motorische techniek heeft slechts fysieke effecten op het speelapparaat van de speler. Muziekpedagogen adviseren derhalve om etudes met een kunstzinnige, dus tevens spirituele inslag te studeren, zodat de mechanisch-motorische ontwikkeling parallel blijft lopen aan de artistieke.De kritiek op veel etudewerken is in de loop der tijd ontstaan vanuit het mechanische wereldbeeld dat lange tijd de muziekstudie domineerde. Snelheid werd welhaast belangrijker dan schoonheid, virtuositeit was lange tijd het 'imponeren' door mechanisch-motorische hoogstandjes. Tegenwoordig herleeft het standpunt dat techniek in dienst van expressie dient te staan. Techniek dus als uitbeelding, als het beantwoorden van de 'hoe'-vraag, die gesteld wordt nadat de 'wat'-vraag duidelijk is geworden. Tegenwoordig gaat men ervan uit dat etudes die inhoudelijk rijk zijn, uit hun aard derhalve meer resultaat bieden dan dorre droge oefeningen. (nl)
- Um estudo é uma composição musical para exercitar uma habilidade técnica específica na execução de um instrumento solo. Por exemplo, o estudo para piano Op. 25 No. 6 de Frédéric Chopin enfatiza a execução de terças na mão direita, Op. 25 No. 7 se concentra na qualidade cantante das melodias em uma textura polifônica, e Op. 25 No. 10 abrange oitavas paralelas. (pt)
- Этю́д (фр. étude — «изучение») — это инструментальная пьеса, как правило, небольшого объёма, основанная на частом применении какого-либо трудного приёма исполнения и предназначенная для усовершенствования техники исполнителя, в частности для повышения уровня владения инструментом. (ru)
- Etyd (franska étude), studium, studie, övningsstycke, är ett musikstycke, avsett att utbilda färdigheten att spela ett instrument. Vanligen genomförs i ett sådant stycke en figur eller passage i olika lägen och vändningar. Man skiljer mellan etyder för den blott mekaniska färdigheten och sådana för ett smakfullt föredrag. De senare har ofta ett självständigt musikaliskt värde och används till konsertstycken (konsert-etyd). Förträffliga etyder för piano skrev Cramer, Clementi, Bertini, Czerny och till virtuosändamål Chopin, Moscheles, Liszt, Rubinstein med flera; för violin bland andra Rode och Kreutzer, för gitarr bland annat Heitor Villa-Lobos och Matteo Carcassi. Begreppet etyd betydde ursprungligen ett konstnärligt arbete framställt för att användas som studiematerial. I dag används dock ordet främst som benämning på musikaliska övningsstycken. (sv)
- 練習曲，是指專門提供某樂器的練習特定技巧的音樂作品，钢琴练习曲是最常见的练习曲，著名的钢琴练习曲作者包括拜厄、车尔尼等，他们的作品很适合初学者。 但并不是所有练习曲都是仅为初学者练习而作的，有不少练习曲甚至要求演奏者有极高的技巧，因此这些曲目常常成为音乐会上的演奏作品，也可能成為著名的樂曲。例如蕭邦的鋼琴練習曲中，有幾首比較著名的作品，以及李斯特的超技練習曲（12 Grand Etudes）就經常出現在鋼琴家的演奏會曲目中。 (zh)
- Етюд (фр. etude — вчення, вивчення) — п'єса навчального характеру в якій застосовується певний технічний прийом гри, або невеликий музичний твір віртуозного характеру. Серед етюдів виділяють технічні (навчальні) (у творчості М. Клементі, Р. Крейцера, К. Черні та ін.); високохудожні концертні етюди-п'єси (у творчості Б. Бартока, Й. Брамса, М. Лисенка, Ф. Ліста, Н. Паганіні, О. Скрябіна, Ф. Шопена та ін.); етюди-картини С. Рахманінова, симфонічні етюди Р. Шумана та ін. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Estudioa musika-jotzailearen teknika trebatzeko sortua den musika-pieza da, oro har, teknika zehatzak lantzen dituena: eskalak, arpegioak, , etab. Horietako zenbait artelan bikainak dira; Chopin eta Debussyren estudioak, adibidez. (eu)
- Un estudio (a menudo aparece en francés como étude) es una pieza musical instrumental, generalmente breve, de dificultad considerable que ha sido diseñada para practicar una determinada destreza técnica en la ejecución de un instrumento solista. Por ejemplo, el de Frédéric Chopin ejercita al pianista en tocar rápidamente intervalos de tercera cromáticos, el Op. 25 n.º 7 enfatiza el lograr una melodía cantable en una textura polifónica; y el Op. 25 n.º 10 aborda las octavas paralelas. (es)
- En musique classique, une étude est, à l'origine, une pièce destinée à améliorer certains aspects techniques d'un élève ou d'un interprète. Toutefois, certaines études — comme celles de Frédéric Chopin pour le piano, ou d'Heitor Villa-Lobos pour la guitare — sont de véritables pièces de concert dont les difficultés n'atténuent pas la valeur artistique. Les études sont souvent regroupées dans des recueils, en général au nombre de 12 ou de 24 (une par tonalité, comme les préludes, les caprices...) en clin-d'œil au Clavier bien tempéré de Jean-Sébastien Bach. (fr)
- ( 영화에 대해서는 연습곡 (영화) 문서를 참고하십시오.) 연습곡(練習曲, 프랑스어: étude 에튀드[*])은 의 연습을 위해 작곡된 작품이다. 일반적으로 음계, 분산화음, 트리오, 옥타브 등 특수한 테크닉의 완성을 목적으로 쓰여, 17-18세기의 전주곡이나 토카타풍을 닮은 것으로 생각된다. 형식은 3부형식으로 된 것이 대부분이다. 클레멘티의 《그라두스 아드 파르나숨》(1817)은 에튀드의 선구적 존재이다. 프레데리크 쇼팽은 27곡의 연습곡을 작곡하였는데, 연습곡 작품번호 25의 6은 평행 화성 3도 연습을 위하여, 작품번호 25의 7은 폴리포니 멜로디에서의 가락을 살리는 연습을 위하여, 작품번호 25의 10은 평행 옥타브의 연습을 위하여 쓰여졌다. 그러나 연습곡도 하나의 완전한 곡이며 음악적인 아름다움을 가지고 있어 연주회에서 많이 연주된다. (ko)
- An étude (/ˈeɪtjuːd/; French: [e.tyd]) or study is an instrumental musical composition, usually short, designed to provide practice material for perfecting a particular musical skill. The tradition of writing études emerged in the early 19th century with the rapidly growing popularity of the piano. Of the vast number of études from that era some are still used as teaching material (particularly pieces by Carl Czerny and Muzio Clementi), and a few, by major composers such as Frédéric Chopin, Franz Liszt and Claude Debussy, achieved a place in today's concert repertory. Études written in the 20th century include those related to traditional ones (György Ligeti) and those that require wholly unorthodox technique (John Cage). (en)
- 練習曲（れんしゅうきょく）とは、楽器や歌の演奏技巧を修得するための楽曲。フランス語風にエチュード（Étude、「学習」の意：英語のstudyに当たる）ともいう。技巧の習得のためだけでなく、音楽作品として充実した内容を持つものもある。 (ja)
- In musica uno Studio (noto anche con il nome francese di Étude) è una breve composizione musicale, concepita a scopo didattico, che serve a esercitare un particolare aspetto della tecnica di un qualunque strumento musicale (ad esempio le scale musicali, la diteggiatura per pianoforte o chitarra, il legato, lo staccato, gli arpeggi, le ottave, i trilli), ma con un significato musicale che trascende la meccanica ripetizione in formule. Il termine entrò nell'uso agli inizi del sec. XIX; lo si trova in raccolte pianistiche di A. Reicha (1801) e J.B. Cramer (1804).Gli studi sono spesso raccolti in . (it)
- Um estudo é uma composição musical para exercitar uma habilidade técnica específica na execução de um instrumento solo. Por exemplo, o estudo para piano Op. 25 No. 6 de Frédéric Chopin enfatiza a execução de terças na mão direita, Op. 25 No. 7 se concentra na qualidade cantante das melodias em uma textura polifônica, e Op. 25 No. 10 abrange oitavas paralelas. (pt)
- Этю́д (фр. étude — «изучение») — это инструментальная пьеса, как правило, небольшого объёма, основанная на частом применении какого-либо трудного приёма исполнения и предназначенная для усовершенствования техники исполнителя, в частности для повышения уровня владения инструментом. (ru)
- 練習曲，是指專門提供某樂器的練習特定技巧的音樂作品，钢琴练习曲是最常见的练习曲，著名的钢琴练习曲作者包括拜厄、车尔尼等，他们的作品很适合初学者。 但并不是所有练习曲都是仅为初学者练习而作的，有不少练习曲甚至要求演奏者有极高的技巧，因此这些曲目常常成为音乐会上的演奏作品，也可能成為著名的樂曲。例如蕭邦的鋼琴練習曲中，有幾首比較著名的作品，以及李斯特的超技練習曲（12 Grand Etudes）就經常出現在鋼琴家的演奏會曲目中。 (zh)
- Етюд (фр. etude — вчення, вивчення) — п'єса навчального характеру в якій застосовується певний технічний прийом гри, або невеликий музичний твір віртуозного характеру. Серед етюдів виділяють технічні (навчальні) (у творчості М. Клементі, Р. Крейцера, К. Черні та ін.); високохудожні концертні етюди-п'єси (у творчості Б. Бартока, Й. Брамса, М. Лисенка, Ф. Ліста, Н. Паганіні, О. Скрябіна, Ф. Шопена та ін.); етюди-картини С. Рахманінова, симфонічні етюди Р. Шумана та ін. (uk)
- Un estudi, sovint anomenat en francès étude, és una composició musical instrumental de considerable dificultat, la qual està dissenyada normalment per a proporcionar material de pràctica per perfeccionar una determinada capacitat tècnica. (ca)
- Etuda [etýda] (z francouzského étude – učení, cvičení) je drobná hudební skladba pro jeden nástroj, sloužící k výuce instrumentalisty. Jejím cílem tedy není sdělit nějakou výraznější hudební myšlenku, ale představuje především způsob, jak pomoci žáku osvojit si techniku hry: rychlost, zapamatování poloh, procvičování prstů levé nebo pravé ruky. Pro houslisty jsou v tomto směru známé skladbičky nebo českého houslového učitele Otakara Ševčíka, klavíristé znají etudy například Carla Czerného, Muzia Clementiho nebo Friedricha Burgmüllera. (cs)
- Eine Etüde (von französisch Étude „Studie“; spanisch Estudio) ist in ihrem ursprünglichen Wortsinn (les études = „Studium“; étudier = „studieren“) ein Instrumentalwerk für ein Soloinstrument, das dem Musizierenden zu größeren Fertigkeiten auf seinem Instrument verhelfen soll. Im Mittelpunkt steht ein kurzes spieltechnisches Problem, das häufig wiederholt und in Sequenzen auftritt. Im Gegensatz zu den Übungen sind die Etüden harmonisch strukturiert und können auch die Tonarten wechseln. (de)
- Studaĵo (ankaŭ etudo, laŭ la franca lingvo) estas laŭ sia origina vortsenco ("les études" = studado; "étudier" = studi) instrumentverko por soloinstrumento, kiu celas helpi la muzikiston akiri pli bonajn lertecon pri lia instrumento. Ekzemple ilin reprezentas la pianostudaĵoj de Carl Czerny samkiel la "Ausführliche theoretisch-practische Anweisung zum Pianoforte-Spiel" (detala teoria-praktika instrukcio al pianludado) de Johann Nepomuk Hummel. (eo)
- Etiuda – utwór muzyczny, zwykle na instrument solowy. Początkowo etiuda miała wyłącznie cel dydaktyczny i była przeznaczona dla uczniów w celu doskonalenie techniki gry. Z czasem stała się samodzielnym utworem koncertowym, skierowanym na techniczną złożoność, wymagającym od instrumentalisty brawury i wirtuozerskich umiejętności, a także posiadającym walory artystyczne. Tego typu etiudy zapoczątkował Fryderyk Chopin. Wielkimi ich twórcami byli również Ferenc Liszt, Robert Schumann, Niccolò Paganini, Henryk Wieniawski, Siergiej Rachmaninow, Claude Debussy, Karol Szymanowski, Aleksandr Skriabin czy György Ligeti. (pl)
- Een etude is in de muziek een oefenstuk dat wordt gespeeld om de techniek van de musicus op een hoger niveau te brengen. Het aan het Franse étude ontleende woord betekent studie. Er bestaan twee soorten: De vorm van de etude is meestal driedelig. Het middendeel onderscheidt zich van de beide hoekdelen door verandering van toonaard of door concentratie op andere speelfiguren. In het piano-onderricht zijn met name de etudes van Carl Czerny roemrucht geworden. Ook binnen het vioolrepertoire en voor andere instrumenten zijn er etudes geschreven. (nl)
- Etyd (franska étude), studium, studie, övningsstycke, är ett musikstycke, avsett att utbilda färdigheten att spela ett instrument. Vanligen genomförs i ett sådant stycke en figur eller passage i olika lägen och vändningar. Man skiljer mellan etyder för den blott mekaniska färdigheten och sådana för ett smakfullt föredrag. De senare har ofta ett självständigt musikaliskt värde och används till konsertstycken (konsert-etyd). Förträffliga etyder för piano skrev Cramer, Clementi, Bertini, Czerny och till virtuosändamål Chopin, Moscheles, Liszt, Rubinstein med flera; för violin bland andra Rode och Kreutzer, för gitarr bland annat Heitor Villa-Lobos och Matteo Carcassi. (sv)
|
